zondag 31 juli 2022

Baisers Cachés ( film)

"Op een feest kust Nathan, 16 jaar, Louis, een jongen uit zijn klas. Maar hun kus wordt gezien door Laura, het vriendinnetje van Louis die een foto neemt en deze op internet publiceert. Dit heeft onmiddellijk een sneeuwbaleffect. De vader van Nathan ontdekt de homoseksualiteit van zijn zoon en weigert in eerste instantie met hem te praten. Louis, die op de foto onherkenbaar is, ontkent zijn homoseksualiteit en neemt zelfs deel aan de stigmatisering van Nathan..."

 

Eigenlijk kan ik alleen maar zeggen, dat deze film je onder je huid kruipt, een film die iedereen zou moeten zien. ik zag hem op Prime video'.

Er is helaas geen recensie van te vinden, maar wat ik alleen maar kan zeggen, wat een strijd, en wat een prachtig verhaal. Zo mooi neergezet, wow.. ik heb met tranen in mijn ogen zitten kijken, een onschuldige foto die voor zoveel ophef zorgt, die er voor zorgt dat gezinnen uit elkaar vallen, dat kinderen in elkaar getrapt worden,  een school waar een docente een coming out heeft omdat ze vind dat ze moet gaan staan voor de leerlingen die anders geaard zijn. Ze kust in de auto voor de ogen van de erg bekrompen directeur haar vriendin,  allemaal acties die ineens in beweging komen door een stuk angst van anderen..  De angst voor het houden van van iemand van hetzelfde geslacht. 

Maar wat mooi vorm gegeven, ooit heb ik in Engeland in de Tate Modern een film gezien, die ging over een pride in een land waar homoseksualiteit niet werd geaccepteerd, hoe ze gingen diegenen die de tocht gingen lopen,.. wetende dat ze waarschijnlijk uitgescholden zouden worden.. sterker nog in elkaar zouden worden geslagen .. en dat gebeurde ook, maar wat ik zag was kracht, de houding van Wij zijn niet bang. doe maar wat je moet doen, wij zijn sterker dan jullie.. wij zijn niet bang...

Dat gebeurde in de film ook.. maar ook de andere kant het moeten wennen van ouders aan het idee dat ze van hun zoon geen nageslacht kunnen verwachten omdat hij met een man verder gaat, de omslag in hun hoofden, de droom die is ontstaan bij de geboorte want hij gaat trouwen en krijgt kinderen, onze kleinkinderen, en dat gebeurt dan niet ineens, hun droom stort in.. maar wow, wat is dat sterk in deze film weer gegeven. Herkenbaar, onbegrip, het wennen aan.. en inderdaad, aan het einde, waarbij één van de jongens naar zijn vader gaat, die niet kan accepteren dat hij op jongens valt, in de auto zit, hij hem vraagt of hij komt om te feesten want hij had gewonnen met boxen.. zijn vader de auto start en wegrijd. waarop hij roept Ben je dan niet trots op mij...  en vader rijd door..  en dan is daar de vader van zijn vriendje die naar hem toeloopt even heel rustig zijn hand op zijn schouder legt en zegt.. Hij heeft nog tijd nodig... zo mooi zo eerlijk en zo waar.. 

Dat is wat we vaak vergeten, men heeft soms nog tijd nodig om te beseffen dat we inderdaad niet bang zijn en dat we er zijn.. en er zullen zijn en zullen blijven. hoe je het ook gaat bekijken..  Wij zijn trots op onszelf.. 

Deze film is een absolute aanrader... 



 

vrijdag 29 juli 2022

wel of niet een korte broek aan......

 


https://www.kanikeenkortebroekaan.nl/

Tijdens het wandelen keek ik even op een  nieuws site en zag bovenstaande link staan, dacht wat grappig, nooit geweten dat deze link bestond..  maar hij is gewoon te dom voor woorden, toch kent deze link een gigantische populariteit, het is echt bijzonder hoorde ik al, dus ik heb eens gekeken en dacht dit is best grappig, alsof ik me hier iets  van aan zal trekken, ik doe toch wel wat ik doe en hoe ik het wil doen. dus dat is mijn stijl nu eenmaal.

Daarnaast las ik laatst een blog van iemand die vond dat je op een bepaalde leeftijd geen korte broek meer kon dragen, laat staan met teenslippers... ik lees het en denk dan alleen maar. wat toch jammer dat je je in jouw leven zo laat beperken door wat men vond of vind.. Dat is soms al helemaal achterhaald, net als onderstaande.. men schrijft de wet/ regels voor, en de meerderheid gaat dat zien als normaal.
Ik ben altijd al dwars geweest van dit soort regels, ik vind namelijk het gaat om wie ik ben niet wat ik draag en ja.. het is zomervakantie en ik loop inderdaad de hele anderhalve maand in korte broek, geen moderne broek, geen nette broek maar een broek waarin ik me lekker voel, hij zit goed, past goed en sterker nog. hij is zwart.. heerlijk.. 
maar toch voor men die het nog graag wil doen zoals het nu schijnt te moeten heb ik op internet opgezocht de do en dont's met het dragen van een korte broek. en geloof me.. ik voldoe aan alles niet.. heerlijk.
okey ik draag geen sokken in mijn sneakers. ik heb namelijk hoge paladiums waarin ik me lekker voel.. dus mijn sokken zijn niet te zien.. en ja soms draag ik ook nog teenslippers.. heerlijk met dit warme weer.

De zomer is in aantocht en dat betekent strand, terrasjes, zwemmen, de tuin in en gewoon lekker buiten zijn. Heerlijk! Alhoewel, laten we eerlijk zijn. Al die melkflessen bij elkaar, witte sokken met bijpassende foute sandalen en benen vol wintervacht is niet erg appetijtelijk. Hoe kun je deze zomer toch modieus en enigszins smakelijk over straat lopen? Wij vertellen je het!

Trotseer met stijl een hittegolf

Die esthetisch verantwoorde mannen uit reclames van Armani en Calvin Klein zijn net aliens. Ze zijn fascinerend, mindblowing, intrigerend en tegelijkertijd vraag je je af of ze nou wel echt bestaan. Waar we het sowieso eens over kunnen zijn, is dat ze niet bepaald lijken op de doorsnee Hollandse man. Volgens sommige styleguides zijn shorts op het werk not done. Maar als je een ware hittegolf moet trotseren en je lekker zit in de tuin, op je boot of naar een pretpark gaat, dragen wij nuchtere mannen gewoon een korte broek. We don’t care. We hebben het warm. Dus die lange broek uit en show met trots die bleke kuiten, prachtige knieën en golvende beenharen!


Basics van de korte broek

Hoe draag je zo’n korte broek nou? Hier de vuistregels. Draag een korte broek een handpalmbreedte boven je knie. Is jouw short iets langer? Vouw hem dan om. Dat staat ook direct vlot! Over de sokkenkwestie zijn we kort. Geitenwollensokken en andere sokken zijn uit den boze. En sokken zien we ook liever niet in sneakers. No sweat! Om je schoenen fris te houden, kun je speciale sneakersokken dragen. Ook handig om te weten: jouw shorts horen een beetje losjes zitten. Niet te strak om je benen en niet te los zodat je erin zwemt.

 

Zomerse musthave: jeansshorts

Denim shorts mogen, net als de lange jeans, niet ontbreken in je kledingkast. Dit item zit comfortabel, kun je met eigenlijk alles combineren, staat goed en is praktisch. In combinatie met een wit t-shirt, stoere zonnebril, witte sneakers of leren sandalen creëer je snel een casual summer look. Deze korte broek van No Excess is gemaakt van jog denim, zodat hij nog lekkerder zit. Helemaal ideaal tijdens de plakkerige, hete zomerdagen! Of ga voor deze grijze short van PME met stretchstof voor extra draagcomfort als je een dagje weg bent. Liever relaxen met je vrienden op het terras? Ga dan bijvoorbeeld voor de een mooie short van Scotch & Soda!


Ga voor de chique chino

Deze zomer zie je, naast de jeansshort veel korte chino’s in natuurlijke, neutrale tinten. Denk aan verschillende kleuren bruin, grijs, kaki en groen. Ideaal dus als basis voor jouw zomerse outfit. Combineer een mooie No Excess short bijvoorbeeld perfect met een opvallende polo van State of Art met stipjes, strepen of een subtiel bladdessin. Houd je juist van praktische korte broeken en wil je wel die handige zijzakken voor je portemonnee en telefoon? Dan is er altijd nog de tijdloze driekwart-cargoshort. Maar pas op mannen: dit is niet écht een korte broek!

 

 

 

 


donderdag 28 juli 2022

het doet geen AU

 

Vriendin Ankie vroeg of ik mee ging lotussen afgelopen dinsdag, ik heb vakantie dus ik dacht waarom niet, het is alleen maar leuk en gezellig, en ach het begint pas om 10 uur dus ik kan nog wat uitslapen.. echter toen het zo ver was, bleek het de top hitte van de week, dus het werd om half 8, dat betekende dat ik dus om 6.15 op moest staan, want mijn gezicht ontstaat niet zomaar in de ochtend.

Maar goed om half 8 stond ik klaar buiten, had mijn bed al verschoond, had de was al gedaan, de eerste dan, want zoals men zegt de ochtend stond heeft goud in de mond.. ik denk vaak de ochtend stond heeft een ochtendadem mond maar dat schijnt iets anders te zijn.

Ankie was ook lekker op tijd, dus al pratende gingen we rijden en zoals het hoort druk in gesprek, druk onderzoeken onderweg om straal de goede boerderij voorbij te rijden.. dus wij keren en geloof me in de Kwakel is dat een opgave,

Daarna reden we meteen goed. We kwamen aan bij de boerderij om te gaan beginnen, gelukkig konden we in overleg lekker buiten onder een overkapping zodat we geen last hadden van de zon. daarbij in de buurt was een prachtig grasveldje waar we de reanimatie konden doen en waar we ook nog de stabiele zijligging konden oefenen..

We begonnen de les met 7 jonge gasten beginners maar ze kwamen over als toch wel meer kennen dan een beginner en ze pakten dingen heel snel op, heerlijk. 

We hebben diverse leuke dingen gespeeld met ze, dingen die ze tegen kunnen komen bij hun werk, wat voor hun erg grappig was, Ik probeer altijd zo te spelen dat mijn spel niet te overdreven is maar dat het dus zo dicht mogelijk bij mijn eigen beleving is.. ik probeer ook vaak niet te zielig te spelen, dat vind ik niet gepast.

Toch vind ik het ook heerlijk om bij een teek die in je huid zit helemaal uit je dak te gaan, en zeker als er iemand is die erbij is die ook nog bewust olie op het vuur gooit, dan juist nog meer te keer te gaan zodat ze echt in een situatie komen waarin ze nog meer moeten uitpakken.. heerlijk.

Het was met deze gasten en Ankie weer een heerlijke en wel bestede ochtend wat is dit genieten als het zo gaat



woensdag 27 juli 2022

Dagje huis arrest

 

Als je nog maar 2 dagen hebt voordat je naar Berlijn gaat, je veel plannen hebt die je nog wilt doen, omdat je weet  na Berlijn zit je in de weggaan modus, ga je dingen doen en beleven en genieten.. maar soms moeten dingen nog snel gedaan worden.

Zondag terug gekomen uit Musselkanaal, waar we mijn moeders verjaardag perfect hebben gevierd,  heb daarna heb ik voor mijn lieve buuf haar huis versierd en pakjes neergelegd omdat ze 50 is geworden, is wel een leeftijd dat je mag vieren, tenslotte zit je op de helft... of bijna op de helft.. en dit is toch een overgangsleeftijd.. al heb ik daar nog steeds geen besef van,

Vanochtend had ik me voorgenomen uit te slapen en dan ook nog wat leuks te gaan doen. maar helaas het lot besliste anders.. de PTT kwam een pakketje langs brengen.. dus ik moest wel thuis blijven omdat het iets kon zin wat ik eigenlijk nodig heb voor Berlijn, dus dat was wachten. 

Tijdens het wachten ben ik begonnen met de flarden die ik geschreven had n.a.v het lopen van het Pieterpad  16, 17, 18 alvast in de bundel te plaatsen online, en ook op de site.

Maar zoals zo vaak was de ptt erg vroeg dus net toen ik besloot om maar lekker wat anders te gaan doen.. kwam er een berichtje van de /GLS dat er een pakketje uit het buitenland aan zat te komen vandaag.. en dat is een belangrijke omdat daarin dan waarschijnlijk mijn Broccoli sculptuur zit die ik opnieuw krijg omdat de andere van de muur is gevallen die was niet goed geplakt. en dus was hij stuk.

Kortom wederom een dagje niks. en natuurlijk heb ik nog wel staan dat ik mijn kledingkast, de broeken moet uitzoeken, maar ach echt zin heb ik daar niet in.. dus ik dacht laat maar...  dus ik besloot om maar mijn kerstkaarten voor dit jaar af te maken zodat ik ze in december meteen klaar heb en ze zo weg kan brengen wat ook ideaal is natuurlijk.

Kortom er is veel werk verzet, behalve dan mijn kledingkast maar dat  komt vast ook nog wel een keer

 Toch is het wel balen dat je de hele middag thuis zit te wachten, en dat de bel dan toch niet gaat, totdat je in de brievenbus kijkt en ontdekt dat er ineens een pakketje in ligt, het paste dus door de brievenbus.. balen maar het is niet anders.. het is ook prima zo. 

zon dagje thuis in de hitte is niet echt een straf.....

dinsdag 26 juli 2022

maandag 25 juli 2022

Pieterpad etappe 16 ( Braamt naar Millingen aan den Rijn, 24 km )

 

Het duurde even voordat ik dit pad ging lopen, maar omdat het nu wel kon, geen overstromingen, ik graag ook deze vakantie met Susan wilde lopen besloten we om het Pieterpad van Braamt tot aan Groesbeek te lopen, maar dat in 4 etappes, dit om de voeten van Susan wat te sparen, ik weet dat ze met gemak meer aankan maar ze gelooft het zelf nog niet helemaal. Wat ook meespeelt is dat ze snel blaren krijgt, dus is het beter om niet 4 dagen meer dan 20 km te lopen. dus dit is een mooie oplossing voor en met elkaar.
Zondagavond vertrok ik naar Zutphen om daar de eerste nacht door te brengen met veel, heel veel tassen, want als je ook nog gaat wandelen dan heb je extra veel spullen nodig. Om half 9 was ik bij Susan, nadat mijn auto geparkeerd stond, ik mijn spullen bij me had liepen we naar haar huis. Samen met haar man aan de grote tafel aan de thee en bij praten over het leven. Wat vliegt zo’n avond toch altijd. Nog even gekeken naar de route zodat we zeker wisten dat we goed zouden rijden, gingen we rond half twaalf naar bed. 
Een ander bed is altijd even wennen, maar uiteindelijk viel ik in slaap. De volgende ochtend was het wakker worden met spierpijn van de work out van de dag ervoor, was ff balen mede omdat ik dus ga lopen. Het schijnt dat je het eruit loopt. Ik vraag me dat af.de heenreis liep wat chaotisch, we hadden wat moeite om in elten te komen, maar dat lukte uiteindelijk prima. Daarna naar Braamt waar de route ging beginnen. We zaten al meteen goed en konden de route meteen oppakken. We liepen voor we het wisten al in de bossen wat erg verfrissend was, maar gingen ook meteen al stijgen, en dat was waarom deze etappe als zwaar werd aangemerkt wegens het vele dalen en stijgen. Dit was wel erg mooi, zeker als je bij de uitkijktoren aankomt, waar tot mijn verbazing ineens mensen waren, heel bijzonder, we hadden steeds het gevoel dat we alleen door het bos liepen. Nadat we hadden geluncht zijn we de 104 treden beklommen van de toren die 26 meter hoog was, wat een mooi uitzicht geb je daar beven. 
 
Nadat we dit voltooid hadden gingen we naar beneden om steeds dichter bij Elten te geraken waar de auto stond. De laatste paar kilometers gingen over een stukje blotevoetenpad. Ook erg leuk en voor we het wisten waren we in Elten om daarna nog te genieten van het uitzicht over het Rijndal, tevens rond de kerk gelopen, we wilden heel graag de bron zien in elten, helaas was die gesloten op de door de weekse dagen. Dus we zijn terug gereden naar Braamt om daarna naar Zutphen te rijden en lekker rustig b8j te komen van deze dag. Morgen lopen we de tweede etappe van deze tocht. 
Tijdens een spelletje Catan kwamen we tot de ontdekking dat we heel dom hadden denken met ons plan over Millingen dus we besloten om de boel te  om te gooien, samen naar Millingen, ik stap over bij Susan in de auto en dan rijden we naar Elten, korter en efficiënter.

Dit ging heel voorspoedig alleen we hadden een gigantische opstopping voor het spoor, maar dat loste zich op zodat we op tijd konden starten. Toen we begonnen te lopen was het prachtig door het bos, stijgen en dalen, onderweg zagen we aan een hek hangen dat er armbandjes waren geknoopt die mocht je meenemen, wij als Nederlanders namen natuurlijk eentje mee. De toch ging langzaam over naar meer asfalt, zeg maar heel veel asfalt. En heel veel zon, de zon was wat achter de wolken dus het was wel warm maar niet branderig. Dus het ging erg lekker. We hadden bedacht om in het bos nog te lunchen maar we waren slechts 2 km onderweg toen het bos dus verdween.  Dus de lunch werd uitgesteld tot bij tolkamer. De wandeling ging door het plaatsje Spijk een voormalig dorpje waar veel fabrieksarbeiders woonden die in de steenfabriek hadden gewerkt. Mooie kleine huisjes. Maar hoe je het ook bekeek je kwam steeds weer terug op de DIJK.. en de dijk is een terugkomende thema in het Pieterpad, in elke reactie over dit gedeelte is de DIJK een soort frustratie voor iedereen.  We hebben het afgezien. We hebben wel bedacht dat als je dit in 1 x moest lopen vanaf Braamt is dat wel een hele opgave.  Dan is het loodzwaar. Maar wij hadden het gelukkig anders bedacht. We hebben uiteindelijk bij tolkamer gezeten onder een boom in de schaduw. Tolkamer is een allerliefst dorpje waar je niet wilt wonen. We hebben er wel gratis geplast bij de kroeg daarna keerden we terug naar de Dik, maar gelukkig mochten we van de Dijk af en gingen we de uiterwaarden op. Mooi gebied om te lopen. Uiteindelijk mochten we weer naar de dijk. Kwamen we uit bij een mini kerkhof waar mensen lagen die zijn gestorven in de oorlog. Mooi integer en aandoenlijk. Zeker omdat elke grafsteen een steentje had met dank je wel voor onze vrijheid. Daarna vervolgden we de route langs een groot meer. Susan had hele hete voeten. En erg warm. Dus ik stelde voor even met haar voetjes in het water van het meer te gaan. Ze had er zin in maar ergens wilde ze mij niet tot last zijn. Maar nadat ik vertelde dat we best ff tijd hadden omdat we anders moesten wachten bij de pond. Ging ze om. Ze knapte zichtbaar op. Daarna hebben het laatste stuk fluitend gelopen. Het geluk lachte ons toe we kwamen bij het pondje aan en konden zo opstappen en mee gaan. Aan de overkant van de tocht zijn we op het terras gaan zitten en wat gedronken. Daarna met de auto naar het hotel. Onderweg nog even wat gehaald bij de Kruidvat en door naar het hotel. Het was weer een fijne dag 




















zondag 24 juli 2022

Elvis ( film )

 


Wat een prachtige film al denk ik dat hij voor het mooie wel een half uur korter had kunnen duren, maar het is wel een film waarin je dus je af en toe zo kwaad word op  Colonel Parker dat je hem zijn nek wil omdraaien. Ook dat je ziet hoe Elvis in zijn handen en beheer zo vreselijk vast zat dat er geen ontkomen aan was, dat hij bijvoorbeeld wat zijn droom was, te toeren in Europa en verder maar dat kon niet om dat deze Colonel een verleden heeft wat niemand weet..
 
Zo in triest zeker als je het laatste nummer hoort wat hij zong, het kruipt onder je huid, je gaat ineens anders luisteren naar de liedjes van Elvis.. al zitten er ook momenten in dat je moet lachen of grinniken maar ook soms gewoon boos bent.. Het spel van Tom Hanks is geweldig,hij haalt echt alles in je naar boven van kwaadheid..  zelfs aan het einde dat hij het voor elkaar krijgt je alsnog een schuldgevoel aan te praten over dat Elvis het allemaal voor zijn publiek deed en dat hij daar aan kapot is gegaan.. vreselijk wat een manupalitieve man, bah

 Ook kwamen er allerlei jeugdherinneringen boven, een toenmalig vriendje van Perzische afkomst was helemaal fan van Elvis, hij imiteerde hem heel vaak, ook op feesten, incluis de bewegende heupen.. prachtig, had dezelfde kuif, ook de kleedstijl.., helaas ging de liefde over, en jaren later kreeg ik van mijn moeder een advertentie toegestuurd dat hij was overleden op de leeftijd van 25 jaar, veel te jong en was begraven in besloten kring.. dat raakt en dat kwam bij het zien van deze film ook naar boven.. zo vermengt een film zich met mijn leven, dat zijn gouden dingen dat dat soms kan gebeuren.. 

 
recensie van de film:
 Regie: Baz Luhrmann | Scenario: Baz Luhrmann, Sam Bromell, Craig Pearce | Cast: Tom Hanks (Colonel Parker), Austin Butler (Elvis Presley), Olivia DeJonge (Priscilla Presley), Dacre Montgomery (Steve Binder), Luke Bracey (Jerry Schilling), Elizabeth Cullen (Natalie), David Wenham (Hank Snow), e.a. | Speelduur: 159 minuten | Jaar: 2022

De naam van de in Breda geboren Dries van Kuijk zal niet bij iedereen direct een belletje doen rinkelen. De naar de Verenigde Staten verhuisde Brabander schopte het echter tot de manager van zijn grootste ontdekking, Elvis Presley. De naam Colonel Parker verzon hij zelf. Toch zullen veel fans van 'The King' gemengde gevoelens over 'de kolonel' hebben. Parker/Van Kuijk behandelde zijn protegé niet alleen als een melkkoe en een werkpaard, maar wist ook nog eens miljoenen van zijn nalatenschap achterover te drukken.

Australiër Baz Luhrmann liep al jaren rond met het idee om een film te maken over Elvis, maar nam door allerhande omstandigheden een lange aanloop. In plaats van het opsommen van de belangrijkste gebeurtenissen van de carrière van de rockster vertelt Luhrmann het verhaal vanuit het gezichtspunt van Parker. Het blijkt een ongelukkige keuze die van meet af aan voor een valse noot zorgt.

We maken kennis met de kolonel na de dood van de superster. Parker verblijft in Vegas en moet hals over kop naar het ziekenhuis gebracht worden als hij onwel wordt. Dan duiken we alsnog terug in de tijd en maken we kennis met een jongere Parker die grote moeite doet om de muziekmanager uit te hangen van middelmatige countryartiesten. Goed, we hebben dus te maken met een raamvertelling, maar de sterke focus op de manager laat je niet meer los.

Als Parker hoort van de lokale beroemdheid Elvis Presley is zijn interesse gewekt. Na een kennismaking belooft Parker Elvis groter te maken dan de staat Tennessee en helpt hem aan een landelijk platencontract. Het publiek, met name het vrouwelijk deel, staat in vuur en vlam voor de artiest, maar de media en publieke opinie vinden zijn optredens aanstootgevend en vulgair.

Luhrmann staat bekend om zijn wervelende, extravagante en weelderige beeldtaal en zijn Elvis is geen uitzondering. Dit helpt vooral bij de start om lekker in het verhaal te komen, maar langzaamaan bekruipt je het gevoel dat je naar een lange videoclip zit te kijken. Luhrmann wisselt snelle montages en verwikkelingen af met terugblikken uit Elvis' jeugd waarbij hij het ritme in zijn heupen kreeg met afgeraffelde optredens.

Dit heeft tot gevolg dat maar bitter weinig beklijft, vooral als er serieuze zaken aangesneden moeten worden. Vooral het eerste decennium van Elvis' loopbaan was een groot succesnummer, waarvan iedereen profiteerde, zijn familie incluis. Maar zijn populariteit kent ook een keerzijde met veel vluchtige vrouwelijke aandacht, drank en pillen. Als Elvis zijn aanstaande Priscilla ontmoet en daarna vader wordt dan weet Luhrmann maar geen vaart te minderen. Zo kan het gebeuren dat het drama in zijn leven verandert in tragiek zonder dat je tijd krijgt om het te verwerken.

Het eerste echt uitgespeelde dramatische moment vindt plaats in de relatieve luwte van de laatste akte, na bijna twee uur. Pas dan realiseert de rocker wat er allemaal op het spel staat en dat zijn succes niet eeuwigdurend is. Vooral het moment waarop zijn wegen met Priscilla scheiden kan door de wervelwind die eraan voorafgaat maar nauwelijks landen, terwijl dit wel degelijk een sleutelscène is. Elvis wil nog steeds de wereld veroveren na zijn jarenlange verblijf in Las Vegas, maar kan het allemaal niet meer bolwerken. Parker wil zijn kip met de gouden eieren niet slachten en blijft maar pushen.

Zoals gezegd is de rode draad de venijnige houding van Parker, gespeeld door een Tom Hanks en een heleboel protheses. Waarom een Oscarwinnende acteur van deze allure niet een betere dialectcoach in de arm heeft genomen die hem kon laten klinken als een Hollander is een groot raadsel. Van groot dramatisch gewicht is daarnaast de symbiotische relatie tussen Elvis en zijn manager, maar ook hierbij is het door Luhrmanns langaanhoudende drukke stijl eigenlijk al te laat om nog echt emotie of impact op te roepen.

Elvis the Pelvis wordt gespeeld door de vrij onbekende Austin Butler, een getalenteerd acteur die voor geen meter op Elvis lijkt, maar wel zelf al zijn nummers inzong. Hij is een imposante verschijning die een degelijke vertolking neerzet, maar voortdurend moet wedijveren met Hanks. Het levensverhaal van Elvis Presley is in de lezing van Baz Luhrmann overvol en veel, maar wordt gered door het sterke laatste halfuur en de vertolking van Butler. Hanks moet zich de mindere tonen, omdat hij te veel bezig is met een typetje neerzetten.
 

 


zaterdag 23 juli 2022

Photos Of Funny And Strange Things Spotted On The Subway

 

Ze zijn helaas niet door mij gemaakt, al zou ik ze wel hebben kunnen maken, heb wel van dit soort foto's ooit gemaakt maar ik vind hier prachtige maar aandoenlijke foto's bij, vooral die met de dieren, en dan die jongen die een dier een flesje geeft. het raakt me daarom voor 1 x  vreemde en grappige en aandoenlijke fotos gemaakt in diverse metro's..

















vrijdag 22 juli 2022

88

 

Afgelopen zaterdag ben ik naar mijn moeder gereden in het hoge noorden, ze ging haar verjaardag al vieren in plaats van dat ze hem op haar echte verjaar dag viert. Ze deed dit omdat zo mijn broer en neefje (  en misschien mijn nichtje) er ook bij konden zijn..
Ze had snode plannen, maar daar hadden wij geen weet van. We kregen toen we er waren  natuurlijk thee of koffie met daarbij een puddingbroodje, dat was het lievelingsgebakje van mijn vader.. hij was daar gek op. Zo was hij er toch een beetje bij voor haar.
 
Nadat we dit hadden op gegeten zijn we vertrokken naar daar waar ze had bedacht waar we zouden gaan eten, namelijk het Steak house, mijn neefje wilde daar altijd graag een keer eten, en als oma zijnde is inmiddels kleinzoons wil een beetje wet, tenslotte hebben haar kinderen dat al gehad.. of zo.. maar dat is ook totaal geen punt.
 
We kwamen binnen, werden aller vriendelijks verwelkomt  door een meisje met te rode lippen en knipperende ogen. maar dat mocht de pret niet drukken. 
We kregen de kaart te zien en er waren gelukkig 2 vegetarische gerechten, dus ik was al lang blij.
Ik koos voor de gefrituurde wrap met geroosterde groente met vegetarische stukjes kip en kaas, heerlijk ,alleen die wrap was erg frituur olie smaak die heb ik dus maar niet gegeten, gelukkig was er ook patat bij en een luxe voor mij want dat eet ik zelden.
Het was tijdens het eten erg gezellig en er werd natuurlijk over en weer grappen gemaakt. We bestelden het nagerecht, en ineens begonnen er 3 mensen te zingen van lang zal ze leven etc. mijn moeder ook nog wie zou er jarig zijn, totdat ze bij onze tafel stonden met een vuurkaars met daarbij wat cake en slagroom.. erg leuk, mijn moeder kreeg er helemaal een kleur van. maar goed dat is maar zo, waarop de eigenaresse zei, ja je had zulke grote en lange verhalen voor de telefoon over dat je jarig bent dat we dit niet konden laten passeren. 
Mijn moeder helemaal blij. Toen we bijna klaar waren met onze toetjes, ik had een blanke dame, het is zo leuk om te zien welke variaties men maakt op de blanke dame, altijd in een andere uitvoering maar wel met dezelfde ingredienten.. heerlijk. 
Stond ineens de eigenaresse bij onze tafel, dat ze nog een verrassing hadden voor ons, we mochten nog een uur bowlen, dus dat was helemaal top, Het was ook iets wat mijn moeder had bedacht en had afgesproken. dus wij hadden alleen maar lol met elkaar.
De schoenen zijn geen succes maar ja dat schijnt er bij te horen maar dat is prima dan,, maar we hebben vreselijk veel lol gehad bij de bowlen. ik eindigde steeds als laatste maar dat was ook prima eigenlijk.

Nadat we alles hadden gedaan, zijn we weer naar het huis van mijn moeder gegaan, voor koffie en thee, en na ongeveer een uurtje vertrokken mijn broer en neefje naar huis en ben ik lekker bij mijn moeder gebleven, hebben we tot diep in de nacht zitten te praten over van alles en nog wat, wat zo leuk was en zeker ook heel dierbaar.