vrijdag 31 augustus 2018

Virtuele maagband

Van een vriendin van mij hoorde ik over de Virtuele maagband.

Het schijnt dat je er kilo's mee afvalt..

Ik zit dan natuurlijk eerst te denken wat is dat dan. ik zie mezelf dan als een soort cybermannetje bij een praktijk komen,. ook in cyberland waar ik dan een maagband om krijg.

Ik ga dan gigantisch afvallen omdat ik natuurlijk niet veel kan een door die band..

In Cyberland kan ik dat begrijpen en nog volgen.. dat je alter ego ineens veel slanker is dan jij bent etc.. je kan tenslotte in cyberland jezelf altijd mooier en leuker voordoen dan in het echte leven... het is een gegeven waar wij al jaren mee bekend zijn..

Maar goed de virtuele maagband, ik heb me er maar eens in verdiept.
Nu blijkt het dus iets te zijn waarbij je met hypnose werkt.. je krijgt als het ware een band om je maag door hypnose..
het klinkt aanlokkelijk. het kost slechts 500 euro... en dan heb je dus 5 sessies of vier waarbij je dus gigantisch gaat afvallen. Ik geloof er dus niet in.. maar voor wie wil zeg ik doen, en vertel mij wat het gedaan heeft met jou...

hieronder een artikel uit het ad over deze virtuele band.

Omstreden ‘virtuele maagband’
in de strijd tegen teveel aan kilo’s

Heeft het zin? Of is het onzin? Een onder hypnose aangebrachte ‘virtuele maagband’ als hulp bij afvallen.
Het maakt mij niet uit of het een placebo-ef­fect is of niet. Het belangrijk­ste is dat het werktTherapeut Annemiek Kruse
Wie moeite heeft met afvallen, maar een echte maagband een té grote stap vindt, kan bij Annemiek Kruse uit Leusden terecht voor een ‘virtuele’ maagband. De therapeut brengt haar cliënten daarvoor onder hypnose.
De beelden die bij veel mensen opkomen als ze aan hypnose denken, zijn die van bekende hypnotiseurs als Rasti Rostelli. In zijn show liet hij mannen onder hypnose geloven dat ze gingen bevallen, of een hele rij zittende vrouwen geloven dat ze niet meer op konden staan.
„Zo gaat het niet bij mij hoor”, lacht Annemiek Kruse (53), die in haar praktijk Anders Afvallen hypnotherapie toepast. Ze beschrijft het gevoel van hypnose als dagdromen. „Het is geen magische wereld waar je in komt, maar een staat van diepe ontspanning.”
Het plaatsen van een virtuele maagband onder hypnose en het plaatsen van een echte maagband, lijken volgens Kruse veel op elkaar. De therapeut hanteert dezelfde regels als het ziekenhuis. De cliënt moet bijvoorbeeld nuchter op de afspraak verschijnen. De ingreep gebeurt bij Kruse alleen niet in één operatie, maar in vier hypnosesessies. „Mijn cliënten ervaren de operatie fysiek. Ze voelen dat er wat in hun buik gebeurt”, aldus de therapeute.
Dat het lastig is om af te vallen, weet Kruse als geen ander. Ze slonk eens twee kledingmaten, en weet sindsdien op gewicht te blijven. Dat ze grip kreeg op haar gewicht, motiveerde Kruse om vijf jaar geleden haar eigen praktijk in Leusden op te zetten.

Onderbewustzijn

Volgens haar is het onderbewustzijn een belangrijk onderdeel van een succesvol dieet. Op een groot bord tekent Kruse ter illustratie twee cirkels. De binnenste cirkel representeert het onderbewustzijn, de buitenste het bewustzijn. „Wilskracht”, schrijft ze erboven. Kruse zet een dikke streep door de S in het midden. De woorden ‘wil’ en ‘kracht’ blijven over. „Je bewustzijn wil van alles”, licht ze toe. „Maar de kracht komt uit je onderbewustzijn.”
Volgens Kruse regelt je onderbewustzijn 95 procent van je dagelijkse handelingen. Lopen bijvoorbeeld, fietsen of eten. „Dat gaat vanzelf”, aldus Kruse. Ze noemt het ‘geïnstalleerde programma’s’. Het hebben van slechte eetgewoontes is volgens de therapeute ook zo’n programma. En die zijn moeilijk te herprogrammeren.
„Iemand kan dat niet zelf doen”, vertelt de therapeut. Dat is waar Kruse te hulp schiet. „Ik geef onder hypnose nieuwe instructies aan iemands onderbewustzijn.” Deze vorm van hypnose kan volgens Kruse ook werken bij mensen die slaapproblemen hebben, of willen stoppen met roken. De kosten per sessie zijn 125 euro.

Omstreden

De virtuele maagband is niet onomstreden. Er is weinig wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de effectiviteit. Zo zet psychiater Ronald van den Berg op de website van de Vereniging tegen Kwakzalverij vraagtekens bij de werking van hypnotherapie. Hij noemt de alternatieve therapie discutabel. „Het lijkt het meest waarschijnlijk dat deze resultaten berusten op een placebo-effect”, schrijft hij. De organisatie waarschuwt op haar website ook tegen geldklopperij.
Kruse trekt zich weinig aan van de kritiek. „Het maakt mij niet uit of het een placebo-effect is of niet”, zegt ze. „Het belangrijkste is dat het werkt.” Volgens de therapeut is het slagingspercentage binnen haar praktijk honderd procent. 

donderdag 30 augustus 2018

handen en voeten dag

Vandaag mijn eerste les WO gegeven, het was even slikken, maar ik had, volgens mij een mooie les voorbereid. Ze moesten van mij op een blad 2 voeten tekenen, hun eigen voeten, dus die werd door een klasgenootje omgetrokken

Ze moesten zo staan dat 1 voet naar voren stond en de andere voet naar achteren.. nummer 1 en 2

Daarna kregen ze de opdracht om bij voet 2 op te schrijven waar ze vandaan komen, dus welk land, wat hun hobbys zijn, sporten die ze doen, alles wat voor hun van belang is.

Bij twee moesten ze opschrijven waar ze heen gaan, dus hun toekomst, wat willen ze bereiken, wat voor beroep willen ze etc.. kortom ze hadden een mooie opdracht vond ik.

Op het laatst moesten ze aan elke voet 5 tenen tekenen, deze tenen moesten ze invullen met de namen van de mensen die voor hen belangrijk waren of zijn.

Deze les liep erg leuk en goed, de leerlingen hadden er lol in en ik ook. Dus de eerste les WO, totaal buiten mijn comfort zone is gedaan en heeft er voor gezorgd dat ik dus wat meer zin krijg in dit vak..

Daarnaast had ik voor het eerst sinds jaren een groep van de isk, waarin geen kind Nederlands of engels spreekt.. met als gevolg dat ik even moest nadenken hoe ik dit nu moest doen. ze komen ook allemaal uit diverse landen, dat is zo leuk nu , dat veel leerlingen uit verschillende landen komen zoals Thailand,  China, Polen. Afghanistan, Turkije, Syrië, Eritrea, Koerdistan etc.
Heel veel dus...

Deze klas kwamen ze ook uit verschillende landen maar ze begrepen dus geen woord Nederlands..Dat is dan ff best lastig.

Toch is het gelukt om ze het spel fopbal uit te leggen, daarna het spel Peter Zegt, waarbij ze nieuwe woorden leren als schouders, borst, buik, heupen, knie en voeten,  en wonder boven wonder kon ik ook met ze het spel spelen de alternatieve stoelendans met het papiertje. Ze genieten, kijken nog wel wat vreemd naar mij, maar ze doen wel mee, ik daag ze dan ook uit, en probeer het toch zo veilig te maken dat ze mee gaan doen en dat doen ze. vind ik zo heerlijk.

het was met recht een dagje met veel handen en voeten werk maar wel erg leuk om te doen.. het zijn uitdagingen en dat is toch wel genieten.


woensdag 29 augustus 2018

de eerste echte lesdag

Vandaag mijn eerste les gegeven van dit schooljaar.. ik had de isk als eerste klas, zo leuk om met deze gasten te beginnen, het maakt al meteen het leven leuk en het lesgeven ook.

Het vroege opstaan, al mag ik niet zeuren, ik kon het eerste uur uitslapen, maar toch.. het blijft onwennig dat je gewekt word door muziek op dat vroege tijdstip en dat je niet op reis gaat. maar goed het zal wel wennen ooit..

Mijn rooster deze week is niet echt zwaar, het is erg rustig inkomen dat het werkzame leven weer is begonnen, deze week is wennen..  vandaag had ik 1 les, morgen heb ik er 4 lessen die ik moet geven en vrijdag is de klapper heb ik er 3.. dus dat is afbouwen... al zit er wel de les WO in, een nieuw vak dat ik moet geven omdat men niet genoeg klassen heeft dit jaar.. 

het grote nadeel is wel dat ik me dus ook moet kleden om les te geven, dus een lange broek aan, dichte schoenen aan, en dat betekend wennen.. zowel ik als mijn lijf.. mijn lijf zegt dit wil ik niet. dit ga ik niet doen.. maar toch het moet.. gevolg, de hitte van de zomer moet mijn lijf nog uit.. dus ik zweet als een otter.. neem tegenwoordig altijd al standaard een schoon T-shirt mee en hordes Deo
.
Het was vandaag ook even dat ik tijd had om wat foto's te maken aan de andere kant van de school zodat het zicht van het plein ook duidelijk is.. het is toch wel een ravage hoor dat gesloopt van de school, je merkt ook dat de leerlingen zich er niet echt blij mee voelen, ze wat onrustig zijn etc. maar het zal wennen zijn. Ook het zoeken naar de aula geeft al wat moeilijkheden ze blijven in de gang hangen, maar dat loopje moet ook groeien.

De eerste les die ik heb gegeven was bijzonder, met een hoop nieuwe kinderen, erg gezellig en leuk, ze genieten er van. Eerst krijg je dan natuurlijk het rondje namen, ik vraag altijd meteen uit welk land ze komen, dat is al leuk om te weten,. daarnaast zijn er weer een hoop namen bij die ik moet leren , ze zijn bijzonder en soms niet uit te spreken, al leert de ervaring dat ik het wel in de vingers krijg.

het zijn weer leuke kids en ik ben maar begonnen met een lesje spel, erg leuk met ze, ze genieten hiervan. wat spelletjes doen met elkaar.

Aangezien ik maar 1 uurtje had en verder niet zoveel te doen, ben ik tussendoor even naar huis gegaan, ik moest eigenlijk naar het toilet maar die was bezet, dus dan maar thuis, toch nog even langs de supermarkt om wat boodschappen te halen, en bij thuiskomst kwam ik een buurvrouw tegen die altijd graag praat, erg lief mens, alleen als je blaas op knappen staat is het wat lastiger om een lang gesprek te hebben. Ze is sinds een jaar met pensioen, dus ze heeft behoefte aan praatjes om haar dag te vullen.. dus ja ik kon ook niet weglopen..

lastig hoor je concentratie er bij te houden maar het is gelukt.

In de middag moest ik nog even terug naar school voor een overleg over het vak WO, ik begrijp er niet zo heel veel van. maar goed, het zal wel komen in de loop van het jaar... we doen ons best..
Toen ik thuis kwam, kwam ik een andere buurvrouw tegen die tegen me zei. nou jij hebt het zwaar je ziet er nu al vermoeid uit.. ik heb maar gelachen het is vast een grapje.. anders is het leven wel heel zwaar zeg als je al na 1 uurtje lesgeven er zo vermoeid uitziet. dat gaat dan volgende week wat worden als ik 25 uur draai...

kortom het is echt begonnen.. en ik hou er van de kids weer te zien die toch even snel binnen komen lopen, die even praten die hun vakantieverhalen willen vertellen heerlijk.


dinsdag 28 augustus 2018

grappige teksten....:-(

Het viel me al op deze week, er lijkt ineens een soort van 'grappige teksten' terreur te ontstaan op de toiletten... 

Hingen er vroeger van die tegeltjes met teksten als. "Heren doe de bril omhoog, dames zitten ook graag droog" tot.. "Denk niet bij het laatste vel, die na mij komt die red het wel" etc.. teksten die ik eigenlijk nooit grappig heb gevonden, maar die nu als soort van curiosa wel grappig kunnen zijn... 

Al zal je dit nooit in mijn toilet aantreffen...

Tegenwoordig, het viel me vandaag op, op de tijdelijke locatie waar een aantal collega's aan het werk zijn worden er "grappige" teksten geplakt, al dan niet geplastificeerd,  maar de teksten slaan echt de plank mis.. en zijn totaal niet grappig....

De tekst hierboven vind ik al zo belerend... ergens anders zag ik de volgende tekst, keurig geplastificeerd : "hou mij net en clean, dan vertel ik aan niemand wat ik heb gezien :-)" hiervan zakt meteen mijn broek af.. ik vind het geen humor, krijg zelfs de neiging om het juist niet net en clean achter te laten en  dan ben ik benieuwd wat de schrijven van deze tekst dan gaat vertellen...  wat er gezien is... 

Ergens denk ik dat men met dit soort teksten de plank mis slaat, is het niet normaal, dat je in je opvoeding meekrijgt dat je niet over de bril plast, dat je niet  je remsporen achter laat, maar dat je zorgt voor een schoon en net toilet... zodat een ieder de zelfde geneugten heeft als jij, als je op het toilet gaat zitten.. misschien ben ik ouderwets...

Al besef ik me ook meteen, dat ik wel in die flat woon waar men ooit in het portiek een menselijke drol heeft gebouwd, waar de hele flat schande over sprak.. en terecht..  dus misschien zijn dit soort tekstjes  wel nodig. maar dan toch.. ik ben er niet gecharmeerd van..


maandag 27 augustus 2018

yep... dag 1 is een feit

half 7 gaat de wekker, het is toch altijd een soort van nieuw jaar gevoel.. je begint weer overnieuw, je mag weer, maar dat gedoe met die wekker is heel akelig en vervelend...en een terugkomende terreur 

Gelukkig waren er een hoop lieve vrienden die mij een mooie en goede start wensten, die even een appje stuurden omdat ze aan mij dachten, zo lief vind ik dat dan.. want het is ondanks dat 6 weken best wel kort is. toch weer even jezelf bij elkaar pakken, bedenken dat je brood moet smeren, tevens moet je bedenken dat je alles inpakt dat je  je tas meenemen etc.. kortom er is veel te regelen en te doen.

Daarnaast is het de keuze van de kleding.. mijn stelregel is altijd dat je niet met een korte broek voor de klas staat, met als gevolg dat als je dus je lange broek aantrekt je ook meteen met je  dichte warme schoenen zit, je dus de eerste dagen, omdat er nog zoveel warmte in je lichaam zit, je kapot zweet... maar ja het is iets wat niet anders is.

Dus deze ochtend ben ik toch nog in mijn korte broek gegaan, tevens met mijn teenslippers.. helemaal lekker, toch nog het vakantie gevoel, het weer riep dat misschien niet op, maar toch ik hou standvastig vol.. ik doe dit gewoon omdat het nu nog kan.

De eerste dag is altijd heel veel mensen zien, en zoenen, en vragen hoe het was op de vakantie, om dat van anderen te horen, of soms niet eens te horen omdat men dit vraagt uit gewoonte. ergens is zon opening om half 9 achterlijk vroeg. maar ja het hoort erbij.. en het is wel meteen de aftrap voor het jaar, het is goed om er te zijn... je loopt meteen mis dat je later iedereen moet groeten.

Nadat de opening was geweest, ben ik in mijn lokaal begonnen met muziekjes te draaien, daarna ben ik de laatste leerlingenlijsten gaan klaarmaken zodat mijn mapjes voor het nieuwe jaar klaar liggen.

Om 10.15 hadden we onze eerste unitvergadering dus daar ben ik naar toe gegaan,  om allerlei mededelingen te horen, daarna heb ik even geholpen om het lokaal van kunst klaar te maken zodat die meiden ook aan de slag kunnen. Even geholpen bij een andere collega die door haar rug ging om dingen even uit te zoeken en klaar te zetten voor een presentatie die ze moest houden vandaag

Daarna nog even heerlijk zitten eten in de personeelskamer. Nog even wat info opgepakt over de mediawijsheid week die ze gaan doen, om daarna mijn collega met die rug naar huis te brengen in mijn auto, omdat ze echt niet meer kon lopen... 

Heerlijk vroeg thuis dus, om half 2 was ik weer thuis.. en ik kan zeggen het was niet zo zwaar dit keer de eerste dag... 




zondag 26 augustus 2018

soms ook even aandacht aan


 Het zal bijna niemand ontgaan zijn dat ik afgelopen weken schijnbaar weinig heb geschreven, let vooral op het woordje schijnbaar, er is namelijk heel wat werk te voorschijn gekomen.

De eerste weken en de laatste weken heb ik vooral veel tijd gestoken in de bundel voor 2018,
de bundel met de titel 

Er is een engel weggevlogen


Deze bundel gaat vooral over rouwverwerking, afscheid nemen, dood, achterblijven. Afgelopen jaren hebben dierbaren van mij dierbare mensen verloren, voor hen had ik een bundel gemaakt met daarin flarden die gingen over hun verhaal, vaak zijn de flarden korte samenvattingen van hun verhalen die ik dan zelf heb vertaald. ze kwamen gewoon, ze waren er en dat was ook goed en mooi.

De inhoud van de bundels staan natuurlijk op mijn site, maar ja dat is iets anders dan ze in je hand houden, het boek en de inkt te ruiken en ze te kunnen omarmen en opzoeken op plekken waar je geen multimedia apparaat bij je hebt... dus ze moesten in een bundel.
de flarden komen uit de onderstaande exclusieve bundels :

 
Twee jaar geleden had ik de bundel uitgeven met de titel
Als het Hek sluit

Deze bundel had veel tijd gekost, er was zoveel over de dood, over afscheid en noem maar op dat ik er zelf niet uitkwam, dus heeft vriendin Kitty een gigantische klus geleverd, ze heeft de flarden uitgezocht die er in moesten komen... wat niet wil zeggen dat het andere werk wat overbleef niet goed was... maar dit was de eerste selectie.

Bij de bovenstaande  nieuwe bundel zitten dan ook oud werk wat nog een plek moest krijgen, zodat het een divers aanbod is wat er staat waar volgens mij iedereen wel iets kan vinden, waar ze of zichzelf in herkennen, een woord van troost kunnen vinden.

Wederom ben ik trots op de nieuwe bundel die ik hoop rond half december het daglicht te gaan zien... 

Daarnaast heb ik een andere exclusieve bundel af, deze ging over mijn vakantie in Friesland,  daar had ik foto's gemaakt en heb ik bij gefotoflardeerd



Deze is inmiddels al klaar.

De nieuwe bundel die ik nu aan het schrijven ben  naar aanleiding van Parijs heeft nog geen titel maar er zijn al veel flarden geschreven, waarvan eentje al het daglicht heeft gezien op de site van flarden.

een ander juweeltje zal ik hier plaatsen.. in de loop van deze week hoop ik de bundel af te hebben en dan zal ik deze natuurlijk ook weer plaatsen op de site bij de speciale bundels



wassende water van de herinnering
kijken naar het wassende water
dat door de wind
zijn golven maakt
dat langzaam het stof
van mijn vergeten
herinneringen wast
waardoor ik
ineens weer
zie hoe mooi het leven
in het verleden was
dat de tijd van toen
mij tot wie ik nu ben
heeft gemaakt


tot dusver even een kleine up-date over de bundels en de flarden... 

zaterdag 25 augustus 2018

het is me weer gelukt

Ja hoor, 6 weken lang me gehouden aan een degelijk ritme, niet te laat naar bed, niet te laat gaan slapen, en zeker niet te laat op, soms bij hoge uitzondering mocht ik iets langer blijven liggen, zeker als ik de dag ervoor heel vroeg op was gestaan.. kortom ik had het voor elkaar, ik zou na 6 weken vakantie weer helemaal fit zijn en mijn ritme goed hebben..

ik vergat even het bekende addertje onder het gras.. het laatste weekeinde, daar gaat het vaak al mis.. afgelopen vrijdag ging het al mis.. ik dacht ik slaap iets uit..  laat ik het kort samenvatten.. ik sliep heel lang uit.. zo lang dat ik me moest haasten voor een afspraak die ik had staan..

Dus had ik besloten om vrijdagavond  maar vroeg mijn bed in te gaan, nooit weg natuurlijk.. maar ja wat gebeurt er... ik  ben begonnen met de film Broken Back Mountain voor de tweede keer  te bekijken, en het verhaal greep me zo dat ik pas om half 3 de ogen dicht deed.. de film is nog niet af. ik ben er nog niet klaar mee ook, maar het is de moeite waard. zeker nadat ik Gods own country had gezien is het erg leuk om ook deze film te zien.. om ook het verschil erin te zien.

Kortom vanochtend zou ik vroeg opstaan, veel plannen, nog wat losse eindjes van afgelopen zes weken afronden, zoals de bundel voor 2018 over de dood en afscheid nemen, er moet nogal wat gebeuren.. maar tja. de wekker wel gezet maar niet eens gehoord.. Het onweer was zo heerlijk dat ik er gisteren extra van heb genoten, op het balkon, tevens is de verkoeling zo lekker dat ik merk dat ik nu pas tot rust kom.... kortom .. mijn ritme is weg..  ik heb dan wel de melodie te pakken maar het ritme nog lang niet....

vanavond doen we weer een dappere poging om het weer in balans te krijgen maar ik vrees met grote vreze.. ik ken mezelf, ik ken mijn hoofd, ik ken mijn lichaam en reken maar dat die 3 met elkaar samen spanen om mij niet op tijd te laten gaan slapen.. en reken maar dat ze me naar de cold turkey gaan drijven voor maandagochtend als om half 7 de wekker gaat.... en dat ik dan half dronken van de slaap mijn bed uitkom en me afvraag wat het nut is van de maandag... of überhaupt van welke dag dan ook.. als je zo belachelijk vroeg moet opstaan.

Al weet ik dat ik over 8 weken mijn ritme weer prima op orde heb.. en dan juist is het herfstvakantie. met als gevolg het hele verhaal weer opnieuw.. ach het komt wel goed.. over 49 weken hebben we weer zomervakantie van slechts 6 weken.


vrijdag 24 augustus 2018

laatste vakantie dag

Nadat ik de ene verplichting had afgesloten wat heerlijk was, zodat dat ook van het lijstje kon schrappen. De vakantie bijna voorbij dus een laatste dag goed besteed, eerst nog even wezen sporten, moest vandaag vooral benen, onderrug en buik doen, altijd welkome oefeningen omdat ze niet zo zwaar en moeilijk zijn. Ze zijn te doen. daarna moest ik even naar Leiden om een nieuwe broek te halen.. deze broeken zitten zo lekker dat ik al niet eens meer nadenk om iets nieuws te passen, dit zit goed, staat goed en is zwart. dus alles is perfect.

Daarna dacht ik laat ik even gaan kijken in het Boerhaven museum, dat is net verbouwd en dus vast weer een nieuwe dimensie. ik was er eerder, heel lang geleden geweest, en herinner me dat ik het toen erg leuk vond je kon er zoveel dingen doen en de wetenschap was op zon mooie manier uitgewerkt etc. Ik weet nog, dat ik ondanks dat ik niets had met de wetenschap ik daar heel lang heb rondgelopen..

Dit keer kwam ik binnen en de entree is inderdaad al anders, ik werd het allervriendelijkst ontvangen, zo leuk , men had ook echt aandacht, vroeg of ik eerder was geweest etc, nou dat was ik, heel lang geleden..Mijn besluit was om eerst even te lunchen, daarna het museum in te gaan. Helaas was het zo druk bij de lunchroom dat ik eerst maar het museum in ben gelopen.. ondanks het plattegrondje, is het museum chaotisch er zijn overal trappen naar beneden of naar boven, ligt er aan waar je loopt of bent. ik ben al heel stoer aan de achterkant van de tentoonstelling begonnen, kwam daar via een trap uit, niet wetende dat ik dus achterstevoren liep. maar goed, je loopt en kijkt en ziet.. het is wel mooi en ruimtelijk opgezet, maar ergens heeft het het net niet viel me op, vond ik jammer.

De frankensteinzaal, is echt veruit mijn favoriet.. wat men heeft bedacht voor de toekomst erg grappig maar ook schokkend. babys die een sluitspier in hun hoof krijgen achter hun oor om medicijnen toe te passen, of een teen amputeren zodat deze kinderen geen astma meer krijgen wegens het opbouwen van afweerstoffen. een chip in een wang waardoor je dus overal traceerbaar bent. een hele grote hoofdhuid vel, zodat je meer warmte in de hitte kan verliezen. etc.. heel gruwelijk maar bere-interessant vond ik, ook het inplanten van een soort van chip in je huid, waarmee je dus kunt kijken of je medicatie nodig hebt, ik weet dat het bestaat, een vriend van mij heeft dit voor zijn suiker.. maar bizar wat men allemaal heeft bedacht.

Ook dat er apparaten zijn voor lange afstands sex te beleven..  bizar.. maar zo bijzonder. deze zaal heb ik me weer kostelijk vermaakt.

Toch was ik binnen een uur er alweer uit, dat vond ik wel kort in vergelijking met andere musea.

Daarom, ik wilde nog steeds lunchen, maar de lunchroom dame kon het kennelijk niet aan want er stond nog steeds een giga rij.. dus ik ben maar weg gegaan
Nog even gekeken bij een tweedehandswinkel, omdat ik hoopte daar mijn borden te vinden, maar die waren daar niet, daarna maar naar het volkskundige museum gegaan om daar te lunchen.. hoe decadent..

Gewoon het musuem in met je museumjaarkaart en dan alleen maar luxe gaan lunchen..

het is nu al jammer dat de vakantie voorbij is.
( onder de video wat foto's van Boerhaven)













donderdag 23 augustus 2018

Amsterdam

omdat Rotterdam zo goed bevallen was hadden vriend Bart en ik besloten dat we deze vakantie nog een dagje met elkaar de hort op wilden. Dat werd Amsterdam, Bart was nog nooit in het Stedelijk geweest, ik wel , had de expositie die er nu staat al gezien, maar dat maakt niets uit, het gaat er om dat je samen weg bent en het samenzijn is al genoeg.

Gisteren na de kettlebell dacht ik nog even.. ik weet niet hoe het gaat met de spierpijn maar het gaat goed, al tijdens het sporten kreeg ik al spierpijn in mijn armen.. vreselijk, maar op dit moment, de dag moet nog beginnen lijkt het mee te vallen, al weet ik dat soms ineens in de loop van de dag de spierpijn van zich laat horen en dan ... pats boem loop je rond als een oude man met ichias in zijn rug

Het gebeuren met de interliner is nog even spannend, Bart stapt op bij zijn huis ik bij de mijne, we hebben een goede tijd afgesproken, maar nu blijkt dat de vertrektijden van de interliner erg snel gaan, er zit net 10 minuten tussen, heel mooi natuurlijk maar ja welke heeft Bart.. we zullen het zien, het is een uitdaging. Natuurlijk ging het goed, we hadden geappt en ik wist dat Bart in de goede bus zat dus het kwam vanzelf goed.

De treinreis naar Amsterdam en de bus ging prima, totaal geen gedoe. Aangekomen bij het station zijn we eerst rustig naar onze eerste bestemming gelopen, het Seksmuseum  Bart was hier nog nooit geweest, ik was er in een ver verleden geweest met mijn toenmalige lief, maar dat was nog in de gulden tijd en koste het 2,50 gulden.. dus soms moet je dingen herhalen om te weten wat er veranderd is.

De entree was nu 5 euro dus niet eens zo veel, al moet ik zeggen, het is een knus museum over erotiek en seksualiteit, maar ook vond ik  het wel erg hetero gericht, er was bijna niets over homoseksualiteit, maar wel heel veel leuke wetenswaardigheden dat bijvoorbeeld tot 1950 condooms onder de toonbank moesten worden verkocht, etc.. heel bizar.

Het gekke is dat je op een gegeven moment niet eens meer het naakt ziet maar dat je meer geniet van het gebouw.

Daarna zijn we de Bijenkorf ingegaan en hebben daar een heerlijk taartje gegeten met een kopje thee en koffie. natuurlijk is het zo dat als wij samen zijn dat we elkaar de oren van de kop kletsen.. en genieten enorm samen.

Daarna door naar het Museumplein gelopen, erg mooie wandeling door de stad, ik kende dat dus niet dus ik was verbaasd, op naar het Stedelijk museum,. Ik was in de veronderstelling dat ik dus de tentoonstelling al gezien had maar nee dus, er was een nieuwe afdeling met prachtige kunst, ik heb daar genoten, wel de vaste tentoonstelling even snel doorheen gelopen, ook nog even snel naar de tentoonstelling die ik al had gezien maar toch mooi blijft met de bewegende lichtobjecten..

Nadat we het museum uit waren kwam ik tot de ontdekking dat ik vergeten was mijn plastick tasje met twee flesjes water op te halen..ik had geen zin om terug te lopen. Heb me wel afgevraagd dat als straks het stedelijk dicht gaat en er is een verdacht pakketje blijven liggen.. zullen ze dan de boel afsluiten, zullen ze dan ook de opruimingsdienst halen en zullen ze dan ook. aan de hand van de vingerafdrukken mij opsporen.. het worden spannende dagen geloof ik.

Daarna heerlijk gegeten bij een bijzonder tentje, de pizza was er heerlijk dunne maar harde bodem een aanrader. Nadat we nog lang niet uitgepraat waren, we hadden genoten maar besloten om huiswaarts te gaan..

Kortom het was een heerlijke dag en waar veel plannen zijn gemaakt voor om nog meer samen te ondernemen.












 

woensdag 22 augustus 2018

dubbel gevoel


Op facebook verscheen deze foto, een vriendin had dit gezien bij de AH, en dacht wat leuk, ze werd er vrolijk van...

Ik begrijp dat je dat kan voelen, als je niet verder kijkt, het is een vrolijk huis met hartjes en de liefde straalt er af... maar..

Als je de tekst leest..

"Het is niet pluis thuis
daarom zoek ik een gezellig huis"

quincy 10 jaar.

dan ben ik stil.. dan kan ik alleen maar denken wat speelt er in dat huis waarom is het niet pluis, wat is er aan de hand... Veilig thuis melding doen?  ik vind uit deze tekst en tekening zoveel verdriet spreken, en er gaat van alles door mijn hoofd.. wat is er niet pluis in dat huis, wat speelt er, en waarom is dit briefje op gehangen, ik zag ook geen telefoonnummer, dus je kan het ook niet vragen.

Op Facebook gonst het van geruchten dat dit meisje opzoek is naar een pleeggezin etc.. ik heb echt geen idee wat er speelt of aan de hand is.. maar toch, het lijkt erop alsof iemand onbewust aandacht wil vestigen op al het verborgen kinderleed wat speelt in de wereld en ook in Nederland. Het liedje dat meteen door mijn hoofd gaat is dan ook..

"Het gaat niet over, niet vanzelf"

Daarom hieronder wat filmpjes over mishandeling... en over de meldcode... wel zo handig om te weten hoe het werkt..

Zo aan het begin van het schooljaar maak ik de balans op, denk ik na over de verschillende zorgen van leerlingen die bij mij komen voor dat luisterende oor, dat oor dat vragen stelt en doorvraagt, die soms tips geeft..  ik hoop dat dit we als de counselors nog beter werk doen en dat we zeker door de leerlingen worden gevonden, dat ze ons herkennen en kennen en weten dat ze bij ons terecht kunnen, dat zou wederom mooi zijn.




dinsdag 21 augustus 2018

amersfoort

Ach dat de vakantie bijna voorbij is kun je om treuren of je kan het leven vieren.. 
ik kies dan toch voor het laatste al heb ik wel het gevoel dat dit de snelste zes weken zijn van het afgelopen jaar.. het vloog voorbij. ik knipperde een keer met mijn ogen, deed het nog een keer en pats boem ze waren voorbij. het was over.. weg zes weken. Heb er natuurlijk prachtige nieuwe herinneringen gemaakt en vreselijk genoten hiervan. maar toch het ging me te snel.


Dus vandaag met vriendin Marlous naar Amersfoort, we moesten nog even wat doen vonden we, dus dat werd het Piet Mondriaanhuis.
We hebben afgesproken op Utrecht Centraal en vonden elkaar vrij snel gelukkig. We zijn meteen naar de trein gelopen en konden gelijk instappen.

Al pratend kwamen we aan in Amersfoort en zoals we zijn we zagen uitgang Piet Mondriaanplein, dus daar moesten we vast zijn, daar zat hij vast in de buurt. Wij dus die kant op.. en konden nergens bordjes zien waarop stond waar het huis was. Dus zijn we gaan lopen totdat we ergens een bordje tegen zouden komen. Niet dus. Uiteindelijk bracht Google maps uitkomst, die liet ons zien dat we totaal de verkeerde kant opgingen. Gelukkig was er een aardige mevrouw die ons de juiste weg wees, dus we konden weer verder kletsen en lopen,.

Het mooie is wel we praten de hele weg, dus het voelt nooit ver en dan ineens komen we op een punt waar we het eerste bordje zien dat ons naar het huis wijst. dus wij lopen heerlijk pratend verder.

Wij konen niet weten dat er nog ergens onderweg een bordje stond, verscholen achter een plantenbak die in de lucht hing waarop de route werd aangegeven naar het huis van Mondriaan.. dus op een gegeven moment zagen we weer een bordje waarop stond mondriaanhuis maar dan weer de kant op waar we vandaan kwamen..  Dus het is uiteindelijk goed gekomen, we kwamen aan bij het huis en zijn naar binnen gegaan.

Het is een alleraardigst museumpje, heel klein in het voormalig huis van Mondriaan waar hij is geboren. De dames van de receptie leggen alles uit, hoe en wat, en lieten ons als eerste in de lichtshow plaatsnemen, soms is modern doen niet goed, we zagen verschillende vlakken, een beetje zoals het werk van Mondriaan, het latere werk dan, en daarop werden verschillende schilderijen getoond, we werden er wat raar van dus we zijn maar gewoon er uit gelopen om het musuem in te gaan.

Het musuem heeft niet echt werk van Mondriaan, maar wel heel veel over zijn leven, foto's, zijn kinderwagen, zijn atelier in Parijs hebben ze nagemaakt, het is eigenlijk een leuk en lief musuem waar je zo maar even binnen loopt,  maar waar je nooit meer terug komt.
Dit keer was er een expositie met de natuur van Mondriaan, hij had wat schilderijen gemaakt over de natuur, dit waren schilderijen die in particulier bezit zijn maar die nu even aan het volk werd getoond.

Er zaten mooie stukken bij.
Na afloop was het tijd voor thee met gebak, daarna zijn we heerlijk gaan dwalen door Amersfoort, een mooie stad, niet groot maar wel erg gezellig, vooral de kleine straatjes zijn de moeite waard..

Om 17.00 besloten we weer naar huis te gaan, na een heerlijke middag genieten in Amersfoort