donderdag 31 december 2015

oud en nieuw flarden


voetzoeker aan de haal
onze zoon
voor het eerst
het echte werk
hij mocht vuurwerk
afsteken
met een brandende sigaret
heel zenuwachtig
stak hij de
voetzoeker aan
gooide hem
zonder goed
te kijken
op straat
Oma met haar rollator
Had hij niet gezien
Oma besefte ineens
Dat ze rennen moest
Voor haar leven
Maar de voetzoeker
Vervolgde zijn tocht
De rollator gleed sneller
Oma vloog bijna
Uit de bocht
Ineens een gigantische knal
Een gil
Daarna was het ijzig stil
Met de handen voor de ogen
Die we lieten zakken
Van schrik
Maar ook van
De ingehouden lach
Zagen we haar staan
Met haar
Verwaaide haren
Haar steunkousen
Op half acht

Sta even stil in je leven
 sta even stil  in je leven
even maar
kijk eens om je heen
alles krijg je zomaar
sta even stil in je leven
als je het kunt
laat je bevangen
door wat er is
kijk om je heen
het is zomaar
gekomen
omdat het er
zomaar is

ik dank de dagen
ik dank de dagen
de dagen die 
er zomaar 
mogen zijn
elke dag
een feest
elke dag
een pracht verhaal
ik dank de dagen
en ik zou willen
dat alle dagen
ze zouden zijn

de wijzers en minuten
de wijzers en minuten
zijn in gevecht
de minuten willen langer duren
de wijzers 
willen voort
ze moeten de
eindstreep halen
binnen 
het hele uur

mijn klok
de klok uit mijn levensjaar
staat hier
mooi te wezen
hij is al heel 
wat jaar
hij is niet mooi
niet interessant
maar wel
mijn klok
die ik
in de nacht
vertrouwd 
hoor slaan

de oude en de jonge
de oude 
en de jonge
kijken 
elkaar even aan
samen
zijn ze gaan reizen
zonder in
de tijd stil
te staan
de oude
en de jonge
zijn hand in hand
gaan lopen
samen op weg
naar het einde
van de tijd

vrieskou
de ramen
zijn bevroren
iedereen
zit in zijn jas
de hele buurt
staat zijn ramen
te krabben
en ik
ik geniet
het is gezellig
zo vroeg in de ochtend
samen met
anderen 
aan het werk

nieuwe periode
een nieuwe periode
breekt er aan
ik zal wel weer
met vallen en opstaan
door het leven gaan
steeds zal het schrijven
het vallen verlichten
zul jij 
me weer
na het vallen
helpen 
met op te gaan staan


dinsdag 29 december 2015

Wet van Murphy (2014-32)


De wet van Burns:

Blijf niet in bed liggen, tenzij je
daar geld mee kunt verdienen.

De budgetwet van Cade:

Hoe groter het budget, des te minder
effectief het geld wordt verdeeld.


Geheugensteuntje voor het budget:

Een budget is niet meer dan een manier om
je zorgen te maken, zowel voordat je je geld
uitgeeft, als daarna.

De wet van Marks over de monetaire nivellering:

Een gek en jouw geld zijn snel partners.

De wet van Jones:

Ervaring stelt je in staat een fout te
herkennen als je die opnieuw maakt.

De wet van Crane:

Een gratis lunch bestaat niet

Het beklag van Nina:

Als je er tijd voor hebt, heb je geen geld.
Als er het geld voor hebt, heb je geen tijd,.

De wet van Jacob:

Vergissen is menselijk, de schuld aan en ander geven
is nog menselijker.

De stelling van Perkins:

Hoe groter ze zijn, des te harder ze je raken.

De wet van helderziendheid:

Als je alles van tevoren weet
ga je liggen voor je valt

maandag 28 december 2015

mag ik dan (flard)

mag ik dan

het gemis van voor
altijd niet meer samen
de tranen die 
hun schuilplaats niet meer vinden
de woorden die 
niet zeggen wat ik zeggen wil
mag ik dan
even heel even maar
mijn ogen aan jou geven
mijn tranen bij jou laten zijn
zodat ik kan huilen
omdat ik niet meer
met jou
samen mag zijn


zondag 27 december 2015

dagje uit

Zondag is een uitstekende dag om lekker naar een museum te gaan.  Al maanden geleden had ik met vriend Frans afgesproken dat ik graag naar het gemeente museum wilde in Den Haag, omdat daar een prachtige tentoonstelling was de nederlandse kledingontwerpers. Dus daar wilde ik heel graag heen. Gisteren was het dan zover, we gingen, en ik vond het prachtig. Van te voren had ik al gekeken of er nog meer bijzondere dingen waren, en die waren er dus duidelijk, erg mooi ook, bijzondere tentoonstellingen, zeker ook de wonderkamers, de stijl tentoonstelling, maar de kleding van Nederlandse ontwerpers wat prachtig deze, zo mooi en zo goed. Het leuke is dat we de jurk van onze koningin hebben gezien die ze droeg toen onze koning tot koning werd gekroond, maar ook de prachtige jurken van Fong Leng, en haar vaste shower, Mathilde Willink. het was grappig om te zien dat ze soms gewoon schuimrubberen rollen gebruikte voor haar kleding, zo bijzonder omdat ik dat nooit zo heb gezien. De collectie van Victor en Ralf is overal herkenbaar, dat vind ik zo knap dat het zo gemaakt is.  Nadat we heerlijk wat hadden gegeten, een bom vol te veel van die dingen die je niet moet nemen, maar ja het gaat er niet om wat je eet tussen kerst en oud en nieuw maar wat je eet tussen oud en nieuw en kerst.. dus deze bol vol vet en dikmakers kon er nog wel bij.  januari roept en dus komt het dan hopelijk wel goed.  Daarna zijn we nog snel even het museon in gelopen ,was ik nog nooit geweest en ik moet zeggen het is een aardig museum, waar je best wat tijd kan doorbrengen met kids, maar die hebben wij niet, dus als je het niet zo op kinderen hebt, zoals wij, is dit een te kindvriendelijke museum, met wel een paar bijzondere dingen die je kan zien en die bijzonder blijven. Het is dus best een aanrader om eerlijk te zijn. maar dan wel in een kindluwe tijdsperiode. Om een uur of 16.00 hebben we afscheid genomen van elkaar, Frans ging naar huis met de tram, ik ging met de auto de andere kant op, Dus dat was lekker. Meteen even langs de Blokker gereden het spel 30 seconden gehaald en een paar hoezen voor de kerstkransen zodat ik die meteen ook op kon ruimen, zodat de hele kerst uit mijn huis is. Bij thuiskomst heerlijk gegeten, de restjes van eerste kerstdag nog, daarna lekker de fotos, 310 uitgezocht, en een aantal, sorry ik kon niet goed kiezen,dus veel neer gezet, wel de fotos van Frans eruit gehaald omdat ik dat zo ongepast vind om fotos van hem op het internet te plaatsen als hij er niet achter staat, al zitten er prachtige fotos bij van hem
het was weer een heerlijke zondag en nog een hele week vrij wat een luxe







zaterdag 26 december 2015

de laatste Lelie


Soms lopen dingen net wat anders, al is het een soort van stroomversnelling ineens, de nieuwe site voor de flarden is af, de bundel "Als het hek sluit", is net uit, en verkoopt als zoete broodjes.
Ineens is er tijd om een lang gekoesterde droom waar te maken, een bundel in full collor met flarden bij bloemstukken. Het werd me in de schoot geworpen, ik kreeg de vraag, ik zag prachtige foto's met bloemstukken, ik schreef er flarden bij en het kon niet anders of er moest een bundel van komen. Die gaat komen. Het is geen dikke bundel, het is een dunne bundel van slechts 29 blz, maar wel op extra mooi papier, wel met foto's van de bloemstukken, en in kleur. Een lang gekoesterde droom van mij. De bundel gaat 10 tot 11 euro kosten afhankelijk van de kosten, maar een deel van de opbrengst gaat naar het Afscheidshuis De Lelie, om zo hun ook te steunen met het prachtige werk wat ze doen. 

Er staan in de bundels ook flarden die niet tentoongesteld zijn bij de open dag, omdat ik die pas later heb geschreven naar aanleiding van foto's en soms na iets anders maar die zo goed pasten bij de bloemstukken....

Kortom weer een bijzondere ontwikkeling en weer een bijzondere bundel.

Daarnaast is de bundel met fotoflarderen, Gevangen dagen van het nu,  in slechts 4 exemplaren ook klaar, en ligt bij de drukker, ook zo bijzonder weer. Kortom ik geniet van dat ik zoveel mensen kan raken met mijn flarden en dat ik er zo mee bezig kan en mag zijn.

gebonden dromen
maak het eenvoudig
maak het zoals het is
geen poespas
over mijn leven
geen getreur over het gemis
laat me gewoon
mijn dromen dromen
in de slaap van altijd
bind ze samen als een
bosje bloemen
omdat je daarmee
mijn dromen maakt



 
de zon is gaan slapen
nu de nacht is gekomen
de zon is even gaan slapen
om de sterren de kans te geven
om mij te leren
dat er in elke nacht
een lichtpunt staat
nu de nacht mij omhelst
kijk ik naar de bloemen van de zon
om te weten
dat de zon ooit
ook voor mij weer
terug komen zal 

 
krans van licht
gevangen in de donkere momenten
van mijn leven
opgehangen licht
dat langzaam mijn hart
zal doen oplichten
omdat ik weet
dat jij
in mijn leven
het mooiste was
wat ik ooit kreeg


 
mag ik dan
het gemis van voor
altijd niet meer samen
de tranen die
hun schuilplaats niet meer vinden
de woorden die
niet zeggen wat ik zeggen wil
mag ik dan even heel even maar
mijn ogen aan jou geven
mijn tranen bij jou laten zijn
zodat ik kan huilen
omdat ik niet meer met jou samen mag zijn


stil de stilte laten komen
de woorden die ik nu
zal spreken
in de kamer van
ons geluk
zullen geen antwoorden meer krijgen
omdat jij niet meer
kan zijn
je ogen gesloten
alles had je al bedacht
je gaf antwoord op mijn vragen
in de keuzen van jouw liedjes
ik laat nu de stilte
maar heel stil komen
ik zal nooit wennen
aan dit gemis

 



de kerstdoos (flard)



de kerstdoos
nee het waren geen 18 ballen
die we je konden geven
het waren er 15 ballen voor
in jouw levensboom
elk jaar dat je bij ons was
heb ik een speciale bal gekocht
die bij dat jaar past
elk jaar weer
met zorg ingepakt
daarbij de datum
een stukje krantenpapier
uiteindelijk was het zover
samen met jou
de man van wie
ik zoveel hou
samen twee kerstbomen gekocht
extra lichtjes want dat
ontbrak er nog aan
samen op weg
naar het kleine huisje
dat hij nu bewoont
aangebeld
hem zijn kerstboom eerst gegeven
daarna de kerstdoos
met voor elk jaar dat
hij bij ons in huis was
als onze zoon
gegeven
ineens kreeg zijn leven
een verleden
zijn kerstboom
is nu voor hem
een symbool
                                                                       van zijn leven