vrijdag 31 juli 2020

na 3 keer niet geweest te zijn



afgelopen woensdag was het voor het eerst weer dat ik naar Kettle bell ging, daarvoor waren de maandagen en de woensdagen te vol met andere leuke dingen. Dus ik had er zin in.

Om te beginnen was het aankomen al leuk, Marjolein was er en dat is altijd dikke lol, dus al lachend en grappen makend liepen we naar de spullen, sjouwden onze spullen naar buiten en waren klaar voor de kb.

Langzaam druppelden er steeds meer binnen, erg gezellig ook, dus we hadden al dikke lol en pret met elkaar, totdat Frank er aankwam.

De les begon heel eenvoudig, 2x row, dus dat was een eitje eigenlijk, daarna mochten we dat nog een keer doen..

Toen kregen we de opdracht om onze zwaarste kb te pakken en met hem mee te lopen.. de opdracht en zijn hoofd erbij deed mij al meteen besluiten om niet mijn 24 maar mijn 12 mee te nemen.. ik dacht er het mijne van..

Slim achteraf, want we moesten 100 meter met een kb lunchen, dan een sumo squat en dat steeds doen met kb in onze handen voor onze borst en geloof me dat is zwaar..

daarna terug op onze plek, en ja hoor daar mochten we swingen. eerst normaal, dan boven ons hoofd en dan om en om..
juist daarna kwam hij weer, nieuwe variatie.. kb voor de borst. lunch links en rechst uitstappen, en dan een gewone squat weer die 100 meter.. en dan ook nog terug met het andere been dus eerst alleen rechts.. terug links en ook weer steeds die squat.

Eindelijk kwamen de buikspieroefeningen, langzaam werden we al weer blij dat is vaak het teken dat de les bijna afgelopen is.. na een redelijke set buikspieroefeningen kregen we de opdracht om wederom onze kb op te pakken, ik zat inmiddels al op de 16t kb in mijn arm.. uitdaging door Jeroen, en daar gingen we weer.. lunch links achter uit, rechts achteruit en dan een smalle squat....  weer die ellendige 100 meter wat inmiddels voelde als 200 meter.

Bij terugkomst 3 variaties opdrukken, eerst breed, dan smal en dan super small. hopeloos

We zagen met hele blijde gezichten dat het tijd was, maar we kregen nog een toetje. namelijk.  1 minuut burpees, 30 sec mountainclimmers.. en dat nog 4 rondes..

Ik was gesloopt en dacht alleen maar dat doe ik nooit meer, en wie staat er weer de eerst volgende keer, juist ik.



donderdag 30 juli 2020

kamperen in Groningen dag 3




Dat het een kindvriendelijke camping is hebben we  geweten,kinderen  spelen liefdevol met elkaar, lachen , lopen om tenten heen, ouders zeggen vriendelijk foei dat mag niet ..  en de kinderen draaien zich om denken dan  ach ze letten toch niet op en ouders verdiepen zich verder in hun sociale media ... intussen gooien kinderen met vliegtuigjes van hard plastic dat door de wind telkens op die ene blauwe tent terecht komt van die drama docent die kinderen erg leuk vind maar niet in zijn
vakantie... maar lief lacht totdat die liefdevolle kinderen struikelen over zijn tent touwtjes waarbij zijn tent bijna instort.... op dat moment was het geen aardige meneer meer maar werd er even duidelijk aan de kinderen gezegd dat het nu klaar was.. bij de tenten weg, niet meer vliegtuigjes gooien en terug naar hun eigen tent... 3 witte gezichtjes, incluis een schattig jongetje met bril, rood haar en iets onhandig,  keken mij angstig aan... kennelijk zijn ze geschrokken van een meneer die dit zegt... ze dropen af.... misschien is het verbeelding maar sinds dat moment liepen die kinderen met een hele grote boog om de blauwe tent en keken alsof daar een soort van onvriendelijke man woonde, maar  ik maakte mijn punt....

De vreugde was van korte duur.., de volgende ochtend, na een heerlijke nacht in de tent, ik weet niet wat het is. meestal kom ik om van de kou maar nu, lag ik heerlijk als een prins op de erwt te dromen omdat hij de erwt niet voelde,  om 6 uur hoor ik ineens vrolijke kinderstemmetjes waarvan 1 kindje alsof hij een soort motor was op het veld liep te rennen, een soort van spel doen wat ik niet begreep... moeder liep nog even liefdevol naar haar gewilde kroost toe en zei zacht kinderen even wat zachter er slapen nog mensen.... ze draait zich om loopt nog geen stap en de kinderen gaan vrolijk door met gegil en dat vreselijke Brom geluid alsof de uitlaat van een auto  een gat heeft ... ik denk dat ze aandacht missen van hun ouders.... dus het is niet anders tenslotte gaan wij weg....

aangezien dit toch wel erg lang ging duren, ik  inmiddels in de douche had bezocht, me keurig netjes had aangekleed.. en ineens was  ik het echt zat , er wederom om mijn tent werd gerend heb ik ze DE! blik gegeven.... zelfs Ayaz  schrok ervan... weg waren de kinderen... dropen af naar de zandbak waar ze
ineens wel liefdevol konden spelen met zand en stil..

Ik ken De blik en sommige leerlingen zullen hem kennen.. dat is niet mis als je van mij de blik krijgt dan ben je echt te ver gegaan... dan kijk ik zo vernietigend dat ze het liefst in de grond willen verdwijnen... ik hoor nog een leerling zeggen toen ik hem met die blik aankeek..  meneer nee niet de blik.. niet die blik.... maar hij kreeg hem.... en heeft een half jaar geen pap meer durven zeggen..  en nee ik geef hem bij hoge uitzondering en kan niet op commando Marco.. dus dat gaat niet.

In een razend snel tempo hadden we alles ingepakt, het was zo gedaan,.. binnen een uur, waren we gewassen, gestreken en alles in gepakt.. zelfs het ontbijt was al geweest, Heleen was, terwijl wij bezig waren de tenten op te ruimen en zorgvuldig in te pakken de broodjes voor onderweg aan het smeren en het liep als gesmeerd.. ideaal.

Om half 9 zaten we dan ook in de auto en gingen we de terugweg aanvaarden.. en dat is nooit leuk .. helaas maar je weet dat het moet. ik was er zelfs wat stil van.. vond het gewoon niet zo geslaagd dat we terug moesten ik had nog wel een dagje langer gekund.

Bij thuiskomst, is het het lekkerste als je meteen alles kunt opruimen, dus meteen de tent, de slaapspullen en het vakantie kussen in de schuur, de andere spullen naar boven., uitpakken, wasje draaien en daarna nog even naar de Liddle om daar de boodschappen te doen.. en dan lekker thuis, alles is klaar en schoon, alles is opgeruimd.. en de bloemen staan alweer, tevens is alles gewassen, de foto's uitgezocht voor de bundel over deze vakantie, ook de foto's die in het album komen on line zodat mijn moeder de foto's ook kan zien.. het is goed zo.

Ik ben thuis en vanavond weer het vertrouwde leventje oppakken lekker naar de kb..

 

woensdag 29 juli 2020

Kamperen in Groningen dag 2




Voor het eerst sinds jaren heb ik zo heerlijk geslapen, de vee slaapzakken, het isolerend matje alles werkt er  aan mee, dat de nacht goed ging. Zelfs alleen wakker geweest om half 5 wegens een sanitaire behoefte.... 

Wakker worden met spelende kinderen oom je heen, die heerlijke dreinende huildeuntjes 

Nadat ik dit 30 minuten had aangehoord leek het me  Verstandig om het bed maar te verlaten. Naar de bad en was gelegenheid, toch is zo’n tocht over de camping erg bijzonder altijd. Iedereen kijkt maar doet alsof men niet kijkt. 

Ook moet ik er erg aan wennen dat je altijd iedereen moet groeten, en goede morgen etc moet zeggen.. 


Nadat ik alle hulpstukken had gebruikt om mezelf weer te zijn, in een prachtige douche, met gewoon een kraan... niks geen muntjes of kaarten, maar een heerlijke warme douche.. daarna gewoon gemakkelijk in alle rust je kunnen omkleden etc, heerlijk de camping is een aanrader. 

We zijn na het ontbijt vertrokken naar Dokkum, dat wilden we toch wel graag zien. De weg er naar toe ging goed en snel. Alleen het vinden van een parkeerplaats was geen probleem, wel de kosten voor 1 uur, en langer mochten er ook maar 1 uur staan, het voelde alsof we deze plek wilden kopen... dus toch maar niet, wij besloten om Maar een andere plek te zoeken  wat slim was omdat we een gratis  parkeerruimte vonden. Dus daar de bus neer gezet. 

De stad in om eerst naar de bron van Bonifatius te zien, na een aardige wandeling door de stad kwamen we er. De bron had er niet zoveel zin in, hij was uit, zo ook konden we de kapel niet in. Balen want zo kon ik geen flesjes met heilig water kopen.

We zijn daarna nog de processie tucht gaan lopen door het parkje, deze route was aangelegd omdat men geen processie tochten mocht houden op straat, een priester besloot daarom om een processie pad te maken op zijn eigen terrein waar men dus toch een processie kon lopen. Dus hebben wij dat ook gelopen. Leuk om te doen en kan dat ook weer van mijn Bucket lijst af., niet dat het erop stond maar het is er ook weer van af. 

Met Ayaz en Heleen lopen door een stadje is altijd een belevenis , we zien veel klieren wat en genieten, we gingen een schoenenzaak binnen handen desinfecteren maar dat spul bleef zo nat dat je geen schoen kon vast pakken laat staan aantrekken, goedkope winkel dus, ideaal. 

Op een prachtig terras gezeten om daarna langs de kerk van  Bonifatius, die dicht was, langs het ijsmonument. Waar het bijzonder is om te ontdekken dat je een foto wil maken zonder mensen dat je op je beurt wacht, men gewoon er gaat staan... dus ik zucht heel hard, kijk en kuch... het helpt. 
Soms 

Daarna hebben we een kringloopwinkel bezocht, leuk maar wat een chaos. Dus met 2 dingen het pand verlaten voor anderen.

Op een Bankje in de zon onze lunch genomen om op weg te gammastraling  De opstapplaats van  de rondvaartboot, eerst nog even op ons terras gezeten. De boot in  en een prachtige rondvaart over het water van Dokkum met smeuïge verhalen. Geniaal leuk. 

Na de rondvaart vertrokken we naar de camping waar de avond bestond uit Gado Gado gemaakt door onze wonderlijk kookkunstenaar Ayaz. 

Nog een spelletje yahtzee en naar bed. Morgen inpakken en terug naar huis . 

dinsdag 28 juli 2020

Kamperen in Groningen dag 1


nadat ik zondag van mijn cultuurshock ben bekomen, dat  we al om 8 uur gingen rijden naar Lauwersoog..  maar gelukkig was er een escape, ik kon om 9 uur aansluiten.. dus dat heb ik maar gedaan.
Ging ik even niet mee naar de tuin.. wel zo lekker.

Terwijl  ik me in de spiegel stond te bekijken zag ik dat ik kennelijk verbrand ben. Mijn voorhoofd is aan het vervellen. Of zou toch het venijn er uit komen. 

Stond ik gepakt en bezakt klaar om 9 uur voor mijn deur, de laatste restjes vuilnis weg, ik goed gepoetst en gestreken voor weer een kampeer avontuur, dit keer in de prachtige provincie Groningen..

Om 9 uur stond ik bepakt en bezakt voor de flat, het is gewoon zot hoeveel spullen je mee moet nemen voor twee nachtjes. Ik ben gewend aan veel minder als ik alleen ga en dan nog veel Meer dagen , maar het is voor de goede zaak, 

Heerlijk staan te praten met een buurvrouw, dit was erg gezellig.  Samen in de bus onderweg wat meteen meer dan gezellig is. We praten wat klieren wat. Voor we het weten waren we al bij de camping. Onderweg gegeten met elkaar.

Gewend als we zijn gingen we vrolijk op weg, niets aan het handje. Totdat we ineens een rood lampje kregen en gepiep. Kortom pech in The middle off nowhere.  Gelukkig is de ANWB altijd bereikbaar en kwamen ze ons helpen. Na korte tijd te hebben gewacht, tevens langs de kant te hebben geplat, kwam de man met zijn gele busje. En voor we het wisten werden we naar een stille parkeerplaats gebracht .... ik lees duidelijk te veel detectives dus ik kreeg toch gedachtes hierbij. Maar gelukkig bleek deze man betrouwbaar en werd de auto gemaakt. Konden we verder naar onze camping in Groningen. 

Aangekomen op de camping gingen  we onze plek zoeken , een prima plek op een kindvriendelijke veldje... en zoals iedereen weet hou ik erg van kinderen maar niet in mijn vakantie... Maar goed tegenover mij ligt een speeltoestel en een jeu de Bool baan... 

Hier spelen kinderen vol enthousiasme met bijbehorende gezelligheid.. achter mij staat een tentje met daarin luidruchtige kinderen kortom dat is kamperen. 

Even samen over de camping gelopen en ze hebben hier eco vriendelijke afwasmachines geniaal... daar gaan we dankbaar gebruik van maken de laatste ochtend. 

Het schijnt schoner en zuiniger in zowel water als energie gebruik te zijn geweldig. 

De rest van de dag verliep heerlijk, relaxt en gewoon het normale camping gedoe 
 





zondag 26 juli 2020

hallo.. Heiloo




Te lang geleden dat ik vrienden Albert en Nadira had gezien, dus daar moest verandering in komen.
Natuurlijk hebben we in de lockdown light wel contact gehouden maar niets gaat boven elkaar zien, elkaars energie voelen en genieten van het alleen al samen zijn.

Nadat ik uitgeslapen had, kreeg ik al een app van Nadira dat het lopen waarschijnlijk niet door zou gaan, omdat het weer niet meewerkte, dat klopt dat zag ik ook,. maar bikkel als ik ben denk ik dan, niet zeuren gewoon gaan, genieten van het wandelen..
Nadat ik ben opgestaan, eerst nog even ingepakt voor het kampeer avontuur, tenslotte vertrek ik binnen de kortste keren naar Lauwersoog om daar met Heleen en Ayaz onze traditie te vervolmaken.. daar te gaan genieten met elkaar van de tijd die we hebben en voor mij het ongemak van het kamperen. maar ook dat is leuk.

Rond 14 uur was ik in Heiloo, de routewijzer wil me altijd een weg opsturen waarvan ik weet dat ik die niet moet pakken, dat is een doodlopende weg. dus dat schiet niet op.. dus ik rij dan een stukje door.
Bij aankomst is het toch een gevoel van thuiskomen, ondanks de 1,5 cultuur, het niet kunnen knuffelen en aanraken is het een warm bad waar ik dan inkom...

Eerst op de bank met elkaar zitten praten onder het gemak van een kop thee, een koekje maar vooral gezelligheid.

Rond een uur of half 4 zijn we in de auto naar de Abdij van Egmond gereden,  waar nog een mannenklooster is, met een kruidentuin, met van alles en nog wat. een winkel, maar vooral de begraafplaats is een belevenis, je kijkt je ogen uit, er zijn zulke speciale graven mooi van opzet, soms mooi van eenvoud maar ook soms lelijk dat het weer mooi gaat worden. Kortom het is een belevenis, zeker als je het graf van Floris van Egmond ziet.. met daarnaast 2 gravinnen die daar hebben gelegen
De oude kerk is dan wel helemaal verdwenen maar door de aanleg van bomen hebben ze de vorm van de kerk bewaard. Prachtig.

In de Abdijkerk zag we dat Floris slechts 12 jaar is geworden maar had wel 3 kinderen.. vraag me dan af hoe dan.. het is toch gek, het idee dat iemand van 12 zo jong is getrouwd, dus op zijn 9de en dan al 3 kinderen heeft.. voordat hij ging sterven.. ik blijf dat toch bijzonder vinden, Terwijl ik toch op internet even heb gekeken denk ik dat het zijn regeer periode is geweest, dat hij 12 jaar aan de macht is geweest, zeker als ik kijk naar afbeeldingen van hem, is het een volwassen man, al heb ik het vermoeden dat ik de Florissen door elkaar heen haal, namelijk dat het Floris van Egmond is en dan kan het plaatje wat ik zie wel kloppen


Nadat we door de kruidentuin waren gedwaald de cel van een monnik hebben bekeken, door het raam, wat een sober iets, geen licht en geen keuken gewoon een heel hard bed en een tafel, daar moet je het maar mee doen.. maar wel vrijstaand. dat weer wel.

Tijdens de terug toch zijn Nadira en ik nog een stukje gaan lopen, we zijn de struikelstenen gaan bekijken, maar ook nog langs het vrouwen klooster, met daarbij een vereerplaats voor Maria, het hele park staat trouwens vol met kleine altaren waar je kan bidden. De berg waarop Jezus incluis het christus beeld er aan. was er ook nagemaakt. De eeuwige bron was ook te zien, wel heel bijzonder het lijkt alsof een boomstronk is afgezaagd, daar een put om heen is gemaakt en dat er dus water uit de boom komt, al denken we dat het en pompje is die het water zo mooi laat stromen.

Kortom een plek om nog een keer te bezoeken.

Terug in huis wederom natuurlijk vreselijk zitten te praten, samen een heerlijke maaltijd gehad en rond half 10 was het tijd om terug te rijden naar huis, in de hevige regenval maar wat was het weer een mooie dag zo samen.. genieten om mensen om je heen te  hebben waar afstand en tijd geen rol speelt maar waar je thuis bent..  en gelukkig heb ik veel van deze mensen om me heen waar ik altijd thuis kom










en ze lacht dan zo lief...... maar..


zondagochtend de wekker gaat, het enige wat ik kan denken.. kom op zeg.. en dan hup uit bed.... en  5 minuten later. kom op zeg.. hup uit bed... nog 5 minuten later.. kom op zeg, straks moet je haasten en ben je te laat.. en ik doe niet hup uit bed maar.. ik sleep me uit bed.. sleep me naar de keuken  voor mijn vitamine bom, ik struikel naar de badkamer.. stap onder de douche en langzaam heel langzaam begint de mens in mij te ontwaken.. vooral heel langzaam.. en ineens ben ik er.. ik zoek mijn gezicht bij elkaar.... loop fluitend naar de keuken, maak mijn kwark met toebehoren klaar, poets mijn tanden. schrijf nog wat in een blog die ik al begonnen was en begeef me in mijn sportkleding naar de sportschool..
vol goede zin en enthousiasme...


Bij aankomst bleek dat de training die bedacht was voor binnen niet ook buiten te kunnen maar aangezien het zulk lekker weer is, wilden we toch buiten dus werd de training aangepast..wij mochten een kb pakken. gelukkig besloot ik naast mijn gebruikelijke 24/16  ook dit keer toch maar te gaan voor 12 leek me wel genoeg .

Gelukkig had ik de twaalf bij me.
We begonnen, onze trainster lacht altijd heel lief, maar inmiddels heb ik wel geleerd hoe liever ze lacht, hoe erger en gemener de training gaat worden.. zeker nu het haar laatste training op de zondag is omdat ze op vakantie gaat.

We kregen de opdracht om ronde 1 met een kb gewoon langs het lichaam te gaan lopen, ik dacht ik begin met 16, maar gelukkig zei Rene meteen niet doen.. het is zwaar dus ik toch de 12.. en het was zwaar je loopt een halve kilometer met een gewicht aan 1 arm.. daarna ronde 2  de kb in de andere arm.. dan op schouder hoogte. 2 rondjes eerst links en dan rechts.. uiteindelijk met de kb boven je hoofd  gestrekte arm recht lopen  in totaal dus 3 km gelopen met een gewicht, ik had geen arm meer over..

We dachten dat we het gehad hadden, maar helaas.. na het eerst half uur kwam de opdracht.. en ze lachte nog steeds heel lief.. te lief.. veel te lief...  2 rondjes rennen, dus 1 km, daarna 50 squats, 40 lunches, 30 jump lunches, 20 squat jumps, 10 one leg squat... en juist 2 rondjes rennen..  en dat keer 4..
het was een hel.. ik dacht dat er nooit een einde aan zou komen, al had ik wel geleerd inmiddels dat ik vooral niet te hard van stapel moet lopen maar gewoon rustig aan opbouwen en gaan.. gewoon mijn eigen tempo en dat werkt, aangezien ik geen muziek heb, ga ik in mijn denkbeeldige hangmatje liggen, en tel ik steeds tot 8 dat is mijn ritme waarin ik loop..

ik ben in totaal tot ronde 3 af gekomen.. moest er nog eentje maar toen was het helaas tijd.

Daarna gingen we met elkaar nog wat drinken. en ik dacht alleen maar die trap.. die trap dat ga ik niet meer doen.. niet die trap.. no way.. maar ja ik moest wel, het vervelende is dat als je die trap op gaat dat je ook weet dat je weer naar beneden moet en dat is vaak veel erger dan omhoog..

Maar uiteindelijk na de thee, waarbij we alles bespreken terug naar beneden, onze benjamin junior, was komen lopen omdat zijn band lek was, dus die heb ik even naar huis gebracht, leek me wel ze leuk voor hem, daarbij is het ook erg gezellig altijd met hem dus het is win win.

Bij thuiskomst eerst de spullen die al in de middag naar Heleen gaan in de auto gedaan vanuit de schuur, daarna de trap op naar boven, waar ik nadat ik de was er in had gedaan, ik weet nooit goed wat het is, je gaat weg en toch moet je dan nog de was doen op de een of andere manier, terwijl je kleding genoeg hebt, maar net dat wat je mee moet, moet nog in de was.

het huis gedweild, ingepakt, nog de natte cellen schoongemaakt, en wat geschreven, er moet nog wat dingen gedaan worden.. zoals de nieuwe exclusieve bundel met alleen natuur foto.s on line maken en de bundel naar de uitgeverij sturen, er is dus nog meer dan genoeg te doen deze dag..

De bundel is naar de drukker, de flarden incluis de foto's staan op de site.. nu is het tijd voor de vakantie.. ook deze taak volbracht..

zaterdag 25 juli 2020

de dood of de gladiolen dag 4



De laatste dag alweer van de alternatieve 4 daagse.. nog 1 keer 10 km lopen en genieten van alles wat ik zie.. het is niet zwaar dat zeker niet , en het is genieten zo te lopen en te dwalen door de streek en dorp wat steeds meer mijn word, een andere manier van ontdekken dan wat ik gewend ben.


Vandaag dus voor de laatste keer verplicht lopen, om zo mijn medaille te krijgen. Het stelt natuurlijk geen klap voor in vergelijking met de echte vierdaagse van Nijmegen maar toch het is leuk om te kunnen zeggen dat je de 4-daagse hebt gelopen met succes, kan ik ook weer van mijn lijstje schrappen.

Al wist ik niet eens dat die er eigenlijk op stond dat ik dat wilde doen.

Het was een mooie wandeling, ook dat het regende was niet erg, hoort erbij. ik denk altijd van regen word je alleen maar groter. tenslotte groeien alle bloemen en planten van water, dus waarom wij niet..
Wel even tijdens de wandeling toen het erg heftig was gescholen onder de Maximabrug.  om daarna verder te lopen, het was een mooie route om te lopen en zeker ook omdat ik nu weer eens een andere kant van Alphen heb kunnen bekijken.

Onderweg toch nog even langs de graffiti viaduct gelopen zo mooi vind ik dat altijd, de creativiteit van mensen en het doet me altijd verlangen naar Berlijn en Londen... maar daar ga ik nog wel een keer heen.

"Bij thuiskomst bleek de hele straat vol te liggen met gladiolen.. iedereen stond te juichen op de galerij.. en ik was diep ontroert..."

Dus niet. geen gladiolen, geen gillende fans, alles niet. maar dat is ook goed, ik doe mijn ding en dat is waar ik goed in ben, doen en al schrijf ik veel blogs over mijn wonderlijke wereld, toch ben ik niet zo van alle aandacht.. laat mij maar gewoon zijn en doen.. en dat bevalt me eigenlijk veel beter.
Voor sommigen zal dat heel gek zijn, ik als drama docent die eigenlijk gewoon geen aandacht wil, maar zijn ding gewoon wil doen zoals hij denkt dat het goed is.

Toen ik deze ochtend las in de krant dat in België de besmetting met 85% was toegenomen besloot ik maar direct om niet naar Leuven te gaan, ik wilde graag, maar dacht waarom risico gaan lopen als het niet hoeft.. dus annuleer het het kan nu nog gratis, stel niet uit als je het nu kan doen. de meteen maar besloten om dat te regelen.
Toch wil ik een paar dagen weg, even echt eruit dus besloten om een paar dagen naar Eindhoven te gaan, daar hebben ze een museum wat ik heel graag toch wil bezoeken dus dat zijn dan ook 2 vliegen in 1 klap en dan gewoon een nachtje overblijven daar.. heerlijk lijkt me.
Ken deze stad niet zo goed.

Het grote voordeel van vroeg wandelen is wel dat je dan de hele middag nog hebt om dingen te doen, Ik wilde naar de Action om spullen te halen om bij mijn moeder het plafond van haar balkon te witten, dat wil ze graag, dit ga ik dan ook doen met mijn broer, en neefje, maar ik zorg voor de spullen leek me wel zo handig.

Meteen me ook weer even verdiept in banken, ik moet echt een andere bank, het jeukt enorm. .

Binnen lopen in een zaak, met al heel wat ervaringen achter de kiezen met betrekking tot banken, weten wat ik wil en hoe de bank eruit moet zien.. dus binnenlopen, al scannend banken al afwijzen, en dan ineens is hij daar, de bank die je zocht. bidden en bijna op mijn knieën liggen om te hopen dat hij ook goed zit. een niet al te diepe zit heeft voor vrienden van mij met korte pootjes, zodat als zij komen ze ook goed kunnen zitten. Ik ging zitten en de bank zei gewoon welkom thuis.. hij zat, zoals ik op een bank wil zitten..  de kleur was wat minder camel. .maar leve de leveranciers. het is een showmodel en dus kan je er alles aan veranderen. ten eerste moest hij andersom, dat kon, de stof werd microvezel leer, zit als leer, lijkt leer, heeft ook leer maar heeft een stoffen onderkant, terwijl echt leer dan een leren rug heeft.. deze dus stof.. maar dat is geen punt.
Hij oogt strak, hij oogt mooi, en niet te vergeten.. hij zit zo geweldig voor mij..
* foto van de bank in de foute kleur staat hieronder en ik heb dan geen zwarte pootjes maar chroom

Dus dat was eigenlijk heel snel beslist. ervaring leer mij dat als ik snel beslis dat het altijd wel goed komt.. nu dus ook hoop ik..  over 10 weken komt hij echt thuis..
 de avond was relaxt, ondertussen wel alvast wat spullen klaarleggen voor het kampeer avontuur..



pluizen in de wind





prachtige spiegeling van deze zwaan in het water

wat deze meneer aan het doen is, geen idee maar het lijkt op water naar de zee dragen.....

vrijdag 24 juli 2020

dag 3.. schijnt mentaal de zwaarste dag te zijn...



Opstaan en het eerste wat me in mijn hoofd schiet is, welke wandeling ga ik vandaag maken.. hoe ga ik lopen.. een hele andere manier van opstaan dan normaal.. normaal sta ik op en denk ik..  wat ga ik doen vandaag. of ik loop me te haasten omdat ik aan het werk moet. nu dus niet.. het is gewoon heel relaxt..
tevens zakt langzaam het vakantie gevoel in mijn hoofd en hart.. en dat is lekker. meer rust en meer het gevoel van het is goed zo.. we zien wel en de dag kabbelt zijn dag.. en kabbel wel mee.

Gisteren in Rotterdam bij vrienden Rick en Chris, was wederom ouderwets gezellig, we speelden het spel kunst en cultuur en wat was het lekker om te ontdekken dat ik heel veel wist.. dat ik eigenlijk hun beiden, al maakten zij van 2 stapeltjes 1 stapel ik er toch nog torenhoog bovenuit stak met mijn kaartjes.. kortom ik weet meer van cultuur en kunst dan ik had verwacht.. al zullen bepaalde antwoorden niet blijven hangen zoals hoe heet het volkslied van de VS en hoe heet de schilder  van de schilderijen met vooral zwembadtaferelen. ik ben dat nu al kwijt de eerste was iets met  banner en stars en daar tussenin  nog iets... en de schilder was iets met hokkien of zo .. ik dacht maar aan zwembadhokjes zo kon ik het onthouden..

Vandaag iets later gaan lopen dan ik eigenlijk wil, de wekelijkse boodschappen moesten ook gedaan worden.. dus ik had geen keus, eerst de boodschappen al was ik al om 8 uur open, het grote nadeel is dan wel dat de winkels die ik nodig had pas om 10 uur open gaan..maar ach een wandeling in de middag is ook niet erg of vervelend..  het komt wel goed.

Om 12.30 besloot ik maar mijn wandelschoenen aan te trekken, om te gaan wandelen.
In de ochtend was ik op aanraden van mijn chiropractor naar een masseuse gegaan voor mijn nek, omdat die al weken/ maanden erg pijnlijk is, iets met spieren en spanning.
Ik zal er niet om liegen, haar voornaam is schattig, ze ziet er klein uit... maar mijn hemel wat een kracht en wat een massage was dit. ik weet dat het goed is. de spieren worden aangepakt, maar ook de onderliggende spieren en de tussenliggende spieren..  maar wat pijnlijk.. al die mannen die nu denken. zal een ontspannende massage zijn geweest, nou nee dus.. mijn hemel. .Mijn chiropractor zijn al op zijn Engels. She make big men cry.. en ik heb niet gehuild maar wel binnensmonds haar vervloekt. maar het is goed dat weet ik, ik voel dat er ineens van alles gaat stromen binnen in.

Maar terug naar de wandeling, hij ging weer goed, ik moet toch eens leren me aan de afgesproken route te houden met mezelf maar dat kan ik dus duidelijk niet, dat doe ik dus ook niet.. ik ga lopen en sla dan weer ineens een hele andere kant op, en dan verdwaal ik en doe ik een hele andere route dan ik zou moeten doen maar ach .. ik geniet er wel van .
Na ruim 2 uur lopen kwam ik weer thuis, moe maar voldaan, meteen maar even de stofzuiger door mijn huis gehaald, dan is dat ook klaar, hoef ik alleen nog maar te dweilen en mijn spullen in te pakken voor mijn 3 dagen kamperen in Groningen.

De avond toch de buik en de cross xxl gedaan, want ja de andere spieren moeten ook aan zet, niet alleen de benen..
was lekker om toch even weer anders te bewegen.


verdwaald jonge kraai.. maar ouders waren in de buurt
minder artistiek dan ik dacht.... maar toch..
wederom onderweg.. en het blijft leuk.. nog 1 dag te gaan
je ziet nog eens wat onderweg
De route toch gek.. deze geef 11 km aan de wandel app zegt dat ik 16 heb gelopen.. wie is nou betrouwbaar..


donderdag 23 juli 2020

dag 2


Toch lekker als het mooi weer is, je staat op, je moet nog veel doen maar dat is niet erg.. want het straalt het is prachtig weer.. het is genieten om weer een dag van 1o km te mogen lopen.. en wees nou eerlijk wat is 10 km, het is eigenlijk gewoon een dag in een stad veel lopen en kijken... maar ik geniet er wel enorm van  dat lopen buiten al zijn het vertrouwde wegen. het blijft lekker.. om zo aan je conditie maar ook aan je mind te werken.. mindfull lopen heet dat..al zit mijn mind niet zo vol momenteel.. het is vakantie, ik leef tijdloos en van moment naar moment.

Terwijl ik mijn eerste passen zet op het lange pad van 10 km belt vriendin Susan, ik kan me geen betere gezelschap wensen tijdens het lopen. al hing ze in mijn oor, maar het is draagbaar.

Al lopende loop je toch weer zo 11 km weg, ik wil bewust altijd toch wat meer lopen dan moet, mede omdat ik dan denk dan doe ik het extra goed.

Veel tijd om foto's te maken had ik dan niet maar ach wat maakt het uit, al pratend loop je de km toch wel weg en het weer was heerlijk om in te lopen.
De zon op mijn huid voelen branden. de rust en de kalmte.. de vogels die juichen omdat ik langs kom heerlijk

Aangezien ik naar rotterdam ga naar vrienden Rick en Chris, ben ik op de terugweg nog even de zoete inval binnengelopen om voor de mannen luxe chocolade bonbons mee te nemen, zij kunnen het hebben, en ach hoe meer van ze hoe beter.

Bij thuiskomst lekker aan de bruine boterhammen met zoete paprika pasta en hummus, wat zongerijpte tomaatjes, en radijs. en al etende dacht ik ineens misschien moet ik maar van de kaas af, en gewoon altijd dit eten als lunch op mijn broodjes.. vind het eigenlijk veel lekkerder en het heeft weer eens een andere smaak sensatie..

Lekker chillen thuis na de wandeling, voetjes op de massagebak met warme ballen zodat mijn doorbloeding goed blijft... het is wederom een feestje

Inmiddels op de helft dus dat is ideaal, en nu gewoon lekker verder lopen nog 2 dagen nog 20 km te gaan.

Het is trouwens erg leuk om onderweg andere lopers te zien.. zo gaaf en zo leuk ook..
je denkt bij iedere loper.. zullen zij ook etc..

mijn voeten en ik zijn klaar voor de start
het hier zit ik liever niet op  een bankje

en weer gelukt. wel een gekke route als ik zo kijk

woensdag 22 juli 2020

Het giet on.. en dat was heel vroeg



Vanochtend nog van alles gepland onmogelijk als ik ben.. maar toch.. geen punt..  ik ben dit, vakantie en dus het ritme weg, chaos. dubbele afspraken, onhandige afspraken, kortom het is niet handig dit maar goed.. we moeten het er mee doen, dat is prima dan.
Dat heet vakantie

Maar goed ik had nog voordat ik naar de Fysio moest, gepland dat de monteur van de gasleidingen langs zou komen, hij zou om 11.15 aan de deur staan, dus geen punt denk ik dacht ik, had het helemaal goed afgestemd met mijn andere afspraak zodat ik in de middag kon gaan wandelen, zodat ik de eerste dag met gemak kon lopen, een niet al te moeilijke route uitgezocht voor de eerste dag, die met gemak is te doen, dus waarom niet deze dan ook lopen dacht ik.. 
Terwijl ik me om 9 uur uit mijn bed worstel , onder de douche spring, bezig ben mezelf terug te vinden in de badkamer gaat de bel.. In mijn beleving is dit achterlijk vroeg in mijn vakantie en onmenselijk. dus dat is vreemd.. maar goed ik snel mezelf in de stijgers gezet snel aangekleed om daar een stralende man te zien die zegt ik ben de monteur...

Okey had nog even de gedachte is dit misschien zo act die je wel eens ziet in films, dat ineens een stripact begint. tenslotte had hij en laptop mee, en een handig apparaatje maar zag geen gereedschapskist etc.. dus daar moest ik nog even over nadenken.

Dus ik laat deze man binnen, en er bleek ook nog een maat meet te komen.. maar ze gingen echt naar de keuken.. en doken de keukenkastjes in en de meterkast. dus toch echt de monteurs die om 11.15 zouden komen.. waarop ik nog even heel lief vroeg jullie zouden toch om 11.15 komen, dat klopte, maar ze waren vroeg en dachten dat kan vast geen kwaad als we te vroeg zijn.. gelukkig ben ik flexibel en dacht ik alleen maar okey.. dat is prima kan ik mijn plannen wijzigingen.. kan ik de dingen doen die ik nog moet doen vandaag.. voor dat ik naar de fysio moet en mijn eerst wandeling ga maken

Rond  1 uur was het zover ik kon gaan wandelen, het is ongeveer 2 en een half uur lopen, dus dat is niet zo heel veel en heel goed te doen. Dus snel als ik ben, heb ik mijn wandel schoenen aangetrokken en ben ik gaan lopen.. De route die ik koos, en dat is leuk je kan een vrije route kiezen, ging langs de ridderwijk, golfbaan, zegersloot om zo te eindigen bij het pad naar mijn huis, een kleine 12 km gelopen.

Het leuke aan wandelen vind ik wel, dat je lekker buiten loopt en je de gedachtes zo lekker kan ordenen, de dingen nog een keer de revue  kan laten passeren en zo nog een keer op een andere manier kan bekijken het opent ook de ogen die je hebt en je ziet dingen weer anders wat verhelderend werkt.

De wandeling was op zich niet zo spannend het was gewoon lekker en je loopt, muziekje op, en gaan, alvast ook de route voor morgen bedenken zodat het gewoon lekker lopen gaat worden.

Onderweg bedacht ik me, dat mijn zwarte korte broek wel heel erg bruin is verkleurd dus dat het wel handig kon zijn om hem even te verven zodat hij weer mooi zwart is, kleine moeite groot plezier omdat ik deze broek toch  veel ga dragen dat weet ik ook, dus dat is wel net zo handig

Bij thuis komst heerlijk bijkomen en de foto's van  Avi Fauna uitzoeken en daar van genieten
ook meteen de foto;s naar mijn moeder gestuurd zodat ze ook mee kan genieten, via whats app. erg leuk voor haar zo maakt ze een deeltje van mijn leven mee



dinsdag 21 juli 2020

Het Forum in Gronigen



Terwijl ik de avond van te voren heerlijk bij mijn moeder had geslapen, met een luxe ontbijt, een tas vol goede gaven in de auto, vertrok naar Groningen.. om daar twee belangrijke dingen te doen.
1. het forum bezoeken, een gebouw waar inmiddels de bibliotheek inzit, waar studenten kunnen studeren, een bar en noem maar op.. .een prachtig gebouw en voor Groningen uniek.
Daarna zou ik Ebba ontmoeten, een vriendin die ik jaren niet heb gezien en heb gesproken, maar die heel dierbaar is.

Onderweg naar Groningen baalde ik omdat ik graag ook naar het Groninger museum had gewild, waar ik ruim de tijd voor had, maar die was helaas dicht volgens de website.. dus tja dan kan je niet zoveel meer.

Goed gehumeurd onderweg naar Groningen dus, lekkere muziek, de rit heerlijk.. en gewoon genieten...van de omgeving die zo vertrouwd is.

Aangekomen bij Groningen, altijd eerst even een vertrouwd rondje door het gedeelte van de stad dat mij extra vertrouwd is, even rondkijken en genieten van wat ooit was maar niet meer is..de herinneringen die je dan oppakt zijn toch wel erg leuk altijd.
De auto bij het station geparkeerd om daarna naar het Centrum te lopen. Bewust was ik lekker vroeg gegaan zodat ik tijd had om het forum te zien en wat te dwalen door de stad.. gewoon weer even de sfeer proeven van de stad waar ik toch heel veel jaren heb gezeten en geleefd.

Terwijl ik richtig centrum liep zag ik dat het museum toch open was, besloot meteen om toch dan maar naar binnen te gaan, maar besefte me je moest reserveren en ik had ook mijn museum jaar kaart niet bij mij. dus tja dan kan je niet zoveel meer.

Dus op naar het Forum, het is een imposant gebouw, waar je niet omheen kunt om eerlijk te zijn,. uniek in zijn vormgeving, prachtig als een soort piramide in het centrum maar helaas op de verkeerde plek voor mijn gevoel, hij staat gigantisch ingebouwd tussen allerlei huizen waardoor de kracht en de pracht van het gebouw niet tot zijn recht komt helaas.

Bij binnenkomt zat er een mevrouw die iedereen vroeg of we klachten hadden, nou nee dus dus naar binnen.. ik ben wel onder de indruk van de architectuur in het pand prachtig maar o, de vloek van deze tijd. het moet open zijn. gevolg een heel heel groot gebouw met een atrium prachtig maar wat een hoop loze ruimte die niet gebruikt word.. zo jammer vind ik dat soms. zie je tegenwoordig ook vaak in scholen.. alles moet open en die open ruimtes moeten vooral hele groot, met als gevolg dat heel veel lokalen of andere nodige ruimtes in moet leveren met oppervlakte.. heel jammer.
Dwalen door het pand op zoek naar een toilet bleek dat alle toiletten alleen met een pasje konden worden bezocht.. heel vervelend dat is op zeker als je vanuit het pittoreske Musselkanaal komt met heel veel thee in je blaas.. dan zijn al die trappen wel heel veel., en heel hoog.. met heel veel roltrappen.. Groningen lijkt minder sportief dan het is.

Nadat ik op het dak, genoten had van het uitzicht, een kop thee had gedronken ben ik weer naar beneden gegaan, om de stad in te gaan, om toch wat vakantiegeld in de stad uit te geven. tenslotte moet je wel genieten. Natuurlijk ook even de Prinsentuin bezocht, zo genieten altijd, gewoon mooi en leuk omdat je er zo heerlijk kan dwalen en zijn in de drukte van de stad.

Daarna Ebba ontmoet bij het Forum, en eerst zijn we lekker gaan zitten eten onder de Martini toren. een heerlijke salade, waar ik op een gegeven moment toch echt wel mijn blaas moest legen, de herentoilet bleek buiten te zijn.. en niet in het restaurant.. gelukkig was het gewoon een soort van bijgebouwtje en niet in de open lucht  gelukkig.

Nadat we gegeten hadden naar de stamkroeg waar we altijd zaten na een training of na het spelen om daar ook wat te drinken, de eigenaren waren veranderd, zo ook de sfeer maar de plek was er nog en dat was heerlijk om daar te zitten.

Samen in de stad nog wat gegeten om daarna weer ieder ons weegs te gaan.
Dit keer kon ik via de polder terug wat lekker is, binnen 2 uur ben ik dan in Alphen, zeker nu ik na 19.00 vertrokken ben, tot mijn stomme verbazing was ik ineens bij Almere.. me afvragend of ik nou echt de rotonde bij Joure gemist heb.. een gevaarlijk punt altijd. dacht nog even dat ik misschien zo geconcentreerd aan het rijden ben geweest dat ik dat dus gewoon niet gemerkt heb. maar bij navraag bij de buuf bleek dat ze de rotonde hadden verwijderd wat een hoop gedoe minder geeft, en een gevaarlijk punt minder. het is gewoon nu 1 rechte weg en dat is heerlijk.. Groningen voelt ineens een stuk dichter bij.