donderdag 30 april 2015

Moeder ik wil bij de Revue..( Theater)

 
Vanavond met vriendin Kitty naar Utrecht afgereisd voor de voorstelling Moeder ik wil bij de Revue,  we konden via groupon twee goedkope eerste rangs kaartjes krijgen en dan is het niet moeilijk te beslissen om te gaan. We kozen bewust voor 30 april dan vier je toch nog een beetje de dat dat onze oud koningin haar verjaardag vierde met ons. Het leuke van de avond was dat we eerst gingen eten bij de mac donald.. daar kan ik me zo op verheugen altijd. zo heerlijk is dat... lekker eten en genieten van een bakje patat.. heerlijk. De voorstelling was een leuke voorstelling, maar ik denk dat we verwend zijn, want ik vond Billy en De soldaat van Oranje mooier, al had ik dit ook niet willen missen. We hadden wel de goede kast dat bleek wel, met oa Simone en John.. prachtig spelers....
de uitvoering van Het dorp van Wim Sonneveld in de uitvoering in deze show bracht me tot tranen.... niet hoe hij is gezongen, want dit lied kan eigenlijk alleen maar Wim zo prachtig zingen dat het je in je ziel raakt. maar de gedachte aan mijn vader die ik voor me zag, zeker door de opmerking dat dit lied is voor alle vaders... als je dan de vader ziet zitten met tranen in zijn ogen, gespeeld, maar het raakt.. hoe hij trots op zijn zoon is... en soms zou ik willen dat hij dat nog even kon zeggen dat hij trots op mij is zoals ik het doe..
 
 
  
recensie van het stuk:

Een jaar geleden bracht Joop van den Ende het grote nieuws dat hij een eigentijdse musical zou gaan creëren, gebaseerd op de welbekende televisieserie ‘Moeder ik wil bij de Revue’. De musicalvariant van de acht uur durende kijkcijfer hit op tv heeft op 21 september 2014 haar première beleefd in het Beatrix Theater.


Moeder ik wil bij de Revue vertelt het verhaal van kolenboerzoon Bob Somers (Terence van der Loo), die droomt over een baantje bij de Hogendoorn-Revue. De Revue waar Riet Hogendoorn (Simone Kleinsma) en John Hogendoorn (Jon van Eerd) vele harten stelen met hun prachtliedjes en showballades. Als Riet Hogendoorn besluit een nieuwe radio te gaan kopen, leren we Arnold (Robbert van den Bergh) kennen, die werkt in de plaatselijke Elektronicazaak van de familie van Woerkom. Riet laat kaartjes achter voor de Revue en zo belanden Arnold en zijn neef Bob Somers uiteindelijk samen met de familie van Woerkom bij een matineevoorstelling van de Revue. Dromen komen uit en Bob weet een baantje te krijgen als toneelknecht bij het revuegezelschap. Bob laat zijn familie en tevens zijn toekomst als kolenboer links liggen voor deze ‘prachtbaan’. Maar later ervaart Bob dat het revueleven achter de schermen lang niet zo glansrijk is als op het toneel en maakt hij kennis met de perikelen van het theaterleven. De kenmerkende drankverslaving van Riet en de gigantische drang van John om in het middelpunt te staan is dan zelfs nog maar het begin. Want als uiteindelijk blijkt dat John Hogendoorn verliefd blijkt te zijn op Bob terwijl Bob zelf een toekomst ziet met Jeanne van Woerkom (Christanne de Bruijn), lijkt zijn revuecarrière van korte duur te zijn.

De voorstelling kent eigenlijk meerdere losse rode draden die samen een mooie en strakke rode draad vormen door de voorstelling. Zo zien we hoe de verstandhouding tussen de van Hogendoorns strubbelt en zien we relaties komen en gaan bij de familie van Woerkom. Ook zien we hoe Bob worstelt met zijn revuecarrière en de daar bijkomende familieproblematieken. Mooi aan de productie is dat deze losse rode draadjes meerdere malen op intrigerende wijze samen komen, wat resulteert in hoogstaande toneelmanifestaties. Dit komt mede door het gebruik van projecties op LED-panelen gedurende de productie, die zorgen voor een divers decor. De moderne theatertechnieken, de intrigerende verhaallijn en de tempoverschillen in de voorstellingen zorgen er voor dat de voorstelling kracht en energie uitstraalt.

En hoewel een groot deel van de voorstelling bestaat uit energieke acts, opvallende kostuums en een hoog amusementgehalte, kent de voorstelling ook een emotionele en theatrale kant. De vader-zoon verhouding tussen Bob en vader Jacob Somers (Arie Kant) weet tegen het einde van de voorstelling ondanks de geringe diepgang echt te raken. En daarmee mede te zorgen voor de emotionele lading die tot op dat moment de voorstelling eigenlijk nog miste.

Noemenswaardig aan de voorstelling ‘Moeder ik wil bij de Revue’ is het feit dat de productie op haast alle fronten lijkt te kloppen. De personages zijn karakteristiek en groeien tijdens de voorstelling. Zo zien we een onzekere Bob groeien tot een rasartiest en zien we een puberale Jeanne veranderen in een volwassen vrouw. Leuk voor de oudere theaterbezoeker is het feit dat de productie op vele fronten herkenningspunten uit ‘die goede oude tijd’ kent. Een goed voorbeeld hiervan is het thema homoseksualiteit, wat als onderlaag in de voorstelling verwerkt zit.

Met ‘Moeder ik wil bij de Revue’ brengt Joop van den Ende opnieuw een kwalitatieve theaterproductie naar de Nederlandse theaters. Moeder ik wil bij de Revue is een achtbaan langs bekende momenten uit de serie, maar dan volledig gegoten in een musicaljasje. En het eindresultaat mag er zijn. Een musical die met vlag en wimpel thuishoort in de categorie ‘musical 2.0’, niet alleen vanwege het innoverende decor en de gigantische showfactor maar ook vanwege de kwalitatieve basis die de voorstelling kent. Dit maakt ‘Moeder ik wil bij de Revue’ een must-see dit theaterseizoen!




woensdag 29 april 2015

haar laaste tranen (flard)


haar laatste tranen

stevig vast gehouden
mijn handen
terwijl ze wist
ze kon gaan
haar laatste woorden
dat ze hoe dan ook
over mij zal waken
even was het stil
heel stil in de kamer
waar we samen zaten
ik hield haar handen vast
haar tranen
stroomden nog eenmaal
de woorden
ik mag naar papa toe
deden haar zo goed
ik droogde haar laatste tranen
ik kuste zachtjes haar voorhoofd
toen lieten we elkaar los
mijn moeder ging
naar daar waar ze
wist
waar mijn vader
er voor haar
zou zijn 

dinsdag 28 april 2015

heerlijk duurt het langst ( Theater)


 
Vanavond met vriend Frans naar Heerlijk duurt het langst geweest. Een musical die ik natuurlijk gezien heb met Jenny Arean en Paul de leeuw.. op tv helaas. De eerdere uitvoering heb ik nooit gezien, ik had wel de muziek wat ik prachtig vond maar het stuk heb ik dus pas voor het eerst op tv gezien. Nu dus life op het toneel, en allemachtig wat een prachtige voorstelling. De musical zoals een musical moet zien. Ooit ben ik de gelukkige geweest dat ik voor een studentenvereniging in Groningen het stuk Foxtrot mocht registeren, wat ik prachtig vond om te doen. Mooie voorstelling zeker met het nummer nooit eens Romeo en Julius.... prachtig werk van Annie. Maar deze eerste musical van Annie met daarin zelfs haar stem was helemaal geweldig. Ik heb genoten van een prachtig decor mooi spel en zeker is de figuranten niet te vergeten. Wat een prachtig spel zetten ook deze spelers neer. Kortom het is een aanrader voor een ieder. De bekende liedjes als Zeur niet, Op een mooie pinksterdag, Het is Over en  Kom Kees, doen het goed en worden dan ook luid en duidelijk meegezongen door mijn, altijd aanwezig op de eerste rij, met rollator, niet te omzeilen, buurvrouw... Deze mevrouw komen we vaak tegen in het theater en omdat we meestal op de eerste rij zitten, waar zij ook altijd zit, is het inmiddels een soort van hopen dat we niet naast haar zitten, maar dit keer waren we dus wel de klos.. althans ik..... ik zal maar zwijgen over de tevreden glimlach van Frans om zijn mond.... Maar de voorstelling is bijzonder en een aanrader
 
 
 
recensie van de voorstelling:
 
Titel: Heerlijk Duurt Het Langst. * Genre: musical.  Met: Lone van Roosendaal, Chris Tates, Rosalie de Jong.

Heerlijk Duurt Het Langst, de succesvolste musical van Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink, ging precies een halve eeuw geleden in première.

Good-old Barrie

Gelukkig niet, al zal de jongere musicalfan niet zo snel voor deze voorstelling, met evergreens als 'Op een mooie Pinksterdag' en 'Zeur niet', kiezen. Regisseur en scriptbewerker Paul van Ewijk heeft er een prima 2015-versie van gemaakt. Dit in samenwerking met good-old Barrie Stevens, die leuke choreografieën op de cast heeft losgelaten.

Met het verhaal lukt dat ook wel, met dank aan die grootheid Annie M.G. Zij schreef voor Heerlijk Duurt Het Langst over Marian (Lone van Roosendaal, die als uitblinker vooral in solonummers alles uit de kast haalt) en Ido (goede Chris Tates). Ido gaat vreemd met de secretaresse (de ook al goede Rosalie de Jong), ze gaan uit elkaar en dan komt dochterlief Pink (een sprankelende Nikki van Ostaijen) thuis met een Turks vriendje. Alle rapen gaar dus, maar dat had Annie net zo goed voor dit jaar kunnen schrijven.

Vet gemeen

Heerlijk Duurt Het Langst staat als een huis, al is er nou juist met die tijdsbepalingen wat mis. Dat dochter Pink 'vet gemeen' roept en er ondertussen met guldens wordt betaald, zulke dingen gaan niet. Chris Tates begint binnen de verder prima tekst 'besmeurd en bezoedeld' te roepen. En ondertussen blijft een typische Annie-uitdrukking als 'geen boontjes, dan ook geen jus' weer hartstikke leuk natuurlijk. Maar goed, dat is allemaal iets met een kniesoor.

Plaatjes

De verschillende decors van Eric van der Palen, zoals warenhuis Maison de Bon als ook een carrousel met verschillende toneelbeelden als het huis van Marian en Ido, zijn plaatjes om te zien en een speciale vermelding waard.
Leuke keuze van Dommelgaaf & Cornelissen, nu eens kijken of de jeugd 'Annie M.G.' ook aandurft.
 
 

maandag 27 april 2015

koningsdag


 
Voor het eerst is het dan echt raak, de eerste koningsdag nieuw stijl. Het is wel even wennen zeker het weer, het is dan toch gek dat je nu ineens op een andere dag door het dorp loopt en ziet dat het geen 30 april is maar het is wel wederom een sfeertje. Al mijn goede voornemens gingen natuurlijk meteen in rook op, ik wilde gewoon lekker  uitslapen, helaas, is het plein bij mijn huis een geliefde plek voor een vrijmarkt.. dus ja heel vroeg in de ochtend..... auto's  gillende, en heel hard, kinderen, huilende kinderen, scheldende moeders, dat het leuk is.. en dat ze het vooral leuk willen hebben..... voor mij was de lol er al snel af door dit. het uitslapen was dus over.. kortom toch maar vroeg uit bed. Ik wilde nog snel even langs de c1000.. die nog steeds geen jumbo is... daarin is Alphen toch wel heel traditioneel.
Daar kwam ik vrienden Ayaz en Heleen tegen op de markt en dus lekker met ze rondgelopen, het is gek hoe ouder je gaat worden hoe lastiger het gaat worden om nog dingen te vinden die je nodig hebt. Gelukkig ben ik altijd wel in voor dingen voor school, zo heb ik inderdaad wat geweertjes en pistolen gekocht voor school. Kwam nog een statief tegen voor mijn camera zodat ik nu ook foto's kan maken met een langere sluiter tijd, een geurtje, al denk ik achteraf dat ik ben genept.... het geurtje is toch anders dan het geurtje dat ik al heb. Lekker met Heleen en Ayaz op een terrasje gezeten om een kopje thee te drinken en ook een heerlijke oranje moorkop gegeten.
 
 Daarna lekker naar huis, en gekeken naar koningsdag nieuwe stijl.... en het is wennen, het defilé is terug.. de rondvaart door de grachten is aangenaam, maar ergens is het wel afstandelijker geworden, wat ook niet slecht is maar toch ook wel jammer omdat ik het juist zo leuk vond hoe ze zo toegankelijk waren met elkaar.. Maar nogmaals een koningsdag is ook weer leuk.. ik heb wel genoten van alles..
 
Vandaag tevens afscheid moeten nemen van een vriendin van mij die helaas afgelopen woensdag is overleden.... zo gek dat feestelijkheden en afscheid van een leven zo intens samen gaan..
En dan zie je als je even uit je raam staat te kijken in de sloot onder je.. ineens moeder en vader waterkip met twee jongen.... de cirkel is rond.... een bijzondere koningsdag dus dit jaar
 
 
 
 

 
 




zondag 26 april 2015

lunch


Zondagmiddag was ik uitgenodigd bij vriendin Paulien, om samen met vriendin Yvonne en Rianne bij haar te komen lunchen. De ervaring heeft mij al geleerd dat haar lunches een streling voor het oog en voor de tong zijn. Het zijn altijd bijzondere gerechten met veel smaak en het is zorgvuldig uitgedacht hoe het eruit moet zien. deze keer begonnen we met een heerlijke doperwtensoep, met gerookte vegetarische spekjes en  een kloddertje crème fraise.. wat heerlijk zon soep, nooit eerder gehad maar smaakt geweldig. ( De bovenste foto is de hand van de keukenprinses die alles voor ons had klaargemaakt.) Daarna konden we kiezen uit een salade met mozzarella en tomaten,  geroosterde groentes, kaasjes, broodjes en crackers, olijven en noem maar op. Het was een heerlijke lunch met als toetje chocolade ijs met slagroom en aardbeien... heerlijk. Daarnaast was het ook erg gezellig, en kon ik even weer genieten van hoe het is om katten om je heen te hebben, Wat is dat toch uniek en bijzonder deze beesten. Ik moet zeggen op dat moment mis ik wel even mijn eigen katten die niet meer zijn, maar ik weet ook dat het niet anders kan, ik wil geen katten meer, De 17 jaar met mijn katten waren uniek en bijzonder en het is ook goed dat het afgelopen is, dat ze zijn gegaan naar waar ze het eeuwige leven hebben.  Maar het was genieten na het crossfitt gebeuren om zo de dag af te sluiten.






zaterdag 25 april 2015

Balut


Mijn ontdekkingsreis met mijn leerlingen van de Internationale Schakelklas, is altijd bijzonder. Zeker als we het hebben over land van herkomst. Dit vind ik erg belangrijk, mede omdat ik wil weten wat ze zoals bezig houd, maar ik wil ook weten wat in hun landen speelt. Er zijn al vele landen langsgekomen, en ik heb al aardig wat dingen gehoord. Soms zijn de dingen interessant, zeker omdat je een blik mag werpen op hun eigen cultuur van binnenuit. Dit zie je niet als toerist. Het is prachtig hoe de leerlingen vertellen over hun huis, over hun cultuur, de feesten, over het eten wat ze in hun land als lekkernij beschouwen. Natuurlijk gaan we in op het geloof van hun land, op de cultuur op school, we hebben het over hoe het gaat als ze willen trouwen. Mogen ze zelf kiezen of worden ze uitgehuwelijkt Van alles komt aan bod, zeker ook doordat de leerlingen uit de klas van mij de opdracht hebben om in ieder geval 1 vraag te stellen. Dit om ze te leren te luisteren en ook om zo de spreker aan te geven wat ze hebben gehoord. De vragen verschillen erg maar dat is niet erg dat mag.
Afgelopen vrijdag was een leerlinge uit de Filippijnen aan de beurt. Ze vertelde aan de hand van foto's over haar land van herkomst, we zagen hoe ze had gewoond, prachtig om zo inzicht te krijgen hoe mensen leven, het interieur etc. Ook een beroemd restaurant bij een waterval waar je kan eten met je voeten in het water, maar het kan ook zijn dat je helemaal zeiknat gaat worden. Ze vertelde met smaak over het eten daar. Het gerecht Balut, deed me echter gruwelen.. ik kan me niet voorstellen dat men dit eet. maar men doet dit dus echt. Ze keek er zo verlekkerd bij dat ik alleen maar kon denken gruwel.. Het was en is echt heel lekker meneer verzekerde ze me....
Geloof me ik ben vegetariër en ik zou zelfs na dit verhaal en het gerecht met plaatjes te hebben gezien vegetariër worden.  Maar ik zou zeggen oordeel zelf en lees het verhaal hoe men het maakt en hoe men het eet..... ik zou zeggen liever geen ei meer voorlopig

( van Wikipedia gehaald ) brrrrrrr
De balut is een delicatesse in Zuidoost-Azië en met name in de Filipijnen en Vietnam. Een balut-ei is een bevrucht eendenei met een bijna volledig ontwikkeld embryo, dat wordt gekookt. Men zegt dat het eten van een balut-ei de geslachtsdrift opwekt. Deze hartige snack wordt veelal 's nachts door straatverkopers verkocht. Het hoge proteïnegehalte sluit naar verluidt mooi aan bij het drinken van bier. Het woord balut betekent opgerold.

Wijze van eten[bewerken]

Balut wordt meestal gegeten met een snufje zout, hoewel een enkele balut-eter het ei bij voorkeur met chili en azijn eet. De eieren wordt geprezen vanwege de harmonie van de textuur van het ei en de smaak. Het vocht rond het embryo moet er eerst uit worden gezogen voor de schil gepeld kan worden. Daarna kan de dooier en het jonge kuiken gegeten worden. Alles van het ei kan opgegeten worden met uitzondering van het harde witte deel (bato of rock) onderin het ei. Balut is tegenwoordig zelfs haute cuisine geworden en wordt als zodanig als voorgerecht in restaurants geserveerd. Het ei wordt dan meestal op de adobo-manier gekookt, in een omelet meegebakken of als vulling van een gebakje gebruikt.

Productie van de balut

Het maken van balut komt oorspronkelijk uit China. Hier wordt op een soortgelijke manier de maodan bereid. Chinese handelaren en immigranten zouden het gerecht in de Filipijnen geïntroduceerd hebben. De productie van een balut-ei gebeurt in de Filipijnen echter wel op een speciale afwijkende wijze door de balut-makers (mangbabalut). De eieren worden handmatig in het hele land gemaakt, maar de balut-makers uit Pateros in Metro Manilla staan specifiek goed bekend om hun zorgvuldige selectie en incubatie van de eieren.
Bevruchte eieren worden opgewarmd in de zon om vervolgens opgeborgen te worden in manden om zo hun warmte vast te houden. Na negen dagen worden de eieren tegen het licht gehouden om de zygote te kunnen beoordelen. Ongeveer acht dagen later is de balut klaar om gekookt te worden, waarna het ei verkocht en opgegeten kan worden. Verkopers gebruiken emmers met zand om de balut-eieren op temperatuur te houden. Ongekookte balut-eieren worden zeer zelden verkocht in Zuidoost-Azië, maar op Aziatische markten in de Verenigde Staten kan een enkele keer wel zo'n ongekookt balut-ei gevonden worden.
Het aantal dagen dat gewacht moet worden tot het balut-ei gekookt wordt, is een voorkeurskwestie. In de Filipijnen wordt voor het perfecte balut-ei 17 dagen aangehouden. Het kuiken is dan nog niet oud genoeg voor de bek, veren en klauwen om al ontwikkeld te zijn. Ook zijn dan de botten nog onderontwikkeld. In Vietnam eet men bij voorkeur balut-eieren die 19 tot 21 dagen de tijd hebben gehad om zich te ontwikkelen. Het kuiken is dan al verder in zijn ontwikkeling en als zodanig herkenbaar. De botten zijn in dit stadium nog wel zacht.

 



zie ze toch liever zo

vrijdag 24 april 2015

wereldsteden


De afgelopen week hadden we op school weer een projectweek.
Het thema was dit keer Wereldsteden.
De klassen werden als klas in een lokaal gezet en kregen een stad toegewezen waar ze van alles bij moesten bedenken. Ze moesten een infokaart maken, een wegenkaart en tevens een trailer over de stad en zijn bezienswaardigheden. De leerlingen begonnen wat traag maar uiteindelijk gingen ze volop aan de slag. De maquette die ze moesten maken zagen er prachtig uit, zo ook de filmpjes. Met behulp van het groene doek (greenscreen) werd het alleen maar beter en leuker. Ze zijn erg fanatiek bezig geweest en hebben prachtige dingen gemaakt. Ik ben wederom beretrots op mijn leerlingen die knoeter hard hebben gewerkt zoals te zien is aan onderstaande foto's. Ik weet de steden niet meer helaas maar ik denk dat velen wel bepaalde steden zullen herkennen.



 


 

 

donderdag 23 april 2015

als het tijd is om te gaan(flard)

 
als het tijd is om te gaan
 
liefste als
jouw liefde niet meer is
wat het nu is
als het tijd is om
te zeggen
dat we beter
uit elkaar kunnen gaan
zal je dan sterk genoeg zijn
om dit te zeggen
kun je me dan
vertellen
waarom je gaat
zodat mijn
armen de leegte
kunnen omarmen
met een glimlach
omdat ik nog
nagenieten kan
van dat we
samen waren
 

woensdag 22 april 2015

uit de oude doos (deel 5)


foto's van vroeger

Hier heb ik nog een foto van heel lang geleden
Maar als ik blijf kijken dan wordt het weer heden
Gemaakt op de ochtend van mijn vijfde verjaardag
De kamer vol slingers, 't cadeau dat al klaar lag
Het schippersclaviertje, de wens van mijn dromen
Heb ik 's middags nog mee naar het circus genomen
En brandweerman worden was het doel van het leven
Die dromen zijn over, 't gevoel is gebleven

refr.:
Diep in m'n hart verlang ik vaak naar dat kind terug
Kinderen willen groot zijn, nou dat gaat vlug
Als me het leven tegenzit, denk ik aan die tijd
Al werd ik nooit die brandweerman, raakte het kind niet kwijt
(Fragment uit het lied foto's van vroeger door Rob de Nijs)

Net begonnen in Alphen, als docent hier nog bij mijn
hospita


Volgens mij bij een vriendin op bezoek in 'Groningen als regisseur van het stuk
En/of van Judith Herzberg

op een schoolfeest als de klokkenluider van de Notre dame
Thema was Hollywood


Op het strand bij Noordwijk,

Zoals ik al schreef, er zijn weinig foto's van die tijd, mijn puberteit zijn weinig van, omdat ik nooit op de foto wilde, nu ook niet trouwens, ben anti, ben liever de fotograaf, vind altijd dat ik er net niet op sta zoals ik mezelf zie, dat maakt het extra lastig altijd.
De foto's die ooit gemaakt zijn op schoolfeesten zijn inmiddels verdwenen, ik maakte vaak de prachtigste creaties, zoals de kikkerprins bij een sprookjesfeest, een vuurtoren bij een strandfeest, een snelle jongen, met leren jas en veel geld, en helemaal bruin gegrimeerd met een rasta pruil op een mafia feest, als een man met helemaal  wit waaruit zijn hoofd werd gegeten, bij het spookfeest, kortom er waren prachtige fotos maar die zijn helaas niet meer te vinden, of misschien als ik ooit een keer al mijn oude cd\s met fotos induik dat ik ze dan vind.. maar dat is een leuke klus voor de zomer, al staan er dan ook al veel dingen die gedaan moeten worden..