maandag 31 oktober 2011

bijzondere beroepen die ik zag in jordanie

Heb al veel gekke dingen in mijn leven meegemaakt maar dit sloeg echt alles... nooit gezien dat een man als baan heeft steentjes recht leggen ( en niet eens met een ketting met zon grote bal aan zijn been of een gestreept pakje, of iets moderner een electronische arm of beenband, niets van dit alles niemand trouwens ) maar hier zie je het voorbeeld er van...
ik was stom verbaasd dat je hiermee je geld kan verdienen.

een andere gekke baan vond ik

ja je ziet het goed deze jongen is het zand aan het aanvegen.... zodat het zand weer mooi en netjes ligt voor de volgende bezoeker, ik heb natuurlijk een keer extra over dit stukje gelopen (voelde me meteen mister Bean)  om te kijken wat er gebeurt en ja hoor meteen weer vegen dat het er uitziet alsof er niemand heeft gelopen... hoe verzin je het

en dan nog deze

Deze 007's zitten door het hele land verspreid, en ja je hoort het goed zitten.... ze bellen steeds en zitten overal soms met hun gebedskleedje  soms met een theepotje op een houtvuurtje maar je ziet ze altijd met hun mobiel aan hun oor... ongeloofelijk als je weet dat deze mannen in staatsdienst zijn en dus maar 20 jaar hoeven te werken en een goed pensioen krijgen om van te leven.... tel uit je winst een mobiel, kort werken en veel zitten..

deze vond ik ook bijzonder
deze man staat hier in de baan van de paarden te harken en de poep op te ruimen dus eigenlijk een poepruimer

en nog deze

deze man is een toeristische atractie en zit dag in dag uit in dit kostuum in Petra om mee op de foto te gaan en word betaald door de staat. Zo heb je ook wachters staan in kostuum die dan af en toe een keer een stap verzetten daar heb ik helaas geen foto van gemaakt

voor de fun nog eentje
Deze vrouwen zie je door de hele stad zitten met hun spullen te verkopen, ook de kamelenharen ketting van Erica Terpstra en nee wij hebben die niet gehad. Alles kost 1 dinar en later hoorden we dat er een vrouw helemaal boven op de berg zit en die riep goedkoper dan de Hema, dit werkt op de lachspieren van ons nederlanders dus we hebben er om gelachen en weer goedbedoelde onzin gekocht.

zo eerst een aantal beroepen in Jordanie die ik opvallend vond







sesamstraat in Jordanie

Het begon eigenlijk al in het vliegtuig.Opvallende mevrouw, met kind en opvallende man. Tijdens de reis, stond mevrouw op en liep naar de steward, ze wilde ergens anders zitten, maar ja dat ging niet geen plek meer, dus de steward aan het bemiddelen, en mevrouw druipt af, sluit zich op op het toilet met een hele stapel kranten, en dus de hele reis is er maar 1 toilet beschikbaar.... ik zie dit, ik volg dit en denk wat akelig voor die mevrouw, die man is vast heel onbeleefd geweest of, zoals je weleens leest zijn handen niet thuis kunnen houden of zo..... verder niet over nagedacht.

Bij aankomst in Jordanie zie ik ineens deze mevrouw met een jongen en een man... juist die man die naast haar zat lopen en naar de bagage gaan.. sterker nog ze hoort bij onze groep... oeps... dit kan leuk worden
Tijdens het eten viel me al op dat ze veel praat, veel ruzie heeft met manlief en dat zoon op de meest vreemde plekken aan zijn moeder zit, op ook de meest niet echt voor de openbaarheid geschikte plekken... ik zal details achter wege laten.

De eerst avond in het hotel, we komen aan zoeken onze kamers op, en ik heb het geluk dat mijn kamer grenst aan de binnenplaatst met uitzicht op de receptie.. en ja hoor ineens hoor ik een vrouwenstem schreeuwen over dat dit niet de afspraak is dat ze recht heeft op een kamer naast haar zoon etc, en ik werp een blik en zie dezelfde mevrouw staan uit het vliegtuig met zoon en man, kaal.... ja die man dan.

Inmiddels begint bij mij mijn fantasie te werken, ik zie een gezin dat als laatste redmiddel heeft gekozen om samen op reis te gaan om zo hun huwelijk te redden, of sterker nog, zij is in het vliegtuig er achter gekomen dat die man vreemd gaat (lijkt me wat bizar, gezien zijn verschijning en zijn uitstraling) of leuker nog hij heeft net te horen gekregen dat zijn zoon niet van hem is... hij noemt hem tenslotte ook jongen en niet zoon of zijn naam.
Kortom ik heb weer een heerlijke dramatische gedachten stroom en ik geniet.. zou er een toneelstuk over kunnen schrijven.

Tijdens de heel reis valt dit stel me voortdurend op, zeker als ik zie dat zij door diverse bezienswaardigeheden loopt, soms met paraplu, maar altijd net niet zoals het eigenlijk zou moeten. Het valt me op dat ze zo gauw ze een kind ziet ze een of ander zelfgemacrameede boekenlegger of hoofdbandje of armbandje pakt.... en dat aan dat kind geeft... ik begin trouwens inmiddels erg te twijfelen aan de kamelenharen ketting van Erica, ik krijg het vermoeden dat zij, en dat klopt ook, regelmatig in Jordanie komt, en als ze dan steeds deze dingen aan ieder willekeurige kind geeft, denk ik dat heel wat van deze zelfgemaakt, goedbedoelde onzin in Nederland zijn terecht gekomen voor een dinar...
Tijdens een tocht met de jeep door de woestijn, kregen we te horen dat man en zoon deze mevrouw Pino noemen, en daar gaat weer mijn fantasie.. ze heeft een blauwtje gelopen, of ze is altijd blauw van de drank, of weet ik wat maar het is in ieder geval humor voor mij. Niet voor de mensen die bij hun in de jeep zitten omdat ze steeds ruzie hebben en dat verziekt behoorlijk de sfeer, tijdens de tocht.
Tijdens het avond eten horen we haar zeggen, "We hebben geen deet ( wie zou ook met haar een date willen) maar ze bedoelt iets anders, ze vraagt eigenlijk of ze van iemand  deet kan lenen. Waarop meteen de opmerking komt Ja mijn man is voor de medicatie en die is dit ook al vergeten..... pats.. op die kale knikker van hem  en hij krimpt... totaal afgeserveerd in het openbaar helemaal afgewezen.... en voor eeuwig genageld aan de schandpaal.. dit is de man die er voor zorgt dat de volgende dag het hele gezin onder de muggenbulten zit, ( wat ook inderdaad het geval was) en die zijn plicht als beschermheer van zijn huis en haard heeft verzaakt.... daar gaat weer mijn fantasie.. met hem hadden we geen oorlog gewonnen met zon vrouw achter hem.....

Uiteindelijk zorgt zon stel op vakantie wel voor de nodige hilariteit en natuurlijk is het lachen maar oh wat was ik blij dat ik niet diegene ben die zo over de tong ging.. daar heb ik toch wel enige moeite mee maar goed als ik een badhuis in loop en daar hoor ik vader in zijn witte onderbroek van het oude soort, met zijn witte benen, tegen zijn zoon zeggen, "Jongen, wat ben jij al groot"Ja duh hij is 17 dat joch....  dan zucht ik en ga ik.... soms hebben pubers het lastig zeker als hun leven beheerst word door Pino en sesamstraat terwijl je al 17 bent..

Pino met plu
de man met de blauwe blouse en kalle kop en zonnenbril is haar man...

Pino begreep het niet zo goed, er waren meer mensen die ook graag dit wilde proberen maar nee hoor
pino bleef staan

Pino opzoek naar de zelf gemacrameede armbandjes etc
die ze uitdeelt aan kinderen
te koop nu voor een dinar in Jordanie


zaterdag 29 oktober 2011

bijzondere fotos van stoelen in jordanie

Heel veel mensen weten dit nog niet van mij, maar nu dus wel , ik heb iets met bepaalde dingen, zoals schoenen, banken/stoelen en paraplus en met spullen op vreemde plekken die eigenlijk een verhaal vertellen.
Een van mijn fasinaties is dus stoelen en banken, ik hoop ooit nog een keer een bundel met flarden uit te geven met alleen maar flarden over banken en stoelen waar dan ook...  vandaar dit blogje  over stoelen en banken in jordanie die ik daar op de foto heb vastgelegd
ze zijn gewoon prachtig om te zien en daarbij een prachtig lied ooit gezongen door Ella Fitzgerald


A House Is Not a Home





A chair is still a chair
Even when there's no one sitting there
But a chair is not a house
And a house is not a home
When there's no one there to hold you tight
And no one there you can kiss good night







A room is still a room
Even when there's nothing there but groom
But a room is not a house
And a house is not a home
When the two of us are far apart
And one of us has a broken heart









Now and then I call your name
And suddenly your face appears
But it's just a crazy game
When it ends it ends in tears






Darling have a heart
Don't let one mistake keep us apart
I'm not meant to live alone
Turn this house into a home
When I climb the stairs and turn the key
Oh please be there still in love with me






Darling have a heart
Don't let one mistake keep us apart
I'm not meant to live alone
Turn this house into a home
When I climb the stairs and turn the key
Oh please be there still in love with me  

vrijdag 28 oktober 2011

jordanie toiletgebruik

Laten we beginnen met het toilet gebruik in Jordanie, heel bijzondere ervaring. In de bus kregen we een uitvoerige uitleg van Kariem over hoe te handelen... helaas voor velen waaronder ik, geen extra demo. Het verhaal klinkt heel simpel, aangezien ze in Jordanie over weinig water beschikken gebruiken ze alle water zoveel mogelijk her, of voor de planten of om straten schoon te maken etc, klinkt als recyclen zoals wij groenafval, plastick, papier glas, ander afval moeten scheiden. ( ik niet zegt de gek, woon in een flat) om het her te gebruiken ,zo doen ze dat hier met het water. Het water dat ze binnen krijgen is als volgt, met een soort van grote giertank word water in een grote tank bij een huis/ gebouw gedaan en dat gebruiken ze dan voor een week/ maand. maar aangezien het stilstaand water is mag je het dus niet drinken. Het water lokt ook echt niet aan hoor, het ruikt vreselijk naar chloor. Maar goed nu komt het.. als je naar het toilet geweest bent gebruik je eerst het slangetje met een soort van tuinslang knijper en spoelt met grof geweld het gebruikte deel af en dan veeg je het af met een papiertje, (let op 1 papiertje) en dat gooi je in een daarvoor bestemde prullenbakje dat naast het toilet staat.... wat ben ik blij met de vooruitzicht dat ik een eigen kamer heb met eigen toilet zodat ik niet de sporen van een ander hoeft te bezichten of te bewonderen als ik naar het toilet ben geweest. Het klinkt zo mooi en zo simpel...... op de foto zie je trouwens de slang naast het toilet dus je weet wat dat is nu een soort van bidet.
Dus vol goede moed ben ik ook dit eens gaan proberen, mijn motto van deze vakantie was en is, alles ervaren en doorleven en meemaken want ik kom hier waarschijnlijk nooit meer.. dus daar gaan we
zitten op een wc, die eerst wat wankelt. dan laat je hoop varen en dan het moment.. je pakt de slang, je richt en knijpt en inplaats van het getroffen deel, blijk ik toch niet zo geoefend, is meteen mijn hele onderbroek en broek nat...... en een plas water op de grond... er staat ook niet bij hoe je moet richten waar je moet richten laat staan hoe hard je moet knijpen... dus ik heb dit ervaren, ben niet geslaagd en heb alleen maar gedacht "Godzijdank, de billendoekjes zitten in mijn tas" Dus met natte broeken, huppend naar mijn kamer en daar de doekjes gehaald en daarmee maar mijn billen schoon gemaakt, wel keurig in het prullenbakje gedaan en klaar.... een ervaring is het. In jordanie is het opvallend dat elke toilet een eigen beheerder heeft, die het toilet dan ook schoonhoud, en je als je van het toilet komt, je handen wast je een papiertje aanreikt waarmee je je handen kunt drogen.... eigenlijk erg mooi als je heerlijk bent... zo is er weinig werkeloosheid in ieder geval want iedereen werkt er.
hieronder nog een paar prachtige fotos van bordjes voor toiletten en wat fotos van diverse toiletten.
Het gat in de grond hebben we trouwens niet gezien hoor dat is volgens mij echt van een andere tijd.





donderdag 27 oktober 2011

jordanie deel 8

De laatste dag en nacht in Jordanie, het voelt alsof ik al weken onderweg ben, je valt hier van de ene uiterste in de andere van arm naar rijk van oud naar nieuw naar nog ouder, van heet in nat en kil, een bijzonder land met bijzondere ervaringen, met bijzonder vriendelijke mensen. Opvallend is wel dat het een mannen cultuur is, je zie zo wie zo in de avond geen vrouw op straat lopen, bijzonder vind ik dit, en toch die mannen zijn niet vies van flirten met andere westerse mannen... maar goed dat is een heel ander verhaal. en ja ik ben keurig gebleven met een reden.
Maar goed we zijn terug in onze oude hotelkamer van de eerste nacht, het is thuiskomen, heel gek, dat 2 nachten in een hotel dan ineens weer je thuis is, de kamer ademt dat ook uit, welkom. Ik heb als eerste mijn tas, ja die weer werd binnen gedragen door een man, uitgepakt en gereorganiseerd, en veel dingen weggedaan, van de 20 kilo aan stenen die ik onder weg heb verzammeld heb ik uiteindelijk 1 kilo over gehouden, begrijp nu waarom al die mannen die met die tassen lopen zo moeilijk keken en zo zweten met mijn tas, maar het is gelukt. Ik voelde me zo thuis, dat ik in plaats van dat ik de kleding, die mee was en die achter kon blijven, zoals oude onderbroeken, t-shirts etc, uit mijn tijd dat ik meer was dan ik nu ben, ik weet het hoe meer van mij hoe beter maar toch soms ben je iets teveel van het goede, niet in de vuilnisbak gooide maar heel keurig in de kast heb gehangen. Vond ik wel heel gepast om eerlijk te zijn. De tas gereorganiseerd, voor een collega, en dat weet ze nog niet, die gaat vanaf nu hotelzeepjes sparen, een tas vol hiervan meegenomen.Nadat alles netjes opgeruimd was, heb ik eerst een kopje koffie gezet met mijn waterkokertje en heerlijk genoten van de rust, even gelegen op bed en daarna naar beneden om naar beneden te gaan voor het uit eten.... en dan nu verder over de echte laatste dag

Je gelooft het niet lag er al heel vroeg in, vond het genoeg namelijk, en was moe, dus naar bed, halverwege de nacht wakker wegens opgeblazen gevoel en wegens me toch niet echt lekker voelen, dus maar naar het toilet, daar nog een speciale blog over, dat is zo bijzonder. En nog snel even liggen, en dan om kwart voor 4 de wake up call.. even echt van de wereld maar ja ik moet echt... ogen open, aankleden, tas afinpakken, en dan op de gang zetten, gang naar de ontbijtzaal, waar ze inderdaad niet gewend zijn dat mensen vroeg op moeten want het eten was erg karig, droog brood met ja daar zijn ze weer komkommer en tomaten... en verder alleen zoet spul en smerige koffie... dus ik geloofde het wel. Heb wat eieren gegeten en daarna gewoon lekker rustig aangedaan. Mijn tas bij de bus aangewezen, afscheid genomen van de reisleider kariem en we konden naar het vliegveld, waar ineens de harde werkelijkheid je echt wel binnenknalt, terwijl we uitstappen, de koffers uit de bus werden gehaald, sta ik leuk rond te kijken, sta ondertussen naar mijn nagels te kijken en ze een beetje op te poetsen, en wil al naar de ingang lopen van het vliegveld, totdat iemand van de groep roept, moet jij je tas niet mee...... stom ik ben al zo gewend dat dit gedaan word dat dit wel een hele harde klap is in de werkelijkheid, het was toch reis door het sprookje duizend en 1 nacht..... ik was toch die prins, de lawrence van... etc maar nee ineens weer gewoon mezelf.. dus zuchtend heb ik mijn tas gehaald. Heb hem zelf moeten mee sjouwen... grom... maar goed het went snel dat wel. Bij de ingang veel gedoe op het vliegveld, 1 poortje om door te gaan, en chaos... maar ik kwam er zonder kleerscheuren door, had kennelijk niets bijzonders. Daarna door naar de bagage inleveren, en dat ging heerlijk ik was van 18 kilo naar 15 gegaan, dus 3 kilo kwijt. lichamelijk inmiddels meer na deze week. Maar toch het voelde goed. Daarna op het vliegveld rond gelopen ,eindelijk een zwart telefoonhoesje gevonden, en klaar voor de reis naar huis. Koffie gedronken en klaar we kunnen,.met de bus naar het vliegtuig en dan gaan we weg uit Jordanie een onvergetelijke reis, zeker als je heel hoog in de lucht ineens vreselijk buikkrampen krijgt etc, en die maar niet willen stoppen... maar goed rustig doorademen en hopen dat het over gaat.  Het eten in het vliegtuig was niet overtuigend lekker dat geef ik toe maar je wilt wel eten toch... want dat schijnt te moeten, en net zoals velen hadden we dit niet moeten doen.
Na een vlucht van 5 uur terug in Nederland, afscheid nemen van elkaar, en daarna met de interliner naar huis, om snel even boodschappen te doen voor de avond, gek eigenlijk dat niemand ziet dat je op vakantie bent geweest, thuis snel de post doornemen en dan lekker in bad en genieten... even naar het toilet en dan begint de ellende.. buikkramp blijkt veel erger te zijn... ik loop finaal leeg, koorts 38,8 en koud warm rillen en moe moe.. kortom een behoorlijk voedselvergiftiging denk ik opgelopen of.... misschien toch reizigersdiaree. ik weet het niet ik weet wel dat het afschuwelijk is.... maar overleefd in ieder geval anders had ik nu hier niet zitten schrijven.

Dit waren eerst de verhalen over de dagen in jordanie ik ga nog wat dingen de komende tijd uitdiepen en toelichten zoals de hamman, het toiletgebruik, karikaturen op reis, sesamstraat en noem maar op




woensdag 26 oktober 2011

jordanie deel 7

Vandaag walgelijk vroeg op , misschien wel om te wennen aan de laatste nacht in het hotel met de afschuwelijke wetenschap dat wake up call is om kwart voor 4, juist je leest het goed kwart voor vier, een tijdstip waarop geen hond nog wil blaffen laat staan een kat naar buiten wil... moeten wij ons bed verlaten maar dat is pas vrijdag.. nu is het donderdag, de laatste echte dag met elkaar en een mooi programma... we gaan vroeg omdat we hoorden dat bij de dode zee een conferentie is met allemaal belangrijke mensen op een bepaald gebied en we voor 15.00 uit dit gebied moeten zijn.. dus we moesten vroeg zijn. Na een lange tocht in de bus naar de dode zee, kwamen we aan bij een resort wat een sjieke bedoening, en voor 3 dinar kon je je je laten modderen met dode sea mud, wat erg gezond is voor alles en iedereen, dus dat wil ik toch proberen, de bewering is dat voor elke minuut je  dit op hebt je 1 jaar verliest van je leeftijd en dat je jonger gaat worden... Wees niet bang, ik ben niet als kind van 6 terug gekomen maar aangezien ik erg trots ben op mijn leeftijd, ik heb die al gehaald tenslotte,  heb ik dit maar niet echt geloofd.
Het begon wat chaotisch, namelijk we moesten eerst een kluisje huren en dat doen ze geweldig, je betaald bij een kassa, je loopt 3 stappen verder daar geef je je briefje af, je krijgt een sleuteltje en dan ga je naar de kleedkamers. 3 voor 20 man.. is een leuke optie.  en daar doe je je kleren dan in en dan naar de dode zee. Heerlijk is het om in het water te liggen en te dobberen genieten gewoon


daarna heb ik me helemaal met nog twee mensen helemaal laten modderen heerlijk was dat om te laten doen en het kleed toch behoorlijk af om eerlijk te zijn

Nadat we dit een half uur ophadden zijn we weer de zee in gegaan, wel gek eigenlijk dat je dode zee modder naar de zee draagt in plaats van water naar de zee dragen maar het werkt wel mijn huid is weer heel zacht... eerst al de grondige scrub beurt in de hamman, met massage maar daar komt nog een speciaaltje over later.  en nu dit.. heerlijk. Nadat we helemaal grondig schoon waren snel onder de douche en dan door naar het zwembad om in gewoon chloor water extra schoon te worden heerlijk hoor deze ontspanning, Na al dat water heb je natuurlijk vreselijk veel honger en zijn we lekker gaan lunchen bij dit bedrijf en voor het eerst niet steeds die achterlijke komkommers en tomaten maar nu een keer wat variatie een aubergine en courgette etc heerlijk. Na het eten zijn we terug gegaan naar onze eerste maar tevens nu ook onze laatste hotel om daar te eten, We hadden met een paar mensen afgesproken om te gaan eten in het restaurant van de dag van aankomst en dat hebben we geregeld/ Daar hebben we heerlijk gegeten, alleen heel bijzonder wat wij als hoofdmaaltijd beschouwen blijkt nog steeds een voorgerecht met als gevolg toen het hoofdgerecht kwam we zo vol zaten dat dit niet meer op te krijgen was maar goed het was wel lekker. Midden in de nacht helaas wakker wegens het zuur en opgeblazen zijn... is er ergens misschien toch iets misgegaan met het eten...