vrijdag 12 juli 2013

lege school


Het is een feit, vandaag, heb ik voor het laatst door de gangen gelopen van mijn school om ze daarna voor 7 weken te vergeten...Ik zal het gaan missen mijn schooltje, mijn collega's mijn lokaal maar vooral de leerlingen. Vandaag een hele tijd staan praten met mijn oogappel, die nu echt van school is, hij gaat naar het roc in leiden. Hij is mijn kanjer en wat heeft dit joch een hoop voor zijn kiezen gehad, maar hij pakt het op, vecht zich een weg terug zoekt een weg in de chaos van zijn bestaan, bekijkt van alles komt, net als ik, tot de conclusie dat al dat maatschappelijke werk etc ook geen zoden aan de dijk zet en bepaalt zijn eigen koers. Hij kreeg een kans op een plek voor begeleid wonen, maar dat kost hem dan 600 euro per maand, terwijl hij van de studiefinanciering 475 krijgt, reken daar zijn kosten voor zijn ziekteverzekering af kom je op 300 euro.. dus die 600 haalt hij nooit. Gelukkig is hij slim en bedenkt hij een ander plan en heeft dat al in werk gezet en ik weet dat het hem gaat lukken.. heerlijk dat joch. Ik hoop echt dat ik hem kan en mag blijven volgen op zijn levenspad want als iemand het geluk verdient is hij het wel.  Vandaag dus mijn lokaal gesloten, afscheid genomen van mijn lokaal, wederom, de mensen die mij kennen weten dat, het lokaal bedankt voor een jaar heerlijk samenwerken. Ik besef me zo vaak hoeveel mijn lokaal mee maakt van mijn leven, hij ziet de tranen die er vloeien, en niet alleen die van de leerlingen maar ook die van mij soms, hij kent mijn woede als ik weer eens tegen een muur oploop waar ik gewoon niet doorheen kom, wegens de starheid van de burocratie, hij kent mijn vreugde die ik heb als ik weer een leerling zie stralen op het podium die iets maakt en speelt boven zijn kunnen, hij kent mijn dagen waarop ik  niet helemaal zo ben als ik vind dat ik moet zijn. Hij hoort vele verhalen van de leerlingen die bij mij binnenkomen en even een praatje willen met mij over hun leven en die ik dan graag een luisterend oor bied.. Het lokaal wat zo een deel van mij en mijn leven is dat ik alleen maar hem bedanken kan en heel dankbaar kan zijn dat ik daar mag werken en dat ik daar kan werken.. de sfeer is er goed en open.. iedereen is hoe dan ook welkom in mijn lokaal omdat mijn lokaal dat toestaat.
Over 7 weken mag ik weer naar binnen.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten