Het begon met de wekker die me wekte, een dagje waar ik denk ik nog lang over na zal denken, de belofte van een dag die zou staan in het afscheid bijwonen van wn2, het afzwemmen van de wn1 groep, het racen met de mini cars op het plein, het introduceren aan de nieuwe leerlingen, kortom een volle dag met veel hoogte punten. Hoe kan een mens zich soms vergissen als de wekker gaat. Bij binnenkomst in de school zag ik al mijn oogappel staan, zijn blik zei genoeg en ik wist het al, dit is niet goed, daarom ben ik naar hem toe gegaan. Heb hem meegenomen naar mijn lokaal en daar kwamen de tranen, dikke tranen van verdriet, hij zat er door heen, het afscheid komt ook, zijn vertrouwde omgeving is weg, het gaat thuis slecht, en dat ging het altijd al, maar het was hanteerbaar, dus hij wilde niet dat er hulp kwam van iemand anders, het met mij praten was voldoende, tot dit moment, het was heftig en hij wil het huis uit. Ik weet als geen ander dat dit niet kan maar dat ik wel de dingen in het werk kan zetten. Heb hem bij zijn klas gezet en ben begonnen met het bellen naar de hulpverlening, waarom ik dit nog doe vraag ik me af, mede omdat ik erachter kom dat men je altijd doorstuurt naar de volgende totdat je uiteindelijk terecht komt bij iemand die er van is, maar die zo vast zit aan regels dat eigenlijk het protocol moet worden gevolgd en ondanks dat het intern een doorverwijzing is naar deze persoon, blijkt dat deze persoon dus op de een of andere manier dus dit niet vind, dat je een mail krijgt met de regels, dat je dus nog een keer op een aardige manier een veeg uit de pan krijgt, maar wel een afspraak hebt voor dat joch dat het zo nodig heeft. Ik hou er niet van om door het stof te moeten gaan, zeker als het iets is wat ik niet weet en waar ik dus totaal geen notie van heb, maar voor dat joch moet actie komen en dus moet er actie zijn en is er ook. Inmiddels heb ik dan ook contact gehad met een andere instelling en die begon meteen met mogelijkheden en ging aan de slag met van alles en nog wat om te regelen, wel een klein foutje dat de invulling waar het probleem over ging niet klopte maar ik heb zoveel info gekregen dat ik daar ook wat mee kan en dus op die manier hem kan helpen. Nadat ik hier een dik uur mee bezig was geweest, ben ik maar even snel gaan sporten omdat ik dat toch wel nodig had even er uit en even wat anders dan wat ik steeds moet doen. Na het sporten naar het zwembad om het afzwemmen van de leerlingen van ln1 te zien en wat is dat gaaf, er waren heel veel ouders die kwamen kijken, er was humor er was feest en natuurlijk is iedereen geslaagd, heerlijk. Meteen terug naar school om daar snel aan het werk te gaan met het opruimen van mijn lokaal, ik heb de instelling dit jaar zoveel mogelijk zo snel mogelijk doen zodat ik zo snel mogelijk klaar ben en dat bevalt me uitstekend. Nog even dan heb ik nog maar 1 kast te gaan en wat spullen uit te zoeken wat heerlijk is, dan heb ik echt vrij. Terwijl ik druk doende ben komt mijn oogappel terug en zijn we naar de afspraak gegaan, waar ik wederom weer kreeg te horen dat ik het niet goed had aangepakt, wat ik ook zei het maakte niet uit, inmiddels ken ik mezelf en weet ik dat ik die stomme regels toch lekker aan mij laars lap omdat het om een kind in nood gaat, ze kunnen met hun hulpverlening het dak op. Het gesprek verliep gelukkig goed en het loste wat op en er is een redelijke oplossing te vinden zoals het lijkt maar goed dat is afwachten. Daarna ben ik verder gegaan met mijn lokaal, heerlijk uit eten geweest met mijn collega vriendin en met mijn unitleidster bij de turk die verhuisd was. Na het eten we waren nauwelijks op tijd hadden we de ouderavond voor de coaches voor de eerste klassen, dus daar ben ik mee en bij geweest. Eerst samen koffie en thee schenken voor de ouders, daarna gezeten bij de uitleg door mijn collega vriendin over het eerste jaar en daarna nog snel even de concierge geholpen met het weg halen van de stoelen en toen eindelijk naar huis, nog even bij de buuf gezeten maar daarna was het ook genoeg vond ik.. en dus naar huis, mijn blogje schrijven en donderdag is er weer een dag en naar ik hoop een kortere dag..
hieronder de link naar de foto's van het afzwemmen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten