donderdag 28 februari 2013

to be or not to be in Wenen

OMG.. bijna was de reis naar Wenen giga in het water gevallen.. Dank zij een oplettende vriendin Kitty, die zo maar even tussen neus en lippen door vertelde dat de zomervakantie op 15 juli begint.. en ik dacht nog wel een week eerder, waardoor ik met vriendin Susan al een heerlijke reis had geboekt naar Wenen. Kortom.. er was paniek in de tent toen ik op de factuur zag dat het inderdaad dus 9 juli stond vermeld in plaats van 15 juli.. grom... help... paniek. wat nu.. Gelukkig was ik op dat moment bij vriendin Kitty en die is heerlijk nuchter, die zei gewoon ook al eten we nu een uur later dit gaan we eerst regelen bel Susan en bel Arke. dus dat maar gedaan, en na ongeveer 20 minuten wachten kwam het verlossende woord, dat het mogelijk is om de reis te verzetten voor 27,50.. dus dat is prima lijkt me.. maar ja nu nog wachten of het kan en of het mogelijk is en of alles nog goed geregeld kan worden enz.  En ik zou terug gebeld worden door een mevrouw om 19.00 de volgende dag Dus na dit opluchtend bericht maar met Kitty heerlijk gegeten en gepraat en met een heel goed gevoel naar huis want ik had gedaan wat ik had willen doen en ik had het niet meer in mijn macht.. en dat geeft rust.. het kost me wel een paar grijze haren maar aangezien ik al jaren de natuur een handje help om er zo goddelijk en jong mogelijk uit te zien doet dat er niet toe.. want een extra likje verf is ook nooit weg toch..  Dus ik vandaag vol goede moet klaar zitten bij de computer, alles open wat ik bij de hand moest hebben. Eerst nog even snel met susan gebeld of ik carte blance kreeg voor wat ik moest beslissen.. maar alles wat er belde geen mevrouw om 19.00 en aangezien ik toch wel een beetje het gevoel kreeg dat het vergeten is besloot ik zelf maar te bellen en ja hoor het was ergens misgegaan er stond geen aantekening etc. Uitgelegd wat er aan de hand was en waarom dit om gezet moest worden en dat was prima, ze zou kijken en uitzoeken en me dan terugbellen..  Kortom blij dat ik belde.. na ongeveer 30 zenuwslopende minuten, werd ik dan echt terug gebeld en het kon ik kon de reis omzetten.. dus dat was een soort van loden last dat van mijn schouders glipt.... maar helaas kon ik het niet regelen voor vriendin Susan met als gevolg dat ik dus haar meteen moest bellen of zij het ook om kon zetten want het kon wel. dat was geen punt alleen moest ze heel snel bellen.. dus ik heb haar gepust te bellen en op te schieten en het is gelukt.. we zijn beiden dan wel 78 euro kwijt  maar we kunnen naar Wenen en in de goede week.
Ik denk dat we hier later als we oud en nog grijzer zijn vreselijk om kunnen lachen en dat we dit in onze blunder boek kunnen bijschrijven.. want die hebben we in onze 30 jarige vriendschap wel degelijk heel vaak gemaakt..... maar dit spande echt de troon.. allebei in het onderwijs en dan een week te vroeg je vakantie boeken... hoe kom je er op..

woensdag 27 februari 2013

en toen werd het Praag


Gisteren bij vriendin Kitty, besloten dat we maar weer een stedentrip moeten gaan doen in de zomervakantie.. Na de eerste optie Istanbul, maar dat is in de zomer 45 graden en men kan dan 100 keer zeggen dat het een andere warmte is.. maar warm is het.. Dus dat viel helaas af, maar die staat nog op de rol, in het voorjaar of misschien in de herfst. Daarna hadden we het over Berlijn, maar ach dat is mijn stad en dat vind ik mooi, we dachten erover om er heen te gaan met pinksteren want de uitstorting van de heilige geest kan altijd overal dus daarvoor hoef je niet in je huis te zijn. ... maar ook dat werd verworpen omdat we niet een mooie en goede reistijd konden vinden.. het was jammer maar het is niet anders.. dus na wat praten kwamen we op Praag, dat schijnt een stad te zijn waar je moet zijn geweest. En wie is er nog nooit geweest, juist dit persoontje.. dus we hebben besloten om lekker in de tweede week van de vakantie naar Praag te gaan... heerlijk lijkt me dat ik heb er nu al zin in. We hebben wederom een mooie vlucht en een goed hotel als ik het mag geloven wat men schrijft.. dus we gaan.. We overwogen nog even om naar Moskou en st. Petersburg te gaan, maar ja dat is op dit moment, zoals ik lees in diverse tijdschriften niet zo veilig als je homo bent.. dus dat heb ik maar even in de ijskast gezet, moet er toch niet aan denken dat ik omdat ik op mannen val plotseling in de gevangenis beland.. daarom dus gewoon lekker naar Praag, ik heb er zin in..



dinsdag 26 februari 2013

onzin aankoop

Al een keer eerder schreef ik over en vetmagneet, nu schrijf ik maar eens over een aantal kookmandjes die je kan kopen zodat je kleine porties groente kan koken. Ik heb wederom met stomme verbazing zitten te kijken en tot mijn grote ergernis ook nog zitten te leen wat dit nu is.. en ik moet zeggen, ik zie het voordeel er niet van in.. Waarom, een inmens grote pan met water op zetten en daarin op de rand mandjes te hangen die dan je groente gaan garen. Het idee al van de hoeveelheid water je nodig hebt.. en het zijn volgens mij geen portie waar een brandweerman echt blij van gaat worden. Ik denk dat het iets is voor modellen die aan een doperwt al meer dan genoeg hebben en dan zuchten.. poeh wat zit ik vol.. Ik herinner me wel dat ik ooit een stoommandje had gekocht en die heb gebruikt en dat is wel erg lekker en goed, want je stoomt de groente en dus blijft de smaak behouden en ook de versheid en de knapperigheid. Maar de eerlijkheid gebied me ook om te zetten dat ik eigenlijk stiekem meer houd van slobber groente.. dus dat wat soms net te gaar is en wat je dus zo naar binnen zuigt van je bord.. heerlijk.. niet te veel kauwen maar gewoon lekker genieten van het groente gebeuren..
Maar ik ben benieuwd of dit wel verkoopt en vooral wie dit kopen en daarnaast ook nog hoe snel ik het terug zie in de kringloop. Ik verbaas me al een hele tijd niet meer maar ik moet nu bekennen dat toch wel heel vaak ik in de reclame krantjes verbazingwekkende uitvindingen zie....

POEP

Gisteren kom ik dus de wc binnen in La Cubanita en ja hoor daar zag ik deze poster hangen... Nieuwsgierig als ik ben, en zeker sinds ik blogjes probeer te schrijven, maak ik meteen een foto van de poster, of wat ik zie en ga dan later op onderzoek uit.. en ja dit is wel een heel bijzondere foto, hij is van de maag lever en darm stichting  om je poep te checken  of je darmen nog gezond zijn (www.lovepoep.nl), en ik moet zeggen het is een mooie pagina met veel leuke dingen en weetjes over poep.
Dit doet me meteen denken aan een tentoonstelling die ik heb bezocht in Groningen heel lang geleden. Die vertelde over hoe poep zijn weg vond door de riolering etc. Erg leuk deze tentoonstelling, zeker omdat je eerst via een toilet naar binnen ging om te kijken naar de weg die je poep gaat via de wc.. Tevens waren er heel veel doe en bedenk dingen te doen. zoals ruiken wat van welk dier welk poep was, tevens moest je raden van welk dier de poep was die je, gelukkig, in goed afgeschermde glazen potten stonden.. etc.. ik vond het toen boeiend om dit eens te bekijken. Daarnaast moet ik zeggen heeft poep nou niet echt mijn aandacht. Toen we ooit eens met een klas op excursie gingen naar het waterzuiveringsbedrijf in alphen, wist ik even niet wat me zou over komen.. ik was benieuwd. Het bleek echter dat bij dit bedrijf alles wat in het toilet beland hier in grote bakken word opgevangen, en je zag inderdaad de restanten van verschillende maaltijden in een speciale vorm langs komen, teven zag je ook papier en andere dingen in het woelige water drijven.. Kortom eigenlijk een heel grote toilet.. maar goed, dit werd dan gezeefd en de dingen die niet door de roosters konden werden dus later eruit gehaald en werden anders verwerkt. Daarna konden we naar binnen om te kijken hoe het verder ging met het zuiveren van het water en met de poep etc... Uiteindelijk kwamen we via allerlei lastige dingen uit bij een bak vol met zand.. dachten we. en een aantal leerlingen graaiden hier natuurlijk meteen in.. totdat ze hoorden dat dit zand gewoon poep was wat gedroogd was en vaak als compost word gebruikt in tuinen etc... De mevrouw vertelde dit heel trots terwijl ik alleen maar kon kijken naar die gezichten die zo vol afschuw keken.. naar mij en hun handen dat ik heb gelachen heerlijk... Maar het is een mooi geheel om te zien hoe de zuivering werkt.. alleen werd dus wel verteld dat we geen andere dingen dan urine en ontlasting in het toilet moeten doen omdat dit alleen maar extra kosten mee brengt om het er uit te halen.
Toch heb ik vaak het idee dat er toch een soort van taboe rust op het poepen.. Kan ik me iets bij voorstellen maar toch... een ieder doet het.. Zelfs onze koningin wat ik kan bewijzen omdat ik ooit een keer in het bijhuis je ben geweest van het paleis waar hare majesteit de koningin graag is om naar haar paarden te kijken, en daar ben ik op het toilet geweest. Gek idee om je te bedenken dat je op een plek bent waar de koninklijke billen zich hebben neergezet, en dat daar gekke bekken zijn getrokken etc tijdens het ledigen van haar darmen. Het meest ontroerde me daar het doosje lucifers wat daar lag. mede omdat ik het nogal bijzonder vond.. omdat kennelijk het milieu hoog op een aandacht punt staat geschreven.. het idee dat de koninklijke luchten met een lucifers met zwavellucht zal worden verdreven is toch wel heel bijzonder.
Tevens is het natuurlijk best wel genant als je naar de wc moet en iemand gaat na die tijd dat kleine kamertje in en daar heb jij net al je gassen etc los gelaten, en natuurlijk is dan altijd net de luchtverfrisser op dus ja genant.
Ook is gebleken dat veel mensen op het toilet lezen, ik behoor daar ook toe, en geloof me breien gaat niet handig op een toilet, het rustig lezen van een goed boek, een reclame folder werkt heel heilzaam en ontspannend. Moet ook bekennen dat ik ooit, toen wij nog hele hele moeilijke brieven kregen van onze directeur, die ik nooit begreep maar die ik geacht werd te lezen, ik deze brieven altijd mee nam naar het toilet omdat ik daar dan niets anders had te doen dan lezen en dan las ik die brieven... al is het wel zo dat ik nog steeds nooit begrepen heb waar die brieven over gingen..... Het is een beetje als die reclamespotje die je tegenwoordig hoort op de radio, waar een vraag word gesteld en waar iemand dan uitleg geeft in een andere onbekende taal. met als gevolg dat je er dus geen klap van begrijpt (volgens mij gaat het over pensioenen). Maar goed dat is wat anders nu, kortom ik blijf het een aanrader vinden om de pagina www.lovepoep.nl eens te bezoeken.

zondag 24 februari 2013

toen ik 4 jaar geleden...

Ooit en het lijkt heel heel lang geleden dat ik behoorde tot de paria van de samenleving..Ik was toen nog de trotse bezitter van een klein asbakje, in mijn broekzak, ik had een leger aan aanstekers, ik had prachtige voorwerpen die zelf sigaretten konden maken, ik was in het bezit van geweldige mooie asbakken, echt modern en strak, die vind je tegenwoordig niet meer. Ik had een mooie bahama beige kamer waarin ik zat, ik had een geur om mij heen, die ik net als bij knoflook, niet rook maar die ik wel bij me droeg, inmiddels weet ik dat het zo is dat je niet echt lekker ruikt als je rookt, ik had een auto dat als je de deur opendeed na een lange rit je als het ware een rookmachine aan zette omdat er dan heel veel rook uit je auto kwam dat niet was weggevoerd via de weg die het moest gaan. Ik had potten kauwgom in mijn auto en in mijn tassen, om zo mijn adem fris te laten ruiken.. kortom om ik was een stokverslaafde roker.. en ik vond me stoer.. ik was toen tegen alles wat maar anti rokers en rook was. Ik vond het belachelijk inderdaad.. want wat maakt het nou uit een sigaretje meer of minder... en ik rookte dan wel meer. Moet wel zeggen dat ik altijd me keurig aan de regel heb gehouden dat ik bij mensen die net rookten daar niet in huis rookte maar altijd buiten ging staan omdat ik vond dat je dat niet kon maken, maar dat ik daarmee wel de geur bij mij droeg vergat ik voor het gemak. Talloze excuses heb ik bedacht om te kunnen roken overal en altijd.. Men kon mij uittekenen met een peuk in mijn mond bij wijze van spreken.... ik was als het ware getrouwd met mijn peuk. Dit alles schoot door me heen toen ik dit bordje zag hangen in een lift in Utrecht waar ik een training volgde.. en ik was geschokt.. even weer bedenken : "Roken in de lift.. dat doe je toch niet" en meteen ook beseffen ja dat deed ik wel.. en dat hoort niet in zon kleine ruimte ook nog roken..  hoe assosiaal kan je zijn.  Maar goed dit alles is precies 4 jaar geleden gestopt.. ik ben toen gestopt met roken, ik weet nog dat ik alles wat met roken te maken had heb opgepakt en dat ik het dus uit mijn raam gooide zo de sloot voor mijn huis in, van drie hoog. alles incluis de high tech asbakken, incluis de bijzondere aanstekers en noem maar op zelfs een hele slof camel sigaretten zijn in de sloot beland. Ik zie me nog mijn laatste sigaret roken en deze in een asbakje stoppen die ik nog steeds in mijn bijzondere glazen bakje heb staan waar ook mijn spatel in zit waarmee ik mijn hele huis het behang heb gestript na het beeindigen van mijn relatie van 10 jaar.... het bakje van hoogte punten en van afscheid nemen en afsluiten lijkt het wel te zijn. Mijn laatste sigaret die ik niet eens bewust heb gerookt maar die ik voor ik het wist al in rook was opgegaan... En toen begon de strijd, ik heb me nog laten laseren maar dat heeft naar mijn idee weinig geholpen maar wie niet waagt wie niet wint. Ik zie me nog tegen over die vrouw zitten die dan zegt dat ik mijn allerbeste vriend ga verliezen die altijd bij mij zou zijn en was.. en dat ik nu een eenzaam leven zou krijgen.. ik moet zeggen dat ik bijna weer was begonnen te roken maar 1 ding wist ik zeker ik stop en ik blijf gestopt.. ik wil niet meer. Het was een stap om te zetten en de eerste week was een ramp.. alles nieuw elke dag nieuw en toch volhouden..  en vandaag op de kop af ben ik inmiddels 4 jaar gestopt en ik moet zeggen ik mis het niet.. ik vind het prima zonder. het scheelt een hoop tijd, een hoop gewit in je huis, een hoop wassen en het schijnt geld te schelen maar daar ben ik nog niet van overtuigd omdat ik dat geld heel snel aan andere dingen besteed.. maar toch  ik ben gestopt en taal er niet meer na... en dat is goed.
op naar de 5 jaar zodat ik dan weet dat mijn lichaam inderdaad helemaal schoon is en weer zonder teer is etc..

zaterdag 23 februari 2013

het blikje

de boze meneer
Soms kom je dingen tegen waarvan je even denkt klopt dit nu... maar ja het klopt dus. Ik heb al een keer eerder geschreven over de vreemde dingen die ik soms tegenkom in mijn flat  of in de buurt van mijn flat. Nu dus een keer twee blikjes.. Ik zie meteen als ik de eerste zie, die dus beneden ligt bij de bellenkast een verhaal van iemand had en red bull genomen en is er zo agressief van geworden dat hij hem meteen in stukken heeft gedrukt en uit nijd ergens neer heeft gelegd... later echter gaat het verhaal een heel andere kant op en zie ik op de tweede etage dit blikje staan


de boze vrouw
een schattig blikje en ook van de red bull achtige soort. alleen deze staat daar maar te staan. Ik denk dan meteen in richting van relaties en noem maar op. Ik zie een stel staan op de tweede etage zij begint meteen als manlief thuis komt te zeuren over het dopje op de tandpasta, en een ieder weet dat het daar nooit over gaat maar dat er iets heel anders onder zit.. iets wat al veel langer vreet maar dat niet de uitweg kon vinden dus word maar het dopje van de tandpasta gegrepen.. en dan denk ik.. hey.. dat blikje boven is van de tandpasta , die meteen toen man lief , het verkreukelde blikje, dat thuis kwam, meteen de heel tirade kreeg over het dopje en de tandpasta en dat de heel badkamer een bende is, dat hij noooit.. nee nooit zijn vieze sokken in de wasmand doet, laat staan, zijn onderbroeken in de wasmand doet, en zeker nooit nee nooit het dopje op de tandpasta tube doet en ook nog altijd zomaar ergens in het midden in de tube knijpt en niet eens hem leuk vanaf het einde oprolt maar gewoon maar lukraak daar mee aan de gang gaat en dat moet nu maar eens afgelopen zijn.  Het blikje dat dan beneden ligt is natuurlijk uit pure hufterigheid de badkamer in gelopen en heeft expres nog in de tube geknepen en ook nog de reserve tubes kapot geknepen.. en zo een statement gemaakt voor zijn gevoel... maar blikje boven is totaal los.. en schreeuwt, dat dat de druppel is en dus hij kan oprotten.... het is over en uit.. en hij loopt dus boos weg.. op het moment dat de deur dicht knalt... beseft blikje boven wat ze heeft gezegd en rent naar de lift om hem tegen te houden, maar ja te laat.. en ze zakt moedeloos tegen de muur op de tweede etage... en huilt en wacht tot manlief thuis komt.. maar die houd het voor gezien, die gaat gewoon lekker de kroeg in en denkt ze zoekt het maar uit ik zie wel wanneer ik en of ik thuis kom.... kortom twee blikjes prikkelen toch mijn fantasie weer.
totdat ik de volgende dag de maatschappelijke werker in de lift zag staan die volgens mij de boel ging bemiddelen in de flat van dit stel.... in een keurig kleurrijk outfitje stond ze te wachten maar ze kreeg wel het heen en weer volgens mij.. want toen ik later weer met de lift ging stond ze er nog steeds,.. ik heb haar maar met een liefdevolle hand opgepakt en haar van haar taak ontheven en haar lekker en heel rustig in de container gezet.. soms moet je maatschappelijke problemen gewoon laten en vaak lossen ze zich van zelf op...
de maatschappelijke werker in de lift
 
 

mannen torso

metro 21-02-2013

Ik dacht even dat het 1 april was maar nee het is echt.. het bestaat nog.. een mannen torso van piepschuim met een onderbroek aan, dus nog niet eens naakt heeft in Delft voor ophef gezorgd, men vond het dus aanstootgevend.. dit soort reclame. Ik moet zeggen, dat ik er verbaasd over ben, en kennelijk diegene die dit in de krant heeft gezet ook, want laten we eerlijk zijn, volgens mij is hier niets mis mee. Zal men ook zo reageren als het gaat om een vrouwen torso vraag ik me dan af.. Ik heb nog nooit iets gehoord over de sloggie reclame voor de vrouwen die daar dan staan op bilbords.. half naakt, of de etalage poppen die wat schaars gekleed staan. Ik bedoel maar, volgens mij is er niets mis mee met een mooi mannenlijf gevangen in een mooie boxer, en okey daar kunnen we het over hebben ik ben niet zo van het blauw.. maar goed wie ben ik. Aangezien ik het best wel esthetisch verantwoord kan vinden dat een mannentorso getoond mag worden heb ik toch maar eens even gekeken op het internet en een paar prachtige torso's gezien.. die ik hier dan ook graag aan jullie laat zien.. ik zou zeggen geniet vooral.. en voor de grap zou ik toch even de link hieronder aan klikken.
http://www.omroepwest.nl/nieuws/20-02-2013/torso-te-aanstootgevend-voor-delft








vrijdag 22 februari 2013

Utrecht

Gisteren heerlijk wezen shoppen met vriendin Susan in Utrecht, we proberen toch altijd elke vakantie even tijd voor elkaar te vinden om te gaan shoppen, de ene keer in Arnhem, ook zon mooie stad, de andere keer in Utrecht, zo wisselen we de reistijden af, de ene keer reis ik langer, de andere keer Susan. Maar elk keer kijken we er naar uit, omdat het zo heerlijk en ongedwongen is samen, en we zo vreselijk genieten en kunnen kleppen met elkaar. Elke keer weer is het een feestje om te gaan en elkaar te zien. Vandaag was dus Utrecht aan de beurt. De pret begint al meteen in de trein, als de eerste berichten over en weer gaan dat we er bijna zijn, dat het niet meer zo ver is etc.. en dan elkaar zien op het station, en altijd, hoe we het doen ik weet het niet, maar op de niet afgesproken plek, de meatingpoint is vaak niet te vinden voor ons gevolg.. we zoeken al niet meer, we komen elkaar tegen. Als je al een vriendschap hebt van 15 jaar kan je ook wel verwachten dat je elkaar aanvoelt. Het gekke is dat ik me nu ineens besef dat zij eigenlijk meer van mij weet dan mijn eigen moeder en broer. Zij en ik hebben zoveel meegemaakt, en zoveel doorstaan samen, dat het gewoon erg bijzonder is dat iemand zo lang in je leven is en blijft.. heerlijk. Maar goed, we gingen beiden naar Utrecht met de gedachte we hebben niets nodig, en dat is gevaarlijk winkelen is onze ervaring. Het begon al bij miss etam, de zaak van Susan.. wij naar binnen en voor ze het wist had ze al drie dingen gekocht die haar geweldig leken. Ik heb mazzel want ja ik hoef niks van de miss etam.. dus ik was veilig. De xenos had ik de afgelopen week bij mij in de buurt al onveilig gemaakt dus daar was voor mij ook geen gevaar. Voor Susan wel die kocht weer iets waarvan ze later dacht dat heb ik niet eens nodig.. maar dat geeft niet dat is juist het leuke van zo shoppen. Daarna ben ik voor de bijl gegaan bij een outlet store.. daar lagen mijn versleten maar toch hij is zo goed en zo geweldig niet meer te vinden, uit de handel genomen rugzak.. Dus ik ben wijs geworden en heb maar meteen twee gekocht. want ja kan maar beter het op voorraad hebben omdat de ervaring leert dat wat je graag hebt is altijd weg als je het weer wil kopen.. dus nu maar snel gekocht. twee stuks Daarnaast wat dingentjes voor school Gek is dat toch dat je altijd wat koopt voor school als je ergens bent. Daarna zijn we even de H&M in gegaan en ja hoor daar kwam ik weer met van alles uit de kleedkamer wat ik niet nodig heb aan kleding maar wat zo mooi is in mijn armen in volle glorie naar de kassa.. dus de zetten waren gemaakt. Moe van de eerste ronde zijn we koffie gaan drinken in de winkel van sinkel en dat is een aanrader aan de oude gracht. het is een mooi en leuke zaak, het doet mij altijd denken aan De Drie gezusters in Groningen, gemoedelijk, groot en goede service.. heerlijk. Je ziet hieronder wat fotos van het dak. Daarna verder shoppen want we wilden heel graag Tiger vinden op de oude gracht... maar we hebben hem helemaal afgelopen maar nergens te vinden helaas.. dus dat hield dan al snel op.. Verder lekker nog geshopt en ik ben nog met een mooie zwarte broek, uit de c&a gekomen.. heerlijk is dat toch shoppen als je niets nodig hebt. Daarna hebben we lekker bij de V&D koffie met een broodje genomen, Susan is een ster in de bonnetjes van La Plache te bewaren en uit te printen zodat we overal korting op krijgen.. ik heb daar niets mee maar ja je weet het nooit.. Uiteindelijk waren we zo rond half 5 uitgepraat en uitgeshopt en zijn we elk weer terug gegaan naar ons honk, zij naar Zutphen ik naar Alphen een heb vreselijk na zitten te genieten van deze dag. heerlijk.. Bij aankomst in alphen ben ik toch nog snel even naar de sportschool gegaan om daar toch nog snel even mijn circuit te doen.. en dat was heerlijk.. om daarna lekker weer naar huis te gaan met een avond voor me waar ik niets hoef maar veel mocht.. o.a. kijken naar het meest slechtste programma dat bestaat maar zo leuk is. met die akelige joling  als presentator.. Met glans van de Schans..  ik heb een heerlijke avond en dagje gehad als afsluiting van deze eigenlijk te korte vakantie..
















donderdag 21 februari 2013

la cubanita

Gisteren met vriendin Jeanette, vriendin Yvonne, vriend Ruud en vriend Rene, uiteten geweest bij La cubanita, Wij spreken zo wie zo bijna maandelijks af om met elkaar ergens of bij elkaar te eten en steeds weer is dat gezellig. Dit etentje is wat we gewoon doen, ten eerste is het goedkoop, maar 17,50 voor onbeperkt tapas eten, ten tweede heeft het restaurantje een geweldige mooie uitstraling waar je echt kan genieten, en ten derde het eten is heerlijk. Dit keer had men de kaart aangepast en dat was op zich wel een keer leuk omdat je gewoonlijk teveel van hetzelfde krijgt en al gauw uitgegeten bent.. Maar helaas niet elke verandering is een verbetering, ook nu dus niet. De vega kant van de kaart was beduidend minder van aantal. Tevens waren de lekkere salades vervangen door helaas. een groene Griekse salade.. en ook maar eentje. Daarnaast waren er twee gerechten bij die nou niet echt aan smaak iets toevoegden aan het leven.. De omschrijving van een spaans gebakken roerei met truffel en met asperges verviel al gauw in een smaakloos, naar soppig smakend iets, wat je wel op moest eten omdat men als regel heeft wat je niet op eet kost je nog 2,50 meer.. dus we zaten met elkaar deze eieren te eten alsof het onze laatste avondmaal was.. Bij terugkoppeling naar de keuken is door ons dit dus ook verteld met de vraag of ze de volgende keer graag echte eieren willen gebruiken en niet een vaag soort eierepoeder wat je vaak krijgt in de wat mindere hotels. Het andere gerecht een courgette gevuld met walnoten en ricottakaas, was ook een smakeloze flauwe hap geworden... en op het plaatje zag het er echt schitterend uit dat je echt dacht hier kan ik nooit meer zonder, dit is het.. dit wil ik.. maar helaas... dit wilde ik dus achteraf liever niet.. en het was ondanks dat ze vast heel heel erg hun best hebben gedaan niet echt een succes, gelukkig kan je naast de lekkere hapjes die je deelt ook de mindere lekkere hapjes delen met elkaar, en aangezien het toch al kleine hapjes zijn  is het dus heel simpel dan deel je het door 5 en is het ieder een minder lekker hapje dan 1 persoon een bord met minder smakelijk eten..  dus ik heb me aardig geweerd. Ondanks dat deze twee gerechten minder waren was het gezelschap zoals altijd weer top en bijzonder leuk en geslaagd. Lekker klieren en praten over van alles en nog wat en zo met elkaar dingen bespreken en de dag van het leven door nemen.
Wat ik erg gaaf vind aan dit restaurant is dat de bezoekers dus met stiften op de muur en op de deuren etc teksten mogen schrijven en dat is toch wel heel uniek als ik eerlijk ben.
hieronder twee fotos van de deuren in het toilet
sorry als er teksten opstaan die niet helemaal kunnen ik sta daar niet voor garant.. omdat ik ze niet heb gelezen ..

Wortels eten..



Een vriend van vriend Frans heeft gehoord ergens of gelezen dat als je veel wortels eet je een platte buik gaat krijgen, en dat zou wel eens kunnen kloppen want ja ik heb nog nooit een konijn gezien met een bolle buik, ja okey als het een vrouwtje is en ze is zwanger van 6 konijntjes dan is het niet zo gek laten we eerlijk zijn. Daarin tegen heb ik ook nog nooit een konijn met een sixpack gezien, dus de omdat ik denk dat de waarheid ergens in het midden ligt en ik vandaag net heb gehoord dat er nu in totaal 9 kilo af is.. wilde ik toch eens gaan zoeken op het internet wat er over bekend is.. Natuurlijk weten we allemaal dat als we ouder worden we toch wat verzakkingen krijgen in onze darmen, in deze verzakkingen gaan dan zgn. parasieten zitten die dan gaan eten en van hun ontlasting gaat de boel gisten en krijg je een dikke buik.. niks geks mee, dat is natuurlijk zo ook die uitgezakte darmen, en geloof me zolang ze niet ergens naar buiten stulpen of dat je er over struikelt hoef je je geen zorgen te maken.. dit is heel natuurlijk als je boven de 45 bent.. Maar nu, ik aan het zoeken, want als het zo eenvoudig is om een platte buik te krijgen waarom koop ik dan en met mij velen geen kilo's wortels om dit voor elkaar te krijgen... Nou het antwoord is niet zo moeilijk, omdat het namelijk niet helemaal zo werkt.. het kan helpen.. volgens Frans en een aantal vrienden van hem werkt het en is hun buik inderdaad platter geworden, maar dat is dan niet door de wortels alleen, als je namelijk wortels eet zit je voller, en een wortel heeft nu eenmaal minder calorieën dan een gebakje of een koekje bij de thee etc.. dus je eet minder calorieën  en dus gaat je buik ook platter worden.. zo simpel is het.. maar het is wel ergens goed voor dat zeker veel wortels eten zie hiervoor het onderstaande artikel...

Platte Buik na een Wortelkuur

Tijdens het Parasieten seminar van Alan Baklayan kwam ter sprake dat het nuttig is om van tijd tot tijd een 3-daagse anti-parasietenkuur te doen. Tot mijn verbazing kwam ik dezelfde opmerking tegen in het boek "Pilze und Parasiten im Blut" van Petra Lazarus. Dus ik dacht, laat ik dat nu eens gaan doen. We deden het met z'n drieen.
Drie dagen wortelen, wortelen en nog eens wortelen. Alleen wortelen en water zijn toegestaan en dan zoveel mogelijk. Parasieten voeden zich met alles behalve wortel en verlaten hun plek op zoek naar voedsel. Hoe je het doet maakt niet uit. Koken, rauw, pureren of tot brei malen. Eind van de derde dag 's avonds eet je pompoenpitten en je sluit af met Wonderolie of Rizinusolie als laxeermiddel. Die olie heb ik nergens kunnen verkrijgen dus hebben we ons beholpen met een laxeerpilletje van de Kruidvat. 2 tabletjes met veel water innemen. Het is een kwestie van timen. 's nachts gaan de parasieten op jacht naar voedsel en de pompoen pitten verhinderen dat ze hun klauwen opnieuw vastzetten in ons weefsel. Op dat moment moet de laxatie gaan werken, dus uiterlijk om 19.00 uur de laxatie innemen. Inderdaad kwam dat na middernacht op gang, dus je hebt een slechte nacht.
Maar er gebeurt wel iets met je. Je stofwisseling gaat plotseling veranderen. Verhoogde afvoer van zuren uit het bindweefsel. En een flinke darmontslakking. Resultaat: We waren alle drie 2 kilo afgevallen( gewogen op de vijfde dag), MAAR voornamelijk afgevallen op de buik. Ik had inmiddels een beginnend zwembandje en wat vet op de heupen. WEG. Alle drie weer een platte buik. En dat in slechts drie dagen. Dat heb ik nog bij geen enkele kuur gezien! De kuur was niet leuk, gelukkig tot 3 dagen beperkt, maar wel succesvol.
ff een foto van mijn buik nadat ik 9 kilo kwijt ben geraakt..  ik geef het toe je word ook meteen veel jonger als je af bent gevallen..


woensdag 20 februari 2013

Eten.... een voorstelling in de maak

Neen geen voorstelling van mijn hand, ik ben daar lang geleden al mee gestopt omdat ik vind dat ik ruimte moet maken voor jong en aanstormend talentvolle theatermakers... en zowaar vandaag heb ik het weer mogen ervaren. Een jong en aanstormend talentvolle theatermaker, Rick Bouwens  een vriend van vriend Frans, had ik leren kennen op zijn opdracht op de opleiding tot regisseur waar ik door vriend Frans was mee naar toe genomen. Ik heb  daar veel gezien en ook veel wat ik liever niet had gezien van aankomende denkende dat ze talentvol zijn jonge theatermakers. Een paar stukken vielen me toen al op, en gelukkig zat bij de serie die ik mooi vond ook het stuk van Rick. Uiteindelijk en dat is niet zo moeilijk natuurlijk als je beiden vriend Frans kent, en je aan de tafel zit met zijn vriendje, dan kom je elkaar tegen en dan raak je in gesprek, lijkt me logisch en ook erg voor de hand liggend. Rick vertelde dat hij bezig ging nu met zijn eindregie voorstelling, natuurlijk bood ik meteen aan dat als hij het leuk vond, dat ik een keer bij de repeties wilde komen kijken om eventueel hem wat dingen te vertellen, wat tips te geven en misschien ergens te helpen om het te spelen stuk misschien op een iets hogere plan te zetten. Voor zover dat nodig is of was... Vandaag had ik dus de eer om daar deel genoot van te zijn, ik mocht de pre try out zien.. en daarna mocht ik dingen zeggen die ik vond en die ik als vraag had. Het is zo wie zo al leuk, om dan eerst even de werkplek te zien waar Rick werkt, ik vind dat boeiend dit soort activiteiten gebouwen waar mensen ontzettend zinvol bezig zijn en goede dingen doen voor zichzelf en uiteindelijk voor de buurt.. heerlijk. Het is even wel vreemd dat je normaal als je iemand ziet hem een zoen geeft ter begroeting maar ja nu dus maar even niet omdat ik niet zo goed kon inschatten hoe men daar reageert en de tijd dat ik nog provocerend wilde zijn en vond dat alles maar moet kunnen en mogen etc, die ligt nog niet achter mij maar ik vind wel dat je soms moet bedenken dat bepaalde dingen voor iemand toch lastig kunnen zijn. Dus ik heb heel degelijk een hand gegeven.. zo hoort het dan. Toen de voorstelling een aanvang nam, heb ik ten eerste genoten van de rust van Rick, hoe hij de drie spelers op hun gemakt stelt, hoe ze eerst met elkaar eten aan tafel en de dingen die anders kunnen bespreken en dan gaan ze spelen, Ik heb dit vanaf mijn tafeltje als bezoeker gade geslagen, hoe gemoedelijk dit ging. het eten, het praten het thee drinken als opmaat tot de voorstelling. Daarna het begin van de voorstelling, en ik moet zeggen ik ben aangenaam verrast over de kundigheid van de regisseur, ik zei toch niet voor niets hier boven al dat het een jong aanstormend theatermaker is.. De spelers krijgen inspraak en onderzoeken alles en gaan dan in hun spel, en het stuk zit zo vol mooie lagen en mooie teksten dat het een must is voor heel Nederland om dit stuk te gaan zien.. om te ervaren hoe mooi soms amateurtoneel kan zijn.. maar dit is geen amateurtoneel meer dit is amateur theater.. met een hele grote T. Kortom zoek de site op hieronder en ga een kaartje boeken voor deze voorstelling.. hij is echt de moeite waard


dinsdag 19 februari 2013

soms waait de wind verlangen(flard)


Een drieluik (Drieluikjes ontstaan door met een schrijver in contact te treden, een titel voorstel te doen en elk een eigen gedicht/flard te schrijven, deze uiteindelijk naar elkaar op te sturen. Daarna word deel 2 samen geschreven)


Soms waait wind verlangen
Deel 1
Rusteloos
De wind die
In mij waait
Het verlangen
Dat ontstaat
Het willen aanraken
Van jouw wereld
Van jouw hart
Het gevoel
Dat onaangeraakt
Veranderd via storm
In een orkaan.
Van verlangen
Zodat de wind
Nog heftiger
Door mijn leven
Waait

Deel 2
kijkend naar jouw ogen
de liefde die ontstaat
het verlangen dat niet is te doven
een ander gezicht dat ontstaat

zodra ik jouw gezicht herken
blaast wind hem weg en door
elkaar als groot verlies
blijf ik zoeken in deze cycloon

tastend met mijn handen
in de nevels die me omringen
raak ik vele gezichten aan
harten die kloppen
die voor mij niet bestaan

uit elkaar, mijn bonkend hart
de jouwe zoek en vergeten
het klopt niet meer, mijn hart
jouw hart, ons leven

Deel 3
aan het volume van mijn leven
in mij, om mij, overal
draait lust en sterk verlangen

zacht kolkend overstroom ik
en druppelt liefde langs mijn schouders

het waait, ik waai, wij waaien
rond en vol gesuis
als ik zweef of zweven zal,
weet ik dat alleen angst overleeft

ik dreig met wind
naar alle kanten
en sluit bijtijds de deur

alleen binnen ontkom ik

Cjamel en Harry

17-01-2004

maandag 18 februari 2013

gewoon omdat ik zo vaak ff ...

 
moet grinniken in de ochtend als ik de metro lees... met deze stipjes.. het maakt mijn dag weer helemaal goed.
 



 
 

zondag 17 februari 2013

De roos

Gisteravond kwam ik na de film thuis en zag deze geknakte roos liggen op de tweede etage van mijn appartement.... ik krijg dan natuurlijk meteen van alles in mijn hoofd, bedenk me van alles en bedenk me dan ineens dat het niet echt leuk is voor zon roos om daar geknakt te liggen. Ik schiet voor ik het weet terug na heel heel lang geleden. Ik zie meteen mijn ex, van toen, die ik nog niet wilde kwijt raken, maar die had besloten  na een pracht van een lijst met 50 punten over waarom het beter was met mij om te stoppen, en die ook nog met de beste bedoelingen, mij voor heeft gelezen waarom hij een einde maakte aan de relatie....Ik zie hem daar nog staan met dat briefje in zijn hand.. en het gekke is dat ik nu precies weet wat ik had moeten doen en hoe ik had moeten reageren maar toen... ik stond daar alleen maar met verbazing en opkomende woede te luisteren....Ik zie me daarna nog door het huis rennen en mijn spullen in te pakken om te vertrekken.. vreselijk wat was dat een afschuwelijke periode daarna.. Ik zie hem nog een week, zoals het hoort na die tijd, je ex op zoeken om dan te praten over dat het beter is etc, onverwachts voor mijn deur staan met een bos witte rozen omdat hij wist dat ik daar erg van hou.... ik heb wederom met stomme verbazing staan te kijken en te luisteren en toen hij vertrok heb ik dus de bos witte rozen niet leuk in een vaas gezet maar inderdaad in de bak met afwaswater gegooid om ze zo heel snel te laten sterven.... dat schiet dan zo door mij heen als ik zo maar ineens een geknakte roos zie liggen op de eerste etage, en ik bedenk me dan ook meteen dat er waarschijnlijk ergens na valentijn een relatie is verbroken.. want je geeft aan een geliefde geen witte rozen maar rode.. toch?
Meteen terug in Berlijn, het prille begin van mijn relatie die van levenslang naar 9 jaar ging. In Berlijn werden we geconfronteerd met de rozen verkopers in de nachten, die op die manier toch probeerden wat te verdienen.. erg goed natuurlijk  en ook goed bedoelt, alleen wij twee, totaal van de wereld, hadden net Marijke Boon ontdekt met haar prachtige levensliederen.. met o.a Jurk met Rozen, helaas kan ik hier geen versie van vinden op you tube, een gebrek om eerlijk te zijn,  maar al snel zongen wij samen als we weer een Turk aan zagen komen lopen het lied.. Er komt een Turk met rozen aan... in plaatst ik had mijn jurk met rozen aan..  het was heerlijk en nog vaak zongen we dit samen als we ergens waren waar een rozenverkoper aan kwam lopen.. of die man van Turkse afkomst was of niet dat deed er niet meer toe. het was een turk met rozen...
Die ene roos, die mijn geliefde van 9 jaar mij gaf op de laatste oudejaarsavond samen  op schiermonnikoog met de woorden dat ik de ware voor hem was, en dat hij me nooit kwijt wilde... heeft nog lang aan mijn prikbord gehangen in mijn studeerkamer.., hij was kostbaar voor mij, en ik heb hem gedroogd.. ook toen we na 9 jaar besloten om elk ons eigen weg weer te gaan en elkaar het gelukt te gunnen met een ander en niet meer met elkaar, of om onze levens weer in te vullen zoals het goed zou zijn voor ons.. heeft deze roos nog lang gehangen.. totdat op een dag ik er tijdens het schoonmaken iets te hard tegen aanliep. viel hij uit elkaar.. en het gekke was dat op dat moment ik ook besefte dat ik eigenlijk wel klaar was met die relatie en met mijn ex.. het was goed.. hoe mooi kan het zijn.. het is terug gekeerd naar waar het hoorde te zijn.... het was opgelost..  en deze roos symboliseerde het.
Natuurlijk heb ik nog veel meer rozen verhalen maar ik vind dit wel even genoeg om eerlijk te zijn..  en dat komt op bij het zien van een geknakte roos ergens op een etage in de flat waar ik woon...
hieronder de uitvoering van de roos in het nederlands en het engels en er zitten hele bijzondere tussen, dus neem even de tijd om te genieten van een aantal rozenliedjes.

De roos   rozen     The Rose  rozen  The Rose(2)  rozen    de roos    rozen  roos  rozen roos  rozen

roos  rozen  roos  rozen    roos  rozen  roos   rozen  roos     rozen

The Roos

Some say love, it is a river
that drowns the tender reed.
Some say love, it is a razor
that leaves your soul to bleed.
Some say love, it is a hunger,
an endless aching need.
I say love, it is a flower,
and you it's only seed.

It's the heart afraid of breaking
that never learns to dance.
It's the dream afraid of waking
that never takes the chance.
It's the one who won't be taken,
who cannot seem to give,
and the soul afraid of dyin'
that never learns to live.

When the night has been too lonely
and the road has been to long,
and you think that love is only
for the lucky and the strong,
just remember in the winter
far beneath the bitter snow
lies the seed that with the sun's love
in the spring becomes the rose.

zaterdag 16 februari 2013

Now is good... (film)

Gisteravond met vrienden Heleen, Els, Stella en Jaap naar de film Now is Good geweest, gewapend met vele zakdoeken, want het zou een film worden waarin we veel tranen zouden laten vloeien.... gingen we er heen. Ik moet zeggen deze film is raak, hij raakt je, hij boeit je, je lacht , je snotterd en ziet hoe verschillende mensen omgaan met de dood die om ze heen loopt,. Tevens zie je ook hoe een jong meisje eigenlijk in haar verdriet omdat ze weet dat ze gaat sterven, toch zich er tegen wapent, dingen te doen verzint om zo de laatste jaren, maanden van haar leven een doel te hebben. Hoe ze eigenlijk in de film op het laatst sterft.. maar dat word zo mooi weergeven met mooie beelden, prachtig.. en daar komt bij het is een prachtig spel met goede en ook zeer knappe acteurs....
ik vind deze film een aanrader voor een ieder omdat je toch daardoor weer eens anders kijkt naar het afscheid nemen, en ieder doet dat op zijn eigen manier omgaan met de dood en afscheid nemen....



Now is good (recentie)

Regie: Ol Parker | 103 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Dakota Fanning, Paddy Considine, Jeremy Irvine, Olivia Williams, Kaya Scodelario, Edgar Canham, Rakie Ayola, Patrick Baladi, Rose Leslie, Sarah Hadland, Joe Cole, Julia Ford, Susan Brown, Tom Kane, Franz Drameh

Toeval bestaat. Hoe is het anders te verklaren dat er in ‘Voor ik doodga’ (‘Now Is Good’) (2012) bijna dezelfde scène zit als in het toch al gelijkende Nederlands jeugddrama ‘Achtste-groepers huilen niet’ (2012)? In ‘AGHN’ klimt de aan leukemie lijdende Akkie (Hanna Obbeek) op schoolkamp in een boom, waarna haar klasgenoot/vriend Joep (Nils Verkooijen) haar er vervolgens uithaalt. Ook in ‘Voor ik doodga’, gebaseerd op het boek van Jenny Downham, zoekt de hoofdpersoon, Tessa Scott (Dakota Fanning) de eenzame hoogte van een boom midden in een herfstig bos op. Net als Joep dat bij Akkie deed, klimt ook Tessa’s buurjongen/vriend Adam (Jeremy Irvine) haar achterna. Vanwege het thema, ‘kanker bij een kind’, zijn er tussen beide films wel meer overeenkomsten te vinden, maar toch is ‘Voor ik doodga’ heel anders.

Om te beginnen is Tessa al wat ouder dan Akkie. En waar ‘AGHN’ gaat over de ontdekking van de ziekte bij de hoofdpersoon en de behandeling ervan, weet de zestienjarige Tessa aan het begin van de film al dat ze niet meer beter wordt. Ze heeft dan ook besloten de behandeling te stoppen, zodat ze het maximale kan halen uit wat het leven haar nog te bieden heeft. Haar doelen heeft ze op een geheime lijst gezet. “Het meeste is toch illegaal,” zo confronteert ze midden in een live radiouitzending haar vader (Paddy Considine) met haar plannen.

‘Voor ik doodga’ roept morele vragen op als “mag je als ongeneeslijk ziek bent een onuitstaanbaar kreng zijn dat alleen doet waar ze zelf zin in heeft?” Tessa houdt met niemand rekening, behalve met zichzelf. Ze negeert haar broertje Cal (Edgar Canham), is brutaal tegen haar moeder (Olivia Williams) en vooral met haar goedbedoelende, zorgzame vader botst het. Ook haar vriendschap met Zoey (Kaya Scodelario) wordt op de proef gesteld. De eerste traan, of liever, tranen, die je zult laten zal dan ook niet veroorzaakt worden door de zonder meer goed acterende hoofdrolspeelster, maar door de ijzersterke Paddy Considine. Dakota Fannings Tessa weet wel gevoelens van begrip op te wekken, maar veel verder reikt de emotionele band met de kijker niet.

En zo is er wel meer in ‘Voor ik doodga’ dat het publiek niet raakt. De subplot over de ingrijpende beslissing die Zoey moet maken voelt geforceerd aan. Jeremy Irvine lijkt op het eerste gezicht gecast om zijn uiterlijke kwaliteiten en jammer genoeg weet hij niet het tegendeel te bewijzen. Zijn personage krijgt veel schermtijd, maar afgezien dan wat schaapachtig kijken weet hij weinig gevoel in zijn rol te leggen. Maar de met verliefdheid dwepende tieners zullen toch aan hun trekken komen dankzij de de opbloeiende, maar gedoemde, romance tussen Tessa en Adam, die afwisselend cliché (hollende paarden, sneeuwengel) en subtiel (Tessa’s nachtmerrie) in beeld wordt gebracht.

Toch blijft er nog genoeg positiefs over. Meer ‘pluk de dag’ dan het schokkende fragment waarin Tessa zich voorbereid op haar eerste date met Adam, maar ingehaald wordt door haar ziekte, zul je in films niet gauw krijgen. De scènes waarin de dynamiek in Tessa’s familie aan bod komt voelen altijd oprecht (met name een bepaald stuk op het eind) en de scène waarin een verpleegkundige Tessa uitlegt hoe het is om dood te gaan zal niemand koud laten. Brighton wordt mooi in beeld gebracht (jammer alleen dat de scène in Dover overduidelijk met behulp van een groen scherm is gemaakt). Dakota Fanning levert een tour-de-force met haar perfecte Engelse accent. Het absolute hoogtepunt op acteergebied wordt echter gevormd door Paddy Considine, die als intens verdrietige, machteloos staande vader meer tijd had verdiend om zijn personage uit te diepen.

Voor liefhebbers van films als ‘Ways to Live Forever’ (2010), ‘Oscar et la dame rose’ (2009) en het bekendere ‘A Walk to Remember’ (2002) en ‘My Sister’s Keeper’ (2009) is ‘Voor ik doodga’ een geheide hit. Het publiek dat wat minder houdt van gemanipuleerde droefheid kan deze film met een gerust hart overslaan.

Monica Meijer

‘Voor ik doodga’ (‘Now Is Good’) verschijnt dinsdag 5 februari 2013 op DVD en blu-ray.




vrijdag 15 februari 2013

les misérables (film)

Vanavond met vriend Paul naar de film geweest in Alphen aan den Rijn, Les Misérables staat al zo lang op mijn verlanglijstje en nu kon ik het dus echt gaan zien.. Wat een mooie film ,ik heb ademloos geboeid zitten te kijken naar dit pracht verhaal, zo mooi gespeeld, prachtig gezongen.. de heel film is net als ooit Jezus Christ Superstar gezongen.. zo mooi weer en ik heb zoals velen vele malen zitten te snikken.. zeker aan het einde van de film.. jeetje wat liepen mijn ogen vol.. dus het is een aanrader voor een ieder.



recensie van Les Miseéables
Na zijn gelauwerde Britse historische drama The King’s Speech gaat regisseur Tom Hooper nog verder terug in de tijd om de tastbare Franse werkelijkheid van Les Misérables in beeld te brengen. De beroemde roman van Victor Hugo en de hitmusical van het Franse duo Boublil-Schonberg en producent Cameron Mackintosh krijgt er een extra dimensie door.
In de eerste helft van de negentiende eeuw hadden de Fransen een andere opvatting van taakstraf dan het verlichte hedendaagse Nederland. Na jaren slavenarbeid wordt Jean Valjean, gestraft wegens het stelen van een brood, verbitterd voorwaardelijk vrijgelaten.

Zijn verharde hart wordt geopend door de goedheid van een geestelijke en de aanhankelijke onschuld van een kind. Met zijn geadopteerde dochtertje Cosette vlucht Valjean voor de verbeten politieman Javert naar Parijs. Tijdens de studentenopstand van 1832 komen de twee voor een laatste keer tegenover elkaar te staan en bewijst Valjean eens temeer zijn liefdevolle superioriteit.

Drama te over in die ontwikkelingen en met name Hugh Jackman weet menselijke hoogte- en dieptepunten als de beproefde Jean Valjean zingend acterend soms pakkend over te brengen. Maar wat in de kunstmatige constructie van het theater werkte, blijkt in de geënsceneerde realiteit van het witte doek een handicap. Een lied kan bij uitstek onuitgesproken gedachtes en gevoelens uitdrukken, maar voortdurend gezongen dialogen voelen in de bioscoop geforceerd aan en staan werkelijk inleven in de weg.

De echte fans zullen zich daar wellicht niet aan storen, visueel gestreeld door de sfeervol opgeroepen omgeving van hun geliefde personages. Die krijgen stuk voor stuk een waardige invulling, van bekende gezichten als Russell Crowe (Javert) en Anne Hathaway (als Fantine, de ongelukkige moeder van Cosette), tot originele theatervertolkers in kleine rollen. Hun optreden en Tom Hoopers verbeeldingsvolle verhuizing naar buiten konden nauwelijks beter. De filmversie van Les Misérables imponeert, zonder te emotioneren.


donderdag 14 februari 2013

Valentijn

Gisteren was het bij ons op school Valentijn.. en zoals al jaren gaan we dan met de leerlingen een actie aan. Ze kunnen dan een roos kopen en die kunnen ze dan anoniem naar hun geliefde sturen..via de leerlingenraad. De leerlingen zijn erg actief en doen erg hun best om het zo goed mogelijk te doen en doen hun best op allerlei manieren.. om het te laten slagen. Vandaag was het dus raak.. 1 meisje op junior, kreeg een bos van 20 rozen dus die kon haar geluk niet op.. was meteen helemaal van de wereld en verliefd tot over haar oren. Ik maak altijd al grapjes rond Valentijnsdag en ja hoor daar kwam het grootste schoffie van de klas aan gelopen en bracht mij een roos.... van hem.. hij had hem over en vond dat ik hem wel verdiende... Ik moet zeggen dat mijn hart dan 10 slagen overslaat en ik dan smelt voor dat gassie. mede omdat het zo oprecht is.. Daarnaast kwam een collega binnen met een zak met hartjes met tekst erop die je kan eten. Dus ik heb meteen me al de klassen een les gedaan met de woorden van het hartje die dan in hun toneelstuk moest voorkomen.. en dat is dan leuk en geslaagd heerlijk al moet ik bekennen dat het vandaag een beetje een rare dag was,  een lange dag vanaf het eerste tot het achtste uur, daarna moest ik nog sporten (grom moest echt een ijslaag van mijn auto halen.. gevolg dat ik een half uur bezig ben geweest) en ja natuurlijk vind ik dat lekker en dus ga ik.. Daarna moest ik nog met de hele onderbouwsectie uit eten in ons restaurant.. wat ook erg leuk is vind ik..  Het eten word gemaakt door de leerlingen van de derde klas, en we worden ook door ze bediend, en dat is zo gaaf en leuk om te zien, mede omdat ik zie hoe goed ze het doen en hoe positief we omgaan met onze kinderen.. ik hou daar van.. Bij thuiskomst kreeg ik toch een mooie verrassing.. ik had al een beetje een gedachte van ik krijg toch nooit kaarten met valentijn dus wat zal ik moeilijk doen, en toch.. met enige spanning haal je toch je brievenbus leeg en ik was verbaasd, naast een afschrif lag een rode enveloppe, en daarin zat een valentijnskaart.. van een dierbare vriend van mij.. zo mooi en lief.. en heerlijk dat hij daar aan heeft gedacht.. ik weer niet natuurlijk, zat weer eens te veel in de mood van ach laat maar dat Valentijns gedoe.. maar nu ik weer weet hoe blij het mijn hart maakt ga ik het toch maar meer toepassen.


woensdag 13 februari 2013

lang leve de liefde

Gisteren ben ik naar een geweldige training geweest . het had wel wat voeten in aarde om dit goed te regelen, en zoals men mij kent ik ben zo slecht in plannen maar ja het hoort er wel bij. Gisteren natuurlijk eerst al laat terug uit Rotterdam waar ik met vriend Frans naar de voorstelling van Jeans ben geweest, Dus al later in bed dan ik gewend ben op een doordeweekse dag als ik de volgende dag moet werken.. in een hele vage, maar goed bedoelde bui een afspraak gemaakt, toen ik al helemaal niet meer na dacht, met mijn nieuwe unitleider om 08.15, dus dat was ff heftig ook het opstaan, zeker als je wimpers nog aan elkaar plakken van de slaap.. maar goed, het hoort erbij en het was prima, en het was een goed en mooi gesprek. Heb het gevoel dat ik wel met haar match en dat we elkaar in onze gedachten gangen naar leerlingen toe kunnen vinden, en ze heeft oog voor de zorg, ik ben blij met haar, ik mis natuurlijk wel Andre, de vorige unitleider, maar ja dat was vertrouwd, kent mijn geschiedenis  op school en weet wat ik kan.. al is het toch zo dat je op de een of andere manier weer voelt dat je je moet bewijzen, al denk ik dat weinig mensen dat zo ervaren.. maar je word toch in direct, zoals je ook de nieuwe unitleider bekijkt en aftast en beoordeeld, jij dus ook in je functioneren etc.... en bij Andre  voelde dat  altijd anders voor mij.. was meer op gelijkwaardigheid..... hij begreep mij  en ik heb het idee ook dat onze nieuwe mij en mijn manier van handelen en aanpak begrijpt.. en dat is heerlijk.. Heb wel gelijk de kans gegrepen in het gesprek dat ik toch in de twee maanden met haar ga brainstormen over zaken die we tegen komen en daarin met elkaar wat sparren wat me erg goed lijkt.. ook over leerlingen maar ook over de werkvloer etc  Maar goed, ik dus druk vorige week alles regelen, want ik wilde deze training volgen, omdat ik er zulke goede dingen over had gehoord, en de trainingen van de GGD zijn over het algemeen niet alleen erg goed en zinvol maar ook gratis, het ontvangst is top, en het is ook gaaf om je welkom te voelen. Maar ja ik begrijp ook mijn werkgever die zegt dat lesuitval niet goed is en dat je dus niet voor elke cursus vrij kan krijgen. Ik begrijp dat, maar als ik gewoon eens kijk naar mijn verzuim op school, denk ik dat ik elk jaar weer, ondanks dat ik een keer een week ziek ben geweest echt niet in de top 10 sta van vele verzuim, dus eigenlijk had dat ene uurtje natuurlijk ook gewoon vrij kunnen worden gegeven.. maar ja dat ging niet.. en juist omdat uurtje ging het.. omdat ik als ik dat vrij had, ik keurig op tijd in Gouda was om daar dan de training te volgen die om 14.00 begon. Dus ik heb gevraagd aan de vervangende unitleider of ik misschien, heel misschien dat uur mocht verzetten omdat ik anders bang was dat ik het niet ging halen. Dat mocht, alleen het probleem was dat het moeilijk was omdat ik erg vol zat, en dus ik heb moeten zoeken. Maar uiteindelijk is het gelukt omdat ik op de vrijdag gewoon een uurtje er aan vast heb geplakt, in plaats van dat ik om 12.00 uit zou zijn, heb ik in overleg met de leerlingen gezegd als we meteen beginnen om 12.00 en dus de pauze overslaan dan zijn jullie om kwart voor 1 klaar en dan gaan jullie naar huis, en dan is de woensdag dat uur geen drama. De klas was er natuurlijk niet erg blij mee, maar ze werkten mee. Dus dank zij hun en de welwillendheid van mijn vervangende unitleider, kon ik naar deze training. Dus om 20 over 1 ik in de auto en op weg naar Gouda, om daar ondanks dat mijn tom tom erg goed is, toch ineens weer ergens vast te lopen omdat daar dus ineens weer allerlei werkzaamheden zijn die ik niet begrijp en waarvan ik denk wat moet ik hier mee.. maar goed wie ben ik.. Uiteindelijk dus wel aangekomen bij het cursuscentrum en het voelde weer als een warm bad.  De training en uitleg ging vooral over de methode Lang leve de liefde, en ik moet zeggen ik vind hem mooi en erg toepasbaar voor onze gasten. Ik overweeg erg om dit toch ook te gaan gebruiken bij onze gasten tijdens de project week die ik samen met een medewerkster van de GGD aan het opzetten ben. Tevens vond ik het erg zinvol en ook mooi om dit te horen en te horen hoe men reageert hier op de leerlingen en de docenten en men is vol lof. Wel vind ik het dan jammer dat er tig keer gezegd gaat worden dat het wetenschappelijk onderzocht is alsof ze zichzelf willen en moeten bewijzen.. maar ja wie ben ik.. . Er was een onderdeel wat ik niet helemaal begreep, maar dat zal aan mij gelegen hebben, mede omdat ik dacht wat moet ik hier nu mee... De gezonde school, het zou ook kunnen dat ik gewoon niet goed opgelet heb in het begin van de uitleg van een 15 minuten durende presentatie maar wat nu de essentie is geweest al sla je me dood ik heb geen idee... Daarna kwam de lezing van Edwin, en die was  boeiend en leuk en leerzaam, over wat wel en niet toelaat baar is, tevens over homosexualtiteit, over transgender etc.. en dat is boeiend zeker omdat er natuurlijk heel veel dingen over te zeggen zijn, maar het is natuurlijk ook erg boeiend om een keer weer op een andere manier er tegen aan te kijken vind ik. Dus ik ben eigenlijk erg tevreden over deze middag bij de GGD. Het mooie vond ik wel dat ik ook nog even snel genetwerkt heb met een biodocent van een school in Leiden, die ook vertrouwenspersoon is.. .. al denk ik dat hij meer aan mij heeft omdat al tijdens het gesprek naar buiten kwam dat ik toch wel heel veel weet en we op school al heel veel hebben meegemaakt waar zij nog met koude voeten vrees naar kijken.. Ergens, en dat meen ik, zijn wij op school zo vreselijk goed bezig, met zoveel inzichten en dingen die we doen.. heerlijk.. en het is goed ook. Daarna om 18.00 snel toch even langs de sportschool om toch mijzelf even in het zweet te werken, en toen eindelijk naar huis om te gaan eten om half 8... Bij thuiskomst nog snel even mijn buuf uit gezwaaid die op vakantie ging, tevens even snel en pakje opgehaald bij de buren.. helaas niet voor valentijn.. maar goed wie weet (Ik heb tenslotte tegen alle leerlingen gezegd van klas 2 dat dit hun laatste kans is om mij een roos te laten bezorgen en dat ze anders een 1 krijgen voor drama ( is natuurlijk ene grapje en dat heb ik ook wel gezegd hoor)  en tegen de eerste jaars dat het gebruikelijk is dat leerlingen voor al hun docenten een roos kopen, en deze geven aan hun docent op die dag,  en aan hun drama docent 2 rozen... waarop ik meteen er bij zei.. dat ze anders bleven zitten.. Die koppen en dan de reactie dat kan niet.. dat mag niet.. o nee het is al klaar, we kunnen geen rozen meer bestellen, etc.. ik moet dan vreselijk lachen van binnen.. en zeg dan ook dat het een grapje is.. en dat komt dan wel aan.. maar goed. stiekem hoop ik toch op ... ja je weet het niet natuurlijk wat er gaat komen.. dus ik zie wel.. maar ik denk dat het een valentijn gaat worden zoals elk jaar..