maandag 31 december 2018

ouderjaarsavond

Traditiegetrouw vieren we met elkaar het oud en nieuw, de jaarwisseling.
Dit jaar niet met 4 personen maar met 3 personen, wat totaal niets afdoet aan de gezelligheid met elkaar. We genieten samen van het samenzijn en het heerlijke eten samen.

Om 6.15 was ik even wakker en bedacht me ik ga meteen maar even het beslag maken voor de oliebollen dan kan dat lekker tot aan 9 uur rijzen, zodat ik lekkere luchtige oliebollen krijg.

Het zijn altijd van die gestolen uurtjes vind ik als je even uit je bed bent, je iets eet en dan weer gauw onder de wol om nog wat te snoozen, wat bij te komen en wat te genieten van het nog niet mee hoeven doen in het leven.

 Om 9 uur was het dan echt de tijd om op te staan, wat is het toch altijd heerlijk om te weten dat vrienden ook aan het bakken zijn.. je krijgt de één na andere foto binnen met iemand die aan het bakken is.. ik vind dit een eervolle traditie en zal het zeker lang volhouden, niet alleen omdat die bollen die je zelf maakt zo lekker zijn maar vooral om de gezelligheid die het met zich meebrengt in de buurt en op facebook.

Het bakken ging erg snel... ik was keurig om 12 uur klaar, terwijl de bollen in de olie lagen te bakken, heb ik meteen even het handige snijmachinetje van mijn moeder gebruikt om alles te snijden voor het  avondeten en de salade.. het is weer veel te veel zag ik al.. maar ja .. kleine eters houden van grote borden.

Nadat ik alles had opgeruimd en schoon had gemaakt kon ik in alle rust even nog mijn witte vriend bezoeken. even kijken naar hoe de achterkant van mijn ogen eruit zien en ik moet zeggen het beviel me wel wat ik zag.

rond 16.00 waren Rick en Chris er, zoals altijd is het dan meteen gezellig en leuk met elkaar. het is geen gedoe en het is alsof je gewoon altijd bij elkaar bent

Eerst hebben we heerlijk bijgepraat., daarna is Rick in de keuken gegaan om een Turks voorgerecht te maken, een heerlijke paprikasoep met diverse hapjes. Daarna was het mijn beurt, ik had via een leerling een heerlijke Turkse salade gekregen en die had ik gemaakt daarnaast had ik een vegetarische bulger gemaakt met  verg. stukjes kip..  

Na het eten hebben we even overwogen om het spel de kolonisten van Catan te spelen maar door een goede speurblik van Rick ontdekten we dat we ook 30 seconden konden spelen dus dat hebben we meteen gedaan.. het was zoals altijd hilarisch, we hebben echt slap gelegen van het lachen. zo gaaf dat het ook met 3 personen mooi is en dat we genieten met elkaar van zon avond.

Voor we het wisten was het al 0.00 elkaar natuurlijk een mooi en goed 2019 gewenst en daarna op het balkon, het was heerlijk weer  de party poppers laten ontploppen om daarna naar het prachtige vuurwerk te kijken.

We hadden vorig jaar een kluisje gemaakt met daarin van ons 4-en een doel voor het jaar 2018, dus dit keer konden we deze kluis openen. Vriend Rick had de sleutel meegenomen, door omstandigheden, zie blog over de veranderingen, waren we dit jaar met 3 personen, en hebben we onze boxjes open gedaan, en bekeken of we onze droom hadden bereikt.. Dat is gelukt. erg mooi en goed.. we hebben het niet met elkaar besproken, het bleef voor een ieder geheim. Dus dit jaar hebben we 3 boxjes in de kluis terug gedaan met onze dromen voor 2019.. en dit gaan we bekijken op ouderjaarsavond 2019

het was een heerlijke avond met mensen waar ik me thuis bij voel en wat zo heerlijk vertrouwd is.




zondag 30 december 2018

Jaar van de veranderingen

Ach het jaar terug zien is altijd een goed iets, het heet zelfreflectie en het is goed.

Dit jaar, besef ik, nu ik zo op de laatste dag van het jaar, terug kijk,  zit eigenlijk vol met veranderingen die zomaar gebeuren, die zowel persoonlijk door mij  als buiten mij om gebeuren...

Ik weet niet wat de horoscopen of de Chinese astrologie zeggen, maar ik denk dat het de omwenteling is in mijn leven, kennelijk moeten oude dingen verdwijnen om nieuwe dingen een kans te geven om op te bloeien.

Het begon eigenlijk al in mei. toen ik te horen kreeg dat er zo weinig klassen waren dat ik dit jaar ook wereld oriëntatie  aan de isk moest geven, dat heb ik dan dus ook maar gedaan. Ik heb me verdiept in dit vak en moet zeggen, nu ik al een tijdje onderweg ben, begrijp wat ik moet doen, is het goed te doen.. al is het niet mijn ding, maar ja nood breekt wet.. dus ik doe wat ik moet doen.

Het  moeten kopen van een andere auto.. de mijne, ooit van mijn vader gekregen, was op, hij kon nog net door de keuring...maar toch, hij was eigenlijk af en versleten.. dus er moest naar een andere auto worden gekeken... Het is goed, vaak word gezegd dat rouwen 7 jaar duurt, dat daarna de rust en het evenwicht is hersteld, aangezien mijn vader dit jaar in augustus 7 jaar geleden overleden is.. is het goed dat de auto ook zijn eigen weg gaat..

Dus heb ik gezocht en een prachtige nieuwe auto gevonden,  met een geweldig kenteken, om eerlijk te zijn ben ik daar eigenlijk echt voor gevallen, waar ik met trost en in mijn eigen stijl mee door de wereld cross.. Max Verstappen is er niets bij...  okey de auto en ik hadden wat opstart problemen maar dat hebben we vakkundig opgelost en het is goed... we kunnen weer samen door één deur.

Door het volgende item, wat hieronder komt, was ik min of meer gedwongen om mijn huis eens aan een grondig op te ruimen, ik ben alle ruimtes doorgegaan om te kijken wat ik echt niet gebruik, wat weg kan etc, en het is gelukt.. ik heb alles weer in balans en wederom mij voorgenomen om niet meer geld uit te geven aan dingen die ik niet gebruik, geen kleine nutteloze dingen te kopen voor mensen als ze komen eten, niet meer bijzonder aangeklede tafels te maken, omdat het altijd overblijft en uiteindelijk verdwijnt het in de container.... of naar de kringloop. Ook mijn kledingkast is maar eens grondig uitgemest, de t-shirts xs, s en m zullen wel niet meer gaan passen en tegen de tijd dat ze wel gaan passen is de mode zo anders dat ik het niet meer met goed fatsoen kan dragen.

Daarna kwam de keuken aan bod, mijn oude keuken moest toch maar eens verdwijnen had ik me bedacht, hij was af en na jaren trouwe dienst, het was trouwens een keuken uit de jaren 80 dus hij mocht ook wel vervangen worden.. en ook is het weer even wennen aan de andere indeling, nog regelmatig zet ik vuile afwas in de kast met pannen omdat de plekken zijn verwisseld maar ook dat went..

Een andere grote verandering is wel dat mijn school, waar ik al meer dan 20 jaar werk, tegen de vlakte gaat, het oude voorste gedeelte is al plat, de nieuwbouw is begonnen, en we zitten verspreid over 3 locaties. ik mis mijn collega's aan de andere kant is het met elkaar op een kleine locatie zitten ook wel erg lekker het is gewoon knus en gezellig.

Nog een verandering is dat mijn sportschool over is gegaan naar een andere eigenaar, dit heeft wat gevolgen maar tot dusver alleen maar positieve om eerlijk te zijn. Er is een sauna bijgekomen, waar ik dan wel geen gebruik van ga maken, maar toch het is een luxe, de zonnebank is gratis vanaf nu. ook lekker, en er komen veel veranderingen ten goede zoals een nieuwe vloer op de eerste en op de trap.. laminaat, heerlijk en fris.. kortom het is even anders maar wel mooi en de sfeer die zo zorgvuldig is opgebouwd is gebleven.

Een andere verandering is een verandering  waar ik nog steeds over nadenk en me afvraag wat en vooral waar het mis ging, ik weet het niet. Een goede vriend van mij heeft besloten geen contact meer te willen, we moesten maar beiden ons eigen weg gaan. Ondanks dat het om een vriendschap gaat, voelt het alsof het om een relatiebreuk gaat. Het is een lastige mede omdat er gemeenschappelijke vrienden zijn, maar goed zoals ik steeds bedenk, als iemand, op voor jou onduidelijke gronden, na meer dan 10 jaar, een deur dicht doet, dan kan je alleen maar je schouders ophalen, kun je alleen maar verder gaan, omdat aan een deur die dicht is gedaan je kan blijven kloppen totdat je een ons weegt. maar je kan ook verder leven en wie weet komen de wegen die nu gescheiden zijn wel weer bij elkaar...of word er in 2019 weer op mijn deur geklopt..


Een andere verandering is ook dat ik minder ben gaan sporten, eerst ging ik elke dag maar uiteindelijk toch maar besloten om maar 3 tot 4 keer te gaan, dit om mijn lichaam ook de nodige rust te geven.

Waar ik zeker mee ga stoppen is de elke dag Rumag te plaatsen, na 2 jaar dit te hebben gedaan is het tijd om iets anders te gaan doen... al kan ik moeilijk afscheid nemen, ik vanaf nu elke zondag in de blog de 7 rumags van de afgelopen week gaan plaatsen,  ik kom er op 1 januari op terug. dan zal de nieuwe elke dag er zijn.. ik moet nog even kiezen welke kalender de voorkeur krijgt.

Tevens is in de laatste maand van dit jaar mijn buurman, een oud leerling, verhuist, dus in 2019 zal ik nieuwe buren krijgen. het is altijd afwachten wat er komt te wonen en hoe dat samen gaat. De muren zijn dan wel aardig goed geïsoleerd maar soms hoor je meer dan je wilt horen , maar komt tijd komt raad.


Gelukkig zijn er ook veel dingen bij het oude gebleven, waar ik nog steeds gelukkig mee ben, mijn lieve en ondeugende moeder is er nog steeds, dat maakt me meer dan blij, heb goede vrienden om me heen verzameld en ik zeg het niet vaak genoeg.. ik hou veel van jullie en mijn leven zonder jullie zou veel saaier zijn en minder leuk.. Jullie zijn de krenten in de pap, de sterren in de soms wat donkere tijden...

Mijn dierbare collega's waar je toch steeds meer contact mee krijgt omdat de locatie wat kleiner is geworden en je ineens andere dingen ontdekt bij collega's wat je nog niet wist, je ineens in gesprekken terecht komt, niet altijd over leerlingen maakt toch ook dat je extra geniet van deze hernieuwde ontdekkingen.

Natuurlijk blijven mijn sportmaatjes er ook, waar ik steeds vaker van ontdek dat we het samen moeten afzien, soms zien we elkaar buiten de sportschool en dan blijkt er toch vriendschap te ontstaan.. kortom het leven was naast de veranderingen rijk in 2018, dus dat neem ik mee en ga 2019 omarmen met volle openheid en zie nu al uit naar de nieuwe herinneringen die ik mag maken..

2019 kom maar op

Voor al mijn trouwe, en niet zo trouwe volgers, wens ik jullie een mooi en vooral goed 2019.. maak het een jaar met de mooiste herinneringen zodat je aan het einde terug kan kijken op een jaar vol met  mooi en goede dingen.



zaterdag 29 december 2018

elke week de rumags ( week 7)


aangezien er nog zoveel vraag naar is, maar ik toch ook wel weer een keer wat nieuws wil doen elke dag, heb ik besloten om de Rumag op zondag in te voeren.. De rumags van afgelopen week zullen dan hier verschijnen van de kalender.





 

elke week de rumags ( week 6)

aangezien er nog zoveel vraag naar is, maar ik toch ook wel weer een keer wat nieuws wil doen elke dag, heb ik besloten om de Rumag op zondag in te voeren.. De rumags van afgelopen week zullen dan hier verschijnen van de kalender.


 
 
 

stoofpeertjes

Jaren geleden kreeg ik van vriendin Laura een recept om stoofpeertjes te maken.
Regelmatig krijg ik van collega Corrie een bakje met stoofpeertjes en die zijn altijd heerlijk, toch is er bij een soort van traditie ingeslopen dat ik op kerstavond stoofpeertjes maak voor de familie.

Het gaat dan met name om de heerlijke geur die zich door mijn huis verspreid, de geur van kaneel met anijs en dan de port net rode limonade... heerlijk

Het is een recept waar ik altijd met plezier aan werk. Traditiegetrouw maak ik altijd een paar extra zodat mijn moeder nog een paar dagen extra kan genieten van de stoofpeertjes, ze vind ze zo lekker dat ze er echt van geniet.

Wat ik nu zo mooi vind is dat vroeger zorgde mijn moeder voor mij, nu zorg ik een beetje voor haar door deze heerlijk stoofpeertjes voor haar te maken.

Het recept is al met menig tante gedeeld door mijn moeder, er is geen mooiere kerst dan mijn moeder te zien smullen van de stoofpeertjes met die glim oogjes van haar en dan  haar gezicht dat straalt.. 
Dan is het past echt kerst om dit te zien.


het recept zal wel geen geheim zijn daarom deel ik het graag met jullie.

wilde giezen peren
fles rode port
fles rode limonadesiroop
kaneel sokje
steranijs
( ik doe altijd extra kaneelstokjes en anijs)
alles bij elkaar in een pan, met soms wat water erbij
dan op het vuur zetten, even wachten tot het kookt
en dan 3 uur lang zachtjes laten koken/ stoven
af en toe even roeren zodat de peren gelijkmatig rood worden

veel plezier met dit recept

vrijdag 28 december 2018

de fundatie

Aangezien Marlous en ik toch willen proberen elkaar minstens in de vakantie even te zien, omdat we beiden voor tijdelijk op andere locaties werken,  is het vrijdag gelukt. We zijn naar het prachtige Zwolle afgereisd.

De dochter van Marlous ging gezellig mee en dat was heerlijk, we hadden besloten dat we zowel de Fundatie als de  Ijssculpturen wilden doen.
Bij aankomst in Zwolle konden we zo lopen naar de IJsselhallen of zoal de dochter van Marlous zo leuk zei: "hier kunnen we Ijs halen" dat hebben we maar snel weer omgedraaid, we dachten straks zitten we met een meisje dat hoe dan ook ijs wil.

Bij aankomst stonden er mannen bij de ingang die ons vertelden dat we met liefde naar binnen mochten maar dat het twee uur duurde voordat we naar binnen konden, zo lang was de rij. dus wij keken elkaar aan , zijn naar binnen gelopen, en besloten om dan maar eerst de Fundatie te doen, om eventueel later nog even naar de IJS sculpturen te gaan, mocht dat niet lukken dan hadden we al gehoord blijven deze kaartjes geldig tot 3 maart dus we kunnen ze hoe dan ook zien

De wandeltocht naar de Fundatie was zo gemaakt en wat is dit een mooi overzichtelijk museum, ik ben er door verrast en helemaal gek op.. zo mooi en prachtig gebouw, zeker de koepel bovenop. Tegenover dit museum zit de Herman Brood museum daar wil ik ook nog een keer heen.
De tentoonstelling, ik had het al gezien bij het programma : "Nu te zien" wat elke zaterdagavond te zien is, wat ongeveer 15 minuten duurt en een directeur van een museum een tentoonstelling laat zien. Elke keer ben ik weer verrast over welke tentoonstellingen er zijn. en deze wilde ik heel graag zien

De tentoonstelling Ciacometti- Chadwick, ik herinner me dat ik in Parijs al beelden had gezien van Ciacometti, Ze zijn prachtig gemaakt en zo strak.

In het museum zijn ze dan ook prachtig tentoongesteld.

Na dit bezoek, we hadden vooraf aan het bezoek een heerlijke lunch genomen  bij de beagls en bones.. en we hadden besloten dat we een oliebol namen na het museum.. het was bijzonder om eens een andere oliebol te proeven dan mijn eigen.. maar ze waren niet echt lekker.. Ik verheug me nu al weer op de mijne.

Daarna terug naar de Ijsselhallen om daar te kijken of de rij korter zou zijn, maar het bleef nu nog 90 minuten. dus anderhalf uur, dat vonden we te veel, dus nog wat gedronken in die hal, daarna met terug naar de trein om terug te reizen.

Het was een heerlijke dag met mooie indrukken van een mooi museum, we hebben meteen weer een datum geprikt om naar de sculpturen te gaan kijken, ik zal me dan ook iets warmer kleden,  en dan toch nog even Zwolle in om te genieten.


















pre kerst work-out

Dit is hem niet die ik moest doen, maar dit is wel een aardige goede weergave van welk een hel we doorgingen.

Afgelopen zondag hadden we de pre kerst workout onder de bezielende leiding van Marco.
Dit was zijn tweede keer dat hij de Cross xxl ging geven en ik moet zeggen, ze zijn pittig.

Zoals gewoonlijk kom ik niet om half 10, mijn bed laat me echt niet eerder los maar ben ik er om tien uur, gelukkig ben ik niet de enige en dat scheelt wel altijd

Dit keer was mijn maatje Krista er ook om 9.45 en dat was onze grootste fout, we hadden ons nog even schuil moeten houden maar dat zijn we vergeten. we kwamen binnen en konden meteen aan de slag. met 111 kb swing.. waarbij de ander de wall sit moest doen.. en dat is zwaar.. hoe ze dat zo lang volhouden bij expeditie robbinson is mij een vraag..  maar goed we hebben het gedaan en ik moet zeggen mijn benen waren al verzuurd.

Daarna kregen we de kerstboom workout.

dat hield in, we kregen een kerstboom te zien met stam.. we moesten beginnen met 10 keer in totaal de zaal door te rennen, daarna kwam de hel...  we moesten samen, ieder dus, 50 deadlift, 50 wall ball, 50 push ups, 50 sit-ups en 50 box jumps.. als je dat gedaan had ging je een tak in, en dan moest je weer 10 keer rennen en dan nog een keer die hele ronde van 50.. daarna weer rennen ,juist 10 keer en dan bij 40 mocht je iets schippen.. dus we hebben meteen de box jumps eruit gegooid.

daarna moest alles 40 keer en zo verder terug tot de piek waar alles 10 keer moest en dan moest je via de andere kant weer terug en dus eindigde je bij de 50 keer alles en dat twee keer om uiteindelijk  bij de stam nog weer een keer te rennen.. en dat moest tussen alle dingen in..

Het was met recht een kersthel.. ik vond meteen na deze workout dat ik recht had op heel veel zoet en suikers en alles wat verboden is...  wat was het afzien.

Al mopper ik dan wel veel , ik vind het elke keer weer leuk met elkaar zeker omdat we na die tijd nog even zitten na te praten bij een kop thee.

woensdag 26 december 2018

De Bazaar

Traditiegetrouw ga ik met vriendin Heleen altijd op de tweede kerstdag naar de Bazaar in Beverwijk. Haar man moet werken, ik heb toch niets te doen, okey de kerstboom afbreken, maar daarna niets meer dus is het heerlijk om een dagje uit te gaan. 

We hadden rond 12.00 afgesproken, ik had niets nodig, Heleen ook niet, maar ik wil altijd wat geurtjes halen, en had bedacht, dat ik eens moest gaan kijken naar witte snoeren met kerstverlichting voor in mijn boom, dit omdat ik dat mooier vind dan het zwarte wat er inhangt, misschien wil ik ook wel minder wit licht maar meer dat wat minder fel licht. Dus daar moet ik even naar opzoek, lukt het niet dan moet ik nog even kijken bij de bosrand of ze ze daar nog hebben.  ook moet ik nog een klein kerststalletje kreeg van mijn moeder gisteren een stel kerststal figuurtjes van heel vroeger in plastic, wel mooi wit.. dus wil ik kijken of ik een mini kerststal kan vinden waar ik ze dan in kan plakken. de stal moet natuurlijk zilver worden gespoten.. 


De rit naar Beverwijk ging zoals altijd , chaotisch, we hadden zoveel te bepraten dat we dus twee afslagen misten.. gevolg dat we grote maar bijzondere omwegen hebben gemaakt.

In Beverwijk op de Bazaar kan ik eigenlijk altijd wel slagen ,dit keer gingen de geurtjes wat te goed, ik ben thuis gekomen met 3 flesjes.. maar ook met een set. waarbij zowel een aftershave, een klein flesje voor op reis en een douche gel zit............ dus dat zit wel goed ik kan het komende jaar weer behoorlijk geurend door het leven.

Daarnaast was er een kraam daar kreeg je een tas en mocht je deze volstoppen voor 2 euro.. ik heb daar ingeladen, mede omdat er veel dingen lagen voor de kerst wat leerlingen kunnen maken, heb er denk ik 100 van meegenomen, ze kunnen dan een kerstboom maken met daarop stickers plakken.. zodat ze lekker bezig zijn.

Daarna nog lekker lopen dwalen over de tweede hands markt, waar een mevrouw stond die winkels maakt van oude letterbakken, ze verzint van alles om die dingen te maken, zoekt van alles op, zowel op straat als op beurzen etc. Ze vertelde haar levensverhaal dat ze in het concentratiekamp had gezeten, en later nog op Borneo. Ze heeft daarnaast veel jonge jongens opgevangen die getraumatiseerd waren door de oorlog.. Een erg intrigerende vrouw met een verhaal. terwijl als je haar ziet zou je dit niet bedenken.. Het was wel lastig om weg te komen ze wilde nog zoveel vertellen.

Rond half 5 zijn we terug naar Alphen gegaan, dit keer waren we erg bij de tijd en hebben we geen bord gemist en ging de rit goed. Heleen is al vast vooruit gegaan naar Lisette ik moest nog wat dingen uit de koelkast halen, om mee te nemen, Wilde ook even de ingekochte spullen een plek geven.. Daarna ben ik ook naar Lisette gegaan en het was toch gaaf, we hebben zitten te wokken, ondertussen veel grapjes en geintjes met elkaar en het was erg genieten samen.

Het was een heerlijke afsluiting van de kerst.. het was goed.. deze tweede kerstdag

eerste kerstdag met de familie

Traditiegetrouw gaan we met de kerstdagen met het hele gezin naar mijn moeder, tenminste dat is een beetje een stilzwijgende afspraak, soms wijken we af, omdat er iets tussenkomt maar eigenlijk vinden we dat we kerst thuis moeten vieren bij mijn moeder.

Het mensje is 84 en het is voor haar toch wel veel gedoe om bijvoorbeeld naar Alphen te komen, ze is na zon lange reis, al zit ze alleen maar in de auto, toch vermoeid.. en dat is te begrijpen.
Al hebben we over haar ondernemingslust en haar strijdlust niets te klagen.. ze is nog steeds vreselijk actief en regelt haar zaakjes perfect, ze komt nog steeds op voor mensen die het minder goed hebben, ze vecht nog steeds voor onrecht en zoals we haar kennen. ze laat zich de kaas niet van het brood eten.. heerlijk altijd als zoon dit te weten  en vanaf de zijkant hier glimlachend naar te kijken.

Mijn neef stelde voor om te gaan gourmetten.. dus we hebben met elkaar besloten dat mijn moeder alleen maar voor 2 stokbroden zou zorgen, ik zorg voor het gourmetstel, die heb ik op de een of andere vage reden in mijn bezit, ik gebruik hem eigenlijk nooit maar toch..het is wel handig. Daarnaast zou ik zorgen voor de gesneden groente, voor sausjes en ook voor de vega gedeelte, dus eigenlijk voro mijn eigen spullen.. mijn moeder zou ook nog voor wat eieren en pannenkoekbeslag zorgen.. mijn broer met schoonzus en kids zouden zorgen voor het echte vlees en wat salades.. dus het was een familie gebeuren wat alleen maar leuk en gezellig kan zijn.

Mijn moeder stelde voor om om 10.00 af te spreken in Musselkanaal, dan konden we eerst koffie met gebak eten voordat we gingen eten.... ik heb het aangehoord en de subtiele opmerking gemaakt dat ik dan dus om 6 uur op moet staan en dat ik dan om 7 uur moet vertrekken om op tijd te zijn.... en daar achteraan dat mij geen moeite te veel is voor mijn moeder maar dat ik het niet erg vind om de koffie en gebak over te slaan.. dat ik wel om 10 uur vertrek zodat zij ook wat tijd heeft met mijn broer, schoonzus, neef en nicht...  hoe subtiel kun je dingen brengen.. mijn moeder begreep heel goed de boodschap. Ik ben dus keurig om 10.00 vertrokken, ook erg vroeg, ik vertrek meestal rond 11 uur, tenslotte moet ik ook nog terug in de nacht.


Bij aankomst was het druk bij de flat, kennelijk hadden meer mensen bedacht dat eerste kerstdag een ouder(s) dag was, dus ik moest parkeren op het plein voor het huis. Met al mijn tassen en tevens het gourmet stel ben ik dus naar moeders gelopen, ze stond al beneden en hiel de deur voor mij open.. het grappige is wel dat ze naar beneden komt om te helpen maar dus niet helpt, maar kijkt hoe ik alles draag en het was veel... maar goed dat mogen moeders.. die hoeven niets meer als ze ouder zijn... ze hebben al meer dan genoeg gedaan voor hun kinderen.

Samen lekker zitten praten over van alles en nog wat, heerlijk een bakkie thee drinken en het is altijd lekker om te kletsen met haar, even privé. rond half 2 kwamen mijn broer, schoonzus en neef binnen, mijn nichtje had geen tijd/ zin om te komen, dus die was er niet bij. Vond ik wel erg jammer zo vaak zie ik haar niet en zeker voor mijn moeder is dat niet echt leuk

Gelukkig is ons gezin toch van de positieve instelling en dus konden we vroegtijdig aan de gourmet en dat was heerlijk.. erg gezellig met elkaar, ook de stoofpeertjes vielen weer erg in de smaak, omdat mijn nichtje er niet was kreeg mijn moeder er 4 in plaats van drie om die op tweede kerstdag te eten.. en ze vind het zo lekker.

Na het eten natuurlijk de cadeautjes uitgepakt, ik kreeg een prachtige schotel met daarop een vetbol voor de vogels. vond ik erg gaaf voor op mijn balkon, van mijn moeder kreeg ik een snijmachine en wat geld. ook erg praktisch zeker omdat ik binnen kort een Turkse salade moet maken en daar veel voor moet snijden.

Kortom een meer dan welkom kado

De terugreis ben ik om 18.00 begonnen met natuurlijk weer tassen vol met eten.  kniepertjes, rolletjes voor oud en nieuw, een kerststol, een heerlijke ambachtelijk brood, kortom heel veel te veel om op te noemen

Bij thuiskomst alles opgeruimd, de spullen voor de afbraak van de kerstboom naar boven gehaald.. en meteen maar afgetuigd, spullen in de bakken, ingepakt en klaar.. terug in zijn hok. tot volgend jaar november..  ik was  hem nu al zat

maandag 24 december 2018

ze is verdrietig

Vol onbegrip loopt ze al dagen naar de brievenbus, ze kijkt of er post is, afgezien van wat folders, wat kranten, een verdwaalde rekening, een enkele kerstkaart, is er niets..

Op kerstavond kijkt ze naar haar zorgvuldig opgehangen slinger voor de kerstkaarten die zouden komen... er hangen er welgeteld 3...

Ze begrijpt er niets van, ze had zelf 50 kaarten verstuurd, zorgvuldig geschreven met haar beverige hand, het koste haar moeite maar ze wilde ze toch schrijven en sturen, om haar dierbaren te laten weten dat ze aan ze denkt, dat ze hun allemaal het beste wenst, dat ze hoopt dat ze een mooi en goed nieuwjaar krijgen... 

Ze kijkt nog eens naar haar slinger met kerstkaarten, vroeger hingen er wel 100 kaarten van mensen, ze werd er blij van, voelde dat ze erbij hoorde, ze stond nog in het leven . Natuurlijk is het minder geworden om te sturen dat begrijpt ze ook wel, er zijn haar veel mensen ontvallen, van 100 kaarten ging ze naar de 50, haar adresboekje staat vol met doorgestreepte namen, op haar verjaardagskalender in het toilet ziet ze achter veel namen de bekende data staan met een kruisje.. overleden dierbaren.

Daarom schrijft ze met zorg elk jaar weer haar kerstgroeten, koopt ze speciaal voor allemaal een kaart  en schrijft ze er een persoonlijke tekst bij, ze is blij dat ze er nog zijn, dat ze ze nog herkent, ze weet dat er nog mensen zijn die haar kennen, haar verleden met haar delen, dingen weten die zullen verdwijnen als ze er niet meer is of als die anderen er niet meer zijn. Ze wil ze laten weten dat deze mensen voor haar heel kostbaar en belangrijk zijn, daarom is haar geen moeite te veel om deze kerst kaarten te sturen.

Ze vraag zich af waarom ze zo weinig kaarten heeft gekregen, zijn er misschien mensen overleden waarvan ze geen bericht heeft gehad.

Later veel later krijgt ze van veel mensen te horen, dat ze haar kaart zo mooi vonden en of ze die van hen ook zo mooi vond.. ze kijkt ze verbaasd aan, ze heeft geen kaart ontvangen.. van deze mensen.. 

Deze mensen zeggen echter dat ze zeker een kaart hebben verstuurd, via de mail, via een smsje. een appje.. waarop ze ze aankijkt? Mail? Appje? Smsje?.. ze heeft nog een oude telefoon zonder al die poespas, ze heeft geen internet omdat ze geen tablet heeft of een computer.. ze heeft niets ontvangen...

Terug thuis denkt ze aan haar zorgvuldig met liefde handgeschreven kaarten, de moeite die ze heeft gedaan met de mooiste kaarten uit te zoeken..

Ze is verdrietig. ze kijkt nog een keer naar haar kerstslinger met inmiddels 5 kaarten, drie van vrienden,  eentje van de postcodeloterij  en eentje van de krantenbezorger.. die laatste twee heeft ze maar uit pure ellende opgehangen om toch een beetje meer kaartjes te hebben..

Ach laten we toch stoppen met dat digitaal gedoe, (of naast een digitale groet gewoon iedereen een echt kaartje ) sturen met de kerst.... gewoon omdat het kan en gewoon omdat het toch heel veel vreugde geeft om een kaart te ontvangen van mensen die je dierbaar zijn... het moment waarop je je brievenbus opent en er liggen kerstkaarten in van mensen, de vreugde omdat je een kaart krijgt met een mooie tekst,  de zorg en aandacht die iemand heeft gedaan om voor jou een kaart te maken of te schrijven, het moment van spanning wie zal wat hebben gestuurd etc.. dat is toch ook wat echt bij kerst hoort. Dat maakt kerst toch tot kerst...

( dit is een soort van kort kerstverhaal maar waar zeker een kern van waarheid in zit.... .. )

de nacht zonder sterren (flard)

de nacht zonder sterren

weglopen 
zonder nog om te kijken
niet mijn tranen laten zien
nu jij weg gaat
niets meer zeggen
handen in mijn zakken gestoken
de woorden die gezegd zijn
die niet passen bij de daden die je doet
afstand vergroten
lopen tot ik niet verder kan
lopen totdat de nacht
zijn sterren weer laat schijnen
lopen totdat
ik niet meer weet dat
wat jij zeidat me zo raakte
dat mijn gevoel van geluk totaal 
van de wereld vervaagde
lopen om niet meer 
te voelen wat ik nu voel
lopen totdat
de nacht zijn sterren
weer laat zien
zodat ik weet
dat ik verder kan
na jou

zondag 23 december 2018

kerstwens ( graag heel veel delen)


In de hoop dat heel veel mensen deze blog gaan delen, maar ook dat me wie ze hem delen, deze ook weer gaan delen.... zodat.. en dat is mijn grootste wens.... maar eerst het verhaal...


Elk jaar vraag ik aan mijn leerlingen op school of ze op kerstavond een kaarsje willen aansteken en deze in de vensterbank willen zetten. het mag ook een ledkaarsje zijn, dat is prima, maar een kaarsje voor het raam. dat licht geeft.


Daarbij vraag ik ze of ze dat willen doen voor alle mensen die dit jaar het wat zwaarder hebben met de kerst, dat kan zijn omdat ze afgelopen jaar iemand hebben verloren die niet meer is, maar het kan ook zijn dat er nu al mensen zijn die weten dat dit hun laatste kerst is omdat ze zo ziek zijn dat ze volgend jaar kerst waarschijnlijk niet halen.

Om dit kaarsje aan te steken, voor alle mensen die eenzaam zijn, die alleen zijn met kerst, maar ook voor alle mensen die onderweg zijn naar een ander land, omdat ze moeten vluchten, ik vertel dan soms een stukje van verhalen van de leerlingen van de ISK, die zijn gevlucht, dat ze hebben gezien hoe dierbaren  ineen grote ton werden gezet, met benzine overgoten en dat ze in brand werden gestoken.. of de verhalen die we allemaal kennen, dat mensen op een klein bootje onderweg zijn naar een veilig land en geen eten en drinken hebben, zelfs hun geld is weg.. en dat ze bang zijn of ze het halen.. de velen die het niet halen zijn ontelbaar..

Ik vertel dit om ze te laten weten dat er mensen zijn die nog steeds moeten vluchten omdat ze niet veilig zijn in het land waar ze wonen.

Ik vraag ze altijd om dit jaar en hopelijk elk jaar weer om een kaarsje aan te steken voor de bovengenoemde mensen niet alleen dit jaar maar ook de volgende jaren in de hoop dat ooit heel Nederland om 19.00 een kaarsje voor het raam heeft staan op kerstavond om te laten weten aan iedereen die het moeilijk heeft, eenzaam is etc dat er een lichtpuntje is voor een ieder.....

Het zou zo mooi zijn als dit dit jaar gaat lukken, en dat al deze foto's van dat kaarsje dat er staat, ineens om 19.00 op facebook verschijnen, zodat ook ineens facebook vol staat met kaarsjes en dat daardoor ineens overal licht is.. 

wat zou dat een mooie gedachte zijn voor een intens mooie kerst voor iedereen..

ik hoop dat mijn wens dit jaar uitkomt.. en dat velen hieraan mee willen werken.. niet alleen dit jaar maar nog vele jaren...

thnx voor het delen en het branden van dat ene kleine kaarsje en de foto die je deelt op facebook van dat ene kaarsje.


Dit idee is ooit ontstaan door het onderstaande nummer van Corrie Konings.. het is een draak van een nummer maar de gedachte is zo mooi en intens..

 

zaterdag 22 december 2018

even voorstellen mijn nieuwe vriend

Het spande er nog even om of het zou lukken voor de kerst, het was super spannend.

Maar het is gelukt, ik heb een nieuwe vriend in mijn leven, eentje die ook van reizen houd, die gek is op zwarte kleding, die graag overal mee naar toe wil, die gewoon veel met mij wil ondernemen.

Ik ben dolgelukkig met hem, het is toch wonderbaarlijk dat je eerst een aantal moet verslijten voordat je de beste tegenkomt, ach ik schreef al eerder, het is een soort van snoepjes/ kleding winkel waar je in rondloopt en waarbij je van alles uitprobeert, en uiteindelijk vind je de ware.

De eerste reis die we samen gaan maken zal naar Boedapest zijn, vijf dagen in deze stad die volgens sommigen nog mooier dan mijn stad moet zijn, Berlijn, dus deze stad moet van goede huize zijn wil hij mij verbazen.

Daarna gaat hij zeker mee naar London, daar is hij erg nodig, tevens mee naar Rome/ Napels, en wie weet gaat hij ook mee op rondreis door Andalusië, in Spanje, maar dat ligt er aan hoe hij bevalt en of hij genoeg kan dragen. 

Daarna mag hij ook mee naar mijn stad, Berlijn waar ik zeker de zomer ga doorbrengen.

Gisteren kwam hij dan eindelijk aan, verpakt in een grote doos, zon mooie neutrale doos dat niemand weet wat erin zit, maar er zit toch iets moois in.

Ik heb een nieuwe reisgenoot gevonden een heerlijke koffer met veel inhoud, stevig, licht en ook nog uitbreidbaar.

Klein nadeel is wel dat je de voorvakjes niet kan afsluiten maar goed dat is dan niet anders.. maar hij blijft mooi en wat een ruimte in deze koffer heerlijk.





vrijdag 21 december 2018

Wat een week weer.....

Het was dan de laatste week voor de kerstvakantie, ik moet zeggen het was een heftige week, maar dan  vooral omdat ik mezelf het zo druk heb gemaakt, maar het was het waard.

Het leuke is namelijk dat maandag heerlijk de kb heb gedaan en ik vind het heerlijk om te ontdekken dat het een groep aan het worden is, we leven met elkaar mee en genieten enorm van elkaars gezelschap.. erg mooi en ik vind dat een geweldig iets. 

Dinsdag was er schaatsen met de isk, ik mocht mee en heb er heerlijk genoten van de kids die zo genieten van de sneeuw, maar die ook zo genieten van dat ze er zijn. Ze stralen. ik mocht alle twee rondes erbij zijn en heb genoten van deze unieke kans.

De avond naar de prachtige film geweest van Maria by Callas, ik was nooit zo van de klassieke muziek, maar ik ben om ze heeft prachtige dingen gezongen.. heerlijk.

De volgende dag ook weer anders dan normaal, dit is mijn langste dag ik moet heel vroeg op en draai een lange dag, dit keer echter viel het mee, mijn twee tussenuren waren niet ingevuld dus ik kon mooi snel de boodschappen doen die ik nog moest doen, om goed voorbereid de kerst in te gaan. Daarnaast was er op de ISK de jaarlijkse kerstlunch, dus ik ben gaan kijken en mocht aanschuiven bij de oudere groep leerlingen die volgend jaar de school gaan verlaten. Het was zoals te verwacht was, super gezellig en erg leuk. Daarnaast was het ook weer eens mooi om met deze gasten een keer echt te kunnen praten.

Woensdagavond weer de kb, en ik beken ik was kapot... wat een beul was deze trainer.

Donderdag was een normale les dag, al hoewel.. ik had ineens twee tussen uren, dus snel gesport en onder de zonnebank gelegen om wat meer kleur te krijgen voor de kerst. als het geen witte kerst word dan maar in een bruine gloed op mijn lijf.. lijkt het misschien wel wat witter buiten.

Ik had een uitnodiging gekregen van vriend Bart of ik mee ging naar de musical Adams Family, wat ik geweldig lief en aardig vond. en het was een goede avond door het gezelschap, de voorstelling was ik niet kapot van.. ik denk of hoop eigenlijk dat de spelers gewoon een slechte dag hadden, anders is het heel triest gesteld met deze musical. Trouwens de stoeltjes zaten ook but. wat een rampen stoeltjes weinig beenruimte maar ook hard deze stoelen.

Na afloop van de voorstelling Bart thuis afgezet en snel even langs de locatie gegaan waar de lessenmarathon is gehouden. Ik wilde toch even mijn gezicht laten zien en de sfeer proeven, het was leuk en gezellig.. 

Vrijdag mocht ik invallen en ik had het geluk dat ik het eerste uur kon uitslapen, daarna heb ik maar de les gedaan met ballon trappen , alternatief vuurwerk, erg gaaf met die gasten. 

Mijn laatste inval uurtje was met een groep jongens van de techniek, ik draai mijn hand er niet voor om maar was wel even volop in de houding,. ze waren onwillig en dat begrijp ik ook wel, ze wilden liever naar huis, het was het laatste uur en dan komt zon malloot met drama ze les geven... ik zou ook de pe in hebben maar ja je moet wel wat. Dus ik ben maar eens begonnen met een goed gesprek, aangegeven dat ik net als zij er ook geen zin in heb maar dat we met elkaar het leuk moeten hebben. Dus ik ben met ze gaan ballon trappen, deze boys, de rouwdauwers gingen er meteen voor, ze wilden zelfs een tweede ronde.. en ze waren fanatiek. een paar leerlingen moesten bijna aan het zuurstof..

Daarna met collega's nog even een afsluiting gehad en nagepraat met elkaar over de afgelopen maanden wat er allemaal is gebeurt en dat was ook goed.om weer even bij stil te staan, het is veel dat is op zeker.

Daarna naar huis en daar lekker bijkomen van alles. boodschappen gedaan want er moet natuurlijk wel stoofpeertjes gemaakt worden voor het gezin, en voor de vrienden die komen.

het was een week met eigenlijk van het ene naar het andere hoogtepunt..

Killing eve ( tv serie)



Soms zie je een trailer en denk je dat lijkt me gaaf.. en als je dan de eerste aflevering ziet van deze serie ben je verkocht.. dat is nu dus ook het geval.. een prachtige serie die elke zondagavond op tv is.. ik zit er van te genieten....

Hij is loei spannend,  het gaat over een detective die opzoek is naar een moordenaar die diverse mensen vermoord op verschillende manieren en zij heeft door wie het is.

Ik kan deze serie zeker aanraden om te gaan bekijken.. is ook te zien op Netfilx zelfs seizoen 2 

recensie van de serie


Killing Eve is een van de origineelste series van het jaar, en een efficiënte bingemachine (vier sterren)





Killing Eve; Thriller-comedy; Geschreven door Phoebe Waller-Bridge. Met Sandra Oh en Jodie Comer. Te zien op NPO Start Plus. En vanaf 27/8 een dubbele aflevering dagelijks op NPO 3.
Lastig te rubriceren, Killing Eve, een achtdelige serie geschreven door Phoebe Waller-Bridge, over de intense relatie tussen een internationaal opererende huurmoordenaar (Jodie Comer) en de geheim agent (Sandra Oh) die haar moet stoppen. Het is een thriller die zich vermomd heeft als komedie, of andersom: een liefdesgeschiedenis vermengd met internationale intrige en soms lijkt het een aflevering van een James Bondfilm, maar dan vanuit het perspectief van Miss Moneypenny. De serie komt in een tijd waarin er, met matig succes, vrouwelijke versies van films als Ghostbusters en Oceans 11 worden gemaakt, maar het zou Killing Eve ernstig tekort doen door eenvoudig te stellen dat er met een vrouwelijke scenarist en twee vrouwelijke hoofdpersonen sprake is van een ‘gender swap’ in een genre dat gedomineerd wordt door Jason Bournes en Jack Ryans. 
advertentie
Killing Eve heeft geen enkel label nodig; het is een van de origineelste series van het jaar, waarbij het scherpe en geestige scenario van Waller-Bridge (gebaseerd op de Villanelle-boeken van Luke Jennings)  zich geen betere vertolkers als Jodie Comer en Sandra Oh kan wensen. En het is, in een tijd waarin series vaak spectaculair van start gaan om vervolgens in het rulle zand te blijven steken, een glimmende, efficiënte bingemachine.
Comer als de mysterieuze killer Villanelle, die echt buitengewoon goed is in haar werk, maar in elke opdracht haar psychopatische signatuur achterlaat, en Sandra Oh als een analist van MI5 die ontdekt dat haar fascinatie voor vrouwelijke moordenaars een obsessief en persoonlijk kantje heeft; hoe verschillend de vrouwen ook zijn, laten we zeggen dat ze vooral veel in elkaar herkennen, al was het maar omdat de mannen in hun omgeving tevergeefs proberen de controle over de situatie te houden.
En mogen we ook even zeggen dat de NPO een goede hand heeft van series kiezen en kopen, in een periode dat partijen als Netflix de markt afgrazen? Niet alleen met het laatste seizoen van Homeland. Op NPO Start Plus staat naast het eerste seizoen van Killing Eve ook de vijfdelige serie Patrick Melrose


donderdag 20 december 2018

Addams family

Als vriend Bart op zondagavond je een bericht stuurt dat je nu moet kijken naar je whatts app. weet je twee dingen 1 het is belangrijk en 2 het is iets leuks.

Dit keer bleek dat ook weer zo te zijn, Bart had een wedstrijd gewonnen en kon gisteravond met twee vrij kaartjes naar de musical van The Addams Family.. dus hij vroeg of ik mee wilde.

Dag of avond uit met Bart staat altijd gerant voor gezelligheid,. dus ik zei graag ja, dat ik daardoor mijn voornemen om te gaan kijken bij de lessenmarathon in het water viel is even jammer.. maar soms breekt nood wet.

We zijn keurig op tijd vertrokken, ik stond al om 18.00 voor zijn deur, we vertrokken geheel in stijl. Vol verwachting klopt ons hart en we waren erg benieuwd wat we konden verwachten. De verstandige keus om via de A4 te gaan bleek een slimme, we reden zo naar Den Haag, geen file onderweg. Daarna was het even zoeken in Den Haag, inmiddels is Bart ook op de hoogte van mijn rijstijl en ongehoorzaamheid aan de tom tom.. ik heb namelijk tot twee keer toe een verkeerde keus gemaakt en we zijn gezellig verdwaald door Den Haag. Gelukkig waren we mooi op tijd bij het  theater.  De rit in de parkeergarage was heerlijk, ik geniet er altijd van de op en af ritten, heerlijk genieten..  dat stijgen en dalen.. We hadden gelukkig heel snel een plek op de tweede verdieping ideaal.

Het theater in, natuurlijk een foto gemaakt van de cast die daar als een soort van pop up personen stonden.  samen aan de thee, cola en het erg overschatte heerlijkheid de Muffin. Tot op de dag van vandaag begrijp ik niet wat er nu zo lekker aan is.. het is een hoop deeg wat ongemakkelijk eet, maar het vult wel en als er niets beters is dan is het wel een smakelijke hap.

De voorstelling werd aangekondigd.. trost als we zijn , liepen we natuurlijk met onze gratis kaartjes naar onze plek op rij 14, de voorstelling begon, en zoals Annie al in de musical Foxtrot schreef..

De tekst is altijd moeilijk te verstaan, men hoort als publiek alleen maar reldeldel.. en dat klopt ook.. dat hoorde we. De spelers waren in het begin slecht te verstaan, daarnaast stonden vele spelers in het donker.. Het decor was echter indrukwekkend met de effecten met de belichting wat men er mee kon en deed. Prachtig. daarvoor zou je  naar de show moeten, puur voor het decor.. Het begin was ook mooi op de manier waarop men duidelijk maakte dat men niet met hun telefoon moest bellen etc.. prachtig.

Over de voorstelling kan ik kort zijn.. het was een mooi decor. de spelers, eigenlijk best een supercast. doen aandoenlijk hun best. het verhaaltje is flinterdun.. de belichting is slecht. er zijn regiekeuzes gemaakt die ik niet begreep en begrijp.. Maar zoals we steeds zeiden tegen elkaar. het zijn gratis kaartjes dus je mag niet zeuren..
Dat doen we dus ook niet. maar om nou 50 euro of meer te betalen voor deze voorstelling is echt zonde van je geld.. probeer via marktplaats goedkope kaartjes te krijgen.

Vind het al een vaag teken als er heel veel lege stoelen zijn maar ook als men gratis kaartjes weg gaat geven.. dan slaat het dus niet echt aan.

De terugreis was natuurlijk gewoon bere gezellig, we kregen onderweg best wel diepe gesprekken over het leven en dood etc. mooi is dat wel als je zo met elkaar kan praten..

Het was een heerlijke avond met goed gezelschap.

Daarna toch nog even bij de lessenmarathon langs, even de sfeer proeven, even de betrokken collega's zien, even genieten, de leerlingen zien die helemaal blij waren mij te zien, kortom het was leuk om er even te zijn. kreeg nog een leuk cadeautje van een leerling.. een hartje in een houtje gemaakt. Terwijl ik weg ging kwamen ze er in de keuken achter dat ze geen blikopener hadden om de blikken met worstjes te openen. dus  die ben ik nog even snel gaan halen en af gaan geven daar zodat ze blikken open konden.

Het was een lange dag en het was laat voordat ik tevreden in mijn bedje ben gekropen.. wat heb ik toch een stel kostbare mensen om mij heen zowel op mijn werk als privé en als bij thuiskomst dan blijkt dat de kerst cd van Ella in de bus ligt.. dan kan de kerst komen..
nog 1 dagje en dan is het vakantie

woensdag 19 december 2018

Maria by Callas (film)

Dinsdagavond met Heleen en Ayaz naar deze prachtige documentaire achtige film geweest. Wat een bijzondere film was dit, veel muziek natuurlijk van haar maar ook over haar levensloop, haar depressies maar ook haar tragische prive leven.. een film die je raakt maar ook laat beseffen dat roem niet alles is en dat het vaak ook een andere kant van de medaile heeft.. kortom een film om te gaan kijken, zeker als je van Callas houd.



recensie van de film:

In ‘Maria by Callas’ mag de operadiva eindelijk zelf haar zegje doen zonder inbreuk van het eeuwige koor van Callaswatchers.
Ze was Callas en ze was Maria, zei ze in een interview. Twee verschillende personen: de operadiva en de vrouw die ook nog bestond, verstopt achter de glamour en de onophoudelijke media-aandacht. Maria Callas (1923-1977), een van de grootste sterren van haar tijd, was publiek bezit. Wat ze ook deed, op het podium of daarbuiten, het werd driftig besproken door haar fans, de critici en de roddelpers.
Wel zo eerlijk dus dat de zangeres, ruim veertig jaar na haar dood, nu eens zelf haar zegje mag doen, zonder in de rede te worden gevallen door het eeuwige koor van Callas-watchers. Debuterend regisseur Tom Volf besloot in de documentaire Maria by Callas enkel uit te gaan van haar eigen woorden. Televisie- en radio-interviews komen voorbij, fragmenten uit haar brieven worden voorgelezen. Daarnaast is er volop ruimte voor muziek. Beroemde aria’s uit opera’s als Tosca, Norma en Lucia di Lammermoor neemt Volf integraal op – ook daarin wordt Callas niet onderbroken.



Het is een fraaie geste, al zijn de nadelen duidelijk. De documentaire richt zich vooral op bestaande liefhebbers van Callas’ expressieve zang. Als introductie op haar leven en werk is de film minder goed, al was het maar omdat Volf veel voorkennis veronderstelt. Daarnaast geeft Maria by Callas hoe dan ook een eenzijdig beeld. We horen Callas’ weerwoord op de kritiek dat ze divagedrag vertoonde, maar zien nauwelijks waar die beschuldigingen vandaan kwamen. Het levert gaten op in een film die juist beoogt de ware, volledige Maria Callas te laten zien.
Maria by Callas is vooral een mooie aanvulling op alles wat er al bekend was over de machtige sopraan, die zo’n sterke uitstraling had dat het grote publiek haar onkwetsbaar waande. Met niet eerder vertoond beeld- en geluidsmateriaal laat Volf zien dat zij wel degelijk twijfelde: over haar repertoire, haar zangtechniek, haar veelbesproken relatie met scheepvaartmagnaat Aristoteles Onassis. Wat overeind blijft, is haar ongelooflijke charisma. Dat Volf zich soms eerder fan dan filmmaker betoont, valt hem dan ook haast niet kwalijk te nemen.


dinsdag 18 december 2018

nieuwe kerstverlichting op mijn plein



Als op de Herenhof



Maantje in haar volle luister is weer present
Laat mij zien, hier in het duister, hoe mooi jij bent
Samen lopen wij te dromen, hier hand in hand
Tot straks het licht weer brandt

Als op de Herenhof de lichtjes weer eens branden gaan
en het is gezellig op het asfalt in de stad
En bij de Jumbo zijn de blinden voor de raam vandaan
Dan gaan we kijken naar het sprookje, lieve schat

Zo arm in arm, jij en ik
Lachende naar alle kant
Als kinderen zo blij omdat het licht weer brandt

Als op de Herenhof de lichtjes weer eens branden gaan
dan gaan we kijken naar het sprookje, lieve schat

Blije mensen voor de ruiten van elke shop
zien ons samen gaan daarbuiten en lachen mee
en het maantje mag een maandje in onze waan
weer met vakantie gaan

Als op de Herenhof de lichtjes weer eens branden gaan
en het is gezellig op het asfalt in de stad
En bij de DA drogist zijn de blinden voor het raam vandaan
Dan gaan we kijken naar het sprookje, lieve schat

Zo hand in hand, jij en ik
lachende naar alle kant
als kinderen zo blij omdat het licht weer brandt

Als op de Herenhof   de lichtjes weer eens branden gaan
dan gaan we kijken naar het sprookje, lieve schat

Als op de Herenhof  de lichtjes weer eens branden gaan
dan gaan we kijken naar het sprookje, lieve schat



maandag 17 december 2018

Brigitte kaandorp EH

Aangezien ik een grote fan ben van Brigitte Kaandorp, ik dit jaar weinig theater voorstelling ga zien, wegens onvoorziene omstandigheden, had ik mezelf als kado deze voorstelling gedaan in het theater bij mij in het dorp.

Gelukkig was ik ruim op tijd om nog net het laatste parkeerplekje in de parkeergarage te bemachtigen, dus ik was er klaar voor.

Het ging razend snel, ik kon zo de zaal in en ging dan ook heerlijk zitten, achteraf bleek ik op de verkeerde rij te zitten, wel op de goede stoel maar de plek was niet helemaal zoals hij moest zijn, maar ach dat went ook wel, ik zat naast aardige mensen die me vertelden dat ze hier zouden zijn met vrienden maar die kwamen niet omdat ze ziek waren, dus ik kon rustig blijven zitten.. ik vond het helemaal goed, ik zat nu op rij 16 in plaats van rij 18.. dus wat dichter bij het toneel. 

De voorstelling begon prachtig, heel simpel, Brigitte in het rood, een piano met pianist, en geen decor.. ze vertelde daar een mooi verhaal over dat ze geen decor had omdat haar decor in de fik was gevlogen, ze had een decor besteld bij alie expess maar dat was bij de vorige voorstelling in de fik gevlogen.. 

Het zal verzonnen zijn maar het was geniaal bedacht om zo de lege doos te introduceren waarin ze speelde. En wat is ze een klasse vrouw, ze weet gewoon, zonder wat dan ook, het publiek, zonder pauze, twee uur lang te vermaken met verhalen over haar kinderen, over haar ouders die toch nu ook wel ouder beginnen te worden , met prachtige liedjes, en vooral haar verhalen over het bezoek met haar ouders en haar zus aan het tuincentrum maar nog meer spectaculair was haar verhaal van haar bezoek met haar man aan het staatsbanket met de koning en koningin.. ..

Hilarisch, ik lach meestal niet zo heel veel en hard maar gisteravond behoorlijk. 

Het alleen zijn in het theater heeft ook zo zijn voordeel, je kan zodra het afgelopen is naar huis, je hoeft niet verplicht nog een drankje drinken of vragen of die ander ook naar huis wil. je kan gaan om zo de voorstelling mee te nemen naar huis, en in je hoofd nog eens rustig te beleven.

Het was haar tweede echte voorstelling na de premiere, en ik raad hem aan om te gaan kijken, ze is een vakvrouw die zelfs met alleen een piano, pianist. een kist een soort lange sliert een prachtige voorstelling weet neer te zetten.. en zeker zit er ook een mooi moment in als ze praat over de jaarlijkse bbq met de buren waar dit jaar 1 jongen van 21 niet meer bij was en nooit meer zou komen omdat hij uit het leven was gestapt. het lied wat ze zingt zo mooi en prachtig diep ontroerend....

Aan het einde had ze nog een verzoek gekregen, er was een jongen die zijn vriend ten huwelijk wilde vragen op het toneel, en dat gebeurde dus ook, mooi en intiem dit.. vond ik gepast zeker toen er werd afgesloten met het prachtige nummer
vuurwerk en violen