Vandaag 2 grote uitdagingen.. de eerste was, een route van 21.7 km, de tweede was een route lopen op de Komoot.. dat heb ik nog nooit zo gedaan, ik loop altijd met het boekje en dan een aangegeven route van een lange afstandswandeling en dan ook nog een route in de komoot app. dus verdwalen is bijna niet mogelijk.. maar geloof me, dat lukt me prima.. ik kom soms op plekken waar niemand komt en nog sterker ik weet ook zeker dat ze niet in de route thuis horen.. omdat er op een gegeven moment bij een kruising geen pijltjes meer staan. dan pas kijk ik op de komoot en dan zie ik het al.. juist heb waar ik rechts moet, wat zowel in het boekje stond, als de pijlen gewoon als linksaf gezien in plaats rechts af.. soms zijn mijn hersenen creatief met links en rechts en nog met veel meer dingen. maar dat hoort niet in dit blogje thuis.
Maar goed om half 9 op, was gedraaid wat belangrijke telefoontjes gepleegd en daarna aan de wandel.. Rond half 11 begon ik aan de wandeling, het was even heel gek want hij wees me vanuit mijn huis naar de route maar ik moest met een hele gekke kronkel lopen, terwijl achteraf ik gewoon meteen links had kunnen afslaan vanuit mijn huis en dan weer links en ik zat dan op de route maar goed. daar doen we niet moeilijk over. we gaan van start en het liep meteen al lekker.. ik begreep de komoot en ik begreep ook als ik verkeerd liep.
Het Eerste stuk loop ik bijna elke zondag als ik naar een vriendin ga om een kop thee te halen. dus dat is een bekende route. maar het vreemd is wel, dat als je met zon app loopt je ineens niet meer weet wat wat is.. omdat je nu ineens bewust bent van wat je moet zien. en normaal zie je dat maar ach dan loop je onbewust er langs
Maar goed het ging dus erg goed en lekker en voor ik het wist was ik bij het meer waar ik een gedeelte van het meer mocht lopen, na een mooi stukje meer kwam ik bij voor mij een bekend terrein namelijk het pad naar de golfbaan en dat heb ik vaak gelopen,.. er stond inderdaad van die grote koeien. dus tja 10 meter afstand maar dat ging lastig als je over het pad loopt, dus dan er toch maar langs, gelukkig stond een mevrouw met haar kindje valk bij de koe, dus ik dacht vrouwen en kinderen eerst is het motto.. dus ik ga wel achter ze langs, dan staan ze tussen mij en de koe, voor het geval die grote koe wat wil.. niet zo hoffelijk maar ja soms moet je toch even aan jezelf denken. Ach de boom met het kruis in de noest van de stam heb ik helaas niet gezien, denk dat hij of gekapt is of ik heb hem niet herkend wat natuurlijk ook kan.
Al verder lopend, en vooral ook heel nieuwsgierig hoe ik bij de molenviergang zou komen , maar goed het liep lekker, over wel veel asfalt maar toen kwam het.. een stukje wat ik niet kende, en eigenlijk het hele stuk dat ik ging lopen tot aan Aarlanderveen de bushalte was totaal voor mij onbekend.. Ik ging eerst langs en kanaal over een prachtig graspad en hoe meer bagger hoe leuker ik het vind.. daarna mocht ik langs een kade lopen met gras en juist ja bagger. Wel viel me op dat de hekken heel hoog waren. dat ik blij was dat ik lange benen heb..
Aan het einde van de graswal ging het pad over in een een stuk afvalt maar om eerlijk te zijn het was mooi, een mooi gebied, wel begreep ik een stukje niet van de route je moest ergens heen lopen en dan weer terug om een soort van waterkering te zien dat heb ik maar aan me voorbij laten gaan. Wel ben ik even de kerk in gegaan en heb daar even een kaarsje gebrand voor een collega van mij die het moeilijk heeft. die zoveel ballen in de lucht heeft te houden dat hij even wel wat extra kracht kan krijgen.. Natuurlijk ook een kaarsje gebrand voor alle mensen die me dierbaar zijn.
Toch zag ik onderweg een aantal Wilgenbomen die in de gaten die in ze ontstaan vol zaten met knuffels.. ik had gehoopt dat dat inmiddels uit de tijd was en dat we daar mee waren gestopt net als met die kabouters. vreselijk.
Terwijl ik langzaam richting de molenviergang ging hoorde ik achter me |Wat doet u hier.. bleek het een leerling te zijn die op de fiets mij achterop kwam, al pratend gingen we samen een stukje op hij op de fiets en ik lopend. .geweldig erg leuk, bij mijn afslag naar de molengang ging hij rechtdoor naar Alphen, de Molenviergang werd bereikt en ik werd welkom gegeten door een aantal ganzen die luidruchtig hun ongenoegen lieten blijken. en dat mag.. dat is geen probleem. maar ben er wel langs gegaan.
In mijn verbeelding was de molenviergang heel lang maar om eerlijk te zijn het viel me mee. ook had ik het idee dat ik ooit niet verder kon lopen omdat er ineens een stuk weiland was waar ik doorheen moest met koeien een stieren, maar dat stuk heb ik nu totaal gemist dus ergens heeft er iets anders in mijn hoofd gezeten dan wat het echt was.
Aan het einde van de molenviergang moest ik, dat stukje van het Pelgrimspad verlaten , dat heb ik dus nu even ingehaald, ik had dat de vorige keer niet gedaan omdat ik het niet interessant vond en al had gelopen.. maar nu dus wel gelopen. Terwijl ik terug liep naar Alphen kwam ik een paar wandelaars tegen met het boekje van de Limes en dus even een praatje met ze gemaakt omdat dat ook een hele mooie route is.
Daarna verder gelopen en me verbaasd over wat de vissers tegenwoordig allemaal meenemen om te vissen.. ik ging vroeger vissen met een bamboe hengeltje en dan met wormen die ik uit de tuin had gehaald.. omdat goedkoper was... en het werkte net zo goed.. wilde ik vissen dan pakte ik dat hengeltje nam soms wat brood mee als ik geen wormen op voorraad had en sprong op mijn fiets en klaar gaan met die banaan binnen 10 minuten zat ik aan het water en ging vissen..maar nu, mijn hemel het is geen kom we gaan even vissen meer maar eerder KOM LATEN we de auto vast inpakken dan kunnen morgen gaan vissen.... en dan wat er allemaal mee moet aan spullen en dat voor 3 uurtjes aan de waterkant met bier etc.. wat ben ik blij dat ik een andere jeugd heb gehad.
Het laatste stuk van de route in Alphen vond ik wat chaotisch en soms totaal stom. over het parkeerterrein bij ARC moest je zigzaggend lopen om de route te kunnen volgend dus daarin dacht ik... het kan wel zijn maar ik doe het niet.. ik loop gewoon meteen naar het punt waar ik moet zijn.. daarna ging het weer goed en rond half 4 kon ik de sleutel in mijn slot steken en was ik thuis. Wat was dit een prachtige wandeling die me op plekken heeft gebracht die ik niet kende van de woonplaats waar ik woon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten