zondag 10 februari 2013

beast of the southern wild (film)



Gisteravond met de vriendenploeg Heleen, Els, Stella en Jaap naar de voorstelling geweest in het parktheater. Deze maand stonden er veel mooie en boeiende films in het foldertje maar ja je moet kiezen ook wegens tijdsgebrek.. dus dit was onze eerste keus.. Ik moet zeggen ondanks dat er stond dat het een pareltje was met een meeslepend verhaal in de beschrijving ben ik niet erg gecharmeerd van deze film.. ik kon de clou niet pakken, vond het schokkerig gefilmd, en kon nergens echt emotioneel aanhaken.. even de sterfscene van haar vader, maar dat was minimaal... dit keer helaas dus geen aanrader van mijn kant voor deze film

Recensie van de film:


Regie: Benh Zeitlin Cast: Quvenzhané Wallis (Hushpuppy), Dwight Henry (Wink), Levy Easterly (Jean Battiste), Lowell Landes (Walrus), e.a. Speelduur: 91 minuten | Jaar: 2012

Beasts of the Southern Wild is de eerste langspeelfilm van de Amerikaanse regisseur Benh Zeitlin. Al na ongeveer twee minuten weten we: dit is geen dertien-in-een-dozijnwerkje. Beasts of the Southern Wild is het best te omschrijven als excentrieke outsiderkunst. De film probeert de ziel van New Orleans en de Mississippidelta te vangen en te vermengen met een flinke portie fantasie en jeugdige onschuld. Verwacht dan ook geen gemakkelijk en realistisch oorzaak-gevolgverhaal. Beasts of the Southern Wild neemt het niet zo nauw met bestaande cinematografische conventies. Dat maakt deze film bij voorbaat al uitermate interessant.

De film introduceert Hushpuppy, een zesjarig meisje dat opgroeit in een gemeenschap die afgesloten lijkt te zijn van de rest van de wereld. De gemeenschap wordt door de inwoners ‘de badkuip’ genoemd. Hushpuppy’s vader is een alcoholist die stervende is en zijn dochter nog zoveel mogelijk wijsheid mee wil geven om ervoor te zorgen dat zij het na zijn overlijden in haar eentje kan rooien. Haar moeder is er allang niet meer; volgens haar vader is ze 'weg gezwommen'. Hushpuppy groeit op in armoede, zonder elektriciteit en tussen het afval.

Tegen de achtergrond van de badkuip zien we een stad afgetekend en hoewel deze nooit benoemd wordt, gaan we ervan uit dat dit New Orleans is. In al haar jeugdige onschuld ziet Hushpuppy haar wereld en haar omgeving in balans met het universum. Een groot gedeelte van de film is gemaakt vanuit haar jeugdige, onbevangen blik. Denk aan films als Tideland van Terry Gilliam of Where the Wild Things Are van Spike Jonze, waarin dit ook het geval is. De balans van Hushpuppy's wereld wordt echter hevig verstoord wanneer een grote storm (een duidelijke referentie aan orkaan Katrina) opsteekt en haar gemeenschap letterlijk en figuurlijk begint te zinken. Om haar wereld te redden zal het kleine meisje een aantal grote rampen moeten overwinnen.

Alle acteurs in Beasts of the Southern Wild zijn amateurs die voor het eerst acteren. Toch zijn de prestaties groots. Vooral hoofdrolspeelster Quvenzhané Wallis maakt enorme indruk. Juist door haar onervarenheid weet zij de jeugdigheid van het personage perfect neer te zetten. Ook de overige acteurs passen perfect binnen het gevoel en de ziel van deze film. Zelfs het kleine budget dat de regisseur tot zijn beschikking had, draagt in zekere zin bij aan de onbevangenheid van de film. Het zorgt voor enkele creatieve oplossingen en net als Hushpuppy weet Zeitlin van bijna helemaal niets iets moois te maken.

Hoewel het verhaal en de opzet van de film grimmig zijn (een meisje dat zonder haar ouders moet zien te overleven in een gemeenschap die vergaat, is natuurlijk niet het meest opbeurende thema), wordt Beasts of the Southern Wild nooit een deprimerende film. De film heeft een unieke, dromerige sfeer die de kijkervaring altijd luchtig houdt. Beasts of the Southern Wild is meer een visuele reis dan een uitgewerkt verhaal, meer sprookje dan drama. Wanneer de orkaan eraan komt, weigeren de bewoners van de badkuip te evacueren. In plaats daarvan organiseren ze een feest met eten, drinken, muziek en vuurwerk. Dit is in lijn met het overheersende gevoel van de film: zelfs in de zwaarste tijden is er altijd hoop. Ook de prachtige, met cajunmuziek doorspekte soundtrack draagt hieraan bij en mag zeker niet onbenoemd blijven.

Met Beasts of the Southern Wild levert Zeitlin een van de verrassendste films van het jaar af. Het is een film met zijn eigen regels die een kant van de Amerikaanse cultuur toont die we niet vaak te zien krijgen. Het is een prachtige, niet alledaagse filmische ervaring die een groot publiek verdient.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten