dinsdag 12 november 2024

Bordalo

 

"Artur Bordalo (Lissabon, 1987) gebruikt de artiestennaam Bordalo II, die hij koos als eerbetoon aan zijn grootvader, de schilder Real Bordalo, om de continuïteit en heruitvinding van zijn artistieke erfenis te bevorderen. 

 Zijn jeugd speelde zich af tussen de uren die hij doorbracht in de studio van zijn grootvader Real Bordalo, die een onophoudelijke passie had voor aquarellen en olieverfschilderijen en landschappen en typische taferelen van de stad afbeeldde, en de avonturen rond illegale graffiti in de onderwereld van de stad Lissabon. 

 Hij volgde acht jaar lang de opleiding Schilderen aan de Faculteit voor Schone Kunsten in Lissabon, zonder deze ooit te hebben afgerond, maar zegt dat hij in deze jaren beeldhouwkunst en keramiek heeft ontdekt en heeft geëxperimenteerd met verschillende materialen die hem hebben verwijderd van de schilderkunst, die hem daar in de eerste plaats naartoe had gebracht. 

 De openbare ruimte zou het gekozen podium worden voor zijn verkenningen van kleur en schaal en het platform waar hij geleidelijk zijn gewoontes transformeerde en zijn ervaringen kanaliseerde in de constructie en ontwikkeling van zijn artistieke werk, dat momenteel gericht is op het in vraag stellen van de materialistische en hebzuchtige maatschappij waarvan hij (ook) deel uitmaakt. 

 De buitensporige productie en consumptie van spullen, die resulteert in de voortdurende productie van "afval" en bijgevolg in de vernietiging van de planeet, zijn de centrale thema's van zijn productie. Dit "afval" neemt zichzelf aan als de ongebruikelijke en unieke grondstof die Bordalo gebruikt bij de constructie van kleine en grote stukken die hij over de hele wereld heeft verspreid en die bovenal het voertuig van een universeel manifest willen zijn."

Kunstwerken die ik al gezien heb van deze kunstenaar en waarvan ik nog steeds onder de indruk ben..Inmiddels is het plan bedacht om in mei 2025 eerst een paar dagen in Porto door te brengen en om daarna naar Lissabon te gaan en daar een paar dagen gaan zoeken naar de nog niet gevonden kunstwerken van deze man.. 

maar hier onder dus de al geziene kunstwerken van deze prachtige kunstenaar






 

maandag 11 november 2024

Turijn ( dag van vertrek naar Turijn)

 

Als 12 jarige jongetje, die in Mussel woonde, een dorp ergens in Groningen...( veel mensen zullen het niet kennen maar de trots is dat we wel genoemd zijn in de Grote Bosatlas.) hoorde ik over de Lijkwade van Jezus die in Turijn zou liggen. in mijn onwetendheid dacht ik nog .. dat is ver weg , dat ga ik nooit zien. .

Hoe kortzichtig was dat eigenlijk.. maar ook leefde in mijn gedachten dat het een heel bijzonder land moest zijn.. nooit bedacht dat het een stad zou kunnen zijn.

Dus wat kwam mooi uit, vriendin Ankie en ik konden niet iets bedenken voor de herfst vakantie dus ik opperde zullen we naar Turijn gaan.. Hierover moest Ankie even nadenken, maar pas toen we het boekje van de ANWB hadden gekocht en ingezien waren we beiden er van overtuigd,dat we die wilden zien. met in onze achterhoofd als het stadje te klein is, en we zijn vroeg uitgekeken kunnen we ook nog een dag op en neer naar Milaan, uurtje met de trein en... ja maar 12.50 voor een retourtje. Dus het plan was klaar en we gingen dus opzoek naar voor mij een missie om die lijkwade te gaan  bekijken.

Ingepakt was al erg vroeg gedaan, ik had inmiddels de snelle douane controle geregeld en de tijden van de bus opgezocht, Ankie had ons al ingecheckt perfecte samenwerking.

De koffer in gepakt ik kwam op een keurige 6 kilo uit ,vraag me niet hoe want ik neem altijd hetzelfde mee bijna, alleen nu wel een extra trui, wat t shirts en bijna geen tussendoortjes als sultanas etc, omdat ik gewoon mezelf wil afleren zoveel tussendoor te eten.. 

Om half 6 ging de wekker, en dan is het even wakker worden, even beseffen oh ja ik ga lekker uit en lekker op vakantie naar Turijn.. wat ons daar ook mag brengen.. we gaan het zien. 

De vuilnis is al in de container, in de tussentijd ook nog weer eens extra door mijn kledingkast gegaan omdat echt veel te veel kleding heb wat ik nooit draag en wat zoveel ruimte inneemt met iets wat ik niet draag, dus dat is ook even heel snel uitgezocht, dus alles is klaar voor om weg te gaan, schoon huis, opgeruimde kast,... dus lets go.

 Nou het opstaan ging goed, zelfs nog de laatste wasje gedraaid. En alle vuilnis klaar om weg te gooien , terwijl ik mijn nummer 2 aan het voltooien was kreeg ik de app dat Ankie er al was. Laatste check door het huis en gaan. We waren iets te vroeg bij de bushalte maar we konden dus een  vroeger nemen . Keurig 1 minuut te vroeg bij de snelle in chec en dus moesten we wachten gelukkig gaat 1 minuut snel. De douane ging ook snel tot bij voorbij de douane ineens bleek je geen flesje gevuld met water mee door de douane . Dus ja eruit flesje mocht ik gelukkig leeg gooien terwijl Ankie op mijn bagage paste . En weer door de douane heen, lege flesje weer door de controle..en klaar op naar Turijn. Op Schiphol de eerste krentenbol en kop thee met niks erbij. Toen ik in mijn kopje keek zat er echt een vieze rand in van chocolademelk dus terug met het kopje vragen om een nieuwe. 

Mooi op tijd zaten we bij de gate. Nadat ik een enquête heb ingevuld konden we aan boord. Dit ging met de bus naar de Polderbaan. Lange rit . Bij aankomst bij het vliegtuig regende het en dus zijn we pas de bus uitgegaan toen iedereen binnen was. De tijd van wachten werd verkort door een gezellige praatje met een Schiphol medewerker,  

Daarna ging het snel vlucht goed, wel gekke stoel verdeling 22a,22b, 22d, 22 f ergens miste er iets. 

Aankomst  Turijn heerlijke landing we stonden er voor ik het door had. Meteen naar toilet.. moeilijke sloten en veel deuren waren groen maar heb geloof ik 4 x sorry gezegd omdat er mannen nummer twee bedreven. 

Kortom het was meteen een goede confrontatie met de cultuur in Turijn..deuren op slot in een Toilet is kennelijk niet echt wat ze hier doen.

Nadat alles keurig was geregeld hebben we meteen een ticket gekocht voor de bus naar het centrum..  en ook meteen retour. We stonden eerst bij de verkeerde bus en in ingewikkeld Engels uit leggen aan een Italiaan is toch wel een dingetje , maar we kwamen uiteindelijk toch bij de goede bus terecht .

De rit door de stad viel erg mee, al duurde hij wel wat tijd om eerlijk te  zijn. Maar ja wij zijn wel wat gewend dus ach ook dit komt goed. Bij het verlaten van de bus kon ik er niet uitkomen dus ik vloeken en van alles proberen met de leuning, maar wat ik ook deed het ging niet, totdat ik doorhad dat ik nog in de veiligheidsgordel  zat, heel gênant, zeker omdat een jonge Italiaan mij ging helpen, ik voelde me meteen een oude man die dus echt niets kon… heel stom en zekere niet iets om trots op te zijn.

Het was na de stop een half uurtje lopen om bij het hotel te komen, wij hebben er iets langer over gedaan mede doordat we steeds foto’s gingen maken onderweg.

Bij aankomst in het hotel  bleek 1 kamer klaar de andere nog niet. Dus we moesten nog even wachten. we hebben de koffers achter gelaten en konden daarna de wijk in om daar wat te gaan drinken.. dus we hebben bij een Bistro gezeten en daar heerlijke thee en koffie gedronken, het leuke van Italië is dat je een theekan krijgt. Dus erg lekker het is wel een gevaarlijke bistro waar we zaten want er lagen hele lekkere gebakjes en vooral veel.. te veel om in 4 dagen ze allemaal te kunnen proeven. 

Bij het afrekenen betaalden we voor 2 keer thee en 2 x capuchino 8.40 wat we ook betaald hebben op Schiphol. Ik ben om,

Daarna zijn we naar het hotel gegaan om te ontdekken dat er maar 1 kamer klaar was, die van Ankie,de ander zou nog 5 minuten duren . Dus we hebben eerst de kamer van Ankie bekeken, prachtige kamer met een heel mooie badkamer in prachtig zeegroen marmer. Even later was mijn kamer klaar en dus konden we die bekijken, mijn kamer was erg donker , donkerblauwe muren, geen punt op zich de kamer is heerlijk donker en dan kun je goed slapen.

Daarna gingen we de eerste verkennings ronde door de stad doen,, richting het water. De Po, kan ik die ook een keer zien, ook wel erg leuk om te ontmoeten. We hebben eerst in het hotel nog foto’s lopen maken omdat we er zoveel mooie kunstwerken vonden staan, dus dat is de moeite waard…

We zijn gaan lopen, inmiddels had Ankie uitgevonden dat op weg naar de rivier we ook het kunstwerk van de in Lissabon ontdekte kunstenaar   Bordalo , konden zien de beer, deze kunstenaar maak van allemaal vuilnis de meest mooie kunstwerken van dieren,(al een keer een blog aan de kunstwerken die ik heb gezien van hem maken ), tevens waren daar in dat straat je nog meer mooie kunstwerken. Die natuurlijk op de foto moesten.

 Daarna zijn we gaan lopen naar de Po om onderweg een prachtig parkje Tegen te komen waar prachtige kunstwerken stonden. Kortom daar hebben we ook nog een poosje gelopen  en van een prachtige fontein genoten/ We besloten eerst nog even ergens te gaan drinken met wat lekkers erbij dat werd chocolade eclair, Nadat we genoeg hadden gepraat zijn we naar een restaurant op zoek gegaan. We vonden een restaurant wat er niet uitzag naar daar werd onze eerste pizza gegeten en die was lekker, erg lekker zelfs. Nadat we genoeg gegeten hadden zijn we vertrokken om naar een Italiaans ijsje te gaan zoeken,, want dat is traditie die  we graag in eren houden.

We hebben het gevonden en wat was het lekker, ik ben nu toch wel verslaafd aan Italië  geloof ik. De wandeling naar het hotel ging prima.









zondag 10 november 2024

Ikea,,,

  

Gevaarlijke winkel die IKEA.. ik moest alleen even een kastje halen voor in mijn schuur. De Omar kast die er stond kon verhoogd worden en dat leek me erg handig, dus dat wilde ik even doen.. Maar ja..  je komt de IKEA binnen al jaren niet meer geweest en ineens zie je allemaal dingen tegen waar je ineens niet meer zonder kunt. vreselijk.....

 Het is gek ik had me echt voorgenomen om alleen maar met de kast thuis te komen, had niet eens een extra grote tas meegenomen.. want ja ik ging niets anders kopen,.. maar ja dan kom je de winkel binnen, en je ziet meteen al van die handige zip zakjes in diverse maten en deze grotere maten zijn extra handig om bijvoorbeeld soep in te vriezen..en om groente in  te doen, complete gerechten gaan er ook nog in. dus wat wil je nog meer.

Dus ja die koop je dan en dan zie je van die handig clips om open zakjes mee dicht te doen van o.a de geraspte kaas, de walnoten etc. dus ja die koop je dus ook..  en dan kom je prachtige kaarsen tegen met een heerlijke geur dus ja die moeten dan ook nog even mee in de tas... en voor je het weet heb je al een tas vol en nog steeds geen kast..  en zo kan ik nog wel even doorgaan..

Uiteindelijk kwam ik met een hele grote tas met spullen terug bij de auto. .maar ik ben er zeker heel blij mee.

Na afloop wilde ik nog even langs de kringloop om te kijken voor een grote fitting lamp om er een lamp in te kunnen doen waar je sneeuw mee op de muur kan projecteren voor de kerst in mijn lokaal.  Niet gevonden helaas maar wel hele mooie andere dingen dus daar ging het ook al mis.. 

Ik had duidelijk mijn dag niet...

maar inmiddels alles in de kasten en in elkaar gezet, incluis de kast waar ik eigenlijk voor ging. en het is prima zo.



nieuwe reiskoffer.... of hij gebruikt gaat worden weet ik nog niet zo goed

 

Ik zag deze koffer en bedacht me meteen die is handig. een vakje voor je kopje thee.. en daarbij een speciale vak aan de voorkant voor je i pad, voor je telefoon met de mogelijkheid om je telefoon ook op te laden.. tevens heel veel inpak ruimte dus ik was om..
 
Deze koffer dus besteld via de site waar iedereen heel veel besteld omdat het zo lekker goedkoop is maar waar je toch wel soms bij moet bedenken is dit het wel waard, maar in dit geval vond ik het wel waard.
Het heeft vreselijk lang geduurd voordat de koffer eindelijk in mijn bezit was, maar afgelopen zaterdag kwam hij dus aan en ik vind het nog wat onwennig maar weet wel dat ik er nu al blij mee ben, want ik merk dat hij wel heel handig kan zijn.. zeker als je ziet wat er voor mogelijkheden zijn.. speciale vakjes waarin ik bijvoorbeeld mijn oplaad kabels kan doen etc. en er is nog meer verborgen ruimte die ik nooit heb ontdekt waarvoor ik die kan gebruiken, Hij is ook nog licht gewicht, al vind ik het ook wel lastig om mijn oude vertrouwde koffer weg te doen want ja dat is wel mijn reis maatje om eerlijk te zijn. maar wie weet..  kan ik ze afwisselen.
 
Tevens is hij handig met lopen want je kan gewoon hem naast je houden met lopen.. dat scheelt ook heel veel gedoe. en wat ik ook ideaal vind er zitten wat verborgen vakken in waar ik in de toekomst eventuele gekochte kunstwerken kan leggen die dan automatisch recht blijven. dus het lijkt een ideale koffer
Ook de maten , die ik toch even heb nagekeken kloppen het mag, hij is omdat hij 4 wielen heeft iets minder qua inpakruimte maar ik ontdek steeds meer dat ik eigenlijk niet eens zoveel nodig heb om uit te pakken. dus waarom zou ik dan moeilijk gaan doen.. als ik iets minder ruimte heb, als ik maar terug wat extra mee kan nemen zoals mijn stenen voor mijn glazen potten.
 
Het is nog wat onwennig deze koffer maar ik ga hem vast gebruiken ook al is het om uit te proberen of het kan als handbagage.
 
 


zaterdag 9 november 2024

Ergste nachtmerrie.

 

Wakker worden wat net te vroeg is voor een uitslaap zaterdag, wat lezen in je bed, weer wat dommelen en dan komt het moment waarop je net niet in slaap valt maar heel ontspannen in bed ligt.. zo ontspannend dat je op de 1 of andere manier altijd gaat dromen, het moment tussen waken en slapen... en dan gebeurt het..

Afgelopen zaterdag lag ik dus in die fase van diep ontspannen.... en waarom weet ik niet,  maar ineens.. juist de grootste nachtmerrie die een docent kan overkomen.. het moment waarop je ineens beseft ik kan het niet meer. ik ben mijn magie kwijt. ik kan niets meer... dat is wat altijd in de meeste docenten sluimert. en bij mij altijd.. omdat ik me heel bewust ben van mijn vak.. ik moet echt in de wereld van de leerlingen blijven om ze te kunnen begrijpen en volgen in hun gedachten gang.

En ja hoor ik kreeg ineens die nachtmerrie waarin alle leerlingen de boel afbraken, ik geen orde meer had en vooral de leerlingen dingen deden waarvan ik dacht dat krijg ik nooit meer goed.

Er gebeurde van alles in deze droom waarvan ik dacht.. als je dit toch overkomt dan gaat het echt niet goed meer. dan kan je net zo goed meteen in pakken en vertrekken...

Natuurlijk veranderd de jeugd, zo op het eerste gezicht, en toch merk ik dat de leerlingen vooral aandacht willen hebben, gezien willen worden en weten dat ze gehoord worden.

Het is heel eenvoudig ik denk vaak terug aan mijn eigen puberteit waarin ik me bedacht  dat ondanks dat mijn kamer een bende was, het altijd rook naar wierook, er tafelkleden op de grond lagen, ik me extreem kleedde ik eigenlijk maar 1 ding wilde aandacht, en dat is bij geen enkele kind anders dan destijds. 

Het is alleen dat ze het nu vaak niet krijgen van mensen om hun heen en dus richten ze zich op de sociale media. waar ze dan het gevaar lopen om aandacht te krijgen van de verkeerde mensen.. 

Soms wil ik wel tegen de ouders van nu schreeuwen.. heb aandacht voor je kind, leg je telefoon weg maar praat met je kind, doe leuke dingen met je kind, je kind groeit dan mooi op als een mens, en als ze alleen maar gericht zijn op sociale media. dan heb je de kans dat ze een heel egoïstisch en verknipt beeld krijgen van de wereld en de mensen om zich  heen. Praat met ze tijdens het eten over hun wereld waarin ze zich bewegen.

Al doe je dat alleen maar om te voorkomen dat door de huidige ontwikkelingen er voor te zorgen dat docenten dat kunnen blijven doen waar ze goed in zijn. .namelijk les geven en ze helpen naar de volgende stappen in hun leven...

donderdag 7 november 2024

The Bucket list ( lunchen met elias)

 

Het was weer eens zover, lunchen met Elias, dat is altijd erg leuk, zeker omdat we dit allebei erg waarderen, het praten met elkaar over het leven, wat ons bezig houd etc., kortom het zijn fijne uurtje samen..

Dit keer was ik de gelukkige om iets uit te kiezen waar we zouden gaan eten, ik had al in mijn hoofd om eens rond te kijken in Boskoop om daar iets te regelen voor ons.Ik had al iets gevonden maar helaas moesten die wegens omstandigheden afzeggen dus besloot ik om te kiezen voor Buck, kitchen en bar..  ik kende het niet, maar op het plaatje zag het er prachtig modern uit.

Daar konden we terecht... dus ik had mijn taak volbracht.

Voordat ik vertrok naar dit restaurant ben ik eerst even snel langs de praxis gegaan om daar twee stekkerdozen te halen die wat kleiner waren want ik had twee stekkerbakken gekocht daarin kon ik dan de stekkers zo verbergen dat zowel de snoeren als de stekkers niet meer zichtbaar zijn , alleen moet ik dat nog wel installeren.

Daarnaast moest ik mijn zak met kleding waar ik uit gegroeid ben en nog niet terug in gekrompen ben, maar ook heel veel kleding wat ik niet draag maar eens weer weg brengen, ik had namelijk al opgeruimd. maar goed.. die zak moest ook weg en dat bleek bij de Praxis ook te kunnen ,dus ik helemaal blij.

Daarna ben ik dus vertrokken naar Boskoop naar Buck.. het was een ware bezoeking, want je werd met de navigatie eerst de verkeerde kant opgestuurd, terwijl de route bewijzering de andere kant op wees, dus dat moest ik nog even uitzoeken. maar dat lost zich dus ook snel op.. dat was klaar voor ik het door had en had ik de weg naar Buck gevonden, je gaan via een soort van landweggetje naar het restaurant, en ik ontdekte dat daar veel te beleven is op het terrein, een blote voeten pad, een speeltuin, een pluk tuin en je kan er veel doen. Nooit gedacht dat dat kon in Boskoop.

Daarnaast was er genoeg parkeerplaats wat ook wel een pre is... dus mijn auto kon ik er gemakkelijk kwijt en Elias, die iets later was ook...

We gingen het restaurant in en tot mijn verbazing zijn er kennelijk meer mensen die dit ook een geweldig restaurant vinden want het zat er nokkie vol... dus wij waren blij dat we gereserveerd hadden.

We werden door een aardige ober geholpen, ( wel jammer van zijn tandsteen die je duidelijk zag op zijn tanden, maar daar kan hij ook niets aan doen) en kregen een leuke plek om te zitten. 

We hebben er heerlijk geluncht en bij gepraat, het eten was goed. en meer dan voldoende.. maar toch hebben we ons nog even vergrepen aan de appelgebak met slagroom, om het einde van de vakantie te vieren...

Na een dikke twee uur bij praten en genieten van het samen zijn en het eten zijn we huiswaarts vertrokken.

Buck is een restaurant om te onthouden omdat het eten goed is en ook erg gezellig is