Londen dag 2

  Nou Brexit heeft het voor elkaar… ik kan geen Nederlandse opnames bekijken op mijn tablet.. mag niet buiten Europa getoond worden of zoiets...

Maar goed bij binnenkomst stond er een waterkoker, ik helemaal blij… maar de water koker is zo groot dat ik dus hem niet  kan vullen in de wasbak.. gevolg… juist dan maar met de douche kop dat werkt ook. 

De avond was rustig , was vroeg op mijn kamer maar de lucht een combinatie tussen lysol en chloor niet te doen maar misschien haalt het wel alles weg aan bacteriën etc. 

Mijn been heeft het goed gedaan ondanks de korte hamstrings.. 

Morgen vroeg op ga een Freetour doen iets met mystiek en draken.  In de middag naar buckingham palace ook zin in, al kan het ook zijn dat ik de freetour oversla omdat ik zoveel wil doen en zien dat ik het idee heb dat ik tijd tekort kom. Zeker nu er overal nieuwe banksys op duiken. Ga ze niet allemaal zoeken maar toch het is wel aanlokkelijk.

De nacht ging goed, wel jammer dat ik met mijn snoertje van de I pad de waterkoker omgooide met als gevolg dat ik behoorlijk moest gaan deppen in de nacht. Was vroeg wakker half 7 maar realiseerde me in Nederland is het een uurtje later dus half 8 is een mooie tijd om op te staan. 

De kamer is klein maar prima, de douche echter is erg klein.. incluis een super groot rek in de douche zelf waar 2 flesjes op staan voor om je te douchen.. denk dat dit nog een uitdaging gaat worden. 

Het begon wat regenachtig deze ochtend maar gelukkig trok het bij. De eerste work out zit erop namelijk 78 trappen lopen bij de metro het blijft fascinerend   De metro in Londen hoe ver je onder de grond verdwijnt maat ook hoe goed het werk, 

Daarna door naar het afgesproken punt voor de tour mystiek en draken.

We waren met 3 personen vader en zoon uit Portugal. En vader had net zo goed de tour zelf kunnen doen.., mijn hemel wat praatte die man veel. De gids zei op een gegeven moment of hij zijn mond wilde houden omdat hij graag zijn verhaal wilde afmaken.

Het mooie aan deze tour is wel de uitleg die we kregen.

Er was een afbeelding van een man, de naam weet ik niet meer die een os neersteekt. Je ziet hem op de os zitten en hij steekt hem, je ziet er ook dieren, slang een schorpioen die hem in de ballen van de os bijt, een vogel etc maar ook de dierenriem met de uitleg het gaat altijd rond. Je zag een man en vrouw donker en licht maar ook de zon en de maan. Deze tekens komen veel voor in veel afbeeldingen.

Daarnaast een prachtig verhaal over het teken van Engeland de leeuw en de eenhoorn de leeuw staat voor het licht en het mannelijke, de eenhoorn heeft een kroon om zijn nek en zit aan een ketting vast wat staat voor de  het donker en het vrouwelijke, en zo waren er veel uitleg over de mystieke betekenis . Ook een prachtige oude opgegraven tempel gevonden. Maar ook de steen van Londen. De uitleg over dat er nog steeds een rivier loopt onder Londen prachtig. Mooi stukje Londen vol geheimen en prachtige dingen.

Het vervelende was toen we aan het einde waren dat die vader die kennelijk veel kennis wil spuien.. zal wel docent zijn. Ik heb medelijden met zijn zoon. Dat hij aan het einde bleef praten. Na 5 minuten brak de irritatie door bij mij, heb me 2 uur ingehouden en keurig mee geknikt etc maar was er klaar mee.. dus ik heb keurig gezegd dat het me  speeet maar dat ik nu echt weg moest. Het liefst had ik gezegd dat hij zijn kop moest houden .. maar ja je bent in Londen dus ben je beleefd .

Nog even een tuin in geweest met kunst. Prachtige dingen .

Daarna naar Buckingham palace. Nadat ik had gezien waar ik moest zijn een kop thee gaan drinken in de Westminster Chapel. Om alvast iets van de blog te schrijven maar ook alvast de foto’s uit te zoeken.  

Buckingham palace was gaaf zo bijzonder om daar te lopen al weet je dat je de helft niet ziet wat er is, maar wat een pracht en praal en wat hebben rijke mensen geen smaak en ongemakkelijke stoelen en banken waar ze op zitten.. Rijk en koninklijk zijn is geen leuke hobby. Maar wat een prachtige kunst aan de muur.. echt genieten. De audiotour was werkelijk geweldig mooi om te volgen. Ik was onder de indruk. Daarna met de bus terug en kon ik onderweg ergens naar binnen kijken en dat zag er zo gaaf uit dat ik uit de bus ben gestapt. Bleek een kunstenaars bolwerk te zijn m met een klein museum erbij. Prachtig.

Daarna dwalen door Soho en eten bij Govinda het restaurant van de hare chrishna heerlijk eten .

Nog een bakje thee op een terras en dan naar Mj de musical . 

bijzondere week met oud leerlingen

 

 Deze week is toch wel heel bijzonder, afgelopen weekeind was ik uitgenodigd bij oud leerling Sven en zijn vriendin Denise om hun prachtige baby te komen bewonderen. Zo een eer vind ik dit altijd dat ik dan mag komen. Gelukkig hoefde ik het kindje niet vast te houden, dat is niet zo mijn ding, ik ben als de dood dat ik of te hard knijp of dat ik het laat vallen, dus laat mij maar veilig op afstand in de wieg of waar het kindje ook ligt kijken en zeggen dat het een prachtige baby is.. dat is even genoeg.

 Daarna kwam de woensdag Lulu kwam eten...

Het was veel te lang geleden dat Lulu is wezen eten, we eten meestal 2x per jaar maar door zijn werk en zijn vele reizen naar Dubai en Koerdistan is het wat langer geleden. Dus toen ik terug was uit Londen heb ik meteen contact met hem gezocht en gezegd dat hij moest komen eten omdat we samen moesten bijpraten over het leven.

Dat hebben we dus afgelopen woensdagavond gedaan, ik had als voorafje Asperge soep, met als hoofdengerecht een wereld gerecht Durum met een salade met allerlei rauwkost met feta en olijven.

Als toetje een gemakkelijk ijsje uit de diepvries. Aangezien Lulu veel te vertellen had hadden we vroeg afgesproken omdat hij om 20.00 weer naar zijn werk moest. 

De maaltijd bestond uit asperge soep, durum met een frisse Hollandse/ Griekse salade en als toetje een ijsje met aardbeien.

We hebben heerlijk zitten praten over zijn vakantie in Koerdistan, maar ook over  zijn toekomstbeeld, het is prachtig om te zien hoe hij en zijn broer samen ontwikkelen  en iets moois van het leven maken waar ze van genieten.

Wat is het toch leuk om zo nog steeds in contact te staan met oud leerlingen.

en dat na een week weer voor de klas te hebben gestaan

 

Nou na een week werken, 2x  de kb training te hebben gedaan, gisteren een min of meer rustdag te hebben genomen, maar wel even bij Sven en Denise, twee oud leerlingen die ik les heb gegeven. Sven is inmiddels een vriend van mij, langs geweest want tenslotte is hun dochter geboren. Een prachtig meisje. Ik mocht haar vasthouden maar daar heb ik voor bedankt, ik ben daar niet echt handig in en ben als de dood dat ik schrik en dan de baby of de lucht in gooi of dat ik het laat vallen.. is niet zo mijn ding om eerlijk te zijn.

Het was in ieder geval erg gezellig daar en heb er heerlijk zitten praten, de beschuit met muisjes gingen er ook goed in.

De hele week is nu al gelukt om niet meer in de nacht te eten, 1 van  mijn zondes, ik ging dan eten  in de nacht als ik er even uit moest om wat voor reden dan ook, of omdat ik er uit ging en dacht KAAS!!! er moet nu echt wat aan het gewicht gedaan worden, dus we gaan weer langzaam terug naar sober eten. de eerste twee weken is het wel letten op het eten maar vooral om af te leren om na 10.00 nog te eten, en wie weet kom ik zover dat ik niet meer na 20.00 eet.. maar dat zien we wel

Dus toen de wekker ging om 7.45 dacht ik ... dat is niet goed.. ik wil de date met mijn bed nog even in stand houden.

Maar goed ik vond dat ik moest gaan sporten, mede omdat ik anders te lui ga worden en tenslotte verbrand ik bij deze sport zoveel  calloriën dat het wel lekker is.

De warming up bestond uit een spel

we stonden in een kring met een grote gele bal

eentje stond in het midden

die gooide de bal naar iemand,  de gene in het midden maakt een burpee en dan moest degene die de bal had gevangen in de kring staan en zo rond.

Daarna deden we een spel met een schijf, de schijf ga je door terwijl iedereen in een plank stond, je rende een rondje en dan weer in de plank en ging de volgende.

Als laatste warming up in twee tallen, ( ik mocht weer met René)

de ene in squat hold de ander in lunges naar de overkant

daarna de ander

de volgende was met jump squat sprongen naar de overkant.

daarna in de rups

en als laatste op handen en voeten  maar met je buik naar boven met een yoga blok op je buik. dat was ook best nog wel even een dingetje

daarna begon de hel..

opdracht 1:

2-4-6-8-10-8-6-4-2

ziet er heel lief uit maar het is een hel

de oefeningen waren

deadlift

snatch links

snatch rechts

 sit up

 opdracht 2

 duo wod ( dus ik heb hem met Rene gedaan)

4 rondes

p1

30 wallballs

20 box jumps

10 push ups

de andere mocht kiezen

of plank, of v sit of wall sit

opdracht 3:

3 x 5 minuten deze oefeningen doen met 1 minuut pauze tussendoor

EMOM

run 2x heen en weer door de zaal

10 sit ups

20 squats

30 kb press ( l+ r is 1)

40 cleans ( links en rechts is 1)

50 mountain claimbers ( links en rechts is 1)

het was de hel.. want je wilt toch graag alles gedaan hebben in die 5 minuten maar het was niet haal baar, of slecht haalbaar.

Daarna de heerlijke buikspieren, 50 seconden werken 10 seconden om te wisselen

1 crunches

2 leg raisrers

3 de buik crosse

4 side plank links

5 side plank rechts

6 de bridge

daarna mochten we eindelijk rekken en strekken.. en aan de thee

STREET

 

Het had wat voeten in de aarde, we wilden naar Alkmaar om de miniaturen route te gaan lopen. Maar helaas was die er niet meer. Dus ander plan Amsterdam het streetart museum werd de volgende optie. Tot dusver strak plan en we gingen ervoor. Regenachtige dag was prima. want we zijn toch veel binnen tenslotte. .

Er was wat verwarring over wel of niet de trein naar Amsterdam zou gaan, maar gelukkig ging de trein die ik moest hebben wel. Er stapten een paar dames in de trein naar Amsterdam met de vraag of de trein naar station Slotervaart zou gaan heb geen idee dus heb ik maar nee gezegd leek me wel zo aardig . De trein was al behoorlijk vol dus ze konden er niet echt bij. 

Marlous stond al te wachten onderaan de trap in Amsterdam, natuurlijk liep ik weer de verkeerde trap af, maar ja ik dacht God straft duidelijk meteen.. ik  heb 4 vrouwen in de verkeerde trein laten stappen en tja ik loop de verkeerde trap af.

Het elkaar weer zien na zon 6 weken is toch weer als vanouds, vertrouwd en meteen weer in de sfeer van onze vriendschap;

We hebben samen het pondje genomen,, achteraf juist de verkeerde, we hadden het er nog even over om op de schommel te gaan die bovenop het dak staat maar daar kwam niets van.

We zijn met een heerlijke wandeling en onderwijl veel bijpraten naar het museum Straat gegaan, en het is, bleek nu, nu ik van een andere kant aan kwam lopen ineens een soort RAW Gelande te zijn als in Berlijn, dus ik was helemaal weer terug in mijn wereld, Wat een prachtige sfeer hangt er, al moet ik wel  bekennen het is vrij open met als gevolg dat je dus meer in de openheid bent en dat je dus minder het besloten hebt van het RAW Gelande,  maar de sfeer is er goed, het eten is ook veel duurder dan in het RAW gelande maar ach,,  een kniesoor die daar op let.

We hebben eerst lekker rondgelopen en daarna ergens gaan zitten eten bij plek, een heerlijke tomaten salade met wat groene dingen erop, die zo licht waren dat bij de eerste windvlaag ze wegwaaiden.. maar dat was ook prima...  

Daarna zijn we het streetart museum ingegaan en er was redelijk wat nieuw werk te zien in de hal, maar ook veel dingen die er al langer hingen.

Wat ik wel bijzonder vind, dat ik dit niet echt streetart vind omdat het gewoon hangt in lijsten. het is meer een soort murial op doeken geheel,, afgezien van de kleine grapjes van Franky die er ook te zien waren.

Na dit museum zijn we nog een ander museum ingelopen waar veel moderne kunst stond, erg leuk en boeiend. de hal zelf was helaas niet echt interessant al denk ik dat daar heel veel kleine galerieën zitten die helaas allemaal dicht waren.

Nadat we nog op een terras heerlijk wat hebben gedronken met een kaasplankje zijn we met het pondje dat vlak bij het museum ligt naar de overkant gegaan en konden we zo de treinen pakken terug naar huis

Wat was dit weer een heerlijke dag en dan bedenk ik mezelf ik zou dat vaker moeten doen naar Amsterdam en daar leuke dingen gaan bekijken..

 

the Union (film)

 

ach als je niets te doen hebt, pak je een film op Netflix en al is deze film geen hoogvlieger ik heb er wel vreselijk van genoten. .wat een prachtige film deze.. Het is een eenvoudige film maar het verhaal is flinterdun ,maar er zit actie in, er zit humor in en ach het is precies een film voor een zondagmiddag zonder gedoe.. gewoon willen genieten van een film en dat is wat het is is. heerlijk

recensie van de film:

Regie: Julian Farino | Scenario: David Guggenheim, Joe Barton | Cast: Mark Wahlberg (Mike), Halle Berry (Roxanne), J.K. Simmons (Tom), Mike Colter (Nick), Alice Lee (Athena), e.a. | Speelduur: 109 minuten | Jaar: 2024

Mike is een bouwvakker die tevreden is met zijn simpele leven in New Jersey, maar dan duikt ineens zijn ex-vriendin op, na vele jaren afwezigheid. Ze ontvoert hem, en neemt hem mee naar Londen, waar ze wil dat hij een lid wordt van haar spionageteam. Enkele leden zijn verloren gegaan, en ze kan alle hulp gebruiken bij de huidige missie.

Ondanks dat de losse scènes zelf een eigen invulling hebben en best onderhoudend kunnen zijn, kan het plotverloop van The Union van begin tot einde voorspeld worden door iedereen die een handjevol van dit soort actiefilms met een vleugje komedie heeft gezien. Maar het doel van Netflix is duidelijk: ze willen een franchise starten om de komende jaren inhoud te kunnen bieden met een titel die abonnees bekend in de oren klinkt.

Want 'The Union' ('de vakbond') is weer zo'n speciale organisatie. Prime Video heeft Citadel om uit te melken, de wereld van John Wick is onlangs uitgebreid met The Continental, en Netflix zelf gooide hogen ogen bij hun publiek met hun The Night Agent; er is een publiek voor spionage-intrige waar af en toe ook wat grappen in zitten. Vraag alleen niet om een duidelijk omschrijving van wat 'The Union' precies doet of is, ze doen het zelf af als een soort arbeidsklasse van geheim agenten. Maar verwacht geen Cao-onderhandelingen.

Halle Berry heeft sympathieke gelaatstrekken, tegen wil en dank oogt ze als een lief mens. Uit vele projecten van de afgelopen jaren blijkt dat ze zelf liever wordt gezien als pittige tante. Tot nu toe heeft ze dat nergens in zo'n grote mate mogen doen als in The Union, en ze mag zichzelf op de borst kloppen omdat ze volledig geloofwaardig is als teamleider en vechtersbaas (ondanks dat ze zichtbaar niet haar eigen stunts uitvoert, maar dat doen de meeste acteurs niet).

Mark Wahlberg schittert wat minder. Sowieso lijkt het publiek niet geïnteresseerd te zijn in hem als actieheld, het ging bijvoorbeeld hard achteruit met de Transformers-franchise toen ze hem kozen als hoofdpersoon. Maar ook komisch komt hij beter uit de verf als slechterik of op z'n minst als de knorrige helft van een duo. Hier valt er weinig om hem te lachen als onschuldige rakker.

Behalve dat het voorspelbaar is, mag het hele verhaal ook met een korreltje zout worden genomen. Met name de montagesequentie waarin Mike van volstrekt onbekwaam naar opgeleide geheim agent gaat. Al lange tijd worden zulke momenten op de hak genomen, maar The Union doet het gewoon op de ouderwetse manier. Vooral de 'vertrouwensoefening' is te belachelijk voor woorden.

In lijn met meerdere recente Netflixfilms oogt The Union ietwat goedkoop. Natuurlijk was er een budget waar men in Nederland meerdere films van zou kunnen maken, maar voor een Hollywoodproductie oogt het minder flitsend. De actie is goed te volgen, maar is behoorlijk standaard in beeld gebracht. Er zitten ook geen momenten in, die doen schuiven naar het puntje van de stoel.

The Union kabbelt van begin tot einde prima voort. Het enerveert niet, het verveelt niet. J.K. Simmons is nooit verkeerd (alhoewel hier ook weer niet uitmuntend) in een bijrol, Halle Berry verdient haar sporen als actieheld (ondanks het jaren negentig videogamepersonage-kapsel). Heel wat vakjes op de luchtige spionagefilm-bingokaart kunnen worden afgestreept.

Wie er met lage verwachtingen instapt, zal teleurstelling voorkomen. Weet wel dat er tien minuten van de speelduur kan worden afgetrokken, want Netflix telt dat laatste beetje waarin ze alle nasynchronisaties vermelden ook mee als officiële aftiteling. En dan zit die op bijna tien minuten. Alleen de eerste minuut daarvan toont foto's van een echte jonge Halle Berry met een jonge Mark Wahlberg, die elkaar kennelijk ooit eerder hebben ontmoet.

Kb donderdag

 

Donderdag avond was Frank op vakantie, dus gaf Marco de les, zoals heel vaak is het een heftige les, hij begon ooit met leuke spelletjes etc maar nu is het echt afzien en beult hij ons af..

Up sound of silance 90 silance jump squat

Dan amrap

10 rows

8 push op

6 swing

4 clan

2 push pres rondje  rennen

Tabata 50 minuten werken

2 oefeningen 3 rondes

Ronde 1

Single arm left swing

Sit up

2 

Lunges 

Snatch meteen omhoog

3

de derde ben ik dus heel braaf vergeten

als toetje kregen we de Sally maxi versie 

met de squat..

dat was oprecht de hel

daarna gingen we rekken en strekken en aan de thee

...londen dag van vertrek naar....

Nou als het goed is is alles nu goed.. kan ik genieten in Londen.. maar aangezien de voorbereidingen wat chaotisch waren hou ik mijn hart vast of het wel goed zal gaan om  eerlijk te zijn.. want je weet het nooit.. hoe het gaat. .hoe een koe een haas vangt of hoe ik door Londen ga dwalen.. maar als het goed is is alles klaar.

Alles ingepakt een keurige 8 kilo mee, en dat is vooral de extra dingen die mee gaan zoals een stekkerdoos, de stekkers voor Londen. de sultanas etc dit keer geen dompelaar en beker mee voor de thee, maar wel mijn teenslippers soms is het handig om die mee te nemen en te dragen in de ochtend. Hoe het ontbijt geregeld is in het hotel geen idee, geloof dat je kan ontbijten bij een hotel naast het hotel, maar volgens mij zit dat er niet bij in. Dus ik denk dat ik elke avond als ik naar mijn kamer ga of even langs de bakker ga of dat ik in een supermarkt wat haal voor het ontbijt dat komt dan wel weer goed. Ben tenslotte gewend in Berlijn, en laatst ook in Barcelona, je kan prima op je kamer voor een eigen ontbijt zorgen en dat scheelt een hoop geld.

 Opstaan voor de wekker en dan ontdekken dat de zon nog niet is ontwaakt om 5.00.. wel heel erg, ben bijna weer in mijn werksfeer, maar gelukkig nog 2 weken te gaan dus dat scheelt een hoop, al weet ik dat deze weken ook voorbij vliegen.. ze zullen sneller gaan dan ik door heb zoals de hele vakantie. dus ik besef me nog het moment ongeveer 4 weken geleden dat ik dacht besef nu. .het is nu dat je 6 weken niets hoeft en wat is dat voorbij gevlogen.

Nou tot zover zo goed 1 bus te vroeg maar dat is prima dus extra vroeg door de douane, ideaal de snelle lijn je spreekt  een tijdlijn af en dan ga je er doorheen. Ik was te vroeg maar dat was prima, het was niet druk. Natuurlijk werd mijn tas eruit gepikt, kiwi en appels dat gaat niet helaas. Dat wist ik maar het ging goed. Ze keek even en klaar. 

Eindelijk een zwarte hervulbare beker kunnen vinden bij de Starbucks dus ik ben helemaal blij. Daarna gutsend van het zweet hete thee gedronken niet handig dat blijkt. 

 Ach het zou toch niet zo zijn het vliegtuig heeft vertraging, niet zo lang gelukkig maar toch .. en wat verwarring weer naar balie b gestuurd maar dat werd dus terug gestuurd bleken er twee vluchten te gaan naar City… en ik had de late dus geen vertraging alleen maar onhandig denk dat dit een bijzonder vakantie gaat worden . 

De vlucht ging goed, ik had plek voor mezelf erg lekker. Bij aankomst ging het snel, ik kon zo doorlopen. Wel nog een toilet in, oesterkaart opladen, trein pakken naar het hotel. Station paddington zo gevonden. Incluis overstappen. Daarna het hotel zoeken iets ingewikkelder omdat ik hem 3 x voorbij ben gelopen. De mensen van het hotel konden mij niet vinden zochten op mijn naam van het paspoort maar ik stond er onder mijn roepnaam dat was snel opgelost. 

Daarna vertelden ze me dat mijn kamer om 13.30 klaar was, koffer daar achter gelaten. En dus de stad in, eerst naar de lakestreeet Arches, altijd een paradijs om te lopen en te kijken,. Weer prachtige dingen gezien maar ook de eerste Banksy. Daarna zat ik in de metro en hoorde ik ineens dat ik eruit moest als ik naar de zoo wilde van Londen.. dat wilde ik niet maar wist dat daar een Banksy was gevonden. Dus ik uit de metro met de bus richting de zoo en na een gigantische stuk lopen heb ik hem gevonden. Prachtig. Daarna ben ik naar een andere bushalte gelopen en deze bus stopte tegenover het Sherlock Homs dus die wilde ik vorig jaar al bezoeken maar er stond een hele lange rij, dus die heb ik toen overgeslagen, maar nu stond er haast niemand. Dus meteen maar het museum in, ach het was aandoenlijk. Prachtig nagemaakt en leuke verhalen. Geen spijt van maar hoef geen tweede keer.

Daarna naar het hotel. Ik heb een piepklein kamertje maar alles past dus dat is prima, klein raampje dat op een soort van portaal met de buren uitkomt. En in de kelder. Helaas stond er geen waterkoker., dus ik de pest in want ik had gelezen dat dat er wel zou zijn. Dus dat heb ik nagevraagd bij de receptie. Want ik had mijn mok en dompelaar dus niet bij mij omdat het er zou zijn. Maar dat gaat geregeld worden gelukkig. 

Kamer ingericht en daarna weer de stad in nu maatbeker Hindi tempel ben erg benieuwd . 

Ook nog  snel een fles water gekocht er wordt nl overal op elk metrostation geschreven heb een fles water bij je wegens de warmte. Heb geen idee waarom maar vind  het maar gedoe die fles meesjouwen.

De zoektocht naar de tempel was het meer dan waard. Wat een prachtige tempel. Ik was er stil van. Bij aankomst moest ik mijn tas wegbrengen aan de overkant. Waar ik erg vriendelijk werd begroet. Tas afgegeven mijn fototoestel ook, en foto’s gemaakt van de prachtige buitenkant van de tempel. Genieten. Daarna naar binnen de schoenen moesten uit, prima, mijn zweetvoeten zijn wat het is. En dwalen door de prachtige tempel. Ook meteen de expositie over het Hindoeïsme gezien en veel gelezen. Prachtig, om 16.00 ging de boven verdieping open en een speciale zaal prachtig om te zien veel beelden van de monniken die de ooit de leiding hebben gehad. 

Prachtig wat maakt dit indruk.

Nadat ik wat dingen had gekocht, geef toe nutteloos maar erg mooi. Verliet ik de tempel. Tot mijn stomme verbazing was er een dame die mij zag en meteen letterlijk voor me viel., ik keek alleen maar met mijn gewone blik. En tot mijn stomme verbazing zei ze ook nog thank you.. geen idee waarom. Zal haar dag wel gemaakt hebben. 

Daarna naar paddington station waar ik even wat inkopen heb gedaan voor het ontbijt.. een beetje vette gebakken lucht. Maar vreselijk lekker.

Daarna wel een ijsje gekocht maar de trap die er is is erg op de wind en dat zit niet lekker. 

Heerlijk bij de Indiër gegeten daarin blinkt Londen toch wel uit de geweldige eettentjes die ze  hebben, 

Stap gezond... nou niet dus

 

Toen ik terug kwam uit Berlijn had ik een behoorlijke ontsteking aan mijn been, dit kwam doordat mijn schoenen die ik droeg, hoog waren, en juist nog niet goed genoeg ingelopen, door het schuren ging het dus mis met mijn linkerbeen.

De wond is behandeld met soda badjes en met een antibiotica zalf. en dat genas prima.. toch bedacht ik me, dat ik misschien beter in Londen niet met hoge schoenen kon gaan lopen, mede omdat ik bedacht dat de wond aan mijn been dan wel weer genezen was, keurig dicht was... maar het is natuurlijk nog teer vel.

Dus ik besloot een paar lage wandelschoenen te kopen bij de winkel Op Stap in Utrecht, online, het waren orthopedische schoenen, dat vond ik niet erg, waren misschien ook wel goed.

Mijn maat wist ik, de kleur ook dus dat was niet zo moeilijk om eerlijk te zijn.

Echter toen ik ze besteld stond op de site prima retourneer regeling en ook dat de schoenen binnen een week werden geregeld, dus dat was prima voor mij want ik had twee weken de tijd om ze te ontvangen en nog even  proef mee te kunnen lopen.

Echter het viel me op dat het langer duurde, en plotseling kreeg ik het bericht dat de schoenen dus onderweg waren. bleek dat deze zaak het dus via China invoerde. dus dat duurt lang.

Meteen toen ik dat doorhad heb ik gereageerd en gemeld dat ik de schoenen niet wil en dat ik de bestelling annuleer, dat kon niet maar hun retourbeleid was erg goed, ik kon ze terugsturen.

Dus toen de schoenen kwamen, ik had inmiddels al andere lage wandelschoenen gekocht,  voor  mijn vakantie in Londen, ben ik zodra ik thuis was de schoenen gaan ophalen bij de buren om ze terug te sturen. 

Op de site zag ik dat ik dus dat via een berichtje moest doen en dat ik dan zou horen hoe dat zou gaan. dus ik probeer het maar het ging dus niet ik werd bestookt met mailtjes met dat als ik de reden op gaf waarom ik ze wilde ruilen dan zouden ze het regelen, maar hoe dan ook, geen ene keer kreeg ik het bericht dat ik ze kon terugsturen.

Ze waren telefonisch niet bereikbaar, tevens waren ze ook niet gevestigd op het adres in Utrecht, kennelijk gewoon een post adres.. kortom ik was behoorlijk genaaid en behoorlijk pist..

Daarnaast bleek bij naspeuring op het internet met Google search dat het gewoon goedkope schoenen waren uit China.. ze kosten daar online 27 euro.. en dat is een heel verschil met het bedrag wat ik in goed vertrouwen heb betaald.

Wel kreeg ik de mededeling dat ze me graag een andere maat willen terugsturen en dat ik dan 30 % van het aankoop bedrag terug krijg,  omdat het retour zenden duurder is dan dat ze me nieuwe sturen. kortom het is een waardeloos iets.  Stap gezond..... dus niet gezond voor je portemonnee

Kortom ik ben behoorlijk in de mail geklommen, heb inmiddels aangifte gedaan bij zowel de politie als bij de ACM consuwijzer zodat zij ook in de actie kunnen gaan. maar ik ben bang dat ik mijn geld kwijt ben en dat ik met flut schoenen blijf zitten. dus binnenkort maar in een kleding bak doen zodat iemand anders er blij mee kan zijn.  

Stug volhouden en vooral zeggen dat je de consuwijzer,. tevens dat je rechtsbijstand hebt gezocht etc, helpt, ze proberen steeds weer om niet terug te hoeven storten. maar uiteindelijk na heel lang te mailen en vooral ze om de oren te slaan met hun algemene voorwaarden die op hun site staan is het uiteindelijk gelukt, kreeg ik het geld terug van wat ik betaald had.

Men probeerde nog met een vaag adres in China je schoenen te laten retourneren, met de opmerking dat als het niet aankomt is dat niet hun probleem, het adres is ook onvolledig en je kan er niets naar toe sturen dat was voor mij al vrij duidelijk.

Maar het is gelukt ik heb mijn geld terug en een paar zwarte "orthopedische"schoenen maat 44.. die waarschijnlijk binnenkort bij de kringloop te vinden zijn...

het Wapen van Reeuwijk....

 

Net voor ik weer ga beginnen was het tijd om nog even snel met Elias af spreken om samen te lunchen en bij te praten over het leven, de vakantie en vooral ook om de vriendschap te vieren die we samen hebben

Dus ik mocht het dit keer organiseren en ik had besloten, omdat de vorige keer we daar niet terecht konden, om naar het wapen van Reeuwijk te gaan. We zijn nu ongeveer 4 jaar om de zoveel tijd met elkaar ergens aan het eten en de mogelijkheden van onbekende restaurants raken een beetje uitgeput. dus we moeten onze zoekveld wat verleggen. dus nadat we zowel Alphen als Bodegraven en Oudewater hebben onderzocht is kennelijk nu Reeuwijk aan de beurt..

Na mijn intensieve sportochtend was ik nog snel even thuis wat dingen gaan doen zodat ik als ik terug kwam niet zoveel hoefde te doen aan het eten, dat is ook wel even lekker soms als je daar de tijd voor hebt alvast het voorwerk te gaan doen.

De weg naar Reeuwijk vind ik vaak minder leuk mede door de vele rotondes maar ook de vele obstakels die er zijn onderweg en dat je er maar 30 mag rijden maar goed, alles voor een goede zaak

Ik was keurig op tijd en het was er vreselijk druk, er werden ook bootjes verhuurd namelijk, en dat kost tijd natuurlijk  maar ook parkeerplaatsen

Gelukkig kon ik mijn auto vrij gemakkelijk parkeren met mijn gebruikelijke onhandigheid moest ik toch wel een aantal keer steken.

Elias was er ook mooi op tijd en we besloten om lekker binnen te gaan lunchen,mede omdat het ons opviel dat er heel veel wind was. 

Helaas waren de obers vooral gericht op buiten en duurde het even voordat we een tafel konden kiezen binnen, daarna verliep de bediening top en goed.

Elias naam een gebakken ei met ham en kaas ik koos voor de royale caesar salade met vegetarische kipstukjes. heerlijk.

We hebben zoals altijd veel te praten, zowel over ons prive leven als over de vakantie etc, en we genieten elke keer weer als we bij elkaar zijn als vrienden.

Dit blijft een bijzondere vriendschap en vooral ook erg leuk zo eens in de 1 a 2 maanden samen te lunchen en bij te praten.

ja zondag dus...

 

De wekker gaat ,dat geluid ga ik nog veel horen de komende weken..  elke zondag en elke werkdag zal dit gaan gebeuren tot aan de herfst vakantie.. 9 weken had ik al gezien. dus ik zal er wel aan wennen, al denk ik dat soms zondag de wekker niet gaat.. dan mag ik van mezelf uitslapen.

Maar goed afgelopen zondag dus niet, vond dat ik naast dat ik weer eens aan mijn gewicht moet werken, in de vorm van afvallen, weer meer op mijn eten moet gaan letten, terug naar de basis maar ook meer moet gaan sporten zodat ik  daardoor ook wat meer gespierd blijf.. dus het is de komende maanden afzien en hopen dat het gaat werken.. .. we zullen zien. 

Dus daarom deze zondag maar weer naar de cross xxl onder leiding van Marco die ook niet echt fit zal zijn na zijn vakantiespel week.. als begeleider, leider, organisator. 

De warming up bestond uit:

In twee tallen, ik ging met Jeroen dit keer, het was eerst hoofd schouders, knie rug teen bal

er lag een grote bal in het midden en als Marco bal zei moest je de bal pakken diegene die te laat was moest  5 squats maken.\

Daarna kregen we de up 2, namelijk je ging met een bal lungend naar de overkant, deed 5 wallballs en dan terug terwijl je maatje in de squat hold stond. dan draaide je om

dit deden we met verschillende opdrachten, kikkersprongen, duckwalk, en de laatste ja steeds lang maken de bal tussen je armen en dan terug en dan ging je maatje weer verder totdat je bij het einde bent.

Daarna brak de hel los.. ik kan nu al zeggen dat ik nog nooit zo bezweet geweest ben. wat een ellende.

maar het is wel goed, het doel is tenslotte om goed veel te verbranden en je conditie goed te maken.

opdracht 1 was in je eentje 

2 kb swing, 20 push-ups., daarna 4 kb swing en 18 push-ups en zo door totdat je dus nog maar 2 push-ups hoefde te doen en 20 kb swing

dit was een heftige omdat je schouders al helemaal waren verzuurd

We kregen een tussendoortje met het liedje power.. dat hield in dat je in squat hold stond en als er power werd gezongen in het liedje moest je een jump squat maken. .geloof me het is niet prettig dit soort tussendoortjes

 daarna kwam de tweede opdracht

ceck in 100x touwtje springen

100 x barpress

check out 100 x touwtje springen

maar als je bij de bar press je bar onder je schouders deed, moest je de 1ste keer 1 burpee doen en dan bij de 2de keer 2 burpees en zo door..  ( 3e keer stoppen 4 burpees, bij  4e keer 8 burpees en bij de 5de keer en meer waren het 16 burpees)

Dat ging bij mij goed maar mijn shouders totaal verzuurd je merkte zelfs dat toen ik 2 burpees moest maken dat bijna niet ging wegens de verzuurde schouders

opdracht 3

voor tijd

90 jumping jacks

60 squats

30 barpress

daarna

60 jumping jacks

30 squats

20 barpress

en als laatste 

30 jumping jacks

15 squats

10 barpress

 de pijp was leeg toen

,maar toen gingen we in 2 tallen dus ik ging met Jeroen we gingen met kaarten sporten

dat hield in als je een harten kaart had dan moest je situps doen, bij klaver hip bridge bij schoppen squats bij ruiten planken bij een joker 10 burpees en die mocht je dan doorgeven daarna aan een andere groep.

het getal was het aantal of het waren de secondes bij planken.

de heren, aas, boer, vrouw waren 10

en natuurlijk kregen Jeroen en ik toen Esther de joker kreeg de burpees ook cadeau. en dus toen wij de joker kregen  hebben we ze ook keurig aan Esther terug gegeven..   zo ook een keer naar Christa.  maar nu vraag ik me wel even af. waarom was ik steeds de sjaak en niet Rene die ook bij mij in het tweetal zat de vorige keer...  moet ik toch eens met Esther over hebben lijkt me

,Daarna sloten we af met het liedje Helden , als je tekst hoorde kon je touwtje springen of gewoon bewegen en als je helden hoorde moest je een squat maken..  

daarna gelukkig rekken en strekken en thee.

 

War Hors (film)

 

Als je bij een film zit en ziet dat hij goed is, dat je vanaf moment 1 helemaal erin zit, dat je de film bekijkt, dat je baalt dat de reclame erin zit.. en als je dan het hele verhaal doorleeft en uiteindelijk met tranen in je ogen het einde beziet.. dan heb je met recht een goede en mooie film gezien. en dat is dan echt een aanrader om naar te kijken.. wat een film was dit. .prachtig..

recensie van de film:

Regie: Steven Spielberg | Cast: Jeremy Irvine (Albert Narracott), Peter Mullan (Ted Narracott), Emily Watson (Rose Narracott), Niels Arestrup (Opa), Benedict Cumberbatch (Jamie Stewart), David Thewlis (Lyons), Tom Hiddleston (Kapitein Nicholls), e.a. | Speelduur: 140 minuten | Jaar: 2011

Steven Spielberg. Zijn naam is een begrip op zich en dus is de nieuwste Spielberg altijd interessant. Nadat hij in 2008 het vierde deel van Indiana Jones als regisseur afleverde ging hij op de digitale tour. Hij maakte het volledig computergeanimeerde The Adventures of Tintin en nu dus War Horse, wat op zich een live-action film is, maar waarbij hij ook veel gebruik maakte van CGI en digitale montage. De film is gebaseerd op het gelijknamige kinderboek uit 1982 en de in 2007 verschenen toneeladaptatie. Van dat kinderboek probeerde Spielberg een familiefilm te maken, het voor hem zo bekende genre, maar helaas zet hij die toon niet helemaal consequent door.

 Wanneer Ted Narracott in een dwaze bui een fortuin uitgeeft aan een jonge hengst creëert hij nietsvermoedend het begin van een opmerkelijke vriendschap tussen zijn zoon Albert en het paard dat hij Joey noemt. Laatstgenoemde blijkt al snel tot buitengewone dingen in staat en wanneer de twee door het uitbreken van de oorlog gescheiden worden, blijkt dat nog lang niet alles te zijn wat Joey in zijn mars heeft. We volgen de Eerste Wereldoorlog vervolgens vanuit Joeys perspectief en zien hoe hij gedurende deze strijd steeds van eigenaar verwisselt en hoe iedereen geïnspireerd raakt door het buitengewone dier.

Aanvankelijk gaat Spielberg op de gelikte, rooskleurige familiefilmtour. De lucht is helder, de personages en het paard altijd prachtig uitgelicht. Cinematograaf Janusz Kaminski, die sinds Schindler's List al Spielbergs films draaide, trakteert ons wederom op een overdaad aan grootse, maar vooral prachtige beelden - tenzij je niet van die geliktheid houdt. Naarmate de film en oorlog vorderen, wordt het uiterlijk wat grimmiger en duisterder.

Inhoudelijk geldt hetzelfde. In het begin kiest Spielberg nog voor de flauwe ‘running gag’ om de familie van Albert als waakhond een gans te geven. Op kleuterniveau is dat misschien grappig, maar als volwassene zit je enigszins verbaasd te kijken. Deze kinderlijke toon zet Spielberg vervolgens niet consequent door. Wanneer de Eerste Wereldoorlog begint, wordt de toon serieuzer. Logischerwijs ontstaat zo een te groot verschil tussen het melodramatische begin van de film en de scènes in de loopgraven. Ergens lijkt hij dat zelf ook beseft te hebben, want na allerlei heftige oorlogsscènes beland je als kijker ineens in één van Spielbergs meest bizarre scènes ooit. In deze passage verlaten een Engelse en Duitse soldaat hun loopgraven in een poging de in het prikkeldraad verstrikt geraakte Joey te bevrijden. Het idee op zich is al vreemd, maar de uitwerking op met name dialoogniveau is volledig misplaatst en belachelijk.

Aan de andere kant moeten we ook eerlijk zijn en de unieke Spielbergscènes in War Horse erkennen. Het basisprobleem blijft echter dat niet een persoon, maar een paard wordt gevolgd. De paardentrainers in combinatie met de CGI leveren op zich indrukwekkend werk, maar je inleven met een paard in een film over de Eerste Wereldoorlog blijft wat vreemd en ongemakkelijk. Spielberg weet dit echter voldoende te compenseren met de prachtige beelden en de grootse, meeslepende soundtrack van John Williams die uitstekend past bij het verhaal en de stijl van de film.

 

zo mooi en ook zo dierbaar

 

Zoals ik al schreef gisteren kreeg ik van vriendin en collega Rebecca een prachtig kunstwerkje voor aan mijn muur met kunt gekocht, gekregen of zelf gemaakt, Toch zal uiteindelijk de kunst die ik zelf heb gemaakt, mijn foto's waarschijnlijk verdwijnen naar een andere muur in de werkkamer.We zullen zien.,

Met dit kunstwerkje ben ik super blij omdat het gaat over mijn stad Berlijn, ik vind het heerlijk om dat te zien mede omdat ik dan zo af en toe in mijn gedachten er naar toe kan dromen, daarom hangt hij ook behoorlijk in het zicht voor mij.. 

Zoals velen weten  ben ik gek op en van en in Berlijn, het is dat ik nog niet de staatsloterij heb gewonnen, tenminste nog niet heb gewonnen om daar een appartement te kunnen kopen om daar later te gaan wonen, al denk ik dat ik toch dan ook wel Nederland ga missen.

Maar nu heb ik een klein stukje bekend Berlijn aan mijn muur in de vorm van een kunstwerk in mijn favoriete kleuren.

Als ik naar dit kunstwerk kijk droom ik meteen weg en ben ik even weer met mezelf aan het stoeien in Berlijn. heerlijk

Superblij met dit prachtig cadeau

het is begonnen...

 

Na een goede nachtrust, na een goede nacht slapen. wel wat vaker op omdat de natuur riep, maar dat is een goed teken probeer weer mijn lichaam weer in een redelijke proportie te krijgen dus dat is een goed teken., telkens als ik dan weer bij het toilet sta denk ik. daar gaat weer een kilo.. is niet zo maar dat stimuleert wel.

om 6.15 was  het echt een feit. de vakantie is voorbij. mijn eten voor de dag weer uit de koelkast mee, tevens ook de tas ingepakt die eerst even ontdaan is van allerlei dingen die ik niet nodig heb. maar die zo in het loop van het jaar er weer insluipen.

Nou zon eerste dag in het onderwijs begint altijd wat rommelig. ik was op tijd op school en heb meteen bij het kunstlokaal de bekers, de eierdozen, de ontkalkte waterkoker en de helemaal schoongemaakte herbruikbare mok voor Nick in het lokaal gezet, daarna ben ik maar eens gaan opruimen van de spullen die ik had gekocht voor school.

Daarna mijn lokaal weer op orde gemaakt, de stoelen weer in de kring en daarna nog wat kleine dingen veranderd.

Terwijl ik bezig was kwam collega en vriendin Rebecca binnen en die had een prachtig schilderijtje voor mij gemaakt van Berlijn. de stad waar ik me altijd thuis voel. zo gaaf. super blij mee, daar komt natuurlijk nog een blogje over.

We zaten gezellig in het kunstlokaal thee te drinken en bij te praten en langzaam druppelden steeds meer mensen binnen bij ons,. het werd een hele gezellige boel. De personeelskamer was erg vol en druk, dus het was heerlijk om met een klein groepje even apart te zitten.

Uiteindelijk moesten we naar de aula waar de opening van het nieuwe schooljaar ging gebeuren, daarna kregen we een training in PBS, Positieve gedrag benoemen, dat duurde vrij lang maar dat was te doen. 

Het waren de hele dag vergaderingen en veel luisteren,ontvangen en ik dacht ik kan me zo voorstellen hoe dit voor leerlingen is als ze zoveel moeten luisteren.. afschuwelijk.

In de pauze zijn we met de sectie cultuur lekker een wandeling gaan maken in het park om daarna nog een korte bijeenkomst te hebben en daarna kregen we 2 uur zelfwerkzaamheid tijd, daarin heb ik de dingen gedaan die ik moest doen, en daarna ben ik naar huis gegaan, er was nog een borrel op school maar daar heb ik altijd zo weinig mee.

de dagen voor vertrek naar....londen

 

Nou het had wat voeten in de aarde voor deze reis, ten eerste terug uit Berlijn had ik een behoorlijk wond aan mijn been, door het schuren van mijn de bovenkant van mijn schoen...  dus dat was keurig gaan ontsteken, dus langs de dokter, zalfje het is wonderlijk proces dat genezen van zon wond...  de verkleuringen die plaats vinden etc, maar dank zij de tip van de buuf om hem 1x per dag in de soda te doen en het zalfje van de dokter en later het zalfje tegen littekens via vriend Ayaz is hij genezen en kan ik weer  netjes onderweg naar Londen.

 Maar zoals zo vaak, heb ik een dag heerlijk gewandeld, maar 28 km maar dat ging goed, de zaterdag erop kreeg ik tijdens het lopen vreselijke pijn in mijn linkerbeen, ik dacht meteen dat is mijn heup, pijn in mijn bil, trok door in tot aan de knie etc. maar ook dat ging heel langzaam over. dus elke dag steeds iets meer lopen, maar ja toch maar even langs de dokter net voor ik naar Londen ga.. het is gelukkig niet mijn heup maar waarschijnlijk door een knie blessure, heb ik wat meer krampachtig gelopen met als gevolg. juist.. te verkrampte spieren en peesplaat.. Gelukkig staat er een afspraak met de fysio.

Dan had ik besloten om in Londen, wegens de ervaring met de palladium in Berlijn om lage wandelschoenen te gaan kopen, dus die besteld..helaas bleek dit weer een winkel te zijn die gewoon in Nederland zit maar de schoenen dus via het buitenland laat komen, en dat duurt maanden, dus dat schoot ook niet op, dus toch nog bij mijn favoriete wandelschoenen verkoper Van Bemmel, nieuwe lage wandelschoenen gekocht.

Net voor de avond dat ik mijn hotel nog kon annuleren las ik de reactie van bezoekers van dit hotel, die 3 dagen voor ik er heen zou gaan er waren geweest... wat ik las deed me meteen besluiten om deze hotel te annuleren en een ander hotel te zoeken,  Het bericht was, dat het hotel niet schoon was, er liepen kakkerlakken in de badkamers en in de kamers, er zat schimmel op de muren  en in de bedden bleken bedwantsen te zitten. dus dat was genoeg info om iets anders te zoeken, Dus ik besloot om een hotel te zoeken vlak bij het vliegveld Londen City bij Paddington station. 

Wilde eigenlijk het hotel waar ik had overnacht in de voorjaarsvakantie maar die kon ik dus niet vinden helaas. dus nu maar hopen dat ik een goede kamer heb. in ieder geval geen kakkerlakken en ander ongedierte..

Nou de verrassingen zijn nog niet over.. want juist.....ik kreeg zondag bericht over mijn theaterbezoek van de musical MJ, ik ben er duidelijk niet bij met mijn hoofd, vraag me niet waarom ik heb geen idee. maar nu blijk ik dus op woensdag te gaan terwijl ik dacht op dinsdag.. nou niet dus. gevolg mijn bezoek aan Buckingham Palace komt in het gedrang, voorstelling 19.30 bezoek paleis om 17.15, dat maakt het krap heel krap dus ik maar bellen met de receptie van het paleis om te vragen of mijn tijdsslot kan worden veranderd en dat kon. oh zo blij.. want het kost me dan wel 2 pond maar dat is altijd beter dan dat het je 37,50 pond kost toch. dus dat heb ik in mijn beste Engels geregeld en dan ben ik nog niet eens weg ... 

Nou tot dus ver de chaos van het vertrekken..  de koffer is ingepakt... het huis is schoon, het bed is verschoond en de was draait. alleen trok ik in mijn enthousiasme de lade waar je het wasmiddel in doet uit de wasmachine en dus was de voorkant eraf, na wat gepuzzel heb ik hem er weer in gezet en dat is goed gedaan.. maar juist.... er zijn twee stukjes afgebroken en aangezien ik toch nog garantie heb gebeld met coolbleu.. alleen was de mevrouw niet zo snugger ik had duidelijk uitgelegd het het bakje was voor de wasmiddel zij maakte het bedieningspaneel van. maar goed dat is opgelost en ze stuurt een monteur langs.. totale onzin stuur gewoon een nieuw bakje op die in de machine past dan is het opgelost neem ik aan. maar toch er moet een monteur komen en dat zal wel weer gedoe geven in verband dat ik op vakantie ga en dan nog maar 1 week heb met allemaal afspraken dus ik hou mijn hart vast of die monteur echt langs kan komen.

Kortom het is een bizar begin van mijn vakantie naar Londen, vergeet ik helemaal te vertellen dat vorige week dinsdag ik ineens van Erwin een bericht kreeg om mij een goede reis te wensen.. een week te vroeg. maar erger is nog dat we hadden afgesproken dat we samen naar de musical zouden gaan, eerst even wat eten samen en daarna naar de musical hij dan wel op een andere plek maar goed dat is te doen met elkaar.

Helaas had hij dus de verkeerde datum en nog erger blijkt nu ook nog een verkeerde dag..., hij is al geweest en ik had een goede keus gemaakt zei hij, dat het dus niet eens op de dinsdagavond was maar op de woensdagavond. .zoals ik al zei het is chaos in mijn hoofd.. ergens heb ik weer behoefte aan structuur.. aan de andere kant wat is er nu nou lekkerder dan in je vakantie structuurloos, wekkerloos, gedachteloos, door de dagen te glippen. heerlijk..

het ging..

 

Donderdagavond, Kettlebell avond, helaas zeiden een aantal vrienden af, des te leuker was het dat Richard er ineens was, wij doen altijd als er een duo wod is het samen, dat is ontstaan al jaren geleden en het is alleen maar leuk

Dus nadat ik van mijn verbazing bij was gekomen gingen we beginnen, we moesten een stang pakken, en natuurlijk kettle bells. ik ging voor 20, 16 en 12.. soms zou ik ook een 8 moeten pakken voor de lunges met kettle bell want dan ben ik niet zo goed in evenwicht.

De les was in vergelijking met maandag niet zo heel zwaar, maar deed wel een aanslag op je lijf dat zeker.

Het voordeel van trainen op de donderdag is dat het eigenlijk een beginners les is, waardoor je soms wat meer tijd krijgt om bepaalde oefeningen wat meer technisch te specialiseren.

De Warming up is de up die we altijd doen wat eigenlijk stiekem wel lekker is.. omdat je gewoon weet wat je moet doen.

knie hef

hakken billen

squat

armen naar voren draaien

armen naar achteren

push up

lunges

daarna begon de training

het waren 4 rondes van 30 secondes met daarbij 15 seconden rust

De eerste was de truster.. vreselijk die vind ik achterlijk.

daarna deden we de clean, die heb ik maar meteen met de 20 gedaan in overleg met Richard

daarna gingen we buik spieren doen

30 seconden plank, 20 seconden voorlig steun, en dat 2 rondes maar je mocht bij de wisseling niet met je knie of been de grond raken. dan moest de hele groep 20 burpees doen aan het einde. en wie krijgt het voor elkaar om met 2 knieën op de grond te gaan zitten, juist mijn sportmaatje die als totale verrassing er ook bij was 

Daarna gingen we aan de slag met kb swing, zelfde principe..  4 rondes 30 seconden werken en 15 secondes rust

de oefening die erna kwam was lunges. zelfde principe maar dan eerst met rechterbeen en daarna met linker been dat twee rondes maar je moest ook meteen als je in de lungs stond een shoulderpress doen met de arm waarvan je been dus naar voren was.. en dan vooral buikspieren aanspannen

Daarna gingen we over op diamand sit up. en dat moest heel traag, zodat je de buikspieren heel erg gaat voelen.

Er kwam nog een blok aan met de voorligsteun en plank..  met wederom dezelfde opmerking over de burpees

Als toetje 1 kregen we nog de oefeningen voor je triceps en biceps met stang..  waarbij je dus 10 rondes deze spieren traint.. en die zijn heftig.

Als toetje 2, juist de 20 burpees dank zijn vriend Richard.

Kortom het was weer een erg leuke les. helaas was er  niemand voor de thee dus dat hield al snel op.

In from the site ( film)

 

Zelden ben ik het eens met de recensie die ik altijd neerzet bij een film, ten eerste omdat ik niet denk dat mijn menig nou echt doorslag gevend zal zijn om de film wel of niet te bekijken, maar wie weet.

Deze film zag ik op videoland ik dacht vast een mooie film, maar moet zeggen ik was niet echt onder de indruk, vind het wel goed dat er in een film benadrukt word dat ook in de sportwereld  de roze mensen zijn die daar ook spelen., zoals de prachtige  klimmer die openlijk zijn vriend op de mond kuste na zijn wedstrijd.. prachtig. Alleen vind ik het jammer dat in deze film niet echt iets te zien is over de liefde die er is, vind het zelfs wat banaal, en dan heb ik het er over dat beiden een relatie hebben, daar kennelijk niet zo gelukkig in zijn, of een open relatie hebben, prima alles mag maar zo jammer dat het in dit geval het net anders overkomt alsof het bij de roze gemeenschap, met name de mannen het alleen maar draait om sex.

Ik ben het zeker met de laatste zin eens van deze recensie het is pulp en je kan het met een gerust hart overslaan want zo bijzonder is hij toch ook weer niet om er speciaal naar op zoek te gaan of om te gaan bekijken..

Recensie van de film

Regie: | Matt Carter | Scenario: Matt Carter | Cast: Alexander Lincoln (Mark), Alexander King (Warren), Will Hearle (Henry), Pearse Egan (Pinky), Peter McPherson (John) e.a. | Speelduur: 134 minuten | Jaar: 2022

'De Gay Rugby Film waar we allemaal op wachtten', belooft de trailer van de Engelse romantische dramafilm In From the Side. Misschien voor diegenen die van dikke lagen kitsch, soap en brave homo-erotiek houden, maar de rest zal moeten blijven wachten. Alle goede bedoelingen ten spijt, zelfs als 'guilty pleasure' werkt deze film niet. Een gemiste kans, want het uitgangspunt is niet oninteressant.

Mark heeft zich onlangs aangesloten bij de Londense gay rugbyclub Stags en valt al snel voor de woest aantrekkelijke sterspeler Warren. Ze belanden na een avondje stappen tussen de lakens, wat voor Mark geen probleem is. Hij heeft een relatie met John, die veel op reis is voor zijn werk. Voor Warren ligt dit anders. Niet in de laatste plaats omdat zijn vriend óók een belangrijke speler bij de Stags is. Een hoop stiekem gedoe ontvouwt zich, want o wee als de rest van de club lucht krijgt van deze affaire.

Wat prettig aan deze film is, is de vanzelfsprekende manier waarop deze subcultuur gepresenteerd wordt. Waar in veel LGBTQ-drama's homofobie, taboes of andersoortige ellende vaak op zijn minst een bijrol speelt, is daar in In From the Side helemaal geen sprake van, wat ook wel eens verfrissend is. Het rugbywereldje met al z'n rituelen wordt bovendien best authentiek neergezet. Niet gek, aangezien regisseur Carter in zijn eigen leven ook rugbycoach is. 

Maar dan de rest. Het flinterdunne scenario, de vlakke personages, het houterige spel, het totale gebrek aan chemie tussen beide heren: het is allemaal van een bedenkelijk niveau. En die muziek! Werkelijk iedere scène wordt dicht gesmeerd met de zoetsappigste violen die je ooit gehoord hebt. Wie hier met goede moed nog een guilty gay pleasure in kan zien, zal na een minuut of tachtig toch ook stilletjes beginnen te hopen dat het einde in zicht is, maar helaas - de film sukkelt dan nog bijna een uur door. 

We krijgen ook helemaal niks over deze jongens te weten, behalve dat ze smoorverliefd op elkaar zijn. Als Warren op een gegeven moment eindelijk iets over zichzelf wil vertellen, wordt hij abrupt afgekapt door Mark: "bespaar me je prins-op-het-witte-paard-verhaaltjes" zegt-ie letterlijk, waarna weer een belegen vrijscène volgt. Het enige wat Mark en Warren kennelijk moeten zijn, zijn twee beeldschone mannen die elkaar hijgend tegen kluisjes drukken als niemand kijkt.

Onbedoeld komisch wordt het als Mark Warren vraagt om kerst te komen vieren bij z'n ouders in Zwitserland. Marks' ouders vinden het in zijn geheel niet gek dat er een wildvreemde man mee komt terwijl schoonzoon John nog in beeld is. Sterker, in een tenenkrommende scène tussen Mark en zijn vader wordt hem liefdevol op het hart gedrukt vooral te pakken wat hij pakken kan. Grappig hoe zoiets werkt: had een heteroman in een boy-meets-girlverhaal hetzelfde advies van z'n vader gekregen, dan was de wereld te klein geweest. Als het hoofdstuk Zwitserland vervolgens afgesloten wordt met een kitscherige sequentie waarbij de videoclip van Last Christmas verbleekt, voel je je als kijker bijna in de maling genomen. Is dit nou ironie? 

Een geheime liefde, de dynamiek binnen een sportclub: het zijn elementen waar een meeslepend verhaal omheen gebouwd kan worden, maar de makers van In From the Side lijken uitsluitend geïnteresseerd in het zo aantrekkelijk mogelijk in beeld brengen van de hoofdrolspelers. Pure pulp dit.