woensdag 30 september 2020

Hoedenplank


Sinds ik de auto heb, dat is inmiddels bijna 3 jaar, erger ik me vreselijk aan de hoedenplank die er in zit. Deze hoedplank heeft een aan 1 kant net niet dat noodzakelijk  stukje om hem om het palletje klem te laten zitten, met als gevolg dat hij dus af en toe losschiet en dan recht omhoog staat voor mijn achterruit. weg zicht inderdaad, en dat gebeurt altijd op een moment dat je haast hebt..

Na lang ergeren en bedenken wat nu. kreeg ik zowaar een ingeving, en inmiddels door schade en schande wijs geworden besloot ik deze ingeving meteen maar op te volgen.. 

Ik opende Google, de zoekfunctie en vond inderdaad op het web genoeg hoedenplanken voor in mijn auto.. alleen dan komt de vraag wat voor soort Ford Ka hebt u.. hmm dat weet ik dan niet..  daar haak ik dan al op af.. 

Maar nogmaals door schade en schande wijs geworden, wegens een eerdere ervaring met iets bij een sloop bestellen, wist ik, er zit vast ergens wel een site waarop ik door middel van mijn nummerbord kan achterhalen wat voor Ford ka ik heb.. behalve dat hij mooi is en lekker rijd, is er vast wel iets meer te vinden hierover.

Juist, het nummerbord invoeren was niet zo lastig, voor het eerst sinds ik een auto heb kan ik mijn nummerbord onthouden, al is het ook wel een gemakkelijke.. Het leuke vind ik dat er ook een Ford ka rond rijd in Alphen, wit met ook bijna hetzelfde nummer bord als ik heb, deze ka is net een ronde eerder verkocht in plaats van een 5 op het eind staat er een 4.  Verder is het hetzelfde nummerbord, Dus als ik bij de sportschool ben, en deze ka staat er, zet ik altijd mijn auto naast die auto, zodat mijn en haar auto even kunnen praten over die goede oude tijd toen ze nog in de maak waren en wat ze tot dus ver hebben meegemaakt en waar ze allemaal geweest zijn.

Maar goed, terug waar het om gaat, dus op het internet zoekende vond ik inderdaad daar een paar hoedplanken, die natuurlijk allemaal verschillen in prijs..

maar allemaal helaas voor de oudere model en die heb ik dus niet. ga nu maar eens nadenken hoe ik het kan opvangen.. heb een een idee, misschien dat het helpt als ik het pinnetje waar hij omheen moet klemmen wat ga verdikken met iets van rubber.. 

we gaan dat uitzoeken en dat komt vast goed


dinsdag 29 september 2020

Geostorm

Deze film had ik afgelopen zaterdagavond op genomen, met in mijn achterhoofd, ik zie wel, hij komt me bekend voor maar ik weet het niet. Ten eerste, ik kende hem niet en ten tweede ik heb het inderdaad gezien.. ademloos, spannend en mooi deze film Alles wat ik niet had verwacht. ik vind dit 1 van de beste films over klimaat en klimaatveranderingen, de gevolgen en wat de mensheid probeert te doen om de aarde te redden, maar dat altijd er mensen zullen zijn die de boel saboteren om zo hun macht te houden..  het is dus een aanrader deze film voor als je hem niet gezien hebt


recensie van de film:

 Regie: Dean Devlin | Cast: Gerard Butler (Jake Lawson), Jim Sturgess (Max Lawson), Abbie Cornish (Sarah Wilson), Andy Garcia (President Andrew Palma), Ed Harris (Leonard Dekkom), e.a. | Speelduur: 109 minuten | Jaar: 2017

Geostorm is het type film dat normaal gesproken midden in de zomer verschijnt na een enorme marketingcampagne: een groots actiespektakel dat door te appelleren aan een breed publiek zijn lijvige budget in de eerste week direct terugverdient. De gebruikelijke methoden zijn hier echter ver te zoeken. Een release buiten het blockbusterseizoen en weinig duwtjes in de rug van de marketingafdeling stemmen niet bepaald hoopvol. En dat terwijl de voortekenen al niet bijster goed waren: de film werd meerdere malen uitgesteld (oorspronkelijk zou hij anderhalf jaar al geleden uitkomen) en kreeg voor vijftien miljoen aan heropnamen nadat de eerste versie door het testpubliek was afgebrand. Gezien die getroebleerde ontstaansgeschiedenis is het eindresultaat lang niet zo verschrikkelijk als je zou verwachten. Het is geen productieramp van het kaliber Fantastic Four of Suicide Squad, maar daarmee is het beste erover ook gelijk gezegd.

Door het vele uitstel heeft Geostorm gek genoeg wel enigszins aan relevantie gewonnen. In de opening wordt namelijk geschetst hoe de mensheid in de nabije toekomst wordt bedreigd door allerlei extreme weersomstandigheden, die volop gelijkenissen vertonen met wat er de afgelopen maanden zoal in het nieuws was. In de film is hiervoor een pasklare oplossing gevonden: een geavanceerd satellietsysteem waarmee vanaf het internationaal ruimtestation ISS het weer overal op aarde kan worden beïnvloed. Dit stukje technologie genaamd Dutch Boy (toepasselijke naam; iedereen met enig gezond verstand weet immers dat je vinger in een dijk steken geen werkbare langetermijnoplossing is voor overstromingsgevaar) blijkt echter niet alleen weerproblematiek te voorkomen, maar ook te kunnen veroorzaken.

Aldus wordt na een reeks incidenten de architect van het systeem ingeroepen om uit te vinden wat er aan de hand is. Wanneer deze Jake Lawson bij aanvang van de tweede akte de ruimte ingeschoten wordt, zou dat een moment van catharsis moeten opleveren: door politiek gekonkel en zijn eigen hoogmoed heeft de man jaren aan de zijlijn moeten staan, maar nu ziet hij eindelijk weer zijn prachtige creatie. Echter, de scène mist impact omdat de kijker nauwelijks vijf minuten eerder het ruimtestation en het net van satellieten rondom de aarde al bijna volledig heeft gezien. Daardoor loopt deze een flinke stap voor op de hoofdpersoon, wat een terugkerend probleem in de film zal blijken. Het helpt uiteraard niet dat vertolker Gerard Butler geen moment geloofwaardig kan maken dat Lawson beschikt over het intellect om een enorm wetenschappelijk project te overzien.

Wat evenmin uit de verf komt, is de poging een draai te geven aan het welbekende problematische gegeven van de Verenigde Staten als redder van de wereld. De boodschap lijkt te zijn dat de klimaatproblematiek een globaal probleem is en er dus oplossingen moeten worden gezocht buiten de landsgrenzen, maar dit idee gaat al snel verloren in de rommelige vertelling waarin alle betrokkenen met een niet-Amerikaanse nationaliteit uiterst weinig invloed op het plot hebben. Eigenlijk gaat dit al bij de opzet mis: achttien landen hebben de handen ineengeslagen voor een wereldwijd project dat wordt uitgevoerd vanaf ISS door wetenschappers van allerlei nationaliteiten... en toch valt dit hele gebeuren voor de eerste paar jaar onder Amerikaans toezicht? Aan de andere kant, met de huidige Amerikaanse president zou een dergelijke regeling niet volkomen ongeloofwaardig zijn...

Regisseur van dienst is Dean Devlin, die in de jaren negentig de wind in de zeilen had als schrijver en producent van een reeks succesvolle Roland Emmerich-films. Na de eeuwwisseling verbrokkelde hun partnerschap, waarna Emmerich enigszins op oude voet verderging (The Day After Tomorrow, 2012), maar ook nieuwe dingen probeerde (Anonymous, Stonewall). Devlin is daarentegen niet veel verder gekomen dan het regisseren en produceren van enkele televisieseries die weinig zijn bekeken. Niet bepaald de palmares waarmee iemand zomaar de teugels van een peperduur project als Geostorm krijgt toegeworpen. Je zou aldus kunnen speculeren dat de film werd bedacht als een Emmerich-project, maar toen die te kennen gaf geen interesse te hebben, men de film maar aanbood aan 'the next best thing'. Helaas blijkt dat geen accurate beschrijving van Devlin; 'the poor man's Roland Emmerich' is toepasselijker.

Geostorm voelt als Devlins wanhopige poging zich te meten met Emmerich; min of meer vergelijkbaar met hoe Christopher Nolans vaste cameraman Wally Pfister zijn regiedebuut maakte met de inferieure Nolan-film Transcendence. Qua stijl en inhoud haakt Geostorm minder aan bij recente genregenoten als Gravity en The Martian en zoekt het eerder in de bombastische hoek van Armageddon en The Day After Tomorrow, inclusief CGI van tien jaar geleden en een tenenkrommend subplot over de moeilijke relatie tussen Lawson en zijn tienerdochter. Dat de film zich daardoor in negatieve zin laat vergelijken met Insterstellar ligt voor de hand, maar zelfs het onzinnige Armageddon had een sterker uitgewerkte vader-dochterrelatie. Alsof de makers zich hiervan in de afrondende fase ineens bewust werden, krijgt de tienerdochter bij wijze van goedmakertje maar even een uitleggerige voice-over toegeworpen. "Heeft ze toch nog iets te doen."



maandag 28 september 2020

Master chef 2 ( 2020

 

Mensen die mij al langer volgen, mij beter kennen, weten dat ik intens kan genieten van Masterchef in allerlei landen en variaties.. zo ook van my kitchen rules.

Dit jaar is het bijzonder er zijn 20 oud gedienden opgeroepen om mee te doen aan Masterchef, waaronder natuurlijk ook mijn favoriet Reynold.. wat maakt dat joch prachtige creaties en mooie dingen, geweldig ik ben steeds onder de indruk , en zou het zo graag proeven.. vooral zijn toetjes.. 

Als ik ooit in Australië kom en ik kom in de buurt van waar zijn restaurant zit, dan ga ik er zeker naar toe, al is het alleen maar oom Reynold te zien.. en om 1 toetje te proeven..

Maar goed, waarom ik nu een tweede blog schrijf over deze aflevering. hij is zo bijzonder.

Het gekke is er is natuurlijk wel een strijd gaande, maar ook weer niet, het is puur vriendschappelijk, en de koks leven enorm met elkaar mee, ze delen dingen, ze helpen elkaar en hebben dikke lol.. zoals een deelnemer zei terwijl een andere mannelijke deelnemer achter hem langsliep en zei.. Ik loop even achter je langs.. waarom de Brenden zei, en dat is zo ingetogen kok, dat je het niet verwacht. Dat begrijp ik, ik heb ook een prachtige achterwerk. waarop dus iedereen in de lach schoot, terwijl hij dus gewoon door bleef koken.

Wat ook prachtig is, dat als iemand de wedstrijd moet verlaten omdat hij de eliminatie proef niet heeft gered, dat ze allemaal huilen, ze lachen en huilen met elkaar. Het is alsof als iemand uit de wedstrijd moet ze het allemaal voelen als een persoonlijk verlies..  heel mooi

Ik geniet, alleen niet van wat ze koken, maar vooral om de sfeer die er hangt, hoe ze met elkaar om gaan dat ik zelfs af en toe met tranen in de ogen zit te kijken.. het me diep ontroerd. Zo leef ik mee, het is ergens nog spannender dan een spannende detective voor mij..

En het gekke is, als ik kijk dat ze allemaal in mijn hart gaan zitten, ik zit zo te genieten dat het zelfs voor mij als een soort persoonlijk verlies voelt als iemand er uit moet

Mocht je er nog niet naar kijken, kijk het tijdens je eten, zeker als je iets eet wat voor jouw doen te gewoon is.. je eet en je geniet, het  lijkt dan namelijk alsof 20 top koks voor jou staan te koken, je eten gaat echt anders smaken ,zonder de bijbehorende calorieën, maar het oog wil ook wat, en je eet met je ogen toch..

zondag 27 september 2020

pittig....

  

Zondagmorgen, waarom ik het doe, geen idee, maar ik doe het elke week weer, de wekker gaat, ik denk nee, ik draai me om, maar dan kan ik het niet laten ....dan wil ik toch sporten omdat het zo gezellig is met elkaar. we sporten hard, we trainen hard, en daarna de thee. met elkaar praten, klieren, lachen.. een soort van ontlading dat we het gehad hebben en gedaan hebben.

De les begon om 9.30, voor mij een achterlijke vroege tijd al weet ik dat er nog mensen bestaan, die dan al een hele dagtaak er op hebben zitten. ik niet dus..

ik strompel mijn bed uit, loop naar de douche en denk.. okay dit heb ik dan al gehad.. nu nog de rest.. maar langzamerhand komt er leven in dit lijf en we gaan , vol energie..

Tijdens de dagelijkse ontlading van het eten,  ging mijn watch als een gek tekeer.. er werd druk heen en weer gechat over of we binnen of buiten gingen.., van de velen die reageerden was er slechts 1 die graag buiten wilde.. en diegene was ik dus niet.. ik wilde dat liever niet..  de ervaring had me geleerd, dat als ik buiten zou zijn, ik dus inderdaad op de tocht sta met een zweetlijf en ik had geen zin in de gevolgen daarvan, als weet ik dat je door  kou niet ziek kan worden, maar in de kou is je weerstand wel wat minder.. 

Dus we besloten dat we binnen zouden blijven.

We moesten een bar maken met gewicht, en een matje pakken, dus dat viel mee, dachten we nog in onze onschuld..

 De up bestond uit 3 rondes, nl  25 deadlifts en daarna 25 pushups

oefening 2  bestond uit Dirty Diana,  1 ronde,   200x touwtje springen , dubbel under, als je dat niet kan dan 400 x dus. dus dat doen we bijna allemaal, daarna 100 sit ups  75 squats, 50 swingen met iets en dan 25 keer over iets heen springen ,  en ik denk dat ik wat dingen door elkaar heb gehaald of dat ik zelfs dingen ben vergeten .

Daarna deden we iets wat door een man gedacht was die was overleden.. en toen we er mee aan het werk gingen kon ik me helemaal voorstellen dat hij overleden was, als je dit vaker moet doen.

we moesten in totaal 3 rondes.. 74 burpees, 74 push ups , 74 sit ups, en 74 air squats, daaarna alles 44 x en aan het einde 11 x.. ik kan wel stellen dat ik mijn billen behoorlijk heb geschuurd heb weer en schaafwond dan hier tot Tokyo

Maar aangezien ik dit met Jay deed, onze benjamin junior,  ging het wel lekker, we stimuleerden elkaar en namen dan ook af en toe een kleine pauze, was ook wel nodig. 

Na de eerste ronde gaat het snel maar het lijkt maar niet op te schieten..   maar we hebben dus alles 129 x gedaan.. 

Aangezien we fanatiek zijn en snel klaar waren kwam nog de raad van 11 langs..

1 rondje rennen, 11x box jump, 11 x trusters met de bar, 11x clean,  11x tenen naar de bar, 11 x push up, 11 x press, en als slot nog een rondje rennen..  mocht ook 2.

Het was een hel maar wel dik 1030 cal verbrand.. dus dat was wel erg lekker..

Na afloop, samen aan de thee en dat was lekker, we vonden echt dat we het verdient hadden met elkaar. heerlijk gewoon. 

kortom de zondagmorgen is wederom goed besteed..


zaterdag 26 september 2020

kwam er niet meer onderuit


 Het zat er natuurlijk aan te komen.. last van mijn keel, snotneus.. tja wat wil je een nieuw gebouw, waarin de virussen nog niet zijn geland, waar je weerstand nog niet op pijl is..na een half jaar bijna solitair bestaan, waar ik al geen fan van ben, als echte mensen mens   en alles clean en strak met als gevolg dat alles zo vanaf de wanden naar beneden kan glijden...  het is niet anders. maar daar met 700 man lopen en zijn is een uitdaging om die 1,5 meter te handhaven.. is een lastige, maar het is ook goed.

Zeker nu je hoort dat je minstens een kwartier in de buurt van een persoon moet zijn, die besmet is,  en dan binnen 1,5 meter.. de 15, 1,5 regel.. Zelfs dat werd gezegd als je belde voor een test.

De regels is echter, je moet thuis blijven bij verkoudheidsklachten, al vraag ik me af, wat daar de reden van  is, dat eigenlijk koorts en hoesten, een niet productieve hoest.. dus een droge hoest,  kenmerkend zijn voor Corona..

kortom je hoort veel en ik trek dan maar mijn eigen plan. Ik had dus last van mijn keel. en ja een snotneus.. en ja je weet dat het verkoudheid is, en normaal zou ik gewoon voor de klas staan, maar ja het mag niet.. je moet thuis blijven en je moet je laten testen...

Gelukkig was de prioriteiten lijn net in gebruik, wat ik nog niet wist, dus nadat ik eerst contact had, na ongeveer 90 minuten wachten, kreeg ik iemand aan de lijn, waarop ik meteen melde dat ik wel in het onderwijs werk.. dus ze stelde een paar vragen maar zei al meteen, u kunt beter de prioriteitenlijn bellen.. en gaf met het nummer 0800-1801,maar ze zou me doorverbinden.. laat het daar nu net mis gaan..  ik werd doorverbonden en pats de ingesprekstoon.. balen.

Maar, wijs als ik was geworden had ik mijn oortjes in gedaan voordat ik weer ging bellen,  zodat ik gemakkelijk via twee telefoons kon bellen.. eindelijk na tig de redailknop te hebben ingedrukt kwam ik er door heen, de muziekjes  loei irritant. en eindelijk viel het stil na ongeveer 30 minuten wachten.. en wat blijkt.. ik werd weggedrukt.. kennelijk iemand die nog niet zo lang met die knoppen werkt.. dus het feest begon weer van vooraf aan.... wat een gedoe.. 

Uiteindelijk dat ik bijna dacht ik geef het op dan maar morgen om 7.30 proberen.. werd de telefoon opgenomen na wederom 45 minuten wachten... gelukkig kon ik de volgende dag meteen terecht,en als het meezit, maar de wegen van de GGD zijn ondoorgrondelijk kreeg ik dezelfde avond al de uitslag binnen...

Maar ik moest nog wel even een formulier hebben van school met de school gegevens en dat ik werkzaam ben bij deze school.. en dat was even zoeken, Echter het bleek zo te zijn dat alle scholen van het ministerie een brief hadden ontvangen waarin stond dat deze brief er was voor alle docenten en dat die de week ervoor waren verstuurd. dus dat wij hem nog niet hadden was eigenlijk niet zo vreemd.. maar gelukkig kon ik dit heel snel regelen.

  ideaal.. en snel.

maar toch die test blijft vervelend. je krijgt iets smals en kleins in je mond,  en daar ben ik niet van, ik krijg dan meteen overgeef neigingen..  maar het is hooguit 3 seconden..

je neus is goed te doen. dat is even afwachten, en ze prikken bijna je hersenen eruit maar het is niet anders het moet.

Toen ik me bekend maakte zei die mevrouw u bent al eerder geweest, ja duh.. vind je het gek. als het beleid is dat je je moet laten testen als je verkouden bent. ik denk dat er wel meer mensen vaker gaan dan 1x niet omdat het zon pretje is maar wel omdat je aan het werk wilt en dat wil ik.. ik wil weer voor de klas staan..  gelukkig was ze daarin verder wel aardig.

 

Het stomme is, een vriendin van mij had hetzelfde was ook getest op dezelfde dag als ik, en is werkzaam in de zorg, een ander vriendin werkt ook in de zorg was ook getest.. De ene kreeg al om 15.00 bericht, terwijl ik en die andere de hele avond op onze mail en app etc hebben gekeken en geen bericht.. heel vervelend..  maar goed om 23.00 maar besloten om naar bed te gaan, je moet wat..  de volgende ochtend het eerste wat je doet is toch kijken weer geen bericht.. en het beheerst je leven gewoon, je wilt dan ook de uitslag weten..  en hij komt niet.. gewoon niet. Eindelijk om half 3 kwam de uitslag. negatief. natuurlijk ben je dan opgelucht maar er gaat tijdens dat wachten heel veel door je hoofd, stel dat ik het wel heb, hoe moet dat dan.. daarnaast, hoe hou ik het vol 10 dagen in mijn huis..  maar ook omdat het zo lang duurt, in vergelijking met iemand anders, zouden ze dan twijfelen aan mijn uitslag, zouden ze het tig keer extra bekijken om zeker te weten dat ik positief ben. kortom er gebeurt een hoop omdat de uitslag niet binnen is binnen de afgesproken tijd. Natuurlijk weet je ook dat het loei druk is.. en dus dat het langer kan duren .. maar je bent een prioriteit.. dan verwacht je toch dat het snel gaat.

 

Na heel lang wachten, te lang naar mijn idee, heb inmiddels mijn huis al schoongemaakt, en nog een keer schoongemaakt, kwam eindelijk de uitslag

negatief

dus het is inderdaad wat ik al dacht gewoon een verkoudheid, mijn conclusie is wel, heb ik weer verkoudheids klachten dan blijf ik thuis, en ga nadenken of ik me wel of niet laat testen of dat ik afwacht of ik andere verschijnselen krijg, als koorts, benauwdheid, en hoesten, een droge hoest.. 

maar tegen die tijd zien we het dan wel weer



vrijdag 25 september 2020

wonderlijke maar mooie foto's

Soms struin ik over het internet en kom ik mooie en bijzondere en soms wonderlijke foto's tegen, ik kon het niet laten om hier even een blogje aan te wijden








woensdag 23 september 2020

positieve boost (9)


Ik ben liever irritant positief
en optimistisch dan
verwoestend negatief en vol haat

ongeacht hoe oud je aan het worden bent
stop nooit met elkaars handen vast te pakken
met dansen en met uit te spreken
'ík hou van jou'

Niemand is echt te druk
het is een kwestie van prioriteiten stellen.

Sterke mensen komen voor zichzelf op
nog sterkere mensen  komen ook voor anderen op

liefde is.....
samen je geluk ontwikkelen

Solliciteer naar die baan,
ga op stap met die droomdate
koop dat vliegticket
verhuis naar waar je wilt
doe wat je eigenlijk niet durft

Er is een groot verschil
tussen opgeven en weten
wanneer het genoeg is geweest

Wees vriendelijk
wees eerlijk
en wees liefdevol
doe het omdat je het zelf zo wil
en al het moois
zal ook weer bij je terug komen

ik geloof erin dat als je mensen de kans geeft
dat dan iedereen iets prachtigs
iets unieks te bieden heeft

leef op zon manier, dat als iemand slecht
over je praat dat niemand het dan gelooft


dinsdag 22 september 2020

leegte

Heel langzaam gaat het gebeuren.. ik ben al begonnen met de oude twee banken uit het huis te zetten, met dank aan Jeroen die mij even kwam helpen met deze banken uit het huis te slepen en bij de weg te zetten. Gelukkig had hij genoeg inzicht om te weten hoe we deze bank het beste eruit konden krijgen.

Toen de banken eruit waren, zag ik pas hoeveel ruimte mijn kamer heeft, en hoe mooi het is als ik toch misschien de stoel die nog half op bovenstaande foto eruit ga doen.. ik hou van ruimte.. en leegte. 

Nadat de banken op straat waren gezet, ben ik meteen even begonnen om het randje van de bank, wat als een soort streep op de muur stond te verven, even aanstippen, ik kom er namelijk steeds vaker achter dat sinds ik niet meer rook, zon 12 jaar, dat mijn witte muren nauwelijks of niet zichtbaar verkleuren.. dus hoef ik niet echt te  witten. Ook meteen de kroonsteentjes afgeplakt, en ze een beetje aan de plinten vast gezet zodat het wat strakker ligt.. dus de nieuwe bank kan komen...

Al begin ik wat te twijfelen in week 39 word het verwacht klaar te zijn, maar aangezien ik nog totaal geen beweging zie op de site, nog niet weet of dat wel gaat lukken.. vrees ik met grote vreze dat de bank pas week 40 of sterker nog week 41 komt, maar goed wie dan leeft die dan zorgt toch.

Toen ik dus de ochtend opstond bleek dat mijn banken al opgehaald waren. dus ik was al verbaasd dat het zonder geluid was gebeurt, ik ben inmiddels wel gewend dat de vuilnismannen geweldig hard werken maar ook geweldig veel kabaal maken.. ze werken tenslotte ook met grof materieel.

maar toch je word er soms wel wakker van.

Dus het was in stilte opgehaald. dus ik blij.. ik dacht dat is snel geregeld.
Toen ik echter het huis uit moest zag ik ineens twee vuilnisauto's staan, die wat vreemd keken, ik naar beneden, vroeg ze of ze voor de twee bankjes kwamen, ja dus.. nou die waren dus niet door heb opgehaald maar door iemand meegenomen en dat is prima maar wel rot voor hun, als ik dat geweten had dan had ik even gebeld naar de stort zodat ze die rit niet hoefden te doen. dus ik heb maar even mijn excuus aangeboden, maar wel erg blij dat deze bankjes dus  ergens goed terecht zijn gekomen en dus een nieuw tehuis hebben gevonden.

en het ruimt zo lekker op in huis..


 

eten in de molen...

 

Het was al weer een tijdje geleden dat Elias en ik elkaar hadden gezien of gesproken.. dus het was weer tijd, de laatste keer was in het schattige dorpje/ stadje Oudewater.. waar ik nog steeds een keer naartoe moet, maar nu nog geen tijd voor heb om te gaan. de zaterdagen slippen langzaam vol... 

Het leuke is wel dat sinds Elias verhuisd is naar de polder, we steeds op andere plekken afspreken, steeds tussen de twee woonplaatsen in en aangezien Elias bijna elke eetcafé etc in de buurt ken, sta ik steeds weer voor een verrassing en ben ik verbaasd over wat hij zo weet te vinden en altijd is het met succes.

De rit er naar toe was al een belevenis, van te voren had ik gesport, en omdat we vroeg hadden afgesproken moest ik me snel omkleden op de sportschool, een snelle douche, want ja je zweet wel als je sport. Dus wil je toch fris zijn.

De molen staat in Bodegraven, en ligt prachtig. Het was even zoeken omdat het allemaal éénrichtingsweg is, dus dat is lastig genoeg, via een giga omweg kwam ik dus aan bij de molen, ik was wat vroeg maar ik zag een paar prachtige kansen om mooie foto's te maken. Dat heb ik dan ook gedaan, dat kan ik dan toch niet laten.. 

Elias was wat later want hij had helaas pech de brug stond open op weg naar onze afspraak, dat is totaal niet lastig ik geniet alleen al van dat we samen gaan eten, al zou het bij wijze van spreken een droog broodje zijn, het is altijd gezellig.

Toen Elias er was zijn we samen bij de molen gaan zitten, lekker buiten, en heb ik een heerlijk broodje gesmolten kaas besteld, met daarbij mijn groene thee. 

Al pratend over het leven, over zijn leven op het platteland. vloog de tijd om en moest Elias weg naar zijn volgende verplichting,  besloot ik om meteen, omdat het toch vroeg was, ook maar bij vriendin Heleen op bezoek te gaan,voor een kop thee, om het leven door te nemen.

Gelukkig was het heerlijk weer en konden we samen lekker buiten zitten in de zon en bijpraten.

Daarna lekker naar huis, heerlijk gegeten en genoten van Zondag met Lubach.. waarschijnlijk is dit het laatste jaar dat hij op de buis is.. en dat vind ik oprecht balen..

het is zo genieten



maandag 21 september 2020

Urvin June

Iets wat ik al veel langer wil doen maar steeds vergeet, omdat ik er zo van onder de indruk ben. Prachtige, voor mij mellow house, maar zo mooi en het is iets waarbij je dus behoorlijk op de late avond kan ontspannen, tenminste ik dan. 

Natuurlijk wist ik dat hij goed was, maar toch nu ik steeds meer werk van hem hoor, geniet ik enorm hiervan. Hij krijgt helaas nog niet de herkenning die hij verdient. Hij timmert al jaren aan de weg, en heeft inmiddels een behoorlijk eigen sound ontwikkeld waar ik erg van kan genieten.

Kortom het was tijd om hem eens te promoten onder mijn vrienden, collega's, leerlingen, volgers etc.. Urvin June................. voor velen een onbekende maar voor mij een zeer dierbaar mens.

Mijn soulmate die in London woont maakt dit, en natuurlijk ben ik bevooroordeeld maar meer mensen die ik vraag wat ze ervan vinden zeggen.. het is goed. Hij heeft inmiddels al samen gewerkt met bijzondere grote namen die produceren,. is op zakenreis geweest naar de VS voordat de corona zijn intrede deed, en daar ook contacten. kortom hij doet het goed.

Daarom een keer een blogje voor en over zijn muziek wat hij maakt in de hoop dat meer mensen hier van gaan houden en kunnen waarderen.. 

onderaan staat een linkje naar zijn muziek en natuurlijk een foto van hem

( opmerking van een dierbare collega dat dit prachtige muziek is als je in hogere sferen verkeerd.. of op de late avond na een avond flink de beest te hebben uitgehangen)




 


 

zondag 20 september 2020

dwaze zaterdag

 


Aangezien er altijd leerlingen zijn die in je hart gaan zitten heb ik soms oud leerlingen op bezoek, ze komen voor een praatje, we spreken soms af om ergens te lunchen, soms komen ze eten, of eet ik bij hun, het is altijd leuk en gezellig, ik hou er van om de leerlingen te volgen en te zien waar ze zoal naar toe gaan in hun leven. Altijd weer blijft het boeiend ze te volgen en te zien, te spreken.

Laatst zag ik oud leerlinge Sven op tv, hij is door het vak drama, beland bij Archeon waar hij ontdekt werd, hij kreeg daar zijn eerst kleine filmrol aangeboden, maar inmiddels is hij al diverse keren op tv geweest, en hij begint naam te maken. Super trots ben ik natuurlijk op dat joch. Ik vind het knap en gebruik hem ook vaak als voorbeeld voor de leerlingen dat geen weg onmogelijk is om te bewandelen als je iets echt wilt. Het zal misschien niet altijd daar naar toe leiden waar je zou willen zijn maar je krijgt altijd iets wat er op lijkt en uiteindelijk bereik je je doel... 

Ik moest dus nog even snel naar de Jumbo waar ik een oud leerling tegenkwam die daar werkt, een  van de eerste leerlingen die mij met mijn mond vol tanden liet staan. geweldig. en er is altijd een lijntje gebleven. geweldig.

Met hem staan praten dat hij weg gaat daar en de opleiding gaat doen voor koninklijke marechaussee, zo leuk al ga ik hem missen daar tussen de schappen, maar ach er werken meer oud leerlingen en er zullen altijd nieuwe komen.

Heel lang met een buurvrouw staan praten en zij heeft precies dezelfde humor als ik ook heb, erg leuk, dus dat was erg gezellig

Daarna toch nog snel wat verse bloemen gehaald voor in mijn huis. tenslotte komt er een bijzondere week aan, waarschijnlijk komt mijn bank deze week, de oude gaat er zo wie zo maandagavond uit.

Heb even een buurman gevraagd om mijn twee oude banken even buiten te zetten zodat het grof vuil ze kan gaan halen dinsdag. We moeten nog even kijken misschien gooien we ze wel gewoon vanaf 3 naar beneden, dat scheelt een hoop gedoe denk ik in de lift en niemand kwam ze halen toen ze gratis waren, dus dan maar  stuk bij het grofvuil.

Dus ook de dingen die ik anders wilde gaan doen meteen geregeld, nu heb ik nog maar 1 oplaadsysteem, waar ik zowel mijn watch, mijn airpods en phone op kan laden, dus wat wil ik nog meer.

dus veel dingen weg gedaan, op marktplaats.. 

Natuurlijk moet je jezelf af en toe verwennen, dus had ik besloten om een keer echt uitgebreid een 3 gangen menu voor mezelf te maken, eens gewoon uitgebreid te koken

dus mijn voorgerecht bestond uit Turks brood, met daarbij diverse smeersels en een heerlijke tomaten marscepone soep , daarna de bekende wrap met vulling en een heerlijke  rode bieten salade.

Als toetje had ik dan ijs met slagroom en rood fruit..

de avond bestond verder uit het kijken naar de Mol.. geweldig tv programma.. ik begrijp er geen hout van maar vind het toch leuk.

 

zaterdag 19 september 2020

wat vroeg misschien


 Natuurlijk is het achterlijk vroeg,. dat weet ik ook wel, maar toch.. nu ik wat meer weer in de flow zit van het lesgeven, van een werkend bestaan, besef ik ook meteen dat de tijd weer voorbij vliegt.. we zitten al bijna in oktober, nog even dan zitten we in november, valt de eerste sneeuw nog niet.. maar begint het wel te killen. En dan voor je het weet zit je met 5 december, de winkels vieren het nu al, maar goed wij als nuchtere Nederlanders negeren dat zolang we dat kunnen..

Kortom het is voor je het weet oud en nieuw.. en ik denk dat we allemaal het liefste dat ene wat 2020 zo overheerst zouden achterlaten en we wensen elkaar vast een corona vrij 2021.. maar de tijd zal leren of we wel of niet dit onder controle zullen krijgen.

Maar goed, gedurende het jaar heb ik aardig wat dingetjes gevonden op het wereldwijde web en ik vind het juist dan fijn bij de persoonlijke kerstkaart, die ik elk jaar wederom zelf ontwerp, natuurlijk met een flard er op, tenslotte is dat ook mijn werk en promoot ik het een beetje. Ik vind het leuk om er dan een klein passend cadeautje bij te doen.. misschien dat er veel in de prullenbak belanden maar dat maakt niet uit, het is door met  liefde uitgezocht en er bij gedaan.

Dit jaar kon ik niet aan de verleiding ontkomen dat ik iets had gekocht waarbij ik meteen moest denken aan een kerstkaart ( een kerstboekje van jaren, jaren geleden, met kerstflarden) om daaruit toch maar weer een flard te kiezen en te gebruiken, mede omdat ik nu zulke mooie foto's had gemaakt dat zo mooi bij het cadeautje pasten, het gekke is dat de flard nog steeds heel actueel is.. 

Zeker in deze tijd waar veel mensen toch nog over de wereld zwerven waar ze op zoek zijn naar veiligheid, die nog vluchten voor alle gevaren in hun land. Zoveel harten opzoek zijn naar een ander hart om te mogen wonen.. kortom, er moet nog wel wat werk verzet worden maar het begin is er.. het idee ligt er en daarmee kan ik dit jaar denk ik weer een goede indruk maken..

al denk ik dat veel mensen niet de diepere betekenis zullen zien van de flard en het alleen op kerst betrekken maar is niet erg.. tenslotte is een flard er om te lezen en bij je eigen gevoel neer te leggen, soms duurt het even voordat een flard je raakt.. daarom heet het ook flarden.. het land en soms waait het verder 

nog even dan mogen ze op de bus.. en er moet nog iets werk verzet worden maar ik ben meer dan tevreden dit jaar.. 
ik hoop de ontvangers ook.. en natuurlijk zal ik traditie getrouw de flard, en foto, en cadeautje op mijn site www.flarden. plaatsen tegen de kerst tijd... 


vrijdag 18 september 2020

toch wel sportief

 

Voor mij werd het al duidelijk, zoals bijna iedereen hebben we in Alphen vrij als het jaarmarkt is, dus ik ook... om mijn middag zinvol te besteden besloot ik om een wandeling te maken.  het mooie is ontdek ik, dat je met wandelen de seizoenen zo mooi ziet in de natuur..

terwijl ik dwalend, nog mijn koers aan het bepalen was, ontdekte ik dat ik toch eigenlijk koos voor mijn oude vertrouwde route, die ik graag loop, omdat hij zo afwisselend is, maar ook omdat ik telkens punten heb waarop ik kan kiezen links of rechts met weer allerlei keuzemomenten. Een ander route die ik vaak loop heeft dat niet of minder. dus ik had zin in een toch waar ik zin in had te doen.

Het was dwalen door natuur, langs het meer,  en dan weer naar huis.

De tocht begon ik met wat tegenzin, de nacht ervoor had ik wat slecht geslapen,  weet niet wat het is, maar voor de woensdag slaap ik altijd slecht, maar ach ook dat went, maar aangezien ik dus vrij had, ik mijn punten wil halen.. ik zaterdag minder tijd heb dan anders, was het handig om meteen te gaan lopen.

Bij mijn vertrek uit school kwam ik 5 oud isk leerlingen tegen, wat heb ik met deze leerlingen goede en mooie gesprekken gehad over het leven, over  hun vlucht etc. prachtige pubers waren dat, en nu zijn het prachtige mannen. Ze zagen me en kwamen er meteen aanrennen, riepen mijn naam en zouden me zo in de armen vliegen.. ik bedacht me net op tijd om te brullen sorry mannen hoe graag ik ook jullie wil omhelzen.. we moeten afstand houden..  ze gingen volop in de rem.. het eerste wat ik dan ook tegen ze zei dat ze knappe mannen waren geworden... Ze straalden, als je dan bedenkt dat een man dat tegen ze zegt, en ze weten dat ik op mannen val, hoe ze reageren is dan geweldig, ze vinden dat niet eens gek van mij. het is prima.. en ze genieten van het gesprek en elkaar zien.. Meteen wilden ze een afspraak om op de nieuwe school te komen om met mij weer een uur lekker te praten.. helaas door corona maatregels kan dat niet.. zo jammer..  Maar ik weet zeker dat het er van gaat komen. Toch bijzonder  dat deze mannen zulke mooie mensen zijn.. zo open ik glimlachte nog toen ik aan het wandelen was

Onderweg zag ik de eerste tekenen van de herfst, de paddenstoelen die er stonden.. trouwens prachtige exemplaren vond ik..  kon het niet laten dezen op de foto te zetten.

De wandeling ging langs de golfbaan om te worden verlengt door langs het meer te lopen. Terwijl ik daar liep kwam ik leerlingen tegen uit klas 2, die helemaal blij waren mij te zien, even een praatje, ook de vraag waarom ik daar liep.. en wederom een mooi en dierbaar gesprek met ze. leuk dat deze pubers zo open zijn.. ik kan daar zo van genieten.. glimlachend liep ik verder..

De hele route die ik heb gelopen  was 11 kilometer..  wetende dat ik in de avond de KB ga doen, bedacht ik me te laat dat dit geen slimme zet was. maar goed extra sport en conditie is nooit erg.

De kb was gelukkig weer buiten, we begonnen met onze standaard warming up

joggen naar de weg ong 50 meter, en weer terug, 

daarna hakken billen

dan kniehef

dan huppelen met armen naar voren

en dan met armen naar achteren

en lunches met rotatie

 Omdat we met een klein groepje waren  begonnen we met 4 x 1 minuut kb swing, daarna 30 sec. snatsch rechts, ik ben dit voor het eerst met een kb van 20 kg gaan doen.. en het lukte dit 3 rondes.. daarna ook met links natuurlijk.

daarna de ellendige lunges tot aan de weg die bekende tig meter , daarna de push ups ook 3 rondes.. en gelukkig werd het daarna gemakkelijker dachten we, de buik.. vele oefeningen met de buik en gelukkig dit keer geen leggaisers. die vind ik zo vreselijk.

Als afsluiting 2 x 1 minuut wallsitt en ik kon het, ik hield het vol wel met verzuurde benen, en mijn tong bijna stuk van er op bijten en tranen van ik red het niet en dan toch gehaald

het was dus een succesavondje met tevens veel aanwijzingen waar ik erg blij van ga worden, en voor het het eerst mochten we zelf muziekjes aandragen.

 







donderdag 17 september 2020

mocht hem even lenen..

 

 
 
Sportmaatje vertelde me dat ze helemaal gek is van fotostrip, ik volg dat soms op facebook maar meer ook niet, ik vind de verhaaltjes soms wel erg grappig.. soms wat vergezocht maar het blijven leuke vermakelijk verhaaltjes voor als je een keer niet zoveel te doen hebt.

Afgelopen week vertelde ze me dat er een boek is uitgekomen met allerlei strips erin.. en ze had hem uit, of ik hem zou willen lenen.. 

Laat ik daar nu niet vies van zijn iets lenen, dus dat heb ik meteen gedaan, eigenlijk bood Yvon het aan dat ik hem mocht lenen.

Het verhaal is leuk in beeld gebracht, als amateur schrijver herken  ik soms wel situaties of dat je twijfelt of je het nog wel kan.. al denk ik dat dat wat hij doet toch op een iets hoger niveau is en misschien ook wel  heel anders..  

Ik heb het boek met aandacht gelezen alsof het een stripboek was, en dat is het wel als je ook kijkt naar de teksten en hoe er tekentjes bij staan,  mooi vormgeven.. en ziet er ook goed uit. De gezichten die Ype trekt op sommige foto's is hilarisch, al is het verhaal wat slapjes.. dat wel.. vond het nou niet echt een climax boek..  maar het gaf wel een inzicht in zijn denkwereld en leefwereld

Zou ik het boek aanraden. ik weet het niet.. het is onderhoudend dat zeker maar ik ben niet echt kapot ervan.. vind het te voorspelbaar en soms ook te cliche matig

kort samenvatting van het boek

Al meer dan tien jaar maakt Ype Driessen korte, grappige fotostrips over zijn eigen leven en dat van zijn familie en vrienden voor onder andere Het Parool, New Scientist, Preview en Onze Taal. Nu gaat hij de diepte in met een lang verhaal: een fotoroman. Het nadeel van de twijfel is het verhaal van Ype. Hij wordt door zijn vriend meegevraagd op een reis naar Amerika, waardoor hij de confrontatie aan moet gaan met zijn eigen angsten: voor vliegen, voor fietsen, voor drukte. Wat volgt is een ontroerend en persoonlijk verhaal vol humor en tragiek – verrassend, eerlijk en onvergetelijk. ‘Met Het nadeel van de twijfel levert Ype Driessen opnieuw een uniek werk af: hilarisch en herkenbaar, gedurfd en eerlijk, geestig en gevoelig. Deze fotografische pageturner is een inventief en innovatief document van onze tijd!’ Arthur Japin

woensdag 16 september 2020

jaarmarkt

De eerlijkheid gebied mij te zeggen. dat ik sinds ik hier woon, toch al een kleine 27 jaar, ik precies 1 keer op de jaarmarkt ben geweest, slechts 3 keer heb gekeken bij een optreden, die van de Kast, de groep van mijn collega/ vriendin Laura en die van Jody Benal.. kortom, ik kan niet een echte menig geven over de jaarmarkt. maar voor mij is het niet mijn ding.

Dit is niet omdat ik grote mensenmassa's schuw, dat zeker niet, ik hou juist van grote groepen mensen. ik ga niet voor niets het liefst naar Steden op vakantie waar ik dan kan genieten van de veel kleurigheid aan mensen die er lopen en zijn. 

Ook de beruchte koek die alleen maar met de jaarmarkt te koop is, waar mensen uren voor in de rij staan, ze zelfs meenemen om thuis in de vriezer te gooien.. de smaak is mij totaal onbekend en op de één of andere manier kom ik er niet toe om er eentje te gaan halen... dus de smaak zal mij voorlopig nog onbekend blijven. het trekt me niet.

De keer dat ik wel geweest ben dacht ik alleen maar, oh ja,  dit is de jaarmarkt.. even vergeten een soort van grote markt maar dan vooral dat wat men niet kan verkopen iets goedkoper aan bieden in een kraampje, de winkeliers dan, de marktkoopmannen en vrouwen komen van einde en ver om hun waar aan te bieden, maar wat je tegenwoordig zo vaak in grote steden ziet in de hoofdstraat het is 1 aaneenschakeling van grote winkelketens. dat je eigenlijk al niet meer naar een andere stad hoeft om iets bijzonders te halen, deze hoofdstraten zijn overal het zelfde.. maar goed gelukkig zijn er altijd geweldige zijstraatjes waar je juist de uniek winkeltjes vind met wel bijzonder dingen, moet meteen denken aan de grachten in Amsterdam en de prachtige Folkingerstraat in Groningen. ik dwaal af, het is eigenlijk heel eenvoudig, namelijk de kraampjes op de jaarmarkt zijn eigenlijk steeds een herhalend thema van dezelfde dingen.. er is weinig bijzonders.. het is gewoon de Bazar in het groot.. en toch heel Nederland, heel Alphen loopt daar rond en ik denk alleen maar WAAROM??

Ik ben dan ook geen Alphenaar.

Die keer dat ik naar De kast ging was geweldig, wat een mooie avond was dat, ik was diep onder de indruk en dacht wat hebben ze toch iets groots binnen gehaald.. prachtig.

De avond met Jody was heel erg, hij moest met zijn optreden stoppen omdat de jeugd met eieren naar hem gooiden, en hem uitjoelden, niet omdat hij niet kon zingen, maar ik denk dat de jeugd het belachelijk vond dat het om een eendagsvlieg ging die kwam op treden en geen band van naam.

Ik herinner me nog dat ik dacht wegwezen hier, hier moet ik niet zijn of blijven, er werd op een gegeven moment zelfs gevochten, dat was tot dusver mijn ervaring. en score van 3 uit 5 dus dat valt tegen

Die keer dat ik ging kijken naar het optreden van vriendin Laura, was het overdag het was rustig maar och wat een slechte organisatie van Alphen, alles begon veel te laat en er waren steeds praatjes tussen door, later begreep ik ook van Laura, dat ze hun optreden moesten inkorten omdat het zo uitgelopen was voor ze. kortom  er was woensdag wederom iemand die een graag gezien inwoner is van dit dorp zeker bij de jeugd die les van mij heeft gehad, niet gezien op de jaarmarkt, deze graag gezien inwoner had zijn wandelschoenen aan getrokken en was gewoon gaan wandelen door de omgeving en heeft genoten van de rust en de natuur... zou ik dan toch een kluizenaar aan het worden zijn?


dinsdag 15 september 2020

verwarring....

 

Ik zeg het niet zo snel maar langzaam raak ik een beetje de draad kwijt met alles wat er speelt en dan weer gezegd gaat worden over Corona.. ik weet het dan even niet meer

Begrijp me goed, ik ben zeker voor de bestaande regels die er zijn en probeer dat dan ook zo goed mogelijk vol te houden, mede omdat ik me erg verantwoordelijk voel naar de wat oudere vrienden en ook naar mijn werk, ik hoop niet af te hoeven zeggen omdat ik ziek ben. ik hou daar niet zo van om eerlijk te zijn.

Toch hoor ik verschillende verhalen, over het hoe en wat, ik hoor bijvoorbeeld dat als je 15 minuten bij iemand in de buurt bent geweest die corona positief is getest dat je het ook kan hebben..
maar dan moet je binnen 1,5 meter hebben gezeten.. kennelijk de 15,1,5 regel.
 
De GGD geeft in mijn gemeente aan als je positief getest bent dat je zelf je contacten moet inlichten. ze doen geen bron en contact onderzoek meer.. dus tja.. daar kan je ook niets meer mee. Al begrijp ik het ook wel, het groeit ze boven het hoofd iedereen kan testen, als ik dan lees dat er steeds meer mensen besmet zijn, vraag ik me af.. hoe dan.. dan gaat er toch iets mis.. dan gaan we kennelijk de regels van vaak handen wassen, in arm hoesten en niezen totdat je trui aan je armen vastplakt, of totdat je, als je korte mouwen hebt, het trekt wel je huid mooi strak dat wel maar toch.. al die korsten dat wil je toch niet.

Daarnaast krijg je ook weer verhalen dat verkoudheid niet eens hoort bij corona maar dat het en duidelijke blafhoest is,  wat lijkt op het geluid van zeehonden, en/ of koorts....  kortom ik zie door de bomen het bos soms niet meer, en grijp dan maar naar de vertrouwde site van Thuisarts.nl, deze site geeft goede info en dat kan ik dan voor mezelf gebruiken en weer de dingen wat helderder zien.

Tot.. ik via de berichtgeving van mijn gezondheidscentrum een nog duidelijker uitleg kreeg en dat je dus ook on line kon proberen of je wel of geen Corona had.. maar meer een indicatie of je wel of niet moet gaat testen..
dus ik open deze site en wat zie ik

Ik heb 1 of meer van deze klachten:

  • verkoudheid
  • keelpijn
  • niezen
  • hoesten
  • opeens moe
  • niets meer ruiken of proeven
  • verhoging (37,5 graden of hoger)
Let op: Heeft u langer dan 14 dagen klachten? Of herkent u de klachten van hooikoorts? Druk dan op Nee.

Dan ben ik de kluts kwijt want..  waarom hebben mensen niet getest als ze de klachten al hadden.  dan duurt toch geen 14 dagen of is het zo dat het wachten totdat je eindelijk aan de beurt bent om te worden getest 14 dagen duur.. ik heb geen idee meer..  ik ben compleet van slag hiervan, zeker als je  de site opent via de normale manier het volgende er staat

Wat merk ik bij het nieuwe coronavirus?

Klachten die vaak voorkomen bij het nieuwe coronavirus zijn:

  • koorts (38 graden of hoger) of een koortsig gevoel 
  • hoesten (met of zonder slijm)
  • moeheid 
  • moeilijk of snel ademen, bijvoorbeeld bij het lopen 
  • opeens niets meer ruiken of proeven
  • verkoudheid, keelpijn

En dan denk ik schiet mij maar lek.. ik weet het nu even niet meer..  zeker niet als ik hoor dat als je getest bent je je uitslag is negatief, dat je dan wel thuis moet blijven totdat je klachten weg zijn en dat je eigenlijk na 5 dagen weer moet laten testen en als je uitslag dan negatief is, dan heb je zeker geen corona.. 

Laten we maar gewoon de conclusie trekken men weet het niet meer en men hoopt het er beste van .. laten wij dat dan ook gaan doen.. en ons maar aan de regels houden die al heel lang bekend zijn

bij verkoudheidsklachten blijf je thuis

we schudden geen handen

we wassen onze handen vaak

we houden 1,5 meter afstand..

zo moeilijk zijn ze eigenlijk niet.

laten we elkaar gezond houden


maandag 14 september 2020

mm wel even schrikken

Het zat er aan te komen, het moment van wegen..  ik vreesde al dat het een beetje veel mis was gegaan de laatste weken van de vakantie.. net iets te veel ijsjes. te veel kaas etc, gewoon te veel dingen gegeten die ik normaal ook wel eet maar dan 1x in de maand, of als het vaker voorkomt dan zorg ik ervoor dat ik het in balans hou..

Dat was mislukt, al had ik inmiddels wel de kaas uit mijn lijst geschrapt, kaas is zo lekker en vooral laat op de avond als je trek hebt.. dan wil je wat eten.. en dan pak je 1 plakje en voor je het weet is het hele pak verdwenen.. ik heb soms een enorme bodemzucht.

Maar nu kwam het, ik was al op een avond op de weegschaal gaan staan, en daar was ik al niet enthousiast over, al waren het slechts 2 kilo, toch gaat het dan voor mij de verkeerde kant op, en ik wil voorkomen dat het nog extremer gaat, dus.. ik had bedacht als ik nu de volgende keer in de ochtend ga staan, wat ik altijd doe, dan weet ik of het klopt met anders, misschien zijn die kilo's wel gewoon het overzicht na het avond eten.. 

Niet stom bedacht, wat wel stom bedacht was, dat ik natuurlijk de zondagochtend uitkoos, nadat ik de avond uitgebreid had gegeten met zowel een stukje taart als een geweldig toetje, veel brood, veel smeersels en natuurlijk ook nog wat nootjes. Het etentje was geweldig zoals al eerder was te lezen. maar ja dan is het niet handig om de volgende ochtend op de weegschaal te gaan staan... zeker omdat de normale dingen die ik doe voor ik naar mijn werk ga niet waren gelukt. ik zal niet in details treden maar het heeft te maken met de kleinste ruimte waar je toch vaker bent dan je lief is.

Kortom ik ging vol optimisme op de weegschaal staan en zag tot mijn verbazing dat ik net zo zwaar was als die keer in de avond. en dat gaat er bij mij niet in.. ik ben dus nog een keer op en afgestapt, maar het resultaat bleef hetzelfde. misschien was de weegschaal stuk, ik weet het niet, dus tijd voor nog meer actie.. meteen maar een afspraak gemaakt met mijn voditiste..  die me waarschijnlijk goed kan uitleggen wat er mis gaat. al moet ik zeggen mijn kleding past me nog prima.. zelfs maatje m van de t-shirts zitten goed dus daar kan het niet aan liggen, mijn broeken ook, maar toch..

Nuchter nadenken besef ik me dat ik veel meer beweeg dan toen ik begon, ik doe 2x 45 minuten kb in de week, dat deed ik altijd al, en normaal op zondag 60 minuten cross xxl, en soms ging ik nog even wat kracht doen op vrijdag maar dat was het.. maar nu.. tja, ik wandel elke week, als het weer het toelaat 20 kilometer, ( juist voor de punten),  ik sport nu op zondag 90 minuten cross xxl, en op donderdag ook nog  60 minuten cross xxl.. dus misschien eet ik nu te weinig in verhouding met dat wat ik doe.. daar wil ik dus even helderheid over hebben. omdat ik er niet in geloof dat het ineens totaal omslaat  en je dan ineens gaat groeien. al is het maar 2 kilo, het is wel 2 kilo teveel, en boven mijn maximum gewicht wat ik al bovengrens heb, ik heb twee gewichten waar ik tussen wil laveren en dat is dus nu mislukt.. dus daar moet actie op

En ja ik zie er nog steeds goed uit, ik weet het maar dit is om er goed uit te blijven zien.. 



zondag 13 september 2020

DOMINIHAMAAN

 

Het was zover, eindelijk weer na lange tijd konden we voltallig aanwezig zijn, en dus meteen een datum geregeld om samen te eten en wederom te genieten van elkaar en elkaars gezelschap.
 
 
 Om 17.00 werden we verwacht bij Marco en Anouk en natuurlijk de kids, Sem en Tijn.Dus om 16.45 was ik keurig geknipt, gestreken en geschoren en gestreken en kon ik op mijn postduiven instinkt naar het huis van Marco en Anouk rijden, mijn postduiven instinkt, dat weten de meeste mensen is perfect ontwikkeld, dus ik zag het helemaal zitten. Blij en vrolijk vertrok ik met de bos zonnebloemen naar daar waar we moesten zijn. Al blij rijdend ontdekte ik dat mijn postduiven instinkt me weer eens in de steek liet, eigenlijk zou ik daar niet verbaasd over moeten zijn , ik zou eerder verbaasd moeten zijn als ik er zo maar in 1 keer naar toe rij, maar goed, nadat ik tig keer de verkeerde afslagen had genomen, dat ik tig keer bij de verkeerde inritten stond, kwam ik uiteindelijk toch op tijd aan bij het huis van M en A.

Misjel en Dominique waren er al, dus dat was mooi, alleen Niels ontbrak nog hij had al geappt dat hij nog moest knippen en scheren  en dan zou hij ook komen. Nadat we er allemaal waren had Sem de tafelschikking gemaakt, Ik vind dat leuk hoe hij vanuit zijn eigen veilige wereld steeds meer mensen toestaat hij had bedacht dat hij op een hoek zou zitten, met tegenover hem zijn vader, naast hem zijn moeder en Do, daarna mocht ik naast zijn vader en Misjel naast Do, Niels mocht aan het eind van de tafel. tussen tussen mij en Misjel in.

Het voorgerecht bestond uit een zelfgemaakte preisoep, een heerlijke soep erg goed op smaak gemaakt en mooi gemaakt, daarbij kregen we broodjes met smeersels.

Het hoofdgerecht bestond uit zoete aardappel frietjes,  een broodje hamburger en gemengde gebakken groente.. met daarbij een salade.

Het toetje bestond uit een variatie op dood bij chocolade, en dat was lekker, met chocolade mousse zelf gemaakt, met brownie en slagroom. heerlijk.

Terwijl we nog een spelletje aan het doen waren kwamen Rene Bianca en Jay ook langs want ja Wie is de Mol moet wel gekeken worden. 

Het bleek al bij het begin dat we allemaal op iemand anders zaten. mijn gevoel zei vanaf het begin dat Horache het moet zijn, dat Ellie er zo snel mogelijk uit moet, omdat ik ergens vind dat ze het prachtige beroep van politie totaal verkeerd neerzet.. en daardoor juist een negatieve imago geeft.. maar dat kan zijn dat ik kijk met ogen van een zoon van een politie agent

Tijdens het kijken naar Wie is de mol, zette vriend Marco diverse hapjes neer, een bakje met rauwkost, een bakje met nootjes en een bakje chips.. 

Jay die met alle geweld naast mij wilde zitten pakte een handje vol chips, en hoe gul hij deelde het met mij.. ik dacht even wat lief, en wat zorgzaam. .totdat ik mijn hap nam... en het wilde doorslikken het waren dus hot pepper chips.. vreselijk.. dus inwendig vervloekte ik hem, maar ik was meteen weer genezen van de chips. Terwijl wij er met elkaar een beetje over zaten te geiten, zagen we Niels ook een stevige hand nemen, en in zijn mond stoppen.. we hebben ademloos toegekeken.. dit viel zo op bij de anderen, behalve bij Niels, dat we allemaal keken.. en tot het moment dat hij doorslikte zagen we die blik en die kop dat we allemaal acuut in de slappe lacht schoten.. zo vreselijk gelachen.. zeker omdat Niels dacht dat niemand het door had..

Zo ging het op een gegeven moment helemaal we hebben zo gelachen, ik had de tranen in mijn ogen geweldig zon groep mensen, van diverse leeftijden die het zo leuk met elkaar hebben en gewoon genieten van het samen zijn.


zaterdag 12 september 2020

lummel zaterdag

 

Zaterdag, de enige dag dat ik echt kan uitslapen.. en wie is er om 6.00 klaar wakker.. juist ik zei de gek.. dan blijf je toch liggen, heel lang liggen in de hoop, dat je ogen vanzelf weer dicht gaan en dat je dan wel nog wat slaapt... het is dan meer doezelen, langzaam de wereld aankijken en denken.. ach het valt wel mee vandaag, laten we opstaan om half 10.Slecht plan, omdat ik mijn te verschonen beddengoed al klaar had liggen, dus daar begon de ochtend al mee. Gelukkig viel de worsteling dit keer mee, ik kreeg het zowaar voor elkaar, totdat het grote dekbedovertrek moest gedaan worden... dat is een lastige.. is altijd onhandig maar het gaat meestal goed. Aangezien ik toch het idee had dat ik redelijk fit was, besloot ik het maar eens grondig en goed te doen zodat je niet zo'n stom stukje hebt bovenin waar geen dekbed zit..  alles keurig in het gelid, langzaam naar beneden scrollen zodat het strak blijft om aan de onderkant waar het labeltje zit, te ontdekken dat hij verkeerd om zit.. en aangezien het een hoes is die aan de onderkant dicht gaat met een rits. kan je het niet laten zitten en moet het opnieuw..  dus uiteindelijk is hij weer in zijn oude vertrouwde positie gebracht.. en is het zoals altijd prima maar wel bijzonder.. 

Daarna  de dagelijkse was taferelen, waarbij ik op zaterdag compleet structuurloos rondloop door het huis en dan ineens dingen bedenk die dan moeten worden gedaan wat nergens opslaat, om te vergeten dat de kraan aanstaan van de wasbak voor het scheren... gevolg dat ik ineens water hoor stromen en nog niet besef dat het in de badkamer is..  gevolg een wasbak vol met teveel heet water, en een natte vloer waar het beddengoed nog lag te wachten om in de wasmachine te gaan waar nog een zwarte was in lag te draaien. Hmm, dus het is een kliederboel geworden in mijn badkamer. gelukkig is het mijn badkamer en heeft dat weinig gevolgen op dit moment.. de vloer en de badkamer kan het hebben

Daarna was het tijd voor mijn ontbijtje, kopje thee, waarbij ik dus mijn waterkoker niet had aangezet en daar pas achterkwam nadat ik al mijn thermo had gevuld en mijn glas had ingeschonken en tijdens dit schrijven er achter kwam, geloof me koud thee is niet vies, maar wel als je warme thee verwacht...

 Na al deze ontwaak perikelen maar besloten om te gaan wandelen, tenslotte moet ik nog maar 10 km voor mijn punten van de samengezond app, waarbij ik dan wederom een bioscoopkaartje kan krijgen. 4 x 80 km lopen en dan in de pocket.. en dat is dus per maan 1 kaartje als ik dat elke week haal,. en het is gek, ik ben gek op dit soort dingen, het stimuleert me ook om te gaan wandelen etc, omdat ik het wel leuk vind. Al weet ik dat het eigenlijk wettelijk niet mag wat mijn zorgverzekeraar doet, ze kunnen op die manier kijken of ik wel gezond bezig ben en dat kan gevolgen hebben voor een keus of ik wel of geen voorrang heb bij een operatie, die hopelijk nooit komt,  maar dat zit er wel ergens onder vanuit de verzekering.. dat weet ik maar ach zolang ik nog naar de bios kan en alles goed kan zien en gezond van lijf en leden ben . God zege de Greep is dan mijn gedachten.


Het wandelen verliep voorspoedig,voor ik het wist had ik al meer gelopen dan ik eigenlijk gepland had, maar dat is geen probleem, ik ga morgen ook nog lopen heb de zorg over 3 goudvissen die ik dan even eten moet geven, ong 2 km heen en 2 km terug lopen wat ook wel lekker is om even die wandeling te maken.

Maar zoals ik al zei het ging voorspoedig totdat ik besloot toch mijn route te veranderen, en iets meer te doen.. nooit doen, advies aan mezelf en iedereen Stick to the plan... en doe dat.. al wandelend kwam ik dus uiteindelijk bij het kruispunt naar mijn huis,  wat hermetisch is afgesloten, dus ik kon niet oversteken , er was een hekwerk geplaatst dat je geen kant op kon.. dus..  de keus was simpel volg het hekwerk zoals wilde dieren ook doen totdat ze een uitgang vinden of doorgang.. en juist waar was die doorgang.. 1,5 km verderop , geen probleem, dat doen we... maar ik leer er weer van.

Meteen bloemen gehaald voor de kok van vanavond voor de eetclub dominihamaan.. en voor in mijn huisje.. 

thuis de was opgehangen zodat mijn witte vriend fris en schoon weer een week er tegen kan.. en ik de rust heb.. 











vrijdag 11 september 2020

weer binnen


 Woensdagavond de kb, voor het eerst weer binnen, maar in een hele andere ruimte dan we ooit hebben gezeten.. Het is de oude fitnessafdeling, die helemaal gerenoveerd gaat worden. De fitness machines zijn weggehaald, omdat er een spinning ruimte gaat komen, maar zolang deze fietsers in de zaal zitten waar wij altijd sporten, zullen we het moeten doen met deze stoffige ruimte.. en dat het stoffig is geloof me dat merk je..

De ruimte bestaat uit vloerbedekking, wat denk ik zolang als ik er sport niet is schoongemaakt, of niet goed.. in deze vloerbedekking zit zoveel stof, restanten zweet, spuug en ik weet niet wat voor lichaamssappen dat je er niet echt vrolijk van gaat worden..

Het naar boven gaan met de kb die ik altijd gebruik was al een work out op zich, een groot voordeel was wel dat ik weer kan wegen.. wat ik gedaan heb, en terwijl ik er op ging staan dacht ik, dit is niet slim, het is avond na een hele dag eten etc, en je gaat altijd in de ochtend dus ik geef mezelf een herkansing zondagochtend voor de cross xxl. Ik wil toch wel weten wat er af is. al denk ik dat ik of stabiel ben gebleven of dat ik toch ietsje ben aangekomen door het onregelmatig leven en eten van de laatste tijd..  al heb ik nu weer goede hoop, ik hou me aan wat ik mag eten , en ook regelmatig, dus mijn lichaam leert weer dat hij goed eten krijgt en op de juiste tijden,. dus dat komt wel goed.

De kb bestond uit eerst een ouderwetse warming up.. dus dat gedoe met de matjes, eerst jumping jacks, dan 8 squats, dan 8 keer een oefening , dit is de enige, waarbij ik me altijd vertel.. weet niet waarom, en dan nog 8 pushups.. dus dat 2x, goed te doen dit keer, we hadden niet dat vervelende beenzwaaien erbij.

Daarna begonnen we met 5 x 10 rondes 10 push up, omdat Frank even tussen door wegliep om voor een mede sporter iets te halen waardoor ze de push up beter kon gaan doen nam mijn sportmaatje en partner in crime even de leiding.. hij telde af en we gingen weer.. helaas geloofde Frank ons niet, en tja we moesten dus uiteindelijk 11 rondjes.. en ik hoor hem nog gieren van de lach.. hij vind dit humor en ik ook.

Daarna, werd het duidelijk het werd een avond van schouders en borstspieren.. en dat is altijd pittig, dat weet je als je er aan gaat beginnen.

We hadden een erg laag plafond dus we konden wel kb swing doen maar niet boven ons hoofd, dan zouden we de boel aan gort slaan.. We hadden al lol als we de kb neerzetten en dan expres iets harder dan hoorde je echt een keiharde bonk.. een holle vloer dus.. maar goed leuk om te weten.

Daarna mochten we gaan liggen op onze rug en gingen we tig rondjes een zwaar gewicht optillen van uit liggen. om zo de borstspieren te trainen.,  opgevolgd met 45 secondes roaw,  keer 4,  45 secondes, press. en nog iets wat ik geblokt heb.

Aangezien het best een grote zaal is, moesten we lunchen met gewicht en dat de hele zaal door,  vloekend en tierend kwamen we aan bij waar we waren begonnen, om de buikspieren te doen, meestal is dat het einde, maar in het brein van de meester dus niet, dit was een kans om het nog een keer extra leuk te maken, de ruimte leende zich ervoor. namelijk een rondje bear crow. en dat is zwaar, je voelt zowel je benen als je schouders. het is ongemakkelijk voortbewegen en hopen dat het over gaat.

Gelukkig kwam hier ook een einde aan en met een positief gevoel konden we de les afsluiten en naar huis.. heerlijk eerst nog thee en het leven bespreken met elkaar om dan weer naar huis te gaan.