Zondagavond zo warm, dus na veel nadenken, omdat ik vind dat je voor de klas niet in en korte broek mag staan, toch besloten, we hadden tenslotte een studiedag zonder leerlingen, om toch maar in mijn teenslippers en korte broek naar school te gaan. Dus ik had een hele nette korte broek uitgezocht, tevens een paar nette teenslippers zodat ik niet uit de school zou zweten.
Het had wat voeten in de aarde omdat ik toch wel wil dat ik er verzorgd uit zie.
Heb een hele avond zitten te wegen en te wikken.
Maar goed zoals zo vaak.. het lost zich vanzelf op, werd wakker van harde windstoten, daarnaast hoorde ik het donderen, hoorde ik het water met bakken uit de hemel vallen dus... we konden overschakelen op plan B geen gedoe kleding.
Dus op het laatste moment toch maar de lange zwarte spijkerbroek ( zucht) de t-shirt met korte mouw, en de dichte schoenen met sokken.. jich
Onderweg naar school bedacht ik me al dat ik het niet goed had aangepakt. omdat ik ontdekte dat het dus best nog wel warm was en ook best wel wat klammig.. dus ik had best in mijn korte broek en teenslippers kunnen gaan deze studiedag... maar ja achteraf is dat gemakkelijk praten.
Over de studiedag, de vijf rollen van een docent, kan ik kort zijn, het was een actieve dag waarin het oude wiel van lesgeven in een nieuw jasje is gestoken. Met daarbij de vraag voor mij of deze jas iedereen wel moet passen met als gevaar dat het een eenheidsworst gaat worden. Gevaar van als veel docenten het zelfde doen dat een kind juist de lessen als saai gaan ervaren en dus afhaken..
maar dat is maar een bescheiden mening van mijn kant
Het was in ieder geval een zinvolle dag met een zinvolle invulling die net te lang duurde
Daarom als afsluiting van deze dag maar naar de Kettle bell om toch wat energie en kalorieen kwijt te raken .
ik had het beloofd en dus moest het er vandaag van komen. Ik dacht laat ik gaan kijken. Ik had afgesproken met mijn sportmaatje Elias om samen te gaan kijken. De wedstrijd begon om 14.00 maar Elias zei al we gaan rond 15.00-15.15. Daar was ik het mee eens, kon ik eerst thuis nog ff lekker onder de douche, kon ik me nog snel even leuk opfrissen en wat dingen doen die ik nog moest doen.
Dus om 14.45 sprong ik ondanks de hitte in mijn auto om te gaan kijken bij een wedstrijd American Football, met twee instructeurs van Jawi waar ik altijd sport. Aangezien het toffe gasten zijn is het wel erg leuk om ze te zien spelen.
Helaas liep het wat anders dan ik had verwacht, ik kon het veld niet vinden. waar ik langs moest was duidelijk afgesloten dus ja daar zit je dan.... dus ik zoeken en zoeken, ik ben inwoner van Alphen maar weet nog steeds niet alle routes die ik moet gaan en hoe ik ergens moet komen.
Kortom uit pure ellende Elias geappt om te vragen waar hij de auto had staan, dus dat uitgelegd aan mij en dus kon ik het vinden. Het zal ook aan het weer liggen denk ik,
Gelukkig naar wat omzwervingen kwam ik aan en kon ik genieten van deze wedstrijd. Het is gek, ik denk dat ik niet de beste wedstrijd heb gezien, het was heel erg lummelen leek het ik vond er geen echte actie inzitten en gelukkig kon Elias mij goed uitleggen wat en het spel liep en verliep. Dus ik heb er wel veel van geleerd. En ook gezien dat het een mooie sport is om te kijken. Het is wel ruig maar ook als er echte actie komt, wat ik even mocht zien is het geweldig om te zien en dan gaat er ook een stroom van energie door de groep en het publiek.
Kortom het was een welbesteed twee uurtjes om te kijken en te genieten van dit spel. Ik ga zeker nog een keer om dan ook wat echte mooie actie fotos te maken.
Elk jaar weer denk ik, ik ga niet, maar toch het begint dan ineens te kriebelen en te jeuken. Zeker als de mannen er over beginnen dat ze weer willen.. en dit jaar ging als eregast vriendin Nadira mee, dus ja dan kan ik geen verzet bieden. Daar komt bij met de mannen op pad is altijd leuk en gezellig en een dag vliegt om.
Natuurlijk ben ik eerst gaan sporten, dat moet gewoon even, mezelf kietelen en ontdekken dat alles het nog heel goed doet.. Daarna op weg naar Voorburg om mijn auto te stallen. Dit keer moest ik echt alles alleen uitzoeken en ik weet nu al dat de mannen hun hart vast hebben gehouden of ik het wel ga vinden en of ik überhaupt aankom. Ik stelde alweer de prachtige vraag, of ik moest opstappen bij Laan van Noi. maar nee dus het is Voorburg het Loo dus dat is al heel snel recht gezet door de mannen.. dus dat was geregeld.
Nadat ik had gesport ging ik naar Voorburg het Loo, auto neergezet en hup onderweg naar Den Haag, waar ik Nadira en de mannen zou ontmoeten.
We spraken af bij de piano, voordeel is dat hij ook meteen vlak bij de toiletten zit dus dat is een mazzel. Terwijl ik stond te wachten op de rest, was de een na de ander hork een poging aan het doen om iets muzikaals te laten horen wat dus niet lukte... dat was te verwachten natuurlijk. Maar okey ik klaag niet.. ik zeur.
Gelukkig was daar al heel snel Nadira en kon ik mijn aandacht afwenden van het piano gejengel. De mannen kwamen er ook al aan en snel zijn we naar de Tong Tong Fair gegaan. Erg leuk weer met elkaar. Het er naar toe lopen is al een feestje gek is dat het was gloepens heet maar het was gewoon goed te doen.
De markt is natuurlijk altijd veel het zelfde maar wel erg leuk om er te lopen, de sfeer te proeven die er heerst en te genieten van het samen zijn.
Opvallend is dat er werd omgeroepen dat er een tas bij het podium was blijven staan.. ik zei meteen kom gaan we halen alsof hij van ons is, als grapje. terwijl Nadira meteen riep.. . wegwezen er zit misschien een bom in.. eigenlijk heel gek dat je zo verschillend kan reageren op zon bericht.
Na er heerlijk te hebben gegeten, zijn we na 3 uur rondslenteren richting de uitgang gegaan, we hebben even onze gezichten in de warme zon laten voelen om daarna zo snel mogelijk toch maar te verdwijnen in een schaduwrijke plek. Okey het was een soort van boot terras aan het water waar we heerlijk hebben gezeten, de mannen en Nadira aan de wijn, ik aan de heerlijke goddelijke water.
Daarna zijn we nar de Buitenmarkt gelopen om daar wat te drinken en te eten. Een soort van borrelhapjes maar dan als avond eten.
Om 19.00 besloten we om weer terug te gaan naar huis, ieder zijn weegs. Ik ben vertrokken naar Alphen en zo goed als ik ben als een postduif met de verkeerde orientatie vermogen, stap ik keurig in lijn 3 naar juist loosduinen.. om me op een gegeven moment af te vragen, via de app, of het normaal is dat ik via het Spui ga.. niet dus. moest de andere kant op, dus twee haltes verder, na het spui ben ik maar uitgestapt en op de Brouwersgracht overgestapt weer terug naar het Centraal Station om daar de juiste tram te nemen naar daar waar ik moest zijn.. Voorburg het Loo.
Kortom het was een heerlijk dagje waarbij ik me niet verveeld heb en extra genoten heb
Maar een dag met vrienden is altijd goed en leuk en genieten.
Gisteren ging een lieve collega van mijn trouwen in het prachtige stadje Katwijk aan zee.
Ondanks dat ik zaterdag vroeg op moest omdat ik veel dingen nog even snel moest regelen en een dagje uit voor de deur staat, besloot ik om toch even snel langs te gaan. Dus om 20.30, het feest begon om 21.00, stapte ik in de auto. Een collega had me al geappt dat hij graag achter mij aan wilde rijden, maar aangezien er geen reactie meer kwam heb ik maar besloten om toch maar alleen te gaan dan. Het was niet anders.
De weg naar Katwijk is een weg vol geweldige ervaringen, ik ben op plekken geweest wat ik me wel herinner maar niet goed heb onthouden. dus het was naast een soort van herkenningsroute ook een soort van ontdekkingstocht.
Gelukkig was mijn collega vroegtijdig aanwezig, want nadat ik volgens tom tom ergens rechts af moest slaan naar nummer 39, wat een woonhuis bleek te zijn, ben ik maar in een pakeergarage gereden in de hoop dat ik daar goed zou staan.. Aangezien ik soms van het gemak ben, ben ik meteen op de eerst de beste plek gaan staan die ik tegenkwam. Mijn collega belde me en zei dat hij ook vooraan stond maar dat hij zich de tandjes liep door de duinen.. dus ik handig als ik ben, meteen weer in de auto om een heel stuk verder te rijden door de parkeergarage waar geen eind aan leek te komen. Dus net voor het einde was een leeg plekje. Trots op mezelf omdat ik me zo een ontiegelijke lange wandeling bespaarde, heb ik de auto achter gelaten, en naar boven de duinen in. Mijn collega zat ergens verstopt in de duinen op mijn te wachten zodat we samen ons opwachting konden maken bij het feestgebeuren.
Er waren al een aantal collegas die ik erg waardeer, en later kwam de rest van mijn collega's die ik ook erg graag mag, kortom het was een feestje. Een paar anderen die hadden afgezegd wegens prive redenen, waren er dan niet maar het waren in ieder geval de collega's die ik ook zou uitnodigen en nog wat meer ook wel. Kortom het was erg geslaagd.
Nadat we de bruid en de bruidegom hadden gefeliciteerd, waarbij ik naast de bruid ook de bruidegom een compliment gaf voor zijn outfit. Wat nogal een soort van verbaasde reactie uitriep, want het ging toch om zijn vrouw die er schitterend uitzag, Klopt maar als hij er ook niet schitterend uit zou zien zou het plaatje niet kloppen en zou dus het niet zon mooi geheel zijn geweest zij samen als bruidspaar. Het is kennelijk nog al vreemd dat een man een man een compliment geeft, of eigenlijk is het denk ik meer de redenering dat het draait om de bruid.. ik weet het niet.
Nadat ik met mijn collega's heerlijk heb staan en zitten te praten ben ik rond kwart over 11 naar huis gegaan omdat er nog een lange dag wacht op zaterdag. Dus onderweg, dwalen door de duinen. miste ik in het donker nogal wat afslagen met als gevolg dat ik dus uiteindelijk bij de parkeergarage uitkwam. en ik dus begon te lopen.. mijn richting gevoel van een postduif hielp daar niet echt bij.. Ik ben dus vol enthousiasme de verkeerde kant opgelopen om tot de ontdekking te komen dat ik dus dat hele stuk wat ik me aan het begin uit de benen had gespaard nu dus extra kon lopen. Maar we zeuren niet, wij sporten, dus we lopen terug. De auto uiteindelijk snel gevonden en dus naar huis, ondanks alle goede raadgevingen ten spijt ben ik helaas toch via een andere route gegaan en was ik toch iets later thuis dan ik had gehoopt maar ach het was een mooie avond.
Ach mijn kleding had ik aangepast aan de bruiloft, dus keurig in een lange zwarte broek en net t-shirt in het zwart. dichte warme schoen aan.. terwijl ik het liefst in korte broek was gegaan met teenslippers.. maar ja de oude stempel he.. je gaat niet naar een bruiloft in een korte broek en teenslippers.. maar op het feest bleken meer dan de helft van de mannelijke gasten in korte broek te lopen en juist met teenslippers... kortom de oude stempel moet ik toch maar loslaten in het vervolg.
Zoals altijd eten we de ene keer bij iemand thuis, die dan zijn of haar kunsten aan ons vertoond, de andere keer gaan we uit eten.
Dit keer gingen we dan ook naar Rijswijk naarThe Clyoven. Een restaurant die nog niet zo heel lang in rijswijk staat.
De site is dan ook wat beperkt als je er naar kijkt.
Het eten is gestoeld op de Indiase keuken..en er waren dan ook veel tandori gerechten, wat ik zelf altijd erg lekker vind om te eten.
Het was een goede keus van de organisatoren van de eetgroep, wat een mooi restaurant wat ook mooi eten en goed eten.. en wat ik vooral zo leuk vond dat ze hele goede vegetarische maaltijden hebben. Het eten overtrof zichzelf dat was geweldig.
We hebben maar een menu genomen en dat was een goede keus. heerlijk gegeten en mooie maaltijd was het.
Natuurlijk is het altijd gezellig met elkaar, we vertellen natuurlijk onze belevenissen en ook over hoe we nu in bepaalde zaken staan. erg leuk en altijd goed om weer even op de hoogte te komen van elkaars leven.
De rit er naar toe en ook terug verliep dankzij dat ik luisterde naar mijn TOMTOM vlekkeloos en was ik er binnen de kortste keren. Ontdekken dat er nog een heel gebied is in Rijswijk wat ik niet ken wat er prachtig uitziet.
Kortom een restaurant om aan te raden, een geweldige avond op een plek wat ik niet zo goed ken. en ook nog goed gezelschap.. wat een heerlijke hemelvaartdag was dit
Elk jaar weer zijn we de Sjaak, althans zo voel ik het, het is vijf uur opgesloten zitten met leerlingen in een lokaal die dan toetsen maken. Afzien geloof me. Ze mogen niets alleen maar toets maken. Als ze vroeg klaar zijn mogen ze lezen, bah terwijl ze al zoveel lezen, kleuren, wie heeft ee een kleurplaat, etc. Een ding mag niet, op de i pad of telefoon. Gevolg ze worden onrustig ze worden baldadig. Sommige toetsen zijn binnen 10 minuten af en dan is 50 minuten lang om stil te zitten en te wachten. Afschuwelijk gewoon.
Ik kom tot de ontdekking dat ik dit dus ook niet kan. Ik word onrustig, ik ga gekke bekken trekken etc het is afzien. Niet voor niets zeg ik altijd geef me lessen dat kan ik en is minder vermoeiend. Het is een eindeloze marteling voor een docent van een doe vak.. maar ook voor de leerlingen van de basis die kunnen dit ook niet, het valt met steeds vaker op dat ze onrustig worden, wat ik niet zo gek vind
toch doen deze leerlingen hartstochtelijk hun best om zowel mij als hun klasgenootjes de kans te geven om een mooi en goed cijfer te halen maar oh wat kost dat een moeite.. Ik vind dat niet zo gek. mede omdat ik zie hoe hard ze er aan moeten trekken.
Natuurlijk ontstaat er altijd een soort van onrust bij een groep wat ik ook begrijpelijk vind en begrijp. Ik zie het ontstaan en laat het soms ook maar even gebeuren, dit ook om te voorkomen dat het uit de klauwen loopt..
Maar om 13.20 was het leed geleden en was het klaar. het was volbracht de jaarlijkse crime was weer overleefd en het was over en sluiten.. heerlijk.. ik was meer dan blij dat is duidelijk
Daarna hadden we vrij, dus lekker gesport , wat boodschappen geregeld om daarna lekker even thuis niets te doen.
Het avond programma bestond uit het afnemen van een competentie toets voor de lotus. altijd lastig maar ook wel iets wat ik vind wat moet gebeuren.. dit om te voorkomen dat mensen maar wat blijven doen. Ik ben streng en rechtvaardig hierin altijd .. Er waren slechts 2 kandidaten
Helaas voor beide deelnemers hebben ze het beide niet gehaald.
kortom ik had een dagje van toetsen..
Beseffen dat ik regelmatig met bundelnieuws kom, heb ik maar besloten om er toch maar een soort
van speciaaltje van te maken. zodat het voor mensen duidelijk is waar het om gaat. Deze link zal natuurlijk ook worden gedeeld op mijn flarden site op facebook.
Afgelopen weken heel druk geweest met het schrijven van flarden naar aanleiding van het overlijden van de moeder van een dierbare vriend van mij. De Bundel is dan nu ook af, 25 flarden, speciaal geschreven voor hem over het proces waarin je van de ene emotie na de andere word gegooid.... de titel : afscheid met stille woorden vond ik heel toepasselijk omdat de laatste dagen er soms zo weinig word en kan worden gezegd omdat het afscheid nadert.
De bijbehorende flard , die zijn titel heeft gegeven aan deze bundel, zal ik hier ook plaatsen.
De bundel is er nog niet en zal pas in de loop van de komende weken verschijnen en dan zal er ook de foto komen te staan van de bundel.. maar nu eerst maar deze foto.
De link naar de site met deze nieuwe toch wel bijzondere bundel staat hieronder
Ik geef toe ik ben niet echt goed in wordfeut maar ik geniet hier van. Het spel speel ik niet alleen om het spel maar ook omdat ik zo vrienden kan laten weten dat ik er nog ben en omgekeerd. Het is toch een soort van sociale controle.. Vroeger had je de bel lijn als je alleen was, dan kon je elkaar bellen, dat deed je dan ook, nu is het voor mij wordfeut.
Het onwaarschijnlijke is afgelopen week gebeurt, de ongeslagen koning van het spel.. waar ik al zolang mee speel maar altijd verlies. Het spel waarbij ik soms denk ik win.. en dan ineens komt er een woord van 160 letters.. en bats ben ik weer van de winnende hand af.. De dikke dame zong nog net tegen het einde.. alleen dit keer, is het me gelukt, om van hem te winnen.. Deze overwinning smaakt naar meer.. en of dat lukt of niet maakt niet uit dit heb ik in de pocket.
Daarnaast had ik een geweldige leuke opdracht met een vriendin. Die begon al met haar verhaal over dat ze haar teentje had gestoten, de hele avond natuurlijk geintjes maken hierover. Uiteindelijk stuurde ze een foto met haar teentje, inderdaad blauw.
later op de avond kreeg ik deze afschuwelijke foto van een vriendin uit Servië.. een man die homo is is , na als ik het zo bekijk eerst vermoord, daarna dus met een lach op hun gezicht door mannen van de politie van een dak gegooid.. alleen omdat hij van een man houd, of daar seks mee wil.. ik word hier stil van en verdrietig.. het raakt me.. en ik zou van de daken willen schreeuwen. wat is er mis met liefde.. wat is fout om van iemand te houden.... soms denk ik dat ik een roepende in de woestijn ben.. maar als we maar hard genoeg blijven roepen, wie weet roepen er meer mensen mee en word er eindelijk niet alleen gehoord dat we roepen maar er ook naar geluisterd.
vanochtend natuurlijk eerst naar de Cross.. heerlijk is dat toch even een uurtje losgaan. al kon ik maar tot kwart voor 11 omdat ik vroeg wilde vertrekken naar Musselkanaal.
Na de cross snel even over de douche en al uit wasemend in de auto gesprongen om zo op naar Musselkanaal te rijden.
De rit ging kapot vet snel, er was bijna geen verkeer op de weg dus met bijna een constante 130 kilometer op de teller, en op de aangepaste stukken aangepast, was ik binnen 2 uur in Musselkanaal, een nieuw record, meestal rij ik sneller terug.
Ik geloof dat ik maar ga vragen of ze vaker de wegen vrij willen maken :-0
Daarna heerlijk zitten te kletsen met mijn moeder, broer en schoonzus. Mijn broer moest vroeger werk voor zijn werk, dus mijn schoonzus en ik bleven nog bij mijn moeder. We hebben heerlijk zitten kletsen over van alles en nog wat en voor ik het wist was het weer tijd om te vertrekken.
Eerst nog even het kado wat ik voor mijn moeder had gekocht geïnstalleerd in haar slaapkamer.
Ze wilde heel graag een goedkoop en kleine cd speler zodat ze met zachte muziek kan inslapen. Dus dat even geregeld voor haar.
Natuurlijk hebben we het even gehad over het overlijden van de moeder van één van mijn beste vrienden, het raakte haar ook, ze begreep ook dat het mij zo diep raakte. Ineens word je toch geconfronteerd met dat jou dat ook kan overkomen dat je de volgende kan zijn die ineens zonder moeder is.. confronterend dit, dat is op zeker. maar ook wel mooi om zo samen te kunnen bespreken.
Om kwart voor 6 terug naar het wilde westen. onderweg was het druk, drukker dan de heenweg, gevolg dat ik er nu ineens wat langer over deed, ongeveer 2 en een half uur.. dus ik balen.. omdat ik toch graag wat eerder thuis was geweest
Verder de avond lekker na genoten van alles en heerlijk voor de tv gehangen en deze blog geschreven.. wat kan een zondag soms toch een rust geven en genieten zijn.
Thuiskomen en snel even wat willen opzoeken op je site omdat je bezig bent met een
andere speciale bundel, alvast het voorwerk wilt doen om deze bundel op je site te kunnen plaatsen en dan tot de ontdekking komen dat ineens heel veel foto's zijn verdwenen, waaronder de foto die eigenlijk het handelsmerk is van mij, namelijk mijn ogen.
Dit is eigenlijk het logo ook van mijn site, voor een select aantal mensen weten dit, omdat ze met kerst een speciaal muntje ontvingen als winkelmuntje met daarop mijn site zijn adres en mijn ogen...
Mijn ogen heb ik maar als logo gekozen omdat ik steeds vaker ontdek dat ik veel meer details zie, zonder het soms te beseffen dat ik ze zie, zeker als ik bedenk hoe ik mijn foto's maak merk ik dat ik toch anders dingen beleef dan vele andere mensen. Het is en blijft leuk om dit zo te doen en zo te ervaren. Niet voor niets heet mijn site flarden van gevoel en gedachten.
Dus ineens moest ik volop aan de bak. ik moest gaan zoeken naar de goede foto;s bij de sites, dus het was even hard werken. De foto op mijn openingspagina dat is mij niet gelukt, mede omdat ik niet mijn programmeur te pakken kan krijgen. dus ik moet dat even afwachten. Gelukkig is dat ook gelukt en is mijn site weer helemaal zoals hij moet zijn, met zelfs een speciale bundel toegevoegd voor een vriend van mij. De bundel is er nog niet maar de flarden wel al.. dus die is te bezoeken.
Maar aangezien ik daardoor ineens een andere wending kreeg in mijn leven moest ik hard aan de slag.. hard werken dus om te zorgen dat mijn site weer goed er uit zou zien
De hele vrijdagavond met een kleine onderbreking ben ik bezig geweest om mijn foto;s terug te zettenmaar het is gelukt gelukkig..
Het schrijven van de laatste flarden is dan vrijdag niet gelukt voor die speciale bundel maar de opmaak is klaar, nu nog de laatste flarden en dan kan deze bundel die slechts in 4 exemplaren uitgegeven gaat worden naar de drukker.. om daarna,als de bundel er is, hem op de site vrij te geven
iets om weer naar uit te zien.
Voorlopig nog 2 speciale bundels te maken, eentje over London en eentje een soort van vervolg op een eerder verschenen bundel..
ER is dus nog genoeg werk aan de winkel gelukkig en inspiratie genoeg
Vandaag had ik na mijn les even de tijd om snel te sporten omdat ik daarna les moest geven op een basisschool. Erg leuk allemaal natuurlijk. Ik was gevraagd door een sportmaatje of ik dit wilde doen. Aangezien ik daar altijd voor in ben en dat erg leuk vind, waarom niet tenslotte.
Dus na het sporten, nog snel een verlaat Moederdagcadeautje gekocht voor aanstaande zondag, ben ik wat wezen zoeken naar de school waar ik moest zijn niet wetende dat hij behoorlijk verstopt is.
Wat ik erg bijzonder maar ook grappig vond, wat ik dus niet wist is dat er naast de school een heel mooi en klein kerkhofje ligt, dit zag ik vanuit een raam in de school. Geweldig leuk dit.
De leerlingen van groep 7 moesten even wennen aan mij, en ik aan hun, ik ben natuurlijk de pubers gewend of de eind groep achters maar dit waren zulke leuke kinderen en zo gezellig ook. geweldig.
Met de kinderen heb ik eerst een lesje gegeven met wuppiespel, daar begin ik vaak mee met kinderen om te ontdekken hoe hun motoriek is maar ook hun concentratie etc.
Daarna ging ik over op het uitleggen van de 4 types kop, kont, buik en borst. Deze doe ik ook altijd voor tot grote hilariteit van de leerlingen
Nadat ze dit hadden geoefend kregen ze de opdracht om eens te kijken hoe je samenspeelt, doe ik altijd en dit pakken ze snel op altijd, je maakt met een simpel spel duidelijk wat wel en wat niet goed is.
Daarna mochten ze zelf spelen, wat heb ik prachtige toneelstukjes gezien die kinderen hebben lef en zijn zo leuk bezig ook. genieten gewoon voor mij.
Na afloop kreeg ik een prachtig boekje met teksten van Rumag.. geweldig ik hou zo van die teksten dus ik geniet extra
Bij thuiskomst even snel de vloer nog gewist dat moest nog gebeuren namelijk, nog even wat opgeruimd en daarna was het echt weekend heerlijk.
Vanochtend opstaan is een feestje, dagje uit met de Isk naar Amsterdam . Natuurlijk had ik al geintjes genaakt met de jongens van de Isk, dat we naar de rode buurt zouden gaan. De mannen zeiden meteen dat ik dan moest betalen. Dus had ik woensdag in mijn lokaal alvast wat nep 100 euro biljetten opgevouwen, die in mijn tas gestopt om ze die te geven op het station. Nou meteen al lol met ze. Ze moesten lachen en de sfeer was er meteen. Slechts 1 leerling was te laat dus dat was goed te doen. En uiteindelijk hadden we al schaapjes aan boord. In de trein twee oud leerking die er zaten. Geweldig dit.
Na het noodzakelijke toilet bezoek , meteen met de kinderen een boottocht gemaakt. Heerlijk varen met die kids en genieten van de zo onzinnige info maar het is educatief en leuk
Daarna mochten ze vrij in Amsterdam lopen.Samen met els eerst een bak thee en appelgebak .
Daarna zijn we samen even gaan kijken naar de world press photo van 2017, in de Nieuwe Kerk, daarna lekker zitten lunchen in en geweldige tent.. de prijzen zijn wel prijzig maar dan heb je wel een goede en lekkere maaltijd
Nadat we bij de ontmoetingsplek waren kwamen er van diverse kanten de leerlingen aanlopen.. De jongens groep waren er niet, maar de meisjes zeiden al dat ze op de dam zaten bij het monument, dus ik liep er heen, en terwijl ik aan kom lopen roept 1 van de leerlingen. TE LAAT waarop ik meteen heb geroepen verkeerde plek.. lachen met elkaar.
Dwalen door Amsterdam, op verzoek door de rode buurt, daarna even de chineestempel ingegaan, waar zowel de moslim kinderen als het chinees meisje naar binnen gingen. Het meisje vertelde daar haar ritueel voor het bidden, ze stak ook 3 wierrookstokjes aan liet haar ritueel zien, drie keer buigen terwijl ze in haar gedachten denkt aan wat ze wenst.. prachtig om te zien, maar ook de leerlingen die ademloos keken.
Daarna zijn we met elkaar een ijsje gaan halen bij een Italiaanse ijstent, waar een meneer stond uit Egypte.. is wat dubbel Italiaans ijs en een Egyptische man maar wel erg leuk en grappig, zeker toen deze man vertelde over zijn geschiedenis, dat hij universitair geschoold is maar dat hij hier dit werk doet. Maar ook dat men altijd beter dan de ander wil zijn. De leerlingen uit de isk luisterden ademloos naar zijn verhaal, een mooi kadootje zomaar op deze donderdag.
Daarna terug naar het station om samen met de trein terug te reizen, het is zo heerlijk zon dagje uit omdat het naast gezellig ook heel veel doet met de sfeer. In de trein hebben twee leerlingen een rap act gegeven. geweldig leuk en genieten. Kortom weer een dag die de boeken ingaat met de opmerking diamanten randje..
Zal er niet zo heel veel woorden aan vuil maken, maar deze winnaar is terecht de winnaar van dit jaar.
Naast dat ik Belgie geweldig vind, een mooi nummer, haar eerste optreden het beeld gaf van een konijn die plotseling in de lichten van een aanstormende auto zat en niet wist wat te doen, heeft ze zich grandioos hersteld... en het nummer, dat besefte ik pas veel later... gaat over alleen in de duisternis en dat ze iemand zoekt die haar hand vastpakt.. of ze dat willen of zouden doen...
De eenzaamheid die ze op het podium uitstraalde was mooi en integer tegelijk.. zeker bij de finale dat ze haar armen en mimiek in een minimalistische setting uitvoerde... prachtig...
En dan de lieveling van de avond. waarbij ik stil word. ik me meteen ergens op een zwoele zomeravond ergens zie zitten... te genieten met een heerlijk glas spa water.. en uitkijk over de zee... waarbij ik de golven aan en af zie gaan... een lied om bij weg te dromen... en stil.. helemaal stil.
De avond heb ik gevierd met de De Mannen, dit doen we al jaren traditiegetrouw en het is heerlijk, met elkaar. we nemen allemaal wat mee om te eten, we eten samen, praten wat en genieten... Dan komt het moment van het songfestival. Chris en ik zitten altijd, en dat is vaak het leukste aan de voorrondes.. met elkaar te appen.. over wat we zien en wat we vinden.. de laatste avond hadden we slechts 580 appjes naar elkaar verstuurd, dat we beiden soms keken en zeiden dat deze ze niet bij de finale.. waarop Frans zei. jawel hoor.. werd daar door meteen verklaard dat we niet alles hadden gezien.
Het was een avond waarin we intens hoopte dat Portugal zou winnen.. daar waren we het duidelijk over eens met elkaar.. de nummer twee was wisselend ik vond Belgie, een ander vond bulgarije, of mondavie.. of niks.. maar dat deed er niet toe.. we zitten bij elkaar en genieten.
Zo heerlijk met elkaar waarin we altijd gewoon zijn zoals we zijn, we samen genieten en dat ondanks dat de moeder van Frans was overleden deze week, hij toch bij ons wilde zijn om samen met ons het songfestival te kijken.. daar was ik zo blij mee, omdat we dan compleet waren... Als Frans niet was gekomen dan was dat ook goed geweest hadden we met ons drieën gekeken, maar hadden we Frans wel gemist dat is op zeker.
PS de man die tijdens dat draak van een lied van de winnares van vorig jaar ineens zijn billen aan heel Europa en misschien wel heel de wereld liet ziet was echt, en geen act.. ik heb me de hele nacht nog afgevraagd of dat echt was of dat ik me dat verbeelde... dat het kon gebeuren en zo lang duurde voordat men ingreep.. zegt ook iets over hoe veilig men dacht dat het was.....
Hier onder nog even mijn favorieten..
Heb bewust gekozen voor de versie met zijn zus. zo mooi dat hij dat meteen met haar wil delen.. prachtig en zo intens