zondag 30 november 2014

krasse knarren


zondag middag, met vriend Frans,  ja het klopt, we zaten tussen de grijze pruiken, naar de voorstelling geweest van Krasse Knarren:
 Ja dat zijn ze. Astrid Nijgh, Martin van Dijk en Barrie Stevens: vijfenzestig jaar en ouder. Deze actieve ouderen laten zich niet achter de geraniums schoffelen. Het is de hoogste tijd voor een middag met schwung. Barrie kwam naar Nederland voor de Snip en Snap Revue. Astrid was al rock-’n-roll voordat iemand wist wat dat was en Martin heeft de grootste cabaretdames ter zijde gestaan. Er is nog een hoop te vertellen, te dansen en te zingen. Saskia van Zutphen (o.a. Mrs. Einstein) treedt op als gastvrouw.
Al vroeg was ik natuurlijk vertrokken naar Capelle om vriend Frans op te halen, zodat we samen konden genieten van deze voorstelling.
Om 5 voor twee kwamen we de zaal binnen, en we hadden met gemakt 10 minuten later kunnen komen want voordat al die ouderen met rollator en rolstoelen, steunkousen, gebidsrekjes etc op hun plek zitten, de corestten goed zitten, de steunzolen zijn gelucht ben je een hele tijd verder. Dat is verder niet erg, maar als je je gehaast hebt, is het een rustmoment. Ik zat weer naast, een bijna vaste buurvrouw van ons, de vrouw met de rollater, die gescheiden is, maar die erg graag toch gebruik maakt van de voorstelling van het theater. Terwijl we zaten te wachten keken vriend Frans en ik ineens omhoog en zagen ineens een looptekst waarop stond te lezen dat je geen gsm aan mag hebben in de zaal,, maar het hing zo hoog en op een zon onduidelijke plek dat ik er toch maar een foto van heb gemaakt. Hoe dom kan je zijn om zon tekst zo op te hangen.... niemand kijkt haast naar boven lijkt me
 Ik kan het niet anders zeggen, dan dat de voorstelling een feest der herkenning is, van de liedjes die worden gezongen, de show is prachtig. mooi decor, mooie spelers, en prachtige liedjes. Het stukje waarin Barry verteld over zijn prostaat kanker, en hoeveel radioactieve injecties die hij heeft gekregen en nog krijgt, waarin iedereen plotseling opbiecht van dingen die ze overkomen zijn zoals alcohol verslaving, een ongeluk, had voor mij geen toegevoegde waarde, het is mooi dat artiesten kwetsbaar zijn, maar dit was meer een soort van AA bijeenkomst, en ik voelde het als een overbodige onderdeel van deze show.
De uitleg van Astrid over het lied "Ik doe wat ik doe" met haar verhaal over de Duitse versie die ze wilden maken, was hilarisch. geweldig. Het is een show die je moet zien, zolang het nog kan.

Na afloop liepen de artisteten nog rond in de foyer en kon je met ze praten, maar aangezien ik ooit een stukje heb gelezen over artiesten vlooien, vind ik het niet zo nodig. Uit mijn eigen tijd van spelen weet ik nog dat ik dat ook niets vond, ik was klaar, had mijn kunstje gedaan en dat was het. Gelukkig heeft vriend Frans een keer een heel mooi stukje geschreven over Artiestenvlooien zodat wij ons hier zeker niet schuldig aanmaken.....

het gordijn, met de tekst

de tekst ingezoomd

dit soort publiek was er dus

artiesten vlo? met Saskia van Zutphen.


zaterdag 29 november 2014

de mol

 
Zaterdagavond om half 7 in de auto om weer eens met vrienden Frans, Rick en Christian, te eten, te praten, nog meer praten en daarna heerlijk het spel Wie is de Mol te spelen. Eiland robbinson had ik inmiddels ook al gewonnen, dus die was ook mee. Omdat vriend Frans de hele dag moest werken hebben we met elkaar besloten dat hij niet hoeft te koken, alleen moet zorgen voor het nagerecht. Christian en Rick, zorgden voor een heerlijke pompoensoep, Frans zoals gezegd voor een heerlijk nagerecht, en ik heb me gestort op het voorgerecht, het al oude bekende "Broodje Dip" en voor bij de soep diverse breekbroodjes en smeersels, zo ook een bakje vlees voor de mannen die wel vlees eten.. de schande.. maar goed iedereen heeft wel een klein foutje :-) Het was meteen al vanaf het begin een sfeertje om van te genieten. De uitnodiging voor oudejaarsavond kwam meteen, en daar heb ik zin in. Lekker met elkaar ook oud en nieuw vieren lekker spelletjes doen en genieten van elkaars gezelschap. Een echte mannenavond.. erg leuk toch. We hadden een heerlijk etentje, een heerlijke pompoensoep, een heerlijke taartje als dessert met daarbij een prachtig gedicht met heerlijk chocolade letter, Een avond met vrienden wat zo mooi en eenvoudig kan zijn ,.maar zo genieten. De mol spelen samen was ook geweldig, we hebben er van genoten weer. Het spel is ingewikkeld en het gekke is je gaat met elkaar steeds zitten te mollen, terwijl de echte mol niets hoeft te doen. Dit keer was wederom Christian de mol en die is hier heel goed in hebben wij ontdekt.. geweldig leuke avond wederom
het prachtige gedicht van sint en zijn volledig gelijkwaardige medewerker Piet
 
 
 
 
 

vrijdag 28 november 2014

sushi

Gisteravond met vrienden René. Yvonne, Jeanette en Ruud, naar de Japanner in Alphen aan den Rijn geweest om heerlijk Sushi te eten. Het was mijn beurt weer om iets te kiezen en dat was dus dit restaurant geworden. Keurig om 19.00 was ik op de plek van bestemming en konden we van start gaan met de rijkelijke keuze aan heerlijke sushi.
Natuurlijk is het voor een aantal van ons, die nog nooit eerder met stokjes hebben gegeten, even wennen, zeker toen Jeanette vroeg op een stokje met een bovenkant klemmetje, waarop heel hard werd geroepen "Oh u bedoelt een kindersetje" Het hele restaurant viel meteen stil, en men keek naar ons, dus wij maar wijzen naar Jeanette, die lief zei, "Nee hoor 50+ stokjes" De verbazing over dit bestaan toen de stokjes kwamen was groot, omdat het een leuk in elkaar geknutseld iets was, ik denk dat veel van de bediening, als het een keer niet druk is, dat doet, hieronder zie je ze op de foto. Het eten is zoals altijd daar heerlijk en je verkijkt je er zo op, je begint te eten en voor je het weet, bij ronde 3 denk je al, ik heb genoeg meer dan genoeg, en toch nog even dooreten. en dan ineens komt de man met de zak, je zit vol. boordvol. Het was zoals altijd weer helemaal geweldig en gezellig, en het volgende etentje is dus bij mij thuis, ik heb het thema al klaar, nu het eten nog.. maar dat hoeft pas in januari.

kinderstokjes
volwassen stokjes


dat is heel wat voor een kat...vind je niet

Omdat er bij mij op school regelmatig kinderen zijn die met verlies hebben te maken, en met name het verlies van een dierbare, heb ik het boekje, dat ik ooit heel lang geleden heb gekocht maar weer eens uit de kast gehaald. Het boekje "Dat is heel wat voor een kat, vind je niet? " Ik heb in mijn privĂ© bezit de bovenste uitgave en ik vind het een prachtig dun boekje over rouwverwerking en verlies beschouwing, Het verhaal gaat over poes Roetje die sterft en het meisje, zijn baasje, die maar niet kan stoppen met huilen. Het meisje probeert samen met vader 10 redenen te bedenken waarom Roetje zon lieve kat was om te vertellen op de begrafenis. Dat gaat dus ook gebeuren. Ze bedenkt er 9 en de 10 kan ze niet bedenken, totdat ze op de dag zelf bedenkt dat Roetje nu als voedsel kan dienen voor de bloemen. Natuurlijk worden er dan meteen zaadjes geplant op de plek waar Roetje begraven ligt. Het is een mooi, eenvoudig verhaal over verlies en rouwverwerking. Ik ben er steeds weer door geraakt, steeds denk ik weer, wat is het toch een mooi iets als je het zo kan verwoorden. De leerling die ik dit boekje meegaf, begreep de boodschap en vond het iets moois, door dit simpele boekje dat geschikt is voor kinderen tot 9 jaar, is het toch iets wat veel antwoorden brengt bij kinderen over de dood. De leerling heeft er veel aan gehad, iets wat zo simpel was leverde heel veel op gelukkig.  Een boekje trouwens dat ik iedereen kan aanraden om een keer te lezen... hij is prachtig
 



donderdag 27 november 2014

zo mooi weer om dit terug te zien

Deze dame heeft het beter dan de dame die ik eerder al liet zien in deze serie met fotos, die zat op een soort van omgebouwde kinderwagen. Deze vrouw werd omringt door haar kinderen en familie, dus ze had het goed. Dit straalde ze ook uit. Terwijl ik net tegen Kitty zei dat je hier zo weinig bedelaars zag, zag deze mevrouw zitten met haar kind op schoot. En ineens leek het wel alsof er een blik was losgetrokken met bedelaars.. ze waren plotseling overal . Veel fotos aan het bezoek van Top Kapi en ook nog een wonder, een rolstoel, waar net een genezen meisje uit stapt. ze had even met haar voeten in het water bij de bron gezeten en kon weer lopen


 

 


 

 


 






woensdag 26 november 2014

talentenmiddag

Vandaag mocht ik weer aantreden om mijn talent te laten uitstralen over de kinderen die bij ons op school komen. Nadat ik een aantal leerlingen had gesproken voor de counseling, ben ik maar eens even gaan helpen bij de uitgifte tafel. Dit is de tafel waar elke leerling binnenkomt en waar ze een t-shirt, een pakje drinken en wat snoep krijgen. Dit was wel niet mijn taak, maar het was is wat ik dan leuk vind, omdat je zo meteen met een aantal leerlingen contact maakt. Het grappige vind ik wel, dat je ook meteen dingen te horen krijgt die je niet verwacht. Het was grappig om de leerlingen over mij te horen praten in positieve zin, een moeder kwam binnen en die zei meteen dat is nu de leukste meester van deze school, wat ik hoor van de kinderen. Dat doet me goed, ook omdat je soms toch wel wat twijfels hebt of je het wel goed doet, maar kennelijk is het goed wat ik doe.
De leerlingen die ik dan zie komen spreek ik aan en maak een soort van grapje. Zeker als ik ze niet eerder heb gezien zeg ik dan heel mooi tegen ze, na de vraag of ze al eerder waren, dat ik blij ben dat ze er nu zijn. De leerlingen die ik dit keer meekreeg waren er maar 8 waarvan 3 te laat, dus dat was ff balen, maar goed dat hoort erbij  natuurlijk. Dus ik heb even wat zitten praten, even nog wat zitten klieren met de kids, en daarna ben ik les gaan geven, heb ze verteld wat we gingen doen en ze hadden er zin in. We hadden een toffe middag waarin we veel dingen hebben gedaan, de kids waren heerlijk bezig, deden erg hun best en ik heb vreselijk gelachen ook om ze. De middag vloog weer om zoals zo vaak, voor ik het wist was het weer half 4 en moest ik het afronden. Tijdens de les kreeg ik bezoek van eerst de fotograaf, daarna mijn unitleidster met de leerlingcoordinator, daarna nog mijn dierbare collega, sportmaatje en vriend die ook even kwam buurten. kortom ik had erg veel belangstelling in ieder geval. Ik vond het genieten in ieder geval. De middag was zo om, terwijl ik er altijd tegenop kan zien maar ja dat loopt soms anders dan ik wil. Nadat ik de leerlingen uitgeleide had gedaan heb ik ze vrolijk uitgezwaaid en ben ik nog even gaan helpen met opruimen van de spullen en ben ik lekker naar huis gegaan om daarna weer heerlijk te sporten.. kortom het was weer een goede dag
 

dinsdag 25 november 2014

een klein verschil (flard)

 
een klein verschil
de liefde was er
maar het geloof
stond het in de weg
verbannen van haar huis en haard
niemand mocht meer komen
op bezoek
van haar familie
omdat de pastoor
dat geloof voor de liefde komt
had gezegd
jaren in haar nieuwe leven
zat ze daar
tot dat op een dag
ineens haar moeder
er aan kwam
op haar oude fiets
een nieuwe pastoor
was gekomen
die de woorden zei
eerst de liefde dan het geloof
waardoor ineens
zij weer bij haar familie
bij haar moeder
hoorde
 
 

maandag 24 november 2014

Jasperina

Zoveel bewondering voor deze vrouw, ik kende haar eigenlijk heel lang geleden alleen van
de minutenwalz, maar nooit geweten dat ze zoveel mooie liedjes heeft gezongen, soms met een snik, soms met een glimlach, soms zo diep in je ziel snijdend, dat ik bedacht dat ik maar een keer een blogje moest maken voor haar, waarin ze centraal staat. Ik doe het lekker simpel, ik zet gewoon een paar prachtige liedjes van haar neer, luister en geniet.. de klassieker "De non" een aanrader, zeker voor....