In de periode 1984 tot 1992 draaide Verwest oude discoplaten op studentenfeesten en tijdens drive-inshows. In die tijd dacht hij nog niet dat hij zijn geld zou kunnen verdienen als dj. Ook begon hij hardcore house te draaien. Maar zijn liefde voor muziek ging al uit naar trance.
Vanaf 1988, toen hij negentien was, stond hij achter de draaitafels in discotheken te Breda (Spock) en omstreken, drie avonden in de week. Wat later ging hij in een platenzaak werken. Hij probeerde eigen werk aan de man te brengen en stuurde veel tapes naar bekendere dj's, clubs en organisaties. Het wilde niet echt lukken.
Begin jaren 90 had Tiësto al de ambitie te gaan produceren. Alleen zag hij in dat hij dit niet kon. Hij kocht enkele samplers en computerprogramma’s, en ging vervolgens hard aan de slag. Maar dat lukte niet helemaal. Toen besloot hij samen te gaan werken met verscheidene dj's. In 1995 verscheen Tiësto's eerste mix-cd, Forbidden Paradise 3. Zijn bekendheid groeide daarop in de dancescene.
[bewerken] Doorbraak
Eind 1997 richtte Tiësto samen met Arny Bink (die Forbidden Paradise 1 en 2 samenstelde en later verantwoordelijk werd voor het management, boekingen, het platenlabel en Tiësto's platenwinkel) zijn eigen label Black Hole Recordings op, waarop onder meer de bekende mix-compilatieseries Magik, Space Age, In Search of Sunrise en Nyana werden uitgebracht. Black Hole was tevens verantwoordelijk voor de uitgave van series van dj's als Ferry Corsten, Cosmic Gate, Johan Gielen en Armin van Buuren. Een van de grote successeries was In Trance We Trust.De eerste mix-cd van DJ Tiësto, Magik, Vol. 1: First Flight, kwam uit in 1997. Dit label groeide snel uit zijn voegen, wat voor Tiësto reden was om een sublabel in het leven te roepen, genaamd Magik Muzik. Dit is in feite zijn eigen project geworden, met klassiekers als Flight 643, het album In My Memory en nummers van Umek, Mark Norman en Mojado.
De volgende jaren werd Tiësto steeds bekender. Zijn optreden tijdens Innercity, op 20 februari 1999, wordt algemeen gezien als dé doorbraak voor het grote publiek. In de Verenigde Staten debuteerde hij met het album Summerbreeze, waarvan de remix van Deleriums Silence een wereldwijd succes zou worden.
Op 27 februari 2002 kreeg hij tijdens het Nederlands Muziekfeest te Amsterdam de Zilveren Harp uitgereikt. Op 3 juli 2002 werd Tiësto in Londen door DanceStar uitgeroepen tot beste club-dj ter wereld. In 2002 nam Tiësto bij de verkiezingen van 's werelds beste 100 dj's, georganiseerd door het Britse blad DJ Magazine, de eerste plaats van de Brit John Digweed. Het jaar daarop behield hij die eerste plaats.
Op 11 januari 2003 kreeg Tiësto tijdens het Noorderslag Festival in Groningen de jaarlijkse Popprijs uitgereikt. Ook kreeg hij in april een TMF Award in de categorie Beste Nationale Dance-act en Beste Nationale DJ. Op 20 september van dat jaar vond op de Grote Markt te Breda de officiële wereldpremière plaats van de dvd Tiësto In Concert. Op 11 oktober dat jaar stond hij op de eerste plaats van de Mega Top 50 met Traffic.
In 2004 had hij als internationaal dj de primeur om voor een vol GelreDome in Arnhem twee solo-concerten te geven. Later dat jaar volgde een concert voor meer dan 20 000 mensen in de Ethias Arena in Hasselt. Op 20 mei 2004 werd Tiësto in Breda benoemd tot Officier in de Orde van Oranje Nassau. Dezelfde dag kwam zijn album Just Be uit. Op 13 augustus 2004 was hij in Athene de eerste dj die de Olympische Spelen muzikaal mocht openen. In oktober brengt hij het album Parade of The Athletes uit met de muziek van de openingsceremonie. Op 28 oktober 2004 werd hij voor de derde achtereenvolgende keer uitgeroepen tot 's werelds beste dj, een plaats die hij in 2005 zal moeten afstaand aan de Duitse dj Paul Van Dyk. Op 1 april 2005 won Tiësto 3 TMF Awards: 538 Best Single Award, een award voor Best Dance en de Lifetime Achievement Award. Op 1 oktober 2005 won Tiësto zijn 4e TMF Award: Beste DJ Internationaal in België.
