Berlijn dag 3

 

Zo inmiddels dag 3 .

Heerlijk geslapen beetje traag op gang gekomen. Veel plannen moet ze alleen nog ff uitvoeren. Het ontbijt op mijn kamer bevalt prima, de wandelwol doet zijn werk goed. Moet alleen mijn kuiten goed optrokken, dus dat doe ik op de trap. 

Op de planning staat bezoek Gleich 17 een stukje spoor dat niet meer gebruikt wordt als herdenkingsplek voor de omgekomen joden, het was een mooi plekje maar ook eenvoudig, toch goed om even geweest te zijn. 

Daarna na potsdammerplatz voor de gay Pride, dus niet zoals ik dacht Potsdam.. dus ja in de verkeerde trein gestapt en daarna overgestapt. Op de goede trein. Ach dat maakt het leven leuk. 

Op tijd was ik op de plek, ging goed heb me meteen maar op de voorgrond geplaatst om daar lekker te genieten van wat er zoal te zien is. Ik zat naast een paar zeer luidruchtige dames van de roze  vlag maar dat maakt het niet minder gezellig. 

Het was een waar feestje dat is op zeker maar ook een heel lang feestje, de Cannal pride vind ik altijd al lang, maar aan deze leek geen einde te komen.. na 3 en een halve uur was ik er wel klaar mee, je kreeg van  alles naar  je hoofd gegooid van snoep, waaiers, keykoords, stickers, condooms etc.. en al die mensen maar graaien.. 

het was een zeer bond gezelschap dat is op zeker, veel drag Queens, tevens heel veel mannen met een honden masker op, puppy love, tevens complete naakte mannen, wat in middels in Amsterdam dus niet meer mag, de hele queer gemeenschap was vertegenwoordigd, in alle kleuren maten soorten etc, met recht een iedereen hoort er bij feest.. wel heel veel ook gay voor Oekraïne  op zich prima  maar ook erg scoren… zeker als er van de hoeveelheid wagens om de 4 wagens men daar dus aandacht aan besteed. Na drie en half uur was ik wel klaar met de happy gay scène want hoeveel happy gays kan je hebben, en besloot naar kunstcentrum bethanien te gaan voor de tentoonstelling daar en een stukje door Kreuzberg te lopen. De tentoonstelling was mooi om te zien, tevens was het heerlijk om in een parkje even rustig te zitten en mijn salade op te eten.  Het was een mooie afsluiting na de gay pride tour, waarvan ik misschien net iets meer dan de helft heb gezien. 

Daarna even langs de supermarkt om in ieder geval wat energie reepjes te halen voor morgen. 

Daarna besloot ik om nog even na de hackischer markt te gaan. Maar stapte bij een metro station uit waarvan ik wist dat daar het gezochte kerkhofje was, das Alte Friedhof, zo rustgevend om daar even te zitten. Daarna heerlijk gegeten bij Da Pai Dang Vietnamees steetfood heerlijk.  Zo was de herinnering compleet . 

Daarna toch even naar de hackische hoffelijk gelopen om daar even te kijken bij het bekende straatje net veel streetart en om daar een thee te drinken. 

De thee is er niet van gekomen, ben daar het winkeltje binnen gelopen en ze hadden dus opruiming en kom het weer niet laten heb weer een stukje kunst gekocht.. moet ff een plekje  bedenken waar dit op te hangen …

Daarna terug naar het hotel. Natuurlijk op de trap gezeten met het welbekende ijsje als afsluiting van de dag. 

Berlijn dag 2

 

Gisteren achterlijk vroeg in bed gegaan, niet omdat ik moe was, maar had gewoon zin om vroeg in bed te gaan. .

Na een heerlijke nacht rustig de dag begonnen, al hoe wel op een toilet zitten en je zelf zien zitten in de spiegel is niet echt een gevoel van privacy.. je voelt je door jezelf bekeken.. op de vroege ochtend geen doorslaand succes, ook dat als je je wilt scheren moet je op je knieën liggen om in de spiegel te kunnen zien, kortom begin steeds meer overtuigd te raken dat dit hotel van mijn lijstje gaat als favoriete hotel in Berlijn. 

Relaxt ontbeten op mijn kamer, kwark met fruit en muesli , kopje thee.. prima ontbijtje. Het schijnt een regen dag te worden dus vandaag maar veel binnen activiteiten, al hoewel heb een freetour geboekt om 15.00 en een spooktocht om 21.00 uur.. ben benieuwd wat dat is.

Het is echt een Rommel-dag vandaag, geloof dat ik mijn voeten en  de route op mijn telefoon niet meer begrijp, ben eerst maar opzoek gegaan naar een winkel met wandelwol, een teentje speelt op maar ook de bal van mijn voet, aangezien ik  vandaag veel moet lopen was dat een wijs besluit  leek me, 

Bij de tweede winkel vond ik het eindelijk bij een zaak het hete daar wandel lachen mooie naam vond dat ik dit. 

Daarna opzoek naar een oud Joods kerkhof, ooit ben ik daar geweest met Susan en wilde het weer eens zien, heb me rot gezocht mede omdat de route erg tegendraads was of ik begreep het niet ben twee keer heen en weer gelopen maar kon het helaas niet vinden. Aangezien ik vreselijk nodig naar het toilet moest ben ik eerst ergens gaan eten een vreselijk leuk tentje weer waar ze een Japans vegan menu hadden.. heerlijk gewoon.. restaurant Emira, ik heb genoten een soepje vooraf en daarna aan de sushi, deze sushi was heerlijk, niet zo gewoontjes maar echt authentiek leek het me, tevens een heerlijke thee gedronken , daarna kon ik er weer tegen en besloot om toch nog een poging te onder nemen om dat kerkhofje te vinden. 

En ja hoor de doorzetter wint.. ik heb het kerkhofje gevonden, alleen niet het kerkhofje van mij en Susan waar we jaren Geleden op 4 mei de 2 minuten stilte hebben gehouden, maar een andere veel groter. Dus ik blij kon ik nog mooi even kijken naar deze graven het zag er door  de ommuring heen prachtig uit.  Eindelijk de ingang gevonden.. en dan wil je het hek open doen en blijkt het kerkhofje gesloten van vrijdag tot maandag.. dit geloof je dus niet… van alles wat ik wil gaan zien kies je dit uit, een dik twee uur wezen zoeken en dan dicht… maar goed optie voor dinsdag om dan alsnog te gaan weet nu waar het zit tenslotte. 

Om 15.00 had ik een free-tour dus daar had ik zin in om te gaan lopen, daarna 3 uur om nog iets te doen voordat ik met de spooktocht mee ga doen. 

Daarvoor even nog bij Starbucks een kop thee gedronken. Het is altijd verfrissend om een tour te doen die je al vaker hebt gedaan maar met een andere gids krijg je andere info en dingen te zien. Heel boeiend weer ook zie je een hoop dingen hetzelfde maar zo leuk dat men steeds hun eigen verhaal verteld.  Toch kwam ik op een stukje waar ik nog nooit eerder was geweest al denk ik dat ze erg bang is in Kreutzberg ze was daar erg krampachtig.  Maar toch het was een mooie tocht en ik heb wat nieuwe dingen opgestoken . Daarna ben ik gaan eten bij het raw gelande mede omdat het toch in de buurt was. Al begreep ik dat elk moment dit uniek stukje Berlijn kan verdwijnen wat me niet verbaasd maar dood dood zonde is . 

Om 8 uur richting de spooktocht gegaan. Nou dat was al een dingetje, ten eerste regende het gigantisch  en ik mocht precies 10 minuten in een ruimte staan bij de een bank daarna werd ik weer de straat opgestuurd , daar lusten in Nederland de honden geen brood van. Maar ja de Duitse regeltjes praat me er niet van. Maar goed even over een prachtige Afrikaanse markt gelopen om daarna opzoek te gaan  naar het begin punt van de tour. Lastig te vinden  er waren veel prachtige beelden dat wel bij de klooster ruïne maar waar ik moest zijn onduidelijk, dus maar bellen bleek ik bij met monument voor Tsjernobyl te moeten zijn, prachtig beeld. Dat had ik al gezien. 

De tocht begon en ik had meteen al spijt dat ik dit geboekt  had. Vreselijk wat slecht, men noemde dit theater het was een man die een verhaal vertelde en af en toe ineens iets schreeuwde zodat we moesten schrikken.. op een gegeven moment kwam er nog een speler bij die dus ook begon te schreeuwen om mensen te laten schrikken.. en ik zag het gebeuren, ik hoorde de teksten en dacht gaat dit ooit over.. de meest slechte schoolvoorstelling is 10 x beter en dit kost dan 16 euro, er waren 16 man x 16 euro.. en dan zo iets slechts en dan aan het einde ook nog om een fooi durven vragen. Meer dan schandalig. Kort om ik had beter naar de voorstelling cabaret kunnen gaan.. 

 

Berlijn dag van vertrek naar....

 

nog nooit zo chaotisch ingepakt, maar volgens mij wel alles wat ik nodig heb ingepakt,. en anders. God zal de greep wel zegenen en komt het vast allemaal op zijn pootjes terecht dat kan niet anders volgens mij

Natuurlijk had ik wel uitgedacht wat mee moest en wat niet en ook bedacht als het regent wat dan te doen in Berlijn, maar ik had een mooi programma voor mezelf gemaakt dus dat zal wel goed komen dat kan niet anders, ik geniet toch wel in deze prachtige stad.

Opstaan is meestal niet zo mijn dingetje maar ineens lijkt het wel te gaan omdat ik naar Berlijn ga, gisteren al de laatste restjes opgemaakt uit de koelkast, tevens de krentenbollen klaar voor onderweg, al geregeld dat ik door de snelle lijn kan 8.15 mag ik er dus doorheen. ideaal, al geregeld dat ik dus in het hotel alleen maar een code hoef laten zien en dan kan ik al naar mijn kamer in hoeverre die klaar is, krijg ik ook meteen mijn vrije kaart om gratis met het openbaar vervoer te gaan, dus het is allemaal prima volgens mij. ik ben er klaar voor.

Het opstaan is nu vroeg ruim een uur voor de wekker wakker, dan blijf ik nog wel even liggen, omdat ik dan denk dat is handig mede omdat ik anders zoveel tijd moet stuk slaan, voor ik kan vertrekken, aan de andere kant is het ook heerlijk omdat ik  dan rustig nog even een wasje kan draaien zodat alles schoon is als ik thuis kom, nog even de laatste dingen afwassen etc. 

om kwart over 7 vertrokken uit huis na de bus...die ik ruim op tijd haalde, volle bak dat wel incluis een dame in het blauw met twee hutkoffers terwijl ze voor haar werk ging vliegen.. ik denk meteen wie zit er in die koffers😂

Bij aankomst op schiphol bleek dat het uitchecken in de bus niet ging, dus daar moest weer actie op worden gezet, kan ik soms bij denken waarom? 

Dit keer had ik gebruik gemaakt van de speciale lijn waardoor je snel door de douane kan, dat werkte perfect ik kon naar binnen, dit keer hoefde ik niet eens betast te worden alleen bleek dat mijn schoenen dus ff een drugstest te moeten ondergaan.. dat was ook goed dus ik kon gerust naar Berlijn, 

Tijdens het bestellen van een kop thee, bleek een jongen voor mij ineens al zijn cash geld op de grond te laten vallen en niet eens door te hebben, dus die heb ik er op gewezen, 2 x de eerste keer pakte hij een deel op, de tweede keer stond hij op het geld dus nogmaals gezegd dat zijn geld op de grond lag, en ik maar denken dat ik een chaoot ben.. 

heerlijke kop thee voor 3.90.. dus ik heb maar wat extra zakjes gepakt, achterlijk dat je voor een lullig zakje en een bak heet water bijna 4 euro moet betalen . 

Nu bleek dat er ineens te veel mensen mee te gaan dus alle handbagage kon niet mee aan boord, ik vraag me dan altijd af hoe dan? Denk meteen aan de dame in het blauw die met twee hutkoffers op reis ging,. Maar dat zal niet uitmaken. 

Kreeg ik net het bericht dat er in Berlijn een leeuwin los rond loopt dus ik vraag me af of ik wel naar de juiste plek ga. 

Aangekomen bij het vliegveld in Berlijn was het een behoorlijke wachttijd voordat ik mijn koffer kon krijgen. Maar het ging goed. Daarna met de trein naar mijn hotel. Wat was er veel gedoe bij het hotel. 1 van de redenen dat ik dit hotel boek is dat de kamers ruim zijn, en schoon, dat het bij het station ligt, je een koelkast op je kamer heb en omdat je een kaartje krijgt om gratis met met openbaar vervoer te reizen. Nou die vrijkaart was alleen voor leden dus ben ik maar even lid geworden van deze keten. Maar had al besloten dat dit de laatste keer is dat ik hier slaap. Een easy hotel is prima, tenslotte is het ontbijt hier niet te betalen. Dus dat neem ik ook niet. 

Nadat ik eindelijk in mijn kamer was, wat trouwens een kamer is voor een minder mobiel mens op benen. Bleek dat de koelkast het niet deed. Dus ik naar beneden omdat ik echt een koelkast wil, ik gooi daar mijn kwark en fruit in voor mijn ontbijt, maar deze was dus gewoon warm. Dus ik naar beneden dit melden, de technische dienst zou komen. Terwijl ik bewust nog niet had uitgepakt omdat ik me bedacht dat is niet goed want als het niet te maken is dan ga ik om een andere kamer. Terwijl ik mijn krentenbol zat te eten stond daar de technische dienst, in mijn gedachten noemde ik ze al Jut en Jul van de techniek. Ze komen twee man sterk binnen en hebben een apparaatje bij zich, ze richten dit op iets in de koelkast en zeggen zonder te verblikken of te verblozen.. over 2 of 3 uur is het koud hopen we maar het kan ook zijn dat dat niet zo is dan is hij stuk. Ik had al besloten om maar naar de receptie te gaan om om een andere kamer te vragen. Leek me heel wijs. Dat dus ook gedaan. Dus ik kreeg een andere kamer wederom voor iemand die niet zo goed ter been is. Dus dit is denk ik de laatste keer dat ik hier geslapen heb, dan liever in het easy hotel. 

Nadat ik eindelijk was ingericht ben ik naar het hamburger station gegaan een Kunsthalachtig museum, dit keer een zeer bijzondere expositie namelijk allemaal hele grote stoffen objecten met van alles erin. Er waren 4 exposities maar deze vond ik wel het meest indrukwekkende, er was ook een expositie waar de kunstenaar alleen maar touwtjes had gespannen in ruimtes.. daar kon ik dus echt niets mee. Een andere expositie van een kunstenares ging over dat iedereen gelijk is, dat iedereen zichzelf mag zijn etc maar haar hele expositie bestond uit vrouwelijk naakt.. maar dan zeer abstract. Kortom het was niet alles even indrukwekkend. 

Daarna naar mijn grote favoriet gegaan, het streetart museum. Helaas was het nog dezelfde tentoonstelling als vorig jaar zomer. Dus ik baalde een beetje ook de wijk was niet meer zo vol met streetart helaas. Dus lichte domper. Maar een groot voordeel een heerlijk tentje gevonden om te eten  sai gen Com nieu.. heerlijke salade en heerlijk hoofdgerecht kortom niet voor niets naar het streetart museum geweest. 

Na het eten besloten om een wandeling te gaan maken naar de Frederich Gedächtniskirche, dat is niet die van de lippenstift en poederdoos maar een hele andere, vanaf het museum voor de streetart is dat een klein half uurtje stappen, mooie route zo door Berlijn, langs de overwinningszuil en groot stuk door het park. Prachtig. Daarna rustig nog een half uur gelopen langs de Spree naar het hotel. Nog even langs de Aldi voor een salade voor morgenmiddag als lunch en kwark en fruit voor in de ochtend, mijn muesli had ik van thuis meegenomen . 

Nadat dit alles was gedaan nog een ijsje en een kop thee gehaald die ik op de welbekende trap heb genuttigd om zo de dag af te sluiten, Berlijn zit alweer in mijn bloed en nog heerlijk veel dagen te gaan. 

Tenet ( film )

 

Aan het begin van de corona crisis, de dag dat je ineens in het openbaar vervoer een mondkapje moest dragen, en ook in de openbare gelegenheden, had ik met vriend Christian afgesproken om samen Den Haag. of eigenlijk Scheveningen eens te bezoeken. We hadden afgesproken om samen naar het museum Beelden aan Zee te gaan, al weet ik niet eens meer welke expositie er was, wel weet ik dat hij erg leuk was toen.

Daarna besloten we om een film te gaan bekijken in de Pathé bioscoop, mede omdat ik vrijkaartjes had, dus dat was ideaal om deze dan te gebruiken om naar een film te gaan.

Welke film we hebben gekozen, is mij ontschoten, wel weet ik dat ik nog heb staan te twijfelen tussen deze film en een film die ik dus nu al vergeten ben, kennelijk heeft het niet zo veel indruk gemaakt.

Deze film was laatst op de tv en dus kon ik hem alsnog eens bekijken, ik moet zeggen dat ik het vreemd vind dat we niet voor deze film zijn gegaan, ik hou erg van dit soort films om eerlijk te zijn en zit dan ook ontzettend te genieten nu ik hem bekijk.

Kortom een film om toch maar eens te gaan zien

recensie over de film:

Regie: Christopher Nolan | Scenario: Christopher Nolan | Cast: John David Washington (The Protagonist), Robert Pattinson (Neil), Elizabeth Debicki (Kat), Kenneth Branagh (Andrei Sator), Dimple Kapadia (Priya) e.a.| Speelduur: 150 minuten | Jaar: 2020

Dat Christopher Nolan ooit een film zou maken over tijdreizen, was natuurlijk een kwestie van ehm... tijd. Wanneer vroeg in Tenet een simpel klokje een uur wordt teruggedraaid, lijkt dat een bewuste knipoog van de immer met tijd goochelende filmmaker. Maar je kunt het ook zien als een indicatie dat de gehanteerde tijdreisregels wel wat complexer zullen zijn dan eventjes de klok terugdraaien. Al relatief snel wordt de centrale gimmick gepresenteerd: een omgekeerde ervaring van tijd. Aangezien Nolans oeuvre zich laat samenvatten als een intellectuele puzzelvariant van macho-onderwerpen, hoeven we niet verrast zijn dat dit concept wordt uitgelegd middels een pistool: bij een schot worden kogels niet afgevuurd, maar gaan ze terug in het vuurwapen. Maar deze technologie blijkt ook toepasbaar op mensen, met alle complicaties van dien.

 Nu is Christopher Nolan lang niet de eerste die een dergelijk verhaalelement hanteert. Zo introduceerde T.H. Whites hervertelling van de Arthuriaanse legende 'The Once and Future King' al een achterwaarts in de tijd levende Merlijn. Dus wanneer in dat verhaal de jonge Arthur voor het eerst kennismaakt met de oude tovenaar, markeert dat voor laatstgenoemde het afscheid van iemand die hij jaren heeft gekend. Tenet werkt vergelijkbaar, maar net ietsje anders. Waar Merlijn nog wel in staat was te communiceren met mensen die tijd op de gebruikelijke manier ervaren, verkeren 'geïnverteerde' mensen in Tenet consequent in de achteruitmodus. In hun eigen beleving doen ze alles normaal, maar eenieder die voorwaarts in tijd gaat, ziet hen achteruit wandelen en hoort ze achterstevoren praten.

Tenet is in alles een pure Nolan-film: een groots opgezet actiespektakel over goedgeklede mannen die zich met serieuze zaken bezighouden, gekruid met bombastische muziek en ambachtelijk uitgevoerde stunts, verpakt in een ingewikkelde puzzel. Maar waar Nolan al deze elementen in Inception nog perfect naar zijn hand wist te zetten, heeft hij ditmaal mogelijk zijn hand een beetje overspeeld. Zo is de moeilijkheidsgraad dusdanig opgevoerd dat het na enige tijd lastig wordt alle plotpunten te verbinden. Het tijdreisaspect zou volstaan voor een complexe vertelling, maar Tenet is opgezet als spionagethriller vol schimmige spelers en dubbele agenda's, wat de begrijpelijkheid niet bepaald ten goede komt. Een oorlog tussen het heden en de toekomst? Nolan draait er zijn hand niet voor om. Dergelijke ambitie dwingt bewondering af, maar het is aannemelijk dat de kijker gaandeweg niet meer precies weet wat er nou eigenlijk op het spel staat.

Tenet markeert aldus het punt in Nolans carrière waarop zijn plotmechanica de inhoud verstrikt. Dergelijke kritiek is in het verleden vaker geuit, maar onterecht; Nolans films hadden altijd meer te bieden dan enkel een plotpuzzel. Want ook als je bij The Dark Knight niet precies begreep hoe de Joker de maffia, de politie en Batman schaakmat had gezet, kon je nog steeds vol bewondering kijken naar de ideologische botsing van superheld en superschurk. Waren de droomregels in Inception je niet volkomen duidelijk, dan waren er nog steeds de zeer genietbare spektakelscènes die netjes de conventies van het actiegenre volgden. En als je bij Dunkirk niet doorhad hoe de verschillende tijdlagen zich tot elkaar verhielden, kon je nog steeds het puntje op je stoel opzoeken bij de intense schipbreuk en luchtgevechten. Tenet biedt zijn publiek minder houvast.

Toegegeven, dat is in zekere mate onderdeel van de beleving. De naamloze hoofdpersoon (sterk neergezet door de charismatische John David Washington) is immers ook zoekende in de schaduwwereld waarin hij is beland. En aangezien al vroeg wordt onthuld dat tijdreizen een rol speelt, is het logisch te veronderstellen dat ogenschijnlijke plotgaten later in de film door dit element zullen worden ingevuld. Maar de mogelijke waterdichtheid van het plot (om die te checken zullen meerdere kijkbeurten nodig zijn) voorkomt niet dat de kijkervaring steeds balanceert op de grens van intrigerend en frustrerend. Vooral de eerste helft bevat net te veel stroef verlopende scènes, waarbij de onderlinge coherentie niet altijd helder is. En de tijdreismechanica kan achteraf mogelijk verklaren waarom de protagonist ineens vergezeld wordt door de joviale Neil (een smakelijke rol van Robert Pattinson), maar voor de kijker komt deze samenwerking nogal uit de lucht vallen.

Bijzonder genoeg wordt de film een stuk beter te bekijken wanneer het spionageplot enigszins wordt losgelaten en meer wordt ingezet op het tijdreiselement. Dan blijkt dat de complexiteit niet heel groter is dan die van een tijdreisfilm als Deja Vu (waar Tenet door de hoofdrol van Denzel Washingtons zoon af en toe aan doet denken), al houdt Nolan de puzzelende kijker wel tot het einde bij de les. Gelukkig doet hij dat vooral met creatieve variaties op beproefde scènes, die laten zien waarom hij een van de populairste filmmakers van zijn generatie is. Wie anders kan immers een gevecht opvoeren tussen twee mensen die elk tijd op een andere manier ervaren, zonder dat het belachelijk wordt? Of een stevige autoachtervolging waarbij niemand zal opkijken dat sommige auto's achteruitrijden? Ook de groots opgezette climax is een wonderlijk stukje actiecinema, waar cameraman Hoyte van Hoytema waarschijnlijk een hele kluif aan heeft gehad.

Het is alleen de vraag of deze scènes bij de kijker meer zullen afdwingen dan technische bewondering. Tenet wordt namelijk zelden meer dan een knappe uitvoering van een ingewikkeld plot. Je zou Inception en Interstellar van hetzelfde kunnen betichten, maar die films hadden onder al hun bombastische spektakel nog steeds een menselijke kern: respectievelijk een man die de dood van zijn vrouw niet kan verwerken en een vader die met veel moeite zijn dochter moet achterlaten vanwege een hoger doel. Tenet ontbeert een dergelijke emotionele basis. Er is spektakel genoeg en als complexe vertelling is de film zeker onderhoudend, maar voor degenen die na een tijdje wel zijn uitgepuzzeld of de draad zijn kwijtgeraakt, zou een kleine mate van menselijkheid om zich aan vast te klampen geen overbodige luxe zijn geweest. Een mindere Nolan is nog steeds het bekijken waard, maar zijn formule begint wel wat barstjes te vertonen.

Jasperina de jong (Om alles)

 

op een late avond hoorde ik op een net gekochte cd van het beste van Jasperina, dit nummer en het raakte me dit nummer. Zo integer gezongen.. maar ook de tekst. Het is een lied uit de musical Fien. over het leven van Fien de la Mar, juist die van het La Mar Theater in Amsterdam..

Maar wat me vooral raakte was de prachtige tekst ... om alles hoe het verteld word.. prachtig... 

ik zou zeggen luister met je ogen dicht en laat de tekst op je inwerken.

Dit lied spookt heel vaak door mijn hoofd als ik een leerling krijgt die zegt het leven niet meer te zien zitten.. telkens weer krijg ik dezelfde rillingen als ik bij dit lied.

Daarnaast weet ik dat een aantal mensen uit mijn verleden inderdaad hebben besloten om het leven te verlaten omdat ze zo verdrietig waren om hoe hun leven ging. maar soms ook omdat ze zo gelukkig waren dat ze bang waren dat te verliezen en dus toen besloten om het leven vaarwel te zeggen omdat ze bang waren dat het geluk wat ze ervoeren zouden verliezen... .

Om Alles

Om alles, het was om alles
Om de optelsom van wanhoop en verdriet
En angst, het was om alles, anders niet
Probeer maar niet te raden naar de feiten
Ik zal niemand overladen met verwijten
Wees gelukkig, pak een glas
En weet wat ik gedaan heb was
Om alles, om alles, om alles
Om alles, het was om alles
Breng me zonder al die vragen naar mijn graf
Als ik om alles zeg ben ik er vanaf
Ik geef geen stille wenken of terzijdes
Zodat niemand hoeft te denken
Het was om mij dus
Schudt het stof maar van je jas
En weet wat ik gedaan heb was
Om alles, om alles, om alles
Om alles, het was om alles
Alle eenzaamheid en wanhoop neem ik mee
Maar alle goeie dingen, leuke dingen nee
Ik had er geen houvast aan in mijn leven
Maar ik zal ze enthousiast aan jullie geven
Dus vergeet die ene dag, vergeet wat ik gedaan heb, lach
Om die vele andere dagen, al die andere andere dagen
Lach om alles, om alles, om alles
Om alles

 

wijsheden 1

 

Soms is het tijd om eens weer wat nieuws uit te proberen in de blog site.

dus vandaar heb ik een aantal wijsheden of teksten die je tot nadenken kan brengen bij elkaar verzamelt

en besloten ze hier af en toe ook te deponeren.. gewoon ter afwisseling van mijn verhalen over mijn wonderlijke wereld en soms die van anderen...