vrijdag 31 januari 2025

Young hearts ( film)

 

 Veel over deze film gehoord en eindelijk kon ik hem nu gaan zien..

Zonder teveel te verklappen maar oh wat een mooie film is dit.. ik heb in het tweede gedeelte bijna steeds zitten kijken met tranen in mijn ogen net als Heleen, je houd het niet droog bij deze film. zo mooi om deze twee jongens samen te zien, de opa en hoe hij met zijn kleinzoon omgaat zo prachtig... maar ook de onmacht van de liefde, het totaal eenzaam voelen omdat je niet weet wat je moet met je gevoelens...  het is prachtig en voor een ieder zou ik zeggen ga deze film kijken., zie hoe de liefde is.. 

een absolute aanrader

recensie van de film:

Regie: Anthony Schatteman | Scenario: Anthony Schatteman | Cast: Lou Goossens (Elias), Marius de Saeger (Alexander), Geert van Rampelberg (Luk), Emilie de Roo (Nathalie), Saar Rogiers (Valerie), e.a. | Speelduur: 97 minuten | Jaar: 2024

Met zijn eerste grote speelfilm wil Anthony Schatteman een verhaal maken dat hij zelf graag als veertienjarige had willen zien. Een film die troost kan bieden aan jonge mensen in de ingewikkelde zoektocht naar een eigen, seksuele identiteit. Young Hearts verbeeldt die zoektocht aan de hand van de jonge Elias die een vrij normaal leven leidt in een rustig dorpje op het Belgische platteland. Een veilig leventje dat voor de veertienjarige op zijn kop lijkt te gaan staan, wanneer hij verliefd wordt op de buurjongen.


Elias is een gewone jongen. Hij is niet de stoerste maar ook niet het buitenbeentje op school. Hij heeft voorzichtige verkering met Valerie. Zo een waar de grens tussen onschuldige vriendschap en de eerste fysieke genegenheid nog heel voorzichtig wordt afgetast. Het meest bijzondere aan zijn leven is dat zijn vader een succesvolle volkszanger is. Maar meer op de 'zo lekker gewoon gebleven' Frans Bauer-manier dan de grootse, meeslepende, Gooische stijl van René Froger. Kortom, het leven van Elias kent weinig drama.

Dat dreigt in een klap te veranderen als het gezin van Elias nieuwe buren krijgt. Elias sluit al snel vriendschap met de onbevangen en stadse Alexander. Alexander is in veel dingen de tegenpool van Elias. Elias is voorzichtig en verlegen, Alexander is extravert en een durfal. Zelfs in zoiets spannends als liefde. Openhartig en in een voor veertienjarige jongens opvallend volwassen gesprek vertelt Alexander dat hij eerder verliefd was op een jongen. "Het is het zotste gevoel ooit" vertelt hij Elias die aan zijn lippen hangt. En: "Je weet het gewoon, als je dat voelt." Elias weet het dan nog niet, of wil het niet weten uit angst voor de reacties uit zijn omgeving.

Wat volgt is een zoete coming-of-agefilm waarin een liefde tussen de twee jongens opbloeit. Voor Alexander is die liefde al snel een voldongen feit, voor Elias is het vooral verwarrend. Young Hearts draait dan ook vooral om de strijd die de jonge Elias van binnen levert. Want van de buitenwereld lijkt hij weinig te hoeven vrezen.

Schatteman slaagt in het maken van een troostend verhaal. Een verhaal waarin menigeen, queer of niet, de eigen eerste stappen in de liefde kan herkennen. Maar het ligt er soms ook wel erg dik bovenop. Zo heet de grote hit van Elias' zingende vader 'De eerste liefde' en wordt op school de hoofse liefde bestudeerd. En in de amper honderd minuten dat de film lang is, zitten wel heel veel montages van dartelende pubers in weides, meertjes, het centrum van Brussel, weer een meertje en aan het zwembad.

En dat terwijl de chemie tussen de twee hoofdrolspelers zulke nadruk helemaal niet nodig heeft. Hoe jong ook, Lou Goossens en Marius de Saeger zetten hun rollen zeer overtuigend neer. Vanaf het eerste moment geloof je dat deze liefde meer is dan een puberale bevlieging. Net zoals je bij je eerste liefde zeker wist dat je dat gevoel nooit meer voor een ander zou voelen. Om dat op zo'n zoete manier op het witte doek te zien, is ontegenzeggelijk troostrijk.


donderdag 30 januari 2025

De Lamp...

 

Bij de bosrand had ik een prachtige lamp gekocht die dan op de muur sneeuwvlokjes projecteerde, maar ja die moest we ergens in, dus ik had vriend en collega Gert gevraagd of hij ,als technicus en mackerspace docent,  mij kon helpen. Dat doet hij graag, en kwam met de oplossing van een  lamp aan een draadje dus het werd een loshangende lamp die zijn projecties op de vloer deed maar dat was heel vaag vond ik.. maar het was wel goed voor nu dacht ik..

Op een dag liep ik door de kringloop en zag daar een  standaard voor een lamp, hij was van de IKEA en tot mijn vreugde met een aan en uit knopje eraan, dus ik dacht meteen, die is voor mij voor op school.

Dat leek me handiger  dan hangen en dan kon ik het ook op het plafond richten en met een aan en uit knopje is het helemaal mooi dacht ik.

Dus de standaard mee naar school, lamp erin en hij deed het dus niet. dus ik balen, mijn grote hulp op mackerspace en techniek gebied, is collega en vriend Gert dus die wierp een technische blik en zei meteen, dat pootje is niet goed in de lamp.. dus deze doet het niet. dus ik balen. 

Maar gelukkig had ik nog ergens even tijd om naar de kringloop te gaan, samen met vriendin en collega Marlous naar de kringloop, de oude weer terug gebracht, wat wederom gedoe was. ik had namelijk het prijsstickertje er al af gehaald en tja dat mocht niet. dan mocht ze hem officieel niet terugnemen, maar nadat ik een hele preek had aan gehoord, en ze me nog even heel nadrukkelijk wees op het stukje tekst op de bon waar het ook stond, die ik dus inderdaad niet heb gelezen., dat heb ik heel aardig toegegeven, maar dat de verkoopster had gezegd dat ik het stickertje niet mocht verwijderen dat weet ik 100% zeker dat dat niet is gebeurt. dus ik heb dat vol gehouden, maar ben wel even aardig gebleven wilde de 8,50 wel terug..  want ja het is wel weer 8.50.. toen ik het geld terug had heb ik nog wel even gezegd, ze heeft het echt niet gezegd, en u was er niet bij dus hoe kunt u beweren dat ze het wel heeft gezegd.....  maar dat van het bonnetje hebt u gelijk. dus volgens mij is het zo mooi in balans opgelost.

Marlous was inmiddels al de winkel in gegaan, dus we zijn nog even samen gaan struinen en ja hoor daar stond nog een standaard, dezelfde die ik al had maar dan de helft goedkoper omdat er een vreselijk lelijke lampenkap opzat, dus de lamp gecontroleerd , die deed het, daarna de kap er afgehaald, die achter gelaten en met de standaard naar school. ik super blij want dat zou natuurlijk werken..

 De volgende dag op school, met een paar leerlingen in de klas, ik de lamp in de standaard gedaan, waarop een leerling zei, en dan zegt hij pats.. en ik deed de stekker in het stopcontact en inderdaad pats... weg stroom.. en de lamp stuk..

 En het ergste was nog wel.. dat echt alles uit was, mijn computer, mijn lichtinstallatie etc. dus ik dacht wat nu.. 

Kortom eerst had ik het idee dat het de stroom was, maar nadat ik een andere stekkerdoos had gepakt, bleek dat het niet te zijn. dus alles deed het weer naar behoren.. ik blij

De volgende dag, wilde ik heel enthousiast met een klas wat voorbeeld filmpjes bekijken maar dat ging niet mijn tv had geen connectie met de computer. dus de ICT gebeld, die kwamen meteen, geweldig altijd die mannen.. ze kwamen meteen, maar het bleek wat lastiger dan ik dacht., want er was iets toch stuk gegaan door de vonk van de dag ervoor.

Dus na heel veel gedoe kwamen we er achter dat het lag aan de htmi kabel, deze ging wat lastige tussen mijn tafel blad en de opstaande rand door, dus tja wat nu. nou heel simpel je pakt een schaar en je knipt de oude kabel die stuk is door.. logisch gedachten gang voor een creatief persoon.. en ook de ict man zei doe maar, dus ik pak een schaar en ik zeg knip.. en ineens besef ik me dat ik een verkeerde kabel heb doorgeknipt.. namelijk mijn kabeltje tussen de cd speler in de voet van de computer en het scherm.. dus tja.. de ICT man keek me aan met ongeloof in zijn ogen, ik keek naar hem met een soort van paniek in mijn ogen,  een collega van kunst die er bij stond, liep alleen maar het lokaal uit, want die stikte van het lachen.. dus het was helemaal raak.

Hierop zei ik, oef dat ging niet goed.. de man van de ICT, zei alleen maar ik loop even naar boven om  een andere kabel te halen.  en ik zei alleen, maar sorry en ik moet zo wel weg.. ... gelukkig is het weer gemaakt , dat kon dus wel. ik ben superblij met deze mannen dus maandag breng ik ze even een doos merci voor hun harde werken.. dat mag wel vind ik.


dinsdag 28 januari 2025

Tom is niet meer....

 

Na mijn sport kwam ik zondag thuis.... ik zag al in de gang wat dingen liggen die ik niet herkende. dus ik dacht okey.. kennelijk is Tom te enthousiast geweest vandaag met het stofzuigen, dus dat zal wel ergens afkomen. dus ik geloofde het wel.. totdat ik naar de keuken liep en daar zag ik de belangrijkste onderdelen van Tom op de grond liggen.. zijn borstel was uit zijn huis gevallen. en niet meer te maken. ik  heb mijn best gedaan maar hij is dus niet meer.

Dus ik heb hem eervol een plek gegeven waar hij nu voor altijd mag rusten. en inmiddels, want zoals men heel vaak zegt niets en niemand is onvervangbaar. dus Tom is ook vervangbaar. ... dus ik heb maar even gezocht naar een andere stofzuiger en inmiddels al gevonden die dan maandag komt dus dan  kan mijn huis weer schoongemaakt worden, het is een luxe dat weet ik maar niets is lekkerder dan dat als je thuis komt en je huis is al stof gezogen en ik doe dat elke dag en ben steeds weer verbaasd over hoeveel stof hij steeds weer vind en hoeveel in het compartiment zit.. maar het is de moeite waard.

Dus we zien uit naar Tom 2. om weer mijn huis schoon te zuigen. waardoor ik dus weer kan genieten van een schonen vloer zonder stof etc.

Inmiddels is Tom 2 aangekomen in mijn huis. een andere versie, even wat gedoe hij kan niet onder de bank helaas maar dat is op te lossen, 1x in de week even een wisser er onder door en dan Tom aan zetten zodat hij het stof kan ophalen. scheelt een hoop gedoe..

Hij kan ook met een app worden bedient maar daar ben ik nog niet zo goed mee bezig geweest, dus dat moet ik dit weekeinde maar eens proberen of dat lukt

maar hij zuigt, hij maakt schoon en ik ben weer happy dat ik weet dat elke dag mijn vloer weer gezogen gaat worden. huis stof vrij, ik minder werk en ik meer tijd voor ondeugd.


maandag 27 januari 2025

kb hel....

 

 De derde maandag van het nieuwe jaar, het is duidelijk dat Frank er zin in had.... en kennelijk van ons verwacht dat we super talenten zijn met een super conditie.. want we zitten in de les gevorderden. maar het is eerder een les voor een super professional.. ..

De warming up begon  liefelijk.. maar daarna de hel.. en zeker aan het einde.... het was afzien.. het was vloeken, tieren en vooral ook doorgaan. en zweten en daarna zeggen dank je wel Frank de eerste 10 minuten waren leuk daarna was het zwoegen...

Het wonderlijke is dat deze les maar 45 minuten duurt, en als ik dan kijk of nadenk over wat we gedaan hebben lijkt het niets maar ondertussen ben ik na 15 minuten al dood. Het zou kunnen komen omdat ik best met een zwaar gewicht van 20 kilo train.. maar misschien ook omdat de maandag nooit zo mijn dag is... maar nu zeur ik want eigenlijk is de donderdag ook niet zo mijn dag.

 warming up

 knie hef

hakken billen

squats

armen naar voren

armen naar achteren

8 push ups

burpees..


daarna begon de echte training

swing russian 90 sec

clean and press  2x 45 2x30

swing amercian 90 sec

snatch 2x 45 2x 30sec

trusthers 90 sec

shoulder press 2x 45 2x30

push up 45, 40, 35,. 30, 25, 20, 15

( daar ging het mis. ik schijn als een indiaan oef te roepen, dus wat riep Marco of ik een indiaan had gedate omdat ik steeds oef zei.. daarna stikte Niels en Richard van de lach en ik kon de push ups niet meer voor elkaar krijgen.. maar het was wel heel erg leuk)

burpees.. 5 minuten round de mat


Gelukkig was het hierna rekken en strekken en daarna aan de thee

met Marco en Niels heerlijk bijgepraat.

zondag 26 januari 2025

Monsieur Aznavour (film)


Afgelopen zondag met vriendin Heleen naar de film geweest over Aznavour, waar ik erg verbaasd over was dat hij nu al in het Parktheater draaide, omdat het een heel recente film is. Toen er een voorfilm was dacht ik al daar ga ik heen, ik had hem al besteld met Heleen, ook naar aanleiding van de show die we hadden gezien over zijn liedjes..  maar er was on line nog niets te vinden over deze film.. dus ik was verbaasd maar dat was niet erg we hebben het maar afgewacht en ongeveer 2 weken voordat wij naar deze film gingen was hij ineens daar, de recensie etc van de film.. en dus wisten we zeker dat hij zou gaan draaien..

Wat een mooie film dit.. het was oprecht genieten en ik heb nooit geweten dat hij zulke mooie liedjes zong maar ook wat een eenzaam leven heeft hij geleefd. alleen maar opboksen tegen de anderen en de beste willen zijn waar hij dan ontdekt dat het inderdaad eenzaam is aan  de top.... triest..

Een absolute aanrader.
Het lied waar ik de tranen in mijn ogen bij kreeg was dit lied wat voor de recensie staat:

recensie van de film:

 Regie: Mehdi Idir, Grand Corps Malade | Scenario: Mehdi Idir, Grand Corps Malade | Cast: Tahar Rahim (Charles Aznavour), Marie-Julie Baup (Edith Piaf), Camille Moutawakil (AĂ¯da Aznavour), Bastien Bouillon (Pierre Roche), Narine Grigoryan (Knar Aznavourian), Lionel Cecilio (Gilbert BĂ©caud), Victor Meutelet (Johnny Hallyday), e.a. | Speelduur: 133 minuten | Jaar: 2024

Charles Aznavour was een grote monsieur. Een biopic was dus onvermijdelijk. Het blijft echter een probleem als de familie bij zo'n levensverfilming betrokken is. Regisseurs Mehdi Idir en (muzikant) Grand Corps Malade kregen een jaar voor zijn dood persoonlijk toestemming van Aznavour om zijn verhaal te vertellen. Wel onder het wakend oog van zijn producerende schoonzoon. Een heel kritische visie hoef je dus niet verwachten. Anderzijds was Charles Aznavour een heel aimabel man die nooit betrokken was bij een schandaal. Aardige mensen lenen zich nou eenmaal minder goed voor dramatisch verhalen.


Charles Aznavour kwam uit een Armeense familie in Georgië die de genocide door de Turken overleefde. Hij vormde in Frankrijk een muzikaal duo met Pierre Roche, maar een ontmoeting met Edith Piaf stuurde hem de solorichting op als zanger en liedjesschrijver voor anderen. Geleidelijk aan werd hij een ster, maar ook een gevierd acteur in onder andere François Truffauts Tirer sur le Pianiste. De film toont hem als een harde werker die zijn succes dubbel en dik verdiende. Dat hij van geen ophouden wist, uit zich in het feit dat hij als negentiger nog op het podium stond.

Zoals in de meeste klassiek opgebouwde biopics willen regisseurs-scenaristen Mehdi Idir en Grand Corps Malade veel te veel vertellen. Ze jagen het hele leven van Aznavour er in iets meer dan twee uur door. De scènes lijken aan elkaar gekleefd door het scriptequivalent van 'en toen en toen'. Geen scène is meer memorabel dan een andere, waardoor de film op dramatisch niveau eerder vlak overkomt. De meeste scènes verwacht je nu eenmaal in een klassieke biopic over Charles Aznavour.

Er valt beslist veel meer te vertellen over Aznavour - hij was zeker niet kleurloos - maar dan moet je keuzes maken. Toegegeven, dat is moeilijk met het levensverhaal van een man die zeer geliefd was door familie, vrienden en publiek. Idir en Grand Corps Malade maken hem bovendien nog charmanter en braver dan hij waarschijnlijk was. Om de man toch nog een onoverkomelijk dilemma mee te geven, kozen ze voor het conflict tussen zijn privéleven en zijn honger naar het podium. Maar net die ruggengraat is een van de grootste clichés in artiestenbiopics.

Een aantal thema's is onbenut gebleven. Dat Aznavour een rokkenjager was, komt er niet echt uit. Charles was drie keer getrouwd en had ook een buitenechtelijk kind. De echtelijke problemen worden er heel snel doorgedraaid. Dit valt te begrijpen als je alle aspecten van zijn hele leven wil vertellen. Maar juist zijn relaties met vrouwen hadden een interessante invalshoek kunnen zijn. In ieder geval interessanter dan 'een succesvolle man die niet van ophouden weet'.

Over de casting van Tahar Rahim (Un Prophète) kun je eveneens struikelen, ook al is hij een uitstekend acteur. Je zult het aanvankelijk moeilijk hebben met het herkennen van Aznavour in Rahim. Na een uurtje begint Rahim de tics van de chansonnier nadrukkelijker te brengen en komt zijn silhouet overeen met dat van de echte Aznavour. De vraag is dan wie de rol wel had kunnen invullen. Aznavour was immers enorm bekend van gezicht. Je krijgt hetzelfde gevoel als bij de vertolking van Anthony Hopkins als Hitchcock: je ziet een acteur die imiteert en niet het personage.

Monsieur Aznavour is geen slechte film, maar hoe verzorgd ook gemaakt, hij voelt te gewoontjes, te conventioneel, te weinig kieskeurig en te braaf aan om echt indruk te maken. Jonge mensen die niet vertrouwd zijn met het oeuvre van Charles Aznavour, zullen er echter wel iets aan hebben. De film zal nog het best functioneren als een introductie op het werk van 'de Franse Frank Sinatra', zoals sommigen hem omschrijven.


zaterdag 25 januari 2025

Het is weer zondag.. CROSS xxl dag..

 

Zowaar het is zondag en het is een extra leuke zondag, ik kan een half uurtje langer in bed liggen en de cross duurt maar tot 11.00 en begint om 10.00, heerlijk.. maar om nou te zeggen dat het minder intensief is, nou nee dus, de vorige keer was ik kapotter dan na 1 anderhalf uur. maar ook dat went... hoop ik.

Dus toen ik om 9.45 aankwam stond Nathalie al voor het raam te kijken en ik dacht ook even kijken, het eerste wat ik dacht was.. nou dat hoef ik dus niet te doen... dat is niks voor mij.. dat steppen.. daar heb ik en het ritmegevoel en ook niet de uithoudingsvermogen voor dus een diepe buiging naar iedereen die hieraan mee doet.

De les begon met een warming up

10 x 1 minuut dus een EMOM

5 kb press

5 squats

5 push ups

5 sit ups

Voor mij die net begon was dit wel een heftig begin maar wel goed. je ziet er meteen in

Daarna kwam de grote ronde een wod bestaande uit 4 onderdelen.

You go where i go ( de Hyrox.) 

( Hyrox is een wereldwijde fitnesscompetitie die elementen van hardlopen en functionele fitness combineert in een vast raceformat. HYROX onderscheidt zich van andere evenementen door de uniforme structuur, wat betekent dat deelnemers wereldwijd hetzelfde parcours afleggen, ongeacht de locatie.)

( voor nog meer info: Hyrox)

en dat lijkt me zo gaaf om een keer te gaan doen met elkaar.. volgens mij gaat dat lachen worden maar ook helemaal top

Je bent in 2 tallen, ik ging met Rene en Kevin, die net niet was en nog geen maatje had, dus we hebben Rene en Kevin aan elkaar gekoppeld dus die gingen werken en daarna ging ik alleen.

de opdrachten deelde je in 2 zoals het ook bij de Hydox

We begonnen met 4 rondes:


300 meter run

30 x thrusters

30x wallballs

30 meter burpee broad jump 


als hier klaar mee was dan  2 minuten pauze

en daarna ronde 2

3 rondes

300 meter farmer walk

30 trusters

30 wallballs

30 meter burpee board jumps

geweldig om te doen zeker met mijn koppeltje.

Natuurlijk halen we nog niet eens wat we zouden moeten doen maar toch..  ik ben erg verbaasd


donderdag 23 januari 2025

dat zal mij toch niet gebeuren...

 

Afgelopen zaterdag ging bij mij de deurbel, niet zo gek, dat gebeurt wel vaker. maar dit keer was het wat vreemd. want de postbode vroeg of hij wat pakketjes bij mij mocht neerzetten, en waarom niet, men doet dat ook voor mij. dus prima

Er kwamen twee pakketten aan van de postcodeloterij... en ik had er eerst niet zo over nagedacht maar al gaande weg de zondag dacht ik ineens. ik ben ook lid van de postcodeloterij en hoe kan het nu dat mijn buren het pakket wel hebben en ik niet. heel bijzonder we hebben tenslotte dezelfde ingang en dezelfde postcode... dus dat vroeg om opheldering.

Maar ja op zondag geen hond te bereiken natuurlijk, dus maandag ik bellen naar de postcodeloterij met de vraag waarom mijn buren wel een pakket hadden gekregen en ik niet..

Nou dat werd duidelijk.. er was iets bij hun misgegaan en ik kreeg meteen een code zodat ik alsnog dat pakket kon bestellen.. Ik blij natuurlijk maar bedacht me wel. wacht eens even, als dit gebeurt met een (h)eerlijk pakket, let vooral op de haakjes om de h... dan is het gek dat het gebeuren kan..

Zou het nou ook zo kunnen zijn dat ik soms vergeten ben terwijl alle postcodes in mijn flat dikke enveloppe krijgen met geld en ik ben er niet dus ik ben vergeten en krijg het niet...

Kortom ik begin een beetje te twijfelen aan de postcodeloterij of het daar wel eerlijk gaat.. maar ik ga er voorlopig maar vanuit dat dit een 1 malige vergissing is

Plien en Bianca Theater ( Harrekidee)

 

 Dit las ik als aanbeveling:

"Hartverscheurende humor en ontroerende hilariteit.

Plien & Bianca vormen een genre op zich en zijn niet meer weg te denken uit de top van het Nederlandse cabaret. Hun zeven eerdere voorstellingen zaten vol moddervette karikaturen, scherpe dialogen en subliem getimede humor. Het achtste theaterprogramma kon dus niet uitblijven.
In ‘Harrekidee!’ mag je wederom rekenen op een onvergetelijke stoet aan hilarische typetjes. Plien & Bianca nemen je mee in een mix van hartverscheurende humor en ontroerende hilariteit en laten zien waarom zij al dik twintig jaar behoren tot het allerbeste dat het theater te bieden heeft."

Dus ik besloot om toch maar een keer te gaan kijken bij een voorstelling van deze twee. ben erg benieuwd wat het is.. al vind ik ze op tv vaak afzonderlijk hilarisch. Dus ik was heel benieuwd na de combi en hoe ik een show van ze vind."

 

Om eerlijk te zijn had ik best een hele volle dag en eigenlijk totaal geen zin om naar het Theater te gaan maar wat ben ik blij dat ik toch gegaan ben.. wat een kei van een show.

Het is hilarisch het begin al, het opkomen in een prachtig decor die op zoveel verschillende manieren word gebruikt...  maar ze komen als twee vogels uit het ei gekropen en roepen heel vaak Harrekidee.. en lopen wat rond, dan gaan ze zich omkleden in  twee typetjes, en het leuk is dat deze typetjes steeds de rode draad zijn in de voorstelling. maar er zijn geweldige scenes het gedoe in het bejaarden tehuis, waar ze rondlopen als hulpverleners en waarbij 1 van hen een hele verdwaalde mevrouw speelt geniaal..

De scene over het huwelijk geniaal bedacht en zeker hoe ze een kwis hebben bedacht waarbij de speler heel veel geld kan verdienen als hij de goede antwoorden geeft.. 

Kortom ik heb me die avond vreselijk geamuseerd en bedacht naar een volgde show ga ik weer.

Dus als je de kans krijgt om deze show te zien, dan ga zeker kijken.hij is geniaal

dinsdag 21 januari 2025

Wandel langs de houtsnedes in Alphen

 

Nou toch ergens weer aan het werk gedacht op het randje van 2024, ik moest nog de houtsnijwerkroute lopen in Alphen om te kijken of dit wat was voor de leerlingen...

Dus ik trok mijn gewone schoenen aan, niet handig. dat bleek wel want ja overal blubber en ook stront van de Galaways die daar lieftallig grazen, maar dat overleef ik ook wel denk ik. 

Dus ik aan de wandel, de route van het internet gehaald, maar oh wat was die slecht te volgen ik wilde de route lopen volgens het plattegrond, zonder audio. want dat lukt me niet ... maar oh wat een spijt heb ik daar van, ik moet nog een keer aan de wandel, helaas. .maar goed dat zien we dan wel. maar van de 14 houtsnijwerken heb ik er 12 gevonden, de Ringslang en de Baby waren voor mij onvindbaar..., maar dat kan ook aan mij liggen natuurlijk dat ik niet goed gekeken heb,.

Normaal ben ik gek op modder etc en hoe ruiger het gebied hoe lekkerder ik dat vind maar dan wel met mijn dikke wandelschoenen aan.. dan kan het niet smerig genoeg zijn. dus dat was een beetje een fout van mij. maar toch. ik heb wel enorm genoten van deze wandeling en ook zeker extra mooi foto;s gemaakt van het de rest.. aan het eind liep ik langs Bij Hen, waar Ayaz werkt en Siem, toen ik er al langsliep in het begin kwamen ze al naar buiten en gingen ze me begroeten, op de terugweg heb ik ze niet gezien omdat ik toen druk was naar huis.

Nog snel even langs de action om daar nog even een deurstopper en wat swiffer doekjes te halen want ik gebruik het tegenwoordig veel en vakkundig dus het is lekker en ik ben er inmiddels verslaafd aan want je swiffert en klaar is weg stof. heerlijk.

Het gekke is dat ik me bedacht had dat ik dinsdag lekker naar Leiden wilde naar de musea. maar ineens ploepte het in mij op dat het dus. dinsdag al oudejaarsdag is en dus moet ik aan de oliebollen bakken etc en ja dan gaat dat niet lukken helaas.

Het was trouwens een leuke wandeling zo in Alphen zeker nu je ook door gedeeltes komt waar je normaal niet zo vaak komt en dat maakt het wel leuker voor mij . wel weer bijna 10 km gelopen en 9027 stappen en dan nog vanavond de kb er achter aan, ik geloof dat ik 2024 heel sportief afsluit.







en pats alles donker....

 

Net als je denkt dat je alles hebt gehad na een best wel pittige training.. kom  je thuis.

je zet je waterkoker aan, je vaatwasser, je loopt even naar je douche, doet het licht aan en pats alles uit. in het hele huis,... niet in  1 groep maar alle groepen..

Dus ik eerst uit het raam kijken naar de Jumbo, maar daar deed het allemaal nog. dus toen maar naar de buuf, ze was er niet dus ik kon mooi even naar binnen met de sleutel,. en als ze er wel was geweest dan was er ook niets aan de hand.. maar daar deed alles het.. dus het zat dus echt in mijn huis.

Dus wat goochelen in de stoppenkast en het bleek dat er 1 ding niet goed werkte, die van de koelkast, van de verwarming en van het licht in de badkamer en de keuken en toilet, de rest deed het wel gewoon.

Dus wat nu..  ik bellen met de noodlijn van de verhuurder. zoals gebruikelijk is er dan 10 minuten wachttijd en dat duurt nog langer ....

Dus eindelijk had ik haar aan de lijn en ze zei meteen iets praktisch. namelijk trek overal de stekkers uit en daarna de stoppen weer aan zetten en dan per stekker kijken of dit het apparaat is wat een storing veroorzaakt.. nou dat gedaan en meteen al bij de eerste poging de stekker van de waterkoker in het stopcontact aanzetten en pats de lampen en alles uit.. dus tja het was duidelijk de waterkoker was de boosdoener.. 

Nadat ik haar had bedankt voor haar advies meteen de waterkoker in de container gegooid en maar meteen naar de Action gegaan om een nieuwe waterkoker te gaan halen omdat ik me bedacht het is wel goed om die te hebben meteen

Maar je staat wel even stom te kijken als ineens je licht uitvalt.

zondag 19 januari 2025

Eten met Dominimaha ( restaurant Bospark)

 
Eindelijk was het weer zover we gingen met de eet/spelletjesgroep uit eten. Het was lang geleden dat we als clubje bij elkaar waren, dus nu was het extra leuk met elkaar. We hadden er ook vreselijk veel zin in.
Had Laura al voorbereid dat we om 18.00 kwamen.. dus dat was dan ook klaar.
 
 Ik had wel een vreemde dag,ik was om 14.10 uit dus ben ik even snel naar huis gegaan om om 15.30 weer op school te zijn voor een vergadering maar die duurde maar 20 minuten dus weer naar huis om om kwart voor 6 weer op school te zijn om met de vrienden te gaan eten.
Marco was er al en we hebben even samen goed en gezellig zitten praten, Niels kwam ook al vrij snel en we kregen al heel snel de broodjes met dip, dus daar zijn wij vast aan begonnen om voor we het wisten .. nog twee broodjes met dip over was voor Do en Misjel. maar goed die waren dan ook iets te laat.
Daarna gingen we heerlijk eten en kletsen, ik vind het altijd een feestje om onze leerlingen aan het werk te zien, ook dat ze zich moeten voorstellen, zowel degene die ons bedient als de gene die voor ons kookt, ze vinden dat heel spannend maar ze doen het perfect, wat ook wel moet onder de bezielde leiding van Laura in het restaurant en Marco en Alexander in de keuken, ik zie de leerlingen altijd opbloeien.. heerlijk.
 
 We hadden weer de beste tafel en Laura had al dikke lol met ons over onder andere over hoe veel Marco eet,...  en wij met haar.

We hebben er weer heerlijk gegeten en het is goed met elkaar bij elkaar te zijn, we praten over van alles en nog wat, we hebben lol, en klieren wat met elkaar.

Het voorgerecht was voor de carnivoren onder ons een carpaccio of zeebanket salade of kippensoep, ik kreeg een heerlijke vers gemaakte bordje tomaten soep met daarin de heerlijke zoete wortels..

Als hoofdgerecht kregen mijn niet vlees en vis etende vrienden. zalm op de huid of ossenhaas. met garnituur de mijne bestond uit  een heerlijke risotto met een gepocheerd ei met bak kaas.. en wat groente erg lekker weer. 
 
Tel daarbij de garnituur als salade, appelmoes en ook nog heerlijke gefrituurde aardappelsoesjes heerlijk wat  weer een heerlijke maaltijd was dit,

Daarna kwam het toetje en dat was een genot, chocolade mousse me echte stukken chocolade, gele room, een bolletje vanille ijs en slagroom en amandelschaafsel.. heerlijk..

We hebben de avond afgesloten met een extra toetje en heerlijke koppen thee en koffie.. heerlijk

Helaas waren we te laat om nog naar de kb te kunnen gaan dus hebben we met elkaar afscheid van elkaar genomen op het plein om ieder weer een ons eigen weegs te gaan. maar wat was het weer een gezellige avond met elkaar.. en dan verlang ik alweer naar de volgende avond.
 








zaterdag 18 januari 2025

Vaiana 2 (film) (uit met Marlous en dochters)

 

Met Marlous en haar dochters hadden we afgesproken dat we samen de laatste dag van de kerstvakantie iets leuks zouden doen, we hadden het plan om naar de Oosterkerk te gaan in Amsterdam voor de lichtshow, maar dat lukte dus niet helaas, dus besloten we om in Utrecht naar de film te gaan en daarna te gaan kijken bij de Dom die in het licht staat met een lichtshow, dus dat is altijd leuk om te kijken..

We hadden afgesproken bij Pracht, ik dacht een type fout maar het bleek echt een winkel te zijn. Dus bij aankomst in Utrecht viel de regen niet met bakken maar met regentonnen uit de lucht.dus ik pracht gezorgd en ben in de Mac gaan staan om niet te nat te worden en om op te warmen. Iets over twee kam Marlous met haar dochters naar de Mac, we besloten meteen de dichts bij zijnde kroeg in te stappen. Daar hebben we heerlijk zitten praten met elkaar. Rond kwart over drie gingen we eerst naar de Albert Hein om daar grof om te slaan aan popcorn en drinken nootjes en M&M. Geweldig.  Dit werd door de dochters van Marlous op verschillende plekken op hun lichaam verstopt omdat ze het te duur vonden om dit bij PathĂ© te kopen. Alleen mag je dat kennelijk mee nemen in de PathĂ© dus dat deden we op die manier. Ik kan dan grote bewondering voor de jeugd hebben die zo denken. 

De film was geweldig, ik was tot tranen geroerd zo mooi en zo geslaagd deze film. Een absolute aanrader. Al heb je deel1 niet gezien toch is deel 2 erg goed te volgen. 

Na de film zijn we nog even naar de dom gelopen omdat hij zo mooi uitgelicht is. En dat was prachtig met de protecties erop

Iets over 6 hebben we afscheid genomen na een prachtige middag. 

recensie van de film:

Regie: David Gerrick Jr.,Jason Hand en Dana Ledoux Miller | Scenario: Jared Bush en Dana Ledoux Miller | Cast (stemmen): Auli'l (Vaiana), Dwayne Johnson (Maui), Alan Tudyk (Hei Hei), Nicole Scherzinger (Sina), Hualalai Chung (Moni), Temuera Morrison (Chief Tui), Awhimai Fraser (Matangi), e.a. | Speelduur: 100 minuten | Jaar: 2024

Nog even en de live-actionversies van Disney snellen de animatiefilms voorbij. Momenteel zijn de opnames van Vaiana in vlees en bloed in volle gang, en heeft Dwayne 'The Rock' Johnson zijn afgetrainde lijf met (nep)tatoeages laten bedekken voor een levensechte Maui. En dan te bedenken dat het nog maar acht jaar geleden is dat de studio met hun originele animatiehit een relatief onderbelicht gebied verkende.


Moana - of Vaiana zoals de film hier heet vanwege een rechtenkwestie - bracht de Polynesische cultuur in beeld, zonder zich nadrukkelijk te richten op een specifieke etnische groep. Hoe je de animatiefilm en zijn vrouwelijke held ook wil noemen, het was een ongekend succes, mede door de muziek van Lin-Manuel Miranda die met het nummer You're Welcome een hitje scoorde. Het is dan ook niet gek dat het inspiratiearme Hollywood al snel in de startblokken stond om een vervolg te maken.

In de opening komt de hoofdpersoon tot het besef dat haar eiland niet het enige bewoonde gebied in de Stille Oceaan is. Ze ontdekt dat het haar missie is om de oorsprong van haar beschaving te achterhalen. De queeste wordt ingegeven door Vaiana's voorouders en een eeuwenoude vloek. Eigenlijk doet het verhaal er weinig toe, want dit animatievervolg heeft hoe dan ook het hart op de juiste plek.

Wie is er tegenwoordig nou niet gebaat bij een weliswaar afgezaagde, maar rotsvaste boodschap dat we elkaar nodig hebben om het beste uit onszelf te halen? Het is de godheid Nalo die de verschillende volkeren uit elkaar heeft gedreven zonder dat hij ook maar een moment in de film te zien is (tip: blijf zitten tijdens de aftiteling voor meer context).

Het is niet verwonderlijk dat Vaiana wederom halfgod Maui op haar avontuurlijke pad treft. Het vervolg bevat veel van het oude vertrouwde. Het grootste verschil, naast het ontbreken van Miranda, is dat Vaiana 2 de eerste animatiefilm van een nieuwe divisie in Vancouver markeert. Dit verklaart wellicht waarom het visuele aspect soms wat tegenvalt. Zo verschieten de camerastandpunten soms te snel, waardoor je met de neus op het feit wordt gedrukt dat we te maken hebben met een animatiefilm die uit de computer is gerold.

Ook de scènes waarin veel figuurtjes door het beeld bewegen, zijn licht teleurstellend. Bijvoorbeeld wanneer Vaiana op haar missie om diverse oceaanvolkeren te verenigen, op een groep rebelse wezentjes stuit. Deze agressievelingen dragen een kokosnoot als pantser en vormen een van de vele, zij het prettige oponthoudjes die Vaiana en haar dorpsgenoten tegenkomen. Hun fletse aanblik herinnert aan de vroege jaren negentig toen computeranimatie nog in de kinderschoenen stond.


Dit keer staat de heldin, van wie Maui opmerkt dat veel mensen haar als prinses zien - een geslaagde knipoog naar Disneys prinsessenfetisj - er niet alleen voor. Ze krijgt hulp van een oudere dorpeling die voor het voedsel zorgt, een schepenbouwer en een jonge fan van Maui. Daarnaast wordt ze opnieuw vergezeld door een suf varken en de chaotische, schele haan Hei Hei. Deze herhaalt alle momenten uit de vorige film en kukelt en kukelekuut nog steeds om de haverklap het water in.

Hebben we hier te maken met een gemakzuchtige poging om mee te liften op het succes van het vorige deel? Nee, allerminst. Vaiana 2 biedt, op de genoemde schoonheidsfouten na, genoeg vermaak en avontuur. Het regisseursteam breidt het universum van Vaiana's belevingswereld verder uit en voegt aansprekende bijfiguren toe die niet meteen alle aandacht opeisen. Al had de duivelse Matangi best een grotere rol mogen krijgen.

De opdracht van onze heldin is rechtlijnig en soms wat abstract uitgewerkt, maar als het erom spant weten de makers hun publiek keurig mee te nemen. Echte muzikale knallers zoals You're Welcome en het voor een Oscar genomineerde How Far I'll Go ontbreken, maar de nieuwe liedjes van TikTok-duo Abigail Barlow en Emily Bear liggen prettig in het gehoor.

Het was aanvankelijk de bedoeling dat dit vervolg tot televisieserie zou worden uitgewerkt, maar de gang naar de bioscoopzalen bleek een verstandige zet. Op deel drie wordt reeds gebroed. Niet door Hei Hei overigens.
 

vrijdag 17 januari 2025

Kunsthal Rotterdam (dagje uit met Susan)

 

Nadat de vorige keer onze wandeltocht niet door kon gaan, besloten we nu om samen dan maar in Rotterdam naar de Kunsthal te gaan, ik wilde graag twee tentoonstellingen daar zien, de tentoonstelling Diva's maar ook de tentoonstelling van Thomas K. Price, de man waarvan een heel groot beeld op het stationsplein staat, en die ik ook in Londen in het heel klein heb gezien in het museum Portret galerie..

Aangezien Susan dat ook erg leuk en boeiend vind besloten we om samen daar maar heen te gaan, onderwijl wat te drinken, bij te praten en vooral te genieten... 

Om elf uur hadden we afgesproken dat wel elkaar daar zouden ontmoeten in de stationshal bij de poortjes.

 We hadden wat verwarring waar we elkaar zouden treffen  in mijn beleving bij de poortjes naar het stationsplein. Susan wist niet zo goed welke dat was dus stond ze bij de andere poortjes. Kan gebeuren.

De wandeltocht naar de Kunsthal ging snel, wat een mooie  stad is Rotterdam toch. Het beeld op het plein. Maakt altijd indruk en is prachtig. 

Bij aankomst bij de Kunsthal zijn we eerst gaan lunchen en thee drinken om alvast bij te praten. We bestelden beiden een heerlijke salade. Na afloop van de lunch gingen we het museum in. De tentoonstelling Diva, opgezet vanuit het Albert en Victoria museum in Londen. Prachtig om de geschiedenis van de Diva’s te zien neergezet. De koptelefoon gaaf bij elke kleding stuk of foto muziek van de artiest prachtig. Mooi om te zien dat ook de dragqueens niet zijn vergeten. Die stonden er ook. En ook twee mannen Prince en Elton John, nou hun kleding dan..

Daarna gingen we naar boven de tentoonstelling van de man die het beeld op het stationsplein heeft neergezet. Wat ook een indrukwekkende tentoonstelling was dit. Kon uren kijken naar hoe krachtig de beelden stonden. 

Daarna even langs de kerststallen, was aardig en zaten wat leuke stukken tussen. Daarna zijn we naar boven. Gegaan waar een tentoonstelling was van een stripboek tekenares die een prachtige strip in de NRC heeft gemaakt over een vluchtelingen kamp op Lesbos.

Heel indrukwekkend ook. 

Nadat we genoeg hadden gezien zijn we nog een kop thee gaan drinken voordat we naar het station gingen lopen.

Samen in de trein tot aan Gouda en daarna naar huis. 

donderdag 16 januari 2025

houtsnijwerk...

 

Ach uit mijn jeugd.. de tafel die mijn vader ooit maakte in zijn late avond uren, hij is er avonden, maanden mee bezig geweest, en hij is inmiddels ongeveer 50 jaar oud..  en hij is een prachtige tafel..

Maar zoals het zo vaak gaat. de tafel blijft de maker gaat over naar de andere wereld, mijn moeder vind de tafel ook mooi, maar toch  hebben we het erover dat zowel mijn broer, mijn neef en ik er geen belangstelling voor hebben mocht het ooit zo ver komt als mijn moeder ook over gaat naar de andere wereld.

Dus we zijn op zoek naar een museum die deze tafel zonder er voor te betalen zou willen hebben om op te slaan in hun depot en eventueel in hun collectie willen opnemen.

We hebben al een museum aan geschreven maar nog geen reactie gekregen, dus  mochten er mensen zijn die een museum weten die hier wel belangstelling voor hebben laat het dan even weten via een pb op facebook zodat we daarmee contact kunnen opnemen.

Deze blog mag natuurlijk gedeeld worden en wie weet komt het dan bij een museum eigenaar terecht die denkt, die tafel wil ik graag opnemen in mijn collectie.



woensdag 15 januari 2025

op hoog bezoek...

 

Nadat ik van collega en vriend Gert de uitnodiging had gekregen om bij hem en zijn man te komen eten in Rijnsburg moest ik eerst even opzoeken waar Rijnsburg ligt.. nooit van gehoord.. laat staan geweest, maar wat een verrassing het ligt vlak bij Leiden en Alphen dus ach dat is wel te doen met de auto.

LDe dag ervoor had ik een lucht plantje gehaald, die je niet hoeft te verzorgen maar die je gewoon in je kamer zet waar lucht is en hij blijft leven en het is een echt plantje nog ook, niet eens van plastic.

Daarnaast vroeg ik of ze groene thee in huis hadden, dus niet, dus ik besloot om een doosje groene thee te halen het leuk te laten inpakken om ze dat te kunnen geven dat is volgens mij wel gelukt... de eerlijkheid gebied me om te zeggen dat ik deze thee nog in huis had liggen, dat ik het zelf leuk heb ingepakt en dat ook aan ze geven, meer voor de grap.

Eerst had ik vreselijk uitgeslapen in mijn bed. wat een heerlijke lome zaterdag is dat toch zo.. genieten.. Het plan was er, de uitvoering niet ik had bedacht dat ik een lekker stukje zou gaan wandelen. maar ach het bed was lekker, de kou was heerlijk om van achter mijn raam toe te kijken.. dus ik vond het wel best.. ik besloot om dan maar gewoon lekker thuis te blijven, het eten te maken voor de komende week, nog wat huishoudelijke klusjes te doen.. dus  ideaal.

Rond 10 over 5 besefte ik me ineens de afspraak in Rijnsburg is om half 6y, dus ik als een gek me schoenen aan en in de auto, wel geappt dat ik nu in de auto stapte en wat is het dan grappig dat de routeplanner aangeeft dat ik er rond  iets over half 6 zou zijn, dus dat was niet eens zo lang rijden. maar 30 minuten.

Dus ik met gas op die lolly de straat op, en ja hoor het was druk en alle stoplichten tegen. Snel langs Sassenheim waar vriend Peter met zijn vrouw en kinderen woont en beseffen dat ik ze binnenkort weer eens moet uitnodigen om te komen eten bij mij.. en door.

Aankomst in Rijnsburg er ging een wereld voor mij open. wat een bijzondere wereld is dat toch. ik wist niet dat het echt een groot dorp was, zelfs in het donker zag ik dat maar ook ik verdwaald er, ondanks de navigatie. dus het is echt een groot dorp,. al zegt dat alles over mij en hoe ik mijn navigatie kennelijk nog steeds niet goed begrijp maar ik was er redelijk op tijd.

Ik heb nog wel even lopen zoeken omdat in mijn hoofd het idee zat dat ze op een ander nummer woonden dan ze echt woonden, maar ik heb ze gevonden..

Het was meteen al bij binnenkomst alsof ik thuis kwam. het was meteen gezellig en nadat we elkaar een hug hadden gegeven was het duidelijk dat het goed is om met elkaar te zijn

We begonnen met een kop thee en andere versnaperingen en als voorgerecht was er een prachtige borrelplank. heerlijk.

Daarna kwam het hoofdgerecht een heerlijke quiche bestaande uit  gerookte puntpaprika, courgette, wortel en brie en dat was zo mooi opgebouwd in de springvorm dat ik er gewoon jaloers van werd. en het was heerlijk.

Daarna kregen we als toetje een tiramisu en dat is eigenlijk altijd mijn favoriete toetje, daarna  hebben we nog heerlijk zitten te praten over van alles en nog wat, heb ik het trouwalbum nog even bekeken en wat staan er prachtige foto's in van twee prachtige mensen.

Rond 22.00 ben ik weer huiswaarts gekeerd omdat ik ook de volgende dag niet al te lang in bed wilde liggen, ik wilde weer wandelen.. maar kan op zondag, nu ik deze blog schrijf dat het weer niet is gelukt.. ik word er goed in om in mijn bed te blijven liggen..



dinsdag 14 januari 2025

All shall be Well (film)

 

 Ik zag van deze film een voorfilmpje en dacht die film wil ik zien hij lijkt me erg leuk om te gaan bekijken, dus ik zat toch al met Heleen in de bioscoop en stelde voor om deze film te gaan bekijken samen, gelukkig was Heleen er ook mee eens dus dat was top en konden we genieten van deze film..

De film had een vreselijk traag begin, wat voor mij meteen duidelijk was dat het ging om een lesbische verhouding  was voor mij al duidelijk, voor Heleen was het wat vager..  maar de film was uiteindelijk wel heel mooi, maar ergens vond ik het net niet de film die ik dacht die het zou zijn.. 

Dus of het nu echt een aanrader is vraag ik me af.. al is het wel heel boeiend om te zien hoe men reageert na het overlijden van iemand die dierbaar is.. en als er dan niets op papier staat hoe dan de achterblijvende partner ineens toch door de hele familie eigenlijk buiten word gesloten en niet meer als volwaardig lid van de familie word gezien...daarover ga je wel nadenken na deze film hoe dat goed te doen

recensie van de film:

Regie: Ray Yeung | Scenario: Ray Yeung | Cast: Patra Au (Angie Wang), Lin-Lin Li (Pat Wu), Tai-Bo (Shing Wu), Siu Ying Hui (Mei Shum), Chun-Hang Leung (Victor Wu), Fish Liew (Fanny Wu), e.a. | Speelduur: 93 minuten | Jaar: 2024

Het wereldwijd oprukkende conservatisme lijkt ons terug in de tijd te werpen. Verworven vrijheden zoals gelijke rechten en het recht op abortus dreigen door de opgestoken rechtse wind te worden teruggedraaid. En dan te bedenken dat deze progressieve bewegingen in sommige samenlevingen nog goed en wel van de grond moesten komen. Het onderstreept maar weer eens het belang van literatuur en cinema, en daarom is het Hongkongse drama All Shall Be Well zo'n belangrijke film. Want als we niet blijven hopen dat alles ooit weer goedkomt, waar zijn we dan als mensheid?


De moraal van de vierde speelfilm van Ray Yeung is dat we nooit iets voor lief moeten nemen, zelfs niet iets dat zo vertrouwd en comfortabel aanvoelt als een lievelingstrui. Angie en Pat zijn al ruim drie decennia bij elkaar en hun relatie wordt niet alleen door iedereen volledig geaccepteerd, maar ook bewonderd vanwege de puurheid en onvoorwaardelijke trouw.

Alleen Angies ouders hebben het nog steeds over een 'goede vriendin' wanneer het over hun schoondochter gaat, maar dat zal de generatie wel zijn. De twee vrouwen kunnen bogen op fijne vriendschappen, hechte banden met de queergemeenschap in Hongkong en sterke familiebanden. Na een gezellige avond met familie, fijne gesprekken en een goede maaltijd, wordt Pat onwel en komt onverwacht te overlijden.

Dan begint voor Angie een strijd met haar schoonfamilie die ze niet had voorzien. Het appartement waarin het stel al jaren woont, staat op naam van Pat. Omdat ze nooit iets hebben geregeld, begint Pats familie het onderkomen op te eisen en dreigt Angie op straat te belanden. De begrafenis is ongemakkelijk vanwege de vage status van de relatie tussen de twee vrouwen, maar al snel verdwijnen de beleefdheden en moet er ter zake worden gekomen.

Het ambigue van Yeungs familiedrama is dat het, ondanks de aanwezigheid van klassieke verhaalelementen, zowel de liefde viert als de hardheid van het bestaan onderstreept. De filmmaker presenteert omstandigheden die we al vaak hebben gezien en baart daarmee weinig opzien. Maar door subtiele details en langzaam afbrokkelende beleefdheden ontstaat een fijnzinnig drama dat de wrangheid van het bestaan blootlegt.

Veel zaken zie je van mijlenver aankomen. Pats neef heeft een meisje leren kennen en net wanneer hij de relatie geen kans meer geeft, blijkt ze zwanger te zijn. Het laat zich raden dat Pats broer andere plannen heeft voor het appartement. Dan blijkt All Shall Be Well meer te draaien om de uitvoering dan om de invulling van deze standaardelementen.

Yeungs film laat zich makkelijk plaatsen in het LHBTQIA+-hokje, maar dat zou de film tekortdoen. Wat Angie overkomt en wat ze gedwee ondergaat, zou binnen elke relatie kunnen gebeuren. De ongelijke behandeling van partners van gelijke sekse vormt weliswaar een subthema, maar Yeung kiest ervoor dit niet uit te buiten.