Op 10 juni 2006 gaf Tiësto een gratis openluchtconcert in het kader van de Volvo Ocean Race op een ponton op de Maas in Rotterdam, dat toen een etappeplaats was. Op 13 oktober 2006 won hij de TMF Award voor Beste DJ in Nederland en gaf hij tijdens de uitreikingsshow een verrassingsoptreden met de Blue Man Group. 's Anderendaags, op 14 oktober 2006 won hij de Belgische Totally TMF Award for Outstanding Achievement in Music. Op 22 oktober 2006 trad hij na lange tijd weer op in een Nederlandse club (Paradiso) op het Amsterdam Dance Event. In de 2006 DJ Poll behaalde hij toch een derde plaats, ondanks het feit dat hij opgeroepen had op jonger talent te stemmen.
Vanaf 6 april 2007 presenteerde Tijs elke vrijdagavond van 22:00 tot 0:00 uur het programma Tiësto's Club Life op 538. Aanvankelijk heette de show Club Nouveau, maar na een juridisch conflict met een Belgische dj die deze naam eerder gebruikte werd de naam veranderd in Tiësto's Club Life. Naast zijn eigen show had hij een item (Tiësto's TOTW) in het wekelijkse danceprogramma Dance Department van de zender.
Op 19 mei 2007 gaf Tiësto het kick-off concert van zijn nieuwe wereldtournee Elements Of Life in de Ethias Arena in Hasselt voor meer dan 20.000 mensen. Op 2 juni 2007 gaf Tijs wederom een concert in GelreDome.
Op 7 april 2010 geeft Tiësto op zijn eigen website aan dat hij vanaf dat moment niet meer betrokken is bij de succesvolle In Search Of Sunrise-cd's. Hij gaat verder met zijn nieuwe platenlabel Musical Freedom. Zijn nieuwe mix-albums zullen onder de naam A New Dawn worden uitgebracht. Tiësto maakte zijn op 30 april 2010 zijn entree op het koninginnedagpodium op het Museumplein in Amsterdam. Hij trad op als afsluiter van het festival voor een kleine 100.000 man.
Het vermogen van Tiësto werd in 2008 door het blad Quote geschat op 18,4 miljoen euro.
Sinds 4 maart 2011 is Tiësto niet langer te horen op radiostation 538, maar vanaf 3 april 2011 wel op 3FM met een programma met dezelfde naam als bij 538. Hij presenteert dan elke zaterdag Tiësto's Club Life van 00:00 tot 2:00.
Op 20 januari 2012 kreeg Tiësto tijdens de Bredase Cultuurnacht de Oeuvreprijs van Breda.[1] Ook werd hij benoemd tot ereburger van Brabant.
[bewerken] Ontwikkeling
Tiësto is als dj van meerdere markten thuis. Was hij eind jaren negentig nog een echte trance-dj, begin 21e eeuw heeft hij zich begeven in de genres trance, house en techno. Door al het rondreizen over de wereld is hij met tal van stijlen in aanraking gekomen. In eerdere jaren trok hij vooral "clubbers" aan, later kwam ook een groot deel van zijn publiek omdat ze van hem gehoord hadden via andere media.[bewerken] Muzikale stijl
De muziek van Tiësto situeerde zich oorspronkelijk in het club-trancegenre en het chill-out-trancegenre. De laatste jaren heeft hij zijn repertoire sterk verbreed door ook techno, minimal, house en electro te gaan draaien.Hij klinkt doorgaans vrolijk, vloeiend en sensueel enerzijds, zeer feestelijk en vol dramatiek anderzijds. Daarnaast speelt het vocale aspect een belangrijke rol in zijn werken, vooral zijn samenwerking met Sarah McLachlan en Kirsty Hawkshaw waren succesvol. Soms heeft hij ook elementen uit de klassieke muziek gebruikt, zoals voor zijn bewerking van het Adagio for Strings van de componist Samuel Barber en voor zijn nummer Elements of Life, waarvoor hij inspiratie vond in het klassieke stuk Sarabande van de componist Georg Friedrich Händel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten