Al een hele tijd geleden heb ik van een collega een foto gekregen van haar ernstige wond aan haar been. Ik had me steeds voorgenomen om deze wond een keer na te maken om zo eens te kijken of we hem aardig natuurgetrouw kunnen maken om te gebruiken bij een oefening. De eerlijkheid gebied me dat het niet meeviel deze na te maken, maar na een avond prutsen met vriendin Ankie, Antoinette en Trudy, kwamen we toch tot een behoorlijk resultaat. Deze avonden zijn voor mij als instructeur en als lotus docent goud. Het is heerlijk om los van de regels die het lotuswezen kent, gewoon een keer iets anders te doen en andere dingen te maken. We hebben aardig moeten zoeken en uitzoeken en experimenteren met materialen voordat we een zo goed mogelijk lijkende wond hadden, maar ik moet zeggen, het is mij niet gelukt maar Ankie daar in tegen wel en hij is mooi geworden. Daarnaast hebben we ook de zgn. sportletsels gedaan, en gekozen voor de bloedblaar, die hoog is met en zakje, en bloed onder je nagel, hoe we dat kunnen maken, daar zijn we inmiddels ook achter en uit. Of dit volgens de norm is die ons steeds op gelegd word, weet ik niet, maar ik weet wel dat we een prachtige oplossing hebben om deze paarsachtige blaar te grimeren en te maken. Naast dat deze avonden, die we eens in de zoveel tijd doen, erg zinvol zijn, zijn ze ook bere gezellig want we bespreken alles met elkaar, de laatste oefeningen, we bespreken ook meteen de dagen die we samen volgen en noem maar op. ik verheug me nu al op de volgende keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten