vrijdag 31 januari 2014

What Maisie knew (film)


Vanavond met de vriendenclub naar de film geweest. Elke keer weer is het bijzonder wat voor mooie films er draaien en dan ineens zijn het er drie die je wilt zien, de andere keer soms meer. Het blijft een heerlijke optie het parkfilmhuis, voor 6,50 naar de film en hele goede en mooie films. Deze film is ook weer zo prachtig, aangrijpend en wederom een aanrader, zeker voor ouders die gescheiden zijn, zeker om te zien hoe het niet moet. De spelers zijn geweldig, de jongen Lincoln prachtige in zijn spel, mooi hoe hij met het meisje omgaat, alleen jammer van zijn Arie Boomstra gebit met lachje, maar als je daar door heen weet te kijken een prachtige film om te bekijken en te zien. Wat kunnen sommige volwassenen toch alleen maar vanuit zichzelf beredeneren en zo niet zien wat ze hun kind aan doen. Het is natuurlijk in de film wat over de top hoe de ouders doen, maar toch, het gevecht van de ouders om het kind, is zo vreselijk, maar ook hoe ze zo op gaan in hun eigen wereld en de verplichtingen die ze hebben zodat ze hun kind zomaar ergens dumpen.. vreselijke. Ik hoop dat elke ouder die ooit is gescheiden of misschien overweegt te gaan scheiden bedenkt dat je wel een ex-partner bent maar je bent nooit een ex-ouder... Kortom deze film moet je zien om ook zo de kinderen te begrijpen die in een (v)echtscheiding zitten.
 
 
Recensie over de film;
 





Regie: David Siegel & Scott McGehee | Cast: Julianne Moore (Susanna), Alexander Skarsgård (Lincoln), Onata Aprile (Maisie), Joanna Vanderham (Margo), Steve Coogan (Beale), e.a. | Speelduur: 95 minuten | Jaar: 2012

Het boek What Maisie Knew, geschreven door de Britse auteur Henry James, verscheen in 1897. Met zijn fikse dosis maatschappijkritiek werd het met gemengde reacties ontvangen. Toch blijken de thema’s in het meer dan honderd jaar oude verhaal nog relevant. Het regisseursduo David Siegel en Scott McGehee (The Deep End) gaf het verhaal en de personages een update en verplaatste de setting van Victoriaans Engeland naar het hedendaagse New York.

Wat is gebleven, is het perspectief van Maisie. What Maisie Knew onderscheidt zich van soortgelijke films door niet de ouders centraal te stellen, maar het verhaal vanuit het oogpunt van hun dochter te vertellen. De zaken worden letterlijk over haar hoofd uitgevochten. Siegel en McGehee laten de ruzies van de volwassenen regelmatig voor wat ze zijn en volgen het meisje als ze alleen op haar kamer zit. De ruzies razen slechts op de achtergrond door, wat goed aantoont hoe onbegrijpelijk de hele situatie voor Maisie is.

Voor het meisje mag de situatie dan verwarrend zijn, voor de kijker zijn de fragmentarische blikken op de levens van haar ouders meer dan genoeg om duidelijk te maken wat er speelt. Ook al heeft Maisie het niet in de gaten, zelf zie je de situatie steeds meer uit de hand lopen als haar ouders, die haar eerst wanhopig voor zich probeerden te winnen, Maisie steeds meer aan anderen overlaten. Het is een hulpeloze positie en net als Maisie kun je weinig anders doen dan je vastklampen aan de volgende volwassene, hopende dat hij of zij de dingen beter kan maken.

Tegelijkertijd brengt Maisies perspectief ook wat humor en luchtigheid in het verhaal. Ondanks de situatie zijn de leukere momenten door de ogen van het meisje extra mooi. Met hun speelse stijl van filmen, zelfs tegen de kille achtergronden van rechtbanken en hotellobby’s, schetsen Siegel en McGehee een mooi beeld van de belevingswereld van een zevenjarige. Dat is een wereld waarin het nieuwe, stokoude kindermeisje maar een vreemd figuur is. En een boottocht is een wonderlijke ervaring om ongeduldig naar uit te kijken. Ook de band die Maisie met de boomlange, maar niet al te snuggere nieuwe man van haar moeder opbouwt, is aandoenlijk.

Henry James’ boek was een aanklacht tegen een maatschappij die hij steeds onverantwoordelijker zag worden. Dat is een tijdloos gegeven, maar juist in hun vertaling naar het heden begaan Siegel en McGehee toch een grote fout. Terwijl ze een net iets te idyllisch plaatje schetsen van de ideale gezinssituatie, vergeten de regisseurs juist de uitdagingen van het moderne ouderschap te belichten. Hierdoor komt het einde in vergelijking met de rest van de film wel erg simplistisch over. Echt afbreuk doet dat niet. Mede door het werk van de goede cast, met als stralend middelpunt de jonge Aprile, is What Maisie Knew een aangrijpend drama dat weinigen onberoerd zal laten.

donderdag 30 januari 2014

De trui

De trui met de hand aan de achterkant
op de rechterschouder.
 
Door een blogje van vriend Frans (over afscheid van een tas die hij heel heel lang heeft gehad)  kwam ik op het idee om een blog te schrijven over het enige kledingstuk dat ik al zo lang heb dat het bijna gewoon niet anders kan dan dat ik het wel moet vertellen. De trui die ik heb ontworpen toen ik 13 jaar was. Mijn opvoeding bestond eruit dat je alles moest kunnen, zo ook breien en noem maar op. Mijn ouders hadden waarschijnlijk de vooruitziende blik dat niet elke man met een vrouw trouwt en dat men ook niet altijd de kans krijgt om met 1 persoon een leven lang samen te zijn. Mijn ouders waren daarin tegen een schoon voorbeeld hoe het moest en hoe het ging als je van iemand oud. Ze zijn verliefd gebleven tot de laatste adem van mijn vader. Zoveel liefde dat ze elkaar gaven dat ik begrijp dat, als je dit als voorbeeld hebt, je niet met minder genoegen neemt. Kortom een jeugd waarin we alles moesten kunnen, van koken tot breien en naaien en noem maar op. Elektrische dingen repareren wij moesten het eerst zelf proberen en lukte het niet dan kwam pa of ma wel helpen. Kortom een jeugd waar ik met een heel warm hard naar terug kijk, waarin ik veel heb geleerd, al weet ik ook dat ik het toen vreselijk vond... het zinnetje: "Heb je het zelf al geprobeerd" Als het antwoord nee, was dan kon je de donder er op zeggen dat het terug antwoord was, eerst zelf proberen. Was het antwoord ja, dan was het antwoord, wat je had gedaan en als in het verhaal bleek dat je iets over het hoofd had gezien, dan kon je het opnieuw gaan proberen met de aanwijzingen. Was het goed genoeg het verhaal dan waren mijn ouders altijd bereid om ons te helpen. Maar het zinnetje "Eerst zelf proberen" ligt in mijn hart en in mijn hoofd opgesloten. Nog steeds, als er iets moet gebeuren. probeer ik het eerst zelf, pas daarna vraag ik hulp. Bij mijn leerlingen doe ik dat ook, eerst zelf laten proberen en lukt het niet dan help ik ze. Nu terug naar het verhaal waar het natuurlijk om gaat. De trui, en zeg maar gerust DE TRUI  Deze trui is door mij dus als dertien jarige puber bedacht en ontworpen. Aangezien ik nog niet zo goed was in mazen en dat niet kon, vroeg ik aan mijn ouders of mijn tante, die heel veel en heel snel breide, voor mij een trui mocht breien, van zwarte wol, van de, toen heette het nog "De Scholtens", nu heet het "De Wibra", en ik vertelde het idee wat ik graag wilde. Mijn ouders hadden me al vaak zien zitten breien en zo truien zien ontstaan, al dan niet goed gelukt maar altijd waren het bijzondere truien, soms met een pianotoetsenbord aan de zijkant, dan weer met een sleutelgat, soms met Chinese tekens, dus dat ik het zelf wel kon was duidelijk. De toestemming kreeg ik dan ook en dus op naar de winkel om genoeg wol te halen en ook een knot witte wol. Mijn tante gevraagd of ze voor mij een trui wilde breien, en haar uitgelegd wat ik graag wilde. Een hele zwarte trui, met op de rug een witte hand op mijn schouderblad. Mijn tante, die erg veel kon en ook erg veel lol had in breien, ze kon nooit stil zitten, was meteen enthousiast. Vol enthousiasme begon ze aan de trui, een trui met een ronde hals, Daarna heeft ze de hand van mijn nicht gevraagd om die op de trui te leggen, en heeft ze dit erop gemaasd, maar zo mooi dat je het eigenlijk niet ziet. De avond dat de trui kwam was één van mijn leukste herinneringen. Een eigen ontworpen trui, met een witte hand op de rug. De trui heb ik meteen aan gedaan en droeg hem dan ook heel vaak. Bij het ouder worden, bedacht ik me, toen de capu's inkwamen dat ik dat maar eens moest gaan maken, dus heb ik de pennen gepakt en meteen een capu erop gemaakt. De trui had dus een up-date. Deze trui is met mij mee verhuisd naar Groningen, waar hij veel is gedragen toen ik 22 was, de trui is weer mee verhuisd in het huis waar ik woonde, toen ik van kamer naar een klein appartement ging. Bij elke verhuizing verdwenen er kledingstukken omdat ze niet meer in waren, me niet meer raakten, maar deze trui bleef. De wol van de toenmalig Scholtens, is kennelijk onverslijtbaar. De trui ging mee op vakantie in de winter. Ging mee toen ik weer ging verhuizen naar  een iets groter appartement in Groningen. De trui heeft veel gezien en altijd droeg ik hem met veel plezier. Deze trui die zelfs mijn heftigste liefdesverdrieten heeft mee gemaakt, die ik aanhad bij mijn regie werkzaamheden, bij mijn repetities voor te spelen stukken, de trui die mee ging op tournee als ik door Nederland van theater na theater ging om te spelen. Telkens weer gaf de trui me het gevoel dat ik iets goeds deed of had gedaan. Niet voor niets noemde ik hem uiteindelijk mijn schouderklopjes trui. Bij  mijn sollicitatie in Alphen aan den rijn, had ik deze trui aan en ik kreeg de baan. Bij het uitzoeken , na een jaar op en neer reizen tussen Groningen en Alphen, van een woning, droeg ik deze trui, en het was alsof de trui zei hier moet je gaan wonen. De flat/appartement die ik toen koos, woon ik nog steeds. De trui heeft inmiddels mijn tante overleefd, ze is helaas overleden, ze was al jaren aan het dementeren. De bundel "Totdat haar wereld in de mist verdween" Gaat over haar en haar dementerend proces. De nicht heeft inmiddels een ernstige vorm van kanker kunnen overleven door een speciale therapie in Duitsland, en nog steeds rust haar hand op mijn schouder. De trui is al langer dan mijn halve leven bij me, en ik neem aan dat hij nog jaren mee gaat. Nog even dan is mijn trui bijna een half eeuw oud. Als hij dat gaat halen ga ik toch eens een museum zoeken die misschien deze trui wel wil om hem tentoon te stellen. Het is tenslotte een blijvertje, en slijt vast ondanks dat ik hem regelmatig draag... dus wie weet gaat dat lukken. Tot de tijd dat hij zijn 50ste verjaardag gaat vieren, zal ik hem met plezier dragen en vooral heel zuinig op zijn. Het is tenslotte mijn Schouderklopjes trui.
 
(de gemaasde hand)

De voorkant, lekker wazig, omdat daar toch
niet veel op te zien valt.

woensdag 29 januari 2014

dokter Hart

 
Zomaar begonnen met opnemen, omdat het me zo leuk leek, ik las het intro en dacht ach waarom het geen kans geven.. Inmiddels ben ik verslaafd aan deze serie, kan de week bijna niet afwachten om weer de volgende delen te zien.  Het verhaaltje is flinterdun, en het stelt eigenlijk niet zoveel voor, maar de mensen die de serie One Tree Hill hebben gevolgd weten hoe een serie je in de greep kan houden. De intriges die er spelen, de personen die op verschillende manieren toch iets hebben... kortom het is smullen. Ik raad het iedereen aan om op woensdagavond op net 5 af te stemmen en de serie te volgen. Ik vind het genieten en niet alleen om de prachtige spelers maar ook het verhaal en de intriges.. heerlijk
 

 
 



dinsdag 28 januari 2014

wet van Murphey (2014-03)

 
De wet van Putt
 
Technologie wordt door twee soorten mensen
gedomineerd: degenen die begrijpen
waarover ze  niet de leiding hebben,
en degenen die de leiding hebben
over wat ze niet begrijpen.
 
De weinig bekende zevende wet van Newton
 
Een vogel in de hand is veiliger
dan een boven je hoofd.
 
De tweede regel van de lapzwans
 
Wie het gemak niet zoekt is lui
 
De uitleg van Theo Maassen
 
Een optimist
is een slecht geïnformeerde pessimist
 
De tip van Bill Cosby
 
Het geheim van succes ken ik niet,
maar het geheim tot mislukking is het iedereen
naar zijn zin te proberen te maken.
 
de regel van uniciteit
 
Onthoud dat je uniek bent
Net als iedereen.
 
De definitie van snelwandelen
 
Zoiets als een wedstrijd
wie het hardst kan fluisteren
 
de wet van eerlijkheid
 
De eerlijkheid van de vinder
hangt meestal af van de vondst.
 
Het motto van de nieuwkomer
 
20 jaar ervaring zegt niets
Het kan ook 20 jaar verkeerd gedaan zijn.
 
de relativiteitswet van Ballance
 
Hoe lang een minuut kan duren
hangt ervan af aan welke kant van de deur
van het toilet je je bevindt.
 
de wet van vliegende voorwerpen
 
een vliegend voorwerp
zal het dichtstbijzijnde oog opzoeken.
 

maandag 27 januari 2014

kroon

 
dat het verval met de jaren komt wist ik inmiddels, maar dat het verval dan bijna niet meer te stoppen is, is nieuw voor mij, ik begrijp er niets van. Je leeft gezond, je eet gezond, je beweegt en juist dat ene onderdeel waar je zo zorgvuldig elke dag de borstel tig keer langs haalt, wat je elke dag weer met veel zorg  extra aandacht aan schenkt, blijkt ineens toch wat mankementen te gaan vertonen. Het begint er mee dat je ineens moet gaan flossen, met zon akelig draadje tussen je tanden door, omdat er anders restjes eten blijven zitten, met als gevolg dat je stank krijgt van het niet verteerde restje in je mond, en dat je dus gaatjes krijgt. De ruimte tussen de tanden word groter, dus ja meer flossen, en de borsten komt daar niet meer bij. Daarnaast komen langzaam de tandenstokers om de hoek, waarmee je de hele grote stukken kunt verwijderen die tussen je tanden zit, of nog erger de restjes die blijven hangen aan de uitsteeksels van je kiezen, kortom het verval komt. Op een dag ineens blijkt die appel die je zo lekker kunt kauwen ineens toch iets te hard voor je tanden, in mijn geval was het een pepernoot, die ik jaren niet meer had gehad, maar zon zin in had, en meteen bij de eerste hap.. pats ging een stuk van een kies af.. ( ja God straft meteen). Goede raad is duur en blijkt heel duur te zijn. Ik ging naar de tandarts met de hoop dat hij nog iets zou kunnen doen, maar hij kon een vulling aan brengen, en later een kroon erop zetten. Mijn vraag is natuurlijk altijd wat gaat dit kosten, maar geloof me het kost veel, de raad was goedkoop maar de behandeling heel duur. gelukkig zijn de technieken tegenwoordig zo goed dat je een afspraak maakt, je gaat er naar toe, je ligt anderhalf uur in de stoel, en dan is je kies klaar. Mijn tandarts heeft een soort van scanner, copieer, slijp machine in zijn praktijk, met als gevolg dat je inderdaad na 1 middag klaar bent en meteen gebruik kan maken van je kroon. Dat vind ik helemaal goud en lekker, alleen wacht ik nu op de rekening, dus als ik op een dag heel zuur kijk dan is bekend wat er is gebeurt. De rekening is  dan binnen. Ik ben nu natuurlijk gekroond, dus ik verwacht wel van mijn naaste omgeving de nodige buigingen en nodige respect voor mij, ik zal dan ook minzaam zwaaien en kijken naar jullie, totdat de rekening er is. dan zal ik van mijn roze wolk vallen en weer me normaal gedragen, maar dit is nu even gewoon het leven in de schone schijn.

zondag 26 januari 2014

het is een dier en....(lotus)

 
een prachtige opdracht laatst, ik moest kleine huis en tuin letsels doen. Normaal gesproken pak ik dan niet zo erg uit, maar soms moet je toch weer even laten zien dat je wel meer in je mars hebt dan de standaard sneetjes in je vinger, de simpele blaren op je hand, en splinters en noem maar op De dagelijkse dingen die we allemaal leren op de opleiding en die we moeten spelen. Ik hou er van om de cursisten dan net even iets anders te benaderen met een simpel letsel maar dat ze toch gaan nadenken. Een bekende is de muizenval. Een beknelling, maar heel vaak laten de cursisten dan de val zitten omdat ze niets uit een wond mogen halen. Het grappige is dat ik dan vaak vraag wat ze doen als een vinger tussen een deur zit, of ze dan ook de hele deur en deurpost meenemen. Dit zet ze aan het denken, en dus gaan ze aan het werk. Dit soort letsels begint toch wel steeds meer mijn expertise te worden, juist dingen bedenken die ze niet verwachten. Een andere bekende is de brandblaar op de neus, ga dat maar koelen. Ik vertel altijd het verhaal dat ik een klein stompje van een peuk op wilde steken maar dat ik steekvlam kreeg en dus ja een blaar. Inmiddels heb ik natuurlijk een soort van senario aanpassing gedaan, mede omdat ik blijf vinden dat je je moet blijven vernieuwen. Ik ga natuurlijk niet alles hier neerzetten, mede omdat ik me bedacht heb dat er altijd veel kapers op de kust zijn die aan de haal gaan met mijn verwondingen die ik heb bedacht en heb opgezet. Niet erg maar soms zo jammer, omdat men er nooit bij zegt waar ze vandaan komen.
De laatste wil ik toch wel vertellen en laten zien. Bij de kringloop struinend kom ik veel dingen tegen, ook veel dieren, en dat is iets waar toch heel weinig EHBO-ers verstand van hebben, dus dat is een uitdaging. Inmiddels ben ik in het bezit van tassen vol met dieren uit verschillende landen, variërend van slangen, salamanders, gekkos en noem maar op. Daarmee verzin ik een letsel en het mooi is dat men daar dus op reageert, men vind ze toch wel indrukwekkend en men vind het een uitdaging als cursist om hier mee te handelen en dat is prachtig.  Hieronder wat fotos met de gekko die inderdaad in mijn vinger heeft gebeten en hij houd hem vast.
(Een tip voor vele lotussen, struin regelmatig rommelmarkten af, kringloop winkels, kijk vooral bij de kinderspeelgoed en zoek daar goed je komt er zoveel leuk dingen tegen die je kan gebruiken voor een lotusklusje bij de ehbo die al verder zijn en dat is weer een nieuwe uitdaging. Laten we ons aan het boekje houden van de lotus maar vaak heel vaak net buiten de bekende paden durven te treden zodat we net iets meer uitdaging bieden aan de ehbo-er en zeker ook om zo het lotusplezier en de lol met de cursisten weer omhoog te krijgen.





zaterdag 25 januari 2014

omdat hij gaat(flard)

 
Omdat hij gaat
stille tranen
van ongeloof
hij staat klaar om nog
één keer om te kijken
ik zie hem na
door mijn met
tranen vermengde zicht
langzaam draait hij zich om
om zijn eigen weg weer te gaan
dat joch
dat zolang in mijn hart woonde
voordat hij en ik besloten
dat het beter was
om elk weer ons
eigen weg te gaan.
 
 

vrijdag 24 januari 2014

Short term 12

 
Gisteravond met vriendin Els, vriendin Heleen, vriendin Stella en vriend Jaap naar de film geweest. Het was dit keer de late voorstelling ,wat ik dan weer erg leuk vind omdat ik dan toch weer een keer lekker lang thuis kan rommelen voordat ik de deur uit moet en dan toch nog een leuk toetje van de avond krijg,De film greep me meteen bij de keel en heeft me 110 minuten in zijn greep gehouden, het is indrukwekkend, het spel het verhaal en hoe het zich ontwikkeld. Ik heb met tranen in mijn ogen gezeten terwijl ik zat te kijken, af en toe mijn adem ingehouden omdat het zo spannend en zo emotioneel was.. een film die iedereen in het onderwijs moet zien omdat het zoveel ogen en deuren opent, je merkt dat je er toe doet bij de kids, en als je ziet wat daar zich allemaal afspeelt, kan je alleen maar denken.. wat wij in huis hebben is een eitje. Opvallend vind ik hoe toch altijd weer creativteit en muziek, mensen verbind en openingen bied tot echt contact.. prachtig
 

Recensie :

Regie: Destin Daniel Cretton | Cast: Brie Larson (Grace), John Gallagher Jr. (Mason), Kaitlyn Dever (Jayden), Rami Malek (Nate), Alex Calloway (Sammy), Kevin Hernandez (Luis), Keith Stanfield Marcus), e.a. | Speelduur: 96 minuten | Jaar: 2013

"Als je bloedt kun je even aan niets anders denken", verklaart sociaalhulpverlener Grace tegenover de jonge Jayden als ze haar de littekens op haar enkel en kuit toont. Als puber had ze bijna haar achillespees doorgesneden. De zestienjarige Jayden heeft problemen met haar vader en is tijdelijk opgenomen in een tehuis voor kansarme jongeren dat luistert naar de klinisch aandoende naam Short Term 12. Grace, die leidinggevende van de afdeling is, vermoedt dat Jayden door haar vader wordt mishandeld, maar krijgt er niet haar vinger achter. Grace en haar collega's, onder wie haar eigen vriend Mason, hebben hun handen vol aan de ontspoorde jongeren. Zo heeft de donkere Marcus een week voor zijn achttiende verjaardag helemaal geen zin om op eigen benen te moeten staan.

We maken kennis met een bevlogen twintiger, die alles in het werk probeert te stellen om de ontspoorde kids weer in het gareel te krijgen. Als ze buiten het hek dat het terrein afbakent komen, zo legt ze een nieuwe collega uit, kan slechts overredingskracht ervoor zorgen dat ze niet weglopen. De bevoegdheden van de volwassen staf houden daar namelijk op. Het is haast een metafoor voor de machteloosheid die de medewerkers van de instelling continu voelen, omdat ze moeten zien te laveren tussen zeer beperkte financiële middelen, een manager die niet altijd zijn prioriteiten duidelijk heeft en een vage taakomschrijving. Op het persoonlijke vlak heeft Grace de boel zelf ook niet echt op orde. Haar moeder overleed toen ze nog jong was en haar vader zit zijn laatste weken in de gevangenis uit. Grace vindt veel steun bij Mason, maar vindt het lastig om haar gevoelens naar haar geliefde toe bloot te leggen.

Short Term 12 is de speelfilmversie van een korte film die regisseur en scenarist Destin Daniel Cretton vijf jaar eerder onder exact dezelfde titel maakte. Hij geeft een realistisch en meeslepend beeld van niet alleen de jeugdhulpverlening, maar tevens van de emotionele en psychische belasting die dit oplevert. Het is een baan die je vierentwintig uur per dag uitoefent en waarvan het onvermijdelijk is dat je het mee naar huis neemt. Ondanks de zware thematiek weet Cretton het in een gebalanceerde en losse vorm te gieten. Er valt altijd wel wat te beleven in Short Term 12, maar het is niet alleen maar bittere ellende die de boventoon voert. Cretton toont bovendien aan hoe snel speelsheid en ernst in elkaar kunnen overvloeien, veelal ook door de elastische en lichtrebelse instelling van Grace en haar collegae. Dit heeft als keerzijde dat het niet altijd heel veel duidelijkheid bij hun pupillen schept.

Ondanks de wat episodische aanpak, waarbij incidenten, conflicten en sporadische feelgoodelementen elkaar in hoog tempo opvolgen, is er een duidelijke rode draad te bekennen in Crettons fijnzinnige drama. De jongeren en dan vooral Jayden, houden Grace voortdurend een verblindende spiegel voor. Ze is te lang gevlucht in de sores van een ander om zo maar niet haar eigen problemen onder ogen te hoeven zien. De charismatische hoofdrolspeelster Brie Larson toont ons een jonge vrouw die haar eigen grenzen verkent en die maar moeilijk haar werk van zich af kan zetten. Soms leidt dit tot excessief gedrag, maar Cretton houdt zowel zijn hoofdpersonage als het verhaal waarbinnen ze opereert in het gareel. Het heeft geresulteerd in een emotioneel drama dat ontdaan is van vals sentiment. Geen hordes violen, maar echte mensen met wezenlijke problemen. Cretton toont zich een veelbelovend acteursregisseur die de kijker bovendien verrijkt met één van de meest hartverscheurende kinderverhaaltjes, uitgesproken door Jayden, die je ooit gehoord hebt.


elke dag stink ik er weer in...

Al jaren heb ik de gewoonte om mijn wekker een half uur te laten lopen met de werkelijke tijd. Een half uur voor te laten lopen. Ik weet niet wanneer dit ontstaan is maar het werkt wel. Ik vermoed dat het ontstaan is toen mijn toenmalige geliefde en inmiddels langste liefde ooit, zo vreselijk moeilijk uit bed te krijgen was, dat ik dit stiekem heb ingevoerd, zodat we in ieder geval als we ergens heen moesten we op tijd waren, omdat hij dan dacht dat hij veel te laat was. Het is maar een optie en een gedachte maar toch het zou zo kunnen zijn natuurlijk. Nog steeds doe ik dat, en het stomme is, elke keer als de wekker afgaat, dat ik dan schrik, ik uit mijn bed spring, ik me de schompes haast omdat ik denk dat ik veel te laat ben, ik speel met vuur want de wekker zet ik net een kwartier voordat ik de deur uit moet, dus ik denk elke keer weer ik heb me verslapen. Ik ren naar de keuken, gooi de theepot aan, pak mijn fruit wat ik naar binnen prop, met de nodige vitamines, ren naar de badkamer, spring onder de douche, scheer me snel, maak mijn toilet, maak mijn haar en vlieg terug de keuken in om mijn eten te pakken, deze week heerlijke blanke vla, ga dan even zitten en kijk op de klok in de kamer om tot de ontdekking te komen dat ik nog zeeën van tijd heb omdat ik een half uurtje over heb.. Het gekke is dat ik dat al jaren doe,  het stomme is dat ik dat elke ochtend schijnbaar vergeten ben., met als gevolg dat het ritueel zich elke dag weer herhaalt zoals hierboven staat beschreven..Het zou natuurlijk ook kunnen omdat geen enkele klok in mijn slaapkamer goed loopt, zo ook in mijn huis. De betrouwbaarste tijd voor mij is of de klok van de dvd speler, of mijn horloge, maar dat vergeet ik heel vaak.  In mijn lokaal hangt ook een klok en die klok loopt wisselend of een kwartier achter of 10 minuten of 5 minuten. Het voordeel is dat leerlingen op de klok kijken en denken goh wat nog lang, en dan ineens is er de bel.. met als gevolg dat voor hun beleving de les is omgevlogen, en dat we tijd te kort hebben,.
Het gekke is dat ik altijd dacht dat ik gek was, omdat ik dat deed met de wekker in de ochtend, nu blijken mijn leerlingen die toch elke dag hier zitten trappen erin en dus kennelijk heeft een klok iets magisch en geloven we alles wat de klok aangeeft kwa tijd.. met als gevolg dat we misschien de klok moeten afschaffen om zo zeeen van tijd te hebben. In de zomervakantie, en eigenlijk in elke vakantie, weiger ik een horloge te dragen, zo ook heel vaak in het weekeinde om zo te kunnen genieten van de dingen die ik doe zonder de drang van de tijd...
 

donderdag 23 januari 2014

en dan is nu Rome aan de beurt

 
Het moest er van komen, al  zo lang staat rome op mijn lijstje van wensen waar ik heen wil en eindelijk gaat het gebeuren in de voorjaarsvakantie.  En ik heb er helemaal zin in. We zitten in het hotel LOVE, dus als daar de vonken niet vanaf gaan spatten dan  weet ik het ook niet. ik denk dat ik na de vakantie terug kom ineens verbonden ben met een italiaan of zo. Al jaren trekt Rome mij, oa door de boeken van Dan Brown die zich daar afspeelden, in ieder geval Het Berini mysterie, dus dat is iets wat ik nu ga herlezen of de film ga zien om zo weer helemaal bij te zijn en te weten wat ik kan zien.Natuurlijk gaan we ook het Vaticaan bezoeken, en alle dingen die daar leuk zijn, ik heb er zin in en ben er klaar voor. Het enige vervelende is wel dat ik een andere afspraak moet verzetten helaas, omdat ik anders niet weg kan. Maar dat lost zich ook wel op lijkt me.
Kortom Rome here i come.



woensdag 22 januari 2014

naar de hemel (flard)

naar de hemel
sluit maar je ogen
ga maar het is goed
ga maar de weg
die ik zal moeten gaan
als mijn tijd om is
wees niet bang
voor de obstakels
die je misschien
aanraken mag
ga maar
het is goed
sluit maar je ogen
adem maar voor
de laatste keer uit
het is goed
dat je gaat
omdat het missen
 toch nooit
over zal gaan
 
 

dinsdag 21 januari 2014

het boze oog

wel mijn oog
 
Vorige week zondag was het er ineens.. een bloedinkje in mijn rechteroog. Naast dat ik rood niet echt mijn kleur vind, vind ik het vooral niet prettig omdat het mijn oog is. Dus na een week, en ik heb de rust genomen, bleek het niet over te zijn. Zaterdagavond begon het zelfs pijn te doen, een soort van branderig gevoel, na heel veel tobben en nadenken toch besloten om maar even de huisartsenpost te bellen voor advies. Nou dat kreeg ik, ik moest een uur lang om de zoveel minuten mijn oog in een oogbakje spoelen zodat mijn oog zou spoelen. Na een uur mocht ik terugbellen om te horen wat ik nog meer kon doen. Kortom, ik heb dit keurig gedaan en na een uur gebeld. Inderdaad het was niet minder geworden dus mocht ik langskomen. Bij aankomst was het ijzig rustig en stil, dus dat is wel een voordeel. Heel snel mocht ik naar de dienstdoende arts en op de vraag wat ik al zelf had gedaan, beantwoorde ik heel keurig, dat ik gespoeld had met lauwwarm water, waarop ik het antwoord kreeg, dat is niet goed voor uw oog, doe dat nooit meer. Ik heb daarop maar het antwoord gegeven dat dit het advies was van de assistente die ik aan de lijn had gehad en die dit perfect vond voor mij.. Kortom dit was dus fout heel fout. Maar gelukkig, mijn oog bleek verder niet het probleem, niks aan de hand alleen een droog oog, dus ik kreeg een flesje neptranen mee, alsof ik nog niet genoeg een huilebalk ben bij een uitzending met zielige kinderen.. ik bedoel maar. Ik jank om de meeste dingen tegenwoordig en dat is ook wel erg opluchtend. Kortom het weekeinde ging goed. Maandag echter vond ik dat er meer bloed was gekomen in mijn oog, dus dat het ging verslechteren. Door een opmerking van een collega ging ik toch maar even langs mijn huisarts om dit te laten controleren. Ik voelde me echt een stout kind omdat ik dus al belde terwijl je niet meer mocht bellen voor een afspraak, en dat ik dus toch een afspraak kreeg. Gelukkig kon ik er om 16.00 terecht en ik was blij, het is natuurlijk akelig als mensen steeds zeggen wat  is dat.. en dan vooral heel bezorgd kijken en de meest afschuwelijke senario's afspelen in hun hoofd, en wat ik dus ook zie in hun ogen. Gelukkig kon ik terecht bij een vervanger, een arts in opleiding, wat ik prima vind, daar viel het me op, wat ik al vaker had gezien. Men zit achter een scherm, je verteld je verhaal en dit typt men in, daarna kijkt men even, men opent internet, zoekt op aandoeningen en zo maakt men  de diagnose, met plaatjes van internet. Op deze site stonden prachtige fotos van ogen met bloed, werd er vermeld dat het 2 tot 3 weken kon duren voordat het over was, en dat een mogelijke oorzaak kon zijn een veel te hoge bloeddruk, suikerziekte etc. Nou mijn bloeddruk werd meteen gemeten, en die was voor mij goed, zoals hij altijd is. Suikerziekte heb ik zeker niet want dat had ik dan al geweten, kortom volgens het internet en mijn arts, de vervangster, geen reden tot paniek of bezorgdheid. Ik ben het daar mee eens omdat ik zelf ook wel voel nu dat het niks is, het moet gewoon genezen. Het bijzondere is wel dat leerlingen ineens vragen wat ik heb, en om toch een beetje stoer over te komen zeg ik dan maar dat ik gevochten heb met een leerling en heb gewonnen. Je ziet ze dan lachen en meteen denken die man is gek.. wat ook wel klopt maar goed dat is iets van mij. Af en toe zeg ik dan ook maar dat ik een boosoog heb, wat ook weer tot leuke acties brengt bij leerlingen. kortom ik heb wel lol met mijn oog als zou ik graag willen dat dat rood weg is, het staat me niet.
 
beiden niet mijn oog

 

maandag 20 januari 2014

oosterse wijsheden (2014-01)


 
Waar je ook komt,
laat een spoor van liefde achter.
 
Angst heeft nog nooit een probleem
kleiner gemaakt.
 
In aanvaarding kun je kracht putten
om de hindernis te overwinnen.
 
Het is gemakkelijker gul te zijn met geld
dan met tijd.
 
Zoals een druppel in de zee één is met de zee,
zo is ook onze geest één met de grote geest.
 
Een schaduw wijst op de aanwezigheid
van licht.
 
De essentie van alle religies is hetzelfde:
mededogen en naastenliefde.
 
Elke  vogel zingt zijn eigen lied
maar de ene misprijst de andere niet.
 
Als spiegel voor elkaar zijn we elkaars zwakte,
maar ook elkaars sterkte.
 
Een lege geest kan meer scheppen
dan een volle.
 
 
 
 
 
 
 
 
 

zondag 19 januari 2014

lachen zonder geluid(flard)

 
lachen zonder geluid
vechtend
tegen het onrecht
de leugens die
zijn verteld
vechten tot de wanhoop
mij niet langer
gevangen houd
omdat ik worstelend
met jouw leugens
mijn eigen waarheid
niet meer vond
 
 

zaterdag 18 januari 2014

een open hart

Ach het is elk jaar weer, een terugkomende activiteit, de ene keer heb ik meer zin dan de andere keer, maar altijd weet ik als ik er ben is het weer leuk. Heerlijk is het om de leerlingen te zien die komen helpen, een praatje te maken met de ouders die komen, wat te stoeien met de gasten van ons, kortom het is leuk. Dit jaar gingen we een nieuw concept proberen, we wilden af van de informatieavond voor de ouders op maandag, met workshops voor de kinderen, en dan zaterdag open huis zodat iedereen nog een keer kon komen. Het was voor velen, incluis mij, nogal onwennig, omdat het doorbreken van een patroon, toch wel even je op een ander been zet. Aan de ene kant, is dit wel zo eerlijk omdat nu elke docent er twee keer moet zijn om te helpen, en niet een klein select groepje 2 keer omdat ze de workshop voorbereiden en geven en op het open huis nog een keer er is. Aan de andere kant, is dit toch ook wel voorzien van de grote vraag "Wat levert ons dit op?" Op die laatste vraag zullen we het antwoord krijgen rond april, dus dat is afwachten.  Zoals altijd hebben we ons met man en macht ingezet om onze school toch goed te promoten en de nodige goede dingen te laten zien van onze school. De activiteit die ik al jaren deed met een open lesje, werd op verzoek omgezet naar een andere activiteit. We zouden met een groen scherm gaan werken, om de leerlingen een foto te laten maken, met een vlag of logo van het groen hart leerpark, en daarna zouden we er een achtergrondje achter maken, deze foto printen en dan mee geven. Prima idee, maar niet uitvoerbaar omdat de app van de i-pad niet werkt. Dus op het laatste moment moest ik iets anders bedenken. Helaas was het nu niet meer mogelijk om mijn gewone programma te draaien, dus in overleg met mijn unitleidster werd besloten dat ik bij de zorg zou komen te staan om daar de trainingen te laten zien en over te vertellen. Prima oplossing, alleen jammer dat mijn vak drama dus niet in het zicht is dit keer. Volgend jaar zal ik dit zo wie zo anders aanpakken. Druk mijn tafel in te richten met de spullen voor  de avond. Mijn lokaalwas dicht en bleef dicht, ik stond bij de zorg, wat prima is al ik ben dan niet op mijn best om te praten met ouders. Zet mij in mijn lokaal , laat mij les geven en genieten van de kids wat ze doen, maar als  tijdelijke oplossing voor dit jaar was het  prima. Volgend jaar ga ik toch weer mijn ding doen omdat ik belangrijk vind dat de leerlingen en de ouders zien wat ik doe en ook hoe leuk de leerlingen dit vinden om te doen. De  vrijdagavond en de zaterdag waren  prima bezocht, en we horen heel veel positieve verhalen over onze school en de meeste leerlingen zien het helemaal al zitten, dus ik hoop dat het zijn vruchten afwerpt en dat we volgend jaar weer een mooi groot aantal leerlingen hebben die komen en weer kunnen genieten van onze school, wat echt waar een prachtige school is waar veel gebeurt.




vrijdag 17 januari 2014

Wet van Murphey (2014-02)

 
Het axioma over hulp krijgen
 
Als iemand iets doet voor jouw bestwil,
kun je er zeker van zijn
dat je het niet prettig zult vinden
 
De ervaring van Mark Twain
 
Voer nooit een discussie met een idioot
hij zal je omlaaghalen naar zijn niveau
en je dan verslaan met zijn jarenlange ervaring
 
De definitie van grappig
 
Alles,
zolang het jezelf maar niet overkomt
 
De eerste wet van aandacht
 
Als een kwestie je volledige concentratie eist,
zal iets dringends je aandacht afleiden.
 
De tweede wet van aandacht
 
De waarschijnlijkheid dat iemand op je let
is recht evenredig aan de stomheid van hetgeen
war je mee bezig bent.
 
De definitie van conclusie:
 
Het idee dat je had op het moment
dat je het denken zat was.
 
Een wijsheid bij dokterskeuze:
 
Ga nooit naar een dokter
wiens kantoorplant is overleden.
 
De regel van Fredrich Nietzsche:
 
Hij die een 'waarom' heeft om voor te leven
kan bijna elke 'hoe' doorstaan.
 
De waarschuwing van Clint Eastwood
 
Ze zeggen dat huwelijken
in de hemel worden gesmeed
Maar ja, dat geld ook voor donder en bliksem.
 
 

donderdag 16 januari 2014

op een dag ben je trots op me (flard)

op een dag ben je trots op me
het pad dat ik moet lopen
in het leven
de lange gang
met al zijn zijpaden
waar ik moet kiezen
wat ik wil
maken me tot wie ik ben
zoekend naar het evenwicht
zoekend naar het leven
het gevoel van zijn
balanceer ik zo vaak
op het randje
van het wil even net niet
in dit leven
even maar raak ik
dan in onbalans
om weer op te veren
weer recht te gaan staan
om te groeien
om te zijn
zodat ik weet
op een dag
dat jij heel trots
op mij zal zijn


woensdag 15 januari 2014

liefde half om half


 
Vanavond met vriend Frans en vriendin Nadira naar de voorstelling geweest Liefde half om half. Het was na een lange en vermoeiende dag heerlijk om weer even in Rotterdam te zijn. Voor dat de reis naar Rotterdam werd ondernomen ben ik eerst nog langs vriend Frans gereden om daar wat overtollige spullen te dumpen, zodat ik daar geen last meer van heb in mijn huisje, daarna zijn we samen naar het metro station gereden om daar de metro te nemen naar het centrum. Wij zijn inmiddels zo ver dat we niet meer in de stad parkeren maar gewoon net buiten de stad. Het scheelt een hoop geld en het is net zo snel. Al pratend kwamen we aan in ons restaurant, de italiaan, en daar hebben we gewacht tot Nadira ook deel uit maakt van het gezelschap. Heerlijk pizza gegeten, en daarna de overheerlijke tiramisu.. geweldig gewoon. Nadat we een kop koffie en thee's hadden besteld, kwam de serveerster ons vertellen dat de koffie en thee van het huis waren, omdat ze dit de vorige keer hadden beloofd, en dat vind ik zo attent en zo lief, dat ze dat weten in zon grote stad waar toch wel veel mensen naar dat restaurant gaan. Het moge nu duidelijk zijn dat wij als wij een voorstelling hebben in Rotterdam in het oude Luxor wij zeker daar van te voren gaan eten. Na heerlijk te hebben bijgepraat en heerlijk gegeten zijn we naar het theater gelopen waar de voorstelling Liefde half om half, speelde, ik moet zeggen, ondanks mijn niet al te grote verwachtingen, omdat ik niet zon kluchten man ben, is die een voorstelling die erg aanslaat, die me toch erg  heeft doen lachen. Dit kwam zeker door het spel van de spelers, en ook door de clowneske rollen en situaties die ontstonden tijdens het hele stuk. Een aanrader dus. Na de voorstelling naar de metro, en daarna terug naar huis, ik was kennelijk nog zo vol van de gesprekken en van de dingen die we hebben gezien dat ik in mijn enthousiasme dus een afslag heb gemist, met als gevolg dat ik via Den Haag terug moets en dus een later thuis was dan ik had gehoopt. maar het was een mooie, leuke avond met geweldige mensen.. heerlijk om dit zo maar te kunnen doen in tijden van crisis, wat ben ik een rijk mens. 
 
recensie over liefde half om half:
 
 
Om het eerst maar even lastig te maken: In Liefde Half om Half is Berend (Rick Engelkes) met Titia (Henriëtte Tol). Titia doet het echter met Peter (Kees Boot) die met Cindy (Lone van Roosendaal) is. De vreemdgangers gebruiken Elselien (Camilla Siegertsz) en haar vriend Jasper (Jelle de Jong) als alibi, door thuis te vertellen met Elselien en Jasper op stap te zijn geweest en dat deze hun partner verdenken van eh… vreemdgaan. Tot overmaat van ramp nodigen Berend en Cindy het alibiduo voor dinertjes uit, op twee avonden achter elkaar.
Om het nog wat lastiger te maken: De thuissituaties van Berend / Titia en Peter / Cindy zie je in één decor en de acteurs tegelijkertijd op het podium. Ook de twee etentjes zie je op hetzelfde moment in beeld. Al met al krijg je een beetje koppie-erbij-houdentoneel voorgeschoteld.
Voor wie nog niet is afgehaakt: Zo moeilijk is het toch niet, als je die gegevens door hebt. De Britse scriptmachine Alan Ayckbourn heeft uiteraard een waslijst aan toevalligheden bedacht (zoals de dinertjes dag na dag), maar dan heb je gelijk voldoende ingrediënten voor een avondje lachen.
Want dat is het, niets meer en niets minder. Liefde Half om Half is vermakelijk en goed uitgevoerd, snikkend van het lachen verlaat je de zaal niet. Het genoemde decor is leuk en vernuftig. Terwijl je één woonsituatie ziet, zijn er toch twee. Kleurverschil (jaren zeventiggroen en jaren zeventigoranje) in behang en meubels geeft de dubbele kamer aan.
Het stuk kan niet anders dan in de jaren zeventig blijven. Het hele verhaal hangt namelijk af van vaste telefoons. Vlug neergooien als de verkeerde opneemt, je snapt het wel: ongemakkelijke situaties, leugens en bedrog krijg je volop. Behalve vaste telefoons, krijg je ook jaren zeventigmuziek, is de gulden weer terug en drinkt een van de personages shandy.
Twee zaken uit het spel mogen niet onvermeld blijven. Lone van Roosendaal is rotsvast als het gaat om haar dialectgebruik (zangerig, met een zachte g). Ze zal het inmiddels thuis ook wel spreken... Het vermakelijkst om naar te kijken is Camilla Siegertsz als de wereldvreemde Elselien. Zij speelt het schuwe en contactgestoorde dametje met verve en heeft de meeste lachers op haar hand.
 

dinsdag 14 januari 2014

De grote valkuilen...

 
Aangezien ik na een hele lange tijd bezig ben geweest met afvallen, oa. door eerst bij een diplan gebeuren mee te doen, wat 10 weken helpt en daarna komt het gewicht er weer bij. Daarna via en goed aangeschreven dietiste ben ik aan de slag gegaan, met in de ochtend 2 boterhamen, tussen door wat fruit, dan weer 2 boterhammen, en dan weer wat fruit, en dan in de avond warm eten. Ik moet zeggen ik viel goed af, ik was goddelijk slank na een jaar ploeteren en doorzetten, al denk ik dat de stress om het overlijden van mijn vader misschien wel meer ben kwijt geraakt dan door het dieet. Maar goed het werkte inderdaad een jaar, en in een half jaar zag ik de weegschaal weer de verkeerde kant op gaan. Dus een ander dieet volgen, die met eiwitshakes werkt. De eerste 3 maanden vlogen de kilos eraf, daarna vlogen ze erbij, ondanks dat ik me hield aan de voorschriften.. Kortom ik kwam tot de ontdekking dat kennelijk mijn lichaam meer variatie wil en dat ik dus af en toe ineens een ander eetpatroon moet gaan doen. De resultaten die ik ooit heb behaald met Montignac van 110 kilo naar 73 kilo zal ik nooit meer halen dat weet ik, maar toch.. ik zou graag weer 10 kilo lichter willen worden. Dus ben ik nu begonnen met een nieuw dieet. Vriend Frans is fan van dit dieet, en dat kan ik begrijpen want hij is er vreselijk door afgevallen. Ik ben inmiddels de eerste week voorbij, en moet zeggen, ik merk dat mijn buik al inzakt. ik heb ondanks dat ik als ik ga koken denk, wat eet ik weinig ik bomvol zit van het eten. Het tussendoortje voor de avond, is verplicht maar ik zou het liever laten liggen omdat ik vol zit van het eten.. maar toch ik hou me aan de voorschriften omdat ik inmiddels er achter ben dat variatie en goed eten in een goede balans belangrijk is en dat ga ik dan dus nu ook doen.. inmiddels na een week een centimeter buikomvang kwijt... op naar de volgende 19
 
Ik kwam een prachtige 7 valkuilen tegen voor dieetgangers en wilde ze jullie niet onthouden.
Psje Zoals je ziet Geel kleed niet echt af.. je zal mij dus ook nooit geel zien dragen.
 

De 7 Fouten Die Mensen Maken Bij Het Afvallen En Waarom Gezonde Voeding Zo Belangrijk Is Om Gemakkelijk 7 Tot 12 Kilo Af Te Vallen In 10 Weken Tijd

De zeven dieet-fouten: welke maak jij?

Fout #1: Te weinig eten of een crashdieet volgen

Het klinkt misschien vreemd maar als je langdurig te weinig eet, ziet jouw lichaam dat als hongersnood. Jouw lichaam zal dan van alles doen om te overleven. Het zal de stofwisseling (verbranding) in het lichaam op een lagere stand zetten, waardoor je lichaam ineens minder calorieën zal verbruiken dan voorheen. Ook zal je lichaam zijn spiermassa als energiebron gebruiken, terwijl je juist vetverbranding wilt. Je spiermassa neemt af en daardoor ook het energieverbruik van je lichaam, zodat jij dus minder energie (en calorieën) nodig hebt.
Voldoende eten en de juiste recepten kunnen dit voorkomen. Dus nooit meer honger tijdens je dieet kan dus echt!
Wij leren je in dit programma hoe je met eiwitten kan zorgen voor een uitgebalanceerd dieet waardoor jij gezond en voor altijd kan afvallen
Eiwitten geven je een vol gevoel en zorgen dus voor minder verlies van je spiermassa tijdens het afvallen. Dit is cruciaal omdat de spieren juist grote energieverbruikers zijn in het lichaam. Dit is ook de reden waarom mannen vaak makkelijker afvallen dan vrouwen. Mannen hebben simpelweg een grotere spiermassa dan vrouwen.

Fout #2: Onbewust teveel calorieën binnenkrijgen

Zelfs als je heel goed oplet met het niet teveel eten van koolhydraten, kan het toch zijn dat je teveel calorieën binnenkrijgt, bijvoorbeeld door onderbewust te grote hoeveelheden te eten, door te kiezen voor te vette producten, of door (te) veel alcohol te drinken. Als je meer calorieën binnenkrijgt dan je lichaam verbruikt, kom je aan in gewicht, ook al beperk je de koolhydraten!
Het lijken open deuren maar toch blijkt keer op keer dat mensen onbewust de fout in gaan zonder dat ze daar erg in hebben. Het dagelijks bijhouden van een simpel eetdagboek helpt je om dit probleem gemakkelijk inzichtelijk te maken.
Het lijkt misschien een open deur en waarschijnlijk wist je het ook al, maar het is bewezen dat als je een kleiner bord neemt met minder eten dat je net zo verzadigd bent als dat je een groter bord met meer eten neemt. Een simpele manier om minder koolhydraten binnen te krijgen.
De meeste vrouwen vallen goed af op een dieet van 1200-1600 calorieën en mannen tussen de 1700-2000 calorieën. Het calorieverbruik kan per persoon heel erg verschillen en is afhankelijk van leeftijd, geslacht, lengte, hoeveelheid spiermassa en vetmassa, gewicht, erfelijkheid en de hoeveelheid beweging.
De gemiddelde energiebehoefte kan per persoon erg verschillen. Je energiebehoefte is een optelsom van je ruststofwisseling (energieverbruik van het lichaam in rust) en de energie die gebruikt wordt voor alle dagelijkse bezigheden en activiteiten. Het energieverbruik wordt o.a. beïnvloed door geslacht, leeftijd, hoeveelheid spiermassa, hoeveelheid lichaamsbeweging etc.
De meest gebruikte formule om de ruststofwisseling te meten is de Harris-Benedict formule:
  • 477,593 + (9,247 x KG) + (3,098 x CM) - (4,33 x JR) = kcal
  • KG = lichaamsgewicht
  • CM = lengte in centimeters
  • JR = leeftijd in jaren
Dit kan misschien overkomen als ontzettend moeilijke wiskunde, om het eenvoudiger te maken hebben wij het stap voor stap uitgelegd in het rekenmodel energiebehoefte die jij krijgt bij dit programma.

Fout #3: In het weekend stiekem teveel eten of drinken

Vaak gaat het volhouden van je dieet door de week beter dan in het weekend. Gedurende de week ben je bijvoorbeeld aan het werk en heb je vaak meer regelmaat in je eet- en leefpatroon.
In het weekend is dit vaak anders. Er is dan minder regelmaat en misschien heb je wat vaker feestjes of etentjes, die er al gauw voor kunnen zorgen dat je veel extra calorieën binnenkrijgt.
Ook alcohol is een grote caloriebom! Als je je doordeweeks goed aan je dieet houdt maar je in het weekend teveel laat gaan, zal wat er gedurende de week aan gewicht is afgegaan, er in het weekend weer bijkomen.
We begrijpen dat het lastig is om je in het weekend te houden aan het dieet. Daarom hebben wij na lang testen onder gebruikers van EenKiloPerWeek een programma ontwikkeld waarin je geregeld uitzonderingen kan maken zonder weer aan te komen.

Fout #4: Te lang een streng dieet volgen

Je hebt misschien anders gehoord, maar te lang een streng dieet volgen is niet goed. Hierdoor wordt je lichaam zuiniger. Het is het beste om in etappes van 10 weken af te vallen. Afvallen gaat in het begin altijd snel omdat er ook veel vocht en (glycogeen)voorraden worden verloren. Na een tijdje gaat het steeds iets langzamer.
Veel beter is om geleidelijk af te vallen, omdat je dan veel beter op je streefgewicht blijft. Je lichaam zal zich gaan aanpassen, zodat jij nooit meer terug gaat naar je oude gewicht. Dit bereik jij het beste met gezonde recepten.

Fout #5: Te eentonig eten of te weinig variatie in het menu

Als je heel eenzijdig eet of te weinig varieert, kan je grote tekorten oplopen. Hierdoor functioneert je lichaam niet optimaal en zal ook het afvallen nooit lukken.

Hieronder vind je een voorbeeld van een aantal producten .
Welke producten? Neem het liefst Kies soms
Broodbeleg zoet Jam, honing, appelstroop, vruchtenhagel, anijshagel, sandwichspread Chocoladehagelslag, chocoladevlokken, pindakaas Chocoladepasta, kokosbrood
Broodbeleg hartig (smeer)kaas 20+, (smeer)kaas 30+, mozzarella, verse geitenkaas, achterham, rosbief, schouderham, kipfilet, runderrookvlees, magere rollade, fricandeau, filet americán, casselerrib, ossenworst, gekookt ei (Smeer)kaas 40+, brie 50+, rauwe ham
Groenten en fruit Verse groenten, groente uit diepvries, blik of pot zonder toevoegingen, alle soorten vers fruit Groentepuree, tomatensap, groentesap, gedroogd fruit

Fout #6: Te snel opgeven

Waarschijnlijk herken je dit wel: mensen willen het liefst zoveel mogelijk resultaat in zo min mogelijk tijd. Logisch want kilo's verliezen doet in de regel "pijn" en je wil er zo snel mogelijk af zijn met het lichaam dat je altijd al wilde. Maar wat als je een eetpatroon aanleert waardoor je nog steeds lekker blijft eten, zonder hongergevoel en met hetzelfde resultaat! Dit willen wij jou leren met onze dieetboeken. Het is duizenden malen succesvol getest onder gebruikers van EenKiloPerWeek en heeft zich daarmee ruim bewezen.
Laten we eerlijk zijn; afvallen (vet verliezen) kost nu eenmaal tijd! Iedereen die beweert dat ze jou binnen 6 tot 8 weken 15 kilo of meer kunnen laten afvallen heeft een dieet dat slecht voor je lichaam is, pijn doet omdat je te weinig eet en je in dezelfde tijd weer terug laat jo-jo'en naar je oude gewicht of zelfs meer
Vetverbranding kost tijd. Een kilo lichaamsvet bevat ongeveer 8.000 calorieën! Die verbruik je dus niet in 1 dag maar gemiddeld in 10-14 dagen.
Wees realistisch en stel haalbare doelen voor jezelf. Vergeet niet dat je alleen blijvend gewichtsverlies kunt bereiken door een blijvende verandering in je eet- en leefpatroon.
Hoe minder je gaat wegen hoe lager je energieverbruik wordt. Logisch: een muis verbruikt veel minder dan een olifant! Je lichaam zal zich steeds opnieuw moeten aanpassen aan de nieuwe situatie. Soms probeert je lichaam, als het al een tijdje gewicht aan het verliezen is, het afvallen een beetje tegen te werken als overlevingsstrategie. Het is het beste om tijdens een fase dat je gewicht stabiliseert eerst een tijdje te proberen dat gewicht vast te houden en dan weer te starten met de volgende afvalfase. Het is een kwestie van zoeken naar de juiste balans!

Fout #7: Te weinig lichaamsbeweging

Als je steeds minder (intensief) gaat bewegen, verbruik je ook steeds minder. Heb je al een beweegprogramma, bijvoorbeeld een serie oefeningen die je doet? Pas dit dan minimaal om de 6 weken aan. Als je langdurig dezelfde hoeveelheid beweging hebt, raakt je lichaam eraan gewend; je uithoudingsvermogen wordt beter en het kost het lichaam minder energie om het vol te houden. Daarom is variatie in je beweegprogramma belangrijk. Door de intensiteit en de routine te veranderen en je oefeningen te veranderen/verzwaren, krijgt je lichaam weer nieuwe prikkels; het houdt het lichaam alert.
Met maar een paar minuten per dag, de juist oefeningen doen, zal je direct resultaat zien. meerdere keren in de week korter maar intensief bewegen geeft meer resultaat dan 1 of 2 keer per week lang sporten/bewegen.
Het ligt er ook aan welke oefeningen je doet. Krachtoefeningen zijn ontzettend goed voor je vetverbranding. Ze helpen namelijk mee met het opbouwen van je spiermassa. Spieren gebruiken energie en dus vet wanneer je stil zet. Het hebben van een iets grotere spiermassa zorgt er direct voor dat je meer afvalt ook als je tv aan het kijken bent.
Hieronder vind je een voorbeeld van een beweegvideo, zoals jij die gaat krijgen in het totaalpakket. Hierbij krijg jij ook een boekje waarin duidelijk beschreven staat hoe de oefeningen gaan.

Ook een leuk weetje:

Je stofwisseling

Alle diëten zullen ervoor zorgen dat iemand afvalt. Maar waar de meeste mensen moeite mee hebben is het gewicht stabiel kunnen houden na de afvalfase. Men moet er rekening mee houden dat het lichaam en de stofwisseling zijn veranderd na het afvallen. Omdat je minder weegt na het afvallen, zal het lichaam ook wat minder energie verbruiken dan toen het gewicht zwaarder was. Er moet dus een nieuwe balans gevonden worden tussen je energieverbruik en energie-inname. Ook zullen bepaalde gewoontes in je eet- en leefpatroon die je al jaren hebt blijvend moeten veranderen om te voorkomen dat het gewicht weer toeneemt.

Bewegen

Ook bewegen mag niet ontbreken! In onze huidige maatschappij waarin alles elektronisch gaat, bewegen en verbruiken wij steeds minder. Door meer lichaamsbeweging zoals wandelen, fietsen, dansen, sporten verbruiken we meer energie. Ook verbetert het de conditie, uithoudingsvermogen, weerstand, verhoogt het de spiermassa en krijgen we meer energie. Daarnaast is het heel belangrijk dat we ook aan krachttraining doen zodat de spiermassa wordt opgebouwd. Een grotere spiermassa zorgt voor meer energieverbruik van het lichaam, ook in rust!


maandag 13 januari 2014

Wet van Murphey (2014-01)

 
De regel van onmogelijkheden:
 
"Het onmogelijke is dat wat niemand kan doen
tot iemand het doet"
 
De tweede wet van Connor:
 
"Als iets vertrouwelijk is,
zal het in de kopieermachine
achtergelaten worden"
 
De gevolgtrekking van Murphey:
"Net als je iets wilt gaan doen,
komt er iets tussen."
 
 
Nagier over de oorsprong van
de wet van Murphey:
 
"De wet van Murphey is niet afkomstig van
Murphey, maar van een andere man met
dezelfde naam"
 
Het commentaar van O'Toole op
de wet van Murphey:
 
"Murphey was een optimist"
 
De wet van Murphey:
 
"A,ls er iets fout kan gaan
dan zál het ook fout gaan."
 
De wet van Grande:
 
"Doe altijd precies wat je baas zou doen,
dat hij wist waar hij het over had."
 
De voornemer op een gevuld leven:
 
"Mijn ambitie is sterven van uitputting,
niet van verveling"
 
De wet van Hoffer:
 
"Als mensen mogen doen wat ze willen,
dan doen ze elkaar meestal na."
 
 
 

zondag 12 januari 2014

Het verlangen naar Mekka

 
Zaterdag  met vriendin Kitty naar het Volkskundige museum in Leiden geweest. Er was een tentoonstelling die mij kwa naam al aansprak maar ook omdat ik meer wilde weten van de drang om naar Mekka te gaan. Het viel me in Marokko al op, dat de gids die wij ter plaatse huurden, dat  hij een speciaal mutsje droeg, en daaraan kwastjes, er werd mij verteld door onze echte gids, dat dit een teken was hoe vaak hij in Mekka was geweest, en dus was hij erg gerespecteerd in de gemeenschap van Fez. Aangezien ik veel met moslim leerlingen werk, wil ik toch weten wat die drang is van ze, waarom naar Mekka, wat denken ze daar te vinden en te halen. Aan de andere kant, als ik nadenk weet ik dat heel veel Christenen toch ook naar Israel willen om daar de achterlatingen van Jezus te zien, dus zo gek is dat niet. Toch was ik aangenaam verrast over de achterliggende gedachten van de mensen die naar Mekka, gaan, ik dacht in mijn onschuld dat het gewoon een reisje was en dat je daarna gewoon klaar was. Nu blijkt dat er een heel ritueel bij zit, van een zuil stenigen, om zo je gedachten te reinigen, wat een aantal dagen duurt, daarna de 7 kilometer lopen die Hagar aflegde in de woestijn om water te vinden voor haar zoon. Daarna is het een toch naar een bron, al ben ik natuurlijk allang weer vergeten hoe die bron heet, waar men dan water drinkt. Daarna komen ze terug in Mekka, waar ze dan hun haar afscheren, speciale kleding aantrekken, en dan pas gaan ze de wandeling doen rond om de zwarte steen. De steen, zo gaat het verhaal, was eerst melk wit, maar door de zonden van de mensen is hij zwart geworden. De mensen lopen 7 keer rond deze steen, en zeggen dan gebeden op. Hiervoor hebben ze zelfs een gebeden teller. Bijzonder indrukwekkend vond ik dit. In de tentoonstelling was ook een mooi kunstwerk met ijzerschaafsel, en een magneet, die aangeeft hoe magnetiserend mekka kan werken.. die foto staat hier natuurlijk met de uitleg. Nadat we de tentoonstelling door waren gelopen, zijn we even gaan zitten een heerlijk kop thee genomen. Daarna zijn we nog even bij de Boeddha's gaan kijken ik wil dat altijd graag. Ik weet nog de eerste keer, toen was ik denk ik 20, dat ik het museum inliep en ineens in een giga zaal stond met daarin de 5 beelden van Boeddha... ik was totaal overrompelt en heb daar denk ik wel 15 minuten gestaan om te kijken en het maakte zon indruk op mij , dat ik alleen maar dacht wow..  Altijd als ik in het museum kwam bracht ik even een groet en een bezoek aan deze beelden. Later werden deze beelden dan ineens verplaatst, wegens een verbouwing,   in een heel klein hoekje van het museum en weg was de pracht , de indruk en het uniek. Nu hebben gelukkig veel mensen gevraagd naar de boeddha zaal, waar hij is, en heeft het volkskundige museum dan toch maar een speciale ruimte gemaakt voor de beelden, maar het is niet meer wat het is geweest, helaas, de mooie steriele ruimte die door de zonwerking en door de inval van het licht altijd net een ander beeld gaven is helaas verdwenen, het is nu gewoon een soort van kamertje, met veel kleur maar het is en blijft een indrukwekkende geheel deze beelden. Nadat we samen nog even de museum winkel hebben geplunderd, en ik ineens wegens een fout in de computer 28,96 voor een kaartje moest kopen, wat wel is recht gezet , zijn we weer heerlijk naar huis gegaan. Het was een heerlijke middag zo samen en erg genieten ook De tentoonstelling vind ik een aanrader zeker voor iedereen die in het onderwijs werkt, maar zo wie zo iedereen die wat meer wil weten van de islam en de pijlers van het moslim zijn.