Ondanks dat ik geen fan ben van Margriet, ik trek haar slecht, moet ik bekennen dat ik diep onder de indruk ben van de serie How to be Gay.... een serie waarin ze opzoek gaat naar Gay in andere landen,.
ze is naar China, Engeland geweest en de laatste die ik zag ging over Rusland, een land waar ik nog steeds graag heen wil, maar mij de lust is ontnomen toen ik zag hoe men met anders geaarde mensen omgaat.. dat men zelfs borden kan kopen waarop staat verboden voor homo's. Wat doet mij dit denken aan de tweede wereld oorlog waarin er bordjes op winkels hingen met de teksten joden verboden etc...
Ik merk dat ik er boos om word maar ook dat ik er erg verdrietig om ga worden, dat mensen zo kunnen worden behandeld. Er waren twee jonge jongens die samenwonen maar die maar zeggen dat ze broers zijn, ze kunnen gewoon zichzelf niet zijn. ze leven met de voortdurende angst dat ze in elkaar geslagen kunnen worden of dat ze van een flat worden gegooid, puur omdat ze van iemand houden..
In triest word ik hiervan.. wat me dan wel sterkt dat een drietal mannen in Rusland protesteren, en aangezien het een 1 mans actie is mag het, sta je er met meer dan kan je dus opgepakt worden met een boete van 20.000 roebel.. ik vind het klasse dat men dan toch zoekt naar uitwegen om hun stem te laten horen.. geweldig vind ik dat.. ik hou daar van. groot te zijn in klein te doen.. de mazen van de wet zoeken.
De aflevering over China vond ik ook indrukwekkend. omdat het in dat land ook verboden is maar 1 eer per jaar gaat een boot de zee op en daar kunnen dan homoseksulen en lesbiennes met elkaar trouwen.. al is het niet rechtsgeldig toch is het iets wat ze doen.. soms zijn er ouders mee en die horen dan pas voor het eerst dat hun zoon homo is.. met als gevolg dat ze dus helemaal van slag zijn. niet meer weten wat te doen etc.. maar sommige ouders vieren het feest mee, zijn blij en gelukkig voor hun kind
De aflevering over Londen vond ik ook bijzonder omdat ook in Engeland het jaren verboden was om homo te zijn met alle gevolgen van dien. zeker als je de krantenkoppen leest die toen geschreven zijn.. geweldig.
Het is boeiend en interessante tv op de vrijdagavond.. ondanks Margriet die toch ook wel wat op sensatiebelust is, die daar wel van smult maar wat ze brengt en laat zien is wel uniek en bijzonder, maar ook bijzonder triest
Wat mogen wij blij zijn dat we in Nederland wonen waar je gewoon van iemand mag houden ongeacht geslacht, ras, geloof etc..
we moeten dit koesteren met elkaar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten