Gisteren met collega Saskia naar de bijscholing geweest van de kanjertraining. We moeten nog 1 keer dan zijn we volleerd en zijn we helemaal up tot date. De reis naar Almere ging wonderlijk snel, ik was verbaasd ik had verwacht dat ik veel file's zou tegenkomen maar het was eigenlijk gewoon maar doorrijden en blijven ademen. Heerlijk en ik was blij om eerlijk te zijn.
Bij aankomst was Saskia er al, die was ook vroeg vertrokken en had dus ook al geen last van de file's. Samen zijn we naar binnen gegaan waar we al een ander cursist zagen van de vorige keer. Erg leuk natuurlijk om diegene weer te zien. Deze vrouw bleek zich helemaal in de kanjertraining te hebben gestort, ze was er vol van en had al een hele training opgezet en was er heel actief mee bezig. Ik keek Saskia aan en bedacht me, ik heb er een aantal lesjes uitgedaan die ik goed vond, maar meer niet.. ben ik nu geen goede docent? Gelukkig stroomde het lokaal vol met in totaal 10 personen en kreeg ik als buurvrouw een dame die meteen vertelde dat ze ADHD had met medicatie.. waarbij mijn haren niet alleen omhoog rezen maar acuut daarna in een slap bosje touw veranderden en dat wil wat zeggen dat is lastig.
Maar goed het is uit te houden, je kan soms gemakkelijk mensen wat blokken en dat heb ik wel geleerd het afgelopen jaar, gewoon mensen wat blokken, of als men wat zegt wat mij stoort in mijn concentratie dan blok ik dat en hoor ik niets. Dat werkt heel goed.
De trainingsdag begint natuurlijk altijd met het voorstelrondje, daarna moesten we vertellen in 2 tallen wat we allemaal al hebben gedaan met de kanjertraining, nou niet veel dus, eigenlijk niets, op die ene mevrouw na dan, die had alles al gedaan, dus we konden mooi op haar verhalen teren.
Tijdens de cursus was mijn buurvrouw, ADHD met medicatie, behoorlijk vaak aan het woord, ze had overal een reactie op, kon slecht luisteren en nam in de pauze duidelijk zichtbaar voor iedereen haar medicatie in, zodat we wisten dat ze inderdaad gediagnosticeerd was voor ADHD met medicatie. Al kan het ook een paracetamol zijn geweest dat weet ik niet, maar het werkte tenminste niet echt lekker.
In de lunchpauze zijn Saskia en ik heel keurig aan een tafel gaan zitten, maar het gekke was iedereen liet ons links liggen, ik denk dat we of vreemd over zijn gekomen of we stonken, ik weet het niet. Het was in ieder geval niet erg,. mijn buurvrouw, met ADHD met medicatie, sloot meteen bij de mevrouw aan die al heel veel had gedaan en ging daar in gesprek met haar kraakstem, erg onderhoudend ergens geloof ik.
In de pauze een heerlijke korte wandeling gemaakt in de regen door een stukje Almere om daarna weer het vervolg van de cursus te volgen. het pettenkwadrand.. erg leuk ,maar ook erg veel van kijk mij eens geweldig wezen, wat ben ik toch een kanjer..
Om half 5 kregen we onze certificaat dat we waren geweest en kregen we te horen dat we nog maar 1 keer hoefden dan waren we volleerd. Ik heb de vraag gesteld hoe dat dan zit omdat ik dat gek vind. Men zegt in 3 jaar steeds nieuwe dingen te ontwikkelen daarna kennelijk niet meer of zo.. of zou het zo kunnen zijn dat ze dan genoeg geld hebben gevangen voor de training..
Ik heb daar mijn bedenkingen bij maar het was een geweldige leuke dag met mijn collega Saskia die ik toch al weinig zie en spreek, en dit soort dagen zijn erg leuk om zo toch wat beter contact te krijgen.