Voor velen zal dit een vreemde titel zijn, maar laat ik maar gewoon zeggen hoe dit komt. Mijn vader is overleden in augustus en mijn broer en ik willen graag zijn as verstrooien, samen met mijn moeder. We zijn al weken bezig met te bedenken hoe en waar. De plek hebben we inmiddels al nu nog waneer, want dat is lastiger we moeten tenslotte wel allemaal kunnen. Het grappig is dat als je praat met mensen hierover dat je de meest leuke en ook bizarre verhalen krijgt te horen. ik wil jullie 2 verhalen niet onthouden. Ze zijn waar en echt gebeurt.
verhaal 1 gaat over de visser
Het eerste verhaal begint op een mooie visdag. Er zit een man lekker op zijn favoriete plek te vissen, als er een gezelschap aankomt. Hij kijkt naar ze en heeft nog niet het besef van wat er gaat gebeuren. Plotseling komt een oud vrouwtje naar hem toe en vraagt hem of hij even tijd heeft om naar haar te luisteren. De visser is een sociaal mens, en vind dit dus goed, Ze verteld hem dat haar man altijd graag zat te vissen op deze plek, en dat ze heel graag zijn as wil uitstrooien hier om hem zo op zijn plek te laten zijn. De man luisterd en komt er achter dat hij deze visser inderdaad kent en al lange tijd niet heeft gezien, en stemt in met het verstrooien van de as terwijl hij zit te vissen. Terwijl het oud vrouwtje terug loopt naar het gezelschap, gaat hij rustig door met vissen. Het is heerlijk weer, met een wat stevige wind maar dat is juist goed voor het vissen. Hij is druk bezig en heeft inmiddels beet, dan hoort hij het gezelschap zingen , de deksel word van de urn gedraaid en de as word aan de wind meegegeven om zo op de plek te komen waar het moet zien. Echter men heeft even niet goed opgelet, de wind stond pal naar de visser, en voor hij het wist zat hij onder de as van de overleden visser....
Het tweede verhaal gaat over de schoenen.
Op de dag van de verstrooiing van de as van haar overleden man, komt zijn vrouw met een paar mooie nieuwe laarzen aan op het veld gelopen. De man van de begravenisonderneming, neemt haar mee, met haar zuster en haar kinderen, en ze gaan staan op de aangewezen plek. Terwijl ze daar zo staan, word de urn open gedaan, de deksel eraf en de as uitgestooid, waarom een lading van de as op de laarzen van de vrouw komen. ZE kijkt even en zegt dat, Zo komt Geert toch weer naar huis....
Ik zal jullie op de hoogte houden als mijn eigen vader is verstrooid en hoe dat is gegaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten