zaterdag 31 december 2011

kom maar op 2012

ik ben er helemaal klaar voor en roep ook steeds kom maar op 2012, mij krijg je niet klein dit jaar. Gisteren 2011 afgesloten met een mooi en boeiende middag, met een boeiend persoon, na een hele middag samen kletsen hebben we samen twee wensballonnen op gelaten....  de eerste vloog in de heg.. gevolg bijna de hele flat in de hens. maar ja niet zeuren het idee is gaaf toch en daarna de tweede vanaf mijn balkon aangestoken en laten gaan en het is  prachtig om op die manier een wens te doen en hem te laten gaan. Ik ben om en verkocht hieraan.. ik dacht eerst ik doe niks er mee maar sinds ik de ballonnen heb opgelaten op eerste kerstdag en nu weer ben ik om en ik vind het mooi en boeiend... het is prachtig om ze de lucht in te laten gaan en te genieten van dat het naar boven gaat naar de hemel.. ik krijg er geen genoeg van.  Later op de avond toch nog eentje van mijn balkon laten gaan, maar ja die belande in de sloot.. te vroeg los gelaten helaas. Al heel vroeg heb ik de nodige smsjes verstuurd naar vrienden etc om ze maar ff te laten weten dat ik aan ze dacht en ze een mooi en goed 2012 te wensen omdat ik ook weet uit ervaring dat je het echt niet moet doen om 0.00 uur dan doet iedereen het en kom je er niet door heen. dus ach.. het is dan ook gedaan. Inmiddels toch besloten om naar vrienden te gaan, om daar oud en nieuw uit te zitten en zo het nieuwe jaar te beginnen wat ook zo zijn voordeel heeft vind ik. Ik dacht om gewoon lekker niets te doen en lekker thuis te blijven maar toch ineens de behoefte om te zijn bij anderen.Ik had veel aanbiedingen maar ben toch maar naar vrienden gegaan in de buurt, waarvan ik wist dat ze met een 3 tal waren dus dat is mooi dan ben je niet twee... om het zo maar uit te drukken.Ik heb daar ook met elkaar 4 balonnen op gelaten en het is en blijft een mooie gezicht dat je wens de hemel aanraakt en zo wegvliegt.. prachtig is dit , de serene stilte die ontstaat is heerlijk.
Verder heerlijk genoten van oudejaarsdag en het was prachtig allemaal alles was gewoon goed en mooi.. en ik kan alleen maar zeggen dat dit een mooie dag en avond was. Zeker omdat het met vrienden goed gaat heerlijk.

Ik heb voor mezelf ook besloten dat 2012 mijn jaar gaat worden, met de Harry die ik in 2011 al ontmoet heb en die ik erg leuk ga vinden.. en waar ik zo van geniet dat ik hem maar laat doorgaan in 2012




donderdag 29 december 2011

donderdag

Ach geen sneeuw in Nederland en als ik deze foto bekijk dan ben ik stiekem blij. Moet wel bekennen dat ik graag toch wel met de school was weggegaan naar Oostenrijk om maar lekker even er uit te zijn maar dat zit er nu even niet in. Vandaag wel sportief geweest, sinds tijden was ineens mijn  sportmaatje weer eens in de sportschool en dus heb ik heerlijk met hem samen gesport en vreselijk gelachen met elkaar heerlijk is dat gewoon.
Verder de hele dag druk doende met het opruimen van de kerstzooi, en ik hoor steeds meer mensen die dat ook gaan doen vind ik zo gaaf. opgeruimd staat netjes toch zeggen ze altijd
Verder gewoon lekker een dag gehad zoals ik er van hou.
Even langs de media markt om voor mijn i-pad een stander en toetsenbord te kopen en dat is handig heerlijk gewoon.. nu kan ik alsof ik op een computer zit gewoon werken op de i pad.. wat een genot
tevens de laatste deel van de serie one three hil gekocht en kan me er helemaal op verheugen. is zo heerlijk om te zijn en te bekijken.
 lekker in bad geweest , een vreselijk lang en leujk gesprek gehad met een vriend van me
kortom het was weer een zinnige donderdag



woensdag 28 december 2011

je gaat eruit vandaag..

ik ben hem gewoon zat geworden, ik heb het geprobeerd om het toch vol te houden maar nee het is klaar en over. Vandaag ga ik echt hem eruit zetten, inpakken in een doos, en hup terug in zijn schuur.. Gek is dat toch, ik zet hem op, kan niet wachten  maar hij moet en zal, en dus daar staat hij al in al zijn pracht en praal op 4 december (ja je leest het goed, 4 december) in zijn volle glorie in mijn huis, incluis een prachtige kerstster voor het raam, creatieve (lees het andere blog over meneer meneer) potten met ballen en licht in huis. Helemaal gaaf, maar het is gek na 2 weken denk ik dan al, kan hij er eindelijk uit, mag hij weg aub. kan ik hem inruilen en noem maar op, ik ben het zat. Maar goed ik heb het volgehouden tot na de kerst, wilde wachten tot 31 december maar dat ga ik mezelf niet aandoen hij gaat er vandaag uit
De meeste spullen als kerstkransen, kerster, kersststal etc zijn al in gepakt, staan al in de schuur, en de boom gaat vandaag echt de schuur in, aftuigen die hap en wegruimen.. tot volgend jaar..

De titel van dit stukje is naar aanleiding van een lied van Conny van den Bosch waar ze op een geweldige wijze laat weten dat haar man de deur uit moet.. en ach misschien vind ik daarom de titel ook erg toepasselijk

Conny Vandenbos Je Gaat Eruit
die krokkodilletranen, laat maar schat
we hebben het een jaar gezellig gehad
maar sinds een week of wat ben ik het meer dan zat
ik zag je loeren naar mijn hartsvriendin (dat is niet waar)
intussen weet ik al, je kreeg je zin (dus er is gekletst)
voor mijn part trek je nog vanavond bij d'er in
je gaat eruit vandaag
een beetje actie graag
kom neem je sokken mee
je streptokokken mee
je ouwe rot TV
je blauwe sportcoupe
je flauwe hijg LP
neem al je troep maar mee ...
sorry, sorry ... sorry, sorry
ik heb een jaar geleefd op jouw niveau
en lager kan het niet, dat is toch zo
ik krijg opeens behoefte aan een soort van grote schoonmaak
neem al je schatten mee
je lege kratten mee
denk aan je stinktabak
en pak je joggingpak
Maar pak je weg OK

hier is dat halscollier
dat draag ik nooit meer mee
neem al je troep maar mee ...

ik heb er spijt van (X3) ... eerlijk, je draaft maar door hoor
sorry, sorry ... sorry, sorry

neem al je playboys mee
je vitaminethee
je frisse lapjeskat
je misse grapjes schat
Je nare okselspray
je zware boks-trofee
je rare kruidenthee
neem al die troep maar mee
hier is een laatste kus
maar echt de laatste kus
meteen naar buiten graag
je gaat eruit vandaag
la la la la la
vertrekken, je kunt vertrekken
vertrekken, je kunt vertrekken
verrekken, je kunt verrekken
ik trap je de trap af ... VIESPEUK
sorry, ik zeg toch dat het me spijt
sorry, nogmaals sorry
vertrekken, je kunt vertrekken
vertrekken, je kunt vertrekken

een terugblik op 2011


Ach het jaar dat zo leuk en ontspannen begon, ik zie me nog zitten in mijn huis, mijn eerst oudejaarsavond in mijn eentje, en ik  bedacht me dat het heerlijk is om zo een nieuw jaar te beginnen voor het eerst geen tweede, maar gewoon nummer 1 omdat je zo in je eentje jezelf een mooi jaar wenst.. en niet bij stellen zit die elkaar eerst nieuw jaar wensen en je dus altijd nummer twee bent, en ik heb daar genoeg van om de eeuwige nummer twee te zijn. Dit was dus ideaal, mede omdat ik om kwart voor 12 met een vriend op de msn zat en we elkaar dus zo een goed en mooi 2011 wensten....
Ik had natuurlijk niet kunnen bedenken dat dit jaar zo heftig zou worden en zo intensief maar goed we gaan even terugblikken en dat is altijd goed om de boel op een rij te zetten, en dan niet op de astrologische manier maar gewoon even heel simpel zoals het is
Ik ga maar gewoon schrijven over het afgelopen jaar de dingen die me raakten en die waren.
In februari heb ik meegedaan aan een ronde voor lc docent en benoemt dat was voor mij een grote eer en vond ik erg leuk ook deze vorm van waadering, het schrijven van de brief was een hoop gedoe maar wel goed om zo eens voor jezelf op een rij te krijgen hoe het gaat en wat je zoal doet.

De maand april was vooral heftig mede door het gebeuren in de ridderhof, de nasleep, de opvang van de leerlingen en sommige docenten, het was heftig en vooral emotioneel zwaar. Maar ondanks al het verdriet de emoties het verlies was het ook mooi om te merken hoe een klein dorp ineens groots kan zijn. De ontmoeting met zijne koninklijke hoogheid de prins van oranje was een hoogte punt voor mij, mede ook omdat ik nog nooit iemand van zulke hoge komaf een hand heb mogen geven.(heb mijn hand een week niet gewassen.... )

De maand april is ook de maand van mijn verjaardag en de dag dat mijn vader op 15 april in het ziekenhuis belanden omdat het niet ging, hij weg viel etc, en dus in het ziekenhuis belande
de maanden erna waren een hel om eerlijk te zijn, midden in de nacht gebeld worden dat je moet komen om te horen dat het niet goed gaat, in de auto springen en dan halverwege soms te horen krijgen dat je weer terug mag omdat het niet nodig is. en dat meerdere keren, de keren dat ik bij hem aan het bed heb gezeten om bij hem te zijn, de hoeveelheid tranen die zijn gevallen,  ook het steeds weer allert blijven en de stress van als een telefoontje komt.. het was heftig de volgende maanden

Dan toch maar besluiten om mijn huis te voorzien van een nieuwe vloer, laminaat, in grijseiken, met alle gevolgen van dien, ineens druk met het witten van mijn kamers, witsel op dus weer nieuwe kopen etc, en zo ging het maar van het ene gebeuren in het andere, en steeds in je achterhoofd hebben als ik nu gebeld word omdat mijn vader gaat sterven, dan zit ik in een zooi en kom ik terug in een chaos, maar ik heb het kunnen afronden, het mooie is ook wel dat mijn vader de fotos heeft kunnen zien van hoe het nu is geworden en daar ben ik ook erg dankbaar voor. Al moet ik ook bekennen het was afzien en keihard werken, mede omdat het allemaal moest na schooltijd en in de avonduren.. het waren lange dagen maar het is af en ik ben zo tevreden hiermee.
De zomervakantie was natuurlijk gewoon een verkapte herfstvakantie. De grote voorjaarsschoonmaak ook gedaan en uiteindelijk ook maar de kerstkaarten gemaakt omdat ik toch niet veel buiten kon doen.
Dan de laatste week van de vakantie het lang verwachte telefoontje die ik zag aankomen dat ik naar Mussel moest omdat mijn vader stervende was... na een kort ziekbed van 3 maanden, was het aflopende zaak. Ik was zo blij dat ik van te voren met hem had gepraat en dat ik hem had bedankt voor alles en dat ik blij was met hem als vader. Het was goed, het was afgerond. Het was mooi en indrukwekkend om er bij te zijn en ook goed dat het zo gegaan is.
Ook de dienst was goed en mooi dus het geheel was rond en prachtig.
Achteraf kijk op een heel bijzondere week terug met mijn broer, moeder en schoonzus, ineens is er een familieband die er nooit was  en ineens zijn dingen uitgesproken die nooit gezegd zijn. Het is goed. Blij ben ik om te zien dat voor een man van bijna 80 nog zoveel mensen zijn die er zijn en mee beleven. Ook al het medeleven van vrienden was heerlijk, het warme bad was er en is een mooi kado
nog regelmatig draai ik het nummer dat ik perse wilde dat ze zouden spelen als eind, het nummer van liesbeth List: " Heb het leven lief". prachitg en ik vind dat we van het leven moeten blijven houden hoe dan ook.

In oktober natuurlijk de geweldige reis naar Jordanie een hoogtepunt in zoveel opzichten, het was gaaf mooi boeiend etc  en ik kan er nog veel woorden aan spenderen maar lees maar de verslagen(in de blog in de maand oktober) Ik vond het geweldig, het is zo uniek om met 8 mensen weg te gaan die je alleen maar kent van je werk en dan ineens is het een hechte club en geniet je met elkaar en is het leuk om samen te zijn. deze reis smaakt naar meer veel meer met elkaar en wie weet egypte wil ik ook nog, zo ook israel en noem maar op we zullen zien het was genieten.

Een ander mooi moment dit jaar was het verstrooien van de as van mijn vader op een plek ergens in het bos waar hij graag kwam.Het planten van de violen van de sneeuwklokbolletjes en ook de vergeetmenietjeszaadjes, en daarnaast de ronde die er was, mijn moeder die tegen alle verwachtingen in ineens begon met uittrooien, mijn broer die daarna de as uitstrooide, en ik als het laatste het laatste restje heb gestooird, het was goed de cirkel was rond.
Dan natuurlijk het dieptepunt van dit jaar, de liefste die dan ineens niet meer de liefste wil zijn, die ineens vader word van een kind bij een vrouw die hij niet mag etc, ingewikkeld gedoe maar wel achter me gelaten  en ik ben er klaar mee, al blijft er een stuk onbegrip bestaan maar dat zal wel blijven. niks aan te doen. Mooi is wel dat ik na een jaar bijna geen woord op papier te hebben kunnen krijgen ineens weer flarden kon schrijven die ik hier heb neergezet ze zijn er weer, de wooren komen en blijven komen.. het is heerlijk om weer op het papier je gevoelens en gedachten neer te zetten. Er is iets opengebroken door nietmeerdeliefste. Ben zelfs weer druk bezig met een bundel in elkaar aan het zetten, de bundel ligt al jaren te wachten maar nu gaat het toch gebeuren dit jaar 2012, de bundel over de dood en afscheid nemen met de prachtige titel "Als het hek sluit".

Dan de maand december, met zijn kerst, met zijn sinterklaas, met de kerstboom met alles, met de schoolfeesten wat weer tof was en noem maar op heerlijk gewoon  ik vind het genieten allemaal en het is heerlijk
Dan eerste kerstdag, zonder mijn vader een kerst vieren, zwaar voor mijn moeder, maar ook erg gezellig met elkaar. Dan pas merken wat je al die jaren van je ouders hebt geleerd, het zo positief mogelijk benaderen en zien en overal het goede uit te halen. Heel bijzonder. Dan het oplaten van de wensballonen als groet aan mijn vader met elkaar... bijzonder om dit samen te doen.. ook de emotie die je voelt met elkaar.. het is een goed eind van dit jaar.

Het stug volhouden van het sporten, en tevens het verliezen van 20 kilo van mezelf, was ook een persoonlijke overwinning... ik ben dan wel leuk maar soms kan je ook teveel zijn... of er kan teveel van je zijn....

En dan de eerste oliebol.. niet zelf gebakken maar wel gegeten.. en smerig dat hij was... het was een gruwel voor mijn maag....  maar goed de eerste is binnen en het oude jaar kan beginnen ik ben er klaar voor om dit jaar goed af te sluiten, ik probeer nog in de loop van de avond mijn persoonlijke wensballon op te laten voordat al het vuurwerk los gaat barsten maar dat is gewoon om zo te weten dat het goed is en het jaar 2011 los te laten en te laten gaan..

Voor de zekerheid, omdat ik het niet wil vergeten, de mensen die ik niet zie of heb gesproken of op wat voor manier ook voor 2012 alle goeds heb gewenst bij deze.. maak een mooi en bijzonder jaar.. en geniet vooral en daarnaast besef dat je geniet en leef zo intens mogelijk.

Meneer....Meneer....

Loop ik op een vage woensdag weer eens te dwalen door een groot bedrijf in groen etc om eens te kijken naar diverse dingen die in de opruiming zijn van de kerst, om eerlijk te zijn ik stik in die zooi, maar toch ergens trekt het altijd weer en voor je het weet heb je ineens een giga behoefte aan zwarte kerstballen, witte pieken, zilveren kerststerren.. en je hebt het niet nodig. Het gevolg is alleen maar dat je schuur vol staat met plastic bakken ( ja ik heb ze ook gekocht in de opruiming 3 bakken met deksel voor nog geen 9 euro), waarin kerstspullen zitten. Een jaar later open je deze bakken met kerst en denk je waar laat ik het in godsnaam al die zooi... en je begint weer met de ellende om het uit te pakken en in de boom te hangen, om te ontdekken dat je weer eens teveel spullen hebt en te weinig takken.  Creatief worden dus.. en dus daar gaan we, de ballen in een bak doen van glas, daar wat lampjes bij, leuk en creatief, de kerststal in een groot dienblad en hup daar ook wat ballen bij, weer een doos leeg en dan de klap op de vuurpijl je hangt de restant ballen in de kerstkransen op de deur, inmiddels zijn er ook al twee in dit huis beland.. terwijl ik er maar eentje wilde.. maar ja de uitverkoop he, alles 50% korting en je hebt het niet nodig maar toch je koopt het.
Maar terug naar waar het om ging, loop ik wat vaag door deze grote groenbedrijf hoor ik ineens iemand rennen en Meneer meneer roepen... ik maar denken niet voor mij , voel me nog steeds geen meneer om eerlijk te zijn maar ja. het was dus wel voor mij, denk nog even dat ik iets kwijt ben maar dat ook niet, het blijkt een oud leerling te zijn die even wil laten weten dat het goed met hem gaat. Het is een lief joch geweest altijd, maar wel het schoffie van de school, veel geschorst geweest, veel er uit gestuurd, en ja ik zal eerlijk zijn bij mij niet want ik stoeide wat met hem, plaagde wat, als hij heel druk was dan keek ik ff de andere kant op, of riep hem bij me en vroeg hem om even snel bij mijn auto te kijken die buiten stond, of hij wel op slot was, en dan moest hij door de hele school en buiten om  om even te kijken en dan kwam hij weer terug en was rustig... zo los je het soms gewoon ff op op een school met dit soort leerlingen die zo lief zijn maar een teveel aan energie
Hij stond daar dus ineens, en ja hoor het gaat goed met hem, hij vertelde over zijn leven, weggelopen van huis,  en weer terug naar huis, zwaar aan de drugs gezeten maar nu ook niet meer, nu aan het werk bij dit bedrijf en volgt een studie en bouwt aan zijn toekomst.. het is toch heerlijk dat zon joch je narent om te laten weten dat het goed gaat met hem en om te zeggen dat hij zoveel van je hebt geleerd, en het ergste is wel dat hij er bij verteld dat ik de enige op de hele school was die hem begreep... en dat is hoop ik niet waar, al vrees ik soms het ergste omdat te veel toch niet verder kijken dan het gedrag en niet naar de oorzaak en naar het onzekere kind wat er schuil gaat achter dat gedrag
Mijn dag kon niet meer stuk, en het is me gelukt ik ben zonder kerstballen of dingen voor de kerstboom uit deze zaak gekomen... okey eerlijk dan heb 3 ledkaarsten gekocht en omdat ze zo leuk zijn een aantal geluksballonen.... maar dat mag dat heeft niets met kerst te maken toch

dinsdag 27 december 2011

ik ben om




Was ik in het begin nogal wat sceptisch over een hele goedkopen kledingwinkel in Hoofdorp.. vandaag na het sporten, waar ik vreselijk heb gelachen met een oud leerling en een trainer daar, het is en blijft gezellig daar altijd. Had ik bedacht om maar eens bij de deze action winkel in kleren  te gaan kijken in Hoofdorp.. Nou erheen rijden viel me erg mee, vooral als je gewoon het bordje centrum volgt als je in hoofdorp bent dan komt er vanzelf een bordje met parkeergarage primark... en die volg je dan.. en ineens sta je zomaar in het centrum van hoofdorp en kun je naar deze winkel.
Ik er dus heen, en ik was nogal sceptisch want het is een zaak dat tussen de echte winkels zit, en zeker kleding winkels die erg veel in de melk te brokkelen hebben .
Eigenlijk wel gek als je bedenkt dat dit wel kan maar de Aldi in de ridderhof in alphen maar op zich laat wachten, terwijl de hoogvliet , de ah, de c1000 er al zitten. Dit klinkt erg veel na bewust de aldi proberen buiten de deur te houden.... maar goed daar gaat het niet om.
Ik dus deze winkel  in en meteen door naar de afdeling mannen, mijn mond viel open, ik was meteen totaal om, zoveel kleren en nog leuke dingen ook, en okey wel veel in de maat van anorexia mensjes maar het kan ook zijn dat de grotere maten weg waren. Ik had ook het idee dat de kleding daar waarschijnlijk ouderwets zouden zijn, of het net niet zijn maar zelfs dat niet.. prima spul, mooi spul en nog goedkoop ook. Dus ik heb mijn slag geslagen daar, ik heb daar 2 paar schoenen gekocht, eentje echt leer en een paar soort gympen voor 24 euro samen. Een moderne kolsjaal voor 6 euro, een geweldige basketbaljas/vest voor 9 euro en een gymbroek voor 3 euro, een geweldig gestreepte pyama voor mijn lotuswerk in het ziekenhuid...... dus ik kan de winter weer door zou je zo denken.
Ben natuurlijk wel ff de H&M in gegaan op de mannen afdeling gekeken en wederom geslaagd met leuke dingen.. dus ik had een shop middag
Maar ik kan een ieder aan raden om een keer naar deze winkel  te gaan, het is goed, ook het kassa systeem is uniek, en het werkt ook nog dus dat is ideaal.. en het mooiste vond ik nog wel, dat ik maar 2,40 kwijt was voor het parkeren in de garage met lift.... dus kortom ik ben om.. totaal om
Psje ik kan de naam van deze winkel niet noemen hier dat lukt niet maar ik zal het op een leuke manier duidelijk maken
lees het onderstaande en pak de vetgedrukte letters en dan weet je welke winkel ik bedoel.

gedachtensprong

Pas geleden
Raakte
ik mijn
mooiste
armband kwijt
raar is dat
kan hem nu nooit meer dragen
totdat ik hem weer eens vind

pindabakjes


Ooit heeft vriend Frans een kamer helemaal in de jaren 70 stijl gemaakt, dat vond ik zo leuk dat ik spontaan begonnen ben met het zoeken bij diverse kringloopwinkels, op vrijmarkten, en rommelmarkten, naar dingen die in die kamer kunnen om die kamer extra aan te kleden. zo viel mijn oog ineens op een serie pindabakjes  uit de jaren 70. Ik heb deze meegenomen en aangezien vriend Frans helemaal uit zijn dak ging van hoe leuk hij dit vond, ben ik in mijn onschuld verder gegaan op de ingeslagen weg, en heb tig pindabakjes voor hem aangeschaft, allemaal voor een weinig maar toch.. erg leuk.. inmiddels kan je Frans een echte verzamelaar noemen van pindabakjes... en de verzameling groeit nog verder want ik kom ze bij bosjes tegen in allerlei vormen en maten,.. dus ik maak hem erg gelukkig in mijn optiek. ( in het echt is Frans altijd op zoek naar bepaalde soorten eierdopjes, zie foto onderaan, en stiekem is dit dus een oproep dat als iemand deze eierdopjes heeft en ze graag gratis kwijt wil, neem dan ff contact op met mij dan zorg ik ervoor dat ze bij Frans komen).
Ooit kwam mij ook het verhaal te oren dat een collega voor haar werkster altijd uit het land waar ze op vakantie was, bleef zoeken naar eenden en eendjes omdat ze wist dat haar werkster dezen zo mooi vond en ze spaarde, na ongeveer 10 eenden uit diverse landen, vroeg de werkster waarom ze altijd eenden kreeg, waarop het antwoord kwam dat ze die toch spaarde... maar dit bleek dus niet zo te zijn.. de werkster had gewoon verteld dat ze een gruwelijke hekel had aan eenden... dus ergens is in deze communicatie iets mis gegaan... de werkster kreeg eenden.. en heeft inmiddels een kast vol met 10 eenden uit verschillende landen.... doet me meteen denken aan die foute verzameling van poppen in klederdracht.

Ooit heb ik ook een vriend geholpen aan een verzameling kikkers, maar dit was meer als geintje begonnen, omdat ik steeds zei ik blijf je maar kussen maar je blijft maar een kikker en nooit een prins... dus ik heb jaren voor elke gelegenheid een kikker gegeven.... zijn huis was er mee vergeven, en het leuke van dit soort grappen is dat als je kijkt bij de kringloop, op een vrijmarkt, dat het niks kost en je hebt me er toch een lol van als je eerlijk bent.. heerlijk vind ik dit  en ik geniet er nog steeds van.. .. inmiddels ik kikkervriend nooit een prins geworden en ik denk dat hij door een ooievaar is opgegeten want inmiddels zien we elkaar al jaren niet meer.

hier onder nog even de eierdopjes die Frans spaart, dus als je deze nog hebt staan en ze kwijt wil geef een gil en ik maak Frans nog meer gelukkig
ze zijn er in heel veel verschillende kleuren daarom vind hij ze ook zo leuk.

zondag 25 december 2011

dag pap

Vandaag op eerste kerstdag naar Mussel gereden om bij mijn moeder  met mijn broer en schoonzus , en kids  eerste kerstdag te vieren zonder mijn vader. Het is altijd heel gek, ik vind dat niet zo lastig, komt misschien ook wel dat ik het accepteer dat hij er niet meer is, en dat ik volledig vrede heb met dat het zo gegaan is. Het is en blijft een wonderlijke ervaring om zo afscheid te nemen  en om je vader te laten gaan. Omdat deze kerst, met name voor mijn broer en moeder, en de kids nogal zwaar is, had ik bedacht om ten eerste voor iedereen een kadootje te kopen, om ook een leuke menukaart houder en ook een leuk extraatje te doen met een speciaal kaarsje bij elk bord. Dit was gewoon leuk vond ik, en als sluitstuk had ik dan de wensballon die ik dan zou aansteken, voor iedereen had ik  er eentje meegenomen. Bij aankomst was het al leuk en gezellig, heerlijk zitten  en dan eten, zoals altijd weer veel te veel natuurlijk dat is niet anders maar wel erg lekker en erg machtig en een schoonzus die ineens glutenvrij moest van de dokter... als je brigitte kaandorp kent, in haar show ZO dan weet je de hilariteit bij deze scene.. ik heb haar er vreselijk mee gepest.... maar het was leuk. Na de hoofdmaaltijd natuurlijk de kadootjes uit laten pakken voor de familie, ze waren er blij mee, ( inderdaad niemand had er aan gedacht verder, dus ik heb maar gezegd dat ik het een groot kado vind dat ze het zo leuk vinden de kadootjes...... )  Na het toetje met elkaar naar mijn oude schooltje en daar hebben we wensballonnen opgelaten, prachtig is dat toch om zo even een groet te brengen aan mijn vader..  mijn moeder werd er emotioneel van maar dat is prima.. het was prachtig om 6 ballonnen in de lucht te zien gaan met een vuurtje eronder en dan gewoon simpel met elkaar te genieten en te kijken hierna,.... prachtig gewoon.
Terug naar huis, mooie rit met kerstmuziek en met mijn kerstboompje in de auto die veranderd van licht rijden.. om te ontdekken dat ten eerste de kerstboom van de amerfoorste er niet is.. en dan ook nog niet de grote kerstboom die is opgebouwd uit verlichte ramen bij een gebouw in utrecht... dus dat was ff frust maar verder een heerlijke dag en mooi ook .

zaterdag 24 december 2011

serieus request leiden

Vanavond op kerstavond ben ik met vrienden naar Leiden gegaan, om 17.15 in de auto met elkaar en dan lekker gaan en maar zien. Heerlijk is het toch als je dan ineens in leiden bent. Eet bij Julias, een aanrader, is een tentje dat pasta etc maakt als een soort van mac donald heerlijk, en ook zo vullend. Daarna naar de beestenmarkt, bij de molen en daar is het feest dan, na optredens van  Guus, ik heb helaas dat gemist, een band die geen indruk maakte, maar daarna Racoon en uiteindelijk Armin van Buren wat heerlijk was en lekkere muziek, Kwamen om kwart voor 10 de dj naar buiten, en werden naar het erepodium gebracht. Daar werd dan het totale bedrag getoond wat er was op gehaald en het was veel bijna 89 miljoen.. heerlijk toch hoe een klein land zo groot kan zijn. ik moet zeggen, het zal wel aan de kerstperiode liggen of aan iets anders maar ik had weer een brok in mijn keel, en toen het vuurwerk los ging was het helemaal raak.. toen kon ik nog meer huilen.. vreselijk word sentimenteel. Terug naar huis was ook gaaf lekker kleppen met elkaar onderweg en dan thuis komen nog snel ff de boom aan en dan lekker naar bed
Dit was nou echt een kerstavond waar ik nog lang over na ga denken om dat hij zo mooi was en zo bijzonder.. heerlijk



vrijdag 23 december 2011

Vroeger of later

Vandaag eindelijk dan vakantie wat heerlijk is dat om eerlijk te zijn.
De ochtend hadden we eerst een kerstviering op school en dat verliep helemaal goed, de leerlingen enthousiast met van alles maken en uiteindelijk kleine pakketjes wegbrengen naar het bejaardenhuis naast mijn school, waar ze met open armen werden ontvangen. Ze waren blij de oudjes en dat vind ik zo mooi, dat onze kinderen ervaren wat het is als mensen je dankbaar zijn voor wat je geeft. ik vind het prachtig
De middag gesport en lekker met een collega gekletst en daarna naar rotterdam om daar in het oude luxor  de voorstelling vroeger of later te bezoeken, met liedjes van robert long. Ik  ben eerst met vriend Frans lekker gaan eten en daarna naar de voorstelling, die gespeeld worden door o.a. Jenny Arean, wat een vakvrouw is dat toch heerlijk, door Tony Neef, jammerlijke keuze, Joel, die prachtige liedjes heeft vertolkt van robert long en Maaike die met haar stem heel veel kan , en zoveel verschillende liedjes daardoor kan zingen .... ik heb genoten heerlijk.
Het is een aanrader deze show voor  Robert long liefhebbers het is met humor en ook met ontroerende liedjes, die soms net iets anders zijn gezongen dan je zou verwachten dus dat is erg mooi vind ik..
kortom een aanrader voor een ieder.

woensdag 21 december 2011

kerst met de isk

Vandaag was een heerlijke dag, ik had eerst les, daarna mocht ik met de isk-leerlingen kerst vieren met elkaar. Heerlijk is dat toch altijd weer. De leerlingen nemen allemaal eten mee uit van huis dat ze in hun land eten. We hebben zang, toneelstukjes, spelletjes, en vooral veel lol. De Kids hebben de dikste lol met elkaar en ik vind het toch altijd genieten weer. Vandaag was ik eerst erg boos, mede omdat de kerstkaart die ik had ontworpen met een leerlingen als kerstboom erop, niet aan is gekomen, en bij het nemen van contact met desbetreffende drukker, kreeg ik als antwoord, ja sorry dat moet u regelen met de bezorger.. wat nou bezorger... ik heb bij hun besteld en niet bij de bezorger toch.. maar goed ik die bellen, en die hadden het proberen te bezorgen ik was niet thuis, geen briefje in de bus, en het pakket was zo beschadigd dat ze het terug hadden gestuurd..... grommm gromm nog meer grommmmmmmmmmmmmmmmm dus ik heel vriendelijk zeggen dat ik graag de kosten terug wil. Dat konden zijn niet regelen ik moest weer contact op nemen met de drukkerij...VISTA PRINT voor alle duidelijkheid.. dus ik dat gedaan. kreeg ik een jongen aan de lijn, dit was zijn eerst dag. en meteen een zwaar gefrustreerd docent drama ( en  (soms bij tijd en wijle een valse) nicht!) aan de lijn die hem even heel vakkundig en zeer duidelijk verteld heeft wat hij van deze gang van zaken vond.. kortom die man heeft denk ik zijn ontslag genomen, want ik heb hem behoorlijk onderuit gehaald.  alleen het ergelijke is dat dan meteen de toon is gezet.. gevolg ik blijf pistt.. maar goed ik krijg mijn geld terug en dat is prima
Uiteindelijk was het kerstgebeuren met deze leerlingen een kadootje vind ik , maar ik zat nog in mijn mep zweertje, terwijl de klas samen met een docent liedjes aan het zingen waren, zat een collega naast mij, die zich zelf erg leuk en jong en geweldig vind,  druk aan het tweeten... ik vind dit zo onbeschoft, dus ik heb haar hierop aan gesproken,  met een lieve doch nadrukkelijk vraag of dit nou echt nodig is dat ze dit doet onder de les, en waarom ze dit doet.. Krijg ik als antwoord, dat ze dit doet omdat het reclame is voor de school.... en dat een foto erbij etc voor meer leerlingen gaat zorgen.. en dat de school hier erg blij mee is... ik vraag me dit af want volgens mij als je als docent onder een les tweets de wereld instuurd zou ik als ouder mijn kind niet op die school willen hebben maar wie ben ik... Maar goed ik heb gezegd dat ik het ongepast vond en dat ik het zo jammer vind dat ze niet geniet van het echte leven wat zich voor haar neus afspeelt... jammer dan.. maar goed soms moeten mensen doen als of ze een intersant leven hebben door tweets de wereld in te sturen maar ondertussen hebben ze dat niet, want dan had je daar toch geen tijd voor...
De kids hebben ook heerlijk genoten van de toneelstukjes die ze hadden gemaakt, ik heb er vreselijk om gelachen, en het was erg lachen ook weer mede omdat ze heel veel dingen in een week kwijt zijn. maar dat hoort er ook bij toch..
voor de fotos van de kerst met de isk, verwijs ik naar onderstande link

http://www.mijnalbum.nl/Album=OG7UI36G

dinsdag 20 december 2011

ijsbaancapriolen

Vandaag met de klassen van junior, de vmbo afdeling wezen schaatsen op het rijnplein. Erg leuk is dat. Ik ben niet van het schaatsen maar vind het wel erg gaaf met die gasten onderweg te zijn en ze bezig te zien op het ijs. Ik heb met grote verbazing gekeken, en als zeg ik dat zelf  prachtige fotos gemaakt van de kids.  fotosite Ik vond het genieten met ze om eerlijk te zijn. Verder deden de kids zulke mooie dingen op het ijs en de sfeer was goed. Na afloop van het schaatsen gingen de leerlingen alles opruimen en zijn we terug gelopen. Heerlijk. Bij terugkomst op school bleken de leerlingen geen les te hebben en had ik dus vrij, ik heb meteen mijn auto gepakt en ben naar de zaak gegaan om mijn bestelde i-pod op te halen,... en dat is een leuk ding heerlijk, ik ga de appel op merk ik... maar hoe was het ook alweer twee stuks fruit elke dag. nou ik heb elke dag wel 4 appels vast die ik aanraak dus met mijn vitamines zit het wel goed.
Na een vage les vandaag naar de tandarts, ik had en bon van croupon en wilde mijn tanden voor een spotprijsje laten bleken.. Lig er in de stoel, en eindelijk mag ik dan. totdat de inspectie komt... en ja hoor nee het kan niet.. u hebt vullingen in uw  tanden en dan bent u een zebra... dus het ging niet door... ik hou wel van zwart en wit maar om nou voor 99 euro je tanden te laten bleken en dan voor 600 euro nieuwe vullingen te laten zetten.. ik ben wel ijdel maar niet zo.. dus ik heb het maar gelaten
het is niet anders.. het leuke is wel dat ik het geld weer terug krijg. maar mijn witte maccleans lach zullen jullie moeten missen.. het is niet anders

maandag 19 december 2011

kerstspeech



Elk jaar weer, zeg ik tegen mijn leerlingen dat ik een kersttoespraak ga houden, zoals onze Hare Majesteit de Koningin, wat zij mag mag ik ook zeg ik dan. Elk jaar weer, en dat inmiddels 16 jaar werkzaam op deze school, begin ik met de vraag of ze op kerstavond om 19.00 een heel klein kaarsje aan willen steken om zo het licht te zijn voor alle mensen die waar dan ook op de wereld die het moeilijk hebben. Ik geef dan als voorbeeld, mensen die vluchten uit een land waar ze niet meer veilig zijn, mensen die alleen zijn die iedereen hebbben verloren, mensen die iemand hebben verloren dit jaar, en ga zo maar door. Daarbij vertel ik dat ik dan de hoop heb dat ze dit blijven doen, niet alleen dit jaar maar altijd, om zo er met iedereen voor te zorgen dat het licht  blijft schijnen en wie weet over tig jaar als ik er niet meer ben heel Alphen en omstreken om 19.00 een klein kaarsje heeft branden in de vensterbank, om zo de wereld te laten zien dat het kerst is en dat er voor iedereen licht is hoe donker het soms ook is.  Daarna ga ik vaak over op het verhaal over vuurwerk, en zeg altijd dat ze zoveel mogelijk, als het mag, moeten afsteken en vooral genieten hiervan.. heerlijk toch dat wilden wij vroeger ook. Dan vertel ik erbij dat ik hoop dat ze helemaal terug komen zoals ze nu zijn, kompleet. Dan vraag ik ze ook altijd om geen vuurwerk te gooien naar dieren, ik vertel er dan het gruwelijke verhaal bij van dat jongens eend hebben opgeblazen, het verhaal van de kat die men een rotje in zijn kont stak en afstak... etc.. en de leerlingen die lachen die pak ik keihard aan met de woorden dat ze, als ze hier om lachen, ze niet goed in hun hoofd zijn maar ziek, want dat vind ik echt. Daarna stel ik de vraag of ze niet naar fietsers  en automobilisten willen gooien, omdat je er toch niet aan moet denken dat iemand zo schrikt en dan met zijn auto tegen een boom knalt en zijn leven lang invalide is of erger dood is, wat ook geld voor fietsers je moet er toch niet aan denken dat door jouw grapje iemand zijn levenlang ongelukkig is of onder een auto komt omdat ze schrikken....En zo ga ik nog even door.... ik wijs ze zo op hun verantwoordelijkheid, en sluit het dan wat luchtig af altijd met een verhaal dat het ook niet grappig is om een voetzoeker naar oma te gooien met haar rolator.. ik  probeer dan zo beeldend mogelijk dit te schetsen... ik schets oma, die loopt met haar panty kousjes, en haar goede schoenen, haar witte lange regen jas die net iets te kort is, net als haar rok zodat je net dat stukje been ziet omdat het niet helemaal op elkaar aansluit... de kousen en haar jas en bloemtjes rok. Ze heeft haar  hoedje op en loopt langzaam achter haar rolator.. en dan ineens een voetzoeker oma in paniek maar ja die kan niet zo snel natuurlijk, en dan boem dat ding ontplofft, oma schrikt en beland op haar kop in de heg, haar benen met pantykousjes steken er boven uit.. en als ze oma dan hebben opgevist uit de heg blijkt haar hoedje scheef te staan haar bril is stuk, en tevens is haar gebid verdwenen..... en dan zeg ik tegen ze, je mag lachen hoor want het idee is vreselijk grappig maar het mag niet .. echt niet.. en dan wens ik ze natuurlijk een goede vakantie en mooie dagen zoals het hoort.

hieronder heb ik de teks gezet van een kerstlied uit mijn jeugd, wat eigenlijk de inspiratie is voor het idee over het kaarsje in de vensterbank..


laat één klein kaarsje

laat één klein kaarsje uit liefde branden
voor alle mensen waar ze ook zijn
zend alle mensen
jouw goede wensen
ja, dan zal er kerstfeest in jouw hartje zijn
ja, dan zal er kerstfeest in jouw hartje zijn

toen ik nog een kind was,
las mijn vader het verhaal
van Maria en Jozef en het kindje in de stal
dan zongen we samen “stille nacht”
ieder kreeg z’n eigen kaarsje
en m’n moeder zong dan zacht:

laat één klein kaarsje uit liefde branden
voor alle mensen waar ze ook zijn
zend alle mensen
jouw goede wensen
ja, dan zal er kerstfeest in jouw hartje zijn
ja, dan zal er kerstfeest in jouw hartje zijn

nu vier in het kerstfeest al zo lang in eigen huis
toch denk ik nog aan vroeger,
aan het kerstfeest bij ons thuis
dan zongen we samen “stille nacht”
ieder kreeg z’n eigen kaarsje
en m’n moeder zong dan zacht

laat één klein kaarsje uit liefde branden
voor alle mensen waar ze ook zijn
zend alle mensen
jouw goede wensen
ja, dan zal er kerstfeest in jouw hartje zijn
ja, dan zal er kerstfeest in jouw hartje zijn           

zondag 18 december 2011

wonderlijke witte wereld

Gek en ook heel bijzonder, ik had gisteravond mijn bed verschoond en aangezien ik de hoop opgeef dat we een witte kerst krijgen heb ik maar een wit dekbed neergelegd om toch een beetje te wennen aan het witte vredige en maagdelijke gevoel.. (okey dat maagdelijk is moeilijk nog in te leven maar ja je kan niet alles hebben toch). Dus het bed is wit en vredig en maagdelijk.. en ik slaap  er in.
Maar goed het was dus helemaal goed naar mijn idee, zo toch inleven naar een witte kerst om op kerstavond nog snel het andere witte bedgoed er op te leggen zodat ik een witte kerst heb.op kerstavond ga ik met vrienden naar het glazen huis in leiden dat dan open gaat vind ik helemaal goud en leuk.. dus ik heb al een uitje..
Toen ik vanmiddag vanuit een zeer zonnig alphen vertrok om op bezoek te gaan bij een vriend in Gouda, ik vond dat ik dat moest doen, ondanks dat Gouda een beetje een nare bijsmaak heeft momenteel, en nee ik ging niet naar die toe.. ik ging naar een vriend die daar ook woont, maar onderweg ineens kom je vanuit een zonnig en schone a n11 ineens in reewijk aan en sta je in de file omdat inderdaad de heel boel glad en onder de sneeuw ligt.dus ja daar gaat je snelheid, de winterbanden deden het prachtig en mooi, dus ik ben al helemaal blij en gelukkig dat dat werkt. Maar ondanks dat nederland op zijn smalst in de file staat bij wat hagel en witte pracht...is het prachtig, ik kon het niet laten om fotos te maken hiervan.... die ik natuurlijk hier ook neerzet
 Prachtig toch dat koning winter het even op deze manier laat weten dat hij er aan komt. Verder vandaag, het bleek ineens koopzondag te zijn heb ik een i-docstation gekocht waarmee ik dus op mijn slaapkamer nu cd's kan draaien die nog leuk zijn ook en die mooi zijn , en tevens de muziek van mijn ipod, en iphone kan draaien. ik heb hem leuk aan de muur gemaakt omdat ik dat wel mooi vond.. alleen toen ik had geboord kreeg ik een vreemd geluid te horen.. maar ik neem aan dat het de doc is.... want hij doet het niet steeds dus laten het goede hopen toch maar. Het is heerlijk om jezelf zo te verwennen met kerst en dat mag ook wel vond ik,. Voor op het balkon heb ik een prachtige lantaarn gekocht met kaarsen maar daarin ook letverlichting gedaan dus eigenlijk is mijn huis nu af en klaar voor de kerst dus nu wachten op de kerstman... of zo






zaterdag 17 december 2011

eten... kaasfondeu en clownsneus

Gisteravond weer het maandelijks etentje met mijn eetgroepje. Elke keer is het weer een verrassing wat we gaan eten. Om de maand gaan we of bij iemand eten of uit eten. We zijn met 7 personen en we verrassen elkaar met de meest bijzondere gerechten en eten heerlijk is dat.
Vanavond waren we in Wateringen waar we verrasd werden met een geweldig orgineel voorgerecht, een gevulde champion, daarna een kaaskoekje, en daarna mijn favo.. kaasfondue
heerlijk
er was zoveel en dan al dat brood bij de turkse bakker vandaan heerlijk en als je dan hoort hoe weinig dat kost.. dan ben ik altijd weer verbaasd waarom ik altijd te veel uitgeef en nooit aan het einde van de maand mijn salaris niet meer heb... maar goed ik kan genoeg redenen bedenken hoe dat komt:
 "ik leef"
Na het hoofdgerecht heb ik op verzoek het verhaal van lief, niet meer lief, ineens vaderlief,  nooit meer zienlief, verteld, aan de mensen die wel wat hadden horen luiden maar nog niet het fijne meer wisten. Dit is natuurlijk ook wel even weer terug bij dat gevoel maar het is goed, mede omdat het zeker is dat nooit meer zien lief zo steeds meer gaat verdwijnen. maakte natuurlijk wel gekscherend de opmerking kan ik deze kerst weer dat nummer van mud draaien.." Lonely this christmas" en "Al i want for christmas is you" maar goed we gaan niet sentimenteel doen. Laten we eerlijk zijn mijn moeder moet haar man missen na 56 jaar en ik lief na een korte periode, dus klaar over en door..
Daarna begonnen we aan de andere verhalen, tijdens het toetje.. en ja hoor ik ben om ik ben er voro gevallen een suikerloze appeltaart,.... ze bestaan en ze zijn lekker heel lekker je proeft echt de appels... heerlijk.
Tijdens de verhalen kregen we het over de onnozele dingen dat men soms als kader tegen een lotus zegt, doe maar iets leuks... waarop ik meteen deed alsof ik een clownsneus opdeed en daarna leuk heen en weer wiebelde en meteen hoi hoi riep.. en daarna weer de neus afdeed en op tafel legde
dus iedereen slap van het lachen.... en dit bleven we herhalen bij elke leuke opmerking die handeling
heb weer zo gelachen. op de terugweg naar huis, zat ik nog wat na te genieten, merkte dat ik weer bruis van binnen dat ik weer geniet en dat het leven zo leuk is, ik lach meer dan ooit, ik voel me vrij en besef me steeds weer hoeveel leuke mensen ik om me heen heb die me dierbaar zijn...
wat een mooi leven heb ik en ik besef dat ik leef en geniet
het is goed en het blijft goed



vrijdag 16 december 2011

kerstkaart 2012

de kaart die ik dit jaar heb verstuurd aan dierbaren  met daarbij een tweetal boedha beeldjes waarvan men eentje zelf mocht houden en de andere moest men weggeven aan iemand die het echt nodig heeft.. en dat is leuk vooral als je hoort aan wie men de boedha geeft.. en waarom





Geluk is
bijna niet vast te pakken
bijna niet vast te houden
toch heel soms heel even
zie je het geluk
in iemands ogen
zie je het geluk
ineens komen
raakt het je zomaar aan

als een kusje van de vlinder
op een zomeravond
deel het geluk met een ieder
zodat het zich vermeerderen kan
laten we door het gelukt te delen
elkaar nog gelukkiger maken
in 2012 







<><><><><><> <><><><><><<><><><><><> <><><><><><> <><><><><><> <><><><><><> <><><><><><>

 

Deze Boeddha

mag je voor jezelf



 houden




Deze Boeddha



moet je weg geven aan iemand anders

kerstkaart 2010



Kleine stapjes

met hele kleine stapjes
steeds iets meer vooruit
langzaam kom ik er wel
zwetend, vloekend, tierend,
lachend, huilend
ik worstel door
om zo met kleine stapjes
verder te gaan
met in mijn achterhoofd het besef
dat als ik stil was blijven staan
ik nooit verder was gekomen
maar door met kleine stapjes
te beginnen
ben ik uiteindelijk toch bij jou
terecht gekomen.
2011

een nieuw jaar
met nieuwe sprongen
uitdagingen om aan te gaan
nieuwe mogelijkheden
nieuwe kansen
springen van geluk
laat ons daarom in 2011
springen als nooit te voren
om zo over al  ons geluk te tonen

Maak een mooie kerst
En  een goede sprong
aan het begin van 2011






Lopen naar het licht

Stevig lopen
Snelle pas
Ik zal het licht halen
Ik zal er zijn
Na eindeloos lang lopen
Zijn mijn schoenen
Bijna versleten
Zijn mijn schoenen aan
Hun eind
Ik heb ze maar aan het licht gehangen
Zodat ik niet meer
Naar het licht hoef te lopen
Maar er altijd bij zal zijn.
 

Nieuwe bundel te bestellen via de site van de uitgeverij zie mijn website www.flarden.nl

en het was feest... en we zagen dat het goed was



Het was gisteren kerstgala voor de onderbouw bij ons op school, en zoals elk jaar proberen we er toch iets van te maken met elkaar, want dat is toch wel erg leuk vind ik altijd. Dus toen ik op faceboek las dat we een kerststal hadden ben ik toch maar wat eerder gegaan en het was mooi om te zien,  heb helaas geen foto van de kameel met twee bulten, maar dat is niet erg.. het was mooi om te zien dit geheel
Voor de leerlingen van alleen al de binnenkomst geweldig, ze kwamen binnen in prachtige pakken en jurken en moesten door de ingang naar het kersttheater om daar een drankje te krijgen als welkomsdrankje

De hele avond konden ze naar hartelust dansen en genieten van alles en vooral uit hun dak gaan op diverse muziek, er waren spontaan battles etc zo leuk hoe de kids met elkaar op zon feest omgaan.
Traditiegetrouw verkleed ik me een paar keer op zon avond, dit keer een nieuw pak aangeschaft, ik ging als sneeuwpop, terwijl een mede collega ging als noordpoolbeer,  wat erg gaaf was, De leerlingen vinden dit altijd weer verrassend en leuk, dus waarom niet.

Hierna ben ik als zwarte kerstengel gegaan, de fotos van dit costuum komen nog die heb ik nog niet, en tussen door nog even als wijze uit het oosten, die zijn vrouw wilde verkopen voor 6 kamelen en 3 kippen uiteindelijk werd de prijs 1 kip want niemand wilde haar.... maar ook hiervan komen nog de foto's

verder was het gewoon een mooie avond en genieten met die gasten zoals ze genieten.
Na afloop heb ik diverse ouders nog voorzien van kaassouflees (maagzuurveroorzakers, omdat ze te slap waren en dropen van het vet) en kippepoten, omdat we het toch overhadden. Uiteindelijk met elkaar opgeruimd en de avond was over.. even naborrelen en om 1 uur terug in bij mijn huisje, waar een paar leerlingen stonden van de ouderjaars, die meteen hele verhalen begonnen tegen mij , vind ik dat zo leuk thuiskomen altijd.. en dan toch maar om half 2 in bed..


wederom meer dan trots op mijn school

Voor het kerstgala van de onderbouw vanavond een levende kersstal op het Groene Hart Leerpark.

Ze hebben het erg goed geheim gehouden maar ineens is het er, nadat de hele school helemaal in de kerstsfeer is gezet dan ineens staat er een levende kerststal bij mij op school, geweldig is dat toch
vanavond hebben we onderbouwfeest op school en daarbij ga ik natuurlijk als drama docent over de top met verkleden, vind ik heerlijk, ik ga dat nog niet vertellen maar ik denk dat het wel zal aanslaan bij de kids. In totaal 3 keer een verkleed partij.... grom maar het went en is zo leuk om te doen dit.

Verder zouden we deze ochtend met de isk leerlingen gaan schaatsen, maar helaas ging dat mis omdat ineens bleek dat het regende dus dat ging niet door. Balen dat zeker maar goed we hebben daarna gewoon lekker les gedraaid en hebben er erg van genoten ook hoor.. heerlijk.

Kortom mijn dagje was weer mooi en het is weer geweldig en ach een dagje is pas mooi als je het wilt zien toch

donderdag 15 december 2011

kerstfeest voor Rico (modern kerstverhaal)



Kerstfeest voor RICO

(een modern kerstverhaal )


door Harry Wanders

"Verrek zeg wat staat hier nu bij het grofvuil" zei de man met een zwaar amsterdams accent. Terwijl hij

langzaam dichter bij kwam, begon Rico zich onbehaaglijk te voelen. De kou en de honger maakten dat hij zich erg verlaten voelde. Hij moest terug denken aan wat er gebeurt was en hoe hij hier terecht was gekomen. Hij

hoorde nog de stem van de man van de dierenwinkel die over hem sprak met zijn vrouw. De woorden begreep hij niet, maar het gevolg ervan had hij vannacht ondervonden. Plotseling was hij opgepakt en in een te kleine kooi gezet en op straat beland. De vrouw riep hem nog na dat zo'n minkukel zonder veren alleen maar een opvreter was, en geen geld in het laatje bracht. Dit was inmiddels de tweede keer dat dit Rico was overkomen.

Sinds zijn oude bazin was overleden en hij uit intens verdriet al zijn veren uit getrokken had was hij verhuisd naar een koude woning in de achterbuurten van Amsterdam. Daar had hij 1 nacht gewoond en werd weg gebracht naar de dierenwinkel waar hij 1 week had gewoond. Tijdens zijn verblijf in de dierenwinkel werd hij meerdere malen uitgelachen en men verweet hem allerlei ziekten die hij niet eens bij naam kende.


Het ergste was nog wel de zoon van de baas van de winkel, die telkens probeerde een stokje in zijn ogen te steken en naar hem spuugde. Eén keer slechts was het de jongen gelukt om raak te prikken en Rico voelde nog steeds de pijn van de tak die hij in zijn oog had gekregen. Er liep nog steeds vocht uit. Soms kwam er een man in de winkel die dan zacht tegen Rico zei, dat hij de mooiste papegaai was die hij ooit had gezien en dat hij niet meer moest huilen. Rico voelde de warmte in de stem en begon meteen echt te huilen waardoor zijn verwonde oog nog meer pijn ging doen en nog meer ging ontsteken. Dit alles schoot door Rico zijn kopje terwijl hij nu weer gespannen wachtte op wat er komen zou.

De man krapte eens achter zijn oor en trok langzaam het doek weg. "Tjeemig, wat is dit voor een lelijk ding" ontschoot hem. Rico voelde zijn hart in zijn schoenen zinken en terwijl hij probeerde om zo lief en afhankelijk mogelijk te kijken zakte de man door zijn knieën.

Hij bleef peinzend voor zich uit zitten staren en mompelde wat voor zich uit.

Opeens werd de kooi met Rico opgepakt en belande Rico in de cabine van de vuilniswagen, waar het behaaglijk en warm was. Rico begon van enthousiasme kreten uit te slaan. De man keek Rico aan en bromde :" Zo lelijk ding nog krijsen ook, als je dat nog 1 keer doet dan gooi ik je zo in de vuilverbrandingsoven.

Rico begreep hier helemaal niets van, z'n eerste baasje vond dit toch altijd erg leuk en dan kreeg Rico toch een pinda.Terwijl de mannen in de cabine overlegde wat ze nu met dit vreemde geval aanmoesten, begon Rico zich wat op te doffen.

Toen die voltooid was begon Rico met zijn mooiste stem, luidkeels te zingen: "Het is koud zonder jou" een lied wat hij nog kende omdat zijn vroeger bazin, een fan van Andre Hazes, dit regelmatig had opgezet en luidkeels meezong. Rico had met moeite geleerd hoe dit lied melodisch in elkaar stak en krijste de alleen de melodie. Vroeger toen Rico nog bij zijn bazin had gewoond en de oude vrouw wat triest was, werd ze hier altijd vrolijk van.

De mannen keken elkaar eens aan in de cabine van de vuilniswagen en begonnen tegen de kooi te slaan omdat ze het gekrijs zat werden. Rico sloeg daarop tegen de wanden van de kooi, en zijn vleugel kwam lam te zitten tussen de spijlen. De man die Rico had gevonden opperde het idee, om de kooi met papegaai maar af te geven bij gevonden voorwerpen. Maar dit idee werd verworpen. Plotseling zei de man die naast de andere man zat, dat als deze papegaai zou kunnen praten dat dan, zij wel eens grof geld zou kunnen opbrengen, en dat hij ooit eens had gelezen dat het te maken had met de tong die op een bepaalde manier vast zat aan de huig en als dit los werd gemaakt dat dan de papegaai kon leren praten. En zo gebeurde het, Rico werd gegrepen en plotseling voelde hij dat zijn snavel open werd getrokken. Met zijn éne goede oog zag hij een vreemd voorwerp richting zijn snavel komen en opeens voelde hij een vlijmende pijn, de smaak van bloed, en... hij viel flauw....


Na een uurtje of twee kwam Rico eindelijk bij en zag dat hij inmiddels niet meer in de cabine zat maar in een grote ruimte zat waar alleen maar stoelen stonden, de pijn in zijn mond was nog steeds niet over, en Rico probeerde zijn met moeite geleerde zin: "Koppie Krauw" te zeggen, wat er uit kwam als "Koffie lauw", Rico probeerde het nog een paar keer, ondanks de pijn, maar het werd er niet duidelijker op. Rico probeerde nog een zin die hij kende: "Rico lief" wat er uit kwam als:"Pico pief". Moedeloos liet Rico zijn koppie hangen, en probeerde zijn koppie onder zijn lamgeslagen vleugel te stoppen. Langzamerhand viel Rico in slaap.

Rico schrok wakker van een luide bel en geroezemoes om hem heen. Toen hij zijn beide oogjes open deed zag hij allemaal gerimpelde gezichten en grijze haren. Rico herkende dit van zijn vroeger bazin en voelde dat hij eindelijk thuis was gekomen. De "OH's" en Ah's waren als een weldadig bad. Rico begon met zijn mismaakte stem het lied "Het is koud zonder jou" te krijsen. De mensen die om hem heen stonden luisterden vol aandacht en een paar mompelden iets. Plotseling riep een oude krakerige stem: "Het is het is koud zonder jou" van Andre Hazes, en iedereen was helemaal stil, terwijl Rico doorkrijste. "Ja, het klopt", "Wat een mooie stem", "bravo", hoorde Rico om zich heen. En door al die bemoedigende woorden begon Rico nog harder te zingen. Een paar stemmen begonnen de tekst te zingen, anderen humden de tekst. Rico voelde zich voor het eerst sinds lange tijd weer eens goed en geliefd. Er klonk opnieuw een bel en zijn toeschouwers vertrokken naar een andere zaal om te gaan eten, terwijl Rico door bleef krijsen.

In de donkere dagen rond kerst, Rico was inmiddels al helemaal thuis geraakt in het bejaarden tehuis en voorzien van een grote kooi met waterbakjes, eten in overvloed en veel gekregen pinda's, werd er druk geroezemoes. Op de avond voor kerst werd er in de recreatiezaal een grote kerstboom neergezet vol met lichtjes, en zelfs een klein boompje met pinda's in de grote kooi van Rico, met als verrassing cadeautjes voor de bewoners. Toen het eindelijk de volgende dag was werden de cadeautjes uitgepakt.

Toen iedereen voorzien was van een cadeautje, variërend van een geparfumeerde Maja zeep voor oma Langenaar, een flesje eu de colonge 4711 voor oma Pietersen de Bolknak sigaar voor opa Jansen, en stropdas en sokken voor opa Klaasens, warme chocolade melk met vel, en een stukje banketletter liet oma De Vriess een zacht kuchje horen. Iedereen viel stil, omdat nu het grote moment was aangebroken waar iedere bewoner, zelfs de knorrige opa de Jongh, aan mee gewerkt had. Het cadeau voor Rico. Terwijl de kooi van Rico werd geopend en hij met zachte hand uit zijn kooi werd gehaald, werd neergezet in het midden van de kring ouden van dagen.


Oma de Vries begon met bibberige stem een korte toespraak, speciaal voor Rico geschreven, voor te lezen

"Omdat je zoveel voor ons bent gaan betekenen, je ons weer wat vreugde hebt gegeven, vonden wij als bewoners van Huize Avond Roze, dat we iets voor je moesten doen, omdat je ons weer een doel hebt gegeven, vreugde hebt gebracht en omdat we zo genieten van je aanwezigheid."

Het grote moment brak aan, en opa de Jong kwam met het eerste cadeau aan voor Rico, het was een zelf gemaakte zit paal met voerbakjes,een grote opvangbak voor het natuurlijke afval. Door oma Pietersen was een speciaal geparfumeerd kussentje met 4711 geborduurd om eens lekker op te kunnen zitten. Oma Langenaar had voor Rico een eigengehaakt vogelpakje gemaakt waarop met Maja zeepverpakkingen een verenpatroon was gemaakt, zodat Rico het niet meer zo koud zou hebben. Opa Jansen had voor Rico een eigenhandig getimmerd papagaaienhokje gemaakt, zodat Rico zich af en toe even kon afzonderen als hij geen zin meer had in al die mensen. Opa Klaasens, had een grote slinger gemaakt van Pinda's en een ooglapje voor het gewonde oog van Rico. Van het verzorgende personeel kreeg Rico een speelkammeraadje cadeau, een pluchen papegaai.

Rico kon zijn geluk niet op, en huilde zolang als hij kon, met diepe snikken van geluk.

Rico dacht dat dit wel alles zou zijn, maar het slotstuk moest nog komen. Oma de Vriess ging staan en kwam

met het grootste cadeau aan, het was een pick-up met boxen, en daarbij een hele stapel Lp's van Andre Hazes en diverse uitvoeringen van "Het is koud zonder jou". Toen Rico dit zag, was hij in de zevende hemel.

Oma de Vriess zette een lp op en Rico begon zachtjes te dansen op zijn nieuwe zitstok met zijn nieuwe veren pracht met maja luchtje, en begon zijn geliefde lied te zingen. Terwijl Rico zong, begonnen de opa's en oma's te dansen met elkaar. De mensen die niet meer konden dansen, zongen zachtjes mee. Eindelijk was het bedtijd, en de bewoners namen afscheid van Rico.

Rico kroop in zijn nieuwe papagaaienhuisje tegen zijn vriendinnetje aan, en viel gelukzalig in slaap....