Omdat ik één van de gelukkige winnaars was van een vier vrijkaartjes besloot ik om vriend Frans mee te vragen...Frans kwam meteen met het idee om een vriendin Nadira mee te vragen omdat ze deze film ook zo graag wilde zien.. Ik ben niet zo lastig daarin want hoe meer zielen hoe meer vreugde toch.. Dus het was geen punt voor mij da ze ook mee ging. Dit gebeurde natuurlijk allemaal op facebook, en ineens reageerde nog twee vrienden van Frans die ook vrijkaartjes hadden, 3 dus in totaal.. dus die wilden ook wel mee. Kortom dat is altijd leuk.. dus hebben we de kaartjes bij elkaar gelegd, via een life of pi app groepje, de nodige data doorgeven, elkaar op de hoogte gehouden van het wel en wee voor de film etc.. En elkaar natuurlijk af en toe een beetje zitten te plagen. Gisteravond was het dan eindelijk zover we gingen met z,n 5-en naar de film en het was een feestje met elkaar. De film was erg mooi en ontroerend.. ik kan niet anders zeggen. heb weer behoorlijk zitten snotteren en moeten vechten tegen de tranen die natuurlijk gewoon mogen stromen.. heelrijk gewoon.. ik kan hem aanraden.. het is ff wennen met die 3-d bril maar daar wen je aan.. en we hebben al een nieuwe film afgesproken om heen te gaan. die is volgens mij ook geweldig.
Ergens baal ik nu dat de film is geweest, omdat nu waarschijnlijk ook de life of pi whatsapp gaat stoppen. dus hoop ik op een nieuw uitje met elkaar zodat we weer leuk daarmee kunnen stoeien... het is gewoon genieten met elkaar
recensie van Life of Pi
De langverwachte verfilming van de bestseller Life of Pi is verschenen. Peter de Bruijn, filmrecensent van NRC, concludeerdedat het geen slechte film is. Het is knap gedaan, wat simpel van geest en een tikkeltje doorzichtig, aldus De Bruijn.
Life of Pi is geen slechte film, maar doet onwillekeurig toch hevig terugverlangen naar de tijd dat regisseur Ang Lee zich vooral onderscheidde met films over volwassen mensen met volwassen problemen. In zulke fraaie, complexe drama’s als The Ice Storm, Brokeback Mountain en Lust, Caution heeft hij daar min of meer zijn specialiteit van gemaakt. In een filmindustrie die zich vooral concentreert op een publiek van pubers heeft hij ook niet al te veel concurrentie te duchten op dat vlak.
Ang Lee krijgt als regisseur misschien niet helemaal de waardering die hij verdient, omdat veel van zijn beste films boekverfilmingen zijn. Dat wordt toch vaak als minder bijzonder en hoogstaand gezien dan het werk van filmmakers die hun eigen materiaal ontwikkelen. Maar Life of Pi, een simplistisch verhaal met een behoorlijk sentimentele strekking, past helaas niet in het illustere rijtje van zijn beste films.
ook 3D helpt niet
Ook de 3D helpt niet. Bij alle technische vooruitgang heeft de techniek toch nog steeds het nadelige effect van het kijken naar een kijkdoos, gevuld met rigide achter elkaar geplaatste decorstukken. De digitale tekentafel is wel ver genoeg geavanceerd om Life of Pi van een levensechte, vervaarlijke tijger te voorzien, maar de 3D-effecten leiden in feite alleen maar af van de film.De schrijver Yann Martel verklaarde tevreden dat de film naar zijn succesroman een van de zeer zeldzame Hollywoodfilms is die religieuze vragen serieus neemt. Maar dat is maar de vraag. Life of Pi is een treffend voorbeeld van de stelling van de filosoof Charles Taylor dat religie en secularisering geen twee van buitenaf op elkaar botsende krachten zijn, maar dat de secularisering religie van binnenuit uitholt. In een seculiere tijd redeneren ook veel gelovigen eigenlijk seculier. Zo ook hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten