Sportdag

 

Het moment was er, we hadden een sportdag met klas 1 en 2, in de ochtend klas 2, in de middag klas 3, ik had me opgeworpen dat ik wel als teamleider met een groep wilde, maar helaas werd me dat niet gegund en mocht ik bij het softbaltournooi staan, dat is veel beter dan dat ik bij voetbal sta, dat is nou niet echt mijn ding.. dus ik vond dit een prima iets..

Keurig op tijd was ik er, ik had nog even mijn lange broek aan getrokken maar zag als gauw dat dat niet echt nodig was, dus op de parkeerplaats even snel van broek gewisseld zodat ik met mijn korte broek het veld op kon. Wel had ik mijn trui aan voor het geval dat het koud zou zijn..

Bij aankomst was er al een collega's en al vele collega's van de sport waren bezig met het opbouwen van de velden.

We begonnen stipt om 8.45 en dat was top, ik stond met 2 collega's bij het softbal, ik begreep er eerst geen enkel klap van, maar ach als je lang genoeg kijkt zie je genoeg en ga je het spel begrijpen, dus dat heb ik maar gedaan, goed gekeken.. en we verdeelden de taken als snel. het was simpel, mijn collega riep wijd of slag, de ander herhaalde dat en ik schreef de punten op en hield in de gaten of hij wel of niet in was.

Dus met de tweede klassen hadden we al snel de boel duidelijk, maar het punt was wel dat er veel leerlingen niet waren met als gevolg dat we dus daar echt door in de problemen kwamen, dus op een gegeven moment waren we gewoon bezig met het spel en we deden maar wat wat natuurlijk niet de bedoeling was

De zon begon behoorlijk te schijnen en te branden dus totaal tegen mijn gewoonte in heb ik me ingesmeerd terwijl ik dat echt niks vind.. doe ik nooit, achteraf ben ik er wel blij om want ik ben me toch een partij verbrand door de zon.. afschuwelijk.  maar goed dat is iets van latere zorg.

Nadat de tweede klassen waren hadden we een pauze waar ik heerlijk heb gegeten, onze unitleider, zorgde voor water etc maar ook voor ons een ijsje. zo lief en zo aardig.. dat maakt het werken op deze school zo leuk altijd.

Daarna kwamen de eerste klassen, en wat heb ik van deze gasten genoten wat speelden ze het spel geweldig en wat hadden ze een lol, ik heb genoten, en ze waren heel fanatiek soms bij het onsportieve af.. maar goed dat heb ik  natuurlijk behoorlijk  aangepakt.

We waren al om 14.00 klaar maar we moesten dus door tot 15.00 dus wij weer met de groep aan de gang en dat deden ze zonder te mopperen etc, ze gingen gewoon ervoor. prachtig

we kunnen dan ook terug kijken op een mooie dag me elkaar.. en met een stralende dag.. en wat was het warm... en wat is iedereen verkleurd..  en verbrand 

Valencia dag 3

 

Nou de dag waarop de hel open gaat is aangebroken… ik moet in een kanarie gele regenjas… ik zal dus vanaf nu de hele vakantie als het hoost in het geel lopen… en nee er komen geen beelden van .wel knaag er ergens in mijn achterhoofd als ik maar terug kan vliegen vrijdag, de voorspellingen zijn nou niet echt volop zon. Maar volgens Ankie regent het niet want als ze uit haar raam kijkt dan is het droog… ik zei nog bij mij ook.. maar toen ik wat later uit het raam naar boven keek zag ik dat er een dak boven zat.. niet handig. vandaag gaan we naar het museum wat eigenlijk de trekpleister is van Valencia een lange wandeling door het park, en later op de avond met de catamaran de zee op.. later toen we het geboekt hadden bedacht ik me dat ik best wel snel zeeziek wordt.. dus denk dat het een lange anderhalf uur gaat worden. En ach de regen.. we wilden ook wel een keertje een stad in de regen meemaken, kan dat ook van de Bucket list af.. een overstroming staat niet op het lijstje dus dat gaan we even niet doen. 

Balen de hele blog was af maar helaas verdwenen naar nergens heen. 

Na het ontbijt zijn we de stad in gegaan naar de centrale markt omdat Ankie, ondanks dat we er al waren geweest geen dooie vis had gezien.., dus we moesten en zouden maar de centrale markt om een dode vis te zien… ik heb me als vegetariër opgeofferd ben meegegaan en heb de neiging onderdrukt om me op de grond te werpen en in snikken uit te barsten omdat al die vissen gestorven zijn.. ik ken mijn beperking. 

Nadat we de lucht van vies in onze neusgaten hadden gehad zijn we naar de kathedraal terug gegaan om daar de toren van 305 treden te beklimmen, tenslotte moet je ook een werklust hebben. Ik wilde hoe dan ook had ik bedacht mijn punten halen zodat ik een gratis  bol. Com bon kon krijgen, helaas moest je niet 3 maar 4 punten hebben dus daar gaan we nog een keer een week er tegenaan. 

Na de toren en de stad van bovenaf te hebben bewonderd gingen we naar het park. Om via het park naar het mooie architectonische Cuitat de les Arts i de les ciencies. 

Voordat we gingen wandelen besloten we om onderweg ergens een gebakje te eten dat werd een Oreo gebakje. Heerlijk. Daarna een prachtige wandeling door het park. Langs Guilvers park wat een geweldig speelparadijs is. Geweldig. Om uiteindelijk aan te komen bij het gebouw.. prachtig we keken onze ogen uit. We besloten om naar het Oceanium te gaan. Prachtig complex met vissen. Het mooiste vond ik natuurlijk het gedeelte bij de haaien, daarnaast het gedeelte Antarctica met de witte dolfijnen en de pinguïns. Prachtig.

Nadat we dit allemaal hadden bewonderd zijn we naar onze laatste activiteit gewandeld een tocht op een catamaran op zee met mogelijkheid van foto’s bij ondergaande zon, een tocht van  anderhalf uur. We moesten ons om 20.00 melden. Dus toen we er bijna waren zijn we ergens gaan eten, heerlijk gewoon een pizza. Daarna naar de afgesproken plek om te ontdekken dat onze invulling niet klopte we hadden bij de omschrijving een totaal ander beeld. Er waren 100 mensen, een gedeelte moest op stukken zeil zitten op de voorkant, en daar ging de tocht, over woelige baren en met vooral veel party party.. ik kwam tot de ontdekking dat wat ik kennelijk had verwacht ineens een soort van boottocht door de grachten van Amsterdam erg toeristisch maar ja ik kan ze niets verwijten we kregen wat ze boden en zij zijn niet Verantwoordelijk voor wat ik er van maak in mijn hoofd. De dag was volmaakt 20.000 stappen en 1731 Cal verbrand 

 

Valencia dag 2

 

Het voordeel van in  dit hotel slapen is wel dat je ontdekt dat je met je hoofd op een steen kunt slapen, dat je ook op een plank in slaap valt en dat je ook went aan weinig over je heen.. dit bied perspectief voor in de toekomst.   Maar ik hou niet van kamperen …. Daarnaast ontdek ik ook ( ik slaap in de  Kate Perry kamer, alle kamers in dit hotel zijn vernoemt naar een artiest of popgroep, dat ze wel erg krakkemikkig is. Er is geen warm water bij de wastafel, als je hem laat leeglopen dan lekt de afvoer, de toiletpot staat los dus als je je billen wil afvegen dan klapt de toilet pot naar rechts .. je moet er wel scheef opzitten omdat de pot tegen de muur staat. Daarnaast is het zo gehorig dat je dus de buren hoort snurken alsof hij naast je ligt.. naast een nadeel dat je er wakker van wordt is het ook iets om van te leren hoe het is om weer eens naast iemand te liggen, het is om in kleine stapjes te wennen.. daarnaast hoor je ook naast het snurken een compleet concert aan winden die de buurman laat op het toilet… ik tel mijn zegeningen van het alleen zijn… .

We hadden om half 9 afgesproken om te ontbijten, mooie tijd toch iets van uitslapen, dus ik was keurig op tijd klaar, kopje thee gedronken en ook meteen de kiwi van de ochtend genomen. De snackgroente die ik mee had heeft de vlucht niet zo heel fijn overleefd, het is inmiddels groentepuree.. 

Het ontbijt is wat je noemt bijna voedzaam, zeker niet milieu bewust, maar je kan er prima mee door. Alles is voorverpakt, er is geen kaas etc alleen jam, honing boter. Daarnaast staan er wat kant en klare pakjes met vruchten yoghurt en wat cereals..en er is koffie en thee.. dat is het. Dus je hebt weinig keus, al mis ik wel het eitje.. maar dat eet ik thuis  ook niet in de ochtend, en we hebben heel Nederlands meteen ook maar wat dingen, het was tenslotte toch al voor verpakt spullen meegenomen voor onderweg. 

Zoals te verwachten wilden we de wandeling maken vanaf en stadhuis naar het postkantoor. Daar was veel architectuur.. nooit gezien we vonden het station leuker in de stijl van jugendstil daarnaast was de stieren arena. We besloten om ons programma te vervolgen namelijk naar het volgende punt, laten we nu langs een pracht gebouw lopen in barok stijl 2.0 dus dit bleek een museum te zijn. Wij naar binnen een voormalig paleis… Ankie gratis dus die heeft haar fles wijn voor vanavond verdient. We liepen door het museum en kwamen tot de ontdekking dat dit nou juist het museum was waar we echt niet naar toe wilden.. het keramiek museum .. .maar het was wel aardig .  Vooral de tentoonstelling van de sieraden was erg mooi, al zaten er veel ondraagbare sieraden bij. Daarna gingen we aan de koffie, heerlijk terwijl ik de bestelling deed raakte Ankie in een gesprek die verbazend veel op mijn collega en vriendin Els leek, die hier ook op vakantie is. Het was haar niet 

Onderweg kwamen we een kerk tegen die zijn we ingegaan en ook de toren beklommen om te ontdekken dat je boven uit je verschoning waait. 

Daarna waren we eindelijk waar we wilden zijn, een gebouw met grote pilaren in een zaal ( de lonja de la seda), verder was het gebouw aardig om te zien, toch was de verwachting groot dus kon het alleen maar teleurstellend zijn en dat was het ook.  Gelukkig zat de Kathedraal er tegenover besloten we meteen deze naar binnen te gaan en te gaan kijken. Ook prachtig.  Het begon wat te regenen dus wij aan de paella, ik de vega heerlijk. Daarna zijn we naar de Romeinse stad gegaan onder de grond ook maakt dit indruk als je het ziet. Ik kan daar oprecht van genieten .  Terwijl we daar liepen was er volgens mij iemand heel boos omdat we niet de kerk nog een keer zijn ingegaan en liet het dus keihard regenen… en donderen. Heb mijn heil in de souvenirshop gezocht. Meteen 2 x een paraplu gekocht en ook een waaier voor Laura.

Op een gegeven moment waren we het wachten zat dus besloten we om maar te gaan lopen dan maar nat. 

We kwamen aan bij het Ivam. Het moderne kunst museum van Valencia, vol verwachting klopt ons hart het gebouw schept verwachtingen, helaas vielen de exposities wat tegen, maar we liepen droog en warm, dus dat was prima. En toch weer wat kunst gezien samen. 

Na het bezoek aan het museum zijn we maar aan de koffie en thee gegaan.. en gekeken naar de regen. Toen het droog was zijn we zelf gaan dwalen door de wijk Carmen, prachtig. Weer zoveel mooie dingen gezien. Uiteindelijk hebben we voor de regen twee gele regenjassen gekocht, helaas was er geen doorzichtige of zwart dus ik loop morgen in het geel stok ongelukkig te wezen. Heb Ankie dan ook verboden om een foto te maken van mij . Daarna aan de tapa's heerlijk gebakken groenten met geitenkaas. Als toetje een ijsje een gewoonte die er in geslopen is tijdens Berlijn en we blijven het doen even een ijsje aan het einde van de dag. 

Valancia dag van vertrek naar Valencia

 

Je bedenkt het niet van te voren, je denkt alleen maar, kom laten we op vakantie gaan. Je zoekt een bestemming en klaar denk je.. je zoekt een mooie vlucht uit, mooie tijd ook, zodat je op tijd in Valencia bent, namelijk al aan het begin van de middag, dan heb je tenslotte nog wat aan je dag.. totdat je beseft, als je alles al geregeld hebt, dat het dus niet zo heel geweldig is.. je vliegt om 7.20 dus je moet om 5.20 door de douane heen.. en juist om half 4 op.... dat is wel even heel erg slikken ,maar goed, het is hopelijk zo dat je bij je hotel bent dat je dan meteen even op je kamer kan liggen om bij te komen.. en anders gaan we dinsdagmorgen maar uitslapen...

 Het plan was goed, de gedachte ook de uitvoering toch wat minder, het opstaan om 3.15 en dan ook nog haasten omdat je niet te laat wilt zijn, laatste spullen inpakken, wc in de chloor, de boel nog even afsluiten en dan gaan , in de bus was het niet geweldig, ik zakte compleet in.. mijn hemel dit gaat een lange dag worden .  Het vreemde is dat je dan heel veel eet op een dag dat je vroeg op bent. 

Het begon al bij Schiphol, we konden de douane niet vinden, hoe blind, kom er diverse keren per jaar maar het wilde niet zeggen dat ik het weet. Daarna pakte Ankie de andere roltrap dus ik zei al daar gaat het al mis… nou dat bleek wel in de loop van de dag. In het vliegtuig zaten we al uit elkaar. Daarna op het vliegveld konden we de uitgang niet vinden en niet alleen wij, een hele kudde met ons. Uiteindelijk gevonden daarna moest er een kaartje gekocht worden, helaas lukte dat niet helemaal, mijn pas werd niet geaccepteerd, de 50 euro van Ankie ook niet, kortom balen, daarna bij een andere automaat waar je contactloos kan betalen gegaan, terwijl we in de rij stonden heb ik alvast wat rond gekeken hoe het moest. Gevolg het is gelukt. Super blij en tof. Dus met onze kaartjes in de metro, tenminste Ankie in de metro, ik niet want de deuren gingen voor mijn neus dicht.. en dat ken ik vanuit elke stad, deur dicht metro rijd weg. Dus ik zwaai naar Ankie, het teken tot de volgende station en ik sta te  wachten totdat de trein gaat rijden, nou mooi niet, dus ik doe een poging en ineens is de deur open.. heel bijzonder dus ik kon nog met de tram mee.

Je staat wel ff stom te kijken, maar ik besef me ook dat het zo anders is, als de metro deuren dichtgaan dan kan je niet meer mee, nu dus wel blijkt , later besef ik dat we aan het begin punt stonden en dan is het logische dat de deuren open en dicht kunnen, hoe stom bedacht.

Gelukkig komt alles op zijn pootjes terecht en waren we toch mooi in de stad. Zelfs de goede halte gevonden. Het vinden van het hotel was nog ff een dingetje, ik als postduif met oriëntatie problemen bedacht hoe we moesten lopen, dat ging goed totdat we wat gingen drinken, met het bekende snackje uit Spanje. Daarna gingen we dus lopen en prompt gingen we de verkeerde kant op, het is een gave.. uiteindelijk kwamen we dus op plekken ook mooi maar niet de bedoeling, totdat ik weer eens keek had ik toch weer eens links en rechts door elkaar gehaald. Maar goed we zijn er uiteindelijk gekomen. We zijn daarna bij het hotel gekomen, om in te checken we konden er niet meteen naar de kamer. Dus wij de stad in al de eerste streetart gespot prachtig. nadat we rond 14.00 naar het hotel zijn gegaan om naar onze kamer te gaan, hebben we meteen de mogelijkheid aangegrepen om even te rusten, als een blok geslapen. Net op tijd wakker. Dus de stad in om naar de afgesproken plek te gaan. We vonden het zowaar heel snel. Daar aangekomen zijn we nog even de kerk van de Maagd in gelopen, we mochten ondanks onze  verloren maagdelijkheid naar binnen, achteraf niet gek wat we haalden de gemiddelde leeftijd behoorlijk naar beneden.. en geloof me die anderen waren ook geen maagd meer. Prachtige kerk ook met alle witte bloemen.. 

daarna naar de afgesproken plek voor de freetour over streetart. We vonden onze gids behoorlijk snel met zijn oranje paraplu. Leuke vent ook die ook veel wist. Dus we hebben dik 2 en een halve uur met hem en een groep gelopen door de wijk Carmen die regelmatig overstroomt. Maar wat een kennis had deze gids en wat was er veel om te zien. Ook de murals, de graffiti en de inmurals. Als ik het woord goed heb onthouden. Dit zijn dus de kunstart objecten die op een muur worden geplakt zoals tegeltjes etc. Erg leuk om te zien. En omdat ik dit niet wist weer iets geleerd. De tour ging langs  verschillende streetart maar ook de Wall of Shame, deze heet zo. Hij zit vol met protest teksten etc omdat op deze plek waar heel veel mensen woonden het museum voor de moderne kunst moest komen.. maar die is er nooit gekomen… alle oud bewoners moesten andere huizen huren en ook andere banen zoeken .. als herinnering aan deze foute beslissing is er een muur van schaamte gemaakt en ergens ligt een koffer van steen als symbool van wat er is gebeurt.. prachtig. 

Ook zijn we langs gekomen bij het Kattenhuis . Hier wonen katten. Ze krijgen er eten en onderdak zo leuk. 

Na deze tour was ik 1000 foto’s rijker. Veel indrukken en iets van ik moet terug hier. Zijn we tapas gaan eten, ook om de voetjes wat te laten rusten… heerlijk gegeten om daarna nog ergens een ijsje te halen en naar het hotel te gaan.. wat een heerlijke dag was dit. 

De kamer is klein. Slaap wel in de Kate Perry kamer.. het toilet staat zo dicht tegen de muur dat ik scheef op het toilet moet zitten… maar ach het is te doen. 

Luther the falling sun ( film)

Wat heb ik genoten van deze film op Netflix, spannend en onderhoudend, ik kan deze film enorm aanraden

 

 

recencie van de film

 

Regie: Jamie Payne | Scenario: Neil Cross | Cast: Idris Elba (John Luther), Cynthia Erivo (Odette Raine), Andy Serkis (David Robey), Dermot Crowley (Martin Schenk), Thomas Coombes (Archie Woodward), e.a. | Speelduur:130 minuten | Jaar: 2023 

Detective Chief Inspector (DCI) John Luther is terug. Na vijf seizoenen mag Idris Elba opnieuw zijn grijze tweedjas en rode stropdas uit de kast trekken om de rol van de gekwelde, gedreven en vaak buiten de lijntjes kleurende rechercheur te vertolken. Dit keer in de vorm van een speelfilm waarin hij jacht maakt op een psychopathische seriemoordenaar, die zijn slachtoffers door een leger hackers laat uitzoeken, om hen vervolgens met hun online geheimen te chanteren en in zijn zieke val te lokken. 

Dat Luther daarvoor eerst uit een zwaarbewaakte gevangenis moet ontsnappen is slechts een detail. Op vrij eenvoudige wijze komt hij op vrije voeten en vanaf dat moment begint een kat-en-muisspel op meerdere niveaus. Luther zit achter de schurk aan, zijn oud-politiecollega's doen hetzelfde, terwijl ze ondertussen ook hem willen arresteren. Want ondanks zijn goede intenties en kwaliteiten, blijft hij een ontsnapte gevangene. Tot die tijd maken ze slim gebruik van hem, want vinden ze Luther dan vinden ze hoogstwaarschijnlijk ook de dader.

Deze duistere thriller blinkt niet altijd uit in geloofwaardigheid, net als de serie. Luther komt altijd met erg veel weg. En terwijl het voltallige rechercheteam nog in het duister tast, doorziet hij halverwege het verhaal op magische wijze de denkwijze, motieven en volgende stappen van de dader. Het maakt hem die zogenaamd briljante rechercheur die in het hoofd van seriemoordenaars kruipt, toch vraag je je af hoe hij ineens bepaalde verbanden legt en dingen weet. Het gaat allemaal net iets te makkelijk, te toevalligToch zit dat het kijkplezier niet in de weg. De sfeer houdt je op het puntje van e stoel en het acteerwerk is weer sterk. Niet alleen Elba blinkt uit, ook Andy Serkis doet het goed als de gestoorde antagonist. Helaas laat zijn personage de kijker na afloop met veel vragen achter over zijn daadwerkelijke motieven en eigenaardigheden. Waar komt bijvoorbeeld die obsessie met de muziek van Diana Ross vandaan? Dat is overigens niet de schuld van Serkis, maar dat de makers deze losse eindjes laten bungelen is een gemiste kans.   

Op een paar na zien we weinig bekende gezichten terugkeren. Dat is ook niet zo gek als je bedenkt dat bijna al Luthers directe collega's en geliefden in de loop der seizoenen zijn vermoord. Toch is er een personage dat gevoelsmatig mist in deze film en dat is zijn psycho-liefje Alice Morgan, destijds fantastisch neergezet door Ruth Wilson. De interessante dynamiek tussen die twee liep als een rode draad door de serie heen en ondanks dat het vrijwel zeker niet meer kon, hoop je toch dat ze ineens ergens opduikt.  

Een afgeronde serie vervolgen met een film is meestal geen recept voor succes. Toch doet Luther: The Fallen Sun een goede poging met dezelfde schrijver en een regisseur die eerder vier afleveringen van het laatste seizoen voor zijn rekening nam. Een slimme zet, want de film ademt eenzelfde sfeer en stijl uit, maar dan met een veel groter budget dat vooral gebruikt lijkt voor een aantal spectaculaire actiescènes. Nieuwe kijkers kunnen trouwens redelijk makkelijk instappen, het verhaal staat genoeg op zichzelf om geen voorinformatie nodig te hebben. 

Wel wordt duidelijk dat de avonturen van Luther beter uit de verf kwamen tijdens de loop van een seizoen. Daarin konden de makers echt de tijd nemen voor de opbouw van personages en het ontrafelen van de mysteries rondom onopgeloste moordzaken. In de film resulteert het ontbreken van die tijd in een redelijk volgepropt plot waardoor een bepaalde diepgang mist en overgangen soms te gehaast aanvoelen. 

Het open einde laat trouwens veel ruimte over voor speculatie. Is dit een opmars naar een volgende film? Als het is wat het lijkt, zijn de mogelijkheden om het verhaal te vervolgen eindeloos. Elba is inmiddels behoorlijk één geworden met zijn personage, dus als hij toch niet de nieuwe James Bond gaat worden, kan hij absoluut nog vooruit als DCI John Luther. En mits de makers kritisch zijn op wat ze in een twee uur durende film kwijt kunnen en opnieuw een sterke thriller schrijven, zullen de fans hoogstwaarschijnlijk naar deze charismatische anti-held blijven kijken. 

Floris de vijfde pad ( etappe 12)

 

De smaak te pakken, in mijn hoofd, de route moet af, zodat de bundel over Floris de vijfde pad, met de flarden en foto's van het pad, ook af raakt..  na dit pad etappe, die niet hoog aan geschreven staat, ik las al dat de door mij gehate vele asfalt wegen wederom de orde van de dag zijn bij dit pad, tevens is het zo dat blijkbaar het heel saai is omdat het alleen maar door vlak land gaat, weinig bosrijk gebied, of de door mij zo geliefde modderige paden.. het is niet anders.. het hoort er bij, wel vind ik dan altijd jammer dat een pad zo gaaf begint en dat aan het einde ineens blijkt dat het pad dan minder leuk gaat worden. dat heb ik nog nooit eerder gehad..  Wel dat bij verschillende paden saaie stukken zaten, dat kan ook niet anders maar twee saaie stukken achter elkaar vind ik wat veel... maar ook dat hoort er bij, denk vaak, ach al die wandelpaden zijn net je leven, vol met ups en downs met mooie dingen en soms ook saaie dingen..  maar dat maakt het ook bijzonder leuk om dit soort paden te lopen.

Dus om 6 uur uit mijn bed om om 10 voor 8 de trein te pakken naar bergen op zoom om vandaar uit door te reizen  naar Dinteloord. Tot dus ver gaat het goed, het is gelukt zit in de trein heerlijk op weg naar het begin punt van deze route . 

Bij aankomst in Dinteloord is het eerst nog een behoorlijke tippel naar het beginpunt maar dan gaat het echt beginnen met deze tocht. Zoals al omschreven dit was niet het leukste stuk van dit pad, toch heb ik er van genoten. De rust en de stilte, door het vele asfalt schiet je wel lekker op, komt er van alles in je hoofd en ruim je op wat er zit. Heerlijk ook omdat je meteen de vakantie heerlijk verwerkt en een plaats geeft. Tevens ben ik al flarden aan het schrijven in mijn hoofd voor het aankomende Symposium in Gorinchem, waar ik elk jaar de eer heb om bij de bloemstukken / het rouw werk flarden te schrijven , ik zie er elk jaar naar uit en de eerste aanvragen zijn al binnen. Bij het wandelen konen er van allerlei gedachten en gevoelens los die ik dan kan verwoorden… misschien is dat ook wel de reden dat ik graag alleen loop. 

Maar er zat ook een stuk tussen, zo onduidelijk dat ik spontaan op mijn knieën ben gaan liggen om de Komoot te bedanken voor zijn duidelijkheid, daardoor kon ik het begrijpen en dus de route lopen. 

Wel over een hek moeten klimmen waar heel duidelijk stond verboden toegang maar nood breekt wet. 

De zelfbediening brug klinkt spectaculairder dan het is…je moet op een knop drukken dan gaan de hekjes open met een bel.. niks bijzonders. 

Daarna weer een lang stuk asfalt maar dan een prachtig stuk langs het water waar hazen renden etc.. genieten. 

 

Uiteindelijk bleek ik ook nog over een stuk van het fort Hendrik te zijn gelopen, weinig van gemerkt. 

Op het laatst het stukje door Steenbergen waar ik naar de bushalte vroeg en meteen iemand had die geen woord Nederlands spreekt.. ik weet ze uit te kiezen. Toch met een goede uitleg en Google Maps kon ik de halte perfect vinden om meteen in de bus te kunnen stappen naar Bergen op Zoom.