nooit meer dat gevoel (kerstflarden)

nooit meer dat gevoel

nu alleen

nog de kerstdagen door

zonder dat je

mijn hart aanraken zal

even uit evenwicht

even niemand

om me heen

nooit meer dat gevoel

van samen zijn

samen de boom opsieren

niet meer samen

aan de kerstmaal

gek is het eigenlijk

dat het zo

soms ineens

anders gaat

kerst is aangezet

van Dolly Parton

tot aan Band Aid

draait de weken

voor kerst

mij de oren

van mijn hoofd

ik draai de platen

helemaal grijs

totdat de kerst

zijn eigen weg

zal gaan

we eindelijk weer

normaal

kunnen leven

zonder al die

versierselen

dat lijkt

me helemaal

fijn

stille kerstmaal

de plek aan de tafel

waar ze altijd zat

ook in de laatste periode

waarin ze alleen nog

in haar eigen wereld was

waar we haar moesten

voeren

omdat ze zelf niet meer

begreep hoe ze moest eten

hoe ze alles versmeerde

omdat ze hoe dan ook

haar best deed

die plek aan tafel

is nu voor altijd leeg

ondanks dat we weten

dat het beter is

dat ze er niet meer is

is het stil tijdens de kerstmaal

iedereen weet van elkaar

dat men haar

mist

commerciële woorden

hoor de muziek

het klinkt in het

ene oor

de andere verlaat

het weer heel snel

de woorden van

de zangers

van de kerst

die raken me niet echt

ik hoor liever

een stem die

oprecht

vrolijk kerstfeest zegt

stil verlaten huis

het huis

eens zo vol

met alles

wat kerstfeest

kon zijn

ineens

nu leeg

zonder gezelligheid

zonder sfeer

zonder iets

dat vrede brengt

het huis

eens zo vol

met liefde

de kribbe en de stal

ineens is er niets meer

het ouderlijk huis

waar ik zo graag kwam

is inmiddels

een bouwval

twinkel

kleine sterren

die overal

stralen

in de ogen

van het onschuldige kind

zomaar zijn ze

ontstaan

omdat ze weten

dat de liefde

vrede brengt

naalden in het liefdesnest

soms word mijn liefde

voor jou met

stomheid geslagen

zoals nu met kerst

jij die moet gaan werken

op kerstnacht

ik had het natuurlijk

kunnen weten

het duurde erg lang

voordat jij

klaar was met

je om te kleden

na de kaarsen te

hebben aangestoken

voor de mensen

die eenzaam

en me zo

dierbaar zijn

wilde ik ons

liefdesnest gaan

betreden

totdat ik

een berg ontdekte

op het bed

onder de

dekens

had jij een versierde

dennenboom

neergelegd

incluis piek en ballen

bestrooid met engelenhaar

met een kerstkaart

waarop je had geschreven

deze kerst

ben ik vrij

om alleen bij jou

te zijn

Verderlicht

Dansen

Als een

Veertje

In de wind

Vliegend

Van hier naar daar

Vederlicht dansen

Door het leven

Door het nieuwe

Jaar

Het lichtpuntje

De lichtpuntjes

In mijn leven

Die er altijd zijn

Die ik elke nacht

Weer zie

Even aanraak

Met mijn dromen

De belofte

Van het licht

Dier er

Altijd is

De knipoogjes

Van de maan

Die naar me straalt

Laat deze kerst

Een kerst vol

Lichtpuntjes zijn

het heeft geen zin om op de klok te kijken

de uren van dit jaar

verstrijken langzaam

de tijd kent

zo zijn eigen dwangmatigheid

ik moet er soms naar luisteren

ik moet het soms aangaan

de uren zijn niet van mij

ik mag er alleen

deelgenoot van zijn

ik kijk

ik vraag

en weet

het heeft geen zin

om naar de klok te kijken

de tijd verstrijkt

zo is het weer

het einde van het jaar

het kind bij de kerstboom

Stil kijkend

naar de ballen

met hun weerschijnend licht

kijkt hij rond

neergelegd

in een kribbe

waar hij ook

omringt met hooi

een ezel en een os

ligt

vraagt hij

met zijn ogen

aan ons

wat er nou

werkelijk

mis in

de wereld is

zo heeft opa ook kerst
Drukke dagen voor de kerst
boodschappen doen
hollen en vliegen
dan het feest voor hem
het maken van kerststukjes
omdat hij dat zo graag wil
samen aan tafel
hij aan het stoeien met
dennengroen en hulst
met versieringen
om een mooi bakje te maken
hij kijkt heel erg
gespannen
van de inspanning
hangt zijn tong uit de mond
onze kleine jongen van zes
dan kerstavond
optuigen van de boom
de ballen
elk met hun eigen verhaal
de piek die hij
torenhoog erop
mag zetten
de kerststukjes
staan door het huis verspreid
maar die van hem staat
gewoon nog waar hij hem
heeft gemaakt
ineens zomaar
staat hij daar
met zijn jas aan
helemaal klaar
we kijken elkaar aan
hij vraagt of we
met hem mee gaan
we volgen hem maar
hij draagt zijn
kerststukje trots
in zijn armen
we lopen
door menig straat
dan ineens
staat hij stil
bij het kerkhof
waar zijn opa
begraven ligt
hij opent het hek
kijkt wat bang
maar gaat toch
naar het graf
helemaal achteraan
veegt een klein stukje
schoon van het graf
zet zijn kerststukje
er vastberaden neer
ontsteekt de kaars
en kijkt ons aan
zegt dan
zo heeft opa ook kerst
en weet hij dat ik hem
zo vreselijk mis
ik strijk door zijn haar
voel de arm van mijn
maatje voor levenslang
om me heen
huil de tranen
die al maanden niet meer
willen komen
ineens, zomaar
omdat ik nog elke dag
zo mijn vader mis
omdat hij de dingen
zo goed kon verwoorden
zo goed doorzag.
Samen met mijn
twee mannen
terug naar huis
mijn hart vrij van verdriet
deze kerst
is door mijn kleine man
een kerst zoals ik
hem nog nooit
eerder heb gezien

 

de sleutel van kerst

een eenzame traan

bevroren op mijn wang

kerstmuziek

die me niet meer raakt

witte wereld

van nep sneeuw

gebraden kalkoenen

meer water dan vlees

witte en rode kaarsen

die nauwelijks nog branden

kerstboom

van plastik met nep dennengeur

ineens

zomaar

jouw hand die me aanraakt

het hart dat vraagt

ineens zomaar

een bewaarde sneeuwvlok

uit de diepvries

een kleine dennennaald

gevonden ergens achter de bank

kaarsen met sfeer die branden

kerstmuziek

gezongen live door een koor

kalkoen

terug in het hok

we eten vegetarisch vlees

je kus die

mijn traan ontdooien laat

ineens weet ik het

de sleutel tot kerst

ben jij dit jaar

Kerstdroom

de gouden sleutel

tot kerst ben ik

ergens verloren

onderweg

in dit leven

ik heb al overal gezocht

maar mijn hart

wil niet ontdooien

mijn gedachten

dwalen ergens

waar ze niet meer mogen zijn

dromen van het hart

dat niet meer klopt

dat niet meer vraagt

in mijn kerstdroom

raak je me

nog heel even

heel licht aan

kerstdroom (2)

zacht en teder

de sneeuwvlok

die valt

de kilte buiten

brengt de warmte

voor een ieder

in mijn hart

hoop is vervlogen

alle kaarsen doofden

de liefde

de vrede

het geluk

alleen hoop

bleef branden

met de mededeling

dat hij de liefde

de vrede

het geluk

weer kon

laten branden

maar hoe ik ook keek

hoop bleek

vervlogen

door de tijd

 

kerst

het is kerst

voor het eerst

een boom opgezet

mooier en groter

dan ooit

meer versieringen

meer glans

meer hoop

de sfeer van kerst

in mijn huis gehaald

om te ontdekken

dat de eenzaamheid

nu nog meer

om me heen

straalt

kerstmuziekjes

overal om me heen

klinken de liedjes

over kerst

over het samen zijn

ik hoor de mensen zingen

de liederen

die in hun hoofd

hangen bleef

ik voel de liefde

overal

zo zou kerst

eigenlijk altijd

moeten zijn

de sleutel tot  (de) kerst (droom)

deel 1

de sleutel

(advent)

vier kaarsen

staan te wachten

totdat de dag komen zal

dat alle kaarsen branden

in de hoop

dat  jij

na een jaar

weg te zijn geweest

altijd blijven zal

deel 2

naar de kerst

( kerstavond)

ontstoken

duizenden lichtjes

om jou naar

mij te laten komen

om je er te laten zijn

de weg verlicht

wachten tot

jij thuis

zal zijn

deel 3

( de kerstdagen)

eerste kerstdag

hollen naar de ouders

samen praten

samen zijn

eten en drinken

zoals het zal moeten zijn

tweede kerstdag

samen met elkaar

aandacht voor elkaar

niemand van buitenaf

die ons bereiken kan

verzonken

verbonden

in onze kerstdroom

met elkaar

het kerstkado voor jou was goed

mijn kerstboom

opgetuigd

omdat jij toch

langskomen zou

er zou zijn

maar er niet was

jouw kerstboom

samen de ballen

uit gezocht

samen alles bedacht

opgetuigd

maar die ik ook nooit zag

wegens tijdgebrek

wegens het niet mij willen zien

het kerstkado voor jou was goed

toen je hem ineens zag

hij hem wel mocht zien

ik voelde me daardoor

deze kerst

eenzamer

dan alleen

hoor de engelen zingen

hoor de engelen zingen

hun liederen

helder en klaar

ik brul er maar

wat doorheen

omdat ik

die engelen

niet echt

goed kan verstaan

het is kerst 2004

deze kerstavond

waarin ik misschien

sta aan het begin

van een heel nieuw leven

van een heel nieuw gevoel

deze avond zal

naast het besef

dat er niet genoeg is

geweest

in  2004

er misschien voor zorgen

dat ik anders

deze kerst doorleef

in de nacht van lichtjes

de nacht van lichtjes

steek ik aan

op het balkon

diverse lampjes

om zo het leven

te laten weten

dat ik er ook nog ben

de nacht van lichtjes

spreek ik langzaam

mijn eigen verhaal

tegen de sterren

de maan

ik spreek met

stilte de woorden uit

heb me lief

dit kerstfeest

geef me alleen

maar goeds

ik denk aan kerstfeest

als feest van licht

als feest van verbroedering

als feest van gevoel

als feest van er zijn

als feest van er willen zijn

ik denk aan kerstfeest

als feest

soms vol eenzaamheid

dit kerstfeest

alle geliefden

ten spijt

ik stuur jullie

mijn kerstgroet

via licht in de nacht

stuur mijn liefde

omdat ik

nog altijd jullie koester

omdat jullie kostbaar zijn geweest

dit kerstfeest ook

een groet aan de mensen

die langs kwamen

om mijn hart

even maar

aan te raken

maar weer gingen

omdat het niet ging

dit kerstfeest is de opening

naar iets nieuws

omdat ik nu zelf

weg ging

kerstnacht en dan onderweg

kerstnacht

en dan onderweg

naar ergens heen

kerstnacht

storm en regen

sneeuw dat valt

maar jij

komt naar mij

omdat jij bij

mij wilt zijn

kerstmuziek dat speelt

er speelt kerstmuziek

overal

ik hoor het

op straat

ik hoor het in mijn hart

er speelt kerstmuziek

door engeltjes gemaakt

ik hoor het aan

ik voel het

ik merk het

ik ben er helemaal

op gericht

ik hoor het

nu ik niet meer

aan jou denk

heb je rudolf meegenomen

voor jou

meegenomen

een vingerpopje

dat als kerst voor jou

moest zijn

die je zou zetten

op een stempel

die je weg geven zou

ik vraag me af

of je hem hebt

meegenomen op reis

omdat jij wilt

dat ik er ook

bij zal zijn