Vandaag zouden we de blauwe route gaan doen om toch maar het Hundertwasserhaus te bezichtigen. Helaas mag je er niet in maar je kan er wel prachtige dingen zien aan de buitenkant. Onderweg er naar toe liep het even spaak omdat we wel leuk uitstapten bij de halte maar niet hadden begrepen dat het nog een stukje lopen was, dus wij stonden daar als een paar verdwaalde kippen rond te kijken en te bedenken wat we nou precies wilden en waar we heen moesten. Gelukkig waren we niet de enigen die dit hadden en dus op goed geluk zijn we maar achter een stel gelopen in de veronderstelling dat dezen ook vast naar het huis gingen. Niets bleek minder waar. Gelukkig kom ik af en toe plotseling bij zinnen en dus vroeg ik in mijn beste duits of iemand die we tegenkwamen mij kon vertellen hoe we bij het Hundertwasserhaus zouden kunnen komen. Een erge domper was wel dat deze man in het duits zei of ik het in het engels wilde doen, kennelijk was mijn duits toch niet zo goed. Gelukkig konden we vrij snel toch de goede route vinden. Het is indrukwekkend als je daar loopt te genieten van het bouwwerk, een absolute aanrader, dat je er niet naar binnen kan is logisch er wonen mensen maar toch blijft dat eeuwig zonde. Daarna zijn we even door de village gelopen, een soort van galerie dorpje met kunst werd gezegd maar het bleek dus gewoon met heel veel foute souveniers te zijn. Daarna zijn we op aanraden van vriendin Fenje, die voor ons een prachtig lijst had gemaakt met de to do dingen, Heerlijk is dit, dus daarop naar het kunsthaus, wat ook een belevenis is, We hadden al snel besloten dat we niet de fotos van linda maccarhy hoefden te zien, dat leek ons niks, maar wel de tentoonstelling over Hunderwassers, wat een prachtige man is dat, met zijn ideeen, wat helaas niet helemaal uitvoerbaar is, maar wel erg leuk is. Het mooiste van hem vond ik wel dat hij een kamer verhuurd aan de bomen. Prachtig hoe deze man met de natuur bezig is in al zijn facetten. Heerlijk. We hebben dan ook echt zitten te kijken naar de video over zijn leven en over wie hij is. Na dit museum zijn we verder gegaan met de hop en off buss en overgestapt op de rode lini om naar o.a. het mozarthuis te gaan en de stephansdom. Dit is een indrukwekkende kerk prachtig, om er te mogen logen en te kijken, wat rondzwervingen gedaan wat al snel uitmonde in een sachertorte eten bij hotel Sacher, over aanraden van vriendin Kitty, het was goddelijk. Wel hadden we de pech dat wel heel graag buiten wilden zitten maar het was er zo vreselijk warm en benauwd dat we maar besloten hebben om ergens anders te gaan zitten, heel vakkundig werden we dan ook van het sjieke terras naar het terras voor de pleps verwezen, daar hebben we heerlijk gezeten en genoten van een echte sachertorte met ongezoete slagroom.. heerlijk. Daarna zijn we verder gaan dwalen, door de stad en vooral over het albertina gebouw, prachtige beelden en vergezichten. De trap was bewerkt met een schilderij van monet want daar hadden ze een tentoonstelling over. Vond ik erg leuk, deze hebben we niet bezocht, deze kenden we al tenslotte vanuit Nederland. Door gewoon verder te lopen kwamen we opeens terecht in een kerkje Het petruskerkje, een heel klein kerkje, maar er bleek een orgelconcert te zijn. Na diverse klassieke stukken te hebben gehoord begon er ineens een prachtige sopraan te zingen. Het ging heerlijk door de kerk en zo mooi, trouwe volgers van facebook hebben de filmpjes met geluid al gehoord en het is indrukwekkend. Dit was zo mooi dat geen enkel concert dit nog kon overtreffen. vol van euforie dat we dit mochten horen zijn we ergens wat gaan eten om met een voldaan gevoel terug te keren naar het hotel om lekker te gaan slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten