zaterdag 30 november 2013

de eerste mag de deur uit...

 
Deze zijn niet helemaal de juiste, maar deze en dan in het wit met parelmoer, met daaraan een mooi lintje van glas was de eerste die ik kocht voor Lisanne die was geboren in 1997, dit was de start van de levensboomdoos voor kerst. Elk jaar weer ging ik weer op pad, om te proberen iets te vinden wat past in het tijdsbeeld van dat jaar. Zo ontstonden er in totaal 6 dozen voor de kinderen van vrienden en van mijn broer, dozen vol met kerstballen die elk jaar door mij met zorg zijn uitgezocht en die daardoor garant staan voor een tijdsbeeld van toen. Ik heb er van genoten en geniet er nog steeds van, elk jaar weer mij te verdiepen wat in is, maar zorg wel voor de schakering aan de kleuren die bij elkaar passen.. en ja het klopt wit of zwart of zilver... en soms geen bal maar iets anders. Dit jaar ga ik de eerste doos opsturen naar de dochter van een vriendin van mij, ze is op kamers gaan wonen in Groningen en  dus is de dag gekomen dat ze hem gaat ontvangen. Inmiddels een brief klaar met daarin in 10 euro om een klein kerstboompje te kopen voor op haar kamer, omdat ik uit ervaring weet dat je dat niet doet de eerste jaar, maar dat dit zo mooi is en zo leuk en het maakt je kamer en thuis, omdat je er je best voor doet.
Ben natuurlijk reuze nieuwsgierig naar de reactie en hoe het bevalt en aankomt. Ik besef me ook terdege dat een puber van 18 dit misschien niets vind en denkt wat moet ik ermee, al hoop ik dat ze de traditie voortzet en elk jaar weer een bal koopt voor in de boom zodat haar levensboom er komt in de vorm van kerstballen, en zo elke bal een herinnering geeft die haar dierbaar gaat worden. maar daar heb ik dan geen hand meer in dat is aan de ontvanger. Mijn doel is bereikt en wat ik wilde doen en meegeven is gelukt.. nu alleen nog hem op de bus doen en wachten wat de reactie gaat worden..  en of het goed ontvangen gaat worden.
we zullen zien.
(ergens vind ik dat ieder ouder of grootouder dit zou moeten doen voor zijn kind of kleinkind, om zo te zorgen dat er iets tatstbaars blijft naast fotos uit de tijd van hun zijn)

 

vrijdag 29 november 2013

adoptieplan

Heb nooit zo dit soort dingen begrepen om eerlijk te zijn. Ik reed op een avond in mijn volle onschuld langs deze toch wel aardige rotonde in Alphen aan den Rijn, waar ik op bezoek ging bij geweldige vrienden, en zag dit bord staan. Natuurlijk gaan mijn gedachten op hol.. ik denk meteen, wie wil nou zon rotonde adopteren, wat is de reden dat men deze rotonde aanbied om te adopteren, wat is het nut daarvan.Zal dat kunnen betekenen dat je de rotonde mag maken zoals jij wilt, bijvoorbeeld met uitzinnige lichtinstallaties, prachtige  kunstwerken, die niemand begrijpt maar toch wel weer boeiend zijn, of mag je er misschien een leuk hek omheen zetten en je geiten op een stuk gras laten grazen, of een leuk bankje waar je dan prive kunt zitten kijken naar de  langsrazende auto's, of mag je er een volkstuintje op aan leggen met een leuk schattig tuinhuisje waar je zo nu en dan mag slapen. Kortom er zijn legio mogelijkheden die ik zo kan bedenken, en ja ik weet het ze zijn niet praktisch , zeker niet realistisch en ik denk zeker dat je met die rotonde niets mag, behalve grof geld betalen en het zelf onderhouden... maar dat weet ik dus niet zeker. Dus eigenlijk is dit iets voor een nader onderzoek waarom zet men een rotonde in het adoptie veld.
De site geeft als mogelijkheden het volgende:
"Het concept
Wat doet de Rotondespecialist voor u als gemeente? Hoe werkt het concept?
Stap 1:
Wij nemen kosteloos het onderhoud van alle rotondes in uw gemeente voor langere tijd over. Dit stelt u in staat om direct te bezuinigen op het onderhoud en tegelijkertijd een forse kwaliteitsslag te maken wat betreft de uitstraling van de rotondes. Wij schakelen professionele hoveniers in die een door u goedgekeurd (inrichtings-en) onderhoudsplan uitvoeren.
Stap 2:
Vervolgens gaat de Rotondespecialist op zoek naar (lokale) bedrijven die interesse hebben om een rotonde te adopteren in ruil voor reclame.
Alle partijen hebben voordeel bij het adopteren van rotondes:
  • gemeenten bezuinigen maximaal op (groen)onderhoud zonder dat dit ten koste gaat van de kwaliteit van het onderhoud
  • lokale bedrijven krijgen een geweldige kans om tegen een aantrekkelijk tarief reclame te maken op een unieke locatie
  • hoveniers richten de rotondes opnieuw in en onderhouden ze: een mooi visitekaartje
  • de verkeersdeelnemers krijgen uniek ingerichte en goed onderhouden rotondes voorgeschoteld
Bel voor meer informatie de Rotondespecialist op 030 2600 213 of stuur een mail naar contact@rotondespecialist.nl. Wij komen graag bij u langs voor een vrijblijvend gesprek om het concept nader toe te lichten."

Kortom het blijkt weer bij nader inzien toch een stunt te zijn van de commercie en ach alsof we nog niet genoeg reclame hebben in Nederland en langs de kant van de weg.. kan dit er ook nog bij.. toch geloof ik dat mijn ideeen bij de adoptie veel leuker en veel gezelliger zijn dan het plaatsen van borden met reclame op een rotonde, hoe zo denken we aan de verkeersveiligheid.

donderdag 28 november 2013

ik ga naar huis (flard)

 
 
ik ga naar huis
achter laten
dat wat mij zo dierbaar is
gaan over de weg
die ik nam
om bij jou te komen
de ontmoeting voor veel te kort
na een te lange tijd niets
is heftig
stil ga ik naar huis
terug getrokken in mezelf
om niet thuis te komen
nu jij
niet meer bij mij bent
 

woensdag 27 november 2013

Richaar 2.0

 
Het verhaal of de opzet...

Richaar (Deuzieme) is het eerste Shakespeariaanse koningsdrama, afkomstig uit de reeks Ten Oorlog van Tom Lanoie. Cieretheater heeft dit bewerkt tot de eenakter Richaar 2.0, wat gaat over acceptatie van je lot en passie wat je zou willen (vergeten). Richaar staat aan de vooravond van verandering, het volk mort en een zweem van optimisme hangt in de lucht. Een andere leider loert naar een kans.... Speeldata 20 nov try out 14.00 uur/ voorstellingen 27,28 november en 6 december 19.30 uur! Reserveren via receptievoorburg@reaktgroep.nl o.v.v Richaar 2.0. Toegang 8,50
 
Gisteravond met vriend Frans en vriend Christiaan naar de voorstelling geweest Richaar 2.0, een voorstelling in de regie van vriend Rick. Ik moet zeggen dat ik altijd erg enthousiast ben over de voorstellingen van Rick, ze zijn vaak onvoorspelbaar en er zijn toch vaak verrassende dingen die er ineens komen. Dit keer was voor mij het gebruik van de ruimte erg bijzonder, ik was aangenaam verrast dat bij binnenkomst ik het idee kreeg dat ik bij een afdeling van een psychiatrische inrichting was beland. Het riep bij mij de sfeer op die misschien niet bedoelt was, maar die mij toch gevangen hield. Terwijl ik zat te kijken, hoe de ruimte gebruikt was, mede omdat het een ruimte was met heel veel palen waardoor je dus soms niet alles optimaal kon zien, was het gebruik hiervan prima. Het stuk was bewerkt van 3 uur naar een half uur, en het belangrijkste thema, de machtswisseling kwam er wel in naar voren. Toch was er van mijn een klein puntje van kritiek, ik vond vaak de spelers niet goed verstaanbaar, en de teksten werden vaak opgedreunt, wat knap is voor de spelers, omdat het toch bijzondere spelers zijn, maar er zat weinig emotie in helaas. Verder is het altijd aangenaam om natuurlijk de boys te zien en te spreken even weer bijpraten en dan is het al gauw prima voor mij. Ik was zoals ik al eerder zei aangenaam verrast, mede omdat ik zag hoeveel energie en werk dit van Rick heeft gekost om de spelers zo ver te krijgen dat ze zo spelen dat zelfs een speelster op het podium doet alsof ze staat te plassen. Het overgooien van een knecht met urine kwam niet helemaal uit de verf helaas, omdat de speler dit niet echt durfde maar ik denk dat gaandeweg de voorstellingen wel gaat lukken. Kortom als je een jonge veel belovende regieseur aan het werk wilt zien zou ik nog snel kijken of er plekken zijn voor deze voorstelling. Hij is de moeite waard om zo te zien hoe een groep bijzondere spelers, onder de bevlogen regie, tot bijzondere presentaties komen in een half uurtje.. ik neem wederom mijn petje af voor de Rick.. ik blijf buigen voor die man...
 

dinsdag 26 november 2013

stoppen met roken

Gisteren toen ik uit mijn auto stapte bij mijn huis, zag ik ineens deze verpakking liggen naast een auto, hij was me al eerder op gevallen maar niet op gelet natuurlijk nu dus wel.. Ineens schieten me allerlei gedachten door mijn hoofd uit de tijd, bijna 5 jaar geleden toen ik ben gestopt met roken. Ik zie me nog het besluit nemen om te stoppen met roken, dat ik alles wat met roken te maken had uit het raam gooide in de prachtige sloot voor mijn huis, incluis volledige sloffen camel sigaretten. Ik had precies 1 sigaret over gehouden om die zo intens mogelijk op te roken de laatste keer, om er intens van te genieten. Ik weet nog het moment dat ik dacht ik ga nu genieten en toen was die ene laatste sigaret al op.. Dus ik heb hem eervol in een asbakje gedaan en deze in het vitrine kistje gedaan waar ook de spatel in zat van heel lang geleden, wat een ander verhaal is. Maar laat ik het zo zeggen deze twee dingen staan centraal voor twee hele moeilijke beslissingen in mijn leven, de spatel voor het na bijna 10 jaar van een wij naar een ik te gaan, en ik met al mijn frustratie en woede en verdriet over dat het niet gelukt was mijn hele huis behang vrij heb gemaakt, om het daarna met structuurverf te gaan bewerken. De asbak met het peukje voor natuurlijk de moeilijkste keuze om te gaan stoppen met roken. Ik zie me nog naar de laserbehandeling gaan, met de gedachte baat het niet dan schaad het ook niet, en dat klopt, ik weet niet wat het heeft gedaan maar ik rook nog steeds niet en ben nog steeds een niet roker. Bij deze verpakking moest ik ook meteen denken aan de worsteling van het niet roken. Het achter elkaar eten van suikervrije kauwgom, potten vol gingen er door op een dag met als gevolg dat ik dus inderdaad erg aan de diaree raakte, dat ik op een avond thuis kwam en inderdaad het toilet niet kon halen.. het liep mijn broekspijpen uit... De zaterdag dat ik met vriendin Susan ging winkelen in Utrecht maar het niet trok en dus samen met haar naar Alphen ben terug gereisd, het ging gewoon niet, ik had steeds last van mijn darmen. De zondag dat ik met vriendin Heleen aan de telefoon zat, en ik al pratende steeds vaker iets uit mijn huis uit het raam gooide zo in de sloot, de eerste keer was ik wat geschokt , de laatste keer was het al gewoon. Het wassen van alles door de vaatwasser, van spullen die hier stonden, het schoonmaken van de kasten met de nicotine aanslag, de teerspetters op het raam, het wassen van al mijn kleding en mijn beddengoed, alles is schoongemaakt die weken, er was op een gegeven moment niets meer wat nog naar rook rook, Tevens het begaan van echte stomme dingen, het zitten in de wachtkamer van de tandarts, die een gezin de wit op roept, ik sta op ga naar binnen en zit in de stoel voordat hij iets kan zeggen. De vraag van hem of ik familie de wit was, waarop ik reageerde met nee dat niet maar ik zit nu wel al.. maar ik ben gestopt met roken dus helder ben ik niet. Het eten van tomaten tot in de treure, waarmee ik tevens de leerlingen deelgenoot maakte, Het schrijven van bloggen over het roken op de site stoppen met roken en daardoor toch reactie krijgen van iedereen die je steunde, al vraag ik me soms af hoeveel mensen nog steeds gestopt zijn. Ik moet zeggen het stoppen met roken heeft heel wat voeten in aarde, maar als je wilt is het geen punt. Ik kan me nu geen moment voorstellen dat ik een sigaret zou willen. Ik weet dat ik niet meer zal gaan roken, mede omdat ik zo wie zo de rokers niet mijd, dat ik niet rokers niet laat roken in mijn huis, alleen niet te veel aub. Tevens toen mijn vader het leven achter zich mocht laten, ik in de hele aanloop hiervan en ook daarna geen moment heb gedacht aan een sigaret zegt mij genoeg, ik ga er niet meer aan beginnen. Natuurlijk weet ik dat er vele valkuilen zijn, maar het verlangen is er ook niet. Intens als ik ben heb ik het stoppen met roken dan ook intens doorleeft en gevoeld en weet dat doe ik gewoon niet meer. Het viel me mee na de eerste week, omdat je dan alle dagen hebt gehad, en dan krijg je nog alleen de hoogtepunten zoals feestjes, als uitgaan etc. Natuurlijk was ik een gelukkig man omdat toen ik stopte je nergens meer binnen mocht roken, en dus was er ook geen verlangen na... het mocht daar toch niet. Tevens ontdekte ik in de tweede week al dat rokers vreselijk kunnen stinken, en ik kan niet zeggen dat ik die geur lekker vind en het besef dat ik zelf deze geur ook heb rondgedragen is reden genoeg om de peuk inderdaad echt te laten gaan. Ik wens de gebruiker van het bovenstaande verpakking heel veel succes met het stoppen, ik hoop dat het hem of haar gaat lukken,  ik hoop dat zij of hij de site stoppen met roken kan vinden en ook daar haar of zijn dagboek gaat bijhouden omdat dat zoveel rust geeft. En ook al denk ik dat diegene dit pakket weg heeft gegooid omdat hij of zij het niet vol kon houden, ik toch hoop dat hij door blijft gaan
ik stuur mijn beste wensen naar alle stoppers... en geloof me zeg niet dat je gestopt bent zeg gewoon dat je een niet roker bent.


one liners deel zoveel

 
"Er zijn betere dingen in het leven dan alcohol,
maar alcohol verzacht het gemis eraan."
(Sir. Terence David John)
 
 
"Je kinderen snappen beter wat je bedoelt
door wat je bent dan door wat je zegt"
(Wayne Dyer)
 
"Stiptheid is de plicht van onderdanen
en de hoffelijkheid van de koningen. "
( anoniem, twitter)
 
"Geluk is in wezen een toestand waarin je ergens
naartoe gaat, met heel je hart, in Ă©Ă©n enkele richting,
zonder spijt of bedenkingen. "
( William herbert sheldon)
 
"We weten wat iemand denkt niet wanneer hij ons vertelt
wat hij denkt, maar door zijn handelingen."
( Isaac Bashevis Singer)
 
"Wie geen goed geheugen heeft moet
zich verre van leugens houden"
(Michel de Montaigne)
 
"Als iemand niet langer om zichzelf kan lachen,
wordt het tijd dat anderen om hem lachen."
( Thomas, Szasz)
 
"Alcohol is de enige ziekte waarvoor
je uitgescholden kan worden"
( Mitch Hedberg)
 
 
'Fanfareorkesten zijn prima op de juiste plaats:
in de buitenlucht en kilometers ver weg."
(Sir Thomas Beecham)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

maandag 25 november 2013

schim uit het verleden (flard)

schim uit het verleden
het verleden
rust soms beter
als het heden even weer
het verleden ontmoet
even weer in de ruimte
van toen
even weer de stem
horen van wat was
even weer zien
dat de tijd stil stond
in het heden
van toen
omdat ik
gewoon
door was door 
 gegroeid


zondag 24 november 2013

tomb(film) en wat voor film....




Soms kan je zo op het verkeerde been worden gezet dat je gewoon baalt als het je overkomt. Bovenstaande film zag ik een kleine promo van , en dacht het gaat o.a. over de teracotta krijgers , die ik in Brussel had gezien.Dit heeft enorm mijn interesse, wil daar ooit nog een keer naar toe, maar toch alles wat er mee te maken heeft wil ik dan graag zien en bekijken. Helaas bleek dit een film te zijn die zijn weerga niet kent. Het verhaal is simpel, maar dat is prima, geen punt, je moet ook niet teveel verwachten van een film waarin karate een grote rol speelt, is geen punt maar wat wel erg is, dit is volgens mij een film die in het chinees is ingesproken maar helaas denken dan een aantal mensen dat de film moet worden nagesynchroniseerd in het engels.. Het gevoel wat je krijgt als je Anika uit Pipi Langkous door een volwassen vrouw met kinderlijke stem hoort praten in het duits.. Het irriteert en het maakt het niet leuk om te kijken. Zeker nu een van de hoofdrolspeelsters in haar gedrag heel volwassen doet, maar met haar stem heel kinderlijk is, gevolg je zit met kromme tenen te kijken en denkt alleen maar waarom is dit nodig.. wat is de meerwaarde bij deze toch al slechte film. Ik denk dat ze voor de cultprijs van de slechtste film zijn gegaan, maar dat is in ieder geval niet gelukt. Jammer ik denk dat een hoop kijkplezier was bereikt als men gewoon de film in het chinees had gehouden en dan maar de vertalingen er onder per land..


zaterdag 23 november 2013

wij samen (flard)

 Wij samen
stil verlangen
naar meer
samen stralen van
het geluk
kijkend naar
dat wat er nu is
geraakt in het verlangen
naar meer
raak ik teer je hand aan
fluister ik heel stil
ik hou van je
als jij dat
met mij aankan
dan gaan we samen
naar nog meer
 


vrijdag 22 november 2013

dus we gingen wokken.....

 
 
Als hooggeeerde gast mocht aanschuiven bij het wokgebeuren ter ere van de verjaardag van vriendin Heleen. ik was aangenaam verrast dat ik ook van de partij mocht zijn, maar ik begreep het wel, mede omdat er nog een vriendin was uitgenodigd, naast al haar kinderen en kleinkinderen. We hadden namelijk geholpen bij haar verhuizing, dus het was helemaal als kadootje van dank je wel voor de hulp. Het restaurant waar we zijn geweest was The Original chinese palace het restaurant aan het meer van Alphen. Mijn ervaringen met dit restaurant waren de laatste tijd niet meer zo goed, maar  na vanavond weer wel dus. Wat een heerlijke gerechten, en wat een vakmensen staan er achter de bali, ze wokken voor je, ze blijven lief lachen, en ja ook dom kijken, zijn gastvrij. Ik vond het een feestje om er te mogen eten. De gastvrouw was zo slim om toen iedereen zat, iedereen te verplichten om als hij of zij iets was gaan halen, om dan op een andere plek te gaan zitten zodat je wat mengt met elkaar. Ik vond dit geen slim idee, mede omdat ik me bedacht wat een gedoe met het bestek met je spuglapje etc. Dat het niet handig was bleek al heel snel toen de drankjes werden gebracht, en inderdaad iedereen op een ander plek zat of weg was, het bedienend personeel, kreeg er een sik van en op een gegeven moment werden ze maar lukraak op de tafel gezet in de hoop dat iemand het wel zou pakken, Het bestek, als je het vergat, kon je niet meer terug vinden met als gevolg dat je dus soms gedwongen werd met de vork of mes van iemand anders te eten, of je servet was door de voorganger op de plek waar je terecht kwam al dusdanig bespuugd dat het niet meer zo fris was om het te gebruiken. Kortom het idee was leuk de uitvoering wat minder, dus ik ben zoals ik vaak ben, gewoon maar steeds eigenzinnig op mijn eigen plek gaan zitten en ben ik blijven zitten, omdat ik dat hele gedoe, door de wel keurig opgevoede mensen kon observeren en ik moet zeggen het zijn hilarische taferelen die je dan ziet en erg leuk ook. De sfeer was heerlijk met deze groep, en na het goede eten en het heerlijk met elkaar kunnen kletsen was het ook prachtig om zo met elkaar om te gaan en te genieten van een perfect goede maaltijd.
Ik zocht hier nog even het liedje van Jenny Arean over Wokken maar helaas niet te vinden op youtube.. maar probeer hem maar een keer te vinden en te beluisteren hij is prachtig
 
 


donderdag 21 november 2013

en weer mocht ik....




Gisteravond mocht ik weer, ik mocht weer uit eten in het geweldige restaurant van onze school, erg leuk zoals altijd. Al heel lang geleden afgesproken met Elizabeth en Edwin om een keer hier te eten en zo te evalueren van de projectdagen voor de onderbouw. Het eten is zoals altijd geweldig en zo lekker, dat ik nog lang nageniet, en niet door het oprispen van het eten, maar gewoon doordat het genoeg is en vullend is. Het gerecht van mij was dit keer wat minder spectaculair, een simpele groenteburger maar dat mag de pret niet drukken, ik vind het eten daar en het gezelschap helemaal top en goed dus dat is ideaal. Het was weer een sfeertje om te genieten, en het is een leerwerkbedrijf en dan zie ik mijn leerlingen daar staan en ze doen het toch goed, zo vlekkeloos en zo proffesioneel dat ik geniet. Tevens vind ik het prachtig om een collega van mij als gastvrouw daar bezig te zien, met de leerlingen doet ze het zo goed, dat de leerlingen zich helemaal geweldig goed voelen en het is genieten gewoon.
Het gezelschap was ook weer optimaal, heerlijk zitten te kletsen maar ook wat zakelijke dingen doorgenomen. Het was allemaal in evenwicht. Het leuke is dat we al pratende tot een ander project kwamen om te gaan doen, een project over verslavingen en dat voor de bovenbouw, het lijkt me helemaal het einde, alleen vind ik wel dat het dan wel draagvlak moet vinden in de units en tevens in de mt. maar dat is dan weer even afwachten.  Ik kan me bijna niet voorstellen dat ze dit niet willen, mede omdat de leerlingen ook vind ik op dit vlak scholing moeten krijgen en dus is het goed dat te doen. Verder was het eten prima en goed en is het een feestje om in het restaurant te eten.. heerlijk
ik blijf het een aanrader vinden voor iedereen
hieronder het menu van afgelopen donderdag.
 
tomatensoep/coquilles/kipcock-tail
Saltimbocca /Gamba's
Romanov/kaasplateau + port

vereleden en heden (flard)

 
verleden en heden
het verleden
achter haar gelaten
om het te laten rusten
op de plek waar
het het beste ligt
de ogen gericht
op de toekomst
die haar verder leiden zal
in het leven
die haar zal voeden
met dat wat haar
geestelijk verder zal brengen
dan het verleden
tot nu toe
haar bracht
 

woensdag 20 november 2013

zodat ik nooit meer weg kan gaan (flard)

zodat ik nooit meer weg kan gaan
sluit de wereld buiten
laat me nooit meer los
laat de adem van het verleden
langzaam verder gaan
zodat ik bij je kan blijven
zodat we samen kunnen gaan
sluit de deuren naar het verleden
laten we zijn zoals we zijn
samen verbonden
omdat jij mij
met jouw liefde bind
zodat ik nooit
meer weg kan gaan
 

dinsdag 19 november 2013

afgebroken kies

Soms zijn er van die weken waar je aan begint maar waarvan je weet het zit zo vol dat er niks geks moet gebeuren omdat dan de hele boel in de soep raakt. Dit is dus zon week. Nadat ik gisteren al had verteld over mijn hoesten en gestuntel in de nacht omdat ik gewoon niet slaap wegens het hoesten. Ik via mijn geweldige huisarts zijn assistente meteen een hoeststopper voorgeschreven kreeg, wat nog werkt ook. Was ik mijn nopjes.. Nog wat last van mijn keel dus, na de lotus avond terug naar huis, en onderweg een keelsnoepje in mijn mond en ja hoor ineens voel ik toch wel iets heel hards.. dus ik kijken en ja een stuk van mijn kies af.. gevolg een gat van hier tot tokio in mijn beleving natuurlijk, valt erg mee hoor, maar toch lastig mede omdat het nu deze week echt niet uitkomt. Heb gewoon geen tijd voor dit soort dingen. Nu heb ik de mazzel dat het een kies is die toch al een zenuwbehandeling ondergaan heeft, en dus is het voordeel dat je niets voelt maar het is wel scherp. Kortom vanochtend om 8 uur in de telefoon om de tandarts te bellen voor een afspraak. Helaas kreeg ik weer de bijna niet te verstane assistent aan de telefoon die niet echt duidelijk is in haar taalgebruik, en dus schiet het niet op. Gevolg ik uitleggen wat er aan de hand is, waarop ze zegt, ja meneer maar wij zitten vol, had u maar in de herfstvakantie moeten komen of anders in de kerstvakantie..... Gelukkig ben ik niet zo snel van het padje af en dus reageerde ik meteen heel ad-rem, nou toen was mijn kies nog niet afgebroken en wie weet gebeurt het in de kerstvakantie ook nog wel een keer je weet het nooit natuurlijk. Maar naar lang zeuren mocht ik dan donderdag om 9.30 bij de tandarts komen voor een tussendoortje, dat vind ik dan prima om eerlijk te zijn, dan is het klaar. Dus alles regelen op school, ik ben nog van de oude stempel dat je niet onder je werktijd afspraken maakt met de dokter of  tandarts, en dit zeker niet onder schooltijd. Dus ik ben dan aan het bemiddelen en aan het soebatten maar krijg het meestal voor elkaar. Met deze mevrouw was niet te onderhandelen, ze vond dat ik het maar in de herfstvakantie moest regelen. Kortom ik had het geregeld en het was klaar ik kon donderdag, om na een half uur te ontdekken dat ik terug gebeld was door haar, en ja hoor, de dame in kwestie had een verkeerde tijd geprikt het kon niet, dus ja ik mocht dan wel woensdagavond om 5 uur komen, en dat komt mij ook veel beter uit omdat ik dan namelijk gewoon klaar ben en gewoon naar huis kan gaan heerlijk... maar goed het is een week vol rampjes op dit moment en nu hoop ik toch echt dat het voorlopig klaar is en het weer normaal gaat worden.

maandag 18 november 2013

uche uche uche......

De afgelopen week zat het er al aan te komen, sterker nog eigenlijk al twee weken geleden, ik was wat moe en lamlendig, en heel langzaam zonder dat ik er erg in had, begon het te kriebelen in mijn keel. Ik ben niet zo snel voor een gat te vangen dus heel simpel,  ik meteen aan de isla moos, meteen aan de nodige hoestdranken en ja ook meteen aan de noscaspet, wat erg goed helpt om de kriebel te stoppen.. Helaas hebben deze middelen gefaald, het heeft niet geholpen, de hoest begon met een kriebel.. daarna begon het met een droge hoest, soms met de nodige restanten van wat toch een infectie is geweest in de luchtwegen, denk ik, Tenminste de kleur was dermate groen, dat het duidelijk een soort van infectie zal moeten zijn geweest, en ik moet zeggen het kwam er met verve uit.. gelukkig kan ik het aardig goed inschatten en had ik al de nodige doekjes bij de hand en papieren zakdoeken om zo dit overtollige groene goedje charmant in de prullenbak te gooien en hoefde ik het niet, omdat ik niet goed oplette het van de muur te schrapen.  Ik kuch wat af momenteel, met name in het bed kuch ik me suf, en dus slaap ik weinig en dus dat breekt op, nadat ik afgelopen weekeinde, de hele zondag in bed was gebleven na het sporten, en daarna vroeg in bed ging, ik al kuchend de nacht doorgekropen ven heb ik mezelf maar eens aangepakt, en om 8.00 zat ik aan de telefoon om mijn geweldige dokter te bellen. Terwijl ik zei dat ik graag een afspraak wilde maken omdat ik zo hoeste in de nacht, zei de assistent, joh dat is niet nodig, weet je wat ik schrijf wel even een medicijn voor die het hoesten stopt in de nacht, dan kun je goed slapen en kijk dat maar even aan, mocht het niet overgaan dan bel je weer en dan kom je. Ik helemaal blij omdat ik dus nu niet extra tijd kwijt ben om bij mijn huisarts langs te gaan maar heb wel een middel met codeĂŻne om het te temperen.. dus het komt goed.. ik verheug me nu al op de avond dat ik gewoon kan slapen zonder met die hoest wakker te worden. Voor het eerst in mijn werkleven heb ik toch maar gevraagd of ik een vergadering kon skippen omdat ik het gewoon niet trok en te duf en te moe was en dat mocht heerlijk
om toch maar even in de stemming te blijven hier dan een geweldige lied, wel erg gedateerd over hoesten....hoestlied
 
 

zondag 17 november 2013

duizenden koppen(flard)

duizenden koppen
starende ogen
die naar mij kijken
waar ik me ook bevind
de priemende ogen
van de onbekende
die mij observeren
die denken
wat ik niet kan zien
duizenden koppen
die mij raken
zonder dat ik mij
verweren kan
dan komt de vraag
waarom kiest men
juist mij
uit al die mensen
om te bekijken
 
 

zaterdag 16 november 2013

Omdat het keien zijn....

 
Zoals al eerder vermeld was het mijn beurt om te koken deze zaterdag, 1 keer per jaar is een van de eetclub de klos en moet dan koken voor 5 of 6 personen. We hebben het zo geregeld, we gaan een keer uiteten en een keer bij iemand thuis eten. Erg leuk altijd. Nadeel is natuurlijk wel dat als je alleen bent je veel moet voorbereiden en in verhouding wat vaker moet koken en iets moet regelen, omdat de andere vier stellen zijn, maar dat mag de pret niet drukken. Dit keer heb ik als thema gekozen voor stenen,  ik vond bij de tiger prachtige waxinelichtjes houders, stenen waar een gat in zat, prachtige menukaartjes houders, en het idee was ontstaan. Daarna verder op zoek naar een hoop dingen, ik bedacht me ineens dat ook nog bij xenos van die geweldige leuke placemats zijn waar je dus fotos in kunt maken, dus meteen die gehaald, waarna ik fotos maakte van mijn stenen uit de wereld pot, die ik altijd mee neem van een vakantie, of krijg van leerlingen die ergens zijn geweest, en deze laten afdrukken zodat de placemats ook in stijl zijn.. Laat ik nou, terwijl ik met vriend Frans druk doende ben  om met hem dingen voor zijn nieuwe in te richten hal en slaapkamer prachtige servetten vinden met stenen er op, en het feest was compleet. Het bedenken van de maaltijden was wat ingewikkelder, maar goed, dit is een uitdaging. Het hoofdgerecht had ik al snel klaar en bedacht, dat was geen punt, dat zou de vegetarische pilaf worden, het voorgerecht heb ik uit de allerhande gehaald, omdat dit er zo mooi en eenvoudig uitzag, koude soepen in 3 kleuren, en het nagerecht is zo wie zo nooit moeilijk, iets met slagroom, iets met ijs en iets met chocolade doet het altijd goed... dus dat was al snel geregeld. De saus voor de pilaf had ik al van te voren gemakt op vrijdag zodat hij lekkerder gaat worden omdat hij zo dan door zichzelf kan heen trekken, Het voorgerecht heb ik zaterdagochtend gemaakt en moet bekennen, ik vond het niet zo smaak vol maar wie ben ik.. gelukkig heb ik er veel broodjes en veel smeersels bij, zoals kruidenkaasjes, hummus en aiolie..
dus dat moest goed komen.  Ik moet zeggen het liep erg goed alles was klaar en mijn tijdsplanning was perfect zoals ik van mezelf gewend ben. Het was ook een prima avond en ik moet zeggen met goed gezelschap is het altijd leuk. De afwas is inmiddels bijna gedaan, de kamer weer in zijn oorspronkelijke staat, het vuil is weg dus het is weer zoals het was maar wat was dit heerlijk om dit zo te doen.. en wat genieten. Hieronder een aantal fotos van het eten en van de tafelschikking.

  

salades
 
voorgerecht
hoofdgerecht met schaaltje






    
toetje   




hoofdgerecht zonder schaal
 

lan party.. back to bassic

Gisteravond was er weer de jaarlijkse lanparty op onze school, de leerlingen gaan van 20.00 tot 11.00 de volgende ochtend met elkaar, tegen elkaar, alleen aan het gamen. Het is elk jaar weer verbazend hoeveel werk ze er soms van maken, en ook hoeveel spullen er mee worden gesjouwd, aan eten, aan drinken aan stoelen en noem maar op. De leerlingen gaan helemaal hierin op en genieten enorm. Het leuke vind ik altijd dat ook de ict mensen hier van alles aan doen, zoals dit keer was het back to bacic, met als gevolg dat ze verkleed waren als spookjes, zelfs packman liep rond, en zelfs de prinses uit donkey kong. Geweldig gewoon. Daarnaast kwam ook een leerling in mario kleding aangelopen en dat kan ik erg waarderen, dat ze er zoveel werk van doen. Ik kom graag even kijken naar hoe en wat en geniet enorm van het enthousiasme van een afdeling die je eigenlijk niet zoveel ziet, maar waar dus toch wel weer kanjers zitten die dit voor onze leerlingen organiseren. Er was zelfs, uit een oude aardappel een stempel gemaakt met packman.. ik blijf het uniek vinden wat ze doen en hoe ze het doen. en wederom meer dan trots op mijn schooltje. Natuurlijk ga ik altijd even kijken hoe het gaat en even mij laten zien, mede omdat ik vind dat dat hoort als collega maar ook voor de leerlingen dat ze je even hebben gezien. En het kost me geen energie en ik vind het gewoon leuk om deze wereld die ik niet zo goed ken op deze manier te betreden.