Londen dag 4

Het is vroeg deze ochtend….en het gaat eindelijk gebeuren we gaan naar Stonehenge, Windsor Castle en Oxford, iets wat ik ooit al wilde maar wat niet lukte omdat ik niet de puf had om vroeg op te staan. Soms ben ik gewoon te lui,.

Vandaag dus om 6.00 op alsof ik naar school ga. Het is alvast een goede training.. vanavond inpakken en dan zit morgen het verblijf in Londen er weer op., moet ik 9 weken wachten tot de volgende reis… maar dat is ook te overleven., ze vliegen voorbij is de ervaring intussen

Dus we gingen dapper met onze picknicktas opzoek naar daar waar onze bus zou moeten staan… erg onduidelijk dus na vragen en zoeken vonden we de bus. De gids is een pittige Spaanse dame die ons in  goede banen dus bus in brengt. En duidelijk haar regels verteld. We gaan als eerste  naar het kasteel, mooie wandeling naar het kasteel en we mochten naar binnen nadat we eerst heel lang hebben staan wachten we kregen anderhalf uur de tijd. Wegens de wisseling van de wacht moesten we voor 11 uur het kasteel uit. We zijn eerst de kapel in gegaan waar je geen foto’s mag maken. Maar het is me toch gelukt stiekem. Daarna het grote gebouw in waar we dus de verschillende kamers konden bekijken maar echt lekker ontspannend rond lopen is er dus niet bij, de hijgende adem van de tijd achtervolgt je steeds. Ik kom er achter dat dit voor mij niet ontspannend is. Dit is geen vakantie dit is stress en daarvoor ga ik dus niet op vakantie. 

Maar dat is een goede leer voor een volgende keer. Dat ik dit soort dingen dus niet moet doen. Het is niet genieten  maar stressen om op tijd te komen en op tijd moeten en willen zijn. 

De reis naar Stonehenge was erg leuk en lang en hoe dichter we bij Stonehenge kwamen je meer regen , hoe meer wind..en dan te bedenken dat Stonehenge op een open vlakte staat.. tel dat bij elkaar op dan weet je meteen hoe het daar was. Het was wel bijzonder om het nu een keer het in het echt te zien maar om nu te zeggen dat ik echt onder de indruk was.. nee maar dat komt ook door het weer. We werden wel met een busje er naar toe gebracht maar toch het bleef koud. En nat dus het was eigenlijk foto’s maken en terug. We wilden nog wat te drinken kopen maar dat ging dus niet te lange rij. Dus maar even het informatiecentrum in wat ook de nodige verdieping gaf. Wat dus extra leuk was. 

Maar het is jammer dat deze plek voor mij geen magie had maar komt denk ik dat je geen tijd had om het te ervaren wegens de tijd. 

Ach soms zit het mee en soms zit het tegen. Helaas is het onderdeel  Oxford geschrapt omdat er onderweg een ongeluk was waardoor we moesten wachten  maar ook omdat door het weer alles vast staat. We gaan het omwille van de tijd dus niet redden helaas. Respect voor onze gids die het goed uitlegt en ook meteen meedenkt met een oplossing waar we niets aan hebben. 

Opmerking van de dag. 

Susan zag een Prummela  bij  het kasteel en zei kijk een Prummula waarop ik een zei in mijn gebroken Engels.”dear we are Here mot for the flowers  but for the castle…”

Londen dag 3

Inmiddels al weer dag drie de tijd vliegt vandaag gaan we naar Skygarden waar ik al jaren probeer binnen te komen maar wat steeds maar niet lukte. Nu dus wel gelukkig. Ik ben erg benieuwd wat we gaan zien. Daarna gaan we naar Brixton, een wijkje waar vriend Erwin heeft gewoond en waar ik graag kom om te genieten van de sfeer die er is. Al ben ik er nog nooit geweest in het voorjaar. Tevens moeten we even uitzoeken hoe het zit met onze excursie naar Stonehenge etc we hebben nooit onze tickets gekregen helaas  maar ook gaan we vanavond Erwin zien, waar ik me erg op verheug. Is een soort bonus dat ik hem weer kan zien heerlijk .

Aangezien het hotel geen ontbijt geeft zijn we op nuchtere  maag maar naar een leuk eettentje gelopen maar onderweg  bedachten we dat we net zo gemakkelijk langs de supermarkt konden lopen  en dan daar broodjes en kwark konden halen met een banaan en een appel. En dan een thee en koffie te scoren zodat we dat gewoon ergens konden eten  net zo gezellig en met no lekker. Dus dat hebben we gedaan.  Daarna naar de sky garden , we raken gewend adm de metro we begrijpen het en het lijkt nu al alsof we hier wonen, voor mij is dat ooo wel een beetje zo natuurlijk. 

Bij de skygarden stond een lange rij maar aangezien we al gereserveerd hadden ( voor 4 personen wegens onduidelijkheid in de app.) stonden we eerst in de verkeerde rij  maar gelukkig had ik het door. Dus we konden naar voren, dus ik vroeg twee Franse meiden mee met de mededeling dat ik 4 kaartjes heb en we met 2 personen zijn. Die meiden blij en ik weer een streepje erbij op mijn goede daden lijst van de padvinders.  

De controle ging goed, maar ja ik had dus een papiertje in mijn broekzak en die moest eruit maar vergeten. Dus. Werd ik terug geroepen als de sir with the funny hair.. leuke bijnaam .

De lift naar boven ging snel en we konden het dak op.. prachtig het uitzicht en het was genieten.  Het was vooral groen maar kan me voorstellen dat ik de zomer het een echte oase is. We hadden geen duidelijk plan of we naar Brixton zouden gaan of.. er zijn nog veel musea die gratis zijn waar ik nog niet geweest ben maar Susan wilde graag naar het nationale potrait galerie, daar was ik in de zomer geweest dus dat was voor mij niet zo interessant maar goed er was een prachtige tentoonstelling, dus die kon ik mooi bezoeken. Maar zoals zo vaak was ik een dag te vroeg daar mochten alleen members in.. dus daar stopte net voor mij, maar kon wel naar de tentoonstelling over de fotoprijs van Londen . Dus die maar bekeken prachtig . 

Zoals vaker ben ik eerder klaar dan Susan en dus ga ik heerlijk het restaurant in en drink ik een kopje thee schrijf de blog en bewerk de foto’s . Kortom het gaat altijd goed. En dat is prima verdeeld.

Na het restaurant zijn we nog even inkopen wezen doen voor de volgende dag waarbij we met zo’n vreselijke touringcar  naar  Stonehenge, Oxford en een kasteel gaan. 

Terug op de hotelkamer even contact met Erwin gehad die er zo zou aankomen  dus ik had hem in overleg met de receptie de code gegeven van het pand en van mijn kamer zodat hij de kamer kon vinden. We hebben even samen zitten  te praten waarna Susan kwam en we samen naar het  door Erwin uitgekozen restaurant zijn gelopen een tandorie restaurant heerlijk gegeten en ook erg smaakvol. We hebben daarna Susan bij het hotel afgezet en zijn daarna nog even samen gaan zitten praten in een restaurant waar dat mocht. Erg gezellig en leuk, totdat het dichtging hebben we er gezeten. 

Daarna terug naar het hotel, afscheid genomen van Erwin met het verhaal dat ik misschien dit jaar niet kom in de zomer. Maar dat dat nog niet zeker is omdat ik hem dan wel heel erg ga missen, terug in het hotel nog even met Susan gepraat en daarna naar bed. 

 

De spook van de opera..

Afgelopen dinsdag zijn we naar de spook van de opera geweest in Londen. De plek waar we zaten, de stalles was niet zo’n geweldige plek, we zaten onder een soort afdak waar we dus alles wat zich boven in op grote hoogte afspeelde op het podium niet te zien was, foute regie noem ik dat. Verder hadden we geen rekenschap gehouden dat er een opaal kon staan, dus Susan had de pech dat ze achter een paal zat waardoor ze dus extra veel lichaamsbeweging kreeg. Het stuk is een verhaal wat met veel bombast en met veel decorwissels van indrukwekkende decorstukken prachtig vorm is gegeven. De kandelaars die uit de grond komen, iemand die springt en verdwijnt in een gat ergens.. het is een spektakel stuk en toch vond ik dit niet het beste stuk, ik had meer met Jamie en Tina.. dat is meer mijn stijl van musicals. Eenvoudige decors en meer diepgang en vooral dat het spel je overtuigd. Al moet ik bekennen dat het geen straf is om deze voorstelling te zien al heb ik wel geleerd dat de stalles geen goede keus is.je kan beter ergens boven in gaan zitten.

The Phantom of the Opera (2004)

Regie: Joel Schumacher | 142 minuten | drama, romantiek, fantasie, musical, thriller | Acteurs: Emmy Rossum, Gerard Butler, Patrick Wilson, Miranda Richardson, Minnie Driver, Ciarán Hinds, Simon Callow, Victor McGuire, Jennifer Ellison, Murray Melvin, Kevin McNally, James Fleet, Imogen Bain, Miles Western, Judith Paris

Eindelijk. Na heel (heel) lang wachten is het tijd voor de verfilming van een van de grootste spektakelmusicals ooit op toneel verschenen. En wat voor een!

Al in de jaren 80 was er sprake van dat Andrew Lloyd Webbers musical in de bioscopen zou verschijnen. Voor de hoofdrollen waren Sarah Brightman en Antonio Banderas aangetrokken. Helaas, de scheiding van Brightman en Lloyd Webber zorgde ervoor dat de fans nog jaren zouden moeten wachten.

De film begint, met hoe kan het ook anders, een van de spectaculairste openingsscènes die het musicaltheater kent: het omhoog hijsen van een immens grote kroonluchter. Het is Schumacher redelijk gelukt om dit te verfilmen zodat de magie van het theater behouden blijft. En dat houdt hij de hele film vol, hulde.

Het spook (aka the Phantom) dat in de opera woont, wordt gespeeld door Gerard Butler. Dat is niet de getergde, wat oudere man met een vreselijk mismaakt gezicht die Gaston Leroux had bedacht, noch de man die neergezet wordt in alle theaters waar Lloyd Webbers musical speelt. Nee, in deze versie is het een jongeman, iets ouder dan Christine. Zijn gezicht is niet overtuigend genoeg in de zin dat het absoluut niet angstaanjagend is, en hiermee is de overtuigingskracht van het hele verhaal een stuk minder. Butler is ook niet gezegend met een gouden keeltje, terwijl zijn rol het draagvlak moet zijn van de film. Heel jammer dat zijn vocale talent ondermaats is, het neemt een groot stuk betovering weg.

De rol van Christine wordt gespeeld door Emmy Rossum. Een achttienjarig, naïef meisje met zo’n grote rol, werkt dat? Ja, dat lukt redelijk, haar gezang is in ieder geval leuker om naar te luisteren dan dat van haar geobsedeerde ‘Angel of Music’.

Patrick Wilson is gecast voor de rol van Raoul, de jeugdliefde van Christine waar ze uiteindelijk ook weer op valt, wat zorgt voor de woede van het Spook. Hij is wel aardig, qua zang ook redelijk, maar zet niet een memorabele prestatie neer.

Genoemd moet worden Minnie Driver, een van de bekendste namen die deze film bevat. Voor haar doen is haar acteren onder gemiddeld, maar dat kan ook liggen aan het feit dat ze de helft heeft moeten playbacken, daar ze haar rol niet zelf heeft ingezongen. Daar heeft Schumacher een echte operazangeres voor ingehuurd. Waarom Driver dan Carlotta speelt is een raadsel, de rol is verre van geschikt. In het theater is gekozen voor een grote, gezette operazangeres die duidelijk aanwezig is. Driver met haar ietwat fragiele figuur zorgt dat de rol helemaal in het niet valt, terwijl het juist zo’n grappig personage kan zijn, als ze maar op de juiste manier wordt neergezet.

Heel fijn, zeker voor de fans, is dat de liedjes hetzelfde zijn gebleven. Werkelijk alles komt voorbij, wat maakt dat de film net zo lang duurt als de theatermusical. Een minpuntje is dat de makers ervoor hebben gekozen om niet alle gezongen delen er op die manier in te houden. Sommige liedjes worden half opgezegd, half gezongen. Dit maakt dat het raar en warrig overkomt, immers, alles rijmt nog wel en het ritme is aanwezig. Verkeerde keuze. Ook zonde is dat sommige proza-teksten ineens wel gezongen worden. Deze wisseling had beter alleen bij een idee kunnen blijven, want het doet niet veel goeds voor de film. Het grootste minpunt is eigenlijk dat bij de gezongen gedeeltes de nasynchronisatie niet gelijk loopt met wat de kijker ziet, waardoor alles slecht geplaybacked overkomt.

Ook heeft Schumacher ervoor gekozen om de kroonluchter op een later tijdstip te laten vallen, waarschijnlijk voor een extra groot dramatisch effect. Het past goed in het verhaal op deze manier, maar het verplaatst het actiegedeelte van de film wel een heel eind naar achteren. Hierdoor zit er in het midden geen spanning, maar aan het eind des te meer.

‘The Phantom of the Opera’ is de lang verwachte verfilming van een van de meest succesvolle musicals ooit gemaakt. Ondanks alle negativiteit in deze recensie kunnen de fans toch hun hart ophalen. Al haalt het het lang niet bij het echte majestueuze theatergevoel, toch lukt het Schumacher, met dank aan hele mooie shots en scènes, een beetje dat gevoel over te brengen. Detail: voor de film heeft hij het theater waar alles zich afspeelt laten nabouwen tot in de kleinste details. Bij de beroemde kroonluchterscène is dit theater ook in werkelijkheid in vlammen opgegaan, erg gewaagd, daar het in een take erop moest staan. Maar dat is gelukt! Met een spectaculair resultaat.

Had Schumacher betere acteurs en actrices aangetrokken, dan was dit zeker een meesterwerk geweest. De film heeft 3,8 sterren, afgerond naar 4, met dank aan de prachtige muziek, het decor, de kostuums en het talent van alle overige acteurs. ‘Brava, brava’, maar de ‘bravissima’ blijft achterwege.

londen dag 2

Ach wat is dit toch een heerlijke stad. Gisteravond nadat we wat waren bijgekomen gingen we naar de tapa's tent en hebben daar heerlijk eerlijk eten gegeten. Wat een heerlijkheid. De bediening was een zooitje maar dat heeft ook zo zijn charme.  Na een goede maaltijd en natuurlijk een toetje gingen we naar ons hotel. Het blijft bijzonder dat je geen sleutel maar een code hebt , maar het werkt wel om eerlijk te zijn. En je bent nooit bang dat je je sleutel of kaart kwijt raakt het enige wat lastig is als je telefoon leeg is. Maar goed dan zijn er andere oplossingen. .

Daarna in bed, het leek een slecht bed maar wat een heerlijk bed, geslapen als een os. Misschien ook omdat ik zo moe was van gisteren. Nadat alle ochtend taferelen waren volbracht naar Susan gegaan waar ik thee heb gedronken en heerlijk ontbeten met de restanten van de vorige dag. Mueslibollen en krentenbollen met kaas heerlijk. Voor de gezelligheid ook nog even een mandarijntje dus de dag begon goed. 

We gingen rond kwart voor tien naar de plek waar we een freetour hadden geboekt voor streetart heb hem natuurlijk al vaker gelopen maar nu mocht ik weer , tenslotte is streetart een bewegende vorm van kunst. Dus dat is handig  en er komen  altijd weer nieuwe dingen om te zien. 

De reis naar het beginpunt ging erg chaotisch maar we waren dan ook net op tijd dit keer. Er was wat met niet opletten etc maar gelukkig hebben we het gered. Maar zo’n tocht blijf erg leuk 

De tour begon ermee dat ik twee streetart artieste. aan het werk zag, dat is al uniek  gisteren 1 nu 2 morgen 3 ga ik vanuit. 

De tour begon en omdat ik vaker in Londen ben weet ik al aardig wat van streetart. Maar ook van het gebied waar we hebben gelopen, toch wel wat nieuwe dingen ontdekt zoals een derde Banksy en wat grappige sculpturen op verkeerspaaltjes . De tocht duurde twee uur maar het was koud in Londen niks niet de beloofde 15 graden maar een karige 5 graden . Natuurlijk was ik slim ik had mijn handschoenen  meegenomen maar ik ben ook niet handig ze lagen nog op de hotelkamer.. 

dus na de tocht  zijn we bij Costa thee gaan drinken met iets erbij. Wat erg heerlijk was daarna naar het Wallance house, een gratis museum waar je door een groot oud huis loopt met heel veel kunst.. je komt ogen te kort. Het leukste gedeelte vond ik toch wel het gedeelte met Nederlandse schilders waar 3 Rembrandts en Potters hangen. Wat me steeds meer opvalt is dat er wel heel veel schilderijen kunstwerken zijn met blote vrouwen .., geen idee waarom. 

Daarna gingen we op weg naar Govinda het restaurant van de Hare Chrisna waar je voor weinig heerlijk vegetarisch kan eten. 

We waren ruim voor de meute aan en hebben daar heerlijk gegeten ik kan dat een ieder aanraden.

Toen was het zover we gingen naar het theater. De spook van de opera. Via China town bij nacht zijn we naar het theater gelopen 

Over de voorstelling komt nog een aparte blog. 

 

Londen dag 1 ( dag van vertrek naar Londen)

Mijn hemel, hoe verzinnen we het... we gaan met de trein, scheelt een hoop tijd en dat gaat lekker snel.. nou vergeet het.. Je kan maar kiezen uit twee tijdstippen, namelijk die van kwart voor 7 of rond 12.45 dus dat is niet handig. dus kies je kwart voor 7, met als gevolg dat je dus om half 4 uit je bed moet, om half 5 de bus moet halen naar Schiphol, dan hopen dat je de overstap met de  trein  naar Amsterdam CS  niet mist omdat je vertraging of dat er werk in uitvoering is. kortom het is vliegen haasten en vooral stress.. terwijl als ik met het vliegtuig ga ik precies weet wat ik moet doen, en dat is voor mijn gevoel veel minder lang van te voren. en ja je komt mooi aan in het centrum van Londen maar als je op City vliegt lukt dat ook, dus ik zie het voordeel niet…

Nou het opstaan ging goed zo ook op tijd vertrekken, dus so far so good. In de bus kwam ik nog een collega tegen dus even bijgepraat. Daarna was het even spannend op Schiphol  of we de overstap zouden halen naar de trein naar Centraal, maar de goden waren ons gunstig gezind , hij had 1 minuut vertraging. Dus helemaal blij dat we hem hadden gehaald. 

Op Amsterdam centraal wist ik waar we moesten zijn maar toch was het vaag, want we moesten nog uitchecken maar hoe gaat het dan verder en waar is de terminaal naar Londen . Gelukkig bood de ns servies point  uitkomst, uitchecken en inchecken met de Eurostar kaart. En het werkte, dat was ideaal. Dus wij naar het perron want je moest 90 to 60 minuten voor vertrek aanwezig zijn. Waar ik dan moeite mee heb dat men pas 3 kwartier van te voren het parcours op gaat bouwen en dan uitgebreid gaat praten over ik weet niet wat en dat je dan krijgt te horen dat we moeten opschieten omdat we maar kort tijd hebben .. dat vind ik lastig en word ik ook een  beetje boos over… als zij op tijd beginnen dan hoeven wij ons niet te haasten.. maar goed het is wat het is. We waren heel snel door de douane de controle etc dus ideaal en konden daarna rustig wachten op de trein. Toch mis ik dan de sfeer van Schiphol, dit vond ik saai wachten . . 

Maar uiteindelijk in de trein wat een lange reis kreeg er blikken billen van maa zoals aan alles kwam hier ook een eind aan, ook zo’n reis gaat hoe dan ook over.

Aangekomen bij het station eerst de bagage in de stalling gezet , daarna naar de Lake site arch vond dat Susan dat moest zien, en wat heeft ze er genoten, zo prachtig al die kunst van de straat , helaas zag ik dat de cafés waren verdwenen en daarmee ook het schilderij van Banksy. Heel jammer. Daarna zijn we samen gaan lopen naar een café om wat te drinken en daar een potje thee genomen en ook meteen om de aankomst in Londen te vieren met een muffin, heerlijk.  Daar besloten we om naar tate Britten te gaan. We zaten er maar 2 km vanaf. Dus lekker wandelend door Londen kwamen we aan bij het museum. We besloten meteen om de extra expositie niet te gaan bekijken omdat het ons niet zo trok eigenlijk. Nadat we onze bagage en jassen hadden afgegeven zijn we naar de vaste tentoonstelling gegaan , voor we het wisten was Susan bij Turner waar ze ademloos naar zat te kijken, terwijl ik mezelf verloor in de moderne kunst,  waar ik erg enthousiast over was, mooie en bijzondere werken gezien.  Heb het niet zo met al die oude meuk eigenlijk. 

Nadat we hadden genoten zijn we naar het hotel gegaan, we moesten eerst onze bagage ophalen wat toch nog even 45 pond kostte. dus een behoorlijke aanslag op ons budget.. maar goed wat maakt het uit we zijn op vakantie. Daarna was het even zoeken naar het hotel, Maar we vonden het vrij snel en konden dus met onze code het pand in.  Daarna moesten we via vele kruip en sluip door gangetjes bij onze kamers komen. Echter mijn deur ging niet open met de code, dus ik naar beneden en via een ingewikkeld systeem kwam ik dan bij de receptie waar ik te horen kreeg dat ik een * vooraf moest drukken dat werkte echter ook niet. Dus weer bellen en toen kreeg ik een andere code en kon ik mijn kamer in. Een mooie ruime kamer met thee.. heerlijk. 

We hebben ons even terug getrokken op onze kamers want dat vroege opstaan vraagt toch wel veel van een mens. Om later af te spreken en te gaan eten bij een tapa's restaurant.

 

Banksy 8

Ach na een week in Londen en twee Banksy te hebben gezien maar even een blogje over Banksy