vrijdag 19 juli 2024

je zou toch maar 90 jaar worden....

 

Ach mijn lieve moeder is 90 jaar geworden, dus moest er een feestje komen. Ze had bedacht dat ze graag een etentje  wilde met haar zussen en schoonzussen om bij te praten over vroeger en nu. Helaas zei 1 schoonzus en 1 zus af van de 6 om begrijpelijke redenen en dat is volledig terecht en daar is alle begrip voor.

De avond van te voren ben ik al naar haar toe gegaan om met haar haar laatste 89 jaar avond te vieren. 

Natuurlijk heb ik, ondanks dat ze het niet wilde twee ballonnen op gehangen met 90 en wat grapjes gekocht zoals een tegel met daarop het is echt waar je bent nu 90 jaar en ook een mok met 90 jaar. 

Tevens op een appel twee kaarsjes gezet met 90 jaar.. ze zal het weten dat ze 90 is

Toen ze opstond is ze in stilte de kamer in gegaan en zag de ballonnen en ook de kaarsjes en natuurlijk de cadeautjes.. dus die heeft ze meteen uitgepakt.. 

Toen ik uit bed kwam, mijn toilet gemaakt had en binnenkwam zat ze helemaal te stralen.

Ik heb voor haar nog even de tegel uitgepakt met de spreuk geen gezeur en geen gemaar je bent nu 90 jaar. waarop ze meteen een breed glimlach op haar mond kreeg en zei, dat zei mijn moeder altijd.. 

Mensen die zeuren worden niet oud.. en zie maar ik ben nu 90 jaar.

Helaas was er ook verdrietig nieuws namelijk dat haar oudste zus, die al niet zou komen in de nacht was overleden. Dit maakte wel het een beetje beladen, maar mijn moeder besloot om het feestje toch door te laten gaan, mede omdat ze zei, we gaan niet dansen en niet zingen we gaan eten dus dat kan wel.

Ze wilde wel graag voor het eten even stil zijn zodat we even met elkaar aan de tante dachten die overleden was.. zo was ze er toch even bij.

Toen de eregasten binnen kwamen,  Tante Dina met haar vriend, dus meteen alweer gezellig samen praten en klieren, Susan, mijn langste vriendin, wandelmaatje, musea maatje, reismaatje, sparmaatje etc. was er als eerste.. heel erg gaaf. daarna kwamen mijn broer met zijn vriendin en zoon. en daarna in optocht de tantes uit het verzorgingstehuis, eentje met de rollator en eentje met de rolstoel.

Maar ze waren er, even was er sprake van dat 1 persoon misschien niet zou komen omdat die behoorlijk verdrietig was wegens het overlijden van haar zuster. maar ze was er toch met haar dochter, de andere tante was er met haar mantelzorgster. dus de groep was compleet.

We begonnen met een plank met smeersels met stokbrood, erg lekker en goed. 

Daarna kwam de soep, het hoofdgerecht en het toetje

Het was prachtig om te zien dat mijn moeder zo genoot en hoe fit ze nog is. Heerlijk, de lol die ze heeft in het leven en dat ze nog steeds wat ze in haar hoofd hebt zal ook worden opgelost of uitgezocht soms zelfs tot vervelends toe..

Na de soep was 1 tante terug naar huis gegaan omdat ze graag naar huis wilde, de andere tantes zijn na het toetje rond 15.30 vertrokken, net als mijn broer met zijn vriendin en zoon en mijn moeder.

Daarna heb ik me snel op het parkeerterrein ontdaan van mijn keurige zwarte lange broek en witte punt schoenen. zoals gewoonlijk was ik weer eens overdresst. iedereen liep in gewone kleren, korte broek etc en ik was weer enorm netjes gekleed.. maar ach ik maakte daarmee wel indruk

Samen met Susan hebben we nog een tijdje op het terras gezeten om bij te praten met elkaar, want we zien elkaar te weinig terwijl we dat niet willen..  rond half 5 zijn wij vertrokken, maar om kwart voor 5 zaten we al weer aan de telefoon met oortjes in terwijl zijn naar haar huis reed en ik naar de mijne. 

Het was een waardig feest voor mijn moeder die enorm heeft genoten ondanks het verdrietige nieuws van het overlijden van haar oudste zuster.. 









 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten