vrijdag 31 augustus 2012

SuperClásico (film)


 
Vanavond met vriendin Heleen naar de film geweest, Superclasico, ik moet zeggen het was niet mijn eerste keuze deze film maar het ging mij dit keer om de gezelligheid, nog even een keertje leuk uit met Heleen voordat ze voor een maand met de camper de hort op gaat naar Turkije... en ja ik ben jaloers wat zou ik dat ook graag willen, maar eerst samen naar de film geweest en ik vond de film leuk... ik dacht eerst dat is niks en slappe humor maar wat een mooie diepzinnige dingen zaten er in, wat een paar prachtige zinnen en beelden... het is een film met meer inhoud dan je in eerste instantie verwacht..kortom wederom een aanrader


Recentie van de film:

Regie: Ole Christian Madsen | 99 minuten | komedie | Acteurs: Paprika Steen, Anders W. Berthelsen, Adriana Mascialino, Sebastián Estevanez, Jamie Morton, Dafne Schiling, Mikael Bertelsen, Miguel Dedovich

Iedere voetballiefhebber denkt bij de term Superclásico meteen aan de wedstrijden tussen Real Madrid en Barcelona. Maar ook Argentinië blijkt een Superclásico te kennen, met de hoofdstedelijke derby tussen River Plate en Boca Juniors. Naar deze laatste wedstrijd is de Deense komedie ‘SuperClásico’ genoemd, een film met een vrouwelijke voetbalmakelaar en haar voetballende lover in de belangrijkste bijrollen.

De hoofdrollen zijn weggelegd voor de verlaten echtgenoot van de voetbalmakelaar en hun puberende zoon. Vader en zoon stappen aan het begin van de film in het vliegtuig naar Buenos Aires in een poging het gezin voor een definitieve scheiding te behoeden. In Argentinië valt het gezelschap uit elkaar, waarna de bedrogen echtgenoot kennismaakt met een oververhitte huishoudster en een verbitterde wijnboer, en de zoon zijn hart verliest aan de mooiste museumgids van Latijns Amerika. De moeder en haar voetballende minnaar proberen intussen de echtscheiding erdoor te duwen, vanwege hun eigen trouwplannen.

Het levert een op zijn zachtst gezegd wisselvallige film op. Het verhaal heeft nauwelijks vlees op de botten en de subplotjes leiden nergens naartoe, maar de personages zijn sympathiek genoeg om te blijven volgen. De film kent zijn grappige momenten, met een hotelier wiens principes niet verder gaan dan zijn baliebel en een voice over die soms erg droog uit de hoek komt. Maar er zijn evenzoveel oerflauwe scènes, met een vrijpartij in bad en een verbale clash tussen voetballiefhebbers als dieptepunten. Dat de tango regelmatig opduikt is onontkoombaar, maar de manier waarop dit de eerste keer gebeurt is dan wel weer bijzonder.

De grilligheid zorgt ervoor dat ‘SuperClásico’ in ieder geval nooit verveelt. Wat ook niet verveelt is de visuele stijlvastheid. De warme kleuren en strakke composities bezorgen Buenos Aires een grootstedelijke romantiek die ervoor zorgt dat je zo snel mogelijk het vliegtuig wil pakken. En de op Kierkegaard gebaseerde boodschap – als je niet kiest zal er voor je worden gekozen – is dermate ver weggestopt dat ze nooit hindert. Wat dan wel weer hindert zijn de continuïteitsfouten in het begin.

‘SuperClásico’ is kortom een film die je met hetzelfde gemak kunt bekijken als overslaan. De ergernis is nooit groot, het plezier evenmin. Een aardige, opvallend zelfverzekerde komedie, maar een superklassieker gaan we er zeker niet in ontdekken.


donderdag 30 augustus 2012

Wateroverlast

Toen ik gisteravond terug reed vanuit Leidschendam na een geweldige leuke avond bij de brandweer, belande ik in een enorme regenbui.. onderweg was het hard werken voor mijn ruitenwissers maar ook voor mij om mijn auto op de weg te houden maar het ging met gemak, en om eerlijk te zijn ik vind regen nooit zo erg.. ik heb een prima auto, ik heb een prima bescherming, ik word niet nat en ik zie wel hoe dat loopt. Wel opvallend is het dan dat je start in een enorme regenbui ... maar dat ik bij alphen er niets van merkte, het werd droog.. misschien was het water op of zo.. ik weet het niet....
Toch vannacht in bed werd ik af en toe wakker van de vallende regen en denk dan meteen heerlijk ik lig lekker in bed, want niets is er leuker om in je bed te liggen als het regen... wie herinnerd zich niet dat je in een tentje ligt in de zomer op een camping en heel zacht valt de regen op je dak.. heerlijk vind ik dit.. genieten om eerlijk te zijn.. ik wel tenminste.Vanochtend opende ik de site van nu.nl en zie daar bovenstaande foto staan, en ik vind het opvallend deze foto niet om al het water.. maar wel om die mevrouw die daar in haar rolstoel zit. Ik vraag me meteen af waarom zij daar zit, waarom is zij het huis uitgegaan om op de foto te gaan in haar rolstoel in de enorme waterplas, of misschien dacht ze wel dat ze als ze heel hard ging rijden ook van die geweldige waterfonteinen kan maken met je wielen. Dit vind ik altijd zo leuk om hard door een plas te rijden zodat al het water opspat.. heerlijk en vooral vind ik het leuk, en ik weet het, het is niet aardig, te doen bij een groep fietsers.. heerlijk... maar ik doe dat niet vaak gelukkig, alleen als het regent en als er een plas is..... het blijft een kinderlijk spelletje om eerlijk te zijn maar zo leuk..
Maar terug naar de mevrouw in de rolstoel..  ik begrijp dit niet, ik denk dan die mevrouw is of buitengezet , want ik kan me niet vorostellen dat je je huis uit gaat, in je dure rolstoel om met je kind lekker in de plassen te stampen.. of zo..
maar ik heb dus geen idee. wie helpt


sportkleding

 Sinds ik op mijn sportschool rondloop, staat er al geschreven dat mannen niet in mouwloose t-shirts of halter hempjes mogen lopen.. en dat begrijp ik ergens wel. Kennelijk is de eigenaar van de sportschool een echte hetero en is hij bang dat de man teveel van zijn goddelijk, of soms niet goddelijke lichaam laat zien. Het kan, het mag maar wat mij dan altijd weer stoort is het volgende.. als mannen dat niet mogen waarom mogen vrouwen dat dan wel. Sommige vrouwen lopen er bij alsof ze naar het strand gaan, zo bloot mogelijk, en als het nou een mooi strak lijf is van een jonge dame, kan ik me er iets bij voorstellen dat het voor sommige mannen een genot kan zijn om naar te kijken, maar voor mij als homo man toch vaak wat minder om eerlijk te zijn. Soms zijn er dames bij die dan nog vergeten zijn om op bepaalde plekken de nodige haren weg te halen, en het is duidelijk zichtbaar onder de armen en soms zelfs op andere plekken, waar ik nu niet op inga omdat het dan wel erg onsmakkelijk gaat worden. Ik sta dan op mijn aparaten mijn oefeningen te doen en kijk de boel eens een beetje aan en denk vaak, moet het nu echt zo bloot, zo onsmakkelijk maar ja hat beleid bij mijn sportschool, en bij velen, is kennelijk erg vrouw vriendelijk.Terwijl ik me de kleren van mijn lijf zweet, met mijn t-shirt met half lange mouwen, mijn veel te lange kortebroek, staan vele dames daar met alleen maar een te klein sport tenue aan, wat teveel laat zien, ook dat wat je juist niet wilt zien, en jij staat dan daar als man met een goddelijke bedekt lichaam teveel te zweten en te puffen... want laten we eerlijk zijn als je mocht kiezen tussen onderstaande plaatjes of bovenstaande dan zou ik het wel weten en ik denk met mij velen meer



 

woensdag 29 augustus 2012

De kop is eraf

 
Het is nu een feit. sorry Frans, na 7 weken en toch nog 2 dagen extra, mocht ik vandaag weer beginnen met het geven van waar ik zo gek van ben.. de kids, de pubers, de aankomende pubers les geven. Heerlijk vind ik het altijd...De start is wat minder om eerlijk te zijn, de avond van te voren begint het al wat te kriebelen... en zoals een goede docent betaamt ga je je afvragen of je het nog wel kan.. of je het nog wel snapt en of je nog wel de leerlingen hun naam van vorig jaar nog wel kent.. 7 weken is een enorm gat tussen leerlingen in de klas en weer beginnen.. maar het moet, het zal. Daarover bestaat geen twijfel dat ik moet en ik wil ook wel maar ergens vakantie is zo heerlijk en zo genieten.. Vannacht dan toch enigsinds slecht geslapen, mede omdat ik dan met de vraag worstel of ik het nog wel kan, of ik het wel leuk vind, hoe ging het ook alweer, waar moet ik opletten etc, al die dingen die iedereen zich weer afvraagt net als ik... maar hoe je het ook went of keert, of hoe je het ook gaat doen, het moment komt dat die wekker gaat, altijd te vroeg, en dat je opstaat en dat je naar je werk gaat..... je komt aan in een bijna lege personeelskamer wat ook al niet echt positief is maar ja de collega die er zit is leuk en gezellig dus dat scheelt. En godzij dank zij heeft hetzelfde als mij .. dat scheelt, en dan gaat de bel.. ik moet nu.. het ik mag nu is dan even weg.... maar het is gek opweg naar mijn lokaal, kom ik dan leerlingen tegen van vorig jaar, en derde klassers die meteen blij zijn me te zien, die praten en kletsen etc, en het komt het gevoel van ik mag.. en dan is het moment daar, ik kom bij mijn lokaal er staat een groep leerlingen die hoopvol kijken en dan start ik op.. ik begin met mijn begin zoals ik elk jaar begin, en alsof er geen 52 weken tussen hebben gezeten rolt als vanzelf de tekst met mijn regels eruit.. komt alles vanzelf en ineens sta ik daar zoals ik er het liefst sta, gewoon als mezelf en gewoon zoals ik ben met een grap, een grol , serieus etc, ik noem het en zeg het en dan.. is voor ik het weet de kop eraf.. de les is om.. nog maar 6 uur te gaan... dan zit de eerste werkdag er op en ik moet zeggen het was een heerlijke dag, heerlijk met de tweede jaars zitten te praten over de vakantie , tevens lekker met de nieuwe eerste jaars wat lopen stoeien.. en genoten..
en morgen is een dag van 5 uurtjes les.. geven dus het gaat snel..  en vrijdag 4 uur en dan is het weer weekeinde.. het gaat snel deze eerste week heerlijk...

dinsdag 28 augustus 2012

zal je mijn naam uitspreken in de nacht (flard)





zal je mijn naam uitspreken in de nacht

zal je mijn naam uitspreken
in de nacht
zul je zeggen
dat ik het ben
waarop je wacht
zul je beseffen
als je ineens
je ogen open doet
deze ochtend
dat er van alles
aan het veranderen is
zal je mijn naam uitspreken
in de nacht
zul je weten
dat ik er ben
als je beseft
dat deze dag
je de glimlach geeft
waarop je
al zo lang wacht


maandag 27 augustus 2012

eerste werkdag

 
Gisteren was het dan zover, zoals ik al eerder schreef de 7 weken van niets doen is voorbij.. de 7 weken van doen wat je wilt, de 7 weken van het komt wel zoals het komt, de 7 weken waarbij het boodschappen doen het uitje van de dag is.. en als de dag om is kom je er achter dat je toch nog steeds geen boodschappen hebt gedaan, en dus ga je alsnog naar de patatzaak want je eten is op.. de 7 weken die aan het begin zo eindeloos lang leken en dan ineens pats boem zijn ze om.. en sta je weer aan het begin van een nieuw schooljaar met al zijn facetten, zijn dingen die gaan komen, de dingen die je weer gaat doen, het opstarten van een nieuw jaar waarin je weer de leerlingen  moet leren kennen, waarin je de leerlingen weer gaat uitdagen.. kortom de vakantie is echt voorbij... Was ik vorige week maandag nog even voor proef op school, even de sfeer ruiken nu ben ik er echt ineens.. zomaar echt 100% aanwezig en moet ik het doen.... maar goed, het is goed omdat er een einde komt aan alles.
Vandaag om 9.00 was de opening op een locatie van het schooljaar waar we jaarlijks een bemoedigende speach krijgen,en waar ik jaarlijks al niet naar toe ga.. ik doe het gewoon niet.. ik weiger. Zo niet mijn ding dat gebeuren, dus ik begin elk school jaar met spijbelen... ik ga dan lekker sporten, en zeker toen ik er achter kwam dat ik pas om 12.30 een vergadering had, dus wat moet je al die tijd op school doen.. dus ja ik had het goed voor elkaar, heb heerlijk gesport en genoten van alles.. heerlijk. Daarna naar school waar we een hoop leuke nieuwe collegas hebben die vooral jong zijn en flitsend dus ik denk dat het een goed en mooi jaar gaat worden.. De hele dag staat in het teken van groeten, zoenen en weer praten en vertellen en het is leuk om eerlijk te zijn.. tenminste dat vind ik wel.. ik geniet. ik straal en denk om 15.30 als de tijd er is voor een aftrapborrel dat ik maar naar huis ga... maar toch maar even gebleven.... even maar genoten van mijn begin.. ik heb mijn lokaal  op mijn traditionele wijze begroet, ik heb mijn kantoor, de counselingskamer, ook op mijn traditionele wijze begroet dat ik er weer ben.. en tevens de school, in stilte.. ben overal even langs gelopen om zo te genieten van dat ik weer mag, dat ik weer les mag geven... heerlijk.... ik geniet
laat de dagen met leerlingen maar weer komen.. het is prima vind ik..


De Voet 2 het einde...


De voet gaat week twee in alleen een andere opzet, nu maar per dag, al denk ik dat dit de laatste week zal zijn over de voet en zeker over de voeten die mee deden omdat langzaam de klad er in komt en ik geen voeten meer ontvang en het is goed. het was ff leuk voor de zomer. Dit was de laatste aflevering van DE Voet, en het is goed de voet en ik hebben erg genoten van de voeten die werden gestuurd en de lol die we met elkaar hadden die mee deden aan de voet.. maar het is helaas zo dat er geen foto's meer binnenkomen en dan moet je eerlijk zijn en gewoon stoppen.. en het is goed. maar geloof me ik ga me nu bezinnen op iets nieuws iets anders voor op facebook.. wie weet iets rond kerst... we zullen zien.. in ieder geval iedereen die mee heeft gewerkt, die mee heeft geholpen die mensen heeft geronseld dank jullie wel.. en ik ga verder denken over wat nog kan
 

Dinsdag 21 augustus
 Mijn voet was deze ochtend erg vroeg op  om naar een lotus klus te gaan bij de brandweer in Voorburg en dus daar was de nodige bloederige actie begonnen
wit voetje met au van mij
bij een lotusklus
voetje met au bij klus van mij 


voet in de kinderwagen van kleinkind
van marian
Voeten van vrienden op dinsdag 21 augustus
                                 
deze voeten gingen naar oslo
een film in park theater

voet van vriendin fenny naast gastpedaal
wachten tot de brug dicht gaat
voetje van kleinkind van marian
in hand










Woensdag 22 augustus



De voet zag kunst onderweg naar een klus

voeten van vrienden opWoensdag 22 augustus

voet van vriendin elizabeth
ging aan het werk zoals heel
veel voeten deze week
voet van vriend andre zat
ook te kijken naar zijn
werkingang
op het bankje
voet van vriendin elizabeht
aan het werk in de tuin
voet van ? tijden de pauze


voet van vriendin isabella
nieuwe slippers
voet van jolanda ook aan het werk
vier voeten van 4 vriendinnen, Els
Heleen,Kitty en Ali
op de fluisterboot





voeten van ? in blijde verwachting
van tweede kind
voet van patrica op de bank
voeten van isabella en yvonn
bij de paarden



 Donderdag 23 augustus



 
 De voet had vandaag hoog bezoek uit het hoge noorden, mijn moeder met twee tantes waren op visite.. en we zijn wezen shoppen met elkaa
 
voeten van vrienden op donderdag 23 augustus
 
voeten van vriendin Els
en Stella op de floriade

voeten van vriendin ankie en?
aan de proseco













Vrijdag 24 augustus

de voet is aan het winkelen
 
 
 
en toen hield het op
 
 
 
 

de dag voet en tot ziens voet op maandag 27 augustus....




zondag 26 augustus 2012

Sterren springen(mag joling weg)

Nadat ik in de sportschool tijdens een programma met allemaal dingen over de politiek aan het volgen was, kwam ineens de presentatrice met de opmerking dat het gisteren bij Sterren springen wel heel heftig aan toe gegaan was.. en ze belde met onze Patty Brard die behoorlijk lelijk was gevallen  terecht was gekomen op het water... ze lieten natuurlijk ook nog even het filmpje zien van Patty    waarin duidelijk werd dat het een behoorlijke klapper is geweest. De ontsteltenis bij de presentatoren was groot en ik moet zeggen dat zelfs ik ontdaan was. Dacht wel meteen daar gaan haar botox lippen maar toch..Ergelijk is wel toch dat iedereen beseft wat er is gebeurt en dat Patty totaal niet meer in staat is om nog leuk te doen met los geslagen tanden, en bloed dat terwijl ze naar de kant zwemt Joling zonodige een liedje moet zingen wat nergens op slaat.. helaas..
Het hele programma trouwens is een lachertje om te bekijken, en als je de kans krijgt moet je het even doen op uitzending gemist.Ik ben van mening dat Gerard Joling de slechts gekozen presentator is die men kon kiezen. Vreselijk, het begin al met een veranderde tekts op een bestaand liedje van hem... dat zint me al niet, zijn afschuwelijke kleding die hij droeg, en dan zijn reactie op oa. Dirk Taat, die inderdaad een mooi lijf heeft, maar die heel duidelijk is in dat hij wil worden beoordeeld om zijn sprong en niet om het lijf. heel simpel en daarin ook heel terecht toen de opmerking kwam dat Hij zijn lichaam moest laten zien van Gerard dit zei, en heel discreet zijn badjas dicht hield.. heel simpel en heel eenvoudig duidelijk en correct. Ook het graag aan hem zitten van Gerard kon hem niet bekoren en daarin was hij erg duidelijk. Het is altijd jammer vind ik dat als je van de mannen liefde bent je dit zo moet laten zien op tv of waar dan ook. Ik kan daar slecht tegen ook om eerlijk te zijn,. Zijn opmerkingen naar oa kleine viezerik en ook naar Jody Benal,( die een perfecte sprong deed, maar helaas niet door is omdat hij denk ik te veel als te volwassen overkwam, en te veel misschien wel liep te blazen met levenswijsheid uit een boekje. wel jammer dat de tekst vriendin van Jody, bij een meisje in het publiek stond, terwijl het later ineens een ander meisje was waar deze tekst stond, of het waren misschien wel dat hij twee vriendinnen heeft). Tevens vond ik het ontroerend dat Jusitne die natuurlijk dat van die boot heeft meegemaakt, en haar doel was om over haar angst heen te komen, met die schoonduikgebeuren, terwijl ze met schattige bandjes om haar armen op de duikplank staat, met twee gekneusde ribben en dan toch een zgn  hurksprong doet van de 3 meter hoge plank... en dat is bijzonder natuurlijk en leuk zeker omdat later blijkt dat ze haar a diploma heeft gehaald stiekem.. dus ik vond dat ontroerend.. de opmerking van joling echter over dat je haar maar veel moet zoenen omdat ze een grote bek heeft... maakt dan een hele boel stuk..
Maar ik moet zeggen, Adje als komische noot in het programma is grappig maar goed in zijn mister bean achtige scene op de hoogste duikplank, dat vind ik dan jammer, laat hem gewoon lekker doen zoals hij het wil en niet op deze flauwe manier.. maar hij sprong van de 10 meter hoge duikplank.. en liet daarna nog even de blauwe plekken zien aan zijn armen.. heftig hoor als je dit overkomt.. maar goed hij doet het zelf
ik moet zeggen ondanks dat ik de presentatie van joling afschuwelijk vind.. denk ik dat het wel erg leuk is om te kjken naar dit programme in uitzending gemist.. je moet er in ieder geval niet voor thuis blijven is mijn mening....

Beat the Best




Ooit in een heel heel ver verleden, was ik bij een vriend van mij in London, hij wilde me mee uit nemen naar een speciaal theatergebeuren wat al een jaar lang in het zelfde theater speelde, dus dat moest ik zien. Ik hoorde alleen maar de naam Stomp... en meer niet en heb me dan ook afgevraagd wat dat zou zijn. Nou om eerlijk te zijn ik ben van de ene verbazing in de andere gevallen.. wat een show wat een talenten wat gaaf en wat uniek wat deze dansers, musicanten deden.. Ze maakten muziek op vuilnisbakken, met bezems, met zippos, met sokken, met alles wat maar geluid kan maken.. en zo mooi en uniek.. zo eenvoudig soms dat ik echt met kippenvel heb zitten kijken en genieten. Sinds die voorstelling ben ik Stomp een beetje gaan volgen. Met een kamp van mijn schooltje, heb ik met mijn leerlingen een stompachtige voorstelling gemaakt voor bij het kampvuur in de late avond. Ik had via de bakkerij een hele serie oude emmers gekregen en dus ja wij zijn gaan oefenen op ritme, op een mooi samenspel etc, het was gewoon uniek met elkaar om dit te doen. Er kwam van alles uit en heel veel bijzondere dingen ook. De leerlingen gingen een echte speurtocht doen opzoek naar voorwerpen waar ze muziek mee konden maken. Uiteindelijk op de avond van de show had ik al mijn leerlingen van die lichtgevende bandjes gegeven, en het was muisstil bij het kampvuur. Ineens zag je midden op het veld een aantal cirkels en begon een meisje op een schotel te tikken om het ritme aan te geven.. en zo werd het steeds meer uitgebreid, verspreid rondom het kampvuur met steeds weer een andere ritme. toen alle leerlingen hun bandjes om hadden en drumden. gingen ze lopen naar het kampvuur om zo een spectaculair eind te maken met hun muziekstuk en om weer te eindigen in stilte.... als laatste hoorde je weer het schoteltje met een lepeltje tikken en doofden de armen. wat even uit zoeken was maar door simpel je mouw erover heen te doen was het zo gebeurt. Ik raakte helemaal in de ban van stomp en hun uniek manier van muziek maken. Enkele jaren geleden ontdekte ik dat ze een videoband hadden met een paar stukken van ze erop en dat is gaaf om te zien, hieronder straks trouwens wat you tube filmpjes of anders bezoek de site van theatergroep Stomp  Het is een aanrader. Gisteren zat ik na eerst de afschuwelijke aflevering van De goldengirls in het nederlands te hebben bekeken, wat erg slecht spel opleverde en een hele vage ripoff is van het orgineel. kortom blijf daar van af van iets wat goed is..  maar goed dat terzijde, zat ik te kijken naar beat de best en tot mijn verrassing was er een groep uit duitsland en die deden wat stomp ook doet.Op diverse voorwerpen, die ze tegenkomen muziek maken.. en ja hoor Angela Groothuizen, wat hou ik van dat mens.. koos dit uit als het beste en ze heeft gelijk. dit was gaaf en mooi, net als vorige week de glasspeler met zijn glazen, eindelijk hebben we een keer iemand die durft te kiezen voor niet wat sereen is of wat knap is maar wat bijzonder is..  ik ben fan van haar maar dat was ik al sinds ze uit de dots is gestapt..

filmpjes van stomp

Stomp Out Loud: Basketballs and Kitchen

BROOMS 

STOMP - NEWSPAPERS

een aanrader dus om ook eens te zoeken op you tube onder stomp wat het is gaaf



zaterdag 25 augustus 2012

songpop

Ik moet het bekennen na het spelen van wordfeud. draw some en uiteindelijk ook nog een tijdje rummble wat dan nu ruzzle heet, en meteen minder leuk is, ben ik verslaafd geraakt aan song pop. Het spel is heel simpel, maar leuk en genieten.. je hoort liedjes en je moet raden welk lied het is.. en dan zo snel mogelijk de titel of de artiest aantikken op je mobiel of i-pas. Tevens kan je kiezen uit verschillende categorieen.. en dus is het veel variatie. Ik zit soms te wachten tot dat ik weer mag, het spel is leuk en spannend. Een feest van herkenning soms omdat je ineens weer liedjes hoort die je jaren niet gehoord hebt of vergeten bent. Ook vreselijke liedjes die je niet eens meer herkend zo ver uit je geheugen verbannen.Het is loei spannend momenteel, met 1 vriend sta ik voor, met een ander staan we gelijk , en bij de derde staat die gene net voor dus ik zit echt uit te kijken tot ik mag om mijn score te verbeteren. Het nadeel is wel op mijn mobiel dat ik soms wel op tijd druk maar dat hij het dan niet pakt en ik dus kostbare secondes (lees punten) verlies... en dus balen. Het spel is een aanrader voro iedereen met een i-phone of een ander smartphone en spelen maar zeker als je van muziek houd. Het is wel jammer dat er nou net niet een songfestival onderdeel is, want ik weet nu al dan zou ik alles winnen met stip.. al ga ik nog steeds de mist in bij het  YMCE van deVillage people.. maar ach dat mag de pret niet drukken toch... mochten er mensen zijn die dit spel ook willen spelen gewoon downloaden als app.. en dan als je met mij het aanwil gaan, en ik ben er niet goed in, maar geniet wel enorm dan laat het me maar even weten




vrijdag 24 augustus 2012

de laatste dag vakantie

Goh wat gaat zon vakantie toch snel.. zo zit je nog aan het begin met het idee van het is gaaf, we gaan ervoor we gaan genieten we doen iets leuks... en we gaan lang en nog langer uitslapen, we gaan genieten, we gaan heel veel doen, en als deze 7 weken vakantie voorbij zijn dan. is het also een half leven voorbij is.. zo moet het voelen.. maar om eerlijk te zijn het is niet meer dan 1 keer diep zuchten en weg zijn die 7 weken, als zand door mijn handen heen geglipt, ik zeg dan ook maar het vliegt om, maar ergens denk ik dat wij te traag worden als we ouder worden... dus gaat het snel.. Maar wat een heerlijke vakantie is het geweest dit jaar, in vergelijking met vorig jaar ben ik uitgerust.. ben ik er klaar voor en heb ik er zin in.. heerlijk... kom maar op nieuw jaar.. ik lust je rauw... Maar zo terugkijken op de vakantie is het heerlijk om te beseffen hoeveel mensen mij lief zijn en dierbaar zijn, waarmee ik zoveel kon en mocht ondernemen, van een dagje shoppen tot aan samen naar de bios, of samen lekker thuis kletsen op de bank, soms steden bezoeken in het buitenland of binnenland, samen lekker knutselen met brooddeeg om te kijken wat we nog meer voor leuke dingen kunnen bedenken voor de lotus en noem maar op.. gewoon een vakantie met heel veel hoogte punten, en om eerlijk te zijn eigenlijk dit keer geen dieptepunt, okey misschien die verschoven wervel net voor barcelona maar ach dat is ook weer klaar en ik kan zeggen het is goed geweest want nu is eindelijk de pijn in dat gedeelte wat al een jaar zeurde over en weg... tevens heel veel leuke nieuwe mensen leren kennen, wat ook altijd aangenaam is.. Natuurlijk was gisteren heel bijzonder dat mijn moeder met haar 78 jaar samen met haar zus en schoonzus in de auto stapt, in het akelige klein plaatsje mussel ,en drie uur rijd om ff bij mij een kop koffie te komen doen. en ze rijd als een gek.. ik kan haar zelfs met mijn ka-tje niet bijhouden al zou ik het willen heerlijk gewoon..  Kortom het was goed en mooi deze vakantie. Inmiddels wel al de volgende vakantie geboekt voor de herfst en net betaald. ik ga naar marokko... heerlijk heb er helemaal zin in.. genieten gaat dat worden dat kan niet anders... Ben al helemaal voorbereid hierop.. Daarnaast zit ik al te kijken of ik misschien in de mei vakantie nog ff weg kan, waarschijnlijk hebben we twee weken en dan lijkt rome me wel aangenaam om eens te stuinen en rond te kijken.. je weet het nooit toch.. dus ik denk dat ik dat ga doen en kijken of er nog een leuk reisje te vinden is en wie weet goed en leuk gezelschap wat mee wil.. even voor alle duidelijkheid ik wil wel een eigen kamer in een hotel.. dat bevalt me uitstekend dus dat blijf ik doen.
Verder was vandaag zoals te verwachten bijzonder, ik moest nog wat dingen halen voor ik aan de slag kan, heb voorgoed mijn papieren agenda aan de kant gegooid, zodat ik vanaf nu alles nog digitaal doe.. in al mijn telefoons ipad en i pods en tevens in de macbook. dus dat is ideaal Kortom het nieuwe schooljaar heeft zijn uitdagingen... en wie weet wat er nog meer gaat komen.. ik zeg maar weer kom maar op.. ik ben er klaar voor



donderdag 23 augustus 2012

Dappere dodo

Het is even een onderneming maar als het dan door gaat moet het ook doorgaan.. heel simpel.. mijn moeder hier in het paasrse t shirtje, had besloten dat ze met haar zus, die naast haar zit, en met haar schoonzus, waar je de schoenen van ziet, maar eens een keer naar Alphen moest rijden op haar 78 jarige leeftijd. Mijn tante van 80 en haar schoonzus, ook mijn tante van 70 vonden dat dat best moest kunnen. Om negen uur zijn ze met elkaar vertrokken in de auto naar Alphen vanuit het achterlijke dorp waar ik groot ben gebracht Mussel. Mijn moeder is eerst naar Klazinaveen gereden om mijn tantes op te halen,  en toen begon de rit. Ze hebben met elkaar in de auto vreselijk gelachen,  en net voorbij Utrecht bij de helenvliet, is mijn moeder achter het stuur vertrokken en is mijn tante, de schoonzus zeg maar, er achter gegaan om zo naar Alphen te rijden. Keurig om half 12 stonden ze voor de deur met z'n drieeen en ja hoor het was gezellig. Mijn moeder had al gezegd dat ik niet teveel mocht kopen want dat was onzin, haar zus mag toch geen suiker, dus ik had maar snelle jelles gehaald op haar advies en als extra een paar aardbeien en wat bollen en croisantjes.. en ik moet zeggen het was erg leuk en gezellig met de drie dames op leeftijd. Ik moet altijd zo vreselijk lachen om mijn tante (de schoonzus) ze is net zo gek als ik ben en ziet overal de humor van in.. en zo is het ook, Samen eerst wat praten, daarna natuurlijk even over mijn vader gehad, maar ook met elkaar shoppen in het winkelcentrum bij mij in de buurt.. dus dat was al een feest voor ze want mijn tante, de zus van mijn moeder, is slecht te been, dus dit had haar rollator in de auto liggen bij mijn moeder en die ging mee, een ideale winkelwagen, want meteen werd er van alles in gepakt. Ze hebben hun ogen uitgekeken in het winkelcentrum, want ja dit is alphen en dus bijzonder... zelfs de marskramer was voor hun een bijzondere winkel.. vraag me niet waarom. Na het winkellopen in mijn winkelcentrum even terug naar mijn huisje, waar ik de dames verrast heb met frisdrank, ze wilden geen koffie etc, en vorozien heb van heerlijke broodjes met kaas, en croisantjes met kaas. Daarna kreeg mijn moeder het op de heupen want ze wilde toch ook nog Het Winkelcentrum in en dus was er haast geboden.. dus wij weg.. naar Het winkelcentrum toe..  het hele spul weer in de auto en ik in mijn eigen auto, want dat was handiger want ze zouden meteen doorrijden naar het winkelcentrum... maar ja de dames kijken hun ogen uit.. zelfs de zeeman is een wonder omdat het niet is in de plaats waar ze wonen, terwijl daar ook wel een zeeman is maar het maakt niet uit het is heerlijk en genieten met de dames...Tijdens het lopen nog snel even een ijsje gehaald en daarna lekker terug gelopen naar de auto. De dames even opweg geholpen naar de n11 zodat ik zeker wist dat ze goed gingen en dat ik niet een telefoontje zou krijgen dat ze ineens ergens in limburg zaten of waar dan ook want ze hebben zon lol met elkaar en lachen zoveel om en met elkaar dat het me niet verbaasd als ze niet goed aankomen.. Maar ik ben zo trots op die moeder van mij, ze flikt het toch maar even, op haar 78ste met haar zus en schoonzus in de auto naar Alphen rijden om daar te kijken hoe het met haar zoon gaat. Ze vind het een takke eind maar ze geniet enorm en ze straalt.. ze laat zo duidelijk zien aan haar zus en schoonzus hoe trots ze is op mij, maar dat ben ik ook op haar. Ze is een dappere dodo en ze heeft inmiddels het plan opgevat om een i-pad te kopen en tevens om naar berlijn te gaan met haar zus en schoonzus.... het is me er eentje die moeder van mij heerlijk....

woensdag 22 augustus 2012

Beste bewoner..... en dat ben ik ff niet





Kom ik na een heerlijke dag, waarin ik ten eerste mijn huishoudelijk personeel na 14 jaar trouwe dienst de laatste keer hier was, ze wist dit al ver voor de zomervakantie, omdat ik vind dat ze gewoon de rust in moet. Ze is 75 en ziet het niet meer zo goed allemaal, en ze kan niet meer op de grond de vloer goed doen, in de badkamer en onder het bed, en ze kan ook niet meer boven haar hoofd werken, gevolg is dat mijn huis schoon is in het gebied tussen schouder en heup, de rest was maar zeggen als het voor het oog maar schoon is.. en dat is het helaas niet meer. Dus ik heb haar na 14 jaar trouwe dienst bedankt en gezegd dat ik heel tevreden over haar ben geweest en dat ik haar dank baar ben maar dat ik er mee op houd. Ze vond het natuurlijk jammer want ja dan moet ze plotseling thuis zitten bij haar man die ze eigenlijk al jaren niet meer ziet zitten en dat is ook geen pretje dat weet ik maar ik geloof niet dat ik hoef te betalen als liefdesinstelling. Dus het was goed, ik ben daarna naar mijn klus gegaan bij de brandweer en dat was wederom lachen met die gasten wat zijn dit toch heerlijke klussen altijd en zo genieten ook..heerlijk. Daarna snel sporten en naar huis want ik had een afspraak staan met iemand anders die mijn huisje komt doen. Ik moet zeggen ik ken haar natuurlijk al, en het is gewoon heerlijk , iemand die gewoon binnenkomt, je praat lekker met elkaar, en een blik door het huis werpt, zegt hoe lang ze denkt nodig te hebben, waarmee ik afspraken kan maken over hoe en wat en klaar. geregeld en het is een tof mens, maar dat wist ik al anders zou ik haar niet gevraagd hebben. Ik heb alle vertrouwen erin dat ze het goed gaat doen en dat mijn huis nu eens meer gaat blinken dan alleen tussen schouder en heup hoogte.... kortom ik krijg een lovely shining house...
Daarna snel  naar mijn masseur voor mijn nek, dat gaat goed maar ja onderhoud is ook belangrijk, je moet het bijhouden tenslotte... dus dat maar gedaan. En terwijl ik er bijna ben bedenk ik me.. verdorie heb ik mijn gas wel uit gedraaid voor ik weg ging.... want ik kan me dat niet heugen, en maar dubben en denken en beseffen dat ik nog steeds niet aan mijn buurvrouw mijn sleutel heb gegeven dat gaan we dus regelen morgen, en niemand kan bellen die even gaat kijken... bij alle rotondes zitten twijfelen omdraaien of toch door rijden.. en toch maar doorgereden.... om uiteindelijk in de rust te raken, en na de massage in een ander probleem terecht te komen.. (het gas was natuurlijk uit). Er ligt een brief, met de verheugende mededeling dat ze langs komen om de glasvezel te komen leggen.. met het vriendelijke verzoek of we de ochtend thuis willen blijven omdat ze tussen 12 en 16 uur langskomen om de kabel te installeren op maandag, let wel maandag 10 september... alsof niet net heel nederland vakantie heeft gehad en dus voor een groot gedeelte thuis was... en dat we geacht worden thuis te blijven.. Ik vond het wat lastig want ik moet in de ochtend thuis blijven zodat ik om 12 uur weg kan gaan zodat ze dan tussen 12 en 16 uur in mijn huis moeten zijn om de glasvezel kabel ( ik heb er niet om gevraagd dacht ik zo) kan worden aangelegd terwijl ik er niet ben.. vind ik bijzonder. Dus ik heb maar meteen gebeld, en uiteindelijk werd naar lang overgaan de telefoon op genomen, en ik bedacht me.. oh jongen had dat niet gedaan.. ik zie het nog voor me dat hij zich voor de kop sloeg toen hij hem opnam en kreeg te horen dat het ging om een brief die hij had geschreven.... ik ben vriendelijk begonnen of hij zijn brief had nagelezen, en dat bleek het geval toen heb ik hem gevraagd of hij nog een keer extra goed wil lezen (je bent een docent of niet tenslotte) en dat heeft hij gedaan, en nog steeds, ik denk toch wat leesblind, zag hij het niet , dus heb ik hem gevraagd waarom ik alleen de ochtend thuis moest blijven terwijl ze tussen 12 en 16 uur langs komen.. en toen zag hij het ook.. stom stom stom.. daarop heb ik hem gevraagd hoe zijn vakantie was, nou die was goed zei hij en daarop zei ik ja ik ook heb 7 weken vrij gehad en moet maandag op mijn werk beginnen op school, en ik krijg geen vrij na 7 weken vakantie van mijn baas voor jullie geintje met het aanleggen van de glasvezel kabel, en het is dan jammer voor mijn buren maar ik vind dat jullie dit heel dom plannen, ik kan alleen op vrijdagmiddag van 12 tot 16 uur.. dus zeg het maar.. Nou dit was een probleem want ze konden daar geen rekenschap mee houden.. ik denk dat hij intussen zich zelf vervloekt heeft dat hij die telefoon op nam.. maar ja wie ben ik... dus ik vroeg hem of het kon worden verplaatst naar een vrijdag,  en als het kan niet al te laat in het jaar want ik heb nog meer verplichtingen.. Het was even stil, en toen kwam de vraag of ik bij mijn onder en boven buren langs wilde gaan om te vragen of ze op vrijdag 7 september thuis zijn voor de glasvezel.. waarop ik vroeg wat zei je.. dus of ik dat wilde doen.. waarop ik vroeg dus je vraag is dat ik even langs mijn buren loop of het kan op vrijdag 7 september en als ze niet kunnen die dag dan...weet ik het.... en dan... toen werd het even stil waarop een zucht kwam en het even stil werd en ja hoor hij zag het licht.. hij zou een nieuwe brief sturen met een andere datum en dat zelf regelen.. Ik heb hem vriendelijk bedankt, heb hem tevens gezegd dat het me speet dat ik hem op zijn vrije avond om half 9 heb gebeld en dat ik uitzie na de oplossing van zijn gemaakte probleem.. en hem een prettige avond gewenst... Ik denk dat hij nooit meer de telefoon opneemt op zijn vrije avond.. of sterker nog zijn telefoon nummer ergens neer zet.. ik denk trouwens dat meer mensen zullen bellen mijn buren kennende... maar we zullen zien.

Als je droomt van mij vannacht (flard)



als je droomt van mij vannacht
de nacht
doet al zijn
jasje van het slapen aan
langzaam
doven de lichten
van de stad
terwijl ik
in de donkere nacht kijk
zeg ik zacht
als je droomt van mij vannacht
dan droom
ik daar weer van
zodat we
in de armen van de nacht
toch stiekem
bij elkaar
slapen

dinsdag 21 augustus 2012

Oslo, august 31




Vanavond weer naar de film geweest, met vriendin Els maar dit keer aangevuld met vriendin Heleen en vriendin Stella, De film oslo, 31 augustus, stond op het program, en aangezien we toch vakantie hebben waarom dan niet gewoon twee films achter elkaar.. we hadden tenslotte de hele dag om de film van Bob Marley te verwerken... dus dit was prima. De bezetting van het publiek was minimaal en dat zegt gelukkig niet alles over een film, maar dit keer wel. Ondanks dat er een prachtige beschrijving stond in de folder viel de film mij erg tegen.. het was een film dat erg afstandelijk was gefilmd en de vraag bleef steeds is het dat we terug kijken in het leven of kijken we vooruit in zijn leven... het eind voorspelbaar en wederom het vooroordeel eenmaal verslaafd altijd verslaafd en je komt er niet af.... en je begint altijd weer etc jammer vond ik dat omdat ik toch ook graag de hoop wil hebben of zien dat het mensen lukt en dat ze volhouden. Ik merk zelf als ex roker dat er altijd verhalen komen dat je toch weer gaat beginnen desnoods na 20 jaar maar een roker blijft een roker, en ik ben het er niet mee eens, ik heb voorbeelden genoeg van mensen die gestopt zijn en ook gestopt zijn gebleven.. dus...
maar goed deze film is helaas geen aanrader, al is het spel van die jongen die anders speelt goed en mooi maar hij kan de film niet tot een kraker maken helaas. Het gegeven dat er bij iedereen wel wat aan de hand is, komt duidelijk naar voren maar helaas is het voor de hoofdrolspeler geen reden om het leven anders te gaan zien, maar lijkt hem juist meer naar de afgrond te drijven met als eind dat hij een overdosis neemt, heel bewust en dan sterft..... We waren er alle 4 van overtuigd dat het een film is die nog meer had moeten worden uitgewerkt..





Recentie van de film:
RECENSIE: Oslo, August 31
mei 18, 2012, 7:59 am
Gearchiveerd onder: De Groene Amsterdammer, Film | Tags: , , ,
‘Artfilm’ is na ‘arthouse film’ en ‘artistieke film’ een nieuw modewoordje. Dit zoeken naar kaders om een specifiek soort film in te passen komt nogal krampachtig over.
Wat bedoeld wordt is overduidelijk, namelijk dat bepaalde films artistiek zijn, want gemaakt met een persoonlijke blik en op zo’n manier verteld dat mensen die meer geïnteresseerd zijn in de psychologie van de personages dan in een rechtlijnig verhaal er graag naartoe zouden willen. Maar hier wringt wel de schoen, want dezelfde beschrijving is toepasbaar op het werk van regisseurs die bewust een groot publiek aanspreken. De Amerikaanse criticus Roger Ebert biedt uitkomst. Hij schrijft: ‘Ik heb geen idee wat een artfilm is, maar ik weet heel goed wanneer ik naar zoiets zit te kijken.’
Precies hetzelfde gevoel had ik bij het zien van Joachim Triers nieuwe film Oslo,August 31. Het begin van de film heeft een zintuiglijk karakter: weinig tekst en een oorverdovend soort stilte. Hoofdpersonage Anders (Anders Danielsen Lie), een drugsverslaafde die op het punt staat de kliniek waar hij wordt behandeld te verlaten, probeert zichzelf door verdrinking om het leven te brengen. In het bos naast de kliniek pakt hij een zware steen op en loopt een riviertje in. Angstvallig lang blijft hij onder water. Dan breekt hij door de oppervlakte heen. Hij hapt naar lucht – hij wil dus toch leven.
De oorzaak van Anders’ verslaving en de mogelijkheden die er voor hem zijn die verslaving te overwinnen teneinde een ‘gewoon’ leven te leiden staan centraal in de film. Het verleden lijkt greep op hem te hebben. De film opent met beelden in verschillende formaten die uit zijn kindertijd lijken te komen. Anders, op weekendverlof, keert terug naar de stad van zijn jeugd waar hij met de herinnering verbonden aan die beelden wordt geconfronteerd. Deze reis gaat beide kanten op: terug naar het verleden, maar ook naar de toekomst, want de vertelling, dat wil zeggen het verhaal van Anders’ probleem, ontvouwt zich aan de hand van oude én nieuwe beelden van dezelfde stad als destijds. Zo blijft Anders eigenlijk gevangen tussen twee tijd­vakken.
Stagnatie speelt ook andere personages parten. Een oude vriend van Anders, waarmee hij ooit stevig heeft gefeest (lees: gebruikt), lamenteert over hoe saai zijn leven wel niet is geworden: midden dertig, getrouwd, kind, baan. En bijna nooit meer seks en altijd maar op de bank. Het enige wat hij nog met zijn vrouw kan is videospelletjes spelen. Dat klinkt bespottelijk, maar goedbeschouwd is het beeld effectief: twee mensen van de computergeneratie die geen echt contact meer met elkaar kunnen hebben, ook al zijn ze ooit verliefd geweest. Wat beklijft in dit leven? Wat heeft echte waarde? De horror van het leven van Anders’ vriend is hém vooralsnog bespaard gebleven, want hij probeert de draad weer op te pakken.
Maar is er een toekomst als het verleden nog zo aanwezig is? Op een gegeven moment zegt iemand: alles zal vergeten worden, dat is nu eenmaal een natuurwet. Ironie: niets wordt vergeten in deze film. Herinneringen werken als een spons; ze zuigen je op totdat geen connectie met het hier en nu meer mogelijk is.
De ‘artfilm’ – het blijft een onzinnige term. Maar wie Oslo, August 31 ziet weet inderdaad binnen een paar minuten dat hij naar een artistiek werk zit te kijken: de subtiliteit waarmee betekenis eerder door suggestie dan door openbaring wordt gecreëerd, waardoor de regisseur vooral zijn eigen hand niet laat zien. De film heeft weidsheid, zodat je erin kunt stappen en met het hoofdpersonage mee kunt voelen, om met hem het mysterie op te lossen van waar het allemaal over gaat.