rondreis marokko. dag 6 deel 6

Vandaag was het redelijk vroeg opstaan, zeker voor mij na een nacht waarin ik heel duidelijk vaker naar de wc moest dan ik gewend ben in de nacht.. en zeker omdat het een buikloop was zonder variatie.. ik heb nooit geweten dat ik zoveel in mijn darmen had.. maar goed het liep er uit.. Gevolg was wel dat ik twijfelde of ik wel mee zou gaan naar het avondprogramma.. maar daarin had ik nu nog geen keus, ik moest met de bus mee want we gingen naar onze laatste plaats in deze reis Maracash... de stad waar we aangekomen waren toen we begonnen met deze reis. Helaas voor mij had ik daarin geen keus en wist ik dat het een lange dag zou worden in de bus.Inmiddels had ik aan vriendin Els verteld dat ik slecht had geslapen en dat ik leeg liep, en voor ik het wist, wist iedereen dit, terwijl ik dit ergens wel prive wilde houden.. want niet iedereen hoeft dit te weten. Het vorodeel is wel dat je daardoor weet dat het aan het eten heeft gelegen omdat meer mensen hier last van hadden.. dus je weet dat jij niet ziek bent maar het eten wat je hebt gegeten. Tevens schept zoiets meteen een band met iedereen, want ja hoor, het papier op mijn kamer was al op, dus ik had vochtige wc doekjes in mijn tas, en had een restje papier van het toilet gehaald en die tussen mijn billen geplaatst voor het geval ik leeg zou lopen en om zo te voorkomen dat mijn hele onderbroek vol liep.. achteraf bedenk ik me dat dat nooit had geholpen maar het idee was leuk. We vertrokken met regen in de bus dus dat was al minder fijn, maar goed je kan op een reis niet alles hebben. Een paar mensen hadden echt heel goed geluisterd naar de gids die had gezegd dat we per dag een andere plek moesten kiezen om te zitten, en niet steeds op dezelfde plek moesten zitten, maar steeds twee plekken naar voren moesten opschuiven. Ik moet zeggen ik zag achterin, in mijn eentje en dat beviel me prima en vriendin Kitty had dat ook, dus wij deden niet mee aan de stoelendans... totdat, je soms mensen hebt die dan gaan rennen en die dan perse willen doen wat de gids zegt, en dus snel op jouw plekje gaan zitten.. ik begrijp dat wel maar toch... maar helaas voor deze mensen begon het te lekken op die plek van waar normaal kitty altijd zat, en dus wij gniffelen en zeggen zie je wel God straft meteen..
Onze hoofd facilitaire dienst, zoals we Moubarak noemden had de oplossing om te zorgen dat we niet wegspoelden en dat de zitting niet te nat zou worden.

Onderweg kregen we nog een fotopauze, en moesten we fotos nemen van een stuwmeer.. maar elke mogelijkheid greep ik aan om even uit de bus te kunnen en dus kon ik een prachtige foto schieten van deze mevrouw

Ondertussen verdwenen tijdens deze stop regelmatig mensen achter een boom met het bekende camping rolletje in hun hand om zo hun darmen de ruimte te geven.. ik moet zeggen ik hield het aardig vol.. en ik liep minder leeg. We gingen opweg naar een waterval wat spectaculair moest zijn  volgens velen, dus ik was er erg benieuwd naar. Onze gids had het steeds over dat het 600 treden was naar beneden, maar vergat er bij te vertellen dat je de trap ook weer omhoog moest.. stom en naief als ik ben en velen waren we dat even vergeten. maar ik moet toegeven het was de klim naar beneden waard, die naar boven wat minder maar ach wie piept is een zeur.. lopend onderweg naar de waterval kwamen we al de eerste apen tegen, en dat is toch bijzonder voor een mens als ik die ze alleen maar kent vanuit de dierentuin en nooit in het wild heeft gezien, nu dus wel maar vraag me niet naar het merk van deze apen ik heb geen idee,



Nadat we eerst wat hadden gekeken besloot ik met nog een aantal mensen om de trappen af te gaan naar beneden incluis onze oudste medereiziger van 88 jaar, en ik dacht wat hij kan kan ik zeker.. dus wij lopen, mijn tas had ik inmiddels afgegeven aan vriendin STella zodat ik niet zo zwaar hoefde te sjouwen. Ik moet zeggen dat ik prachtige foto's heb gemaakt van de waterval. incluis een verkapte reclame voor Spa reine. Halverwege zag ik onze oudste deelnemer met zijn vrouw verder naar beneden gaan, en zei ik tegen mijn medegroepsleden, kom we gaan terug naar boven straks moeten we hem takelen naar boven en dat zag ik ff niet zitten om eerlijk te zijn

 

Tijens de klim naar boven kwamen we diverse kraampjes tegen van heel veel berbers die prachtige dingen maakte en die ze graag wilden verkopen. We kwamen bij een groep broers die daar dus de meest schitternde dingen maakten en verkochten .Hier hebben we ook een van onze jongste deelnemers geleerd om af te dingen en daardoor kon hij twee prachtige dingen kopen.

De klim naar boven ging goed met elkaar en was ergens ook wel lekker

Na deze stop ging de busreis verder door de natuur, en we hebben wederom veel bomen en hun namen gezien, maar ook de cactussen die men daar kweekt voor de cactusplant maar daar kom ik later, morgen op terug.. hoe kostbaar deze planten zijn. WE kregen nog een koffiepauze stop met toiletbezoek, wat ik keurig even niet heb gedaan, omdat het zo lekker rustig was en ik heb alleen maar thee gedronken en daar ergens van genoten..

Na deze hele lange busreis, was mijn enthousiasme wel wat gezakt om eerlijk te zijn. Ik had even de pest in, last van mijn darmen, tevens nog een lange rit door alweer bomen en dat was men dan natuur noemt, ik heb inmiddels ontdekt dat ik toch minder van de natuur ben.. zo dat is ook weer gezegd, ik ben meer een man van de stad en van de mensen. Bij aankomst bij het hotel, konden we gelukkig, ook dankzij de slafgvaardigheid van vriendin Kitty een kamer krijgen aan de achterkant, want het was het zelfde hotel als de eerst nacht en daar hadden we slecht geslapen door de geluiden van buiten. Nu had ik prachtige kamer met een balkon en een heerlijk bad en bed...zoals bleek niet te kloppen.

Nadat we ons hadden opgefrist gingen we met elkaar naar een feest. Een programma onderdeel waarop we konden inschrijven als we dat wilden, en we dus hebben gedaan. Het was een soort efteling maar dan in marokko stijl. Joop van den Ende laat ook overal zijn sporen na.

Eerst gingen we eten in een tent waar we een prachtige maaltijd kregen, erg lekker ook, maar helaas waren er vaak stoelen leeg wegens het nog steeds niet stoppen van de buikloop van velen, dus het eten zag er lekekr uit maar ik heb ook neit veel gegeten. Tijdens het eten kwamen er dan ineens buikdansers langs of iets anders, die aan je tafel kwamen staan om je te enterainen, en je moest/mocht meedoen. Moet zeggen dat ze niet allemaal even fris roken en het was zeker niet erg smakkelijk af en toe een schuddende buik boven je bord maar goed... het is te overleven.

 

Na het eten kregen we dan de show te zien. Onze gids had hierover heel veel verteld en het moest geweldig zijn.. een mooi verhaal een speciaal soort actie etc, maar helaas moet ik vertellen dat ik het verhaal niet heb begrepen. Ik heb de artiesten van binnenkomst en van het rondlopen door de tent gezien, ergens kwam iets aanschuiven en daarop stond een buikdanseres. gelukkig veraf zodat je niet kon zien dat ze het niet kon. Daarna ergens heel ver weg ging ineens een vliegend tapijt over het veld... maar waarom en wat het betekende onduidelijk voor mij in ieder geval. En ineens komen er een stel mensen aan op een paard en schieten in de lucht.. waar ik ook niets van begreep.. maar goed het zal er bij horen. Het enige leuke van de show vond ik wel het ezeltje dat volgens mij onbedoelt ineens op het veld liep..maar verder. het zal wel liggen aan mijn creatieve vermogen en kritische blik dat ik het niet heb begrepen. Tevens viel me op dat aan het eind het liedje van Frans bauer ineens begon te galmen in het arabisch??? of frans ik heb geen idee wel dat onze gids hier heel vrolijk van werd en al zingend voor ons uit liep te zingen.. en erger nog hij ging ook nog zijn zangtalent laten horen in de bus.... heel genant, zeker als hij het liedje niet kent.. en dus vals en er naast zit. Gelukkig zijn er altijd mensen die alles wat maar enigsinds naar kunst riekt, kunnen waarderen en dus vol enthousiasme daarop inspringen meezingen en luid aplaudiseren... en zo enthousiast tegen hun gids zeggen dat hij zo geweldig kan zingen... Vakkundig helpen ze zon man aan zijn totale teloorgang want je moet er niet aandenken dat hij nu denkt dat hij goed en mooi kan zingen en dus ineens zomaar naar nederland komt om alle frans bauer te gaan zingen.. we hebben tenslotte al genoeg niet zangers die denken dat ze kunnen zingen..