Zoals nooit tevoren
Langzaam strek ik mijn armen
alsof ik ze nooit meer zal buigen
langzaam zet ik de eerste wankele stap
voorzichtig ga ik het proberen
om nooit meer terug te keren
langzaam hef ik mijn hoofd
om de horizon te zien in plaats van de aarde
dan ga ik zoals ik ooit dacht te gaan
ik vertrek om zoals nooit tevoren
de vrijheid te ervaren
die ik vandaag
in mijn eigen ogen zag
toen ik afscheid van jou en mij nam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten