Meer dan 1x per jaar komt een oud leerling eten, een oud leerling die mijn site heeft gemaakt en als beloning in natura komt hij een avond eten.
Het eten is nooit het belangrijkste maar het is belangrijker om elkaar te zien en bij te praten over van alles wat ons bezig houd en dat is nogal veel.
Aangezien zijn afkomst Koerdisch is wilde ik een keer en Koerdische maaltijd voor hem maken, ik had al een keer voor hem een gerecht gemaakt met de Tajine, wat erg in de smaak viel.
Iets te laat ben ik begonnen met recepten te zoeken maar ik vond een prachtig voorgerecht, een hoofdgerecht en nagerecht, helemaal in stijl.. met veel verse groente.. totdat ik me besefte hij mag geen tomaten, noten, ui en champignons en juist deze recepten bestonden uit deze ingrediënten.. dus goede raad was duur.
Maar niet zo moeilijk, dan maar Italiaans als hoofdgerecht, tortellini gehaald, ik had nog een recept uit een ver verleden, waarvan mijn toenmalige lief en ik konden genieten, met spinazie, met paprika, ui. champignons en kruidenkaas, maar goed dat was wel op te lossen, dus het werd een vulling van paprika, spinazie, courgette heel fijn gesneden, verse prei, en met kruidenkaas, met een Italiaanse salade, zonder de zongedroogde tomaatjes. want ja dat zijn tomaten..
Het voorgerecht bestond uit een pompoensoep met wortel, en brood van school met kruidenboter en met hummus.. ( mensen die weten wat er in hummus zit, zullen al hun wenkbrauwen optrekken.. ik ook achteraf),maar daar kom ik later op.
Het toetje bestond uit een Hertog jan ijsje van aardbeienijs, aardbeiensaus en meringue..
kortom ik had het goed bedacht en uitgedacht.
Zoals ik hem ken komt hij altijd keurig op tijd, en het is zo gaaf te zien hoe hij zich ontwikkeld, ik kan daar van genieten, hij word steeds vrijer en zekerder van wie hij is en wat hij wil zo gaaf. .heerlijk.
Dus we zaten eerst te kletsen en ineens dacht ik hij moet ook eten, dus ik naar de keuken voor de soep, hij komt er altijd bij staan, en is verbaasd over hoe ik kook, hij is niet zo handig in de keuken weet ik.. maar toch het is gaaf dat hij staat te kijken , bij het hoofdgerecht moest hij van mij wel aan de bak. ik kan tenslotte niet steeds alles doen. Maar goed de soep klaar, het brood van school naar de kamer, kruidenboter, hummus, ik had ook nog een hummus, en dat was dom dat was met witlof en nootjes dus dat kon niet. Lulu had nog nooit hummus gehad dus dat wilde hij wel proberen.. Nadat hij een hap had genomen zei hij, zit er noten in de hummus, ik eerst nog nee joh totdat ik besefte dat ik altijd zelf hummus maak en dat ik er sesampasta in doe, dus nootjes.. dus ik ineens. Sta ik in je testament.. nou nee dus, okey dan helpt het niet.. dus ja er zit sesam in en dat zijn nootjes.. gelukkig bleef het bij tintelingen in zijn mond, maar het had dus kunnen mis gaan als hij een dikke laag had gesmeerd op zijn broodje.
De rest van de maaltijd verliep zoals ik had verwacht, samen aan het koken met het hoofdgerecht, aangezien hij zich bij mij erg thuis voelt wat ik erg prettig vind, roert hij in een pan terwijl ik de spullen in de afwasmachine zet etc. ideaal.
Nadat alle gerechten waren geproefd zodat we helemaal vol zaten, was het tijd om op te breken en ging hij weer naar huis, met de belofte dat ik hem snel op zijn bedrijf bezoek en dat we snel weer afspreken, de avonden zijn altijd te kort en we zijn nog lang niet uitgepraat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten