maandag 31 oktober 2022

even geen wekker op zondag....

 

meestal is het yes want het is vandaag zondag, maar afgelopen zondag dacht ik, nee ik ga niet, ik ga het niet doen, ik ga dit keer niet sporten. Vrijdagavond had ik een behoorlijk autorit achter de kiezen, wat geen punt is, ik rij graag auto, zelfs in het donker, maar toch, daarna had ik zaterdag in Amsterdam mij behoorlijk vermaakt, dus het mag dan ook wel weer een keertje, ik slaap zo weinig uit tegenwoordig, 

Zaterdagavond besloot ik om maar eens vroeg mijn bed in te gaan, dus ik lag al om 10 uur in mijn bed, gewoon zin in mijn bed, denk ook dat de spanning van vrijdag eruit kwam en de drukte van de week.

Mijn voornemen om te gaan sporten was er natuurlijk, ik had er wel zin in om te gaan sporten, dus de wekker gezet. Echter toen ik om 7.00 mijn ogen even spontaan open deed kwam de man met de hamer langs.. die me even vertelde blijf nou gewoon lekker liggen, gun je die ene ochtend nou dat uitslapen en ga er van genieten..

Dat heb ik dus maar gedaan, ik heb heerlijk lang in mijn bed gelegen met mijn ogen dicht, soms met mijn ogen open en wat lezen, en dan weer heerlijk dromen.. moet wel zeggen dat je wel veel droomt als je zo in het schemergebied zit van waken en slapen maar wel lekker, het ruimt ook een hoop op in je hoofd.

Rond half 12 besloot ik om mijn ogen maar echt te openen en lekker mijn ontbijt te maken wat een brunch is geworden  een heerlijke salade met van alles wat de term gezond heeft..

Gelukkig mocht ik mijn booster halen, waar ik heel blij mee was, dus dat kon ik mooi doen om half 2, waarna ik naar vriendin Heleen ben gegaan om lekker bij te praten over het leven.

het was een relaxte zondag die ik heerlijk vond.


zaterdag 29 oktober 2022

Yep..

 

"Nu je kerstboom opzetten, zorgt voor intens geluk.

deze mensen zijn het gelukkigst in hun leven "

Deze zin kreeg ik toegestuurd van een sportmaatje. men heeft altijd dikke lol om mij omdat mijn kerstboom altijd al heel vroeg staat en sterker nog hij is alweer verdwenen als het eerste kerstdag is.. al hoewel vorig jaar heeft hij het gehaald tot derde kerstdag, maar dat kwam omdat ik geen tijd had om dit eens goed te doen.

Maar aangezien een afspraak van zaterdag niet doorging, om een begrijpelijke reden, besloot ik om maar eens naar  Groenrijk te gaan, even kijken naar leuke dingen.. nou die waren er.. zoals men weet ben ik gek op mijn witte kerstboom en dan met allemaal vogeltjes er in , vind ik prachtig, dus ik ben maar eens goed gaan kijken naar de vogeltjes daar, dat ik naast een hele boel nieuwe vogeltjes , met kaarsen op batterijen, sloffen, een ammarilus bol, etc eruit kwam zal niemand verbazen... wel heb ik me verbaasd over sommige kerstcreaties daar voor in de boom die per stuk bijna 17 euro kosten.. en geloof me ze zijn lelijk.. ik begrijp deze prijzen niet...

Toch voelde het vreemd om daar te lopen, kerst dingen te kopen en te beseffen dat het nog lang geen kerst is.. al hoewel nog maar 8 weken dan is het al weer kerst en dus nog 4 weken dan moet de kerstboom er staan..  dus eigenlijk valt het best mee..

Ik moet zeggen dat ik nooit echt gecharmeerd ben van de kerstmarkt in de tuincentra, mede omdat het zo achterlijk druk is, maar dat viel nu enorm mee, dus ik ben zoals al te lezen was rijkelijk geslaagd in mijn aankopen.. en ben er dan ook super blij mee

zeker met mijn zwevende vliegende pinguïns en ook met mijn zwarte kolibries die er ook waren.. dus er zijn soms nog wel vogeltjes te vinden die ik nog niet heb.. en ja ik heb in Florence een prachtig miniatuur kerststalletje gekocht met een kristalsteen als stal en ja ook een kerstbal met de David erop want dat vond ik vreselijk indrukwekkend.. prachtig.

 





Gedoe.. wat een gedoe is dit


 Maar dat is het stiekem wel.. Het verhaal van de afwasmachine.... nou gisteren teruggekomen uit Florence, en met Ankie al hollend vanaf het vliegtuig gelukkig werden we vlak bij de bagagehal afgezet, dus we konden vrij snel naar buiten.. nog even een snelle plas onderweg en door. De bus naar Alphen stond er nog dus we renden zo de bus in en pats daar ging de bus.. op weg naar Alphen, want ik moest om echt half 5 thuis zijn want dan zouden de monteurs komen om mijn vaatwasser in de alkoof onder mijn aanrecht te zetten. dus dat was wel even belangrijk..  Dus hollend door de Herenhof naar huis, en om 16.00 was ik thuis. perfect getimed ik had zelfs nog tijd om mijn koffer uit te pakken en de was al in de wasmachine te doen en aan te zetten. heerlijk.

Dus toen begon het wachten, en ergens had ik al het gevoel dat het niet zou gaan lukken.. omdat ik geen bericht had gehad of een bevestiging van dit bedrijf.. kortom het was gedoe. 

Dus ik moest afwachten, toen echter om 5 uur nog geen teken van leven was van dat ze komen zouden, heb ik maar eens gebeld, nou voordat je door deze lijn heen bent ben je al een half uur verder voordat er word opgenomen,  want omdat het druk is, gooien ze je er gewoon uit. maar okey eindelijk toch iemand te pakken en die zou alles regelen.. kortom ik kreeg een bericht zaterdagochtend dat ik dus kon plannen zodat de bestelling zou worden geleverd ??? het ging om een technische dienst.. dus dat begreep ik niet helemaal. maar goed ik dus maar een dag plannen, de woensdag maar dan moest het weer tussen 8 en 17.00, en een groot nadeel is als je in het onderwijs werkt, en als je alleen woont, dat je dan werkt tot 16.00. dus het gaat dan niet lukken.. dus ik kon geen afspraak regelen want ja ze konden echt niet een tijd geven of zetten, dat kon de afspraakdienst niet regelen.

Kortom ik zit op dit moment nog steeds met een afwasmachine midden in mijn keuken, naast dat hij afwast is hij ook nog een mooi bijzettafeltje maar leuk is anders.. ik baal hiervan. maar goed als het goed is kan hij  op 8 november geplaatst worden..

Omdat ik dacht wie niet waagt die niet wint vraag ik toch maar even of mijn huismeester wil komen helpen die heeft hem tenslotte aangelegd en dat gemaakt dus wie weet kan hij het doen en is het zo klaar

 we wachten wel af. en anders komt die speciale technische dienst maar opdraven.

Inmiddels heb ik nog geen idee hoe ik alles goed instel.. het kan via mijn telefoon, maar ik heb geen verbinding met de app met mijn afwasmachine dus ik heb geen idee laat staan hoe ik de tijd kan instellen hierop. heb al van alles geprobeerd maar dan blijkt ineens dat deze afwasmachine ineens begint af te wassen.. dus nu maar hopen op een slimme kop die mij kan helpen 00

vrijdag 28 oktober 2022

The Lords of the Rings: The Rings of power

 

Vanaf moment 1 zit ik in deze serie, hij is voor mijn gevoel totaal anders dan de films  The Lord of the rings of the Hobbit, ik weet niet waarom dat zo voelt maar ik geniet met volle teugen hiervan. lekker deze serie, ik zie nu al uit naar een vervolg.

recensie van de serie

Regie: Wayne Yip, J.A. Bayona, Charlotte Brändström | Cast: Morfydd Clark (Galadriel), Robert Aramayo (Elrond), Ismael Cruz Cordova (Arondir), Nazanin Boniadi (Bronwyn), Markella Kavenagh (Nori Brandyfoot), e.a. | Aantal afleveringen: 8 | Speelduur: 65-72 minuten | Jaar: 2022

"One TV series to rule them all!" moet Jeff Bezos gedacht hebben toen hij een onvoorstelbare smak geld op tafel gooide. Met naar verluidt bijna een half miljard dollar kom je een flink eind, maar het zijn grote voetsporen waarin de serie moet treden. The Lord of the Rings: The Rings of Power speelt zich duizenden jaren af voor de befaamde filmtrilogie en omdat over deze tijd een stuk minder is geschreven, is wat meer eigen invulling vereist. Tolkien-fanaten over de wereld hielden dus hun hart vast. Wordt dit een epische reis of een enkeltje Mount Doom?

Het verhaal volgt Galadriel, die heeft gevochten in de grote oorlog tussen de elfen en de legers van Morgoth. De strijd werd gewonnen, maar niet zonder de nodige verliezen; onder de vele gestorvenen bevond zich Galadriels broer Finrod. Vervuld van wrok is Galadriel ervan overtuigd dat Sauron, de handlanger van Morgoth, het heeft overleefd. Als zelfs haar meest trouwe metgezellen het na talloze jaren zoeken hebben opgegeven, blijft zij doorzoeken naar het kwaad om dit voor eens en altijd te verslaan.

De serie begint meteen enorm sterk. Met een heldere plotuitleg wordt het aangrijpende verhaal goed opgezet. Het wordt ook gelijk duidelijk dat de makers veel liefde hebben voor de franchise. De serie ademt The Lord of the Rings, maar krijgt toch een eigen smoel door andere rassen te laten zien en hier en daar wat vrijheden te nemen met het bronmateriaal.

Helaas gaat de serie later alsnog de mist in, wanneer sommige verhaallijnen en teksten direct uit de films lijken te zijn overgenomen. Een ander probleem dat om de hoek komt kijken is dat een overkoepelende verhaallijn mist. Er wordt met de sterke opzet bijzonder weinig gedaan en bij tijden voelt het geheel wat richtingloos. De veelvoud van verhaallijnen werkt hier niet aan mee en een duidelijkere focus was wenselijk geweest.

De wereld is daarentegen prachtig. Het hoge budget zorgt ervoor dat dit een serie is zoals nog nooit eerder is vertoond, waarvan elke aflevering eruitziet als de duurste blockbuster. Het is echter niet alleen de productiewaarde, maar ook het ontwerp van alles wat te zien is. Iedere locatie en elk voorwerp is met enorm veel detail en liefde gemaakt, zodat alles eigen een signatuur krijgt. Elk magisch ras voelt geheel eigen aan en zit vol karakter. Het enige minpunt is dat dingen soms iets te schoon en netjes zijn.

Wat dit ondersteunt is het gebruik van praktische effecten voor veel elementen, zoals de orks. Dus geen videogame-orks meer zoals in The Hobbit, maar griezelige, vieze orks die stuk voor stuk nachtmerriemateriaal zijn. Een grote uitzondering hierop zijn de wargs, waarmee in de uitvoering iets niet helemaal goed is gegaan. Aan de andere kant van het spectrum staan de opgevoerde hobbits. Deze Harfoots bevatten een grote portie charme en kneuterigheid, die leuk afsteekt tegen de serieuzere kanten van de serie. Helaas komt deze losse verhaallijn nooit helemaal van de grond, behalve in de laatste aflevering.

De personages hebben een sterke aanwezigheid op het scherm. Galadriel is wat harder, vol wrok, maar ook wijs en inspirerend. De connectie tussen Elrond en Durin is sterk en zorgt voor meerdere hoogtepunten. Elke scène tussen de twee zit vol speelsheid. Het is daarbij ook erg leuk de dwergen eens in vol ornaat te zien schitteren.

Voor puristen zullen er echter veel hekelpunten zijn. De huidskleuren van bepaalde personages kunnen we achterwege laten, want deze storen totaal niet, maar wat bij tijden wel irriteert is de mate van vrijheid die genomen wordt met het verhaal en de wereld. Er zijn ingrepen die redelijk veel impact hebben en sommige opgevoerde personages kunnen in deze tijd gewoonweg nog niet bestaan. Bij tijden komt de serie daardoor over als een fanuitvoering van J.R.R. Tolkiens wereld. Van een productie van deze omvang mag toch wel wat meer worden verwacht.

Het gehele eerste seizoen voelt jammer genoeg vooral aan als een introductie tot Midden-aarde. Er zijn zeker erg indrukwekkende momenten te vinden op iconische plaatsen, maar het verhaal heeft net te veel inconsistenties en mist vaart. De beste momenten worden wel begeleid door schitterende muziek die Howard Shore eer aandoet.

Hoewel het verhaal na acht afleveringen nog in de startblokken staat, is het geweldig om weer in de wereld van Tolkien te vertoeven. De personages zijn sterk, de wereld is prachtig, de muziek voelt als thuiskomen en elke aflevering biedt de ervaring van een bioscoopfilm. Deze eerste reis smaakt naar meer. De seizoensfinale is genoeg om weer helemaal in de ban van de ring te raken.



woensdag 26 oktober 2022

The Rookie.. serie op tv..

 

2 jaar geleden belande ik per ongeluk in de serie The Rookie, nooit over nagedacht maar hij leek me leuk, en ja ik ben er aan verslaafd, baalde alleen dat ik het eerste seizoen had gemist... al maakt dat niet zo heel veel uit voor het geheel, het zijn eigenlijk losstaande afleveringen waar telkens een misdaad centraal staat en die dan opgelost gaat worden, maar ook is er een langer verhaal lijn wat erg leuk is…

Ik viel er zoals ik al zei eigenlijk te laat in, het jeukte dat ik niet het begin had gezien van deze serie.

Even kort het gaat over 3 Rookies die opgeleid zijn op de politie academie, waarvan 1 al boven de 40 is en dat is in de beleving van het bureau waar hij gaat werken, te oud, dus daar pakken ze hem ook mee, hij moet extra zijn best doen, zo is er ook een meisje, veel jonger maar die moet zich dus ook bewijzen omdat ze een meisje is, en nog een donkere jongen die de zoon is van een hogere pief bij de politie,.. dus ze hebben alle drie wat te bewijzen.

Ze worden toegewezen aan iemand die met ze meeneemt naar diverse misdaden, ze worden getest, ze worden ook uitgedaagd maar daarnaast komen er ook persoonlijke verhalen aan de orde, heerlijk.

Inmiddels heb ik via Videoland de hele serie van seizoen 1 kunnen bekijken, ik krijg er geen genoeg van, weet niet of het komt omdat ik de serie zo geweldig vind of omdat mijn favoriete begeleider Tim Bradfort ( Eric Winter, de naam klinkt Nederlands maar of hij dat is geen idee). 

Hij speelt een begeleider die zijn Rookies behoorlijk aanpakt, test, test en nog eens test, daarna moeten ze alles doen voor hem. en juist hij krijgt het meisje toegewezen.. die behoorlijk aan hem gewaagd is.. en hem dus regelmatig even van repliek dient.. heerlijk

en om eerlijk te zijn het is wel Candy for the eye deze tim..

zie onderstaande foto's






 

dinsdag 25 oktober 2022

dat was de zondagsport

 

Vanochtend kregen we het bericht dat Elsbeth niet kon komen wegens een dicht oog, dus Marco ging de les overnemen. Dat is ook geen probleem, de lessen van Marco zijn heel afwisselend en vliegen dan ook voorbij.

.Dus we waren met een redelijk clubje aan het werk, Mijn maatje Niels kwam ook , maar die was wat later, die had de avond ervoor wat langer naar het donker staan te staren... maar hij was er, en fit zoals het hoort.

Ook Do kwam wat later, maar dat was ook terecht.

Zoals gebruikelijk was de warming up erg leuk weer, waarin we  het spel verdedig je fort deden prachtig.. 

wat kan je dan fanatiek worden.

het was weer een heerlijke les dit keer.

 

warming up

een spel met buizen van tempex met kussentjes 

prachtig fanatiek spel, je staat met 2 personen in de kring de kussentjes te bewaken, het is een soort kasteel en de andere moeten dan proberen een kussentje te pakken zonder dat ze geslagen worden. word je gemept dan moet je op het podium 1 box jump maken.

Daarna begon de les

 emom

10 sit ups

8 curnches

6 pinguis

dit 10 rondes

 

duo wod

kb swing met 2 kb's

farmer walk met 2 kb's

row met 2 kb's

push press met 2 kb's

na elke oefening deed je de farmer walk

de ander zat dan in de wall sit

 

circuit

 2 rondes

1) lunges op een step naar achteren

2) halve molen draai links

3) halve molen draai rechts

4 ) de Hallo, kb om je hoofd heen

5) row met 2 kb

6) high pull

 7)sprintjes

8) box jump

 

emom

4 rondes van  4 oefeningen

 20 sit ups

max aantal keer snatch links

20 air squats

max aantal keer snatch rechts

rust

 tabta 1

20 seconden werken

10 seconden rust

oefening 1 kb swing

oefening 2  push up

 

tabata 2

 oefening 1 row 2 kb's

oefening 2 plank


en dan eindelijk de cooling down. heerlijk

en natuurlijk na afloop toch nog even aan de thee met elkaar


 


maandag 24 oktober 2022

spelletjes avond met de (ex) buren

 

Femke appte dat het weer eens tijd werd om met elkaar een spelletjesavond te houden, dus de afspraak was sneller gemaakt dan we hadden verwacht, ineens konden we alle 4 en was het klaar..

In de middag had ik nog snel even een Surinaamse cake gebakken met kersen erin, en had ik een fles rode wijn in de tas gestopt, met het spel 30 seconden.

Rond kwart voor 8 zijn mijn buuf en ik naar Femke en Jeroen gelopen. ik met mijn af en toe toch wel kippige ogen had ik in mijn hoofd 182 maar het bleek achteraf 132 te zijn. 

Wat een prachtig huis hebben ze nu, heerlijk, tevens groot en op een mooie plek. Het is als vanouds we zien elkaar en we raken aan de praat met elkaar, en voor we het weten zijn we aan het spelen met elkaar en hebben we vreselijk veel lol, het is toch altijd gek hoe een spel als 30 seconden je een complete  blackout kunnen geven, of dat er mensen op staan van wie je denkt wie ben jij. Het leuke is ik was samen met Jeroen, het grappigste is dat Jeroen bloedfanatiek is, ik heb dat minder, maar daardoor verliezen we steeds, maar we hebben vreselijk veel lol.

De avond verliep dan ook erg vrolijk, met tranen in onze ogen van het lachen.. de staat Texas maakte ik dan Texaco van.. en op meer dingen dat je dan ineens blokt of gekke dingen zegt terwijl je het weet wat het is.. vreselijk . maar daardoor juist extra leuk en gezellig.

Inmiddels hadden ze twee nieuwe huisgenoten, Bob en Marley twee prachtige zwarte kittens.. mijn hart smelt, je pakt ze op en ze beginnen meteen hun machientje aan te zetten, en liggen dan als een soort van baby in je armen.. heerlijk.

Ging bijna om maar besloot toch maar weer om het niet te gaan doen, mede omdat ik te erg van mijn vrijheid geniet nu.

Rond 1 uur in de nacht waren de buuf en ik  weer thuis met de belofte dat we nu niet weer een half jaar gaan wachten want het zijn heerlijke avondjes samen.

 

zondag 23 oktober 2022

en ook ik dus

 

Het begon al vorige week zaterdag, me niet helemaal fit voelen, maar ja dan ken ik mezelf, niet aanstellen gewoon doorgaan, dus ik ben inderdaad heerlijk gaan genieten in Amsterdam. |Wel op zaterdagavond om 10 uur na bed. ik dacht nog,nu ben ik echt oud...

Zondag had ik al geen zin om naar de cross te gaan, mijn bed was te lekker. dat zegt ook wel iets, maar nog steeds dacht ik.. niet zeuren doorgaan..  

Nog wel de booster gehaald want dat mocht, en dus daarna nog even bij Helen thee gedronken en zondagavond inderdaad koortsig, warm, gevoelige keel, maar ik bedacht me meteen, dit kan nu niet, maandag heb ik het druk op school, ik heb leerlingbespreking en ook de voorstelling Klappen voor Bart, had ik geregeld dus ik moest wel, maandagavond keurig gesport, viel wel wat zwaar, maar niet piepen maar doorgaan..

Dinsdagochtend was ik vrij, en ik wilde wat leerlingen spreken dinsdag die ik in de counseling heb,mede omdat het volgende week vakantie is, dus ik naar school tenslotte had ik maar 1 uurtje, dus dat viel wel mee. Bij thuiskomst wel al weer last van mijn keel, maar ach, na dagelijks een test om het echt zeker te weten dat het geen Tante C is, wat het niet was, dacht ik dinsdag kom we gaan woensdag naar het werk, maar ik had al tegen een paar collega's gezegd hopelijk tot morgen, dat zegt wel iets..  maar goed, het is zoals het is, en het gaat zoals het gaat.

Woensdagochtend werd ik wakker met een keelpijn, afschuwelijk, en gisteravond had ik ook al een soort van verkouden stem, dus ik wist ik moet nu een pas op de plaats gaan maken, nu even mijn lichaam de tijd gunnen dat hij kan genezen.

Dus de woensdag heb ik me ziek gemeld, donderdag ook nog en vrijdag ben ik weer aan het werk gegaan, ik dacht dat zijn maar 6 uurtjes dat is prima te doen. 

Dat klopte ook, en daarna was het vakantie.

Met leuke vooruitzichten, zaterdag komt eindelijk mijn afwasmachine, zodat ik niet langer meer old school hoef af te wassen, daarnaast een spelletjes avond met de buren en dan zondag inpakken en maandag op naar Florence


zaterdag 22 oktober 2022

hij is er..

 

Eindelijk is hij er.. het was voor mij nog even spannen of het wel zou lukken in mijn huisje. of alles er wel zou passen, mede omdat het toch wel een bijzondere manier is van plaatsen maar het is gelukt.

De aansluitingen kosten de mannen wat moeite, maar ook dat hebben ze uiteindelijk voor elkaar gekregen. 

Vrijdag avond kreeg ik een berichtje dat ze zaterdag tussen kwart voor 4 en kwart voor 6 zouden komen om de afwasmachine te plaatsen. ik dacht wat jammer zo laat, dan ben je de hele dag weer in de wacht stand. Toch had ik nog genoeg te doen zoals mijn koffer pakken, een surinaamse cake bakken voor de vrienden waar ik zaterdag avond een spelletjes avond heb, kortom er is genoeg te doen, ook nog het huis zoveel mogelijk schoon maken en opruimen, niets is lekkerder dat thuis te komen in een schoon en opgeruimd huis na een vakantie. .een schoon fris bed is ook ideaal maar helaas dat lukt me niet meer.

.



Moonage daydream ( Film)

 

Vrijdagavond met vrienden Paulien en Nico naar deze film geweest. Het is een bijzondere film,  maar voor het mooie vond ik hem te lang, je kreeg een inkijkje vooral in het hoofd van David en zijn gedachtes,. maar ook zag je dat hij zijn leegte probeerde op te vullen met de diverse personages die hij in zichzelf vond. 

De periode in Berlijn die eigenlijk voor zijn carrière een belangrijke omslag was, is helaas erg onder belicht , zo ook het einde, met het gemaakte toneel stuk wat ik erg jammer vond.

Toch was het boeiend deze film te zien, maar voor mijn gevoel te lang,  en af en toe te depressief..  al vond ik het eind na de aftiteling zijn laatste woorden die je hoorde een prachtige afsluiting.

Voor de Echte Bowie fans zal dit het walhalla zijn om deze film te zien, mede omdat men dan misschien een andere kant van hem leert kennen, voor anderen zal het een film zijn die onderhoudend is.. 

De recensie die je leest zijn dan ook heel uit een lopen van 0 sterren tot 5 sterren.. ik ga voor een veilige 3.. sterren

recensie van de film:

 Regie: Brett Morgen | Scenario: Brett Morgen | Cast: David Bowie (zichzelf) e.a. | Speelduur: 135 minuten | Jaar: 2022

Moonage Daydream is een caleidoscopische trip door het werk en leven van David Bowie. Concreet inzicht in de mens of kunstenaar biedt de documentaire niet echt. Wel een psychedelische montage aan de hand van zijn muziek, met nieuw gemixte live- en studionummers, veel concert- en filmbeelden. Een bijzondere ervaring.

Als artiest en muzikant kende de in 2016 overleden David Bowie vele gedaantes en muzikale stijlen. Hij probeerde van alles in de jaren zestig, totdat hij in 1969 doorbrak met de hit Space Oddity. Begin jaren zeventig was hij met zijn personage en album Ziggy Stardust een van de grondleggers van de glamrock. Drie jaar later speelde hij als de 'Thin White Duke' zogenaamde plastic soul, en hij sloot het decennium af met experimentele ambient rock.

De focus van Moonage Daydream ligt aanvankelijk vooral op dat decennium, met concertbeelden van de Ziggy Stardust-tour als leidmotief voor de trippy montage van allerlei soorten beelden. Naast uiteraard veel van Bowie zelf en van zijn visuele kunst (onder ander zijn schilderijen) worden ook veel filmbeelden door de concerten heen gemixt. Films met Bowie erin uiteraard, maar vooral ook veel stille films (die hem mogelijk inspireerden).

Er wordt rijkelijk geciteerd uit het Duits expressionisme van de jaren twintig, inclusief Nosferatu, Dr. Caligari en meermaals Metropolis. Er passeert ook heel wat surrealisme de revue, inclusief dat van Luis Buñuel. We zien ook wat voorbijkomen van de meer psychedelische delen van 2001: A Space Odyssey en Pink Floyd: The Wall. En dat is slechts een kleine greep uit de hoeveelheid films die in Moonage Daydream verwerkt zijn.

Al deze muziek en beelden worden begeleid door slechts één stem: die van David Bowie zelf. Citaten uit interviews met hem door de jaren heen, die soms openhartig lijken maar dat zelden echt zijn. Hij hield er nou eenmaal niet van zijn kunst uit te leggen. Bovendien was hij voor een flink deel behoorlijk onder de invloed van drugs. Heel inzichtelijk wordt het verhaal daardoor niet.

Na de jaren zeventig volgt natuurlijk het discosucces begin jaren tachtig, inclusief beelden van de excessieve shows die Bowie in die tijd gaf. Voor fans zijn de mooi gerestaureerde beelden uit Ricochet misschien nog wel het interessants: een docu die hem volgde tijdens zijn tour in Oost-Azië - naast concertbeelden zien we Bowie de steden en het platteland daar verkennen, wat bijzondere sfeerbeelden oplevert.

Na alle successen volgt de leegte en artistieke val, waarna Bowie zichzelf de afgelopen decennia keer op keer weer opnieuw uitvond. Maar die periodes zijn niet zo populair, dus daar gaan we een stuk sneller doorheen. Uiteindelijk heb je als fan waarschijnlijk niks nieuws geleerd, terwijl voor de niet-kenner Moonage Daydream mogelijk veel te weinig concrete informatie bevat; enige voorkennis is wel handig. Wat overblijft is een memorabele visuele trip met veel goede (live)muziek van Bowie. Speciaal voor de film voorzien van een nieuwe mix door Tony Visconti, Bowies vaste producent.

 

 


 

donderdag 20 oktober 2022

i'm on fire

 


Zoals ik al had verwacht, alle dingen komen in 3-en. zo ook dit....

Gisteren dacht ik even snel een broodje warm te maken met wat kaas erop, geraspte kaas, in de oven als eenvoudig snackje.

Dat dus gedaan, maar wat bleek, de oven die ik altijd keurig schoon maak, zelfs zilverfolie op de bodem van het bakblik zodat er niet te veel troep op vast komt te zitten, hou ik bij.

Ervaringen van een vorige keer was namelijk dat ik dat niet had gedaan met als gevolg dat op een dag de oven in brand stond, door deze troep wat op dat blik zat.

Dus ik had het goed geregeld vond ik zelf. 

Dus ik heel blij mijn broodjes in de oven, terwijl ik lekker nog naar oogappels zit te kijken, ontdek ik ineens dat ik wat vreemde geluiden hoorde in de keuken, dus ik ging kijken, zag ik mijn broodjes die klaar waren maar wat ik ook zag was dat een paar vlammen hun voedsel hadden gevonden op de bodem van de oven.. gelukkig was het laag en was ik er heel vroeg bij, al had ik wel een behoorlijke dikke zwarte walm in mijn keuken.

Dus meteen alles uit de oven. stroom er af en meteen een beetje water op de lage vlammen.. en uit was het vuur.

Dus meteen maar online gekeken naar een nieuwe oven, en die was er, dezelfde die ik had, maar dan de nieuwe versie dus dat is dan prima.

 Nu hopen dat dit het laatste huishoudelijk apparaat is dat het heeft begeven..dat zou fijn zijn.

 


 


woensdag 19 oktober 2022

het gaat wel om mijn veiligheid

 

Terug uit Amsterdam, zag ik het al gebeuren, de interliner die ik neem vanaf Schiphol naar mijn woonplaats, was keurig op tijd, maar er bleef, tot mijn grote verbazing een passagier zitten, dat is al bijzonder dat iemand er niet uit stapt. Vreemd…

Dus terwijl ik in de bus stap, denk ik nog in mijn onschuld het zal wel een controleur zijn of zo.. maar toen we begonnen te rijden bleek niets minder waar... deze dame reed mee om met haar vriendin prive zaken te bespreken met een hoog emotionele gehalte. Ik zat vrij voorin dus ik kon alles verstaan wat er gezegd werd, dus ik was verbaasd

Nadat ik van deze verbazing bekomen was bedacht ik me, dit zou toch niet mogen, de chauffeur heeft de verantwoordelijkheid over heel veel levens in deze bus, als er emotionele gesprekken worden gevoerd en daarbij ook nog regelmatig elkaar moet worden aangekeken, waar is dan de concentratie op de weg. ik vind dat heel bijzonder.

Natuurlijk ga ik dan denken zal ik er wat van zeggen, maar ja dat is ook zo akelig, het eeuwige dilemma tussen wat kan je wel en niet doen, klopt je gevoel wat je denkt, of is het alleen maar in je hoofd etc. vreselijk wat haat ik dat...

maar goed ik heb dus niets gezegd over dit gebeuren maar bedacht me later.. had ik het maar gedaan, al is het tijdens het uitstappen, dan was het misschien wat minder doeltreffend want ik was wel veilig thuisgekomen maar toch...  

De volgende keer ga ik er toch maar wat van zeggen denk ik, het voelde namelijk totaal niet prettig.

dinsdag 18 oktober 2022

zondagbleus

 

Opstaan en als eerste lezen.. neem je springtouw mee naar de cross.. is eigenlijk voor mij al een reden om om te draaien en gewoon niet te gaan. maar aangezien ik al donderdagavond niet gesport had, zaterdag niet had gewandeld vond ik dat ik gewoon moest gaan, geen gezeur, gaan en sporten.

Dus ik naar de Cross

Gelukkig waren er weer genoeg leuke mensen dus dat scheelt altijd met het sporten, al was het wel een beetje een sfeertje van dat iedereen dit keer niet zo gemotiveerd was, maar dat veranderd meestal wel als we beginnen, half 10 is toch wel een drempeltje op de zondag

we begonnen met een warming up

die bestond uit oefenen van dobbel under springtouwen, dat heb ik inmiddels opgegeven omdat ik merkte dat ik het wel probeer maar het lukt niet en ik sla regelmatig met het touw dan tegen mijn tenen en dat is pijnlijk vergelijkbaar met het gevoel van je zadel afglijden en dan belanden op de stang.. zo iets.. 

daarna moesten we de back squat oefenen en moesten we 2 minuten in een diepe squat zitten..

toen de warming up klaar was mochten we aan de slag met de amrap

50 dobble unders of 100 singels

50 shoulder press links en rechts

50 airsquats

50 situps

50 wall balls

dit 20 minuten

daarna de volgende amrap

die hoefde we maar 25 x de oefeningen te doen ook weer 20 minuten

25 overhead squats

25 glute bidge

25 push ups

25 kb deadlift

25 lunges per been

als laatste oefening was het 

alles 20 x en weer 20 minuten

20x breedte sprongen eigenlijk gewoon jump squats

20x box jumps

20x floorpresses

20xdeadbugs

20 x snachtes

 

het was wederom een pittige training en ik was dan ook erg bij dat hij volbracht was.. wat was deze weer heftig maar wederom genoten en ook stiekem blij dat ik was opgestaan...

 

maandag 17 oktober 2022

dan maar een dagje Amsterdam.

 

Zoals ik al schreef, kon ik niet naar mijn moeder wegens die kromme oma die er is.. maar goed dan moet je of niets gaan doen en de hele dag in bed liggen of besluiten om toch maar iets te gaan ondernemen.

Toevallig was al een paar keer mijn oog gevallen op de tentoonstelling over de Musicals van Annie en Harry, volgens mij heb ik die in een ver verleden al een keer gezien in het toenmalige Theater museum, dus ik besloot om dan die nu maar te gaan zien, mede omdat deze tentoonstelling per 30 oktober verdwijnt en dat ik hem dan dus niet kan zien.  Daarnaast zag ik dat ze in de nieuwe kerk ook een nieuwe tentoonstelling hebben over onze voormalige koningin Juliana, en als ik er dan toch ben laat ik die dan ook maar meteen mee pakken, een museum jaar kaart is daarvoor perfect tenslotte. is het niets dan ga je weer weg.. 

Omdat ik het toch wel jammer vond dat ik niet bij mij moeder kon zijn, dacht dan maar naar de gewezen moeder des vaderlands en de literaire moeder van ons allemaal..,

Aankomst in Amsterdam , regen dus ik heb een willekeurige paraplu gepakt, zwart en afgerekend blijkt deze paraplu versierd te zijn met iets waar ik zo’n hekel aan heb, fietsen.. maar goed prima voor nu, in de toekomst leuk cadeautje voor iemand die veel fietst. 

Zoals ik me herinner was het gewoon het Rokin volgen om bij het museum te komen. Ik was veel te vroeg, maar gelukkig mocht ik naar binnen. Mijn jas en ook mijn tas in de kluis en daarna de tentoonstelling in. Prachtig, veel informatie, ben ik nooit zo heel goed in helaas. Maar ook kostuums , fragmenten etc, prachtig. Genoten. En als je er dan toch bent dan ook maar meteen alles bekijken. Mooie dingen gezien beelden etc. Ook wat minder leuke dingen maar dat is vrij gebruikelijk in een museum, niet alles kan mooi zijn . Nadat ik alles had gezien een heerlijke tosti dubbel kaas gegeten. Met een kopje thee. Daarna op naar de tentoonstelling over Juliana in de nieuwe kerk. 

Natuurlijk loopt het weer anders ineens zie ik dat er een fashion museum is, dus daar ook maar even in. Leve de museumjaarkaart, deze is ook gratis. Het klonk leuker dan het werkelijk was. Dus dat was ff balen. Maar goed dat is ook weer duidelijk. Dwalend door Amsterdam ontdek ik ineens dat ook het paleis op de Dam open is dus dat is ook nog iets wat ik wilde zien. Er waren schilderijen die tentoonstelling gesteld weren, en natuurlijk mocht je alle ruimtes in. Dus dat heb ik gedaan. Genoten er waren een paar prachtige werken bij die me boeiden. Wederom leve de museumjaarkaart. 

Nadat ik ook hier alles had gezien ben ik maar naar de nieuwe kerk gelopen. Helaas  moest ik nu 2,50 50 bij betalen maar dat had ik er graag voor over. De tentoonstelling vond ik ontroerend maar mijn hemel wat was er veel te lezen, daarnaast was er ook nog een audiotour. Broden heb ik dus niet gedaan dat vind ik echt te veel, ik ben een beelden mens. 

Rond 16.00 ben ik terug gegaan naar huis na een heerlijke middag in Amsterdam . 


 









hondenpoep




Ooit als je door het gras liep, had je geluk dat je eruit kwam met schonen schoenen, wegens de hondenpoep, op straat of waar je ook kwam, soms glibberde je uit over de hoeveelheid die er lag.

Ik hoef niemand te vertellen hoe vies hondenpoep kan stinken, maar kattenpoep ook hoor, dat ruikt ook niet altijd even fris. alleen zie je daar veel minder van op straat liggen.

Ik herinner me dat ik bij mijn  nicht tijdelijk een aantal jaren heb gewoond en die had een tekkel, Saar, die mocht eigenlijk niet boven komen, maar ja dat deed ze dus wel.. ze was vaak op de overloop, Als haar zoontje dan huilde ging ze midden in de nacht naar hem toe, ze deed geen licht aan omdat het maar een klein stukje was.. ik vergeet nooit meer dat ze ineens vloekend op de overloop stond midden in de nacht, Saar had zijn ontlasting niet kunnen ophouden en ze was er dus volop in gaan staan, het kroop tussen haar tenen door om hoog,  als je denkt dat dit het was, nee dus. ze deed een stap met de ander voet en ze stapte weer volop in de hondenpoep... ik zal niet de woorden herhalen wat ze heeft gezegd, ik zal ook niet bekennen dat ik stikkend van de lach met mijn hoofd onder de dekens ben gaan liggen omdat ik dacht er in te blijven maar ook als ze dat zou horen denk ik dat ik op straat zou staan op dat moment. 

Maar nu terug naar het begin, ik ben superblij met de poepopraap actie die men in Nederland heeft ingesteld, en wel om twee redenen. 1 ik overweeg nu heel beslist nooit meer om een hond te nemen, ik heb geen zin om de warme uitwerpselen van mijn dierbare huisdier op te pakken, zeker niet als het wat aan de dunne kant is.. en twee ik ben er niet zo goed in, vind mijn vrijheid belangrijker namelijk..

Maar goed de hondenpoepzakjes een geweldige uitvinding, mits goed gebruikt, tegenwoordig zie ik vaak mensen heel braaf het zakje gebruiken, en alsof het een goed gevulde condoom is, een knoop er in leggen, en dan gooien ze ze op straat neer.. en dan vraag ik me af waarom..  het gaat niet alleen om dat we niet meer in de poep stappen, maar het gaat erom dat de straat ook schoon blijft, want oh gruwel.. in een goed afgesloten plastic zakje afgesloten poep, gaat broeien en gisten. met als gevolg.. juist dat zakje staat op ploffen op een bepaald moment en als je er dan met je voet op staat, per ongeluk , krijg je een explosie van poep wat zich enthousiast in het rond zal spreiden.. wat nog veel erger is dan wat poep onder je schoen..

dus een vraag aan alle hondenbezitters, doe de ontlasting in een zakje, knoop hem wel dicht en gooi hem of in een prullenbak op straat, of werp hem thuis even in de container.. wel zo fris en lekker.


zaterdag 15 oktober 2022

naar moeders

 

Al heel lang geleden afgesproken dat ik op vrijdagavond naar mijn moeder zou gaan, dus alles voorbereid, heerlijke stoofpeertjes voor haar gemaakt, omdat ze die zo lekker vind, daarnaast ook nog een brood van school ingepakt, mede omdat ze dat heerlijk brood vind. Kortom aan de voorbereidingen heeft het niet gelegen.

Ik was gelukkig vroeg uit, dus ik kon naast dat ik mijn boodschappen deed, ook snel even nog wat huishoudelijke dingen doen, en even snel mijn ogen dicht doen om te slapen, dat is soms wel even erg lekker zo na een drukke week.
Om 18.00 heb ik mijn moeder het bericht gestuurd dat ik er aan kwam. 
Onderweg heerlijke muziek en genieten van de rust en de langzaam vallende avond.. heerlijk rijden vind ik dat op het randje van de schemering.
Luid meezingend in de auto, een voordeel vind ik altijd dat als het donker is ziet men niet dat je meezingt dat scheelt een hoop.
Kortom het ging lekker, wetende dat ik over 2 en een half uur bij mijn moeder ben is ook wel erg leuk.

Terwijl ik een afslag mis omdat ineens de boel anders is aangelegd wat ik dus nog niet had ervaren, al mocht ik wel onder de prachtige blauw verlicht, mijn lievelingskleur van de ledverlichting, ging mijn telefoon, maar aangezien ik dus druk was met het zoeken van mijn weg, zag ik wel vanuit mijn ooghoeken dat het mijn neef was, maar dacht dat komt later wel. Dus ben ik braaf doorgereden, ik zag ook wat appjes verschijnen dus ik dacht dat komt wel als ik bij mijn moeder ben.  het was tenslotte inmiddels al 8 uur en om half 9 zou ik bij haar zijn. Echt dringend kan het ook niet zijn dacht ik.
Dus toen ik aankwam bij mijn moeder, de auto had geparkeerd, las ik de berichtjes. mijn moeder was positief getest op Corona, ondanks dat ze een week eerder net was gevaccineerd..  Gelukkig was het niet zo erg, ze had weinig verschijnselen, door dat ze natuurlijk alle boosters etc heeft gehad, maar ja wat nu,.
Na even nagedacht te hebben, mijn broer zei nog dat ik wel bij hun kon slapen, maar dat leek me niet zo wijs, tenslotte waren mijn neef en broer bij mijn moeder geweest om te testen, dit kon ze niet, ze begreep het niet,  Ze had wel de hele ochtend gevraagde aan mensen of ze haar konden helpen met testen, dat lukte niet, wat wil je ook een mensje van 88, die kan dat soort dingen niet.
Dus alle begrip dat ik pas laat bericht kreeg.
Na nagedacht te hebben besloot ik om terug naar huis te gaan, wel even naar mijn moeder toe, natuurlijk wel even haar zien, ze had de deur al open gedaan en stond al in de keuken.. zo dat ik haar wel kon zien. 
Heb even met haar gepraat, zei ook nog dat ik echt niet binnen kwam in verband met mijn werk maar ook met het oog op de vakantie die ik ging doen in de herfst. Ze vond het wel jammer maar begreep het wel. 

We hadden elkaar tenslotte wel even gezien en gesproken.
Nadat ik het brood en de stoofpeertjes in de gang heb gezet, en afscheid had genomen ben ik terug gereden, even getankt en wederom 2 en een halve uur onderweg terug naar huis..  en wederom genoten van de rit. door de avond, het was rustig onderweg. en ik vind het dan wel genieten, Om 11 uur was ik weer thuis. ben op de bank gaan zitten, nadat ik mijn tas had uitgepakt en bedacht me. ach 5 uur gereden om mijn moeder 10 minuten te zien. dat heet met recht een filts bezoek.. en dat was het ook maar het was prima
 
hoop dat ze er goed doorheen komt, maar zoals ze klinkt gaat het goed, ze heeft weinig klachten en de buurvrouwen hebben al gezegd dat als ze iets nodig heeft dat ze dat dan even moet zeggen dan halen ze dat voor haar, net als de mensen die helpen in het huis met de mensen met een beperking, die letten ook op haar.. dus het is prima.. toch even elke dag bellen of het goed met haar gaat.



vrijdag 14 oktober 2022

Dacht dat we dat station gepasseerd waren

 

Afgelopen zondag ging ik naar Tilburg met de trein. Aangekomen op het station zag ik daar een man zitten te roken. Heb ik totaal geen aandacht aan besteed, laat hem zijn ding doen ik doe de mijne. Ineens zag ik iets wat ik dacht nooit te zien in Nederland, laat staan in Alphen. Terwijl deze man zijn volgende stompje aanstak met die hij nog aan het roken was, dacht ik nog even ach een kettingroker niets is mij vreemd ik ben dat ook jaren geweest. Inmiddels dus bijna15 jaar gestopt. En ja het viel mee, en nee nooit meer verlangt naar een sigaret, kan me dus afvragen waarom ik ooit gerookt heb. Maar goed terug naar het verhaal. Dus terwijl ik nog wat stond na te denken besefte ik me dat deze man de nog niet helemaal opgerookte peukjes pakte en die ging roken… even dacht ik dat ik in  Berlijn was, of in Londen of een andere grote stad in de wereld waar ik kom. Maar nee het gebeurde voor mijn ogen, in het dorp waar ik woon. .. 

Toch zet me dan zoiets aan het denken, hoe komt het toch dat we ineens veel meer mensen zien die op de rand van het leven staan, die door hun verslavingsbehoefte, zich tot dit gedrag moeten wenden om te kunnen overleven.

Daarnaast doet me dit zo denken aan de verhalen uit de oorlog, dat mensen inderdaad peukjes verzamelden van de straat, het vloeipapiertje eraf pulkten, en dan van deze restjes nieuwe sigaretten draaiden. Toen ik dit hoorde in een ver verleden dacht ik nog, dit is toch van het absurde, dit is toch bizar, wie doet dat nou.. en nu zie ik eigenlijk een soort zelfde reactie ontstaan op straat, mensen die wanhopig op zoek zijn naar tabak om te kunnen roken. Het gekke is dat het me dus ineens raakt... 

Ook komt de herinnering op aan een oom van mij die niet mocht roken van zijn vrouw, maar die daar iets op had gevonden, namelijk een kooi vol met vogels, aangezien mijn tante als de dood was voor vogels, ging hij zogenaamd regelmatig naar zijn vogeltjes kijken, om ze eten te geven etc, maar ondertussen lag daar zijn stiekem gekochte zware shag verstopt en rookte hij stiekem zijn peukjes..  nu ik daar zo over nadenk als ex roker, beseft ik me ineens wat moet daar ergens een liefde hebben gezeten, dat mijn tante niets zei over als hij weer naar zijn vogeltjes ging en dan terug kwam met een wal van rook om zich heen, en uit zijn mond.. en dat ze dan net deed of ze het niet doorhad.. heel bijzonder besef ik me nu. al vond ik het toen achterlijk, en nog steeds eigenlijk dat hij niet mocht roken...  

Al besef ik me nu ook wel hoe vreselijk ongezond het is..  maar toch.. door de prijzen zo hoog op te voeren dat het bijna niet meer te betalen is, krijg je ook het beeld van voor in dit verhaal te zien.. mensen die dus peukjes rapen om toch maar te kunnen roken. om wie weet welke trauma's te verwerken 

kan er ergens moeilijk aanwennen. .en denk heel vaak, het zou ook een dierbare van mij kunnen zijn die ik ineens dit zie doen.. moet er niet aan denken...


donderdag 13 oktober 2022

wandelen met de buuf...

 

Aangezien ergens de tijd ontbreekt om te gaan wandelen, of omdat het weer dat voorspelt is zo nat of harde wind is, besloot ik om toch maar te kunnen wandelen een rondje Alphen te doen.

Gelukkig is mijn buuf hiervoor altijd in.. dat scheelt, dus om 11.00 stonden wij startklaar voor onze ronde meer.. is maar 5 km maar er naar toe is ook al 2,5 dus we halen dan met gemak de 10 km 

Van te voren had ik al het toilet en de badkamer en de keuken schoongemaakt, zodat dat lekker kon drogen, terwijl Tom zijn werk doet in de kamer en ook in de keuken met betrekking tot stof, zit ik lekker te ontbijten na het eerste deel van de gedane arbeid.

Dus om 11 uur begonnen we aan onze wandeling, wat ik altijd zo lekker vind met haar dat we gaan lopen, en we dwalen altijd van het pad af, we weten wat we willen gaan doen, maar komen altijd op een ander punt uit. heerlijk. 

Dit keer hadden we als doel een rondje meer, en de weg er naar toe was al een belevenis.. we verdwaalden bijna maar gelukkig is alphen klein en kan je dus zo weer de goede weg pakken.

Het rondje meer vloog voorbij omdat we zoveel hadden bij te praten en het was heerlijk weer dus waarom zou je niet lopen  en iets meer doen.

Na het rondje meer besloten we ook om over de golfbaan te gaan lopen om daarna toch even via de ridderbuurt te gaan lopen, even langs de kaasboer waar ze ook nog heerlijke stoofpeertjes hadden, dus die ook meteen maar gekocht, zodat ik woensdagavond deze peertjes kan klaarmaken en mee kan nemen naar moeders, die gek is op mijn peertjes na het recept van vriendin Laura.. inmiddels ken ik het uit mijn hoofd.. dus dat gaat goed komen.

Na de wandelen lekker op de bank, toch even 12 km aangetikt in 2 uurtjes dus we hebben behoorlijk doorgelopen.


woensdag 12 oktober 2022

Statiegeld op kleine flesjes

 

Op een ochtend liep ik naar mijn werk, ineens zie ik daar een mevrouw op leeftijd aan komen fietsen, duidelijk een fiets met ondersteuning, die met grote fietstassen compleet voldoet aan het beeld dat ik heb van mensen met fietsen met ondersteuning.. 
Terwijl ik zo het laatste stukje door het kleine stukje park loop, zie ik ineens dat ze stopt bij een paar bankjes, ze buigt zich, raapt een paar kleine plastic flesjes op, en stopt die in de fietstassen, ze werpt ook nog een blik in de afvalbakken, maar daar ligt kennelijk geen flesje meer in en ze stapt weer op haar fiets en gaat verder het park in en kijkt weer overal naar flesjes.

Even dacht ik nog dit is een medemens die het leuk vind om haar tijd zinvol te vullen met zwerfvuil op te ruimen, maar nee deze dame was dus duidelijk bezig om haar pensioensinkomsten te verhogen.
Gelijk heeft ze.

Dit doet me denken aan een actie van mijn vader, die ging met mijn moeder op vakantie naar het wondermooie Polen. Mijn vader kwam erachter dat de plastic flessen daar geen statiegeld hadden, dus hij besloot om de lege flessen die hij zag mee te nemen naar Nederland en deze dan in te leveren bij de supermarkten die het inname deden met een machine, het enige probleem waar hij tegen aan liep was, juist dat deze machines de flessen snel lieten vallen, gaf een storing, dus kwam er een medewerker en zei dat deze flessen niet goed waren. dus... hij besloot om er wat water in te doen en dat werkte enorm. dus hij ging zo regelmatig met wat van die flessen, tussen andere statiegeldflessen naar een supermarkt en leverde dan deze flessen in.. mijn vader had meer van dit soort dingen wat hij uitzocht, geweldig eigenlijk en zo slim ook..

Ook zie ik bij mijn sportschool een bak staan waar ze dan kleine flesjes verzamelen voor een goed doel. alleen staat er niet voor welk goed doel, daar heb ik dan altijd mij bedenkingen bij, maar ik zie dan de hoeveelheid flesjes die in gaan, dan denk ik dat ze aardig veel geld ophalen daar.

Daarnaast hoorde ik van vrienden van mij dat ze de kleine flesjes met moeite ergens konden inleveren omdat niet elke supermarkt alle flesjes accepteer . 

Kortom de waarde van het statiegeld voor kleine flesjes is kennelijk nog niet goed doorgedrongen tot de mensheid in Nederland lijkt het.