Het is vroeg deze ochtend….en het gaat eindelijk gebeuren we gaan naar Stonehenge, Windsor Castle en Oxford, iets wat ik ooit al wilde maar wat niet lukte omdat ik niet de puf had om vroeg op te staan. Soms ben ik gewoon te lui,.
Vandaag dus om 6.00 op alsof ik naar school ga. Het is alvast een goede training.. vanavond inpakken en dan zit morgen het verblijf in Londen er weer op., moet ik 9 weken wachten tot de volgende reis… maar dat is ook te overleven., ze vliegen voorbij is de ervaring intussen
Dus we gingen dapper met onze picknicktas opzoek naar daar waar onze bus zou moeten staan… erg onduidelijk dus na vragen en zoeken vonden we de bus. De gids is een pittige Spaanse dame die ons in goede banen dus bus in brengt. En duidelijk haar regels verteld. We gaan als eerste naar het kasteel, mooie wandeling naar het kasteel en we mochten naar binnen nadat we eerst heel lang hebben staan wachten we kregen anderhalf uur de tijd. Wegens de wisseling van de wacht moesten we voor 11 uur het kasteel uit. We zijn eerst de kapel in gegaan waar je geen foto’s mag maken. Maar het is me toch gelukt stiekem. Daarna het grote gebouw in waar we dus de verschillende kamers konden bekijken maar echt lekker ontspannend rond lopen is er dus niet bij, de hijgende adem van de tijd achtervolgt je steeds. Ik kom er achter dat dit voor mij niet ontspannend is. Dit is geen vakantie dit is stress en daarvoor ga ik dus niet op vakantie.
Maar dat is een goede leer voor een volgende keer. Dat ik dit soort dingen dus niet moet doen. Het is niet genieten maar stressen om op tijd te komen en op tijd moeten en willen zijn.
De reis naar Stonehenge was erg leuk en lang en hoe dichter we bij Stonehenge kwamen je meer regen , hoe meer wind..en dan te bedenken dat Stonehenge op een open vlakte staat.. tel dat bij elkaar op dan weet je meteen hoe het daar was. Het was wel bijzonder om het nu een keer het in het echt te zien maar om nu te zeggen dat ik echt onder de indruk was.. nee maar dat komt ook door het weer. We werden wel met een busje er naar toe gebracht maar toch het bleef koud. En nat dus het was eigenlijk foto’s maken en terug. We wilden nog wat te drinken kopen maar dat ging dus niet te lange rij. Dus maar even het informatiecentrum in wat ook de nodige verdieping gaf. Wat dus extra leuk was.
Maar het is jammer dat deze plek voor mij geen magie had maar komt denk ik dat je geen tijd had om het te ervaren wegens de tijd.
Ach soms zit het mee en soms zit het tegen. Helaas is het onderdeel Oxford geschrapt omdat er onderweg een ongeluk was waardoor we moesten wachten maar ook omdat door het weer alles vast staat. We gaan het omwille van de tijd dus niet redden helaas. Respect voor onze gids die het goed uitlegt en ook meteen meedenkt met een oplossing waar we niets aan hebben.
Opmerking van de dag.
Susan
zag een Prummela bij het kasteel en zei kijk een Prummula waarop ik
een zei in mijn gebroken Engels.”dear we are Here mot for the flowers
but for the castle…”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten