Omdat het een beetje een soort van traditie aan het worden is, gaat het weer een keer gebeuren
heel veel jaren geleden, toen ik nog jong en onbedorven was, was ik een avond in een disco in Amsterdam, ik sliep toen bij een vriendin, en ging alleen stappen, en ik leerde daar Erwin kennen, een jongen die een half jaar in Amsterdam woonde, waar hij o.a. nederlands leerde.
Het klikte tussen ons, en al gauw waren we in diepe gesprekken gewikkeld over het leven en alles wat er mee te maken had. Er volgde na een uitwisseling van adresgegeven een lange en veelvuldige brievenwissel. Ik woonde toen nog in de stad Groningen en Erwin in Amsterdam. Hij is nog een keer bij mij in Groningen geweest en heeft me, ondanks dat ik al jaren in Groningen woonde, weer heel veel nieuwe dingen laten zien van de stad. Hij was een jongen die gewoon steegjes in liep, of trappen beklom en op die manier zag hij hele bijzondere dingen. en die liet hij mij ook zien. Heerlijk. Nadat hij verhuisde in eerste instantie naar Hamburg ben ik daar ook heen geweest, en heb ik genoten. en zo heb ik vele plaatsen waar hij heeft gewoond bezocht en met hem erg genoten van ons contact. De mooiste ervaring was wel Berlijn waar hij heel lang heeft gewoond en waar ik ook heel vaak ben geweest, en altijd logeerde ik dan bij hem. Hij heeft meegemaakt hoe mijn toenmalige vriendje bij elkaar kwamen en 9,5 jaar later heeft hij ook meegemaakt hoe het uitging, en hoe ik dat in Berlijn heb afgesloten. Hij heeft me zoveel geleerd en laten zien van het leven en hoe het ook kan. Het is een beetje zo, en zo lijkt het, dat we elkaar soms wat uit het oog verliezen maar altijd komen onze paden weer bij elkaar en komen we weer in contact en gaan we elkaar weer opzoeken. Soms kom ik bij Erwin weg en denk ik het is mooi en goed geweest, hij is me dierbaar, en soms kom ik er weg en huil ik enorm omdat ik dan zo door hem en zijn persoonlijkheid geraakt ben dat ik huil en hem mis.. en dan besef het is goed dat wij zo ver uit elkaar wonen omdat het zo emotioneel en zo intens is het samen zijn.. Toch is het deze zomer weer eens tijd om toch naar Erwin te gaan, die via vele omzwervingen nu in London woont en eindelijk een eigen appartement heeft.. dus het gaat gaaf worden. Ik heb vandaag de reis geboekt, en dus kan ik gaan. heerlijk ik heb er zon zin in. Het zal wel een drukke vakantie worden, van Wenen naar Praag van Praag naar London en van London naar Parijs en tussen door nog een keer Mussel etc.. dus ik denk dat ik behoorlijk wat verhalen kan schrijven en heel wat fotos kan maken en laten zien daarom hieronder maar vast een paar fotos van London de stad van doorkijkjes...