zaterdag 30 juni 2012

the muppets

Gisteravond bij vriend Frans geweest om de laatste film van de Muppets te bekijken. ik moet zeggen ik ben aangenaam verbaasd hierin, prachtig deze film ik had dat niet verwacht. Tevens was ik aangenaam verrast over het verhaal hoe deze is ontstaan en waar hij over ging. Het is bijzonder om te ontdekken  dat men een pop een broer laat zijn van een jongen en dat ze op zoek gaan naar de muppets, dat er heel veel problemen zijn met de muppets en hun locatie en hun museum dat word opgeheven. Tenzij ze op tijd heel veel geld hebben. Natuurlijk zit er een inzink moment in en miss piggy wil niet en dan weer wel etc. maar de film is prachtig met mooie liedjes en tevens veel humor en een traan. Ik heb behoorlijk zitten te huilen bij deze film om eerlijk te zijn en het heeft me behoorlijk geraakt om eerlijk te zijn deze film met de teksten die er waren en werden gezegd de eenzaamheid die je kon zien en ervaren..
ik vind het een aanrader om eerlijk te zijn
een link naar natuurlijk het nummer dat erg beroemd is
 nanananan

resentie van de film

Chris Cooper doet in The Muppets toch een poging. Als doortrapte oliebaron wil hij de vervallen Muppet-studio afbreken om er te boren. Dat snode plan komt de toegewijde Muppet-fan Walter ter ore, die samen met zijn broer (Jason Segel) en diens vriendin (Amy Adams) op zoek gaat naar Kermit om hem te waarschuwen.

Na enige aarzeling besluit de kikker zijn uit het oog verloren collega’s op te trommelen voor een grote show. Miss Piggy, Fozzie, Animal, Beaker, Gonzo, Scooter, de Zweedse kok… werkelijk iedereen doet mee. Al moet er ook nog wel even een beroemde gast worden aangetrokken. Goedschiks, dan wel kwaadschiks.

Hoofdrolspeler Segel schreef in opdracht van de verantwoordelijke Walt Disney Studios mee aan het script en behield samen met regisseur James Bobin allerlei nostalgische Muppet-elementen, Tegelijkertijd is de film fris en toegankelijk genoeg voor een nieuw en jong publiek.

De kleurrijke visuele stijl, de aanstekelijke zang- en dansnummers, het simpele maar effectieve verhaaltje en natuurlijk de goedmoedige humor van de Muppets maken hun comeback tot een traktatie voor het hele gezin. Alleen doorgewinterde zuurpruimen zullen de bioscoop na afloop verlaten zonder lach op hun gezicht

hart van roodglas(flard)

hart van roodglas

Ergens waar je het niet verwacht
zul je hem zien hangen
zomaar het hart
van rood glas
het hart dat zijn liefde
laat zijn
zoals het is
het hart dat straalt
van geluk
omdat de liefde
zijn gezicht
liet
zien

als de was....(flard)


Als de was
Na een week
elkaar bijna niet gezien
of gesproken
alleen wat berichtjes
over en weer
via de gratis app
de vrijdagavond komt
waarop ik je graag wil zien
het antwoord komt
dat de was  moet worden gedaan
de strijk moet worden weg gewerkt
en dat zaterdag ook niet kan
dan vraag ik me af
waar de liefde is gebleven
die zo intens
zo diep was
dat zelfs de was
belangrijker is
dan het samen gaan



soms is dag zeggen gewoon goed (flard)

Soms is dag zeggen gewoon goed

Heel rustig
de leegte die kwam
met mijn armen aangeraakt
heel rustig gekeken
naar de liefde die is
die mocht gaan
heel rustig gewoon
dag gezegd
gevraagd om me
te laten gaan
zodat ik weet dat het goed is
dat ik ga
dat ik zeg
het was goed zo samen
maar nu is het beter
om allebei
onze eigen wegen
te gaan

vrijdag 29 juni 2012

de leegte omarmen(flard)

De leegte omarmen

Je ogen zijn gesloten
door mijn handen
die teder ze dicht deden
omdat ik dat kon
ik streel nog zacht over je haren
je gezicht
kus je bijna koude lippen
dan ga ik bij je weg
om je te laten gaan
vreemde handen die je zullen aanraken
vreemde handen die je zullen strelen
om jou te maken zoals zij
dachten dat jij zou zijn
ik sta stil
in onvermogen
omdat ik jou nergens
in terug zie
alleen maar in die gesloten ogen
die ik dicht heb gedaan
ik omarm de leegte
van het leven
nu jij niet meer
in mijn leven
kan bestaan


Vlinder(flard)


Vlinder


Gekregen
zomaar een vlinder
die een verhaal verteld
de vlinder met zijn 3 fasen
in zijn leven
samenspel gemaakt van even
gekregen deze vlinder
die me raakt door het verhaal
dat ik hoorde dat werd verteld
zomaar gekregen
wat me meer zegt
dan die duizenden woorden
omdat ik me herken
de rups die zijn leven
gebonden is aan de plek waar hij
geboren is
dan het opgesloten zijn in een cocon
waarin geen vrijheid is
maar waarin je zo groeien kan
dan de ontworsteling
uit de kooi van het gevangen zijn
om dan met volle kracht
je te laten drijven op de
vlagen van de wind
om je te laten meevoeren
naar waar de wind je brengt
het vechten tegen de storm
maar steeds beseffen
ik leef

ik hoor de vogeltjes fluiten (flard)


Ik hoor de vogeltjes fluiten

op haar gezicht komt een glimlach
ze kijkt rond
voor het eerst sinds jaren
zit ze zomaar buiten
in de vrije natuur
gebonden aan haar rolstoel
kon ze alleen maar binnen zijn
ineens is er de mogelijkheid
dat ze kan gaan
ze zit te luisteren naar alles wat ze hoort
ze zegt heel zacht
luister ik hoor vogeltjes fluiten
wat is dat mooi
zacht begint ze te huilen
van dit gratis concert
ik streel heel zacht haar hand
ben ben nog blijer dan zij
omdat ze even weer het leven
meer dan zinvol vind


donderdag 28 juni 2012

(Hello) Goodbye Kitty

Vandaag na een rommelige dag met opruimen en tevens een voorlichting over drugs en Alcohol die erg mooi en boeiend was om te volgen, kwam een zwaar moment, we gingen afscheid nemen van Kitty, een onderwijs dier in hart en nieren, die voor de kids gaat en ging.Die altijd het positieve zag in de kids en haarscherp kan analyseren, ze nam naar heel veel jaar in het onderwijs werkzaam te zijn geweest afscheid om te gaan genieten van haar pensioen. Ik vind dit een lastige altijd omdat als zo vaak de kanjers weg gaan en natuurlijk zullen er nieuwe kanjers zijn die opstaan en verder gaan maar toch.... iemand die gaat is niet te vervangen... maar nu gaat dus Kitty een vriendin van mij in hart en nieren.. Na de presentatie van de drugs en alcohol liep ik even de keuken in waar ik de meiden van de administratie en onze lokatieleidster bezig zag in de keuken met dingen te regelen  van bakjes vullen, taart op schalen leggen etc, en ik kan het dan niet laten ik help even, spring in en doe mee en ruim op en zet neer, zo hoort het ook vind ik nog altijd. Nadat alles klaar was en het feestvarken kwam was  het goed, ze werd door heel veel mensen omarmt en begroet en tevens werd ze toegesproken, toegezongen, er is heel wat lovende woorden gezegd, er is heel veel gezoend en gekust en het was helemaal goed en mooi. We hadden het restaurant van onze school helemaal in de Hello Kitty stijl gebracht maar dan wel met de tekst Goodbye Kitty, de bekers, alles was in de stijl van Hello Goodbye Kitty, Ze kwam binnen en was meteen erg blij verrast en straalde helemaal,. Ik kan zeggen ze is er aan toe om afscheid te nemen dat bleek uit alles. ze bleef stralen hoe dan ook. Tijdens de speaches van collegas en ook tijdens het lied wat als mooie naam Kitty kreeg, een bewerking van Angie van de stones en het lied van CCR in een nederlandse tekst.. prachtige,  het was heerlijk om haar zo in het zonnetje te zien staan. Ze genoot zichtbaar. Daarna hebben we geluisterd naar de speech van Kitty zelf, een prachtig verhaal met zulke mooie woorden, dat het mij raakte, dat ik samen met een collega de tranen in mijn ogen had, zo vol kracht vol energie en ook vol levenslust en kracht en positieviteit.. heerlijk. Na het hele gebeuren, zijn we uit eten gegaan in Noordwijk bij Het Elfde Gebod, het restaurant waar vriend Ayaz de kok is, maar die had nu een vrije avond maar had van te voren well allerlei dingen al voorbereid en het was leuk en gaaf en geslaagd.. heerlijk eten was het
als amuse kreeg ik een krokant gebakken kaasflufje, daarna een heerlijke gerecht met geitenkaas in fillo deeg, daarna een groente lassage en daarna een toetje met heerlijke dingen zoals een creme brulee, een mascepone en een chocoladedingetje en heerlijk genogwat annanas heerlijk. ik heb  genoten van dit gerecht en het eten maar ook zeker van het gezelschap heerlijk gewoon. Van Kitty, en ik ben vereerd dat ik er bij mocht horen kregen we allemaal een persoonlijke boodschap wat ze van ons mee zou nemen in haar rest van haar leven, ook dat ze mij als vriend is gaan zien en waarderen. Tevens dat ze geniet van mijn flarden, heerlijk vind ik dat. Daarnaast kregen we allemaal ene boekje van haar waarin ze woorden had geschreven voor een ieder en ik was wederom geraakt door wat ze schreef.. het waren tranen van binnen bij mij . Daarnaast had ze heel leuk chocolaatjes gemaakt van hello kitty die we kregen en toen we ze op hadden was het toch wel echt goodbye kitty.. en konden we naar huis. Kitty achterlatend in Noordwijk en het is  heel gek,.. ik zal haar missen op school, omdat ze gewoon voor mij een boegbeeld was. en stiekem ben ik heel veel van dat mens gaan houden.. omdat ze zo uniek is.. Het leuke is dat ik met haar op vakantie ga naar Barcelona en daar heb ik toch een zin in.. heerlijk... kunnen we genieten van Hello Kitty en Haastige Harry..

woensdag 27 juni 2012

afzwemmen isk

Gisteren met de isk nadat we afscheid hadden genomen van alle leerlingen die weg gaan, of naar het reguliere onderwijs of doorstromen naar het roc of id college, waar ik elke leerling een vingerpopje heb gegeven met het verhaal erbij dat ze deze krijgen als een vriendje waar ze altijd mee mogen praten en kunnen praten als ze zich wat eenzaam voelen. (dit ben ik vorig jaar begonnen, ik koop vingerpoppetjes waar ik ze zie op rommelmarkten, bij de kringloop, bij de ikea, soms krijg ik een hele boel van die poppetjes zomaar (HINT) en dat vind ik leuk om mee te geven, zo ook in Jordanie waar ik een poppetje heb gegeven aan een kindje dat daar zat met een pistool als speelgoed..)

Ismael met zijn vingerpop

De meeste leerlingen vinden het erg leuk en je ziet ze er ook mee spelen. Na het afscheid met de nodige leuke verhaaltjes over de leerlingen met tevens wat tranen van de kids die gaan, gingen we naar het zwembad om te kijken naar de 7 kanjers die voor hun diploma voor het zwemmen op mochten. De leerlingen komen natuurlijk in Nederland en kunnen niet zwemmen, maar dat is in ons land toch wel van belang dat weet ik, dus daarom krijgen ze zwemles van de badmeesters... op facebook staat een link van alle fotos die ik gemaakt heb van deze kids tijdens het afzwemmen. Ik vind het altijd een feestje om eerlijk te zijn, omdat deze kids zo leuk zijn en zo hun best doen
en gelukkig zijn ze allemaal geslaagd. Als slotstuk kregen de badmeesters van de kids baclava als traktatie als dank voor de lessen en mochten ze allemaal van de hoge duikplank af springen.. en dat was geweldig waarvan hier enkele filmpjes

dinsdag 26 juni 2012

Grand Prix op het leerpark

Jaarlijks komt het terug bij ons op de locatie.. het sluitstuk van de PSO (practische sector oriëntatie) op het plein. De leerlingen van de tweede klas lopen op de afdelingen DC en Tc een jaar lang te kijken wat er allemaal mogelijk is en wat ze kunnen doen of leren, om zo een keus te maken voor wat hun latere toekomst zal zijn. Erg leuk is dit altijd. De afsluiting bestaat dan uit een Grand prix met skelters, met stel heuse stoeipoezen, en met veel plubliek. Er worden 6 teams gemaakt en deze teams gaan strijden tegen elkaar om de eerste tweede en derde plaats. Natuurlijk zit er een prijs aan vast als ze winnen, en dit jaar waren het door de afdeling metaal in elkaar gelaste en ontworpen bekers, de afdeling hout had gezorgt voor de wippen en de blokken met 1 2 en 3 erop. De afdeling licht en geluid voor een dj en meteen ook voor de nodige geluidsapparatuur. Kortom het was een feest om mee te maken. Alle leerlingen worden uitgenodigd om te komen kijken naar dit geweldige spectacel en dat is leuk. Mede omdat je wederom een heel andere kant van de leerlingen ziet, en wat hebben we toch altijd leuk spul in huis.. heerlijk. De Grand Prix werd afgesloten met een heus beach party, met coctail bar, een berg geel strandzand, met een dj en met zonnige sferen. Helaas was het jammer dat zoveel mensen dan vertrekken, zowel docenten als leerlingen en dat er verder niet zoveel gebeurt. De meeste leerlingen waren al vertrokken voordat de patatwagen of de limonade kar kwam, kortom het feest was niet wat het had kunnen worden helaas... en dat is toch altijd balen vind ik.. maar goed ik ben zelf ook om 16.00 vertrokken omdat ik mijn werkdag wel lang genoeg vond geduurt om eerlijk te zijn..
hieronder dan nog een paar fotos van deze dag de rest van de foto´s zijn te vinden op face book

de twee stoeipoezen van de finish

het publiek

pitstop

prijsuitreiking

maandag 25 juni 2012

brandweer(lotus)

Gisteravond was het weer zo ver, ik mocht weer lotussen bij de brandweer, een heerlijke avond, mede omdat ik erachter kom dat ze mij als lotus daar erg waarderen, zo ook de kader die er les geeft. De brandweermannen zijn het niet echt gewend naar mijn idee dat ze werken met een lotus maar dat is ook niet erg, dat vind ik prima, dat geeft weer als vorodeel dat je dus gemakkelijker veel doet en ze alles bijna leuk vinden. Deze avond was het eerste wat ze moesten doen, het planken van een slachtoffer, daarna moesten ze een drenkeling inpakken, daarna kwam de buikstoten, de rauwtek van de stoel nieuwe manier, daarna een brandwond en een gekneusde enkel, met een beginnend hartinfarct tussen de schouderbladeren.. ook de shock kwam nog even langs om te spelen, het waren maar twee uurtjes maar wel erg intensief... de heenreis verliep voorspoedig om eerlijk te zijn, ik heb lekker met mijn moeder zitten te kletsen aan de telefoon, ja hoor handsfree natuurlijk, en dan ben je ook zo op de plek van bestemming wat erg logisch is natuurlijk en ook erg genieten is, ze heeft veel verhalen tegenwoordig en een paar tantes van mij zoeken haar regelmatig op en praten met haar, en bezoeken haar of nodigen haar uit. ik met zeggen dat het me opvalt hoe goed ze het doet en hoe ze geniet van alles in haar leven. Natuurlijk mist ze mijn vader maar toch dit is ook goed voor haar heerlijk hoor om dit te ervaren.
Na de avond bij de brandweer, word je altijd gevraagd nog even te blijven maar dat doe ik nooit mede omdat ik iets heb van het is wel weer genoeg ik moet nog naar huis en het is gauw een half uurtje rijden en als het tegenzit zoals in den haag dan minstens nog een uur erbij.. maar gelukkig ging het dit keer goed. Ik was lekker vroeg thuis heerlijk gewoon..

een waanzinnige maandag

Vanochtend al vroeg mijn bed uit om toch maar eerst te gaan sporten. Wetende dat ik pas om half 2 moest beginnen op mijn schooltje had ik nu enorm veel tijd om van alles te doen en te ondernemen.. heerlijk. Dus heel vroeg uit de veren, snel douchen aankleden wat brood naar binnen duwen en gaan met die banaan (in dit geval met mijn fordje ka..) Bij het in mijn auto stappen, vond ik de matten nogal nat en wit uitgeslagen en het was me al opgevallen dat er wat water lekte wat natuurlijk kan bij een ford ka.. misschien was het toch wel gewoon water van de airco of van de heftige regenval van 3 weken geleden,,, je weet het gewoon niet. Maar goed ik ben niet zo gauw in paniek hierom en ben dus lekker naar mijn sportschool gereden, ben daar lekker gaan sporten maar toch zo gaande weg het sporten komt toch in mijn hoofd op, of het misschien een lekkende cabarateur is, of misschien is mijn ding aan de vorokant wel lek, en ik herinner me dat ooit mijn hele auto ineens heel nat was en dat mijn kachel dus stuk was en ik geen stroom meer had. kortsluiting.. en zo de sportschool doordobberend kom ik al heel snel op het punt van DE GARAGE.. juist die van 1200 euro.. want die hebben hem tenslotte net gemaakt toch.. dus.. die moeten zorgen dat hij het gewoon weer doet.. heel simpel lijkt me.... dus dat gaan we dan toch gewoon regelen.. lijkt me.. dus na het sporten meteen door naar  DE GARAGE, en ik mag niet mopperen, ik vertel het probleem, die man loopt mee, zegt dat het waarschijnlijk een verstopte buis is van de airco en dat ze die wel even gaan doorblazen en of ik even wil gaan zitten tot dat ze klaar zijn, en ik mag zowaar en kop koffie pakken.. vriendelijkheid ten top en ja bij mij scoren ze daarmee... heerlijk. Maar goed dat even kijken en even doorblazen duurt voor ik het in de gaten heb wel al 2 uur... en nadat ik tig keer een kop koffie heb aangeboden gekregen, verlang ik inmiddels naar een glas ijskoud water maar ja dat hebben ze niet.. alleen koffie.. en ik weet niet wat het is maar tegenwoordig is er alleen maar automaat koffie en niet meer die heerlijke koffie uit een kan die echt is gezet met een filter..... maar goed, diverse wordfeut spellen verder wat extra rumble spellen spelend komt de man er aan om mij te vertellen dat het opgelost is, en dat ik in de gaten moet blijven houden of er nog meer lekt maar dat ze denken dat het zo klaar is en dat ik altijd mag terugkomen.. dus ik vraag de kosten en wat hoor ik gratis, service van de zaak... en dat is heerlijk,... ik hou daar zo van. Maar goed inmiddels is mijn tijd behoorlijk ingekort van wat ik had want ik had geplant om lekker vroeg naar het strand te gaan bij de zegersloot om daar met de isk te dollen en te spelen en tevens te genieten van al hun voedsel die ze hebben gemaakt uit hun land va herkomst.. Maar door al dat gedoe heb ik nog maar 1 uurtje, dus snel in de auto en ja hoor, Alphen is Alphen en de brug staat open.. dus grom ik moet wachten maar ik heb haast.. gelukkig duurde het deze keer niet zo heel lang. Kon ik meteen door naar het park en ja hoor daar zaten de lieverds al met het uitgestald eten, met lol en spellen doen met elkaar, en te genieten.. en ook te praten etc heerlijk is het en het is weer thuiskomen bij deze kinderen.ze zijn blij om je te zien, komen even klieren en praten en dan gaan ze weer hun gang.. ze willen allemaal dat ik een gerecht proef uit hun land maar ja veel valt voor mij af want er zit vlees of vis in maar ik moet zeggen alles is even lekker.. heerlijk
Na een uurtje daar te hebben gezeten, inmiddels wel snel 63 fotos geknipt, ik naar school om mijn les te geven aan mijn talent klas. .. die de opdracht kregen om 100 fotos te maken op plekken die we niet verwachten en dat er dan iets vreemds moet zijn.. heerlijk, ondertussen even snel een paar cd's gedraaid voor vriendin Kitty die donderdag afscheid neemt van een werkend leven.. dus het is goed,... na het lesgeven en het branden van de cd's door naar een vergadering over een nieuw klassenboek... waar ik niets van snap. en daarna maar naar huis snel eten, en dan de auto in om te gaan lotussen ... maar het is prima hoor ik geniet van deze waanzinnige maandag.
trouwens op mijn facebook site staat een album met alle fotos van het strandje met de kinderen...

zondag 24 juni 2012

Intouchables (film)

Vanavond met vriendin Els, vriendin Heleen en vriendin Fenje  naar de film Intouchables geweest, Eigenlijk kan ik maar 1 ding zeggen ga deze film zien... ik heb genoten hiervan en het was zo gaaf deze film. zo vol humor maar ook een traan.. zo mooi hoe dit spel is.. zeker aan het eind als je ziet dat deze twee mannen die speelden, een waar verhaal speelden waarin blijkt dat ze nog steeds elkaars beste vrienden zijn en elkaar nog altijd zien.. wat prachtig deze film.... meer ga ik er niet over zeggen het was heerlijk.....
Recentie van de film:

Het samenspel tussen de acteurs François Cluzet en Omar Sy is in elke scène een feestje. 3 Intouchables
'Die straatjongens kennen geen medelijden, waarschuwt iemand de tot de nek verlamde miljonair Philippe als hij Driss aanneemt als zijn persoonlijke verzorger. Het is ook een absurde beslissing eigenlijk, zon jongen uit een banlieue aannemen die nog nooit van zijn leven een rolstoel heeft voortgeduwd. Sterker nog: een die liever een uitkering trekt dan werkt.
Maar tegen de tijd dat iemand dat uitspreekt in Intouchables, weet de kijker al feilloos wat Philippes antwoord zal zijn: dat gebrek aan medelijden is juist de reden dat hij hem koos.
De film Intouchables is wars van zieligdoenerij. In Frankrijk  en ook daarbuiten  ontpopte de film zich als een soortgelijke hit als Amélie (2001) en Bienvenue chez les Ch¿tis (2008) kleine, optimistische films die het plotseling in zich blijken te hebben een miljoenenpubliek te trekken.
Toch is dat in het geval van Intouchables niet heel vreemd. Het is een publieksvriendelijke film, een modern sprookje voor een land, of continent, dat worstelt met immigratieproblematiek.
Het verhaal rust op een serie tegenstellingen die in een komedie eigenlijk altijd werken en de film voor de meest uiteenlopende doelgroepen herkenbaar maken: rijk versus arm, hoge versus lage cultuur, blank versus zwart.
De regisseurs schuwen daarbij geen cliché  natuurlijk flirt Driss hartstochtelijk met een blanke vrouw en steelt en blowt hij. En de ingedutte, brave miljonair blijkt natuurlijk wel een en ander te kunnen leren van Driss levensvreugde.

Dat dit alles gebaseerd is op een waargebeurd verhaal  al was de donkere 'Driss in werkelijkheid een Marokkaanse jongen ­ helpt als de film daarbij op tenenkrommend terrein komt.
Baanbrekend of origineel is het misschien allemaal niet, maar toch weet de film de middelmaat regelmatig te overstijgen. De regisseurs Eric Toledano en Olivier Nakache, die ook het scenario schreven, weten knap de balans tussen humor en drama te vinden. En het samenspel tussen de acteurs François Cluzet en Omar Sy is in elke scène een feestje.
Daarbij kan Sy zo lachen dat de wereld even lijkt open te breken en elk cultureel verschil overbrugbaar lijkt. Ook dat geeft Intouchables een onweerstaanbaar optimisme dat in deze tijd prettig verfrissend voelt.

examen (lotus)

Gisteren mocht ik met mijn maatje en vriendin Yvonne lotussen bij de mensen van Connexion. Regelmatig zijn wij daar om het examen af te nemen als lotus. Dit keer was ik wat in de war, misschien door de grote M of wat dan ook, maar in plaats van de goede straat had ik inderdaad een verkeerde straat in de tom tom gevoerd. Ik moet ook zeggen, ik vond het al allemaal erg gek er uit zien, maar kon het niet vinden. Terwijl ik druk zoekende was, heb ik maar even de hulp ingeroepen van de grote M, maar die kon me wel vertellen waar ik reed maar waar ik moest zijn was lastiger.. Dus ik Yvonne gebeld, en kreeg te horen dat ik inderdaad de verkeerde straat had ingevoerd en dat ik dus heel heel fout zat. Het gekke is dat ik om 7 uur in de auto ben gestapt en ben gaan rijden, in de vaste veronderstelling dat ik bij die straat moest zijn, maar niet te vinden dus.. Gelukkig kon Yvonne me uit de brand helpen, en eigenwijs als ik ben zeg ik natuurlijk meteen dat ik niet fout zit, maar bij thuiskomst bleek dat ik wel fout zat, dus bij deze, publiekelijk mijn excuses aan Yvonne, zo dat is dan ook weer geregeld. Maar goed ik kwam aan op het juiste adres met de mazzel dat de arts er nog niet was dus ik was ruim op tijd.. dat scheelt wel een hoop hoor. Maar goed het examen bestond natuurlijk uit heel veel onderdelen, en de arts maakte er een feestje van wat heerlijk was, en ik heb heerlijk met haar samen kunnen werken. Yvon werkte samen met de kader, en dat ging ook goed. Wel heb ik tussentijds even een geintje uitgehaald, toen Yvon begon over een rare bult, ben ik achter de cursist gaan staan en heb ik gedaan of ik borsten had... dus ze kon zich goed houden maar de assistent van de kader kon het niet, die pieste zowat in haar broek van het lachen. Uiteindelijk zijn van de 13 kandidaten maar 1 gezakt, en dat was ook goed om eerlijk te zijn. Na afloop kreeg ik nog een giga compliment van de arts die vond dat ik het goed deed, en dat ik heel veel van ziektes afwist ( met dank aan Yvonne, Ankie en Antoinette) met de vraag of ze mijn naam mocht doorgeven aan haar docent om mij als lotus te gebruiken in het ziekenhuis.. al heb ik geen idee welk ziekenhuis. maar waarom niet. Heb meteen aangegeven dat het wel via mijn lotuskring moet. Omdat we toch redelijk op tijd klaar waren dacht ik lekekr te gaan sporten.. maar ik denk dat Den Haag en ik geen vrienden meer zijn.. ik zet mijn tom tom in, en ja hoor ik word naar het centrum geleid en daar begint de ellende. ga hier links.. en daar staat juist weer zon vervelende zilverkleurige paal in de weg, dus doorrijden en wat zegt tom, ga hier links.. en ja hoor verboden in te rijden.. en zo ben ik ongeveer een half uur bezig geweest om uberhaupt uit den haag weg te komen. UIt pure ellende heb ik op een gegeven moment maar gewoon de borden gevolgd naar de A4, om helemaal langs het museon, het omniversum, en het yougolasvia tribunaal te komen maar ik vond het best ik was het zat ik wilde naar huis, en dat is ook gelukt met ongeveer een uur vertraging heen en ook met een uur vertraging terug.. ik denk dat het kwa rijden vandaag niet mijn dag is geweest...

zaterdag 23 juni 2012

daar waar jij en ik (flard)


daar waar jij en ik

op het lege strand
van Nederland
lopen wij samen
te praten over het leven
over het nu
het verleden
waar we elkaar zagen
waar we eerst naast elkaar liepen
waar we elkaar
ineens echt zagen
daar waar onze voetstappen
elkaar raakten
zijn wij samen
jij en ik
in een wij
op gegaan

gevangen verlangen (flard)



Gevangen verlangen
Stille strepen
van een verlangen
weergegeven
in blauwe contouren
de engel met de duivel
gevangen op
een postzegel formaat doek
ik kijk erna
ik straal
omdat ik weet
dat in jou
een passie
van het verleden
is ontwaakt




vrijdag 22 juni 2012

skoonheid (film)




Gisteravond alleen naar de film gegaan, een film die me bij het eerste aanblik al raakte en die wilde ik zien en dus maar alleen er naar toe.. mede omdat ik voor mijn gevoel nou niet echt mensen had die deze film zouden willen zien.. Het klopte inderdaad er waren maar 9 mensen maar dat maakt het ook wel intiem tegelijk. Ik vroeg me wel af waarom mensen naar deze film gaan, ik als homoman begrijp het wel, ik wilde wel eens weten hoe dit is in zuid afrika. Maar de mannen die er zaten in hun blauwe spijkerbroeken, die alleen waren gekomen.. en die wel heel erg verlekkerd zaten te kijken naar de film, terwijl ze toch heel erg hetero over wilden komen.. vraag ik me af.. ook het meisje dat haar moeder van 67 had meegenomen naar deze film vraag ik me af wat ze er nu van vonden. Ik vroeg me dat zeker af tijdens de scene waar heftige homoporno werd getoond, en waar inderdaad in vol ornaat alles werd getoond wat god heeft verboden maar waar je soms zo van kan genieten. Tevens de verkrachtingsscene in de film vond ik afschuwelijk om te zien, en ook hoe het dan verder gaat. De hoofdrolspeler was een hele trieste man die zijn homogevoelens moest verbergen, hij sprak af en toe af met een aantal gelijkgestemden en die waren geen homo en wilden ook geen kleurlingen aan hun lijf.... maar ondertussen bedreven ze de liefde met elkaar in een kamer..... in het geheim. Steeds die verborgenheid, maar ook het verlangen naar een jongen de zoon van een vriend van hem, maar ergens gaat het een obsessie worden en stalkt hij die jongen tot in den treure.. ik vond het zeker een 5 op de score lijst van het parktheater maar deze film stemt in ieder geval behoorlijk tot nadenken.. mij zeker...





recenstie van de film

Schoonheid schuilt in het oog van de waarnemer. Obsessie ook. Skoonheid speelt zich af in een Zuid-Afrika dat we niet vaak zien: blank suburbia, waar je Afrikaans hoort en nauwelijks zwarten ziet. Een confronterend beeld van een conservatieve subcultuur, waar homoseksualiteit onbespreekbaar is.

François van Heerden heeft alles onder controle. De veertiger runt een goedlopende houthandel in Bloemfontein. Hij heeft een mooi huis, een lieve vrouw, geslaagde kinderen - kortom, hij bezit alle status die een conservatieve Zuid-Afrikaner zich kan wensen. Zo af en toe rijdt hij naar een afgelegen boerderij en blijft een avondje weg - maar wat zich daar precies afspeelt, hoeft niemand te weten.
Wanneer hij op het huwelijk van zijn dochter de 23-jarige Christian ontmoet, blijken de pijlers onder zijn keurige leven toch niet zo stabiel. De knappe verschijning van Christian laat François niet meer los.
Met Skoonheid bewijst de jonge Zuid-Afrikaanse regisseur Oliver Hermanus dat zijn sterke debuutfilm Shirley Adams (2009) geen toevalstreffer was. In zijn uitgebalanceerde, beklemmende tweede speelfilm gaat het om verdrongen lusten, vastgeroeste denkbeelden en de bokkensprongen die mensen maken wanneer hun levensovertuiging aan het wankelen wordt gebracht. Skoonheid was de eerste Afrikaans gesproken speelfilm die werd geselecteerd voor het filmfestival van Cannes.

Programmer Note door Gertjan Zuilhof:

Op het eerste gezicht is Skoonheid een heel andere film dan Oliver Hermanus' vorige en eerste film, Shirley Adams, waarvan vooral de beweeglijkheid blijft; het permanente volgen van de hoofdpersoon door een handheld camera. Skoonheid is wat dat betreft een meer klassieke film. De beelden zijn rustig en zorgvuldig gekadreerd. Goed, dat is de buitenkant. De eerste indruk.
Shirley Adams was geheel opgebouwd rond het personage waaraan de filmtitel was ontleend. Een rol die fenomenaal werd gespeeld door Denise Newman. Doordat zij veelal op de rug werd gefilmd terwijl zij van hot naar her rende, zou je vergeten dat de film toch vooral vanuit haar perspectief werd verteld. Dat we haar wereld door haar blik zagen. Zo gesteld had Skoonheid ook 'François van Heerden' kunnen heten naar de sterk door Deon Lotz gespeelde hoofdpersoon. Het is ook zijn perspectief dat het verhaal bepaalt en ook hier de acteur die de film draagt.
Op een inhoudelijk niveau is de verwantschap tussen de twee films nog sterker. Je zou kunnen denken dat Hermanus bezig is om een trilogie te maken over de nauwelijks verborgen agressie die onder de blanke bevolking van het nieuwe Zuid-Afrika leeft.

donderdag 21 juni 2012

huttenbouw (lotus)

Gisteravond was het weer zo ver, ik ging weer eens als vrijwillige lotus aan de slag bij een groep mensen die elk jaar weer vrijwillig de huttenbouw doen in hun dorp en voor de kinderen van het dorp.. en ik vind dat uniek deze groep mensen. Het is elk jaar weer een hernieuwde kennismaking en elk jaar weer is het bijzonder met elkaar en lachen. dit keer was het een korte avond, ze kregen naast de ehbo ook nog uitleg over brand dus ja het was niet zo lang, maar anderhalf uur maar dan kun je wel heel veel doen valt me op. De opdracht die ik kreeg vond ik een mooie maar ook lastig omdat je heel goed moet nadenken wat je als eerste opzet en wat als laatste.. dus ik ben even gaan nadenken. De bedoeling was dat de ehbo-ers 4 vragen mochten stellen om achter het letsel te komen. Ik hoefde niet te spelen maar mocht 4  vragen beantwoorden. Dit om de ehbo-ers te leren om goed te kijken en vragen te stellen.. wat ik erg belangrijk vind en vond. Ik moest in de eerste ronde 4 letsels opzetten, dat was een spijker in je voet, een schaafwond, een knipwond in de hand en een open beenbreuk. Dat is heftig grimeren mede omdat je dus moet nadenken, wonden aan de hand pas het laatst maar eerst de open beenbreuk dan de spijker, dan de knipwond en uiteindelijk toch maar ook de schaafwond erop.. en het is leuk want je hoeft niet te spelen je zit en men kijkt.
Daarna een gesloten beenbreuk, en het ging met name om de zwelling, en een blauw oog door een heftige klap, en een verstuikte enkel, om ze het verschil te laten zien van de diverse kneuzingen, verstuiking en breuk. Ik moet zeggen ik ben geen held in de gesloten onderbeenbreuk grimeren maar ik moet zeggen ik deed het dit keer erg goed en hij stond er.. heerlijk gewoon.. zelfs de kleur was goed dus dat wil wat zeggen.
Ik was erg teverden de kader ook en de groep ook weer. Het leuke vind ik altijd wel dat je dus met zon groep werkt en het zo eigen gaat worden maar ook zit er altijd en uitdaging in... heerlijk. Daarnaast was het dus een korte avond en ging ik om negen uur al weer naar huis met als bedankje een fles rode wijn.. heerlijk voor mijn bezoek want de mensen die mij kennen weten dat ik geen wijn drink... maar dat maakt niet uit het is een leuke en gezellige avond met geweldige mensen met het hart op de goede plek heerlijk

De duivel en de engel (flard)




De duivel en de engel
de liefde
die gevonden werd
hand in hand
de duivel
met een engel
de liefde die
hen verbindt
zoals goed met kwaad
zoals geluk
met verdriet
een bestaansrecht
omdat alles
uit tegenpolen
blijkt te bestaan

woensdag 20 juni 2012

la cubanita

Vanavond met vriendin Audrey uit eten geweest in Alphen.. zoals wij met ekaar gekscherend zeggen.. want laten we eerlijk zijn in alphen wil je eigenlijk niet dood gevonden worden ...maar ja ik werk er en het ligt zo lekker centraal dus eigenlijk is er niets aan de hand als je het zo nuchter bekijkt... maar eerlijk waar ik woon er, ik werk er, ik leef er soms, en heb er vrienden  waar ik erg veel van hou, en ondanks dat ik inmiddels heb besloten dat ik echt blijf wonen in alphen knaagt toch altijd nog het verlangen naar de grote stad terug...  maar dat zit er nu nog even niet in op de een of andere manier, dus blijven we hier maar wonen.
Het was weer een geweldige avond met Audrey, lekker praten en tevens lekker eten met elkaar, al moet ik zeggen dat hoe lyrisch ik in het begin was over deze tent vind ik dat het minder begint te worden, het eten is minder gevarieerd voor de vegetarier in vergelijking met eerder, en ook veel frituur viel me nu op en dat vind ik erg jammer. maar goed de muziek was erg hard maar de sfeer en het gezelschap was prima en dus een prima avond. We hadden beiden een nieuwtje aan elkaar te vertellen en dat is zo leuk dat je dat beiden hebt en het is ook meteen genieten  omdat je weet van elkaar dat jij dat alleen weet en de rest nog niet.. heerlijk gewoon
De nieuwtjes laten we natuurlijk alleen nog in onze eigen hoofden en harten leven en vertellen nog niets maar beide nieuwtjes hebben wel een behoorlijke impact op ons leven en dat is wel erg leuk ook.
Tevens zaten er wat ex leerlingen van mij en dat vind ik dan zo leuk dat ze dus niet op mij reageren omdat ze weten dat ik prive zit en dat maakt het weer exta leuk, ook. Vandaag wel weer afscheid moeten nemen van een paar groepen wat ik toch altijd lastig vind  maar ook blijf ik zeggen het is goed, de leerlingen gingen met een goed gevoel weg en ik heb ze goed kunnen laten gaan... na het lesgeven toch nog even gaan sporten met collega Martin en samen onze buikspieroefeningen gedaan erg leuk en ook erg lekker hoor.  en dat was mijn woensdag heerlijk gewoon



dinsdag 19 juni 2012

Ik heb je nog (flard)



ik heb je nog

vertedering op het strand
ik zie ze gaan
die twee oudjes
die samen zijn
aandachtig met elkaar
hij kijkt naar haar
zij naar hem
samen leven ze de dag
ze zijn lief voor elkaar
genieten zo intens van elkaar
je ziet ze kijken
ik heb je nog
gelukkig zijn wij nog samen
deze dag hebben we
weer binnen

dag zeggen

Ben me er niet altijd zo snel van bewust maar ineens is daar weer het moment waar ik altijd zo tegenaan hang. het afscheid nemen van de kids die ik een jaar of sommige twee jaar en sommigen nog langer in mijn lokaal heb mogen  ontvangen om ze het vak drama te geven. Elk jaar overvalt het me weer, dat het weer ineens zover is.. Het jaar vliegt om, ineens zit je in het midden van het einde van het school jaar en moet je afsluiten. Om eerlijk te zijn ik voel zelf dat ik vermoeid ben, en dat ik zin heb in vakantie maar aan de andere kant wil ik geen dag zeggen.. dat wil ik gewoon niet.. ik wil gewoon dat ze blijven, dat we leuk doorgaan waar we nu moeten stoppen. Het bizarre is toch wel het gebeuren dat ineens zomaar voor je het weet ineens lessen uitvallen en ik dan niet ff snel dag kan zeggen tegen leerlingen of dat ik het even leuk met ze kan afsluiten zoals ik doe. Altijd met het praatje over hoe ze in mijn lessen kwamen, en hoe het zich heeft verlopen in de lessen en dan uiteindelijk ze te bedanken dat ik met ze mocht werken en dat ik het goed heb gehad met de groepen. Vandaag had ik echter alle tijd om afscheid te nemen van de leerlingen, ik wist het dat het de laatste les was dus ik was helemaal er klaar voor. Met 1 klas heb ik gekeken naar fred dunham met ahmed the death terrorist.. heel gaaf, dit was op hun verzoek en dan doe ik dat. Met een andere groep heb ik o.a het ballonnen trapspel gedaan omdat ze zo vreselijk actief waren dat ik dacht dit moet ik maar me ze doen. .. de laatste les van de mt groep, was het spelen van de toneelstukken om te filmen. Mede door te veel gedoe kon de voorstelling niet doorgaan, omdat er ineens  zoveel geregeld is voor de kinderen aan het einde van het jaar dat ik gewoon even niet meer weet wat wel en wat niet etc. dus ik heb maar besloten om het te gaan filmen.. zodat ik de film kan plaatsen op een afgeschermde gedeelte van you tube.. en de leerlingen en mensen die ze uitnodigen dit kunnen zien..
maar ik blijf me ervan bewust dat ik het dag zeggen vreselijk vind.. en ik er echt niet van hou...

maandag 18 juni 2012

achter gelaten verleden (flard)

Achter gelaten verleden

Terwijl jij en ik
samen hand in hand
langs het water lopen
van het heden
kijk ik naar het water
ineens zie ik daar
twee schoenen staan
met de voetstappen
naar de zee
ik raak ze even aan
zeg tegen jou
zo is het ook met mij gegaan
toen ik jou voor het eerst zag
ik liet mijn verleden liggen
waar het lag
ben mijn schoenen vergeten
om op blote voeten
met jou
de toekomst
in te gaan
(17-06-12)

zondag 17 juni 2012

onverwachts de bel..(flard)

onverwachts de bel

laat in de avond

ineens de bel

jij staat daar

na jaren ineens

je kijkt me aan

je lacht naar me

ik zie je kijken

je zegt

dat je even wilde kijken

hoe het met me ging

terwijl

de kou langzaam

het huis binnenkomt

vraag je me

of je binnen mag komen

in mijn huis

jij en ik weten beiden

hoe ik dat zie

als je mijn huis binnenkomt

kom je in mij

ik stem het toe

terwijl je

in de kamer gaat zitten

wat rondkijkt

omdat er zoveel

veranderd is

zeg je

dat je me

vreselijk mist

Vaderdag

Vandaag is het vaderdag( Ergens zat er geen behoefte om te gaan bloggen vandaag maar door de blog van mijn goede vriend Frans, weet ik dat je toch over vaderdag kan schrijven ondanks dat je vader er niet meer is)  en het geeft ergens een heel raar gevoel, mede omdat het nog zo helder is hoe het was vorig jaar op deze dag.   Wetende dat mijn vader niet meer thuis zou komen, wetende dat mijn vader bezig was met zijn laatste maanden om over te gaan naar die andere wereld, was het een speciale dag voor mij, Ik zie me nog in alle vroegte in mijn auto stappen om naar mijn vader te gaan in het verpleegtehuis in Veendam,.Een lange rit, met als kadootje voor vaderdag een aantal gekochte boeken over de oorlog. omdat mijn vader dat altijd erg mooi vond. Een dvd kon ik al niet meer kopen omdat hij die toch niet zou kunnen zien. En dus boeken gekocht bij de kringloop, niet omdat het daar goedkoper is maar omdat hij deze boeken niet kent en dus kan lezen. Het gekke was dat mijn moeder nog zo mooi had gezegd koop maar niks, en dat kon niet voor mijn gevoel. Ik zie me nog dat verpleegtehuis binnenlopen en de troosteloze sfeer die er heerste ondanks de goed bedoelde op leukerijtjes.. voor mijn gevoel was dit de plek om dood te gaan of op zijn minst er op te wachten. Ik kon kamers in kijken waar mensen op sterven lagen, soms lagen ze er alleen, sommigen lagen met twee tallen, en soms zag je een verdrietig familielid aan het bed zitten, maar toch heel veel mensen  lagen er in hun eentje te wachten totdat ze weg mochten. Ik werd er naar van, mede omdat ik wist dat mijn vader hier ook lag... en dit misschien wel zijn laatste plek was, niet eens een plekje voor hem zelf maar delen met anderen. Het eten wat op zich al iets bijzonders was , we gingen in de grote huiskamer zitten te eten met elkaar, en daar zat ook een hongaarse vrouw, haar man voerde haar liefde vol, haar kleinkind zat er naar te kijken,  en de vrouw kwijlde bij het eten, at met smaak en open volle mond te eten, de man bleef haar liefdevol strelen en haar eten geven... en ik keek er na en moet zeggen dat ondanks dat het gerecht speciaal voor mij was gemaakt ik toch minder lekker heb gegeten dan dat ik normaal zou doen. Mijn vader zat er ook te eten met zijn grote theedoek om om niet te knoeien, en mijn moeder at daar als of het de gewoonste zaak van de wereld was.. maar dat was het niet.. niet daar op die plek en zeker niet het eten. maar goed we weten allemaal dat je het niet altijd voor het zeggen hebt. Daarnaast zat dat kleine jongetje naast mij , en ondanks dat ik zijn taal niet sprak en hij de mijne niet, hadden we contact, het begon met elkaar  woordjes  te leren, ( dit joch was ongeveer 4 jaar) en toen ik het vingerpoppetje uit mijn tas haalde want die heb ik altijd bij me, meestal een paar, brak de lach door bij hem en hebben we samen zitten spelen met deze poppetjes... en ik zag dat zowel mijn ouders als zijn grootouders hiervan genoten... en dat was mooi..
Nadat het eten op was zijn we nog met elkaar even gaan zitten in de serre om naar buiten te kijken en ik moet bekennen dat ik dat we lekker vond maar toen het eindeiljk half 3 was kon ik voor mijn gevoel naar huis en ben ik vertrokken, met het besef dat dit de laatst vaderdag was met mijn vader omdat ik wist dat hij de volgende niet meer zou halen.... en ergens was dat ook goed daar.. het was prima..  de foto hierboven is van de rustplaats van de as van mijn vader... vond ik wel gepast hier nu

zaterdag 16 juni 2012

De poes in de hoofdrol

Mensen die mij kennen weten dat ik gek ben van katten, zeker nadat mijn twee katten het tijdelijke voor het eeuwige hebben verruild moet ik zeggen dat soms de fotos van katten me aan het lachen kunnen maken omdat ik inderdaad zie wat katten doen en zeker die twee beesten van mij.. vandaar nu een paar fotos van katten in de meest bizarre poses