woensdag 31 juli 2013

praag dag 1



 
 
De eerste dag  in een stad is altijd een klap waard, de stad overspoelt je en je weet niet goed waar je moet kijken, zoveel indrukken zoveel dingen te ontdekken en uit te zoeken. Gelukkig is vriendin Kitty hierin erg goed. Voor mij was het alleen maar me laten verrassen en genieten van al het moois wat Praag te bieden heeft. Natuurlijk zijn we eerst naar de Karlsbrug gegaan, die schijnt wonderlijk mooi te zijn, en dat was ook zo. Een prachtige wandeling over de brug langs heel veel beelden en mensen. Het viel me meteen op dat er veel "kunstenaars" zitten die hun waar te koop aan bieden maar gelukkig zijn wij niet zo van dit soort dingen dus konden we meteen doorlopen, Wel werd ik onaangenaam verrast door hoe de mensen die bedelen hier liggen, ze liggen echt helemaal gebogen op de grond en voor hun ligt een pet waarin je dus geld kan gooien. Heel anders dan de bedelaars die ik ken uit ander landen die gewoon openlijk je aankijken en je dus ook soms dwingend aankijken. ik moet zeggen het raakte me behoorlijk van binnen. Misschien wel opzet maar toch niet fijn om te zien hoe mensen daar liggen te bedelen. Over de brug gelopen kom je natuurlijk in het centrum, war we heerlijk hebben rondgelopen, Volgens ons boekje moesten we de Tynkerk zien met zijn geweldige indrukwekkend schouwspel met beweegbare figuren en de 12 apostelen.. Kortom wij waren natuurlijk ruim op tijd, een echte nederlander wil tenslotte alles zien. Eindelijk werd het dan 12 uur en kon het spektakel beginnen vonden wij.. Ben wel eens vaker teleurgesteld geweest in de kunst maar dit was bedroevenswaardig, een goochelaar die de mensen laat betalen om zich te laten bedonderen, is hier niets bij. het duurde hooguit 5 minuten en voor ik wist waar ik moest kijken was het al voorbij. Hier staan dan heel veel mensen op te wachten en naar te kijken. Daarna zijn we gaan lopen over het plein langs het monument van Jan Hus, weet even niet meer wie dat is geweest. Naar het oude joodse begraafplaats. Hier twijfelden we enorm of dit het zou zijn en dus besloten om toch maar naar de begraafplaats te gaan die verder in de stad ligt. Wat een indrukwekkend geheel is dit. Volgens mij werden de mensen die hier sterven begraven en blijf het graf bestaan, vele graven zijn hier overwoekerd met klimop en dat is op zich een mooi gezicht. Ook zie je heel veel pronkgraven waarvan je hier straks eentje ziet. Niet om aan te zien. Wel vond ik het bijzonder om te zien dat er bij sommige graven bankjes stonden, soms vast aan de ketting, soms met een enorm bak er onder die afgesloten is. Natuurlijk maak ik dan de opmerking dat het waarschijnlijk vol zit met chips en de afstandsbediening om de overledenen weer op te laten staan, of om ze als een soort duveltje uit een doosje te laten opspringen.. Ik weet het soms kan ik me niet goed gedragen. Terwijl we verder dwaalden over het kerkhof besloten we om ook maar het joodse gedeelte te bezoeken. Hier moet je natuurlijk en keppeltje op, gelukkig had ik mijn pet mee en dus die kon ik mooi opzetten. We zijn eerst naar het graf gegaan van Frans Kafka, al heb ik niets met deze man, zijn schrijf kunst is niet mijn ding, ooit heb ik in mijn jonge jaren een expositie bezocht in een synagoge over hem maar daar is het dan ook bij gebleven. Maar toch is het goed om even dat graf te zien, het is tenslotte een beroemdheid die daar ligt, dus ook even een steentje neergelegd, wat een joods gebruik is als je het graf hebt bezocht. Nadat we over dit kerkhof zijn gedwaald zijn we terug naar de stad gegaan. Ondertussen had ik al het verhaal gehoord over een muur die gemaakt is voor John Lennon dit overleden was, deze muur wilde ik graag zien. Samen zoekend door kleine straten kwamen we uiteindelijk aan bij de vvv van Praag die ons heel aardig heeft uitgelegd waar deze muur was. Onderweg daar naar toe zeiden we steeds, dit hebben we al gezien. DE uiteindelijke conclusie is dan ook dat we net die ene hoek hebben overgeslagen waar de muur was. Zo blijkt maar weer eens dat je toch soms maar iets verder moet lopen. Het was een heerlijke dag samen en genieten van Praag. Afgesloten met een heerlijke pizza en terug naar het hotel waar een heerlijk bed op ons wachtte.
 
prachtig beeld
op de begraafplaats
vele graven zijn over-
woekert met klimop 
een engel op een graf
steentje neergelegd
bij het graf van Kafka
vreselijk pompeus graf
let op de ketting aan het bankje
alsof men bang is dat het bankje
gestolen gaat worden
 










beeld in het voetenfontein
parkje waar we onze
voeten koelden
ellenlange roltrappen
in de metro.
john lennon muur
 


john lennon muur..


eenzaam slotje heel hoog
 
deze dus ook
overal zie je prachtige
 beelden in de stad.
deze aanraken brengt
geluk
beeld bij het Kafka
museum
echt een marionetten stad



uitzicht op een kerkje
prachtig hoe het toilet is weer
gegeven let vooral op
de mannetje op de deurpost
 
de kerk met het spektakel





 
onderdeel van een beeld
op de karlsbrug


dinsdag 30 juli 2013

De voet was in Praag

voet heeft het erg warm gehad in elke fontein zocht
hij verkoeling

voet op straat
bij de Praagse Burcht
voet op een plein in het centrum
voet terug in nederland
  
voet had het heel warm in Praag
veel in een fontein gezeten
       

voet in de Praagse St. Vitus
meer voeten volgen voorbeeld
van de voet
 

 
voet geniet van het uitzicht in de
televisie toren

 
voet leest een onbegrijpelijke tekst
voet kijkt naar de karlsbrug
voet bij het klooster
voet warm in fontein
bij het Wenceslasplein
voet op de boot over de
maldou












aan het einde van de reis
het vele lopen rust voet uit op een kussen
 

 




maandag 29 juli 2013

De Parade

Gisteren was het eindelijk zover, ik ging weer met vriendin Marlous naar De Parade, dit doen we elk jaar wel een keer, dus nu ook weer. Vorig jaar waren we naar Amsterdam maar dit jaar wilden we weer Utrecht omdat het terrein daar toch wat relaxter is en minder groot. Van te voren hadden we ons al verkneukeld op de voorstellingen die we wilden zien maar helaas de voorstelling Who's afraid of en Monde leone waren er helaas niet, dus moesten we wat andere dingen uitzoeken. Het ging eigenlijk op de heenreis al mis, ik stond wat met leerlingen op het perron te praten en bedacht me dat ik wel moest inloggen met mijn ov chipkaart. Wereldreiziger als ik ben heb ik dat dus ook gedaan, maar de kaartlezer gaf aan dat hij het dus niet deed, daar kan ik dan zo giftig om worden, heb ik er ruim genoeg geld op staan maar helaas kan ik gewoon niet inchecken.. balen. Als een dolle dwaas, en dat is voor mij niet zo moeilijk, rennen naar de kaartjesverkooppunt, maar ouderwets als ik ben, doen ze dat niet meer bij het verkooppunt maar moet je naar het kaartjesautomaat, geen probleem voor deze wereldreiziger, alleen wel als je je dus wederom met je ov chipkaar moet inloggen. die geen sjoege geeft. Uiteindelijk maar een papierenkaartje gekocht om zo  dan maar goed te kunnen reizen naar Utrecht. Bij aankomst bij de Parade moest ik entree betalen, ik was dat vergeten omdat ik meestal rond 15.00 er ben, je moet tegenwoordig om 16.00 gaan betalen om het terrein te betreden, geen punt voor mij omdat ik toch wil. Samen met Marlous drie voorstellingen uitgezocht en eentje op de bonnefooi gaan bekijken. De vioollusinist. De eerste voorstelling de Vioollusinist was een aardige voorstelling van een jongen op een viool die werd ondersteunt door een man die met een vingercamera van allerlei beelden bedacht.. prachtig en orgineel. Daarna zijn we lekker gaan eten, een heerlijk bord met vega voedsel en een heerlijke toet na, genieten op de parade dat is zeker. De tweede voorstelling die we zagen was de voorstelling van  George en Eran: Lossen wereld problemen op. Een aardige voorstelling waarin de vriendschap tussen en jood en een man uit syrie centraal staat. In het begin kon het mij niet raken totdat de spanning tussen deze twee mensen hoog opliep, De jongen die de Jood speelde begon te schermen dat hij het zo moeilijk had omdat zijn oma zoveel had gedaan, dat ze moest vluchten etc.. een heel verhaal. Totdat de jongen uit Syrie zijn verhaal verteld over het vluchtelingenhuis in Vucht, waar hij heeft gezeten en wat hem daar allemaal is overkomen, hoe hij heef overleefd, de mensen die hij heeft gezien die zichzelf hadden opgehangen, een heel verhaal over waarom hij vond dat de jongen die de joodse man speelde beter op kon houden om steeds te herhalen wat zijn oma had meegemaakt maar dat hij niks zelf had meegemaakt omdat hij in nederland is geboren.. Prachtig hoe dit ineens duidelijk werd.
Daarna naar de voorstelling Woekerpolis met Project wildeman. Een aardig experimentele voorstelling, die ik wel aardig vond maar niet echt van onder de indruk ben geraakt. Het waren veel teksten en gebaren en geluiden, maar niet echt iets om nou aan te raden. Daarna gingen we naar Pepijn met Mannenjongen, een stukje cabaret en wat is hij goed.. prachtig, maar 30 minuten maar hij had de zaal helemaal te pakken en bracht prachtige dingen en zei mooie grappige woorden. Wel vond ik hem nog aardig op het randje van pubergedrag, goedkope grappen over seks etc maar dat maakt niet uit, ik denk dat hij een grote ster gaat worden in de cabaret wereld Na al deze voorstellingen zijn we nog even wat gaan na borrelen  van de Parade en daarna lekker naar huis met de trein, het was een heerlijke avond



zondag 28 juli 2013

toiletten in Wenen


Het is geen fetisj maar het is wel iets wat me enorm kan intrigeren, hoe de toiletten eruit zien. Waarschijnlijk heeft dat nog te maken met de tijd dat ik voor het eerst in Frankrijk werd geconfronteerd met een gat in de grond waar ik dan moest doen wat een mens zo af en toe moet doen en met kramp in mijn kuiten en mijn broek vol met wat er niet in hoorde te zitten, omdat ik niet op de voetstapjes ging staan maar dat ik mijn voeten in de ruime bak zette, maar het blijft me intregeren. Zeker als je zomaar op de ubahn karslplatz plotseling een openbaar toilet tegenkomt met de naam OPERA Toilet, en dat is het, je hoort er de muziek van Mozart en tijdens het doen van je behoefte krijg je de neiging om mee te walsen, de gevolgen hiervan is dan ook duidelijk te zien op de verschillende manieren in het toilet. Wel vind ik dit een prachtig idee om van een openbaar toilet zoiets te maken prachtig dit is zeker een bezoek waard vind ik voor een ieder die wenen bezoekt.
het operatoilet


het toilet in het kunsthaus




bijzondere toiletten let vooral op de bril van het  de zit tiolet, dit had ik nog nooit gezien, ik begrijp hem ook niet helemaal  om eerlijk te wezen.. wie wel?