woensdag 31 oktober 2012

Toiletten in Marokko

Ach de menselijke noodzaak is overal en dus zijn er overal toiletten, zoals jullie al hebben kunnen lezen over een toiletbezoek bij een zit toilet in de ruimte me alle geluiden van dien, toch was het steeds weer een ervaring om naar zon toilet te gaan. Veelvuldig zag je ook flessen water of emmers staan waar water in kon en waar je dus je billen mee schoonmaakte en afspoelde, het zal ongetwijfeld schoon zijn maar ik vond het smerig.. ik heb dat niet gedaan, ik heb me keurig aan mijn roze toiletpapiertjes gehouden. Het verhaal over mijn inschuiftoilet is natuurlijk ook bekend en die zie je dan ook hier staan. maar ook al eerder gezien als het goed is.  Kortom dit blogje staat vol met fotos van diverse toiletten die ik bezocht heb en die een foto waard waren







dinsdag 30 oktober 2012

Whore's Glory:(film)






Maandagavond met vriendin Els naar de film geweest, het leek me een spannende maar ook boeiende film mede om het onderwerp waarover het ging. Het was een drieluik over drie landen en dan met als onderwerp de protestutie.., heel bizar om dit zo te zien en te beleven. In Thailand zitten de meiden achter een glazen wand met een nummer op en kunnen zo worden gekozen, in Bangla Desh bieden de vrouwen zich aan en dwingen de mannen bijna om met ze mee te gaan. In Mexico, was het toch een beetje als in Nederland in Amsterdam maar toch ook weer anders. In de hele film zie je weinig sex, ja okey in Thailand zag je een trio uitvoerig gefilmd en getoond, wat bijna een quatro werd.. maar dat waren drie honden die het met elkaar deden. terwijl de ene nog vast zat kroop de ander erboven op.. dus de vrouwelijke hond,, teef vind ik in dit verband een wat minder woord, werd dus tegelijktijd door twee mannetjes genomen terwijl later de vierde haar oren stond af te lebberen.... heel bizar dat de filmer juist dit beeld kreeg voorgeschoteld in zijn opname tijd.... Later in Mexico zag je inderdaad een man die bij een vrouw op bezoek kwam en de heel daad en lid in beeld maar verder zag je vooral de triestheid van het leven van die vrouwen... heel heftig vond ik dit om te zien....


Recentie van Whore's Glory:
Regie: Michael Glawogger | Speelduur: 110 minuten | Jaar: 2011

Onder de titel World of Work maakte de Oostenrijkse filmmaker Michael Glawogger een documentairedrieluik over de invloed van mondialisering op de werkgelegenheid. Het eerste deel uit de reeks, Megacities, verscheen veertien jaar geleden en handelde over werken en leven in vier grote metropolen. Het middenstuk getiteld Workingman’s Death uit 2005 verbeeldde de extremen die werknemers opzoeken om aan hun dagelijks brood te komen. Het slotstuk van de trilogie gaat over het oudste beroep van de wereld. Glawogger neemt hierin de wereldwijde prostitutie onder de loep en doet dit in drie compleet uiteenlopende sequenties. Hiermee biedt hij de kijker een palet aan emoties aan.

Whores’ Glory opent in Bangkok. We maken kennis met de werknemers en de klanten van een groot bordeel dat bekend staat als ‘The Fishtank’. Voorzien van een nummer nemen de prostituees plaats in een groot aquarium, waar ze door hun klanten als kreeften in een chique restaurant uitgekozen worden. Glawogger ondervraagt hierbij niet alleen de dames, maar ook hun klanten. Glawogger weet al vlot tot de keerzijde van het leven van de dames door te dringen. Op het oog lijken ze een goed leven te hebben, maar ze hebben ook te maken met een moordende concurrentie en aanvoer van nieuwe collega’s, waardoor ze minder werk dreigen te krijgen. Toch levert het ook luchtige situaties op, bijvoorbeeld als de prostituees zich verdiepen in massagecursussen en andere manieren om klanten tevreden te houden. De bazin zorgt hierbij naar eigen zeggen voor warmte en intimiteit.

Een stuk minder rooskleurig is het stuk dat zich in ‘The City of Joy’ in Bangladesh afspeelt. Hier is de situatie schrijnend en aangrijpend. Veel te jonge meisjes worden tussen hoerenmadammes verhandeld. Ze mogen vooral niet te kritisch zijn op de klanten die ze hun kamertje binnenlokken. Dit is het onderdeel van Whores’ Glory waarin Glawogger de meisjes zelf het meest aan het woord laat. Er heerst net als in Bangkok veel competitie, maar hier gaat het er een stuk gemener aan toe. De hoerenmadam vertelt het nieuwe meisje Ruma dat ze haar lichaam verkoopt en niet haar ziel. De klanten moeten geen grenzen overschrijden en de meisjes zijn geen slavinnen. Toch krijg je een heel andere indruk als er conflicten ontstaan en wanneer een afgewezen prostituee haar trieste levensverhaal doet. Bovendien speelt in Bangladesh de ouderdom een fatale rol in de beroepsuitoefening.

Glawogger sluit na deze ellende wellicht wat ongepast af in Mexico, waar we met de documentairemaker ‘The Zone’ induiken. De klanten rijden hier rond in hun grote auto’s en kiezen een dame uit. Een rijpere, inmiddels in ruste verkerende dame weidt op humoristische wijze uit over de kneepjes van het vak. Ze geeft de trucjes prijs die ze had om haar klanten op de tuin te leiden. Haar collega vertelt dat ze ervan geniet om betaald te worden voor iets wat ze met veel plezier doet. In Mexico, zo laat Glawogger ons zien, bepalen de dames zelf wat ze wel of niet doen. De klanten die Glawogger ondervraagt, vertellen openlijk over hun voorkeuren en ervaringen. Dit laatste deel brengt de nodige nuance aan en hiermee wordt het vooroordeel dat vrijwel alle prostituees tegen hun zin hun vak uitoefenen onderuitgehaald. Toch vormt het een wrang contrast met de hartverscheurende taferelen in Azië die we zojuist nog gezien hebben.

In dit intrigerende en raak getroffen drieluik worden vele aspecten van het oudste beroep ter wereld belicht. Veel blijkt af te hangen van sociale en culturele factoren en in welke mate van vrijheid prostituees hun werk kunnen uitoefenen. Glawogger, die maar liefst vier jaar aan dit project werkte en lof oogstte bij het filmfestival van Venetië, omlijst zijn portretten met dromerige muziek van onder andere CocoRosie, Anthony & the Johnsons en PJ Harvey. Het leidt tot valse romantiek, dat vooral voor de kijker het leed wat verzacht, maar de tragiek van de meiden bagatelliseert. Vooral de één-op-ééngesprekken doen wat betreft intonatie soms wat gescript aan, al valt manipulatie van de filmmaker onmogelijk te bewijzen. In zijn missie om een objectief beeld te schetsen van de wereldwijde prostitutie faalt Glawogger hopeloos, want hij neemt het in zijn rake, intieme portretten te sterk op voor de meisjes. Het valt de filmmaker echter alleen maar te prijzen dat hij zo dicht bij zijn gevoel is gebleven en de prostituees een hart onder riem heeft willen steken zoals ook uit de titel wel blijkt.

maandag 29 oktober 2012

het museum van de 20-ste eeuw

 Zondag met vriendin Kitty naar het museum van de 20ste eeuw geweest. Wat een feestje is dit, we moesten wel met de auto naar Hoorn wat niet echt om de hoek ligt maar met goed gezelschap en een flinke dosis humor kun je ver komen en dat blijkt. Na een eindeloze zoektocht in hoorn, omdat Kitty wist dat het de kersentuin was het adres,  en ik al zoekende op mijn iphone er achter kwam dat het de krentenstraat is.. lijkt ook erg op elkaar tenslotte.. vonden we na een hele grote omzwerving, want tom tom weet nog niet goed alle eenrichtingswegen en afgesloten wegen in hoorn, kwamen we aan bij het museum. Het museum is in een oude gevangenis gemaakt en je kan er ook slapen in het hotel, erg gaaf, een nacht in een oude gevangeniscel te mogen slapen, daar zijn wij natuurlijk niet voor gekomen wij kwamen voor het feestje der herkenning.. en dat was het.. ik heb steeds gedacht ik weet  dat vriend Frans hier zal smullen en genieten.. zo gaaf en leuk dit museum. alles van de  jaren 10 tot 90 zie je er en het is zo gaaf om te zien. wat er zoal was. Naast een aantal ingerichte woningen zijn er ook winkeltjes na gemaakt, helaas hadden ze kennelijk geen mannelijk etalage pop op voorraad maar dat lossen ze hier heel simpel op door een snor op een vrouwelijke pop te plakken dus travestie komt ook voor in dit museum
 
Daarnaast is er natuurlijk ook een schooltje nagebouwd een klas lokaal ook zo gaaf en leuk en tevens die van vroeger en ook eentje uit mijn jeugd, met vakjes... en op ouderavond lag er altijd iets lekkers in je vakje van je ouders.
 



 
 Nadat we het schooltje hadden bekeken en de winkelstraat met prachtige winkels kwamen we in het barbieparadijs.. allemaal barbies de meest vreemde soorten en maten..  ik heb maar een paar fotos hier geplaatst want het was bizar dat een vrouw dit allemaal heeft verzameld. Zeker omdat er ook kale barbies bij waren die je een pruik kon opzetten.

Heerlijk al die dingen.... we hebben er vreselijk lang gelopen en genoten van alles wat we zagen en konden zien. Daarna zijn we natuurlijk even langs het leesplankjes gedeelte gelopen en ja hoor Kitty kon zich niet beheersen en verhing een aantal bordjes van aap noot mies. in aan poot mies.. terwijl ik zei maak er nu van aan poot wim...
 
Nadat we het museum onveilig hadden gehaald zijn we de stad nog snel even ingelopen en dat was erg grappig we hebben inmiddels ontdekt hoe maria onbevlekt is ontvangen..  er lag gewoon een man boven op de schoorsteen..  het bewijs ligt in Hoorn, bovenop de schoorsteen van de Maria kapel ligt een man met zijn kruis op de schoorsteen...

Nu snap ik ook waarom sinterklaas en de kerstman door de schoorsteen komen, die zijn kennelijk ook bezig met de onbevlekte ontvangenissen uit te delen alleen ze zaken er doorheen..
 
Nadat we de winkels in Hoorn onveilig hadden gemaakt het was tenslotte koopzondag, zijn we naar de sushibar gegaan en dat was lekker eten heerlijk..
Na een heerlijke middag en lekker eten zijn we samen nog even op de koffie gegaan bij vriendin heleen en daarna lekker naar huis.. heerlijk wat een geweldige dag was dit weer.










 



he he gelukt een klein succes....

Oplettende lezers weten van mijn gedoe om de ketel te vervangen en wat een ellende dat is als je werk hebt, en zeker werk in het onderwijs. Ik ben er natuurlijk behoorlijk tegenin gegaan mede omdat ik iets heb van, hoezo extra betalen, waarom straft men je als je alleen woont, en als de klap op de vuurpijl ook nog werkt... kortom.. ja hoe zit dat. Dus ik ben ten strijde getrokken, en om met de woorden van vriend Frans te spreken, ik heb ze vakkundig op hun eigen bord gefileerd.. en het resultaat is geweldig.. vandaag kwam dan het verlossende mailtje en ja hoor ineens kan het wel op een vrijdag middag, dat ze niet even overleggen of deze vrijdagmiddag mij uitkomt vergeef ik ze, maar goed ik kan toevallig wel dus dat is prima.. en ik ben nu helemaal klaar voor de strijd tegen mensen die maar niet willen begrijpen dat werkende alleenstaanden ook rechten hebben en die moeten we dus nemen ook is mijn ervaring. Laten we eerlijk zijn het is toch tegenwoordig al niet meer van deze tijd dat je voor een hotelkamer meer moet betalen omdat je er in je eentje op ligt.. dat klopt toch niet... maar ja dat is een volgende punt
ik heb mijn overwinning binnen.. en vrijdagmiddag zit ik keurig om kwart over 12 klaar in mijn woning om mijn echte bouwvakkers, en wie weet wel met zon afgezakte broek te ontvangen....en te zien hoeveel tijd het nu echt kost..

hier dan de mail met het antwoord ik ben bere blij

Beste ,

Wij willen deze woning a.s. vrijdag 02-11-2012 uitvoeren en dan starten
om 12.15u.
E.e.a. in overleg met de bewoner.
Ik weet niet of dit een probleem is voor de brandwering?
Graag zou ik een telefoonnummer willen hebben om te bellen met de
bewoner.


Met vriendelijke groet,

Remco Inpijn
Projectleider

Breman Berkel BV



Kvk nr. 27164022
extra_info(37)


Urgentie: Hoog

Heren , is dit bekend cq opgelost ? Was dit errder bekend want wij
wisten tot op de melding van Breman van niets .

Onze brief is direkt verstuurd na jullie meldingen

Graag bericht cq hoe op te lossen

Met vriendelijke groet,
MVGM Woningmanagement

zondag 28 oktober 2012

shoppen in arnhem

Zaterdag met vriendin Susan wezen shoppen in Arnhem. Toen de wekker ging om kwar over 8 dacht ik alleen maar alleen een sukkel kan dit bedenken maar ja ik was die sukkel dus zelf. Dus snel het bed uit en meteen maar in de auto naar het station. Alphen heeft weer zijn charme en er ligt weer veel open en je komt bijna nergens als je de weg niet kent.. en als je tom tom hebt in alphen kun je hem beter weggooien want dat werkt nu al weken niet.. maar goed ik was optijd bij het station. Snel inchecken.. en ja hoor het werkt weer niet, onbruikbare pas.. dus ik vloeken en tieren voor die slagboom, en op het knopje drukken van de hulpdienst, en ja logisch dat hij niet werkt, dat zag ik ineens ook, ik had mijn pasje in de verkeerde gleuf gedaan. dus ik heb maar een soort vaag verhaal gemaakt van dat ik ineens zag dat hij het deed na een tweede poging.. en dat ik hem er met mijn stomme kop verkeerd om in had gestopt.. was niet zo maar ja om nu meteen je hele blamage te laten weten daar is ook zo sukkelig.Daarna snel naar de trein, en het verliep dit keer vlekkeloos, ik was op tijd, kwam optijd aan in Arnhem en daar was ik net optijd om Susan op te vangen die uit Zutphen kwam. Wij samen de stad in en ik weet het ik ben onuitstaanbaar als ik geen doel heb waar ik naar kijk, of graag wil hebben of nodig heb.. ik moet een doel hebben, anders koop ik en koop ik en kooop ik en koooooop ik ....etc..
Dus dit was heel gevaarlijk shoppen. Maar ik moet zeggen ik heb me redelijk in kunnen houden.. het ging redelijk goed totdat we in een winkel kwamen alla action maar dan met trendy spullen, en zoveel spullen die ik kan gebruiken bij mijn lessen.. dat ik meteen maar begonnen ben met inslaan.. ik heb prachtige sinterklaaskadootjes voor mijn petekinderen, voor vrienden van mij, ik heb prachtige getges voor mijn eetgroep die komt eten in november. kortom ik heb uitgepakt. Altijd een beetje jammer dat je pas als je het gekocht hebt en betaald hebt beseft dat je ook alles mee moet nemen en dragen en dat was een beetje jammer... maar goed dat moet dan maar.. Maar wat een dure winkel..was dit maar leuk... leuk.. heb geweldige dingen gekocht voor in mijn lessen waarvan ik nu al weet dat leerlingen dit gaaf vinden.
Daarna lekker met Susan bijgekletst natuurlijk over de vakantie in Marokko, over een acevietje met een collega, omdat ik even moest weten of ik het wel goed zag. Maar gelukkig bleek ik het goed te zien omdat de reactie die op mijn neutraal vertelde verhaal kwam ook was wat ik al dacht en voelde. Dus daar moet ik nog even mee aan de slag. VERder heerlijk gegeten bij la place en susan is erg van de bonnen dus die had allerlei kortingsbonnen uit geknipt en dus ja die werden natuurlijk gebruik.. een lunch voor 5 euro per persoon was een koopje
het was een heerlijke dag slenteren door Arnhem en ik kan het aanraden
Het mooiste kadootje vond ik toch wel toen ik vanuit Arnhem moets overstappen in utrecht en ik net aan kwam lopen, de conducteur floot, maar die mij op de roltrap zag staan en zag dat ik het k-u-t woord zei, zwaaide met een gebaar kom snel ik wacht wel even..
soms is het leven zo simpel en eenvoudig en vond ik dit een waardige afsluiting van de zomertijd.... want de wintertijd gaat in...

zaterdag 27 oktober 2012

rondreis marokko-dag 8 deel 8


Vandaag was een ochtend waar ik al heel heel lang naar uit keek. WE gaan theedrinken in een berberdorp. Dit wilde ik heel graag mede omdat veel leerlingen van mij uit Marokko uit dit gebied komen en ik wilde het zien, en ervaren hoe ze leefden en leven en hoe dat zit. Ik wilde voelen waarom ze daar weg gaan, in hoeverre je dit dan kan.. maar toch wie niet het ervaart kan er niet over meepraten tenslotte. Onze gids waarschuwde ons al voor de verkopers daar, hij zei meteen ze willen je allemaal sierraden verkopen voor een euro pers stuk en ik ben de laatste die zegt dat het niet mag maar het is niet de beste kwaliteit. Dus dat in onze oren geknoopt ga je toch anders kijken. Inmiddels was ik door de ervaring van Jordanie wel zo ver al dat ik wist dat je eigenlijk van kinderen niets moet kopen of ze iets moet geven mede omdat je dan het stimuleerd wat ze doen en ze dus niet gedwongen worden om bijvoorbeeld te gaan leren of naar school te gaan.. Dus ik doe dat nooit ik koop niets van kinderen en ik geef ze ook niets als ze bedelen. Maar het klopt op het moment als je uit de bus stapt staan al die mannen daar hun spullen te verkopen en zolang je onderweg bent naar het huisje blijven ze je achtervolgen. De kids die staan te bedelen zijn zo getraint in het trekken van een zielig gezicht dat je meteen als drama docent de kunst er van in ziet alleen moet je het dus niet belonen.
Bij binnenkomst van het huisje stond er een heel klein jongetje die naar mij keek en begon te lachen. hij zag mijn kromme tenen, dus die heb ik meteen een vingerpopje gegeven, een rose konijntje en dat joch was er blij mee dat genoot zichtbaar van dit poppetje het was ineens zijn grootste schat en terwijl wij thee dronken en vriendin kitty met dat joch speelde stond hij het niet toe dat je het pakte of aanraakte het was van hem en het bleef van hem. De thee werd op een spectaculaire wijze gezet en was heerlijk om te drinken
 Na het drinken van de thee, mochten we het huisje bekijken waar deze mensen woonden en dat is best wel redelijk groot, zeker met hun dubbele Hammam, en hoe ze leefden. het Toilet met dat emmertje vind ik nog steeds niets maar daar komt nog een speciaal blogje over.. na deze reeks. Nadat we met elkaar hadden gezten en wat hadden rondgekeken gingen we terug naar de bus en de verkopers, die bleken achteraf met ons mee te reizen achter de bus aan en bij elke stop stonden ze er weer tot het vervelendste toe. en maar aandringen.Zelfs toen we een koffiestop deden, over hele gammele bruggen moesten lopen, bleven ze ons achtervolgen, en aandringen.. afschuwelijk gewoon. maar ja het hoort er ook bij toch.. dat is een onderddeel van marokko..  Wij hebben in ieder geval heerlijke koffie gedronken aan de rivier.


Je ziet wel hoe een oervolk dit is, omdat ze toch heel dicht, al is het noodgedwongen, dicht bij de natuur leven. Nadat we koffie hadden gedronken zijn we nog even gaan stoppen bij een berberkleden verkoper, en de gids legde veel uit over de kleden. Deze kleden worden door de vrouwen gemaakt, ze kunnen worden geknoopt, geweven of geborduurd.. dat ligt eraan maar elke kleed is uniek omdat er geen patroon van bestaat en de vrouwen het doen uit hun hoofd en vanuit hun eigen creativiteit.. prachtig vind ik dit en zo mooi ook. Er zijn drie soorten kleden maar dat ben ik een beetje kwijt maar ik weet dat er koninklijke kleden zijn en die zijn voor zien van een groot werk in het midden zie het rode kleed. er zijn kleden die men aan de muur hangt als een soort schilderij, en op de grond legt



 
deze kleden zijn dus erg uniek en ook bijzonder. Ik moet zeggen ik zie de prijs er niet aan af maar kennelijk zijn ze heel heel kostbaar. Maar na het bezoek gingen we dus op weg naar het centrum waar we een groep af gingen zetten die daar gingen eten en samen met els en stella ging ik naar de hammam, ik wilde nu een keer een goede en degelijk en prachtige hammam ervaring hebben omdat de hammam in jordanie wel leuk was maar net niet leuk genoeg. ?Dus nu proberen in Marokko. ik moet zeggen hij viel mij erg tegen.. heel erg tegen zelfs.. ik had me er meer van voorgesteld. Het was je hullen ineen heel klein soort luier tanga achtig iets. Dan op een hete steen gaan liggen, worden ingezeept, gecrubt weer ingeolied, dan gemasseerd, tenminste wat er voor door gaat, en dan weer water en dan moet je eraf en je aankleden, een handdoek is ook iets wat ze niet kennen.. heel bizar.. dus ik snapte er niets van en vond het ook geen succes om eerlijk te zijn.... maar ja weer een ervaring en een illusie rijker en armer zullen we maar zeggen. Daarna snel naar het hotel terug, onderweg snel wat brood gekocht want we gingen terug naar huis.. In de bus is het dan toch wel wat vreemd, mede omdat je weet dat dit met deze groep je laatste reis is. dus het is gek maar aan alles komt een einde. Dus toch maar mee, op het vliegveld veel gedoe met papiertjes invullen en zeker het wisselen van je geld want je mag geen marokaans geld uitvoeren.. dus dat moet je wisselen. en dat is lastig als je niet niet genoeg hebt.. dus je moet wel..... en hier stopt dan het verslag van de rondreis. de aankomst hebben jullie al gelezen.. dus het verhaal is rond. er zullen nog een aantal blogs komen met fotos van marokko.. met namen in thema vorm... en nu weer ruimte voor de andere blogs die ook moeten komen.