Het verhaal of de opzet...
Richaar (Deuzieme) is het eerste Shakespeariaanse koningsdrama, afkomstig uit de reeks Ten Oorlog van Tom Lanoie. Cieretheater heeft dit bewerkt tot de eenakter Richaar 2.0, wat gaat over acceptatie van je lot en passie wat je zou willen (vergeten). Richaar staat aan de vooravond van verandering, het volk mort en een zweem van optimisme hangt in de lucht. Een andere leider loert naar een kans.... Speeldata 20 nov try out 14.00 uur/
Gisteravond met vriend Frans en vriend Christiaan naar de voorstelling geweest Richaar 2.0, een voorstelling in de regie van vriend Rick. Ik moet zeggen dat ik altijd erg enthousiast ben over de voorstellingen van Rick, ze zijn vaak onvoorspelbaar en er zijn toch vaak verrassende dingen die er ineens komen. Dit keer was voor mij het gebruik van de ruimte erg bijzonder, ik was aangenaam verrast dat bij binnenkomst ik het idee kreeg dat ik bij een afdeling van een psychiatrische inrichting was beland. Het riep bij mij de sfeer op die misschien niet bedoelt was, maar die mij toch gevangen hield. Terwijl ik zat te kijken, hoe de ruimte gebruikt was, mede omdat het een ruimte was met heel veel palen waardoor je dus soms niet alles optimaal kon zien, was het gebruik hiervan prima. Het stuk was bewerkt van 3 uur naar een half uur, en het belangrijkste thema, de machtswisseling kwam er wel in naar voren. Toch was er van mijn een klein puntje van kritiek, ik vond vaak de spelers niet goed verstaanbaar, en de teksten werden vaak opgedreunt, wat knap is voor de spelers, omdat het toch bijzondere spelers zijn, maar er zat weinig emotie in helaas. Verder is het altijd aangenaam om natuurlijk de boys te zien en te spreken even weer bijpraten en dan is het al gauw prima voor mij. Ik was zoals ik al eerder zei aangenaam verrast, mede omdat ik zag hoeveel energie en werk dit van Rick heeft gekost om de spelers zo ver te krijgen dat ze zo spelen dat zelfs een speelster op het podium doet alsof ze staat te plassen. Het overgooien van een knecht met urine kwam niet helemaal uit de verf helaas, omdat de speler dit niet echt durfde maar ik denk dat gaandeweg de voorstellingen wel gaat lukken. Kortom als je een jonge veel belovende regieseur aan het werk wilt zien zou ik nog snel kijken of er plekken zijn voor deze voorstelling. Hij is de moeite waard om zo te zien hoe een groep bijzondere spelers, onder de bevlogen regie, tot bijzondere presentaties komen in een half uurtje.. ik neem wederom mijn petje af voor de Rick.. ik blijf buigen voor die man...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten