Afgelopen twee dagen hadden we de diploma uitreiking voor ons 98% geslaagden, en dat vind ik tof, we hebben 98% leerlingen die ondanks de corona tijdperk de wereld gaan verbeteren, die een andere toekomst in gaan.. prachtig dit..
Dit hoort gevierd te worden met elkaar.. aangezien wij onze leerlingen serieus nemen, en vinden dat ze recht hebben op een hoe dan ook een feestje.. hebben we besloten dat we echt feest gaan maken.
Het resterende gedeelte van het Leerpark, de praktijk gang staat nog ,dus dat kan heel mooi nu, we kunnen er een puinzooi van maken, wat we ook gedaan hebben maar dan in positieve zin.
Dinsdagochtend, ik had nog veel te doen voor school, maar besloot om te helpen met versieren en opbouwen, dit puur om er voor te zorgen dat het tip top is.. wel vreemd dat later bleek dat ik de enige was die zich had aangemeld.. maar goed de anderen waren druk met andere taken denk ik..
Maar goed, rond 15.00 waren we zo ver dat we even tijd voor onszelf konden maken.
We hadden een prachtige route uitgezet en we hadden zo wie zo het hek versiert met vlaggetjes..
de route zou als volgt gaan, ze kwamen binnen via het hek, waar ik met twee collega's stonden in de regen, ik in mijn witte jacquet met witte hoge hoed, met witte vlinderstrik, en zwarte schoenen, ik had prachtige jaren 20 schoenen aan, maar terwijl ik door de kantine naar mijn lokaal liep viel mijn zool er onderuit.. ik had dat kunnen weten, mede omdat ik zag dat het leer al losliet. maar goed.. dat doet er verder niet toe. dat zijn de risico's in het vak. dus ik heb die schoenen bedankt voor hun werk, in de bakken in mijn werkkamer en ze maar weg gedaan... hun tijd en werk zat er op. dus maar mijn lage zwarte schoenen aan.
Het bij de hek staan was ondanks de regen een feestje, je hebt tijd om alle leerlingen even persoonlijk te begroeten, even een praatje te hebben met ze en even leuk klieren.
Wel hadden we de regel we moesten vragen of iemand corona verschijnselen had, voor wat het waard is, zegt als men nee zegt, want ik hoe dan ook je wilt toch de diploma uitreiking van je kind niet missen hoe dan ook, dus tja maar we hebben het gevraagd...
Ook wisten we dat men maar met 3 personen mocht komen, toch waren er gezinnen die met 4 of 5 personen kwamen, dus die werden door mij heel mooi terecht gewezen en soms waren ze kwaad maar het stond duidelijk op de uitnodiging, dus ik maakte mijn punt.
We hadden de opdracht gekregen om feestmuziek te draaien, op aanraden van mijn zuster en vriendin in het kwaad Laura kreeg ik een lijst door, draai maar feestmuziek, zoek maar iets op op Spotify zo gezegd zo gedaan feest muziek 2019/2020. dat kon alleen maar geweldig zijn toch.... dachten we..
Maar terwijl er mensen stonden te wachten kwamen er teksten langs als.. Ik ben een kind van de duivel...., Ik wil seks met die kale, een collega die erbij stond was kaal, of neuken neuken neuken.. waarbij opa braaf met zijn hoofd mee knikte... wat ik weer niet begreep.
De leerlingen gingen dan via een zij ingang de school in, en kwamen bij de stand Engels waar ze dan een gedicht te horen kregen, ze daarna een zakje Engelse drop kregen, en het gedicht in het Engels, daarna gingen ze door langs de gang waar feest was, konden ze dansen, langs diverse standjes waar ze van alles kregen, ze hadden een tas vol met dingen die nu kostbaar zijn maar die uiteindelijk verdwijnen in de doos van belangrijke spullen om zo te verdwijnen in de container of naar de kringloop gaan, ik denk dat er binnenkort veel dingen voor mij herkenbaar zullen zijn als ik struin op de vrijmarkt of in de kringloop.. maar dat is niet erg het gaat om het gebaar..
Uiteindelijk nadat ze alle vakken en hun docenten hadden gezien, allemaal verkleed in prachtige kleding, gingen ze naar daar waar ze voor kwamen, namelijk de diploma ondertekening.. ze gingen over de rode loper door een prachtige bloemenhaag naar de loods, waar ze de papieren gingen ondertekenen, om daarna onder een soort van ereboog langs de tropical bar te lopen en nog een mooie foto konden laten maken.. om daarna naar huis te gaan via een andere uitgang.. het was prachtig..
Ik vond het een top avond en we hebben twee van dit soort avonden.. soms weet je weer hoe gelukkig je bent op je werk. de parels die je krijgt in de stralende ogen van de leerlingen.. de lach die ze hebben maar ook dat ze blij zijn dat ze je zien.. kortom dat is niet uit te drukken in cadeautjes dit is kostbaarder dit zit in je hart en blijft in je hart zitten.. en daar gaat het om... dit blijft altijd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten