Gisteren had ik weer eens het genoegen om te mogen spelen als lotus in het mooie Krimpen aan de Lek. Van te voren had ik geen idee waar dit leuke plaatsje ligt maar ik heb gezocht. Op de kaart bleek het onder de rook van Rotterdam en wel in de buurt van Ridderkerk, zo zag mijn blik. ik geloof alles wat ik zie dus dit ook.. onder de rook van Rotterdam aan de kant van Ridderkerk ligt Krimpen aan de lek. Simpel als het is. Op mijn Tom Tom bleek het ongeveer 45 minuten rijden te zijn en dat kon ook wel kloppen in mijn belevenis omdat ik toen ik een aantal jaren geleden nog regelmatig naar Ridderkerk reed was dat ongeveer ook zo lang dus het klopt dan vast. In de volle overtuiging dat ik dit keer echt naar mijn Tom Tom ging luisteren, die inmiddels de prachtige bijnaam heeft ongelovige thomas, omdat ik hem nooit geloof en altijd rechts ga als hij links zegt.. een soort van natuurlijke ongehoorzaamheid. Het lullige is wel dat ik mezelf er alleen maar mee heb maar ach dat mag. Dit keer heb ik echter puur naar de Thomas geluisterd en hem aangehoord en gevolgd, met als prachtig gevolg, dat ik me 3 keer te vroeg ben afgeslagen, dus indien mogelijk omkeren aub, tot het meest vernijnige keer om... en af en toe denk ik ook dat ik mijn thomas* hoor zuchten (* ik weet het Lucy dit had een hoofdletter moeten zijn bij Thomas) maar hij blijft trouw mij de goede weg wijzen. Na al die omwentelingen was ik toch wel een beetje de kluts kwijt, maar goed uiteindelijk kom ik aan in Krimpen aan den Ijssel... toch een lichte vorm van paniek ontstaat dan want ik moest toch naar krimpen aan de lek * , dus ik toch maar stug rond blijven rijden en nergens op de Krimpen aan de Lek te vinden. Maar belofte maakt schuld en ik volg Thomas. En ik kom aan op een terrein wat zo achterlijk groot is maar ook zo onduidelijk dat ik er niets van snap.Gelukkig is er een aardige nachtportier die me meteen helpt. Ik in mijn lotussetje en aangezien het erg koud is, ik maar extra spullen aan etc. Mezelf even fink toegetakeld met blaren rood en zwart en terwijl ik nog leuk zit te praten blijkt de oefening te zijn begonnen zonder dat men dat even zegt. ik dus holllen naar mijn plek. Sta ik daar, in een vol gerookte ruimte, ik ben niet voor niets gestopt met roken, komt daar al de bhv aan, had niet eens tijd om een goed verhaal te verzinnen.. Dus ik heb een vaag verhaal verzonnen over dat ik een uitzendkracht ben en dat ik de boel daar in de fik heb laten gaan, dat ik dat erg vervelend vind en dat ik dus waarschijnlijk naar een vast contract kan fluiten. Het werkt, het verhaal sloeg aan en men zag ook de humor ervan.
Na de oefening waarin ik gekoeld ben mocht ik mee de fabriek in en het was een kabelfabriek waar ze hele bijzondere kabels maken, hele dikke kabels, zo mooi te zien hoe ze van een simpel draadje door middel van als het ware touwslaan hele dikke kabels maken die in de zee terecht komen om daar dan info te versturen etc. prachtig gewoon.
Het leuke vind ik dan ook altijd van het lotuswerk dat je op zoveel verschillende plekken komt en steeds weer nieuwe dingen ziet en zulke bijzondere mensen ontmoet die zo vol passie over hun werk kunnen vertellen.... prachtig
Geen opmerkingen:
Een reactie posten