en dan is het kerst in mijn huis. lokaal en hart....

 

De kerst komt steeds meer in mijn huis..

5 december mijn lokaal in de kerstsfeer gemaakt voor 6 december als Sinterklaas het land uit is..

De kerstboom stond al heel lang,net als de kerststerren in rood en wit, sorry de liefhebbers van Sinterklaas.

Tevens stond de grote kerststal onder de boom en de miniatuur kerststallen stonden opgesteld in de vensterbank, al krijgen ze de komende jaren waarschijnlijk een ander plek als het lukt wat ik in mijn hoofd heb... maar dat is voor de komende dagen als de letterbak aan komt.. we zullen zien of het gaat werken.

De balkonleuning schittert in de late avond naar me ... tevens de lichtjes op het balkon stralen meer dan ooit.. en vrijdagavond de kerstkransen op de voor en achterdeur gehangen.. de kerst is in mijn huis en in mijn lokaal , waar de hele dag de kerstmuziek gedraaid is en ik ben natuurlijk begonnen met de liedjes die mijn kerst echt laten beginnen.. ( natuurlijk staan ze hieronder..)

Kortom alles is al kerst, vrijdagavond zijn de kerstkaarten de deur uit en op de bus gedaan.. tevens heb ik al twee kerstfilms zitten kijken en ja hoor de tranen biggelen me weer over de wangen terwijl ik weet hoe het gaat lopen, het is een bouketreeksboekje in filmformaat maar wat is nu lekkerder dan met kerst te kijken naar een liefdesverhaal die in een heel bijzonder jasje is gestoken. een verhaal waarvan je er 100derden ziet in de welke liefdesfilm ook..

Ze vinden elkaar leuk.. ze gaan bijna zoenen en dan blijkt er een ex op te duiken of ineens is  er iets van een leugen wat er ineens is.. of iemand die voor zijn of haar werk weg gaat... en ja hoor ruzie in de tent. ellende en tranen.. totdat... juist diegene die weg is gegaan tot bezinning komt en dus dan toch maar snel naar zijn of haar geliefde gaat en ja hoor ze zien elkaar en zoenen elkaar met een filmkus voor het eerst en einde film.. en niemand weet hoe het afloopt.. ik zeg heel vaak tegen leerlingen niet voor niets eindigt een sprookje met het huwelijk..  dus denk daar maar eens over na.. niemand verteld wat er verder gebeurt met die twee, gaan ze scheiden.. krijgen ze ruzie.... etc.. 

Maar inmiddels is de kerst in mijn hart, mede omdat de kerstcadeautjes zijn gekocht voor mijn neef, moeder en broer.. dus ik ben klaar... en ze zijn ingepakt.. nu alleen nog net voor kerstavond de stoofpeertjes maken voor mijn moeder, en mijn bijdrage voor de kerstmaaltijd klaar maken.. dan kan de kerst echt beginnen.. al heb ik het vermoeden dat mijn kerstboom al weg is voor de eerste kerstdag... ik ken mezelf namelijk..

maar voor nu het is kerst in mijn lokaal,. mijn huis, mijn hart.. en zelfs buiten mijn huis is het kerst..

 

Conclaaf (film)

 

 Ik moet bekennen, toen ik de titel zag van deze film dacht ik.. die wil ik zien.. ik ken het boek en weet nog dat ik hem ademloos heb uitgelezen omdat ik hem zo bijzonder vond.( onder dit stukje staat een foto van de kaft van het boek, net boven de recensie van de film

Dus ik keek in de agenda wanneer deze film speelde en dat was op dinsdagavond 3 december, terwijl ik juist had gekeken naar de film over Lee, die ik indrukwekkend vond afgelopen zondag. maar toch deze film bleef trekken in mijn hoofd en ik had nog een tegoedbon dus waarom ook niet gaan.

Een koude avond en me toch maar naar het filmhuis begeven om te zien dat het vol zit deze film met heel veel mensen . Geen probleem en wel gezellig het blijft dan lekker warm in de zaal. Mijn plekje achterin  was vrij dus 2 x blij,

De film begon en meteen zit je er helemaal in. Geweldig gewoon. Zeker als je het boek hebt gelezen. Het is bijzonder hoe het gaat en ook hoeveel gekonkel en gedoe is heerlijk . 

 

 

 

recensie van de film:

 Regie: Edward Berger | Scenario: Peter Straughan | Cast: Ralph Fiennes (Lawrence), Isabella Rosselini (Agnes), Stanley Tucci (Bellini), John Lithgow (Tremblay), Lucian Msamati (Adeyemi), Sergio Castellitto (Tedesco), e.a. | Speelduur: 120 minuten | Jaar: 2024

Een conclaaf is het besloten proces waarbij de meest devote mannen van de katholieke kerk (het zijn weer eens uitsluitend mannen) bij elkaar komen om een nieuwe paus kiezen. Je zou denken dat God ze influistert wie dat moet zijn, maar sinds de derde eeuw is zelden unaniem dezelfde naam uit de stembus gekomen. Conclave maakt van dit proces een ingetogen thriller.

De paus is in zijn slaap gestorven. Kardinaal Lawrence krijgt de taak het conclaaf te leiden. Daar is hij niet blij mee, want hij wilde net zijn ontslag indienen voor zijn positie in het Vaticaan. Het lobbyen begint al voordat het proces is begonnen, en dan duikt ook nog eens de onbekende aartsbisschop Tedesco op.

De opening is lichtelijk overdreven. Duistere muziek en onzekere blikken insinueren dat de paus is vermoord. Nee, de man had een zwak hart en is een natuurlijke dood gestorven. Al dat zwaarmoedige gedoe is bedoeld om de kijkers het verschrikkelijk te laten vinden dat een fictieve spirituele leider de pijp uit is. Dat had iets minder gemogen.

Na een half uur gaan de deuren op slot en begint de verkiezing, en hier wordt het interessant. Want Conclave is geen religieus drama maar een thriller, een politieke bijna. Het is conservatief versus progressief. En net zoals in een politieke verkiezingsstrijd komen er diverse lijken uit de kast.

Alle kandidaten blijken wat op hun kerfstok te hebben. Na iedere kiesronde komt iets naar boven waardoor iemand afvalt. Ondertussen blijft die onbekende Tedesco een kleine favoriet omdat hij kennelijk de voorkeur had van de zojuist overleden paus. Informatie over hem vinden vereist diep graafwerk.

Ralph Fiennes is de perfecte keuze om een gekwelde ziel te spelen, Stanley Tucci de beste man om hem de neus op de pijnlijke feiten te drukken. John Lithgow en Isabella Rossellini zijn immer de moeite waard. Het verhaal maakt het ze niet al te moeilijk, met zoveel intrige is er minder ruimte voor innerlijke conflicten.

Gezien het onderwerp is dit geen thriller vol actie en achtervolgingen. Op een luid moment na, dat iets teveel van het goede is, ligt het tempo laag en zit de spanning vooral in de vraag wie wat te verbergen heeft. Op een gegeven moment draagt iemand Lawrence voor als ideale kandidaat en het lijkt alsof het de bedoeling is dat de kijker voor hem gaat juichen, maar die heeft zo duidelijk gemaakt dat hij die functie niet ambieert dat het hem gegund is die aan zich voorbij te laten gaan.

Het groepje heilige heren en de nonnen die hen moeten bedienen zitten opgesloten. Maar er is zoveel bewegingsruimte dat het niet enorm claustrofobisch voelt. De persoonlijke vertrekken voelen nog het meest benauwd omdat dit kleine, kille kamers zijn die ogen als een combinatie tussen hotelkamer en luxe gevangeniscel. Gelukkig spelen heel wat momenten zich hier af, maar nog meer naar adem snakken had de sfeer versterkt.

Ook buiten de muren is van alles gaande. Er is een rel, maar nooit helemaal duidelijk wordt waar het volk nou zo boos over is. Dat is in de lijn met de rest van de film, want wat wil Conclave eigenlijk vertellen? Dat religie gewoon politiek is? Dat een deel van de mensheid zich vastklampt aan achterhaalde oeroude tradities? Het is lastig tot de kern komen.

Uiteindelijk valt de keuze op iemand, maar er is toch nog vage informatie opgedoken die twijfel zaait: 'het zal toch niet?' De allerlaatste wending doet helaas een kleine aanval op de lachspieren. Dit is niet verzonnen voor de film, maar rechtstreeks overgenomen uit het boek van Robert Harris. In werkelijkheid zou het een boeiend punt kunnen zijn, maar in dit verhaal voor sommigen juist lachwekkend.

Het zorgt er in ieder geval voor dat de film niet snel vergeten zal worden. De afsluiter is het anker dat vastzit aan de herinnering dat dit een interessante en spannende thriller was. Qua uitstraling trekt de film opzichtig de aandacht van de Oscars. In ieder geval mogen de woorden van Stanley Tucci's personage gehoord worden: de kerk moet nodig met zijn tijd meegaan.

 

Ze is nog steeds erg bij de tijd....

 

Te lang geleden dat ik iets heb geschreven over mijn lieve moeder van 90 jaar..  maar ja soms gebeuren er dingen die ik graag wil delen met mijn volgers..

 

Mijn moeder bedenkt veel.. denkt veel en doet veel, dat is algemeen bekend..

Maar goed ze had bedacht dat ze een toilet verhoger wilde, juist die bij de kringloop, waarmee ik met haar heen wilde maar dat kon niet want ze ging met iemand anders..  en terecht.. 

Maar goed ze heeft hem gehaald voor 5 euro en was blij. maar ja dan moet dat ding nog op het toilet.. dus daar heeft ze een mannetje voor geregeld van Humanitas.. die is geweest, en hij heeft eerst even een kruisbeeld aan de muur gemaakt, omdat mijn moeder niet had bedacht.. soms denkt ze nog als een vrouw van heel vroeger.... dat zijn mannen klussen..  maar ze keek , die man pakte een hamer en sloeg een spijkertje in de muur.. waarop ze zei.. ja dat had ik zelf ook wel kunnen doen. en dat klopt dat kon ze best.

Maar goed deze man ging dus de toilet verhoger op haar pot doen.. heel slim het ging moeizaam, de bril van de pot moest er af. en deze verhoger moest met een vage schroef aan de voorkant worden vastgezet... zo gedacht zo gedaan. dus de meneer vertrok na zijn 5 euro te hebben ontvangen naar huis. mijn moeder de badkamer in en ontdekte dat dat ding er gewoon los opstond. dus als ze ging zitten, heeft ze natuurlijk geprobeerd... bleek dat ze dus niet meer met haar voeten bij de grond kon.. niet gek om eerlijk te zijn.. want ze heeft al een verhoogde pot en aangezien ze 90 is geworden is ze wel wat gekrompen en ook is ze iets breder geworden dan ze vroeger was..  dus ze kwam tot de conclusie dat dit het niet is.. maar ja wat nu.. ze ging er sowieso niet op want dan zou ze van de pot kunnen vallen in de badkamer..

Maar dan is mijn moeder slim en wat doet ze., weg is de vrouw van heel vroeger die niks kon, ze pakte de wc bril.. ze heeft die verhoger eraf gehaald en de bril met schroef erop gezet. de schroef  met een moer vast aangedraaid. maar ja er ontbrak er eentje dus ze is gaan zoeken in haar vuilnis, geen moer.. dus zij alles bij langs. ik ken mijn moeder en alles is alles. .en ja hoor ze had het...Ze vond in een la een metalen klem en die heeft ze dus maar er voorlopig opgezet zodat ze gewoon in de nacht naar het toilet kan als ze moet.

Mijn moeder krijgt weinig medicatie gelukkig. ze verteld altijd heel trots maar 2 pilletjes.. en dat is best wel uniek.. maar nu kwam ze tot de ontdekking, van 1 pil hoeft ze maar een halve.. en dat komt natuurlijk uit een doosje van 30... de prijs was verhoogd, maar het bleek dat de 15 pilletjes net zo duur is als dat ze een doosje met 30 kreeg. dus ze is verhaal gaan halen. .dat dit niet klopt, want dan krijgt de apotheek dus kennelijk 1doosje iedere keer gratis om weg te doen. ze was het er niet mee eens dat als ze 15 pilletjes krijgt voor 30 moest betalen, maar volgens de apotheker waren dat de regels.. nou daar was ze het dus niet mee eens. Ze is in de actie gegaan, ze heeft zowel de dokter als de verzekering gebeld om dit uit te zoeken. en dat ze vanaf nu gewoon een doosje wil met 30 pilletjes maar dan wel om de 2 maanden. probleem opgelost..

Het bellen met mijn moeder gaat tegenwoordig via facetime en dat is een ontdekking op zicht... altijd als ik bel zie ik eerst een plukje grijs haar, daarna komt haar halve gezicht in beeld.. en zegt ze meteen ik zie je niet.. blijkt dat ze de camera heeft uitstaan etc. en als ze me dan ziet en ziet dat ik er erg ontspannen uitzie en ook dat ik gezond ben.. begint de ontdekkingstocht.. want voor ik het weet zit ik te kijken naar een lamp, komt er een plant in beeld, zie ik het plafon, dan weer ineens een schim van haar gezicht met soms ook nog een vleugje bril.. kortom het is elke keer weer een verrassing wat ik ga zien. Ze heeft van mij een standaard gekregen om de telefoon op te zetten, en dat doet ze ook, maar dan houd ze dus de standaard vast.. want ja je kan dat niet los laten.. ik heb het opgeven dat nog aan haar duidelijk te maken.. ze is in ieder geval erg actief nog bij de tijd en ik mag gelukkig nog steeds van haar genieten.

En het is weer niet gelukt....

 

Soms denk ik oprecht dat mijn bed in deze tijd genoeg van mij krijgt.. ik lig er tegenwoordig vroeg in, omdat ik me bedenk, ik kan voor de tv blijven zitten in de kamer met de kachel aan, maar kan ook in mijn bed gaan liggen met een kruik, de verwarming uit en onder mijn heerlijke winter dekbed van Texelse wol..

Dus dat doe ik heel vaak. met als gevolg ik ben uitgerust en ja ik ben voor de wekker wakker.. zo ook op zondag...  dus ik kon tevreden zijn dat het weer niet gelukt is om in bed te blijven met het excuus ik heb me verslapen.. maar goed dat maakt niet uit, vriend Niels ging de cross xxl geven en dat  beloofd altijd weer wat variatie op wat we vaker doen.. dus ook weer erg leuk.

Bij aankomst was de vaste groep er dus dat was al gezellig, tevens kwam Niels zijn moeder ook een lesje meedoen. wat de feestvreugde weer eens extra leuk maakte.

We kregen van Niels de sinterklaas training.

De warming up was:

1)Het pakjes bezorgspel

alleen moesten we de pakjes nog halen 

het was een spel een estafette vorm twee groepen eentje van 4 en eentje van 5

de rest ging in de squat hold terwijl eentje naar de overkant rende, een kussen pakte en dan terug rende, en dan wisselen totdat alle kussen aan de goede kant waren.

We hebben dit spel 2x verloren maar ach dat mag de pret niet drukken.

2) het schoorsteenspel

We kregen een paarse steun die je normaal onder een bankje zet en twee kussens. en je moest de kussen stelen van de anderen.. Geweldig spel maar oh wat speelden we gemeen met elkaar heerlijk.

Daarna kregen we de meest akelige muzikale intermezzo.. namelijk :

Sally.. want de Pieten moeten stevige benen hebben dus we moesten dat met een kb doen zodat we met de pakjes goed konden rennen.

De volgende oefening was een AMRAP

10 mountainclimbers ( per been, dus 20 stuks)

10 lunges per been ( dus weer 20 stuks)

5 push ups

5 wallballs

 

 de buikspieren.

45 seconden werken, 15 seconden rust

diamond sit up

heel touches

leg raisers

russain twist

crunces, benen 90 graden

bicycle crunch

plank

side plank links

side plank rechts

Als afsluiting gingen we het grote Sinterklaasspel spelen.

er was een dobbelsteen, en1 persoon gooit de dobbelsteen en dan pakt diegene 3 briefjes, het aantal ogen van de dobbelsteen zijn het aantal seconden dat je werkt, en bij het getal moest je de oefening 10x doen

de oefeningen waren

push up

snatch

burpees

kb press

mountain climbers

squad

bridge

lunges

sit up

heel touches

en dat was erg grappig en leuk met elkaar

helaas was er geen tijd voor de laatste wod 

Tweetallen pakjes gekte

door middel van de dobbelsteen moest je de oefeningen doen van het lijstje en je moest zorgen dat je samen  50 pakjes ging halen. het getal wat je gooit is het aantal pakjes wat je krijgt

dus als je 1 gooide kreeg je samen 1 pakje, gooide je 6 kreeg je samen zes pakjes

 de oefeningen waren

1 60 secondes plank

2 20 airsquats

3 20 wallballs

 4 20 situps

5 20 push ups

6 15 burpees

Na afloop aan de thee met elkaar en na praten, we waren het er met elkaar over eens dat dit een goede training was met veel afwisselingen. en ik kon echt genieten van het stralen van de moeder van Niels die duidelijk zichtbaar trots op haar zoon was dat hij dit toch maar eventjes doe., al vond ze hem wel streng voor haar

Najib 30 jaar on stage

 

"Najib Amhali viert zijn jubileum met de show 30 jaar on stage. Met zijn unieke talent, charisma en ongeëvenaarde gevoel voor humor heeft Amhali de harten van velen veroverd. In deze jubileumvoorstelling blikt de comedian terug op zijn carrière, maar komt hij ook met nieuwe verhalen!

Najib Amhali is geboren in Marokko en groeide op in Krommenie. Een leven als comedian lag niet voor de hand, maar Amhali droomde van het podium en de spotlights. Na zijn studie aan de toneelschool ging hij van de ene auditie naar de andere. Maar bij Comedytrain nam zijn carrière pas echt een vlucht. Met zijn cabaretvoorstellingen, typetjes en hilarische verhalen verovert hij zijn plek in de Nederlandse comedywereld.

Met 30 jaar on stage neemt Najib Amhali zijn publiek mee op een onvergetelijke reis door de jaren. Deze voorstelling is nu al een absolute mijlpaal, want dit bijzondere jubileum mag natuurlijk niet onopgemerkt blijven."

 Dat was het lokkertje om naar deze voorstelling te gaan. en dat heb ik dus gedaan. 

Nou ik was keurig op tijd bij het theater en toen we naar binnen konden stond Najib al op het podium in een prachtig uitgelicht decor en speelde al op zijn trommels etc. prachtig.

De show was 1 en al herkenning van de oude tijd, zoals Calimero, ook hoe hij daar mee omging met zijn eigenwijze manier van kijken naar de wereld. prachtig.. .

De show is doorspekt met prachtige beelden van hoe hij zijn vader speelt die solliciteert om naar Nederland te mogen komen hij speelt het zelf in de film maar is zo mooi gedaan prachtig. Het liedje voor zijn zoon doet tranen in je ogen komen maar daarna breekt het feest los met allerlei Carnavals krakers als ik ben boer Harms en ik kom uit Drenthe, heerlijk.. de zaal zingt mee, en het is feest. maar hij komt ook met serieuze zaken, dat het om vrede gaat in de wereld, zijn zorg over hoe het nu gaat, zijn Indisch typetje die dan een schimmenspel doet, wat natuurlijk mis gaat met de techniek maar waar in toch Wilders nog even ten kakken word gezet ..prachtig gedaan, ook de oorlog die nu in het midden oosten speelt schuwt hij niet om daar zich over uit te spreken als ambassadeur van een organisatie die zich inzet voor de kinderen in de wereld die geen medische zorg krijgen etc. en dat hij vind dat dat moet gebeuren dat hij dus zich moet inzetten voor de kinderen.. onafhankelijk in welk land ze leven en dat onderstreep ik helemaal die kinderen kunnen het niet helpen dat een aantal volwassen mensen het in hun bol krijgen om oorlog te voeren, die ze lafhartig niet zelf uitvoeren maar hun mensen voor laten opdraaien die dan met elkaar het moeten uitvechten terwijl zij lekker rustig in hun eigen huis met bedienden etc zitten te kijken naar wat er gebeurt en de ene gruwel na de andere bedenken om de andere mensen uit te roeien maar ook hun eigen mensen. Heel lang geleden stonden de koningen etc zelf op het slagveld om mee te vechten.. Dat waren nog eens mannen van karakter... en  dit is lafhartig door zelf niet mee te doen....  maar goed een hele andere discussie

Najib zorgt voor een avond vol vermaak, lol en ook momenten van bezinning..  het is een echt avondje uit en de show duurt 2 uur zonder pauze en de pauze heb je niet nodig, hij is een vakman die 2 uur lang mensen weet te boeien en te vermaken..  deze show is een absolute aanrader.

Drukke zaterdag

 

Met het gevolg dat ik aan de schandpaal kan worden genageld of erger nog door mensen die Sinterklaas aanbidden, maak ik toch dit blogje.. over mijn drukke  vorige week..zaterdag. waarin ik veel moest en ook veel heb gedaan...

Soms lijkt het wel dat de ruzie over piet ineens omslaat in een ruzie over wanneer mag je met kerst beginnen.. nou eigenlijk met het begin van de advent..  dus dat is vier weken voor kerst. dus dat mag nu..

Bij het opstaan had ik al heel braaf een lijstje gemaakt van wat ik allemaal moest doen dus het begon ermee dat ik mijn witte was, ( ja klopt mijn beddengoed is wit. zo heb ik altijd een witte kerst en  tevens val ik op in het bed, val ik niet weg tegen de achtergrond), dat zat al in de wasmachine, ik hoefde hem alleen maar aan te zetten.. en zoals het altijd gaat begon ik met de keuken schoon te maken,. en halverwege dacht ik. oh ja de was. dus heb ik de wasmachine aangezet en kon ik verder in de keuken. maar nee hoor ik besloot om toch ook nog eventje de kerstboom in elkaar te zetten, terwijl ik daar mee bezig was, schoot me te binnen dat ik nog een blog moest schrijven over de vrijdag in het theater, dus terwijl mijn boom half in de  kamer bleef staan, de keuken nog niet eens op de helft was, begon ik aan de blog over de voorstelling van vrijdag in Leiden.. En ja hoor, ik bedacht me, vrijdag is altijd mijn dweil dag en dat was niet gelukt, dus dat moest nu nog dus ik liep de keuken in en zag dat mijn keuken nog niet klaar was.. dus daar ging ik mee verder... 

Terwijl ik met de keuken bezig was appte mijn moeder van 90 mij met de vraag of ik later kon bellen omdat ze naar het theater ging.. dus dat kan altijd natuurlijk, want ja ik ontneem haar niet de leuke dingen  dus terug geappt en ja hoor ik zag mijn kerstboom weer, dus ik weer met die boom in de weer, hij stond.. dus dacht ik ben nu toch bezig dus nu maar de kerststallen uit de doos. ik spaar namelijk miniatuur kerststallen die ik koop op diverse plekken waar ik ben op vakantie. de meeste kans maak je in grote Rooms Katholieke kerken.. dus ik heb er inmiddels veel met allemaal een soort van verhaal....

Terwijl ik mijn kerststallen aan het uitpakken was en de grote kerststal onder de boom zetten vond ik in de zak van de kerstboom ineens een snoer witte kerstlampjes in het wit en laat ik nou afgelopen week dus ook net zon snoer hebben gekocht om over de balustrade van mijn balkon te doen.. en een stukje te kort had.. pakte ik het uit, ging naar mijn werkkamer om 3 batterijen te halen ( aanrader koop ze bij de ALDI die zijn goedkoop en gaan heel lang mee  is mijn ervaring. langer dan die van de konijntje.. )

Dus, stom ik was in mijn werkkamer en Picknick zou komen dus mijn zak met zakjes moest bij de deur hangen. .en ja hoor ik zag dat ik mijn blog nog niet af had.. 

Om maar niet verder te gaan met de alles wat er is gebeurt die dag.. in dit soort flarden dus.. niet voor niets heet deze blog flarden van een wonderlijke wereld...  kan ik met trots melden

De balustrade is vol met lampjes, op batterijen dus dan de winter haal ik de batterijen eruit en dan wat zakjes om de kasjes waar ze in moeten en dan kunnen ze mooi blijven hangen tot aan de  volgende donkere periode.

de boom staat en is weer vol met zilveren, zwarte vogeltjes en zilveren engeltjes rond de kerststal..  en straalt als nooit tevoren.

De blog is af en ook al geplaatst, en wat bijgeschaafd,  Picknick kwam en bracht het eten wat ik dus meteen heb gekookt en gebakken, mijn huis is gedweild en ook de was is uit de machine en opgehangen. en ja alles is af, maar het was niet alleen een drukke zaterdag maar ook een chaotische zaterdag..

Chat GPt

 

Op een cursus werd ik voor het eerst geconfronteerd met de ChatGPT.. ik was behoorlijk sceptisch hierover, mede omdat ik dacht, wat kan ik ermee.. dus ik moest nog wat kiezen, ik koos voor deze optie, als allerlaatste en werd er dus bij ingedeeld. .

In mijn overweging zat nog, ik denk dat ik maar wegga, want dit is waardeloos en zo niet aan mij besteed.

Echter omdat de dag zo zijn gang ging, ik ontdekte dat de collega's kunst nog even bezig bleven ben ik maar gegaan, al zuchtend en kreunend.. en wat schets mijn verbazing.. Het was leuk en leerzaam en interessant.

Dus ik heb dat met volle aandacht zitten te bekijken en te observeren. Het kan ook zijn dat de gever het erg goed uitlegde en het heel boeiend wist te brengen. Dus ik was om.

Nadat ik bij deze training de ChatGPT app had gedownload, ben ik thuis op mijn computer eens gaan zoeken naar of hij daar ook op stond, en dat stond hij.. en hij is gratis om te gebruiken.

Dus ik heb wat geëxperimenteerd met deze app en afgelopen week besloot ik dat ik met de leerlingen van klas 1 een  les over Sinterklaas wilde geven en ook eigenlijk wel met de leerlingen van de TN2 klassen, dus wie niet waagt die niet wint. dus ik heb er, nadat ik duidelijk had aangegeven wat ik wil, en hoe het moet dit ingevoerd in de Chatgpt en pang. daar waren twee lessen. ideaal. ik ben om.. en ook nog goede en verantwoorde lessen, waarbij zelfs bij de les voor de NT2 klassen stond.. vergeet niet ze een compliment te geven voor hun Nederlands.. dus ik ben  helemaal voor deze vorm om het zo te gebruiken, al besef ik me ook heel goed het gevaar die er in schuilt.. dus ik pas op wat ik doe en hoe ik het doe..

maar voor nu.. ideaal.

Brigitte kaandorp (de grote Kerstshow)| ( theater)

 

"Brigitte Kaandorp kruipt samen met Patrick Stoof in de huid van het oer-Hollandse variétéduo- Fred en Lia, dat op vrolijke wijze én in nachtclubsfeer, de zaal op zijn kop zet. .

Ze zijn er weer! Zoals elk jaar luiden onze eigen Fred en Lia de Goey de kerstperiode in met hun inmiddels wereldberoemde Grote Ad ventshow!

Wat bijna 30 jaar geleden begon als eenmalig wijkfeest in buurthuis De Brulboei groeide wegens groot succes uit tot een niet meer weg te denken fenomeen in IJmuiden en omstreken.

De Brulboei was al snel te klein en er werd een overstap gemaakt naar het Witte Theater en later naar Thalia (inmiddels allebei helaas ter ziele!). Uiteindelijk belandde de show zelfs in onze schouwburg. Nu de schouwburg gaat verbouwen, wijkt De Grote Ad ventshow uit naar het nieuwe Haventheater in IJmuiden.

De locaties mogen dan veranderen, de opzet is al die jaren hetzelfde gebleven: er is een levensgrote adventskalender en jij bepaalt welk vakje er opengaat. En altijd komt er een verrassing uit! Gezelligheid alom, en dit jaar zelfs met live orkest!

Dus: op naar de kerst met Lia en Fred! En met dochter Jacqueline als charmante assistente kan de avond niet stuk. Of wel?

Niet onvermeld mag blijven dat de rol van de dochter gespeeld wordt door het jonge talent Jente van den Brenk, en de rol van de Amsterdamse oma door Jenny Arean. Die overigens ook nog eens in het echt de oma van Jente is! "

Wat een entree als je binnen komt. Eén parkeerplaats vinden is even lastig maar als je eenmaal binnen bent is het helemaal kerst incluis de kou in de zaal. 

Moet zeggen er zit veel publiek betrokkenheid in en daar ben ik nooit zo van om eerlijk te zijn. Het is niet een echte Brigitte show maar het is niet slecht al moet ik bekennen dat ik de sfeer leuk vind maar toch het is een hoog klucht gehalte. Voor mensen die hier van houden raad ik deze show zeker aan. 

Tijdens de show gaan er bakken chips en blokjes kaas rond maar aangezien iedereen er al aan heeft gezeten heb ik mijn beurt maar voorbij laten gaan.. 

 

De show is voor de pauze veel met publiek gedoe na de pauze gaat het meer een verhaal worden,  waardoor de show eigenlijk meer inhoud krijgt dan voor de pauze. voor de pauze vond ik het veel platvloerse humor maar daarna gaat het wel echt richting een modern kerstverhaal, het heeft zelf mij in tranen gebracht en dat zegt tegenwoordig niet zo veel. ik huil tegenwoordig heel snel, zit heel dicht bij mijn gevoel en dat is ook erg prettig.

 

Ik heb wel het vermoeden dat ze  tijdens de show aan de achterkant de deurtjes van de vakjes ook open kunnen doen omdat anders nooit het verhaal kan kloppen..  met de ruzie en de grote verdwijntruc ik denk dat iemand achter de kast staat en dat diegene op het moment dat het nodig is in de show.. dat  hij of zij dan snel de belangrijkste spullen in de vakjes legt zodat de zang van Jenny, de voorwerpen die belangrijk zijn op het juiste moment in de show worden gebracht.Kortom voor de pauze is afwachten en doorstaan na de pauze gaat het pas leuk worden.

 

en het bed was zo lekker...

 

Oh wat was het bed lekker zondagmorgen, ik had al niet al te best geslapen.. zal wel iets zijn met kou en maan standen etc, weet ik veel, maar toen de wekker ging dacht ik alleen maar mag ik blijven liggen..  maar het besef dat dit ook iets is voor mijn gezondheid en om  te zorgen dat het gewicht wat gaat zakken en vooral om fit te blijven ,ben ik toch al mopperend mijn bed uit gekomen.... wat toch wel een opgave was....

 

Toch als ik eenmaal uit mijn bed ben dan gaat het wel weer, dan denk ik nu gaan we ervoor. en de wetenschap dat we volgende week maar 1 uur hebben maakt me helemaal blij

Maar de eerlijkheid gebied me om wel te zeggen dat het echt niet uitmaakte anderhalve uur of 1 uur kapot was ik zo wie zo van die les ook.. 

de warming up bestond uit.

een soort van stoelendans,

er lag een grote kring met rondjes op de vloer

en we moesten er met walking lunges langs lopen en op het moment dat de muziek stopte moesten we op zon rondje staan, was dat niet zo dan moest je 5 squats maken.

dat gebeurde twee rondjes

daarna gingen we over op dat er steeds 2 schijven werden weggehaald en als je dus dan ging schijf had moest je in squat hold staan..  

Eerst was het lunges, daarna werd het jump squat, en uiteindelijk de squat hold site walk..

Het is natuurlijk vreselijk hilarisch met elkaar.

Warming up 2

was met elastieken banden. 

ik heb ze ook thuis liggen en ik moet zeggen ze liggen prachtig in mijn kast mooi te wezen en na vandaag weet ik waarom ze in de kast liggen.

je hebt 3 verschillende maten, ik had gelukkig de middelmaat gekozen,.

We moesten op onze rug gaan liggen en dan de band bij de enkels en dan eerst met je linkerbeen 5 centimeter boven de grond en dan dat been steeds naar buiten bewegen, maar kleine bewegingen,

( het leek ene soort calanetics van lang geleden waarbij je dus ging sporten maar dan hele kleine bewegingen om de kleine spieren aan het werk te zetten)+

Daarna kwamen er diverse oefeningen met de banden om je benen staande liggend etc.  ik heb ze allemaal gedaan maar niet onthouden.

Daarna mochten we in tweetallen en ik had het geluk dat ik met Rene kon gaan.

warming up 3 ( in twee tallen, ik mocht met Rene)

1 persoon ging op het podium liggen op zijn rug en deed een  oefening voor mijn triceps door de kb steeds achter je hoofd op en neer te wegen in een soort van hefboom beweging.

De ander zat in wallsit.

dit deden we twee keer

daarna kwam de volgende namelijk dat 

de persoon op het podium een shoulder press deed maar dan vanuit je borst de ander deed dan jump over bench maar dan aan de zijkant zodat je van links naar rechts sprong  en dus over de bench ging.

Dat ook twee rondes 

Toen kwam de echt wod ( in twee tallen)

check in 50 jump over bench

persoon 1 wall sit

persoon 2

20 cleans 9 10 per arm)

15 deadlifts

10 bench push up

( 3 rondes)

check out  50 jump over bench

1minuut pauze

en dan ronde twee

check in  50 jump over bench

persoon 1 run

persoon 2

15 wallballs

10 situps

5 bench press push ups

4 rondes

check out 50 jump over bench

1 minuut rust

en dan ronde 3

check in 50 jump over bench

 persoon 1 wallsitt

persoon 2

20 squats

15 smass ball

10 bench press push ups 

3 rondes

en dan check out 50 jumps over bench.

kortom het was een heftige training wat me niet verbaasde maar met Rene samen is het goed te doen en we hebben dan ook nog veel lol dat scheelt

Daarna alles opruimen en heerlijk aan de thee

Lee ( film)

 

Eigenlijk trok deze film me totaal niet maar aangezien vriendin Ankie me echt zei dat ik  deze film moest gaan zien heb ik vriendin Heleen gevraagd om mee te gaan als cadeautje voor haar verjaardag.. dat doe ik meestal want wat geef je aan iemand die alles al heeft, voordeel is dat ik dan ook nog een leuk uitje heb en dat is ook nooit weg tenslotte. We zaten in de grote zaal en  niet helemaal boven in. Het begon om half 4, dus dat was al bijzonder vond ik.. ik vreesde dat we tussen veel grijze pruiken zouden zitten en dat ik de gemiddelde leeftijd behoorlijk naar beneden zou halen. en dat is gelukt

Nou de zaal was niet vol, laten we maar stellen zelfs leeg.. en wat een mooie film is dit, genieten, ontroerend en wat een prachtig mens is zij geweest deze Lee.. ik ben diep onder de indruk over haar.. Eigenzinnig, niet bang om haar nek uit te steken en vooral erg weerbaar.. 

Deze film is een absolute aanrader

recensie over de film:

Regie: Ellen Kuras | Scenario: Liz Hannah, Marion Hume, John Collee | Cast: Kate Winslet (Lee Miller), Andy Samberg (David), Marion Cotillard (Solange), Alexander Skarsgård (Roland), Andrea Riseborough (Audrey), e.a. | Speelduur: 116 minuten | Jaar: 2023

Men noemt Tom Cruise wel eens 'de laatste filmster', omdat hij ondanks zijn prima acteerwerk altijd Tom Cruise blijft - zo beroemd is hij. Andere acteurs zijn kleiner van status (niet lengte) en kruipen diep genoeg in hun rol om te doen vergeten dat ze niet echt de persoon zijn die ze spelen. Toch gaat de bewering over Cruise niet helemaal op, want andere namen en gezichten zijn minstens zo groot om de illusie volledig in stand te houden. Ook Kate Winslet blijft Kate Winslet. Zelfs als ze op voortreffelijke wijze Lee Miller speelt.

Lee heeft haar modellenwerk ingeruild voor een carrière als fotograaf. Ze leert Roland kennen met wie ze een relatie aangaat en verhuist naar Engeland. Dan breekt de Tweede Wereldoorlog uit. Het stoort Lee enorm dat vrouwen op geen andere manier mogen bijdragen dan het werk overnemen dat de mannen hebben neergelegd om te gaan vechten tegen de Duitsers. Ze krijgt het voor elkaar om het Kanaal over te steken om de oorlog te fotograferen.

Lee Miller heeft echt bestaan, deze film is gebaseerd op haar leven. Wie haar kent, kent waarschijnlijk ook haar meest beroemde foto en kan wel raden hoe deze film eindigt. Maar het blijft natuurlijk een geënsceneerd drama met verzonnen dialogen en momenten die misschien zijn aangedikt of uit de duim gezogen.

Het was passend geweest als een film over een fotograaf indrukwekkende plaatjes zou bieden. Lee is prima gedraaid, maar neemt nooit de tijd of moeite voor visuele kunstwerkjes die je omver blazen. Geen camera op de perfecte positie, geen dramatische belichting die een alledaagse locatie omtovert tot iets magisch. Alles is professioneel doch simpel gefilmd.

De makers hadden dan weer wel Kate Winslet in de hoofdrol, en dat maakt een hoop goed. Millers persoonlijkheid vertoont zelfs wat overeenkomsten met het publieke imago van Winslet met haar no-nonsensehouding en sterke gedrevenheid. Maar ze heeft ook wat geforceerd rebels, zodat niemand ter wereld kan ontkennen dat ze gevochten heeft.

Niemand kan ook ooit ontkennen dat ze erbij was, midden in de strijd tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze legde het letterlijk vast. Over deze periode gaat het grootste deel van de film, maar daar heeft de doorgewinterde filmliefhebber niet veel aan. Lee toont de gruwelen van de oorlog die we al in talloze andere films hebben gezien.

Voor de echte Lee en alle betrokkenen was het natuurlijk nieuws en choquerend, en dat kan de film niet weglaten. Hierdoor wordt Lee een Tweede Wereldoorlogfilm voor degenen die er weinig hebben gezien. De treinen, de kampen, de lijken en de overlevenden en hun trauma's. Ditmaal gezien door de ogen van een Amerikaanse fotografe.

Misschien is het ook een geschikte film voor dat kleine aantal mensen dat zichzelf heeft laten overtuigen dat dit nooit gebeurd is. Dit gaat over een Amerikaanse vrouw die het met eigen ogen gezien heeft, er foto's van heeft gemaakt en er vooral geen enkele baat bij had om dit verhaal te verzinnen. In dat opzicht is dit verhaal zeer geschikt voor de jonge generatie die nu pas begint met het kijken van serieuzere drama's.

Het is allemaal niet vernieuwend, maar het raakt evengoed. Er is een moment waarop Lee in een bevrijde doch gebombardeerde stad naar een woning gaat van Joodse mensen met wie ze bevriend was. Ze treft er één enkele overlevende aan die is teruggekeerd. Doorgedraaid van trauma probeert ze de troep op te ruimen in een kamer waar de nazivlaggen nog aan de muur hangen.

In één opzicht biedt Lee iets wat zelden tot nooit is vertoond: wanneer Hitler is verslagen bezoeken de soldaten zijn Berlijnse appartement. Niet voor de lol, maar om dit laffe monster een dikke middelvinger te geven; hij heeft verloren en is de grootste verliezer. Lee maakt een foto; het eindresultaat is open voor discussie, maar het heeft haar in ieder geval beroemd gemaakt.

De twee uur gaan redelijk snel voorbij. Af en toe verspringt de tijd tientallen jaren door de raamvertelling. Die krijgt een conclusie die sommigen prachtig zullen vinden, anderen een flauw trucje. Ondanks de milde overvloed aan films die laten zien hoe vrouwen worden onderschat door mannen, blijft het belangrijk om hun bijdragen aan de geschiedenis, vooruitgang en cultuur te belichten. De verdiensten van Lee Miller mogen zeker niet uitblijven.

 

dat was nou eens leuk om te doen

 Op een cursus in Ede kwam ik een les tegen met de naam activerende vormen voor leerlingen met NT2.

Dus ik dacht okey laat ik eens kijken, en zag daar een prachtige voorbeeld van een les die ik ook in mijn lessen kan doen.

Afgelopen week heb ik dat natuurlijk meteen toegepast....

ik had een foto gevonden op het internet, deze heb ik gebruikt.

De leerlingen kregen in groepen de opdracht om op deze plaat zoveel mogelijk voorwerpen te zoeken die er stonden en dat met de Nederlandse naam op te schrijven. Daar kregen ze 5 minuten voor, daarna gingen we het spel spelen.

De leerlingen moesten een voorwerp wat ze hadden gevonden uitbeelden de rest moesten het raden.

Als ze het raden goed hadden, dan kregen de groepen die niet uitbeelden allemaal een punt, maar mochten de groep die uitbeelden een voorwerp hebben die niemand had op hun blad dan kregen zij een punt..

Het was een heerlijke les met de NT2 klassen, ze hadden veel lol en humor en ik was verbaasd hoe veel ze wisten, omdat er best wel moeilijke dingen bijstaan maar ze hadden de goede namen ervoor.Daarnaast hoe sportief ze speelden met elkaar, heerlijk..  ze hadden lol en waren behoorlijke fanatiek. prachtig om te geven en om te krijgen volgens mij.

Zeker toen ik navroeg hoe ze het vonden, ze vonden het prachtig deze les.

Zo tweede kerst tuincentrum gehad... nu is het volbracht

 

Ach wat doe je op een duffe zaterdag als je in de avond naar een geweldige voorstelling gaat, als je weet dat je verder niet zoveel gedaan hebt, als je al naar de kringloop in Aalsmeer bent geweest, waar het altijd erg leuk is.. dan rij je even door naar de Intratuin in Ter Aar, om daar eens te kijken bij de kerstmarkt.. en ik moet zeggen.. het was bijzonder.

Ik blijf me altijd verbazen  over de vele huisjes en tafereeltjes die men heeft, ik verbaas me over de de vele soorten verschillende kleuren kerstballen die er zijn. maar vooral verbaas ik me over de mensen die er lopen en die dan zoveel kopen dat ik denk .. hoe dan.. 

Nog meer verbaas ik me over hoe duur sommige kerstobjecten zijn..  ik zie soms  bijv. een glas wijn als kerstbal en die kost dan toch maar mooi even voor het lieftallige prijsje.. 7.50.. en ik zie mensen grof daar er 10 van kopen., terwijl ik denk je kan heel erg gek zijn op wijn maar om nou 75 euro aan wijnglazen zonder echte wijn in je boom te hangen lijkt me wat enthousiast. maar goed misschien ligt dat aan mij.. ben ik daar in te nuchter als Groninger in het westen van het land.

Dus ik ben eigenlijk nog het meest verbaasd over mezelf dat ik er toch nog weer wat vind voor in mijn kerstboom, terwijl ik dacht ik vind toch niks.. maar ja er waren toch wel leuke vogeltjes en in de goede kleuren voor mijn witte kerstboom namelijk zwart en zilver of grijs.. dus ik kon het niet laten.. Ik merk steeds meer dat ik steeds meer richting vogelhoekjes ga.. een hoekje met uiltjes, een hoekje met pinguïns, een hoekje met vogeltjes met staartjes, en natuurlijk rond de kerststal een hoekje met kerstengelen om de stal .

Maar goed ik heb heel lang staan te twijfelen over een bak die ik zag staan die ik erg mooi vond om voor mijn raam te zetten in mijn woonkamer... ik ben gek op bonsai boompjes,.. en ik had er twee staan, maar ja 1tje heeft het opgegeven dus er stond een droge bak met alleen maar takken en eentje volop in het blad, en nu zag ik een bak met daarin twee bonsaiboompjes, hele erg grappig en dacht ik neem hem toch maar mee.

Kortom het was weer een zeer geslaagde zaterdagmiddag met wederom de goede inkopen gedaan maar nog voor de kerstinkopen voor mijn moeder, broer en neef.. maar dat zal ook wel goed komen.

Giselle + ( dansvoorstelling)

 

 "De Toneelmakerij en DOX presenteren Giselle, een van de beroemdste balletten ter wereld, in een actuele bewerking vol songs, beats en hiphop. Giselle en haar matties zijn een crew. Het pleintje is hun thuis, hier chillen ze, dansen ze en steunen ze elkaar als ze moeten dealen met onbetrouwbare ouders en drammende docenten. Maar op een dag komt queen bee  Giselle niet opdagen en staat hun wereld op zijn kop. Heeft die mysterieuze jongen daar soms iets mee te maken? Dromen die werkelijkheid worden – kan dat echt?

De Toneelmakerij, met jarenlange ervaring in de grote zaal (1000+1 Nacht, De Toverfluit, As you like it) en DOX bundelen hun krachten. Vijfvoudig Krekelwinnaar Timothy de Gilde maakte eerder samen met Joachim Robbrecht en Dalton Jansen jeugdvoorstellingen waarin dans en spel in elkaar overlopen. Nu brengen zij deze knallende ontmoeting tussen dans, tekst en live zang. Giselle is een moddervette viering van de chosen family voor iedereen vanaf 8 jaar.

Nina van Tongeren en Joachim Robbrecht  tekst  |  Timothy de Gilde en Dalton Jansen  regie en choreografie  |  Charlie Chan Dagelet, Leendert de Ridder, Leandro Ceder, Fiona Dekkers, Tuan Tran, Jeroen Janssen, Rosa van Leeuwen, Lara Valentić  spel  |  Anne-Fay Kops en Jeremia Jones  muziek"

Als je dit leest als oud docent van 1 van je pupillen kan je alleen maar meer dan trots zijn op wat hij heeft bereikt. Geloof ik kom veel oud leerlingen tegen die hun huis en leven totaal niet op orde hebben met alle gevlogen van dien..dus het is dan extra leuk om een aantal leerlingen te volgen die je dan toch kan zien en kan volgen die in de theaterwereld actief zijn geworden.. heerlijk'.

Afgelopen vrijdag ben ik voor de tweede keer afgereisd naar Leiden naar een voorstelling van Tuan, oplettende lezers zullen ook gelezen hebben dat ik de vorige keer bij de voorstelling van Tuan was die Birds was genaamd. dus ik vond dit extra leuk om te gaan kijken en er van te gaan genieten, zeker als begin van een leuk en bijzonder creatief weekeinde.. waarin ik 2 voorstellingen ga zien en ook nog 1 film en ja ook heel creatief ben ik aan de slag gegaan met mijn kerstboom, de droom van een ieder. .een witte kerst realiseren.. en ook mezelf wat meer verdiept in de ChatGPT.. wat is dat een wonder

Dus om iets over 6 vertrok ik naar Leiden en deed meteen al eigenwijs, ik nam een andere route dus ik ging binnendoor  in de veronderstelling dat dat sneller ging nou nee dus.. ( Aangezien de dag al erg chaotisch verliep met al eerst een pot vitamine pillen die uit mijn handen viel met als gevolg dat mijn hele keukenvloer vol lag met pillen… opgeruimd en daarna haasje repje naar de deur waarbij ik bijna een zwieper maakte wegens wat gemorste water, om  tot de ontdekking te komen dat ik dus moest krabben… heel vervelend.. maar dat is dan wat het is.. op school ging het goed totdat ik dus mijn bakje met kwark pakje die bleek de lijnzaadolie te hebben gelekt en was dus glibberig en juist de muesli viel eruit over de tafel bij kunst.)  dus dat ik tot twee x in Leiden de verkeerde afslag nam is eigenlijk niet zo gek. Maar gelukkig op tijd in het theater om te ontdekken dat het vol met kinderen zat… gruwel.. zeker als je in de zaal zit met ik weet niet hoeveel kinderen .. links, rechts, voor , achter die allemaal met die zachte schreeuw stemmetje de zaal vullen… ik adem diep in en zuchten heel wat af inwendig … 

Nou naast me een zeer bewegelijk meisje met heel lang haar.. regelmatig kreeg ik een vlecht in mijn gezicht gezwiept, een schop tegen mijn benen een arm in mijn buik.. kortom ik ben gemasseerd, wat me dan opvalt is dat moeder als excuus aandraagt mijn dochter is zeer bewegelijk.. ja dus..is dit dan de plek voor jouw kind denk ik dan, ga naar het bos, naar een speeltuin, ga hardlopen etc...maar naar het theater?, zoal ook een hele bije moeder, die stralen veel te laat binnenkwam met haar 3 kinderen en die dus eindeloos lang deden om op hun plek te gaan zitten.. die  het idee had dat ze kennelijk niet stoorde.. en ach men heeft toch begrip voor een moeder met 3 kinderen..  

Maar wat een mooi stuk naast dans ook veel spel, het verhaal was boeiend en mooi opgezet maar het viel me wel op dat het flinterdun is maar voor het publiek, de jeugd , is het goed te volgen. 

De dans, de muziek en het decor  prachtig , ook de symboliek in de voorstelling over dat als je beroemd bent dat je in een gouden kooi leeft en of je dat wil.. prachtig verbeeld.

Natuurlijk heb ik vooral op Tuan gelet, want dat is tenslotte mijn pupil, en wat ben ik trots op hem, hij straalt hij is blij en hij geniet oprecht van zijn keuze, het theater. en dat kan ik zo begrijpen. dat heb ik ook altijd gehad totdat de tijd kwam om te gaan. soms weer je haarfijn het moment.

Na afloop natuurlijk op hem gewacht om met hem te praten over de voorstelling maar vooral over hoe het nu met hem gaat. Voordat hij bij mij kon komen, kwamen er tig meisjes naar hem toe om met hem op de foto te gaan.. hij straalt en doet het. het is voor hem geen opgave maar het is voor hem gewoon omdat hij het echt wil en van geniet. incluis dat bewegelijke meisje met een te lange staart in de vlecht dat naast mij zat. Hij is 1 en al geduld met de kids en praat met ze.. heerlijk om te zien.. Nog meer reden om trots op hem te zijn.. 

Ik vind het een stuk om te gaan zien maar liever zonder bewegelijk meisje naast je 

recensie van de voorstelling

Giselle als dans- en muziektheaterspektakel bij De Toneelmakerij & DOX

Van 18 oktober 2024 t/m 5 januari 2025 toert Giselle door het land. Djinti Sullivan en Leendert de Ridder spelen hoofdrollen en Timothy de Gilde regisseert de familievoorstelling (8+) van de Toneelmakerij en DOX, een stampend dans- en muziektheaterspektakel met de energie van de straat.

Actuele bewerking

De Toneelmakerij en DOX presenteren Giselle, een van de beroemdste balletten ter wereld, in een actuele bewerking vol songs, beats en hiphop. Giselle en haar matties zijn een crew. Het pleintje is hun thuis. Hier chillen ze, dansen ze en steunen ze elkaar als ze moeten dealen met onbetrouwbare ouders en drammende docenten. Maar op een dag komt queen bee Giselle niet opdagen en staat hun wereld op zijn kop. Heeft die mysterieuze jongen daar soms iets mee te maken? Dromen die werkelijkheid worden, kan dat echt?

Viering van de chosen family

De Toneelmakerij, met jarenlange ervaring in de grote zaal (1000+1 Nacht, De Toverfluit, As you like it), en DOX bundelen hun krachten. Regisseur en vijfvoudig Krekelwinnaar Timothy de Gilde maakte eerder samen met choreograaf Dalton Jansen en tekstschrijver Joachim Robbrecht familievoorstellingen waarin dans en spel in elkaar overlopen. Nu brengen zij deze knallende ontmoeting tussen dans, tekst en live zang. Giselle is een moddervette viering van de chosen family voor iedereen van 8 tot 80 jaar.

 

Turijn dag van terugkeer naar huis

 

Nou de lege stad laten we onder ons, het was gisteren Halloween  in  de stad , met als gevolg dat de Nacht onrustig was., maar vrijdag Allerheiligen .. dan rust de stad.. dan is de stad stil.. men rust uit na een nacht spoken jagen.Een mooier afscheid na een prachtige vakantie in een stad met onverwachte pareltjes die ik niet verwacht had.. kortom ben je nog niet in Turijn geweest ga vooral, loop veel zie veel en geniet.,, vooral genieten van alles wat er is te zien. 

Al heb ik dan de lijkwade niet in het echt gezien, ik ben er nu wel vlak bij geweest en wie weet als hij zichtbaar is ga ik nog een keer terug om dan alsnog die lijkwade te zien.... dat hangt een beetje af van of het kan en ik dan nog zin heb... maar Turijn komt op het lijstje met mooie steden, zoals Berlijn, Londen... en nog meer van dat soort steden die in mijn hart zijn gaan zitten.

Ontbijt was goed zoals altijd . Dan de laatste dingen in de koffer paniek want ik miste mijn giropas.. alles uit de koffer. Alles weer in de koffer.. alles uit de tas, alles weer in de tas.. om te ontdekken dat je hem gewoon onder je koffer heb liggen.,,kortom de vakantie is compleet we zijn gaan verdwalen , ik was wat kwijt en weer gevonden  en dus tijd om te gaan.. 

Op tijd was Ankie aan mijn deur, maar ja ik zat in een sanitaire stop. Maar alles ging goed. We moesten nog toeristenbelasting betalen. Daarna konden we dus wachten op de taxi. 

Deze meneer was erg op tijd en houd dus duidelijk van op tijd want mijn hemel wat reed die man hard .. het ontbijt kwam 3 x omhoog, maar we waren op tijd op het vliegveld , ruim op tijd .. heel erg vroeg zeker als je hoort dat je een uur vertraging hebt., 

Maar dat geeft ook kansen.. want … juist olijf olie gekocht, een vies chocolade drankje, tevens prachtige spullen voor collega’s voor de kerst, kortom het was goed. 

Daarna 3 uur in de vertrekhal wachten op onze vlucht in de brandende zon. Maar ook dat gaat over. 

Bij de douane ging het snel, heel snel.. alleen moest ik wel betast worden door de douane en dan weet ik het weer.. broek met zij zakken.. dus ja logisch niet aan gedacht.

Achter mij een dame rijkelijk voorzien van allerlei toeters en bellen en ja hoor zij mocht 4 x er door totdat ze ineens bedacht dat haar beugel bh wel eens de oorzaak kon zijn. 

Maar goed we hebben dat weer gehad en zijn blij. 

Het verrek uit Turijn is bijzonder door de lege straten een mooier afscheid kan je niet hebben …

De laatste dag geen foto's gemaakt het is tenslotte zitten in de taxi en op het vliegveld dus  dan maar van elke dag maar een bijzondere foto..

LOWAN dag

Afgelopen maandag had ik een studie dag in Ede met mijn collega's van de ISK.

We hadden afgesproken op het station in Utrecht omdat we via verschillende kanalen naar Ede gaan en dat was voor ons, de collega's van Kunst beter om te doen. Op het station in Alphen was het meteen al een druk gedoe met de collega's  van de ISK die ook op het station stonden.

De trein was er vrij snel door het vele praten met elkaar en dus gingen we de trein in om te ontdekken dat kennelijk meer mensen besloten om met de trein te gaan want de trein zat bommetje vol.. dus ik kon staan.

Helemaal geen probleem want ik kan tenslotte nog genoeg zitten.

De weg naar Utrecht ging goed maar in Utrecht raakte ik de mensen van de isk al kwijt maar daar stonden Nick en Marlous al. dus dat was wel erg lekker. Ben nog even snel naar het toilet gegaan voordat we de trein ingingen.. en dus we zaten met z'n 3-en bij elkaar.

De reis ging snel het is ook maar een kippeneindje om in Ede vanuit Utrecht te komen.

Bij aankomst moesten we volgens Nick links af en dat bleek rechts te zijn,. maar goed we hebben het hotel gevonden, waar we de studiedag hadden.

Onderweg een prachtig kunstwerk gezien van de danser , waarvan hieronder een foto.  Bij aankomst bleken we niet de enige groep te zijn die kwam er stond al een hele lange rij bij de ingang en dus moesten we in de rij staan.

Niet gek met 1300 man die naar deze dag gingen tenslotte. Toch was het erg leuk. Marlous en ik gingen nog even naar het toilet, maar er stond zon lange rij dat we maar besloten om naar de invalide toilet te gaan, wat prima is bevallen. Daarna waren we Nick kwijt dus wij zijn een zaal ingelopen en nu bleek dat ze diverse zalen hadden want we kregen zowel de dagvoorzitter als een spreker via het scherm te zien.. prima. tenslotte is dat iets van nu. We zijn wel gewend uit corona dat veel  dingen online kunnen.

Daarna kwam Salman Amini, een cabaretier die ik al een keer eerder had gezien op de Parade en die ik erg indrukwekkend goed vind dus ik was blij en hij zei hele mooie en goede dingen die me toch ook tot nadenken stemden.

Daarna gingen we de workshops doen

De eerste ging ik samen met Marlous en Nick en dat ging over de uitwisseling tussen kunst, drama etc en dat leek me erg leuk om zo ook wat nieuwe dingen te kunnen oppakken. maar helaas viel deze erg tegen.

Daarna hadden we de lunch en dat was prima, alles vegetarisch dus dat was handig.

Workshop 2 was een saaie presentator maar wat ze vertelde was erg boeiend en daar ga ik toch nog wat mee doen het was actieve taalverwerving bij NT2 lln  met allemaal oefeningen die de leerlingen kunnen doen. Erg inspirerend.

Daarna  mijn laatste workshop waarvan ik eigenlijk niet zulke hoge verwachtingen had maar dat was prachtig.. het ging over Ai op eenvoudige manier uitgelegd. De presentator was een plaatje om te zien dus dat was al heel fijn, daarnaast was het razend interessant en ben ik om.. ik dacht altijd die AI kunstmatige intelligentie is niks maar ik ben echt om ik ben voor.. het werkt heerlijk en spaart veel tijd uit

Na deze workshop was het tijd voor de borrel met hapjes maar zoals te verwachten. was er geen hapje meer te vinden, de collega's van de andere scholen hadden als een soort uitgehongerde massa zich volledig op alles gestort en er was niets meer over.. Geen punt ik had toch al genoeg gegeten vond ik maar  toch typisch Nederlanders ik verdenk zelfs een paar mensen dat ze hun tassen vol hebben gestopt voor onderweg..  zal mij niet verbazen om eerlijk te zijn.

Nadat we even in deze ruimte waren geweest hebben we afscheid genomen van de collega's van de Isk en zijn we snel naar de trein gelopen waar we precies op tijd aankwamen om de trein te halen.

Lekker op tijd weer thuis en heerlijk genoten van deze dag.

 

Karate kid deel 1

 

 Wat is het toch weer enorm genieten van deze film, ik kende het al maar het is zo geweldig om hem weer te zien. genieten.. een aanrader dus al heb ik niet de film van 2010 gezien die trouwens meer dan 3 uur duurt. ..

recensie van de film:

The Karate Kid (1984)

Regie: John G. Avildsen | 127 minuten | drama, familie, sport | Acteurs: Ralph Macchio, Pat Morita, Elisabeth Shue, Martin Kove, Randee Heller, William Zabka, Ron Thomas, Rob Garrison, Chad McQueen, Tony O’Dell, Israel Juarbe, William Bassett, Larry B. Scott, Juli Fields, Dana Andersen, Frank Burt Avalon, Jeff Fishman, Ken Daly, Tom Fridley, Pat E. Johnson, Bruce Malmuth

Als je de leeftijd hebt dat je in de jaren tachtig van de twintigste eeuw al films keek is de kans groot dat je toen ‘The Karate Kid’ met Ralph Macchio en Pat Morita gezien hebt: is het niet in de bioscoop dan wel op televisie. Net als Madonna, Prince, Michael Jackson en Duran Duran was er destijds geen ontkomen aan. Het is een film die hoog op de nostalgielijst scoort. Dat de tienerklassieker zo’n impact heeft gehad op een groot deel van de opgroeiende tieners in de jaren tachtig is niet zo vreemd: het hartverwarmende verhaal over een bijzondere vriendschap bewijst generaties later nog steeds mee te kunnen. Niet voor niets kwam er in 2010 een remake met Jaden Smith in de titelrol.

De jonge vaderloze Daniel (Ralph Macchio) verhuist met zijn moeder van New Jersey naar L.A. Alsof zo’n verandering niet genoeg is om zijn puberleven op stelten te zetten, krijgt hij binnen de kortste keren ook nog eens te maken het gesar van een stel getrainde karatebeoefenaars. Daniel ontmoet de mooie Ali (Elisabeth Shue), maar zij blijkt de ex-vriendin van Johnny (William Zabka), de leider van het gevaarlijke stel ruziezoekers, te zijn. Het laat zich wel raden welke uitwerking dat heeft. Maar gelukkig ontmoet Daniel ook Mr. Miyagi (Pat Morita), de conciërge in het gebouw waar Daniel met zijn moeder woont. Mr. Miyagi heeft een totaal andere levensinstelling dan parttime karateleraar/fulltime sadist John Kreese (Martin Kove). Kreese belooft dat zijn studenten Daniel met rust zullen laten, maar dan moet Daniel wel met een karatetoernooi mee doen. Wat Kreese (en Daniel) op dat moment nog niet weten is dat Mr. Miyagi een ster is in karate. De oude man neemt Daniel onder zijn hoede en belooft hem klaar te stomen voor de gevreesde wedstrijd. Zijn methode is bepaald echt gangbaar en Daniel beklaagt zich er over dat hij niet veel meer is dan een gratis arbeidskracht voor Mr. Miyagi. Maar uiteraard heeft de Japanse meester hier een bedoeling mee…

‘The Karate Kid’ heeft bijna alles in huis wat je als filmliefhebber zoekt: spanning, humor, romantiek, een unieke vriendschap tussen personages voor wie je niets anders dan genegenheid kunt voelen, een prima stel acteurs, de uitstekende score van Bill Conti, een lekkere soundtrack en mooie beelden. De nagelbijtende eindscène heeft alles weg van films als ‘Rocky’, niet zo gek wanneer je bedenkt dat de regisseur van ‘The Karate Kid’, John G. Avildsen, eerder ‘Rocky’ (1976) maakte. Je zou ‘The Karate Kid’ dan ook best een tienerversie van dat Sylvester Stallone vehikel kunnen noemen. Pat Morita is met recht een icoon van de jaren tachtig, en het is eigenlijk raar dat we van Ralph Macchio niet zo heel veel meer gehoord hebben na de twee sequels die deze onverwachte kaskraker voortbracht, want het is nauwelijks te merken dat hij acteert, zo naturel komt zijn personage over. Dat het verhaal volgens een beproefd recept verloopt en dat de film wel wat korter had gemogen doet wel iets aan de kwaliteit van het geheel af, maar het blijft een vakkundig gemaakte film om ongegeneerd van te genieten.

 

Yes een half uur later.....

 

Het is een feestje vorige week zondag ochtend, want ik kon zomaar een half uur langer in bed liggen en de training duurt nu maar 60 in plaats van 90 minuten, wat wil een mens nog meer met de winter voor de deur....

Nou het rommelt dan toch wel weer een beetje, voor je het weet is het dan toch weer rennen om op tijd te zijn. maar ook dat lukte dus prima.

Ik had zelfs nog wat tijd over om bij te praten met een sportmaatje. 

Eindelijk konden we naar binnen, en de zaal is bloedheet en warm.. . door de vorige steps les dus dat is al een pre je bent eigenlijk meteen al een soort van warm..

Daarna begon de warming up.

Jumping jacks..  met twee gewichtjes.

Je moest gaan jumping jacken en dan met de gewichtjes boven je hoofd, nou dat gaat dus niet bij mij, dat gaat niet, mijn benen gaan te snel en mijn armen te langzaam met als gevolg dat ik een soort raar dansje doe... ik ben daar duidelijk niet voor in de wieg gelegd.

Daarna gingen we onze schouders warm maken twee rondjes met eerst de gewichtjes naar voren, dan omhoog aan de zijkant en dan de fly. 

En daar was hij dan de amrap

20 kb swing

10 trusters

10 pushups

20 toetaps.

en dan bijhouden hoeveel rondjes je kon in 10 minuten nou ik haalde amper de 5.

Daarna kwam het geweldige nummer 99 luftballons maar dan in de houseversie en bij de woorden 99 luftballons moesten we een burpee doen en de rest in jumping jacks..  een ramp

alsof we nog niet genoeg gestraft zijn moesten we daarna ook nog de volgende oefeningen in onze eigen tijd doen...  maar net zoveel rondjes halen als we daarvoor hadden

de oefeningen

20 swings

10 rows per arm

10shoulder press per arm

10 boxjumps.

Ik kan wel zeggen dat ik gesloopt was.

De buikspier oefeningen kwamen hierna.

nou dat was een les van hoger niveau.

eerst in de bridge en terwijl je dus alles aanspande ging je met twee gewichtjes de triceps oefening doen. en geloof me ik was ergens meteen terug in mijn wilde jaren.

daarna kregen we de ene na de andere bizarre buikspier oefening.

we moesten weer in de hip bridge liggen en dan met 1 been 2 seconde omhoog en dan weer 2 seconden naar beneden.

de volgende is niks voor iemand zonder coördinatie, ik dus, op je rug liggen, en dan je linker been omhoog, gestrekt en je linkerarm met een gewicht ook naar boven... en daarna met rechts.

Deze bizarre oefeningen moesten we 2 rondes doen

Nieuw ronde nieuwe ellende

squaten en terwijl je aan het squaten was moest je met je armen met de gewichtjes box bewegingen maken en juist, ronde twee

een squat en dan vanuit de squat terwijl je uit de squat kwam een box beweging maken in de lucht naar rechts, met je linker arm en visa versa

dit dus ook twee keer

en daarna kwam een ronde waarbij we alles maar 1x hoefden te doen.

eerst kb  deadlift

en dan de one hand deadlift.

Eindelijk was de les volbracht, en ik weet niet hoe hij het doet...  want ik was meer kapot dan naar anderhalf uur..