Ooit tijdens een les van mijn opleiding tot psychodrama spelleider, hoorde ik over het boek Het Parfum, dus die wilde ik wel lezen. De boodschap die mee kwam was.. als je het boek leest dan ga je meteen veel beter ruiken. en dat klopte inderdaad..
Jaren later was er dan ineens de film, Via het wereldwijde net had ik een jongen leren kennen en we besloten samen in Utrecht, waar hij woonde als eerste ontmoeting naar deze film te gaan, in een filmhuis in Utrecht.. nooit geweten dat daar eentje zat.
Dit was mijn eerste confrontatie met filmhuizen... tenminste bewust, in Groningen ging ik er ook vaak naar toe maar toen was ik me er niet van bewust..
Prachtige film, de film is me bijgebleven, de jongen dus niet.. geen idee meer wie hij was of wat hij deed laat staan zijn naam.
Toen deze film weer op tv kwam dacht ik die wil ik zien en afgelopen donderdagavond heb ik hem gezien en wat is het een mooie film... prachtig... hij blijft toch echt indruk maken.. kortom een aanrader om hem toch maar weer een keer, of om hem te gaan bekijken.. .
recensie van de film:
Regie: Tom Tykwer | Cast: Ben Whishaw (Jean-Baptiste Grenouille), Alan Rickman (Antoine Richis), Dustin Hoffman (Giuseppe Baldini) e.a. | Speelduur: 148 minuten | Jaar: 2006
Dat
Jean-Baptiste Grenouille ter dood wordt veroordeeld zien we al in de
eerste scène, maar een spoiler kun je dat niet noemen. Waarom niet?
Omdat daarmee terecht de angel uit het thrilleraspect van het verhaal is
gehaald, dat wel belangrijk is voor het engagement van de kijker, maar
niet voor het centrale thema van Perfume: The Story of a Murderer.
De misdaden waarvoor de man zonder eigen lichaamsgeur maar met een
superieur ontwikkeld reukvermogen wordt berecht, staan namelijk compleet
in dienst van een van de wonderlijkste verhalen van de
twintigste-eeuwse literatuur over de allesvernietigende kracht van
verlangen.
Ingeleid
door de onschatbare vertelstem van John Hurt begint het verhaal van
Jean-Baptiste Grenouille bij het begin: zijn geboorte in 1738 op de
stinkende vismarkt van Parijs. De middeleeuwse hoofdstad is zo
overtuigend vormgegeven dat je de dampen van de rottende vis je
neusgaten in voelt kringelen. De jongen zelf ontwikkelt al op jonge
leeftijd een ongekend reukvermogen en stelt zichzelf ten doel om alle
geuren te herkennen. Het gaat hem daarbij geenszins om lekkere of
aangename geuren, maar enkel om de obsessieve verzameling van alle
bestaande geuren. De jongen treft het dan ook niet dat het weeshuis hem
verkoopt aan een leerlooier.
Na jaren van zwoegen komt Grenouille bij toeval terecht bij de ingekakte parfumier Baldini, met wie hij een deal sluit. In ruil voor het geheim van het conserveren van een geur belooft hij Baldini het beste parfum van de wereld. Als hij alle kennis over het vak bezit, begint Grenouille aan het parfum dat alle andere overbodig zal maken. In het plaatsje Grasse haalt hij daarvoor de lugubere ingrediënten, een methode waarvoor hij na een lange klopjacht uiteindelijk ter dood zal worden veroordeeld. Dit merkwaardige verhaal van Patrick Süskind is daarmee echter nog niet ten einde, want het parfum moet nog getest worden.
Perfume: The Story of a Murderer is meeslepend, spannend, goed geacteerd en nog getrouw aan het boek ook. Schrijver Süskind heeft er waarschijnlijk goed aan gedaan om lang te wachten met het verkopen van de rechten. Een belangrijke voorwaarde voor het laten slagen van deze boekverfilming is namelijk dat de film kan bogen op een overtuigende weergave van een achttiende-eeuws Frankrijk en dat had met een lager budget nooit gerealiseerd kunnen worden. Het lukt Tom Tykwer ruimschoots om van de wonderlijke combinatie van verhaalelementen een film te maken die misschien iets te lang is, maar ontegenzeglijk recht doet aan de wereldwijd geliefde bestseller - 12 miljoen verkochte exemplaren in 42 talen - die al die tijd onverfilmbaar werd geacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten