Gek als ik wandel komen er soms zomaar liedjes in mijn op uit een ver verleden zo ook dit nummer, ik was het vergeten maar ineens ploept het op en denk ik .. oh ja.. dat lied.. en dan schieten de herinneringen ook meteen omhoog, ik weet nog dat ik met een jeugdvereniging in het dorp op kamp was in Hardenberg.. en dat we op een heel christelijke camping stonden waar we op zondag geen muziek mochten luisteren, laat staan draaien.. of zelf zingen.. maar ja dit lied was toen aardig populair dus we zongen dit dan ook regelmatig.. waarom ik het ineens in mijn hoofd kreeg geen idee.. maar kennelijk was het weer eens zover dat het ineens weer er moest zijn..
Everybody join hands
Read the paper whatta you see War in Asia uhnger and greed Murder in the Bronx rape in the park Pollution in the city tomorrow looks so dark.
Everybody join hands with your fellow man And work together to save our land Take a look around take a look inside Oh can't you see we gotta turn the tide.
Man in the prison calling out to me Needs another chance wants to be free
And in a way like that man We're just as guilty if we don't lend a hand.
Everybody join hands . . .
If things go on like this much further We're gonna be guilty of murder
Het was al vroeg toen er stond dat we moesten aantreden, dat Marco er klaar voor was, dat hij de les ging geven, de laatste weken is onze vaste trainster niet meer aanwezig en geeft Marco de les.. dit zijn vaak heftige lessen, waarbij je buiten adem raakt maar het voelt ook goed na afloopt
Ruim op tijd was ik er, dus ik kon nog even zitten om bij te komen om me voor te bereiden op deze anderhalf uur durende les.
We begonnen met een warming up
er lag een wallball in het midden, ik ging met Ruud, we moesten 2 squats maken, 2 lunges en 2 push ups, en als Marco bal riep dan moesten we de bal snel aanraken, wie het eerst was die hoefde geen slamballs te maken.. dus dat was het spel, Ruud en ik heb het goed verdeeld in ieder geval. we moesten allebei twee keer de bal op de grond gooien.. dus we deden het goed, het waren maar 5 keer de wallballl op de grond gooien maar als het niet hoeft geeft even rust
Daarna moesten we in voorlig steun en moesten we de ballen doorrollen naar de buren, zodat we de ballen ( 7) rond stuurden.. ook kwam er nog een andere actie namelijk in v-sit en dan de ballen doorgeven aan de buren was wat ingewikkelder.
Toen begon het echte werk de amrap ( 20 min)
(as manny rounds as posible)
we moesten de volgende dingen doen
10 snachs rechts
10 snachs links
10 boxjumps
10 sit ups
10 squats
10 swings
10 slamballs
als de pieper ging na 2 minuten dan moest je 10 double under doen of 20 gewone sprongen met de touwtje springen..
en dan zoveel mogelijk rondes halen
Wod 2 was een emom ( 12 minuten)
20 swings
10 push ups
10 boxjumps
10 pushpress met barr
Daarna kwam de buddy workout, ik ging met Ruud
de ene ging in wall sit
de ander ging werken
de opdrachten waren
100 wallballs
100 squats
100 lunges
en je mocht het verdelen onder elkaar
als afsluiting kregen we veel buikspieroefeningen ,heerlijk om daar mee af te sluiten.
Natuurlijk gingen we na afloop met elkaar nog een kop thee drinken, erg gezellig en geslaagd met elkaar.
kortom het was weer een vruchtbare maar zeer zweetvolle training, ik droop weer van het vocht
en dan toen ik net mijn diploma had als drama docent kon ik na 1 sollicitatie gesprek meteen aan de slag bij een MBO, was ter vervanging van een zwangerschap, en het was prachtig, wat heb ik er genoten met deze doelgroep, we hebben vreselijk veel gelachen, ze wilden mij ook mee op hun excursie in Den Haag, wat ik geweldig vond, we hebben vreselijk veel lol gehad...
Moet nog wel zeggen dat ik erg moest wennen aan het structuur van deze school, al die afdelingen maar uiteindelijk had ik mijn plek gevonden en was het goed.. helaas zoals zo vaak moet je weg als je een vervanger bent. dit tot grote frustratie van een aantal collega's en directeuren die me graag wilden houden. maar ja dat kon niet.
Dus ik moest verder solliciteren en dus schreef ik op een functie van drama docent in Alphen aan den Rijn, geen idee waar dat lag of wat ik er mee moest, maar ja het was een baan en ik moest natuurlijk toen nog verplicht solliciteren van de sociale dienst. Van een speler van mij kreeg ik de tip om te schrijven naar deze functie, dus dat heb ik destijds gedaan, maar het was een voltijds baan, en ik schreef dat ik maar een halve baan wilde, in de hoop dat ik niet zou worden uitgenodigd.. maar ja zoals een balletje rolt, dat verwacht je niet.. dus ik werd ineens gebeld of ik de volgende dag kon komen om te praten want ze hadden iemand aangenomen die maar een halve baan wilde, en ik was de enige die had geschreven voor ene halve baan, dus 1 plus 1 was 2, dus ze dachten meteen we laten die man komen uit Groningen, dus ik moest naar Alphen aan den Rijn, ik had meteen al bedacht ik ga zoals ik ben, willen ze me niet dan is dat prima, willen ze me wel dan willen ze mij echt.
Dus met mijn aangezette ogen ging ik naar deze sollicitatie, nadat ik eerst even had uitgezocht waar Alphen aan den Rijn lag.. maar dat is ook erg gemakkelijk om te vinden, nooit geweten dat het zon kleren eind was met de trein maar goed, een buurmeisje ging mee, mijn toenmalig liefde vond het maar niks dat ik daar ging solliciteren, die zag ook meteen allerlei beren op de weg. en wilde dus ook beslist niet mee, ik niet, ik dacht alleen maar die nemen me toch niet aan.
Dus al gierend van de lach met mijn buurmeisje in de trein, nog wat teksten geoefend wat ik moest zeggen en gaan met die banaan.
Nou het was heel formeel, er zaten een grote groep mannen in pak die me allerlei vragen stelden.. waarop ik zo goed en eerlijk als ik was antwoord ging geven.. zoals de vraag hoe ik het zag de combinatie van het christendom en drama.. waarop ik heel mooi zei, ik denk dat het gaat om het mens zijn en daar investeer ik in en niet in het kunnen doodslaan met een bijbel tekst , dat is niet mijn manier van lesgeven.
Heb tijdens die sollicitatie wel meer dingen gezegd waarvan ik dacht dat kan ik eigenlijk niet zeggen, maar ik zei het wel.
Dus toen ik afscheid had genomen ben ik naar buiten gelopen waar mijn buurmeisje al op mij wachtte, dus ik kwam aanlopen en zei alleen maar het is heel slecht gegaan, heb hele foute dingen gezegd dus ik denk dat het niets is geworden..
Tot mijn grote verbazing kreeg ik ineens een paar dagen later een telefoontje dat ik was aangenomen waarop ik zei, doe niet zo gek, ik heb hele rare dingen gezegd, waarop het antwoord kwam klopt maar je denkt precies zoals wij denken dus dat voelde goed.. waarop ik zei maar mag ik er nog even over nadenken of ik dit wel wil. want het overvalt me..
Dat mocht, en toen bedacht ik me als ze me willen omdat ik gewoon mezelf was, in alle facetten dan moet dit een goede school voor mij zijn dus laat ik vooral gaan. wat ik dus heb gedaan en nog geen dag spijt gehad dat ik ben gegaan, dat ik deze baan heb aangenomen op deze school.. ik zou iedereen een baan gunnen op mijn schooltje, mede omdat het een warm nest is waar je welkom bent en voelt en de leerlingen zijn goud.
"Oh my god they’re back again! Charly Luske komt wederom
met een spetterende tribute show. Na succesvolle tournees rond de
muziek van George Michael en Robbie Williams is het dit keer tijd voor
de boybands. Met Leon Sherman en Tommie Christiaan aan zijn zijde,
zingt Luske alle monsterhits van onder meer Backstreet Boys, *NSYNC
en One Direction, maar ook nummers van bands als Five, Boyz II Men en
The Jackson 5 komen voorbij.
Verhalen over de bands, de leden, hun succes
en schandalen, het komt allemaal voorbij, en met een vette knipoog. De
swingende band van Nick Bult zorgt ervoor dat het dak er definitief
afgaat. "
Dit las ik dus als aankondiging en ik dacht alleen maar, ik ken Charly, ik weet dat hij kan zingen. vind het ergens een sympathieke gast, en laat ik dan maar met deze voorstelling mijn theaterseizoen gaan openen.. dit is ook meteen de laatste voorstelling, waarvan ik weet die ik ga zien in het theater van 2023, voor 2024 heb ik een paar waanzinnige mooie voorstellingen uitgezocht, waar ik een aantal ook niet van ken, maar dat maakt het extra leuk, en als het mee zit kan ik ook nog naar de voorstelling van een oud leerling van mij die ontzettend aan de weg timmert met zijn dans, en hij dans zo mooi, ik ben telkens ontroert als ik zijn dansfilmpjes zie op social media.. zo prachtig en intens mooi.
Dus om iets over 7 stapte ik in de auto om rustig naar Gouda te rijden. Was namelijk erg benieuwd hoe deze show me zou bevallen. De zaak stroomde vol met heel veel vrouwen viel me op, had ergens niet anders verwacht, had wel een prima plek voor aan het einde namelijk op rij 10 stoel 1 dus ik kon zo weg als ik dat wil na afloop.
De show was erg onderhoudend, vooral ooo een feest der herkenning bekende liedjes hoorde je, echt genieten. Mede omdat men ooo wel wat oudere liedjes van oudere boybands lieten horen. Prachtig.
Al heet de show Charlie Luske en anderen. Is het echt Tommie Christiaan die de show steelt met zijn zang en stem beheersing. Charly doet aandoenlijk zijn best. Maar de glamour die hij had is een beetje weg. Zijn stem is schel en hard, hij verbergt veel van zijn tekorten door zijn spieren te tonen en wat arrogante blikken de zaal in te sturen . Jammer dat dat nodig is om jezelf beter te voelen.
Jammer vind ik ook wel dat het heel erg gericht is op de vrouwen in de zaal, zeker de scene waarin ze achter een scherm gaan staan om zich om te kleden, en dan even een houding met de microfoon van Charley zijn mond houden en op zon manier dat het eruit ziet dat het een penis is die zgn gepijpt gaat worden.. dat heb je niet nodig in mijn beleving als je een goede show hebt
De avond was wel erg vermakelijk en ik heb dan ook behoorlijk genoten van de vele liedjes die voorbij kwamen waarvan ik veel kende maar kennelijk was mijn kennis van de boybands nou niet echt heel groot.
Je zou er bijna zelf een trauma van oplopen, ik had me voor deze cursus ingeschreven met goedkeuring van mijn leidinggevende, dus ik was zeer blij.
Echter kreeg ik een vraag van een collega over of ik het boek had wat hierboven staat, nou nee dus, die had ik dus niet.. maar zo slim als ik ben heb ik niet eens verder gedacht.. totdat ik ineens van dezelfde collega de vraag kreeg of ik de opdrachten al had gemaakt. ik vroeg alleen welke opdrachten.. dus toen stuurde ze me een linkje naar een site en daar schrok ik me een hoedje, er stond me een partij werk, waar ik dus geen tijd meer voor had om te gaan doen.. dus ik heb meteen contact gezocht met de organisatie die me vertelde dat ik niet stond ingeschreven... dat ze dit moesten nazoeken, ze hadden wat problemen gehad met de website, dus ik wachtte geduldig af, waarop ineens het bericht kwam dat het vol zat en dat ze dus geen aanmelding van mij terug konden vinden.. er was iets misgegaan op de site maar het zat vol dus ik kon niet meedoen.. ik balen. mede omdat ik erg veel zin had in deze cursus.
Gelukkig bleek een collega die zich had opgegeven niet te kunnen, dus ik had mazzel ik kon alsnog dus ik dat gemeld, was prima kon in plaats van en toen moest ik nog het boek bestellen, die kwam pas zaterdag en ik moest minstens meer dan helft van het boek lezen en ik weet niet hoeveel opdrachten maken, terwijl ik dus niet vrij was. zondag had ik verplichtingen, maandag en dinsdag werken en woensdag was al de cursusdag 1.. dus ik heb maar contact gezocht met de organisatie en uitgelegd wat er aan de hand was, gelukkig hoefde ik in dit geval alleen maar de eerste 4 hoofdstukken van het boek te lezen in totaal 110 blz, en saaie stof.. en dat is voor iemand met dyslexie toch wel een dingetje
Maar goed, keurig op tijd zat ik in de trein, om mijn collega te ontmoeten in Bodegraven waar ze op de trein zou stappen, ik had al gezegd dat ik in het voorste treinstel zou gaan zitten zodat ze me gemakkelijk kon vinden, dat ging prima.
We hadden beiden een gezonde spanning over wat er zou gaan komen.. en toen we in Utrecht aankwamen moesten we nog even zoeken waar we moesten zijn, maar dat ging ook goed, we vonden het waar we moesten zijn, het was een eng trapje om naar boven te gaan, heel stijl en smalle treden. maar goed we kwamen boven.
We kwamen aan in een zaaltje en kozen meteen de beste plek, lekker achterin en gezicht op het scherm.. terwijl de zaal volliep besefte ik me ineens dat ik dus in een hok zat opgesloten met 23 vrouwen.. wat een schock, dat geen man hier verder aan meedeed.
Maar goed de training begon en het was voor mij totaal niet nieuws, ik had met bloed, zweet en tranen het boek doorgenomen maar wat er gebeurde maakte dat ik geschokt was, het boek werd gewoon weer doorlopen met een powerpoint, waarop ik me afvroeg waarom ik het boek had gelezen, het was geen aanvulling deze training het was gewoon het boek nog een keer bespreken, naast me zag ik mijn collega al zitten te wippen op haar stoel.. dus dat was al bijzonder, ik zag de irritatie bij haar ook al ontstaan, mede omdat ook veel cursisten overal hun plasje over moesten doen.... waardoor het niet opschoot, maar ook omdat de cursusleiding nog steeds dingen moest aanpassen in de presentatie.. het was eigenlijk ergens gewoon te gênant dat we hiervoor hebben betaald, maar de lunch was goed dat kan ik niet ontkennen..
Ik vond het wel aandoenlijk dat 1 van de dames en ik zie dat voor me, die dan een pot witte verf heeft getekend en keurig uitgeknipt heeft, en dan ook nog heel veel rode druppels heeft getekend en geknipt en dat ze die dan gaat uitdelen en dat we allemaal een rode druppel moeten invullen zodat we de pot witte verf kunnen vullen zodat de verf roze gaat worden en daarmee de veerkracht kunnen vergroten van het kind.. aandoenlijk maar ik moest hierbij steeds denken aan het stukje van Brigitte Kaandorp over de vrouw die fotoboeken maakt voor haar kinderen.. ik zie het voor me.. dat ze helemaal blij is dat ze iets creatiefs heeft gedaan en mooi bedacht.. en heel blij is.. en ik dacht alleen maar .. mens had het niet gedaan..
onder het filmpje van Brigitte gaat het verder met dit verhaal
Maar goed we hebben het uitgezeten, we hebben een heerlijke lunch gehad en daarna nog even samen onze gram gespuugd buiten tijdens ons rondje, het is toch even aftasten of we op dezelfde lijn zaten, maar het was ook opvallend dat we dus vooral over het basisonderwijs hadden, en er was een groep die nieuwkomers heeft maar die waren zo vol van hoe goed ze het deden dat het behoorlijk begon te jeuken..
Maar goed we moeten nog 1 dag, het gezelschap is goed, de lunch lekker, de energie break, met vooral veel suiker dingen aardig bedoelt, maar zo ongezond .. ik krijg meer energie van een appel en van een buitenluchtje halen.. soms baal ik dat ik niet meer rook.
We hebben de dag volbracht en konden gelukkig eerder weg.. wat een verademing is..
nog 1 dag dan is het volbracht... en dan hebben we een certificaat.. dus ik hoop dat de tweede dag wat meer inhoudelijk is, en minder het boek volgen, dus ik ploeter me nog even door het boek heen...
