Het is wel even slikken, de hele dag staat in teken van het gaat gebeuren, en aangezien ik de route ken, weet ik dat het te doen is, het is goed lopen met elkaar, en het is een mooie toch. ik heb dit al vaker gelopen dus extra leuk.
De route die ik vorige keer had uit geprobeerd houden we er toch in, tenslotte is het leuk om daar langs te lopen door het land en je snijd een leuk stukje af van het windepad
Ik zou naar Sander rijden, daar zet ik de auto neer en dan brengt Daphne ons naar de wisselplek waar Bas al stralend en wel klaar staat te stralen om ook van start te gaan, kortom we hebben er zin in en gaan ervoor met elkaar/
ik vertrok om 15.10 uit Alphen mede omdat ik niet wist hoe lang het zou gaan duren naar Sander te reizen, Ik moest tenslotte daar ook een spandoek afgeven, voor Sander een vingerpoppetje voor onderweg en dan nog voor Daphne de kok een bos bloemen, omdat ik vond dat ze dat ook verdiend met al dat koken voor 2 teams.. wel gaaf dat men zo betrokken is.
Kortom eigenlijk zat alles mee.. alleen het weer was nog even een dingetje omdat we niet wisten hoe zich dat zou ontwikkelen en hoe dat zou gaan.. want ondanks de mooie voorspellingen van deze week, lijkt het erop dat we onweer en regen krijgen in de middag, of aan het einde van de middag en wie lopen er dan. juist.. Ik met de mannen.. we zullen zien
dit schreef ik dus voordat we werkelijk gingen lopen...
Nou zoals ik het verwacht had, we waren keurig op tijd bij de plek waar we moesten zijn, ideaal, ook de anderen die waren begonnen te lopen waren keurig op tijd, ze waren net iets te ver gelopen maar dat mocht de pret niet drukken voor ons, dus we gingen gewoon volop aan de gang. We waren nog geen kilometer onderweg of de brug ging open, hadden we onze pauze al verspeeld.
Het lopen met de mannen was een groot feest we kletsten heel wat af, hadden heel veel lol ook met elkaar en genoten enorm van het gewoon lopen en genieten.
Even hebben we een verkeerde inschattingsfout gemaakt, we zagen dat we dus een klompenpad op moesten, dat wist ik ook wel, en daar gingen we naar toe maar aangezien de mannen nogal geschokt waren om het vele schokdraad, gingen we terug, de komoot gaf aan dat we een verkeerd pad hadden, maar nadat we op een boerenerf liepen waar we vriendelijk door de boerin met haar dochter, die ze dacht te kunnen slijten aan1 van deze drie mannen, maar helaas 1tje is al bezet en meer dan gelukkig met zijn vriendin, en Bas en ik hebben andere interesses dus dat werd hem niet, werden we vriendelijk doch zeer dringend verzocht om hun terrein te verlaten en te vertrekken naar het andere pad waar ik dus van zei, het is dit pad zeker weten. dus dat pad zijn we opgegaan en dat was hilarisch klimmen over hekken, koeienvlaaien ontwijken kortom dikke lol.
Uiteindelijk kwamen we aan bij het eindpunt van deze kluuntocht door de landerijen van Alphen, en zagen we aan de andere kant een bord staan dat dat geen wandelpad was, wij blij dat we vanaf de andere kant moesten lopen.
Daarna, in mijn verbeelding waren we er al bijna, bleken we nog een hele grote lus te moeten maken naar Rijnsaterwoude, wat een mooie, voor mij onbekende route was dit, heerlijk gelopen, ondanks de regen en de hagel die er aan kwam, Bas en ik in de regencape van de IKEA, Sander bleef trouw aan zijn t shirt van de Ronald mc donalds huis, liepen we door hagel en regen en af en toe een donderslag op afstand.. te lopen.. Bas was helemaal blij dat hij de rode en de paarse pit zag op buienradar.. maar het was genieten en het bleef gezellig met de mannen zeker ook omdat we dezelfde tempo hadden van lopen en dan schiet je lekker op met elkaar.
Het was een heerlijke route langs het brassemmeer, waar heel veel ganzen zaten met de bijbehorende bijproducten, mijn schoenzolen zaten vol met dat product, en niet alleen bij mij maar bij ons alle drie.
Maar het was geweldig we moesten over heel veel hekjes klimmen en dat was zo uniek.. geweldig gewoon.. wat heb ik gelachen met de mannen, mede omdat we gewoon genoten
Uiteindelijk liepen we langs de weg om ergens een onbekend pad in te gaan, en ineens kwam collega Isle eraan aan, luid toeterend en had ze voor de mannen bitterballen en voor mij kaasstengels meegenomen, even een warme hap voor onderweg, zo leuk en lief.. geweldig
al smullend liepen we weer verder om aan te komen bij het pad dat ik nooit meer zal vergeten wat een mooi pad was dat, klimmen en dalen, geweldig.
Uiteindelijk kwam onze eindbestemming in zicht, hebben we nog even onze opwachting gemaakt bij een andere collega die daar woont, die ineens heel verbaasd met zijn hoofd uit het zolderraam keek en zei ik herkende jouw stem, maar erg leuk met elkaar even staan kletsen en toen naar de finisch. we werden met luid applaus ontvangen, de mascotte werd doorgegeven en we konden aan de heerlijke pasta dat gemaakt was door Daphne de vriendin van Sander. heerlijk wat een geweldig ontvangst.
Daarna kregen we nog een bakje mee met wat pasta voor de zondag, heb ik 'Bas naar zijn auto gebracht in Woudbrugge en daarna naar huis,
Geen blaren gelukkig en wat vooral lekker was, het voetenbadje wat ik mezelf heb gegund.
nog even lekker voor de tv gehangen en daarna vroeg naar bed want om half 6 gaat weer de wekker voor de volgende 22 km tot aan de finisch