donderdag 31 januari 2019

langzaam loslaten (flard)

langzaam loslaten

verstrikt in mijn gevoel
van dat ik je nog niet
kan laten gaan
gevangen gedachten
aan de dagen
aan de strijd 
 die je leverde
dan je laatste adem
 dan het langzaam 
loslaten van jou
terwijl mijn hart
nog steeds
in stilte 
om jou
huilt

woensdag 30 januari 2019

papier vouwen

 Papier kan je niet meer dam zeven keer dubbelvouwen. Probeer het zelf maar met een A4'tje. Waarschijnlijk krijg je al moeite bij de vijfde keer .Afhankelijk van de dikte van het papier, zal je bij de zevende keer niet meer kunnen vouwen.

waar of niet waar?

antwoord onder de foto's



Theoretisch gezien is dit natuurlijk niet logisch, want als je nou een heel groot en dun stuk papier neem, dan zou je langer door moeten kunnen vouwen. Wel , The Mythbusters, ( een Amerkiaans populair- wetenschappelijk programma) heeft dit een keer uitgeprobeerd en inderdaad, ze wisten het stuk papier 8 x dubbel te vouwen, Echter dit papier was zo groot als een voetbalveld. Dus praktisch gezien klopt de bewering.

dinsdag 29 januari 2019

eerst Bert en ernie en nu..

 Ik kan alleen maar met een grote glimlach deze blog schrijven.. het is mooi om te ontdekken dat bekende figuren, nu een keer figuren uit een stripverhaal, uit een tv serie, uit het dierenrijk, stiekem al bezig zijn geweest met mensen bewust te maken dat vriendschap tussen mannen bestaat, sterker nog dat er liefde bestaat tussen twee mannen/ vrouwen..  onbewust is er al iets opgezet wat steeds meer op de voorgrond komt.. 
Ik kan hier om glimlachen en van genieten.. zeker in deze tijd waar het soms op lijkt dat de liefde tussen mensen van het zelfde geslacht vanzelfsprekend is, dat het door een ieder geaccepteerd word..

Je hoeft alleen maar te kijken naar het programma how to be gay, en je ziet wat er in andere landen allemaal aan de hand is.. zeker als je de aflevering hebt gezien van afgelopen vrijdag over Libanon... 

tranen heb ik erbij gehuild. maar ook wat een kracht hebben deze mannen en vrouwen om toch te blijven vechten voor hun liefde die ze voelen.. 
daarom deze kleine blog.





maandag 28 januari 2019

Lekker slim.. of toch niet

Sinds een paar weken volg ik dit programma.... ik kijk en ik zit met kromme tenen te kijken, ik vraag me echt af, en ik hoop het echt vanuit het diepste van mijn hart, dat het is scene is gezet en dat ze niet echt zo niet slim zijn.... dan is het treurig gesteld met onze maatschappij.

Er zitten een kapper en een medewerker bij dementerende bejaarden.. de vraag:
Wat is een golden shower.

geven ze als antwoord... De nieuwste film van James bond.

Twee meisjes.. antwoord op de vraag hoe vaak gaat de grote wijzer in een etmaal rond.
antwoord : " je hebt drie maaltijden van etmaal.. per dag, dus.. 6 keer... hoe dan???

Of nog veel erger, een meisje studeert voor toerisme, reisleidster, de vraag 
de naam BENELUX is een afkorting voor drie landen .

Antwoord nee dat is niet zo het zijn alle landen waar de euro is ingevoerd.


Wanneer begon de tweede wereldoorlog.

Antwoord: Euh ergens in de jaren 60, nee joh zegt die ander.. het is veel later..  nou zegt die ander ik denk eerder... DAn ineens een helder blik, ik denk nu komt het.. en dan komt het inderdaad....
Joh er is nooit een tweede oorlog geweest...  ha ha ha wat stom daar stinken we lekker niet in.


Ik weet niet of ik moet huilen of lachen, ik weet niet of ik me zorgen moet maken over de kennis van onze twintigers, ik weet het niet. Ik durf bijna te beweren dat de leerlingen waar ik mee werk toch veel slimmer zijn,  ze weten meer... sommige dingen zullen ze ook niet weten, maar ik denk dat we ze toch meer bijbrengen dan wat de mensen hierboven laten horen... 

Ook vind ik de redenaties erg boeiend hoe ze soms tot een goed antwoord komen, ineens weten ze het.. of ze weten het en dan zegt een ander ineens iets waardoor ze ineens tot een heel ander fout antwoord komen..

Ik zou zeggen kijk en huiver... en ik vind ergens dat dit programma niet zou moeten worden uitgezonden omdat je toch mensen te kakken zet..... ik denk dat sommigen  niet meer normaal over straat kunnen...  en dat vind ik niet goed.. maar ja ik kijk ook, maar met de grootste verbazing en met de meest kromgetrokken tenen die ik heb..  



zondag 27 januari 2019

Theater in de school

Dinsdagmiddag ging ik met collega Marlous naar de theatermiddag in Hoofddorp.
Helaas waren de weergoden ons niet echt goed gezind, het sneeuwde behoorlijk, de wegen waren glad, de mensen op de weg een gevaar voor zichzelf en voor de anderen, kortom we hebben genoten.

Samen in de auto praten we honderd uit, we genieten van het samen weg zijn.Het theater is gemakkelijk te vinden, okey de parkeerplaats dan, het theater levert wat zoekwerk op, Zeker als er staat: "Theater in school op pier k" Waar is pier k, waar is het theater überhaupt. Gelukkig waren we slim zijn we de mensen maar gaan volgen waarvan wij dachten dat ze wel naar het theater zouden gaan, ze leken behoorlijk op docenten. Het is toch vaak een bepaald slag volk dat je herkent in hun manier van doen, hun kleding etc.

Nadat we welkom waren gegeten, konden we lunchen of met diverse acteurs en actrices gaan praten om hun voorstelling aan te horen. We hadden van te voren al uitvoerig ons vooronderzoek gedaan, en wisten wat we wilden zien maar ook wat we niet wilden zien. 

Tot onze grote verbazing werd er uit de gigantische folder maar een paar voorstellingen gedaan. De twee stukken die wij hebben bekeken, waren Oorlogswinter, prachtig spel, in het begin moesten ze er wat in komen, maar het verhaal is erg mooi  om te zien. De spelers zijn goede spelers, goed op elkaar in gespeeld, al zal ik bekennen dat ik halverwege wel in slaap viel. het duurde anderhalf uur en dat was lang, het werd saai. We hebben het er over gehad maar denken dat dit niet geschikt is voor onze leerlingen.

Daarna kwam de groep Me social, een interactieve voorstelling met leerlingen  over het internet gebruik . Het begin was mooi om te zien, de leerlingen konden ongezien likes uitdelen  aan twee acteurs die daar zaten, dat deden ze door een geel anti stressbal in een bak te doen. Ze maakten dus een keus, zomaar zonder iets van de spelers te weten. Later vertelde ze een verhaal over wie ze zijn, en mochten de leerlingen weer kiezen.. het bleek achter elkaar te veranderen de keuzes die er zijn.. afhankelijk van verhalen die je hoort etc.

Het idee was mooi, de uitvoering vond ik erg rommelig, het was niet echt theater, het was meer een soort workshop waarbij de leerlingen konden meedenken en reageren. Wij waren niet erg onder de indruk helaas. 

NA deze twee voorstellingen te hebben gezien zijn we ons weer naar huis begeven via de gladde wegen van het leven in de winter... 

Veilig aangekomen, hebben ik eerst Marlous thuis afgezet, daarna ben ik de boodschappen gaan doen voor deze week, daarna lekker thuis achter de veilige ramen van mijn flat kijkend naar Holland in de sneeuw

zaterdag 26 januari 2019

elke week de rumags ( week 4)


aangezien er nog zoveel vraag naar is, maar ik toch ook wel weer een keer wat nieuws wil doen elke dag, heb ik besloten om de Rumag op zondag in te voeren.. De rumags van afgelopen week zullen dan hier verschijnen van de kalender.







vrijdag 25 januari 2019

The kindergarten teacher (film)


Afgelopen vrijdagavond naar bovenstaande film geweest. Deze film staat bekend als ee thriller. Het is jammer dat je vanaf moment 3 irriteerd aan de stem van de hoofdrolspeelster, dan duurt de film eindeloos lang. De film boeit en boeit niet. Het verhaal is flinterdun en eigenlijk voorspelbaar.
Ik vind het geen aanrader.

recensie van de film:
Regie: Sara Colangelo | Cast: Maggie Gyllenhaal (Lisa Spinelli), Gael García Bernal (Simon), Parker Sevak (Jimmy Roy), e.a. | Speelduur: 95 minuten | Jaar: 2018

Krijgen kunst en creativiteit nog wel de kans in onze moderne, materialistische maatschappij? Wat als je door eigen ervaringen het gevoel hebt dat er voor bijvoorbeeld poëzie geen ruimte meer is in onze westerse samenleving, en de kans krijgt om iets kostbaars te koesteren? The Kindergarten Teacher, een Amerikaanse remake van de gelijknamige Israëlische film uit 2014 (oorspronkelijke titel: Hagagenet) reflecteert op deze vragen. De film voert het concept echter zo ver door, dat de geloofwaardigheid uiteindelijk ver te zoeken is.

Tot die tijd is The Kindergarten Teacher een interessante film met een sterke Maggie Gyllenhaal in de titelrol als lerares Lisa Spinelli die les geeft op een kleuterschool in Staten Island. Haar leven is niet geworden wat ze ervan verwacht had. De passie is grotendeels uit haar huwelijk verdwenen en eigenlijk is ze teleurgesteld in haar kinderen, twee tieners zonder enige interesse in kunst, poëzie of überhaupt een boek lezen. Ze houdt van poëzie en taal, en volgt daarom een cursus poëzie om zelf iets te kunnen creëren. Zonder veel succes.

Dan gebeurt er iets bijzonders. Een van haar leerlingen, genaamd Jimmy, begint op een dag te ijsberen omdat hij na school moet wachten totdat de babysitter hem komt ophalen, en terwijl hij dat doet componeert hij een gedicht, dat veel beter is dan haar eigen pogingen tot poëzie. Vanaf dat moment ziet en koestert ze zijn talent. Dat begint met het opschrijven van zijn gedichten en het verzoek aan de babysitter of zij dat ook wil doen. Maar al snel is dat niet genoeg voor Lisa en begint ze zich steeds meer te bemoeien met Jimmy's leven, uit naam van het beschermen van zijn talent. Tegelijk presenteert ze zijn gedichten als haar eigen werk tijdens haar cursus poëzie, wat haar veel lof oplevert.

Maggie Gyllenhaal speelt niet alleen de hoofdrol maar is ook één van de vijf producenten, mede om de film van de grond te kunnen krijgen. Het is niet moeilijk om te zien waarom ze Lisa wilde spelen. Het is een bijzondere rol, die eerst heel gewoontjes lijkt, maar steeds gelaagder wordt. Gyllenhaal maakt de frustraties, passies en ambities van de mislukte artiest overtuigend voelbaar.

Maar na een tijd ontspoort haar personage in haar queeste om het talent van haar pupil te koesteren en te beschermen. Haar Lisa Spinelli haalt het in haar hoofd dat Jimmy een verwante geest is, ondanks dat hij pas vijf is en zij een volwassen moeder van twee tieners. Zelfs Gyllenhaal kan de laatste akte van de film niet geheel geloofwaardig maken, waardoor niet alleen haar personage maar de hele film van het pad afraakt. Met de geloofwaardigheid gaat ook enige zeggingskracht verloren, waardoor de aangesneden thema's tekort worden gedaan. Het lijkt alsof de makers willen zeggen dat de waanzin en slechte beslissingen in de finale nodig zijn om nog talent en kunst te kunnen koesteren in onze moderne maatschappij. Als dat echt zo is, dan rest ons weinig hoop.

donderdag 24 januari 2019

zo lief...

"Meneer ik heb een steen voor u mee genomen uit Australië. Hij lag vlak naast een Koala"


Daarmee begon mijn eerste dag na de kerstvakantie. Een leerling was op vakantie geweest in Australië en aangezien ze weten dat ik gek ben op stenen uit diverse landen, had ze deze voor mij meegenomen. Ik doe er verder niets mee, ik doe ze niet in mapjes, ik rubriceer ze niet, het enige wat ik doe is, ze in een grote pot gooien met allemaal stenen, De stenen van mijn vakantie waar ik geweest ben, de stenen van vrienden die stenen van mij meenemen uit allerlei uithoeken van de wereld, van leerlingen die aan mij denken. Ik word er alleen maar heel blij van dat ik ze heb en kan bewaren.

Het begon ooit heel lang geleden met het liedje van Paul de Leeuw, ik heb een steen verlegd in de rivier op aarde. Dat raakte me dat lied. ik vond en vind het mooi.. ik geniet ervan..

Doordat lied ben ik gaan beseffen hoe belangrijk stenen zijn, de kleine steentjes die je soms neerlegt in iemands leven, om zo die rivier iets anders te laten verlopen dan de rivier waar ze in stromen.. 

Ook in mijn gesprekken met leerlingen geef ik ze altijd een steentje, om ze te laten weten dat ze een kei zijn, dat ze uniek zijn en dat ze alles kunnen, al is het soms moeilijk. ze kunnen het vertel ik ze dan.

Ze pakken het op, nog regelmatig krijg ik via allerlei kanalen te horen dat ze dit steentje nog hebben ,zelfs jaren na dato... en dat het hun nog steeds kracht geeft.

Elke vakantie neem ik altijd een paar stenen mee, goedkoper dan souvenirs en ze blijven langer in het leven, ze zijn tastbaar en houdbaar.

kortom het blijkt dat in mijn leven blijken stenen een belangrijke rol te spelen,

woensdag 23 januari 2019

niet zo slim..


de boosdoener


De jaarlijkse feestlessen zijn weer aangebroken, de lessen in het schimmenspel. De lessen zijn zo leuk altijd omdat het een magische wereld is voor de leerlingen en ze dus iets beleven wat ze wel kennen maar niet de mogelijkheden van herkennen.. Dat maakt het voor mij ook zo leuk deze lessen te geven.

Gaandeweg de jaren dat ik deze lessen geef komen er steeds meer lessen bij, het begon met 1 les, inmiddels zijn het er 4...

De eerste les is altijd met het kleine scherm, daarmee laat ik de technische mogelijkheden zien, dat je niet meer op voorwerpen moet letten maar op vormen. ook laat ik ze daarin raden wat voor voorwerp het is. zo kan een douchekop veranderen van deurklink naar een telefoonhoorn naar een pijp naar een gehoorapparaat van vroeger. of soms roepen ze een speeltje waar sommige mensen heel blij van worden op zijn tijd..

Een lampion is eerst een tafeltennis badje daarna een cd, soms een onderzetter, als ik hem dan open doe met geluid erbij is het ineens een accordion en uiteindlijk zien ze dat het een lampion is.
Geweldig leuk om te doen.

Vandaag ging ik aan de slag met de eerste les schimmenspel met het grote doek.
Het doek had ik vroeg opgehangen, tevens had ik alles klaar gezet voor de eerste groep.

We begonnen de les, met een technische gedeelte, terwijl ik achter het doek bezig ben wat uit te leggen aan een leering wat hij moet doen, hoor ik kinderen lachen.... Dat kan maar waarover geen idee.

Terwijl de les doorgaat, gniffelen er veel maar ik heb nog steeds niets door. Bij de volgende groep was de hilariteit veel groter, jongens rolden van hun stoel af van het lachen.. ik had nog steeds niets door, ik begon me er al aan te irriteren. dus dan stel ik de vraag waarover zij zo lachen.. ze zeiden niets maar wezen naar een hoekje bij de opkomst bij het schimmendoek en toen zag ik het ook ineens
het leek alsof er een giga piempel hing.... Ik ben niet zo gauw van slag, ik lachte mee, en vroeg me af hoe dat nou kon. nou heel eenvoudig dus, het Rendier dat daar al jaren hangt was wat erhangen. Zijn gewei is wat gaan hangen en door de schaduw leek het iets heel anders... 
Zoals ik al zei het gaat bij het schimmenspel niet om het voorwerp maar om de vorm.
ik kon geen duidelijker voorbeeld bedenken dan deze


dinsdag 22 januari 2019

burpees


Aangezien een sportmaatje van mij vertelde dat hij door zijn dyslexie altijd onderaan begint te lezen  deze blog speciaal voor hem. De blog zal zijn beginalinea aan het einde hebben, zodat hij ook een keer het verhaal kan lezen vanaf het begin en niet eerst het einde leest. ( voor alle zekerheid zullen ze genummerd zijn)


7) Geloof me ik ben voorlopig klaar met de burpees... ik geloof dat ik afgelopen week meer dan 1000 burpees heb gedaan.. maar resultaat no way... dus eigenlijk is het onzin om deze dingen te doen.. het levert lichamelijk niets op aan een goddelijk gespierde lichaam


6) Dit was al zwaar f*ck.. maar goed ik had hoop dat de afsluitende oefening erg leuk zou zijn.. en dat was hij niet met tweetallen
Met maatje Rich gingen we beginnen 
10 burpees.. dan 9, 8, 7. 6. 5 en dan weer terug van 6.7.8.9.10
De ander moest in de tussentijd gaan squaten..

5) Maandagavond. de KB. 
Na een aardig relaxte opening met een serie van 20. 15, 10.. diverse oefeningen zoals swing, squats, etc kwam de hel.. we moesten gaan staan, 1 lunches links, eentje rechts en dan een squat. eerst 1 sec,. toen 2, toen 4, toen 8 toen 12 toen 16.. en geloof me je verzuurd.


4) Ik had de ellende dat ik steeds begon met de grote oefeningen zoals push up en dus was ik ook de klos met de 50 boxjump burpees... 
Terwijl Marco in alle ongemak plank stond te doen ging ik door een hel... , eigenlijk was het voor beiden afzien. we gingen echt door een hel.. het is zo kloten en zwaar die ellendige burpees... maar goed we hebben het gered, laat ik het zo zeggen, net toen ik er 50 had gedaan was het tijd.. dus Marco had de mazzel  dat hij niet meer hoefde..


3) Daarna kwam de beloofde duo workout. vind ik altijd leuk en gezellig. Marco en ik zijn daarin een goed koppel, wij doen het goed altijd op zondagochtend. 
De opdrachten bestonden uit... 
25 synchroon  squats
50 push up , 
de ander stond zolang als jij bezig was op zijn kop tegen de muur, of lag op een vreemde manier op het podium met zijn hoofd naar beneden en met zijn handen op de grond. dus eigenlijk moest je gewoon met je hoofd naar beneden hangen
25   tenen naar de bar
50 boxjump burpee.. de ander stond plank.. als je stopte dan moest de ander ook stoppen.

2) Afgelopen zondag was ik met Marco als maatje aan de slag bij de Cross xxl.. erg leuk, een duo workout.
Het begin, een soort van warming up voor mij dan, was als volgt... je kreeg de opdracht om een aantal burpees te maken.. en dan ook een box jump... er was nog iets maar dat heb ik geblokt, vraag me niet waarom maar geloof me dat was niet echt een succes. we moesten het rondje volgens mij 12 minuten doen.


 1) JAAAAAAAA ik weet het ze zijn goed voor je, het is perfect, je doet een totale bodyworkout.. 

maandag 21 januari 2019

Rembrantd wandeling in Leiden

 Zaterdag met kitty naar Leiden geweest om samen de Rembrandt route te lopen. We hadden geen zin in een musuem, de echte reden is dat we beide tentoonstellingen al hadden gezien, dus deden we deze wandeling.

We begonnen onze toch met een wandeling naar de VVV om daar de wandelroute te kopen. 
Eerst hebben we nog wat gegeten bij Van de Werf, een heerlijke pita broodje met oesterzwammen , heb hem wel eens beter gehad bij het restaurant op school.  Kitty nam heel wijs een Italiaanse omelet
Daarna begonnen we halverwege omdat hij officieel begint bij de Lakenhal maar aangezien die nog steeds dicht is zijn we maar begonnen bij de Molen.
De toch was bijzonder omdat je door Leiden dwaalt, je kent sommige stukken heel goed maar omdat je zo door de stad dwaalt, ga je anders kijken. Verrassende dingen kom je zo tegen in een stad wat je eigenlijk niet had verwacht.

Aangenaam verrast over de Yong Rembrandt, de film in een huisje, was zo mooi gemaakt met effecten etc. dat het een lust was om te kijken, hij duurde maar 7 minuten maar maakte toch wel indruk
De wandeling duurt 2,5 tot 5 uur ligt er aan hoe je hem doet, wij hebben er ongeveer 3 uur over gedaan, ook omdat we lazen en doorliepen.. het is een aanrader om Leiden een keer op een andere manier te bekijken.








zondag 20 januari 2019

Girl (film)

Zondagmiddag met de filmclub naar de film geweest. Deze film Girl is eigenlijk een hot thema, het gaat over een jongen die in een verkeerd lichaam zit en graag een meisje wil zijn. Indrukwekkend deze film, zeker door het spel van Victor voor wie het een debuut was. Hij kreeg bij de premiere een staande ovatie voor zijn rol en terecht.. dit is geweldig gedaan.

De film blijft eindeloos boeien en ik ben zo blij dat ik hem gezien heb. Ik weet niet of de meisjes van onder de 12 met hun moeders, die dachten een film te zien over een danseres hier echt zo van gecharmeerd zijn, ik denk dat veel ouders veel hebben uit te leggen aan hun dochters dat ze echt niet hun geslachtsdeel hoeven weg te plakken, dat ze echt niet  hun voeten kapot dansen etc...  Ik denk dat soms ouders beter moeten opletten op de leerfijdsindicatie.. omdat deze film voor hele jongere kinderen best heel schokkend kan zijn.. zeker aan het einde.....waar zelfs menig ouder wegkijkt omdat het zo heftig is

maar ik kan alleen maar zeggen ga kijken naar deze film al is het alleen al om de worsteling van Lana, om de onvoorwaardelijke liefde van de vader... ..


recensie van de film:
Regie: Lukas Dhont | Cast: Victor Polster (Lara), Arieh Worthaler (Mathias), Oliver Bodart (Milo), Tijmen Govaerts (Lewis) e.a. | Speelduur: 109 minuten | Jaar: 2018

Geen tiener weet de puberteit te doorstaan zonder ooit een keer onzeker te zijn geweest over zijn of haar uiterlijk. Niet zo gek, met al die plotselinge metamorfoses die je lichaam opeens begint te vertonen. Van jeugdpuistjes tot haargroei op vreemde plekken of een plotselinge baard in de keel, we hebben het allemaal meegemaakt. Veel kinderen zien die periode met angst tegemoet, maar de vijftienjarige Lara kan niet wachten op de verandering. Haar lichaam is een gevangenis die haar ervan weerhoudt te kunnen zijn wie ze wil zijn.


Lara kreeg bij haar geboorte het lichaam van een jongen mee, maar identificeert zich als vrouw. De Belgische tiener droomt van een carrière als balletdanseres, en is net toegelaten tot een van de meest prestigieuze dansscholen van Brussel. Ondertussen volgt ze een intensieve hormoonbehandeling die haar op weg moet helpen naar de operatie die haar transitie moet voltooien. Een traject vol frustraties, dat het geduld van het hoofdpersonage ernstig op de proef stelt.

Girl is het filmdebuut waarmee de jonge Vlaamse regisseur Lukas Dhont hoge ogen wist te gooien op de laatste editie van het filmfestival van Cannes. Uiteindelijk ging zijn film met onder meer de Camera D'Or en de Un Certain Regard trofee aan de haal. Een terechte zegetocht, want Dhont levert met zijn debuut een bijzonder indringend en invoelend portret af. We volgen Lara op de huid tijdens haar worstelingen met de hormoonbehandeling en haar veeleisende dansopleiding. Van begin af aan doet Lara haar uiterste best om niet op te vallen tussen de rest, en gaat daarin behoorlijk ver. Het weigeren om mee te douchen valt nog mee, maar de pijnlijkere methodes, zoals het tot bloedens toe afplakken van haar geslachtsdeel dat anders duidelijk zichtbaar zou zijn onder de weinig verhullende gympakjes, zijn een stuk akeliger.

Naast die fysieke obstakels komt ook het sociale aspect om de hoek kijken. Haar intrede als transgender in een onbekende omgeving brengt onvermijdelijk intolerante reacties en vooroordelen met zich mee. In tegenstelling tot veel andere films over de LHBT-community komt het drama gelukkig niet hoofdzakelijk voort uit haatreacties uit de directe omgeving van de hoofdpersonage. Hoewel voorbeelden van (on)bewuste discriminatie zeker aan te wijzen zijn - zoals een leraar die tijdens het voorstelrondje de rest van de klas vraagt te stemmen over de vraag of Lara zich wel of niet bij de rest van de meisjes mag omkleden - zijn de meeste personages juist zeer begripvol en ondersteunend, in het bijzonder haar vader Mathias (uitstekend vertolkt door Arieh Worthaler). Maar zelfs in een liefhebbende omgeving kan het een loodzware opgave zijn om jezelf te accepteren, in het bijzonder wanneer je lichaam je belemmert om de normale dingen te kunnen doen die je eigenlijk wilt doen.

Naast Dhont was er op Cannes ook veel belangstelling voor het imponerende spel van de jonge hoofdrolspeler Victor Polster. Wie blanco de film instapt zou zonder twijfel vermoeden dat Lara vertolkt wordt door een transgender actrice. Het maakt de wetenschap dat de nog maar zestienjarige Polster in werkelijkheid een jongen in een jongenslichaam is, extra wonderlijk. Het roept in eerste instantie wel wat vraagtekens op. De positie van zowel transgender acteurs en actrices als andere leden van de LHBT-community is al vaker onderwerp van discussie geweest. Het zou niet de eerste keer zijn dat een acteur of actrice van buiten deze gemeenschap in de prijzen valt voor het vertolken van LHBT-rollen, terwijl de echte transgenders, homoseksuelen of lesbiennes in de industrie buiten spel blijven staan. Diezelfde kritiek deed Scarlett Johansson eerder dit jaar nog besluiten van een transgenderrol af te zien.

Hoewel het een zinvolle discussie is om te voeren, met een aantal terechte kritiekpunten die moeilijk genegeerd kunnen worden, valt de casting van Polster hier gelukkig beter te verdedigen. Hoewel het te beargumenteren is dat in dergelijke gevallen de casting van een transgender actrice de voorkeur zou moeten hebben, kun je je voorstellen dat het voor Dhont een moeilijke opgave moet zijn geweest om een transgender actrice van deze leeftijd bereid te hebben gevonden om te voldoen aan het hoge eisenpakket dat bij deze rol komt kijken. Vind maar eens een puber die in zo'n heftige periode van diens leven bereid is zoveel van zichzelf bloot te geven - en bovendien vakkundig onderlegd is op zowel acteergebied als klassiek ballet.

Bovendien hanteren beide heren een zichtbaar empathische en integere benadering ten opzichte van de community. Dhont is er niet op uit om de worstelingen van zijn hoofdpersonage enkel uit te buiten voor dramatisch effect, maar je daadwerkelijk in te laten leven en deel uit te laten maken van Lara's gedachtewereld. Polster zet hierbij een ware tour de force neer, en weet al deze emoties zonder al te veel te praten overtuigend over te brengen. Zijn subtiele gezichtsuitdrukkingen zijn genoeg om je kennis te laten nemen van de gemoedstoestand van zijn personage. Zo veel als een klein complimentje tijdens een geslaagde repetitie kan betekenen voor Lara's zelfvertrouwen, zo gemakkelijk wordt het haar weer ontnomen wanneer haar kleine broertje haar tijdens een ruzie bij haar mannelijke geboortenaam noemt.

Daarin schuilt misschien wel de grootste kracht van Dhonts debuut. Hoewel transgenders misschien maar een relatief klein deel van de bevolking uitmaken, zijn onderwerpen als onzekerheid, lichamelijke ongemakken en een instabiel zelfbeeld universele thema's waar veel alledaagse tieners mee te maken hebben. Precies dezelfde groep waar Lara bij wil horen, maar zichzelf nog steeds als een buitenstaander van beschouwt. Iets wat ze zelf al onderschrijft: "Ik wil geen rolmodel zijn voor anderen - ik wil gewoon een normale tiener zijn."

Wat dat betreft slaat Dhont aan het einde de plank dan toch een beetje mis, door in het slot opeens een wel heel donkere afslag te nemen. Hoewel de verontrustende scène in kwestie qua schokeffect zeker doeltreffend is, lijkt de keuze hiervoor juist weer erg haaks te staan op wat hij in de rest van zijn film probeert te bewerkstelligen. De epiloog die hierop volgt is dan wat te haastig in elkaar gezet en te kort om de zaken weer recht te zetten. Noem het een schoonheidsfoutje van een jonge filmmaker, want daarbuiten levert Dhont een verpletterend debuut af.

zaterdag 19 januari 2019

elke zondag de rumags ( week 3)

aangezien er nog zoveel vraag naar is, maar ik toch ook wel weer een keer wat nieuws wil doen elke dag, heb ik besloten om de Rumag op zondag in te voeren.. De rumags van afgelopen week zullen dan hier verschijnen van de kalender.







bijna.....


Een tijdje geleden schreef ik over dat ik dit servies zo mooi vind.. al heb ik het wel over de helemaal witte service en niet die met een gekleurd randje. Ik vind de borden met dat ribbeltje zo leuk...
Ik had al besloten dat ik niet alles hoefde maar dat ik wel wat onderdelen wilde van dit servies, zoals de borden, en de dekschalen maar ook de kleine bordjes voor vleeswaren die ik dan gebruik voor iets anders, zo ook de groente schalen die plat zijn en die dan soms gebruik als bord om van te eten omdat je daar zo leuk op kan uitserveren.. je hebt de ruimte om er iets moois van te maken.. 

Het gaat soms sneller dan je verwacht, voor ik het wist had ik ineens  alles wat ik wilde in huis.

Het servies is eigenlijk gewoon voor de heb.. ik gebruik het zelden, maar ik vind het zo mooi en aandoenlijk servies het doet zo aan vroeger denken.

Inmiddels ben ik er wel achter dat ik dus alles heb  van of verschillende soorten, verschillende fabrieken, etc maar dat is niet erg.. ik ben er blij mee en het voldoet

Al loop ik nu te overwegen of ik toch ook niet zal gaan voor de soepkommen van dit servies.. die zijn ook zo mooi...  hmm iets om over na te denken.

Ze zien er zo schattig uit met dat lullig kleine bordje er onder...  en dan kunnen eindelijk de kommen die ik nu heb weg.. die zijn log en groot.. dus het mag wel wat minder grof op tafel

donderdag 17 januari 2019

Black Mirror (tc serie)

Getipt door een vriendin, deze serie schijnt de serie te zijn.....

Impulsief als ik ben heb ik maar de dvd box aangeschaft, en ja ik weet dat deze serie ook op Netflix is, en daar ga ik binnenkort hem ook verder bekijken.

Deze serie is een soort SF, maar dan in deze tijd waarin ook de gevolgen van het internetgebruik extreem vergroot worden, soms bijna ongeloofwaardig maar ook erg raak.

Er zijn diverse afleveringen met steeds een andere regisseur, andere spelers, maar ook steeds andere verhalen. Het zijn thema's om over na te denken.

De aflevering over een meisje dat gevangen zit, en dan probeert te ontsnappen maar dat lukt niet, ze wordt opgejaagd en er zijn steeds mensen die haar filmen met een telefoontje... je begrijpt er eerst niets van totdat je er achterkomt dat ze gefilmd heeft hoe haar vriend een meisje verkrachte en deze later in de brand stak.
Ze zit in een soort van attractie park waar ze dus elke dag steeds weer hetzelfde verhaal spelen moet. Ze ontsnapt zgn, ze vlucht voor iemand die haar dood wil schieten etc..
Aan het einde zit ze ineens op een stoel waar ze aan het publiek word voorgesteld, ze hoort het hele verhaal en gaat terug naar het begin punt.. en haar brain word gewist en de volgende dag gaat het weer van begin af aan beginnen.


Een andere aflevering over hoe meer likes je hebt hoe belangrijker je bent.. extreem gaat dit.. dat je van een 4,.3  zakt naar een 2.1 of nog lager en dat er dan mensen zijn die geen contact met jou willen..

Een serie die naast vermakelijk ook erg tot nadenken stemt over het internet gebruik.

Deze serie is een aanrader

woensdag 16 januari 2019

letters.... en nog wat mee doen ook

lopend naar mijn lokaal.. bedenk ik me ineens  dat ik een les moet hebben voor de ISK wat met taal heeft te maken. Heb genoeg dingen liggen maar toch.. het zou handig zijn als ik  wat meer dingen heb.

De kaarten met voorwerpen kennen ze al, al kan ik ze eindeloos gebruiken omdat er zoveel kaarten inzitten door mij gemaakt in totaal ongeveer 500 stuks dus daar kan je lang mee door. Daarnaast laatst bij de Action een spel gekocht waarbij ze een plaatje zien met voorwerpen die ze kunnen uitbeelden.
Bij de Kringloop ooit oude kwartetten gekocht met dieren, met verkeersborden, die ik ook gebruikt om ze dingen te laten uitbeelden en met taal te werken.

Nadenkend  hierover bedacht ik me, ik ga gewoon briefjes maken met de letters uit het alfabet en die ga ik opvouwen en ze moeten dan een voorwerp bedenken die ze  moeten uitbeelden die met deze letter begint.. is een uitdaging omdat je ook meteen een beroep doet op hun woordenschat.

Het was zoals altijd weer een feestje met deze klassen, ze bedenken prachtige dingen maar ook heel verrassende dingen.. Bij de letter g stond een leerling een komkommer uit te beelden.. ze dacht aan de kleur groen...  heel bijzonder hoe soms de gedachten lopen  ook de letters Q X Y zorgden voor wat moeilijke gezichten en blikken.. maar uiteindelijk kwamen ze tot prachtige dingen.

bij de Y werd een bakje pap uitgebeeld en men riep massaal yoghurt.. bij de X een xilofoon, bij de Q een horloge. een Quartz horloge.

Het was een prachtige les waarin de leerlingen weer eens creatief om konden gaan met taal.. heerlijk.


dinsdag 15 januari 2019

er was een tijd.....

Stel je voor, je moet om half 9 op je werk zijn, je wekker gaat om half 8 en je red het... geen probleem, in 30 minuten heb je  jezelf hervonden, je bent gedoucht, je kleren zitten perfect... je doet even een natte hand door je haar en klaar.. je kan de straat op.. je broodje met roomboter en volvette kaas had je de dag ervoor klaar gelegd en die neem je mee onderweg en je bent op tijd op je werk... of waar dan ook..

Stel je voor.. je wekker gaat om kwart over 6, je doet wat lastig je ogen open, je moet ff wennen aan het licht en dat de dag is begonnen.. om half 7 kom je je bed uit.. je begint met je ontbijt, eerst een kiwi, je duikt om 5 over half 7 je badkamer in om daar rond 7 uur, als je geluk hebt uit te komen.. je moet ten eerste onder de douche, dat kost wat meer tijd, omdat je een wat meer jij bent geworden... dus dat is wat groter oppervlakte wat je moet bewerken... daarna afdrogen..je staat voor de spiegel.. moet eerst zorgen dat alle rimpels die je hebt opgedaan door het slapen glad te strijken. Je weet niet hoe anderen dat doen, maar als je uit je bed kom in de ochtend dan kan je je gezicht nauwelijks herkennen. Je hoopt ook altijd dat als je voor de spiegel sta dat de barsten in de spiegel zitten en niet in je gezicht.. maar aangezien het bij elke spiegel zo is in de ochtend, waar je ook ben, camping of hotel overal zitten dezelfde barsten.. of, zeker op een camping, meer barsten.
Je ontvouwt jouw gezicht dan ook zorgvuldig, smeer wat zooi op de plekken die wat  extra aandacht kunnen gebruiken, je  zoekt jezelf op in je toilettas. de ene ochtend vind je jezelf wat sneller dan de andere... het  haar in model brengen, de tijd van een snel met je handen door je haar is voorbij.. tegenwoordig komen er allerlei middeltjes aan te pas.. okey bij sommigen minder die zijn gezegend met een prachtig kaal hoofd, wat ze ook nog staat... die hebben een voordeel.
Je worstelt je in je kleding dat op de een of andere manier altijd net strakker zit dan je je herinnert.. zeker als het net gewassen is....
Dan ga je ontbijten met magere kwark en een handje vol verantwoorden, suikervrije muesli..
Dan nog even in alle rust zorgen dat je even tot jezelf kan komen op het toilet.. om dan de wereld in te gaan en de wereld te omarmen.

Het gekke is dat het eerste voelt alsof het gisteren was..  en dat het tweede voelt als nog heel ver weg... let op voelt... inmiddels is het realiteit...  en ik zal bekennen soms mis ik de tijd van het bovenste stukje maar ik zou voor geen goud het tweede stukje willen missen.. omdat ondanks dat je in de ochtend wat meer tijd kwijt bent,... je toch een heerlijk leven hebt en ach die barsten die niet meer weg gaan uit mijn gezicht die heb ik eerlijk verdient.... en ik ben er trots op.. al kost het wel wat werk in de ochtend om dat weer wat toonbaar te krijgen.

Om dit stukje af te sluiten met de mooie woorden van Hans van Willigenburg:
"Ik vind dat de mensen er recht op hebben dat ik er smakelijk uitzie!"

Laten we als we zo de onderstaande foto zien  maar denken over smaak valt niet te twisten. is erg persoonlijk...



maandag 14 januari 2019

Fabeltjes krant.. in een ander nieuwe modern jasje


Snode plannen bedenk ik soms zomaar in de avond.. dan denk ik wat zou goed werken ,wat zou goed zijn om te doen..  en wat zou een leuke les zijn.

Al een tijdje geleden heb ik wat poppen gekocht van de Fabeltjeskrant op diverse vrijmarkten. ook heb ik de poppen van de muppets verzameld zo in de loop der jaren bij diverse kringloopwinkels.

Ze worden altijd gewassen en daarna gebruikt.. Dus dat is prima schoon al vraag ik me af als al die leerlingen met hun handen er in zitten hoe schoon het nog is, maar om nu heel veel wegwerp handschoenen te kopen is ook wel van het goede.. dus laten we daar maar even niet over nadenken.

Via het prachtige kanaal MArktplaats heb ik inmiddels al wat weer poppen van de Fabeltjeskrant, wat erg praktisch is, omdat ik die juist maar 1 set van heb, van de muppets dus genoeg.
( lezen jullie hierin ook de vraag die ik subtiel stel.. of iemand misschien, heel per ongeluk poppen over heeft van de Fabeltjeskrant die toch liggen te verstoffen...)

Ik heb in de avond zitten te denken wat ik met deze poppen kan, aangezien ik mezelf heel goed ken, laat ik het gewoon in mijn onderbewuste borrelen en op een gegeven moment, zomaar is het er... 

zo nu ook.....

Ik heb een prachtige lessenserie bedacht waarbij de leerlingen uit klas 1 moeten werken met deze poppen, ze moeten de actualiteit gebruiken en toepassen in een soort van fabeltjes krant. Ze moeten ook meteen werken met het greenscreen zo integreer ik meteen de oude technieken met de nieuwe technieken.. 

Ze moeten gaan werken in groepen en ik ben dan erg benieuwd wat er uit gaat komen ,wat ze gaan maken en hoe mooi het gaat worden

Ik kan niet wachten om met deze lessen serie te beginnen, omdat ik meteen een stukje poppenspeltechniek kan uitleggen, tevens hoe te werken met green screen, wat weer handig is voor het tweede jaar.. kortom er zit veel in ... en ik zie er naar uit..
nu eerst nog meer poppen van de fabeltjes krant.


zondag 13 januari 2019

She is back.....

Nadat we 3 keer les hadden gekregen van Marco, is Elsbeth terug voor de cross xxl..

Het was ook open dag bij het sportcentrum waar ik was, dus dat was wel uniek, er waren nu heel veel mensen die we anders niet zien, die mochten mee doen.. Erg leuk altijd nieuwe mensen die er zijn vind ik, ik was zoals gewoonlijk keurig op mijn tijd binnen en kreeg meteen te horen dat ik spullen moest pakken, een kettlebell.. daarnaast moest ik natuurlijk ook een matje pakken.. 

Ik vind het zo geniaal dat ze meteen aan mij hebben gedacht en dat ze zwarte matjes hebben gekocht.. helaas zijn ze erg glad dus als je veel burpees moet doen veeg je met het matje de hele zaal aan..

Het begin was even heftig ik ging met Marco, die gisteren al zijn punten heeft verloren bij de poule van Wie is de mol. door al zijn punten op Evi te zetten, ik ging er in mee maar op het laatst heb ik toch wat punten op iemand anders gezet. dus.. gelukkig zit ik nog in de poule. 

We wisten dan om 10.00 precies Niels zou komen, die is snel en die stuitert wel door de zaal. dus dat is een ideale partner om samen mee wodjes te doen.. vooral als ze zwaar zijn. Voor hem is het wat minder om met ons, Marco en mij, te moeten werken omdat we toch wat  trager zijn.

Het begin bestond uit wall sit en de ander moest dan 30 squats maken met een gewicht.. dat 7 rondes lang.. geloof me dat voel je nog dagen.. maar goed dat hebben we gedaan, en toen kwam de ellende.. Gelukkig hadden wij Niels, die is snel in de Burpees.. dus wij hoefden minder lang te zitten op de knieën met in onze handen een gewicht totdat de ander klaar is met de burpees.. Als  je lenige en snelle Niels hebt is het korter dus dat is ideaal..

Marco en ik waren al in onze nopjes.. totdat we hoorden dat Niels pas om half 5 thuis was en nog later sliep.. met ong 4 uurtjes slaap is het niet ideaal om zoveel squats en burpees te maken. maar goed we hebben het gered nog net geen 7 rondes maar wel 6 en daar was ik bere trots op met elkaar.. nat van zweet mijn handdoek is nog nooit zo nat geweest. dus ik heb behoorlijk wat lui zweet en vocht uit mijn lichaam verdreven.. dus het was goed .

Daarna gingen we boven natuurlijk nog een kopje thee drinken, en konden we proeven van de eiwitshakes op plantaardige basis..  ik ben er niet aan begonnen, zeker niet toen ik de gezichten zag van mijn sportmaatjes.. het was volgens mij niet echt een succes en lekker.  dus ik heb maar bedankt.

Het was zoals vaker afzien maar zo leuk weer met elkaar.. heerlijk


zaterdag 12 januari 2019

elke zondag de rumags ( week 2)


aangezien er nog zoveel vraag naar is, maar ik toch ook wel weer een keer wat nieuws wil doen elke dag, heb ik besloten om de Rumag op zondag in te voeren.. De rumags van afgelopen week zullen dan hier verschijnen van de kalender.