zaterdag 16 februari 2013

Now is good... (film)

Gisteravond met vrienden Heleen, Els, Stella en Jaap naar de film Now is Good geweest, gewapend met vele zakdoeken, want het zou een film worden waarin we veel tranen zouden laten vloeien.... gingen we er heen. Ik moet zeggen deze film is raak, hij raakt je, hij boeit je, je lacht , je snotterd en ziet hoe verschillende mensen omgaan met de dood die om ze heen loopt,. Tevens zie je ook hoe een jong meisje eigenlijk in haar verdriet omdat ze weet dat ze gaat sterven, toch zich er tegen wapent, dingen te doen verzint om zo de laatste jaren, maanden van haar leven een doel te hebben. Hoe ze eigenlijk in de film op het laatst sterft.. maar dat word zo mooi weergeven met mooie beelden, prachtig.. en daar komt bij het is een prachtig spel met goede en ook zeer knappe acteurs....
ik vind deze film een aanrader voor een ieder omdat je toch daardoor weer eens anders kijkt naar het afscheid nemen, en ieder doet dat op zijn eigen manier omgaan met de dood en afscheid nemen....



Now is good (recentie)

Regie: Ol Parker | 103 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Dakota Fanning, Paddy Considine, Jeremy Irvine, Olivia Williams, Kaya Scodelario, Edgar Canham, Rakie Ayola, Patrick Baladi, Rose Leslie, Sarah Hadland, Joe Cole, Julia Ford, Susan Brown, Tom Kane, Franz Drameh

Toeval bestaat. Hoe is het anders te verklaren dat er in ‘Voor ik doodga’ (‘Now Is Good’) (2012) bijna dezelfde scène zit als in het toch al gelijkende Nederlands jeugddrama ‘Achtste-groepers huilen niet’ (2012)? In ‘AGHN’ klimt de aan leukemie lijdende Akkie (Hanna Obbeek) op schoolkamp in een boom, waarna haar klasgenoot/vriend Joep (Nils Verkooijen) haar er vervolgens uithaalt. Ook in ‘Voor ik doodga’, gebaseerd op het boek van Jenny Downham, zoekt de hoofdpersoon, Tessa Scott (Dakota Fanning) de eenzame hoogte van een boom midden in een herfstig bos op. Net als Joep dat bij Akkie deed, klimt ook Tessa’s buurjongen/vriend Adam (Jeremy Irvine) haar achterna. Vanwege het thema, ‘kanker bij een kind’, zijn er tussen beide films wel meer overeenkomsten te vinden, maar toch is ‘Voor ik doodga’ heel anders.

Om te beginnen is Tessa al wat ouder dan Akkie. En waar ‘AGHN’ gaat over de ontdekking van de ziekte bij de hoofdpersoon en de behandeling ervan, weet de zestienjarige Tessa aan het begin van de film al dat ze niet meer beter wordt. Ze heeft dan ook besloten de behandeling te stoppen, zodat ze het maximale kan halen uit wat het leven haar nog te bieden heeft. Haar doelen heeft ze op een geheime lijst gezet. “Het meeste is toch illegaal,” zo confronteert ze midden in een live radiouitzending haar vader (Paddy Considine) met haar plannen.

‘Voor ik doodga’ roept morele vragen op als “mag je als ongeneeslijk ziek bent een onuitstaanbaar kreng zijn dat alleen doet waar ze zelf zin in heeft?” Tessa houdt met niemand rekening, behalve met zichzelf. Ze negeert haar broertje Cal (Edgar Canham), is brutaal tegen haar moeder (Olivia Williams) en vooral met haar goedbedoelende, zorgzame vader botst het. Ook haar vriendschap met Zoey (Kaya Scodelario) wordt op de proef gesteld. De eerste traan, of liever, tranen, die je zult laten zal dan ook niet veroorzaakt worden door de zonder meer goed acterende hoofdrolspeelster, maar door de ijzersterke Paddy Considine. Dakota Fannings Tessa weet wel gevoelens van begrip op te wekken, maar veel verder reikt de emotionele band met de kijker niet.

En zo is er wel meer in ‘Voor ik doodga’ dat het publiek niet raakt. De subplot over de ingrijpende beslissing die Zoey moet maken voelt geforceerd aan. Jeremy Irvine lijkt op het eerste gezicht gecast om zijn uiterlijke kwaliteiten en jammer genoeg weet hij niet het tegendeel te bewijzen. Zijn personage krijgt veel schermtijd, maar afgezien dan wat schaapachtig kijken weet hij weinig gevoel in zijn rol te leggen. Maar de met verliefdheid dwepende tieners zullen toch aan hun trekken komen dankzij de de opbloeiende, maar gedoemde, romance tussen Tessa en Adam, die afwisselend cliché (hollende paarden, sneeuwengel) en subtiel (Tessa’s nachtmerrie) in beeld wordt gebracht.

Toch blijft er nog genoeg positiefs over. Meer ‘pluk de dag’ dan het schokkende fragment waarin Tessa zich voorbereid op haar eerste date met Adam, maar ingehaald wordt door haar ziekte, zul je in films niet gauw krijgen. De scènes waarin de dynamiek in Tessa’s familie aan bod komt voelen altijd oprecht (met name een bepaald stuk op het eind) en de scène waarin een verpleegkundige Tessa uitlegt hoe het is om dood te gaan zal niemand koud laten. Brighton wordt mooi in beeld gebracht (jammer alleen dat de scène in Dover overduidelijk met behulp van een groen scherm is gemaakt). Dakota Fanning levert een tour-de-force met haar perfecte Engelse accent. Het absolute hoogtepunt op acteergebied wordt echter gevormd door Paddy Considine, die als intens verdrietige, machteloos staande vader meer tijd had verdiend om zijn personage uit te diepen.

Voor liefhebbers van films als ‘Ways to Live Forever’ (2010), ‘Oscar et la dame rose’ (2009) en het bekendere ‘A Walk to Remember’ (2002) en ‘My Sister’s Keeper’ (2009) is ‘Voor ik doodga’ een geheide hit. Het publiek dat wat minder houdt van gemanipuleerde droefheid kan deze film met een gerust hart overslaan.

Monica Meijer

‘Voor ik doodga’ (‘Now Is Good’) verschijnt dinsdag 5 februari 2013 op DVD en blu-ray.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten